Sharif Today

«یک Town Square دانشگاهی»

✴️ استفاده شریفی‌ها از توییتر، در زمان شیوع کرونا، رشد قابل توجهی پیدا کرد. هرچند از یکی دو سال قبلش، یا همان نیمه دوم دهه ۹۰ هم کم‌کم پررنگ شدن توییتر را در فضای دانشجویی شریف می‌شد حس کرد. کرونا که آمد و آموزش مجازی را با خودش آورد، دیگر خبری از گعده‌ها و صحبت‌های دانشجوها در لابی دانشکده‌ها و روی چمن‌ها و سر میز سلف و هم‌کف ابن‌سینا و … نبود و این حرف‌ها و غرها و غیبت‌ها خودشان را وسط توییتر پهن کردند؛ حالا چه نظر و گلایه و تحسین و غر نسبت به کلاس درس یک استاد و امتحان و پروژه‌اش و چه بحث‌های پرشور درباره فلان برنامه و رویداد فرهنگی و اجتماعی و سیاسی دانشگاه.

🔹 با وجود کم‌رنگ‌تر شدن نسبی روزمره دانشگاه در توییتر در چند سال اخیر، هنوز هم تعداد زیادی از دانشجوها را می‌توانید سراغ بگیرید که تایم‌لاین توییتر را زیاد بالا و پایین می‌کنند و از اوضاع و احوال و روزمره‌شان در توییتر می‌نویسند و زیاد هم پیش می‌آید که لابه‌لای توییت‌هایشان به دانشگاه هم گریزی بزنند و از اخبار و اتفاقات و پشت و روی صحنه دانشگاه حرف به میان بیاورند.

🔹 مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ISPA) هم که در نظرسنجی اخیرش سراغ دانشجوهای دانشگاه‌های دولتی ایران رفته و از وضعیت فرهنگی و اجتماعی آنها پرسیده، این‌طور اعلام کرده که حدود یک‌چهارم شرکت‌کنندگان در نظرسنجی گفته‌اند در توییتر حضور دارند و فعالیت می‌کنند، در حالی که توییتر در جامعه ایران نسبت به شبکه‌های اجتماعی دیگر مثل اینستاگرام و یوتیوب و پیام‌رسان‌هایی مثل تلگرام و واتس‌اپ کاربران به مراتب کم‌تری دارد و براساس یکی دیگر از نظرسنجی‌های اخیر همین ایسپا، تنها ۲.۵ درصد از ایرانیان کاربر توییتر به حساب می‌آیند و دست‌شان به توییت می‌رود.

به بهانه این نظرسنجی ایسپا، کمی از تفاوت‌های توییتر به سایر شبکه‌های اجتماعی که احتمالا در اقبال بیشتر دانشجوها نسبت به آن موثر بوده، گفتیم و برخی دلایلی که بساط کف دانشگاه را که در اواخر دهه ۹۰ و به ویژه در زمان شیوع کرونا و آموزش مجازی وسط توییتر پهن شده بود، تا حدی جمع کرد. این یادداشت را در تلگراف و ویرگول می‌توانید بخوانید.

▫️عنوان این یادداشت اشاره‌ای‌ست به شعار معروف توییتر: X is the global town square

🔵 @SharifToday

«هرگز کسی این‌گونه فجیع به کشتن خود برنخاست»

#یادداشت
#جواد_درویش

✴️ چهارشنبه گذشته بعد از پرس‌وجوی زیاد به مسئول مربوط به کتاب‌های انتشارات فقید دانشگاه شریف دست پیدا کردم. با ایشان تماس گرفتم و گفتم من مولف یکی از کتاب‌هایی هستم که انتشارات دانشگاه شریف، دو سال پیش منتشر کرده است. یک نسخه از کتاب خودم را می‌خواهم تهیه کنم و هیچ‌کجا پیدا نکرده‌ام. ایشان عنوان کتاب را پرسید و جست‌وجو کرد و گفت اصلا چنین عنوانی بین کتاب‌ها نیست. اطلاعات بیشتری دادم و دوباره و سه‌باره بررسی کرد و گفت نه هیچ نسخه‌ای در انبار ما و حتی در کتابخانه دانشگاه نیست.

🔹 عنوان کتاب دیگری که هم‌زمان منتشر شده بود را گفتم، آن را هم جست‌وجو کرد و گفت این هم هیچ ردی از خودش به جا نگذاشته. گفتم در این شرایط من کتابم را چطور باید پیدا کنم؟ گفتند یک نسخه از کتاب را بیاورید، ما اسکن می‌کنیم و برای شما چاپ می‌کنیم. گفتم: اسکن که کیفیت را خیلی پایین می‌آورد، یعنی حتی فایل PDF کتاب‌ها بعد از تعطیلی انتشارات به شما منتقل نشده؟ گفتند: نه!

🔹 بسیار عجیب و غیرقابل باور است که یک انتشارات بسیار معتبر برای یک دانشگاه بسیار معتبر تمام تاریخچه خود را این‌گونه پاک کرده باشد. بهترین دانشگاه‌های دنیا دارای بهترین انتشارات‌های علمی هستند و اصلا یکی از معیارهای ارزیابی رنکینگ دانشگاه‌ها و اعتبار بین‌المللی آنها، انتشارات است. اما دانشگاه شریف سال گذشته انتشاراتی که میراث پنجاه‌ساله این دانشگاه بوده و آثار بسیار ارزنده‌ای را پیش از این چاپ کرده بود، به کلی از بین برده است.

▫️توضیح SharifToday: دانشگاه سال گذشته تصمیم گرفت با توجه به نخوردن دخل و خرج، انتشارات دانشگاه را عملا منحل کند و صرفا تأمین زیرساخت مناسب برای تألیف، ترجمه و اخذ مجوزهای لازم برای نشر کتاب را به عهده آن بسپارد و چاپ و توزیع کتاب‌ها را برون‌سپاری کند. امسال هم اعلام شد که کتاب‌های چاپ‌شده در انتشارات دانشگاه در وب‌سایت Book.sharif.edu قابل سفارش خواهد بود و بنا به سفارش‌های دریافت‌شده، کتاب‌ها به صورت اختصاصی برای متقاضیان چاپ و ارسال خواهند شد. اما گویا حداقل در برخی موارد، حتی فایل PDF کتاب‌های قبلا چاپ‌شده در انتشارات هم در دسترس نیست؛ آن هم کتابی که همین چند سال پیش منتشر شده است.

🔵 @SharifToday

«کلاس ۱۷هزار نفری»

✴️ دکتر #علی_شریفی_زارچی، بعد از یک سال دوری از دانشگاه، از پس‌فردا، یک مهر، دوباره سر کلاس‌های دانشکده #کامپیوتر می‌رود، آن هم با یک درس متفاوت که تاکنون بیش از ۱۷ هزار نفر برای حضور در آن ثبت‌نام کرده‌اند.

🔹 درس «یادگیری ماشین» دکتر شریفی زارچی، روزهای یک‌شنبه و سه‌شنبه ترم پاییز، از ساعت ۹ تا ۱۰:۳۰ صبح برگزار می‌شود، اما در این ترم علاوه بر دانشجوهای دانشکده کامپیوتر که به صورت حضوری در این کلاس حضور پیدا می‌کنند، هر فرد مشتاق و علاقه‌مندی می‌تواند به صورت آنلاین در آن شرکت کند و به صورت آفلاین هم به فیلم و تمرین کلاس‌ها دسترسی داشته باشد.

🔹 تا الآن بیش از ۱۷ هزار نفر برای حضور مجازی در این کلاس درس ثبت‌نام کرده‌اند؛ از آمریکای شمالی گرفته تا اروپا و کشورهای حاشیه خلیج فارس و افغانستان، از دانش‌آموز گرفته تا فارغ‌التحصیل دکترا و از دانشجوهای رشته کامپیوتر گرفته تا دانشجوهای مهندسی و پزشکی و علوم پایه و علوم انسانی.

🔹 پیش‌نیاز لازم برای حضور در این کلاس، آشنایی با برنامه‌نویسی پایتون، آمار و احتمال، ریاضی عمومی دانشگاهی، الگوریتم و جبر خطی اعلام شده و هر علاقه‌مندی می‌تواند از طریق وب‌سایت این درس به نشانی sharifml.ir در آن ثبت‌نام کند.

🔹 البته دکتر شریفی زارچی در برگزاری این درس دست‌تنها نیست و تیمی ۷۰ نفره از دانشجوها و فارغ‌التحصیلان شریف و دیگر دانشگاه‌های برتر کشور در تهیه محتوا و پیش بردن کلاس‌های درس به او کمک می‌کنند.

🔹 امیدواریم زیرساخت‌های درنظرگرفته‌شده برای برگزاری آنلاین این کلاس پاسخ‌گوی تعداد بالای افراد مشتاق برای شرکت در آن باشد و برای همه این افراد، تجربه‌ای خوب از حضور در یک کلاس مجازی و دسترسی به محتواهای آموزشی دانشگاه شریف رقم بخورد.

🔵 @SharifToday

«نخبگان معصوم»

#یادداشت
#یحیی_تابش

✴️ دکتر #یحیی_تابش، استاد بازنشسته و رئیس سابق و محبوب دانشکده علوم #ریاضی، از آن دغدغه‌مندهای حوزه آموزش است و در حال حاضر هم که در دانشگاه استنفورد به سر می‌برد، در زمینه تکنولوژی‌های آموزشی مشغول کار و پژوهش است. دکتر تابش اخیرا این یادداشت را برای ما فرستاده‌اند:

🔹 در خبرها آمده بود که نفر اول کنکور رشته تجربی که دختر خانم شایسته‌ای است که در بندرعباس با امکانات نسبتا محدودی درس می‌خوانده، رشته پزشکی دانشگاه تهران را برای ادامه تحصیل انتخاب کرده است و همین‌طور نفر اول رشته ریاضی هم برق شریف را، ولی شگفتانه نفر اول رشته زبان است که از شیراز برخاسته، در کنکور، زبان روسی را امتحان داده، نمره‌های بالا گرفته و حالا هم می‌خواهد در ادبیات روسی ادامه تحصیل دهد. انگیزه‌اش هم توجه به ادبیات معناگرا، علاقه به آثار چخوف و آشنایی با سینمای تارکوفسکی بوده است!

🔹 اما این پرسش مطرح است که چگونه باید به این استعدادها کمک کرد تا به خوبی رشد کنند و به‌طور معناداری از استعدادشان بهره گیرند و به رضایت خاطر بایسته‌ای برسند؟ از چنین استعدادهایی انتظار می‌رود عالمان و ادیبان کارآمدی از کار درآیند و با خلاقیت و نوآوری در جامعه اثرگذار باشند.

🔹 با توجه به شرایط اجتماعی ما شاید انتظار این که همه نوجوان‌ها تصورات معناداری از راهی که در آن قدم می‌گذارند داشته باشند، چندان واقع بینانه نیست و تحت تأثیر شرایط اجتماعی، توجه و اولویت می‌شود مهندسی برق یا رشته پزشکی! ولی باید امکان رشد ذهنیت آنان، امکان تجربه در زمینه‌های مختلف و گشوده‌شدن راه‌های دیگری در پیش پای آنان را از نظر دور نداشت.

🔹 خوشبختانه در دانشگاه شریف یک محیط رشد غیررسمی و جانبی هم وجود دارد که نیمه پنهان دانشگاه است که به رشد ذهنیت بچه‌ها کمک می‌کند تا در قفس تنگ یک زمینه خاص باقی نمانند. این که بعضی از فارغ‌التحصیلان برق و کامپیوتر و یا سایر رشته‌های مهندسی، به علوم پایه یا به اقتصاد و مدیریت و یا حتی عالم هنر و دیگر رشته‌های علوم انسانی روآورده‌اند، ناشی از چنین فرصت‌هایی است که در محیط دانشگاه برایشان به وجود آمده است تا جرقه جدیدی در دل‌شان روشن شود و برای رسیدن به رویای خود مصمم شوند. از این رو است که انعطاف در برنامه‌های آموزشی و ایجاد فرصت برای تجربه موضوعات مختلف در کنار برنامه‌های غیررسمی و درگیری در فعالیت‌های نوآورانه و خلاقانه، می‌تواند اقدام سنجیده‌ای باشد تا فرصت‌های بیشتری برای شکوفایی و خلاقیت برای آنان فراهم کند.

🔹 البته از نظر دور نداریم که ایجاد فرصت برای دانش‌آموزان و نوجوانان در اقصی نقاط هم اقدام شایسته‌ای است که به رشدِ علاقه و استعداد آنان کمک خواهد کرد و حالا که ترس‌مان از ارتباط آنلاین و برخط فرو ریخته، خوب است همت را مضاعف کنیم و دریچه‌های جدیدی را برای آنان باز کنیم.

🔵 @SharifToday

«تابلوی اعلانات ناموزون سردر»

✴️ سردر اصلی دانشگاه که در محوطه ورودی جنوبی شریف و بَرِ خیابان آزادی ساخته شده، شهریور ۱۳۹۶ افتتاح شد، هرچند حدود یک سال و نیم قبل از آن، در اردیبهشت ۹۵ و همراه با برنامه‌های پنجاه‌سالگی دانشگاه هم یک افتتاح صوری به خودش دیده بود تا مثلا برای یک دانشگاه صاحب‌قران، آبروداری کند. البته در برنامه‌ریزی‌های اولیه قرار بود افتتاح سردر به مهر ۹۴ برسد.

🔹 پیش این سردر آجری، ورودی اصلی شریف نمایی جز نرده‌هایی فلری و یک تابلوی آبی‌رنگ که اسم و لوگوی دانشگاه با رنگ سفید و اندازه بزرگ روی آن خودنمایی می‌کرد، نداشت. این در حالی بود که خیلی از دانشگاه‌های مطرح کشور، از جمله تهران، امیرکبیر و تربیت مدرس، سردرهایی داشتند که از نظر معماری و زیبایی نسبتا جیب‌شان پر بود و برخی‌شان مثل سردر دانشگاه تهران، بعد از عمری دیگر برای خودشان نماد و نشانه‌ای شده بوده و به اسکناس‌های زمانی پراستفاده پنجاه‌تومانی هم راه یافته بودند.

🔹 شریف از اوایل دهه ۹۰ تصمیم گرفت دستی به ورودی اصلی‌اش بکشد و سروشکلی به آن بدهد. ابتدا آذر ۹۲ روابط عمومی فراخوانی برای طراحی سردر دانشگاه منتشر کرد (+). مرداد ۹۳، از بین بیش از ۳۷۰ اثر ارسال‌شده، ۵ طرح برتر معرفی و سه طرح اول، برای اجرا به هیئت‌رئیسه دانشگاه ارجاع داده شد (+). اما به شکل عجیبی، دانشگاه نتایج این مسابقه را کنار گذاشت و خرداد سال ۹۴ اعلام کرد که از ده معمار برجسته ایرانی دعوت کرده تا ظرف مدت یک ماه طرح خودشان برای سردر شریف را ارائه نمایند که هشت نفر از آنها دعوت دانشگاه را پذیرفته‌اند. در نهایت دو طرح ارائه‌شده از سوی مهندس شهاب‌الدین ارفعی (همین سردر فعلی) و دکتر فواد رفیعی به‌طور مشترک رتبه اول را کسب کرد و طرح مهندس صالح حاجی‌میری در جایگاه سوم قرار گرفت (+). همان زمان بود که دانشگاه وعده آماده شدن سردر در مهر ۹۴ را داد. به هر حال، سردر اصلی شریف بعد از دو سال از زمان مشخص شدن طرحش و با صرف بودجه‌ای چند میلیارد تومانی به قیمت‌های سال‌های ۹۵ و ۹۶ (درباره بودجه ساخت سردر در آن زمان عددهایی بین ۳ تا ۶ میلیارد تومان گفته می‌شد)، به بهره‌برداری کامل رسید، هرچند انتقادهای مختلفی، از ظاهر تا بودجه و کاربردش به آن وارد بود (+ و + و +).

🔹 غرض از این مرور مختصر تاریخ، کاربرد اضافه و ناموزونی‌ست که در یک سال اخیر به سردر اصلی دانشگاه تحمیل شده و چه در اعلام نیاز و الزامات دانشگاه برای سردر و چه در طرح‌های ارائه‌شده برای آن، جایی نداشته است. دانشگاه (حالا چه روابط عمومی و رئیس و چه برخی گروه‌های دانشجویی پرنفوذتر و نزدیک‌تر به رئیس دانشگاه) در یک سال گذشته، قسمت بالایی سردر را فضای مناسبی برای نصب بنرهای مناسبتی و اعلام مواضع رسمی دانشگاه دیده‌اند. هرچند در سال‌های قبل هم چند مورد محدود و معدود از این نصب بنرها در قسمت بالایی سردر (مثلا در ایام محرم) دیده شده بود، اما در بیشتر روزهای یک سال گذشته، سردر دانشگاه، از این بنرها بی‌نصیب نبوده و رهگذران خیابان آزادی را از موضع رسمی دانشگاه آگاه کرده است. تا جایی که حافظه ما یاری می‌کند، محکومیت حملات اسرائیل به نوار غزه، حمایت از حمله تلافی‌جویانه ایران به اسرائیل، اعلام برنامه روز عید غدیر، تصویر رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه فقید پس از حادثه سقوط بالگرد آنها و محکومیت ترور اسماعیل هنیه در تهران از جمله موضوعات بنرهای نصب‌شده در یک سال گذشته بوده است.

🔹 مستقل از موضوع و محتوا و پیام این بنرها و سوال در چرایی لزوم اعلام موضع درباره اتفاقات مختلف کشور از سوی دانشگاه به این سبک و سیاق، نصب آنها روی سردر دانشگاه ناموزون و اضافه بر چیزی‌ست که از ابتدا برای سردر پیش‌بینی شده و از آن انتظار می‌رود. همان‌قدر ناموزون و اضافه که روی سردر دانشگاه تهران یا سردر دانشگاه تربیت مدرس یا برج آزادی بنر یا پارچه‌ای نصب شود و موضعی توی چشم و ذهن مخاطبان رهگذر برود. سوای این، نصب بنرهایی با آن ابعاد به کمک پیچ و میخ و این‌جور چیزها، به همراهی بادی که ممکن است زیر بنر بیفتد، به مرور زمان صدمات فیزیکی قابل توجهی را هم به نمای این سردر پرهزینه وارد می‌کند که همین الآن هم با کمی دقت احتمالا بتوان آثارش را دید. ایضا که اگر هم دانشگاه اصرار دارد موضع رسمی‌اش را به همه بفهماند، به روش‌های مبتکرانه‌تر و فناورانه‌تر و خلاقانه‌تری می‌تواند روی بیاورد، شبیه نورپردازی‌هایی که در مناسبت‌های ملی و مذهبی، برج آزادی تهران به خودش می‌بیند، یا بهره بردن از میله‌های پرچمی که در سمت غربی فضای سردر تعبیه شده و مثلا در ایام عزا می‌توان پرچم‌های نصب‌شده روی آن را به رنگ مشکی درآورد. لازم نیست حتما با نصب بنرهایی بزرگ به جان سردر افتاد.

🔵 @SharifToday

«فکر و ذکر رأی‌داده‌ها و نداده‌ها»

✴️ روز قبل از برگزاری دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۳، گفتیم کمی کرختی را کنار بگذاریم و یک نظرسنجی بین مخاطبان کانال در زمینه نگاه‌شان به انتخابات و مسائل سیاسی و فرهنگی و اجتماعی حول‌وحوش آن برگزار کنیم. قرار نبود از دل این نظرسنجی، نتیجه انتخابات یا حتی تمایل شریفی‌ها یا مخاطبان کانال به سعید جلیلی و مسعود پزشکیان یا درصد مشارکت شریفی‌ها یا مخاطبان کانال در انتخابات دربیاید، که برای مشخص شدن چنین آمار و ارقامی نیاز به نمونه‌گیری و نظرسنجی‌های علمی‌تر و دقیق‌تر و فکرشده‌تری هست. اما این نظرسنجی و سوالاتش، با همه نقص و کاستی‌هایش، بیشتر به درد این می‌خورد که ببینیم آنها که به فلان نامزد انتخابات قصد دارند رأی بدهند، یا آنها که انتخابات را تحریم کرده‌اند، نظرشان، نگاه‌شان و کنش‌شان در سایر موضوعات سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و … چیست و آیا هم‌بستگی‌هایی بین این تصمیم و آن نظر و نگاه و کنش به چشم می‌آید که بعدا بخواهیم درباره علّی بودن یا نبودن‌شان حرف بزنیم.

🔹 انتشار نتایج این نظرسنجی که حدود ۳۲۰ نفر در یک روز و نیمی که فعال بود، در آن شرکت کردند، دوباره در دام کرختی ما افتاد و تا امروز میسر نشد، اما گفتیم حداقل نتایج آن را به شما بدهکار نباشیم و با تأخیر خیلی زیاد هم که شده، نتایجش را اینجا بگذاریم، شاید برای بعضی از مخاطبان کانال، نمودارها و هم‌بستگی‌هایش جذاب و قابل توجه باشد.

🔹 گزارش و کمی تحلیل ما از نتایج این نظرسنجی را در تلگراف یا ویرگول می‌توانید بخوانید. داده‌های خام این نظرسنجی هم در این گوگل‌شیت در دسترس است.

🔵 @SharifToday

«روسیاهی‌اش برای رسانه‌ها و کارفرماهایشان، سال سیاهش برای دانشگاه»

✴️ دکتر #علی_شریفی_زارچی، یک سال و یک روز بعد از توییتی که در آن خبر از اخراج خود از دانشگاه شریف داده بود، این بار از بازگشتش به دانشگاه، از ترم پاییز امسال گفته است.

🔹 ۴ شهریور پارسال و در حالی که حتی یک ساعت هم از انتشار توییت شریفی زارچی نگذشته بود، رسانه‌های هم‌سو با مدیریت دانشگاه این خط خبری را در پیش گرفتند که اصلا اخراجی در کار نبوده و شریفی زارچی را استادیار پیمانی‌ای خواندند که خودش برای تبدیل یا تمدید وضعیت قراردادی‌اش با دانشگاه تعلل کرده و هیئت اجرایی جذب دانشگاه هم یک روند کاملا قانونی و عادی را در صدور حکم قطع همکاری با او طی کرده است.

🔹 سرعت عمل انتشار این خط خبری و مصاحبه‌های متعدد (+ و + و +) با دبیر و چند نفر از اعضای هیئت جذب و دسترسی به نامه هیئت جذب به رئیس دانشگاه با موضوع قطع همکاری با شریفی زارچی نشان می‌داد که مدیریت وقت دانشگاه حداقل به خیال خودش برای همه جوانب این اخراج برنامه‌ریزی لازم را داشته و حواسش به پیوست رسانه‌ای ماجرا هم بوده و مأموریت آن را به رسانه نزدیک به خودش محول کرده است.

🔹 شریفی زارچی همان زمان و پس از دعوت به هیئت جذب، سوابق پژوهشی و آموزشی و پرونده علمی‌اش را همراه با درخواست تجدید نظر در حکمش به این هیئت ارائه داد. هیئت جذب هم نتیجه بررسی این درخواست را این‌طور اعلام کرد که در صورت درخواست تبدیل وضعیت و طی کردن فرایند آن، ادامه همکاری شریفی زارچی با شریف بلامانع خواهد بود. هم‌چنین قرار شد در مدت زمان بررسی پرونده تبدیل وضعیت، همکاری شریفی زارچی با دانشگاه در چارچوب‌های محدودتری ادامه داشته باشد. اما کندی روند بررسی پرونده و فشار نهادهای بیرونی آن‌قدر بود که شریفی زارچی در دانشکده‌ای که از کمبود استاد برای ارائه درس‌هایش رنج می‌برد، نه در ترم پاییز و نه در ترم بهار سر کلاس نرود و حتی اجازه پیدا نکند که استاد راهنمای دانشجوهای تحصیلات تکمیلی باشد.

🔹 بررسی موضوع با پرس‌وجو از خود شریفی زارچی و چند عضو هیئت‌علمی مطلع از ماجرا، حاکی از وجود تناقض‌هایی در فرایند قطع همکاری با شریفی زارچی بود که نشان می‌داد دانشگاه در روایتی که سعی کرده از ماجرا ارائه دهد، چندان هم صادق نبوده و خواست و فشار نهادهای بیرونی دانشگاه و مسائلی سوای سوابق آموزشی و پژوهشی شریفی زارچی در این تصمیم نقش داشته است (گزارش کامل را اینجا بخوانید)، به عنوان مثال:

▫️نامه‌ای که روز ۴ شهریور به دست شریفی زارچی رسید، نامه‌ای‌ست از طرف دبیر هیئت اجرایی جذب به رئیس وقت دانشگاه، و نه خطاب به خود شریفی زارچی (برخلاف روال عادی در چنین پرونده‌ای) که در آن حتی اشاره نشده که شریفی زارچی ۲۰ روز فرصت دارد تا درخواست تجدید نظر بدهد. بعدا که دانشگاه متوجه اشتباهش می‌شود، نامه دیگری آماده می‌کند و تاریخ آن را ۴ شهریور می‌زند، اما این نامه که از طرف دبیر هیئت اجرایی جذب خطاب به خود شریفی زارچی است و در آن به فرصت ۲۰ روز درخواست تجدید نظر هم اشاره شده، در تاریخ ۱۴ شهریور به دانشکده کامپیوتر تحویل می‌گردد تا به دست شریفی زارچی برسد.

▫️از طرف دیگر، دانشگاه در همان تاریخ ۴ شهریور که نامه قطع همکاری را برای شریفی زارچی می‌فرستد، در اقدامی عجیب و غیرعادی، صورت‌جلسه هیئت اجرایی جذب را که حتی همه اعضای هیئت جذب آن را امضا نکرده‌اند، برای وزارت علوم ارسال می‌کند تا در اخراج تعللی صورت نگیرد.

▫️مورد عجیب دیگر به ادعای دانشگاه در نامه اولیه مبنی بر عدم انجام بخشی از وظایف آموزشی/تحصیلات تکمیلی/پژوهشی از سوی شریفی زارچی برمی‌گردد. این در حالی است که دانشکده کامپیوتر چند روز قبل از صدور حکم، به اتفاق آرا، تمدید قرارداد شریفی زارچی را تصویب کرده بوده.

🔹 حتی سکینه سادات پاد، دستیار ویژه مرحوم رئیسی در پیگیری حقوق و آزادی‌های اجتماعی هم چند روز پیش در توییتر این‌طور گفته که مهرماه سال گذشته درباره شریفی زارچی با رئیس‌جمهور سابق مکاتبه داشته و در آن نامه نوشته که طبق بررسی‌ها، برخی برخوردها غیرقاعده‌مند و غیرقانونی بوده است.

🔹 اما رسانه‌هایی که در یکی دو ساعت اول پس از اعلام خبر اخراج، همین‌طور مصاحبه و مدرک و سند منتشر‌ می‌کردند و به خیال خودشان جنگ روایت‌ها را پیش می‌بردند، بعد از پایان مأموریت‌شان ترجیح دادند همان روایتی که دانشگاه برایشان آماده کرده را بپذیرند و خودشان دیگر پی ماجرا را نگیرند، و حالا هم با اعلام خبر بازگشت شریفی زارچی، از صدور دستوری راهبردی و بزرگوارانه در فروردین ۱۴۰۳ دم می‌زنند که زمینه‌ساز بازگشت این استاد به دانشگاه بوده است، تا مبادا روایت قبلی کارفرماهایشان خدشه‌دار شود.

🔵 @SharifToday

«در دنیای ژورنالیسم»

#پیشنهاد #پادکست #فیلم

👤 جواد:

✅ مهدی عباسی را اگر بشناسید، احتمال زیاد با پادکست «میم» است؛ پادکستی که در آن، عباسی سراغ مقاله‌ها بحث‌برانگیز و مهم و جالب و قابل توجه نشریات معتبر خارجی می‌رود که آن‌قدر فرم و محتوا و متن و فرامتن روایت‌شان درجه‌یک بوده که جایزه‌های بزرگی مثل پولیترز را برای نویسنده و نشریه به همراه داشته‌اند. عباسی در «میم» از این مقاله‌ها می‌گوید و به فارسی روایت‌شان می‌کند.

🔸 عباسی اخیرا در مجموعه صدای شرق (وابسته به روزنامه شرق)، ساخت و انتشار پادکست دیگری را شروع کرده که با الهام از نام اولین روزنامه و نشریه منتشرشده در ایران، «کاغذ اخبار» نام گرفته و در فصل اولش، در ده قسمت می‌خواهد از ده نشریه و روزنامه معروف و مهم جهان بگوید.

🔸 در «کاغذ اخبار» داستان و تاریخچه مختصر نشریات مرور می‌شود، از نقطه صفرشان و هدف و انگیزه شروع‌به‌کارشان حرف به میان می‌آید، چرایی و چگونگی پیشتازی و اهمیت و اعتبارشان مورد بحث قرار می‌گیرد، جایگاه‌شان در دنیای ژورنالیسم نشان داده می‌شود، از نوشته‌ها و مقاله‌های تأثیرگذار و مهم‌شان در طول تاریخ گفته می‌شود، نویسندگان و روزنامه‌نگاران مهمی که در این نشریات قلم زده‌اند، معرفی می‌شوند، هویت و فرم و ساختار محتوایی آنها تشریح می‌شود و در کل هرچیز جالب و مهمی که بشود در حدود یک ساعت درباره یک نشریه گفت، کنار هم آورده می‌شود. انصافا داستان‌گویی و روایت‌پردازی عباسی هم گیرا و جذاب است و مخاطب را همراه خودش می‌کشد، مخصوصا اگر این مخاطب علقه‌ای به ژورنالیسم هم در جیبش داشته باشد.

🔸 تاکنون این نشریات و روزنامه‌ها روی میز «کاغذ اخبار» قرار گرفته‌اند:

📰 Newyorker
📰 Spiegel
📰 Time
📰 Washington Post
📰 Guardian
📰 Le Monde
📰 Wall Street Journal

🔸 عباسی لابه‌لای بحثش درباره نشریات، گاهی فیلم‌های سینمایی دیدنی‌ای را هم معرفی می‌کند که خط و ربطی به داستان و تاریخ این نشریات دارند:

📺 فیلم سینمایی The French Dispatch، ساخته وس اندرسون که الهام‌گرفته از زندگی واقعی کارکنان نشریه نیویورکر است.

📺 فیلم سینمایی The Post، ساخته استیون اسپیلبرگ (و البته بازی تام هنکس و مریل استریپ) که روایتی‌ست از افشای اسناد پنتاگون درباره جنگ ویتنام از سوی روزنامه‌های نیویورک‌تایمز و واشنگتن‌پست و دعوای حقوقی بین دولت آمریکا و این روزنامه‌ها.

📺 فیلم سینمایی All The President’s Men، ساخته آلن جی پاکولا که به رسوایی واترگیت و تقلب انتخاباتی نیکوسن می‌پردازد که روزنامه واشنگتن‌پست افشایش کرد و در نهایت به استعفای نیکسون منجر شد.

🔸 اگر باز هم بدتان نمی‌آید فیلم‌هایی از این دست ببینید، یک فیلم و یک سریال دیگر هم شاید بتواند جایی در Watch Listتان پیدا کند:

📺 فیلم سینمایی Spotlight که به ماجرای گروه روزنامه‌نگاران Spotlight در روزنامه بوستون گلوب و افشاگری آنها از کودک‌آزاری کلیسا در ماساچوست آمریکا می‌پردازد.

📺 سریال The Newsroom از شبکه HBO که پشت صحنه یک شبکه خبری کابلی تخیلی را به تصویر می‌کشد.

🎧 پادکست «کاغذ اخبار» را در Castbox و اپ‌های پادگیر دیگر می‌توانید بشنوید.

@Pishnahadable

«برای همه دانش‌آموزهای ایرانی»

💻 دانشکده #کامپیوتر دانشگاه، تابستان پارسال دوره‌ای آموزشی را با عنوان «خلاقیت الگوریتمی و برنامه‌سازی پایتون» برای دانش‌آموزهای دوره اول و دوم متوسطه برگزار کرد؛ دوره‌ای که هم امکان شرکت به صورت حضوری در آن وجود داشت و هم شرکت مجازی و تعداد زیادی از دانش‌آموزهای ایرانی، از طریق آن توانستند قدم‌های اولیه‌شان در دنیای علوم کامپیوتر را محکم و اصولی بردارند.

🔹 حالا دکتر علی شریفی زارچی خبر داده که تمامی محتواهای این دوره آموزشی، شامل فیلم ضبط‌شده کلاس‌ها، اسلایدهای ارائه‌شده و تمرین‌های نظری و عملی آماده‌شده، به‌طور رایگان در آدرس learn-python.ir قرار گرفته تا در دسترس همه دانش‌آموزهای فارسی‌زبان باشد.

🔹 اگر دانش‌آموزی دوروبرتان می‌شناسید که انگیزه لازم برای آموزش علوم کامپیوتر و برنامه‌نویسی را دارد، در این تابستان گرم این دوره آموزشی درجه‌یک را بهش معرفی کنید تا هم روزهای بلند نیمه دوم تابستانش جذاب‌تر و مفیدتر پیش رود و هم در آینده حسابی دعاگویتان باشد که پایش را به این مسیر پرکاربرد باز کرده‌اید.

🔵 @SharifToday

«دکه تلگرامی»

✴️ این روزها محتوای متنی، آن هم محتوای متنی طولانی و بلند، معمولا خیلی طرفدار ندارد. اغلب افراد، نه خیلی وقتش را دارند و نه حوصله، که هرروز یا به شکل متناوب چندهزار کلمه متن بخوانند. خیلی از مجله‌ها و نشریات هم به همین خاطر تیراژ خود را کم کرده‌اند. حتی بنگاه بزرگ و پردرآمدی مثل همشهری هم تیراژ خود را از شمار میلیونی به چندصدهزار شماره در سال رسانده است.

🔹 درمورد مطبوعات، کار یک‌جای دیگر هم می‌لنگد. برای مدت‌ها یکی از ضرورت‌های روزنامه و مجله خواندن در فهمیدن خبرهای دست اول بود. مردم صبح به صبح روزنامه می‌خواندند تا بفهمند دنیا دست کیست. اما حالا همین روزنامه‌ها از همه عقب‌ترند. اخبار از این سر و آن سر کشور و دنیا با گزارش تصویری زنده در صفحه شش اینچی موبایل دست به دست می‌شوند و در بهترین حالت فردای آن روز به تیتر مطبوعات می‌رسند. این یعنی تقریباً هیچ خبر داغ و تازه‌ای از راه صفحه اول روزنامه به دست نمی‌آید. هرچند خیلی از این روزنامه‌ها برای چاره کردن این مشکل به سراغ وزن دادن به تحلیل و نقد رفته‌اند و بی‌خیال انعکاس گزارش و خبر ساده شده‌اند، اما همچنان مخاطبان‌شان خیلی کم‌تر از قبل است.

🔹 با همه این ماجراها، باز هم برخی از نوشته‌های مطبوعاتی و یادداشت‌های روزنامه‌ها ارزش توجه دارند. هنوز بخش بزرگی از فعالان سیاسی-اجتماعی و بعضی اوقات، حتی افرادی که پست و مقام سیاسی دارند، نظرات‌شان را در روزنامه‌های هرروز منتشر می‌کنند. گاهی کار این نوشته‌ها به بحث و جدل‌ هم می‌کشد و صاحبان قلم یا در روزنامه روزهای بعد و یا در صفحه توییتر و کانال تلگرام‌شان جواب هم را می‌دهند. پیش می‌آید که کشمکش بر سر یک مقاله یا یک تیتر چند روزی به همین شکل ادامه پیدا کند و در اندازه خودش بر فضای سیاسی و اجتماعی کشور تأثیر بگذارد. خلاصه که دانستن اینکه در دکه‌های روزنامه‌فروشی چه خبر است هم گاهی به درد می‌خورد.

🔹 حالا چند نفر از بچه‌های واحد اندیشه و مطالعات #انجمن_اسلامی تصمیم گرفته‌اند که هرروز ده دوازده‌تایی از روزنامه‌های آن روز را بخوانند و خلاصه‌ای از مطالب مهمی که روزنامه‌های مختلف منتشر کرده‌اند را در یک پیام در کانال واحد مطالعات و اندیشه انجمن قرار دهند. در هرکدام از پیام‌های روزانه چند موضوع مهم مطبوعات آن روز خلاصه می‌شود و متن این خلاصه به‌همراه بریده‌های جنجالی‌تر آن روی کانال می‌آید.

📰 این پیام‌ها که با عنوان «کیوسک» منتشر می‌شوند، را از طریق هشتگ #کیوسک در کانال واحد مطالعات و اندیشه انجمن اسلامی می‌توانید بخوانید.

🗞 پی‌نوشت: اگر بدتان نمی‌آید خیلی خلاصه و جمع‌وجور از اخبار سیاسی و اجتماعی (و گاهی فرهنگی و ورزشی) مملکت و جهان بی‌خبر نمانید، کانال تلگرام روزآروز، هرروز در چند پست که با زبانی طنز و به دور از خشکی غالب بر اخبار رسمی، کارتان را راه می‌اندازد؛ پست‌هایی با عناوین «دیشب که خواب دیدید» و «بولتن شبانه روزآروز»

🔵 @SharifToday

«روزنه‌هایی برای دانشگاه»

✴️ دولت سیزدهم، در شرایطی به پایان راه خودش رسید که هم طرفداران و منتفعان، و هم مخالفان و متضررانش، انتظار داشتند نه تنها دوره اول خودش را به سرانجام برساند، بلکه در انتخاباتی احتمالا شبیه ۱۴۰۰، به راحتی برای یک چهار سال دیگر هم پاستور را برای خودش رزرو کند. سوای قضاوت‌هایی که درباره عملکرد سه‌ساله این دولت در عرصه‌های مختلف روی کاغذ آمده، کارنامه دولت مرحوم رئیسی در زمینه آموزش عالی، از همان ابتدای کار و با مشخص شدن وزیر علوم کابینه و سپس تغییر روسای دانشگاه‌ها، چنگی به دل نمی‌زد و بعد از اعتراضات پاییز ۱۴۰۱ در دانشگاه‌ها، شیب منفی تندتری به خود گرفت.

🔹 روی کار آمدن دولت چهاردهم اما در کنار سایر امیدهایی که برانگیخته، می‌تواند نویدبخش بهبود فضای دانشگاه‌های ایران هم باشد؛ دانشگاه‌هایی که در سه سال گذشته فضایی رخوت‌زده و امنیتی شبیه فضای چند سال پس از ۸۸ را تجربه کردند و حالا امیدوارند در دولت جدید روزنه‌هایی برای نفس کشیدن بیشتر و بهتر پیدا کنند.

🔹 اولین قدم در این راستا به انتخاب وزیر علوم و در ادامه آن تعیین روسای دانشگاه‌ها برمی‌گردد. در شریف برای انتخاب رئیس سنتی نسبتا قدیمی وجود دارد که براساس آن، شورای دانشگاه با رأی‌گیری، چند گزینه را انتخاب و به وزارت علوم معرفی می‌کند تا یکی از آنها سکان اداره دانشگاه را به دست بگیرد. روسایی که از مجرای این سنت روی صندلی ریاست شریف ننشسته‌اند، معمولا در استفاده از تمام ظرفیت‌های دانشگاه برای اداره بهتر آن عاجز بوده‌اند و دانشگاه را با چالش‌های مختلفی روبه‌رو کرده‌اند، چرا که حداقل اعضای هیئت‌علمی دانشگاه از همکاری با چنین روسایی استقبال نمی‌کنند و در نتیجه سطح کیفی هیئت‌رئیسه و به تبع آن سایر مدیران دانشگاه افت می‌کند. مقایسه هیئت‌رئیسه دانشگاه در دوران چند رئیس اخیر این تفاوت سطح کیفی را به خوبی نشان می‌دهد. از طرف دیگر اولویت رئیسی که از مجرای هم‌فکری و نظرخواهی خانواده دانشگاه انتخاب نشده باشد هم بعید است مسائل مهم و چالش‌های اصلی دانشگاه باشد و بیش از دانشگاه، به فکر رضایت خاطر آنهایی خواهد بود که بیرون دانشگاه نشسته‌اند و با قصد و غرضی او را برای ریاست دانشگاه برگزیده‌اند. بنابراین در صورتی که دولت جدید، انتخاب رئیس دانشگاه را به خانواده خود دانشگاه بسپارد، می‌توان امید داشت که دوباره دانشگاهی زنده و بانشاط و فعال را تجربه کرد.

🔹 موضوع دیگری که در سه سال دولت مرحوم رئیسی به رخوت فضای دانشگاه دامن زد، سیطره نگاه امنیتی به آن بود. این نگاه امنیتی خودش را بیش از هرجایی در مقابله با اعتراضات پاییز ۱۴۰۱ نشان داد، اما پیش و پس از آن، در مواردی مثل افزایش قدرت نیروهای حراست، تغییر آیین‌نامه شورای صنفی دانشگاه‌ها در راستای تضعیف و کنترل این نهاد دانشجویی، تغییر شیوه‌نامه اجرایی آیین‌نامه انضباطی دانشجویان و اضافه کردن بندهایی قرون وسطایی به آن برای کنترل هرچه بیشتر زندگی شخصی دانشجوها، رصد فعالیت دانشجوها در فضای مجازی و تشکیل پرونده‌های انضباطی براساس آن، سخت‌گیری‌های عجیب‌وغریب روی پوشش دانشجوها و راهی کردن دانشجوها به کمیته‌های انضباطی به‌خاطر صرف نوع پوشش و لباس‌شان، نصب دوربین‌های مداربسته متعدد در سطح دانشگاه‌ها و وضع محدودیت‌های مختلف برای فعالیت تشکل‌ها و گروه‌ها و نشریات دانشجویی قابل مشاهده بود. این نگاه امنیتی در آخرین روزهای استقرار دولت سیزدهم هم دست از سر دانشگاه برنداشته و حالا که انتخابات به پایان رسیده، بساط تماس‌های تلفنی و احضار به کمیته انضباطی به‌خاطر توییتر و حجاب باز هم برپا شده، آن هم در شرایطی که خیلی از دانشجوها حتی در تهران هم حضور ندارند.

🔹 دولت چهاردهم اگر قصد دارد فضای دانشگاه را از این رخوت درآورده و شور و حالی به آن ببخشد، پیش از هرچیز باید از داشتن نگاه امنیتی به فضای آن دست بکشد و گام‌هایی در راستای تغییرات قوانین وضع‌شده در سه سال اخیر و نیز کاهش سخت‌گیری بر فضای دانشجویی بردارد.

🔹 چالش دیگری که دانشگاه‌های ایران در سه سال گذشته با آن دست‌وپنجه نرم کردند، حذف استادان منتقد به بهانه‌های واهی بود. در همین شریف، آرش اباذری و علی شریفی زارچی را رسما اخراج کردند و روی کاغذ از قطع همکاری و عدم تمدید قرارداد و … اسم آوردند و مسعود نیلی را هم به اجبار بازنشسته کردند. در دانشگاه‌های دیگر هم از این دست اخراج‌ها و حذف‌ها در این سه سال کم نبوده و حالا که دولتی با رویکردی متفاوت مستأجر پاستور شده، امید می‌رود که فکری به حال این دغدغه دانشگاهیان داشته و حواسش بیش از اینها به تن نحیف و نزار دانشگاه باشد.

🔵 @SharifToday

«درباره فردا»

✴️ فردا روز پایان بحث و رقابتی‌ست که از حدود یک ماه پیش در ایران شروع شد، هرچند ۶۰ درصد مردم جمعه قبل، کاری به کار آن نداشتند و گذرشان به پای صندوق‌های رأی نیفتاد و یکی از سوالات اصلی فردا، تصمیم این ۶۰ درصد برای گام نهایی این چالش یک‌ماهه است.

🔹 این هفته، برخلاف هفته پیش نظرسنجی‌های انتخاباتی، بروز و ظهور زیادی نداشتند. پیش‌بینی‌های میدانی و حسی و شهودی و چند نظرسنجی بیرون‌آمده هم از رقابت نزدیک بین پزشکیان و جلیلی می‌گویند. ما هم قصد نظرسنجی نداریم که اگر هم داشتیم و آدمش بودیم، جایش یک کانال تلگرامی، یا هرجای دیگری که اصول نمونه‌گیری در آن رعایت نشود، نیست، اما تصمیم گرفتیم درباره انتخابات فردا، چند سوال از شما بپرسیم؛ سوال‌هایی که هم درباره کنش جمعه قبلی و فردای شماست و هم کنش‌های قبلی‌تان در سال‌های گذشته و البته پیش‌بینی‌هایتان از آینده و مواضع‌تان در موضوعات مختلف.

🔹 شاید سوالات این نظرسنجی، شبیه Exit Pollهایی باشد که اگرچه در ایران خبری از آنها نیست، اما در ینگه دنیا رواج زیادی دارد و مشخص می‌کند رأی‌دهندگان به هر نامزد، چه عقاید و مواضع و گرایش‌هایی دارند و از کدام دسته‌های اجتماعی به حساب می‌آیند. تکمیل این فرم، احتمالا ده دقیقه‌ای از شما وقت می‌گیرد، چون تعداد سوالات به نسبت زیاد است. اگر حوصله‌تان کشید، با تکمیلش ما را وا دارید که در چند روز آینده، کمی درباره نتایجش و هم‌بستگی‌هایی که بین پاسخ به سوالات مختلف آن وجود دارد، اینجا صحبت کنیم (اگر پاسخ‌ها اندک باشد، احتمالا از خیر بررسی پاسخ‌ها بگذریم، چون بی‌معنی خواهد بود). معمولا این هم‌بستگی قابل توجه و جالب از کار درمی‌آید. نمونه‌اش درباره انتخابات ۱۴۰۰ را اینجا می‌توانید ببینید.

📝 این فرم نظرسنجی درباره انتخابات ۱۴۰۳ را از اینجا می‌توانید پاسخ دهید.

🔵 @SharifToday

«لقمه آسان نباشیم»

#حرف_زیادی
#مرتضی_یاری

✴️ محمدجواد ظریف هفته پیش در یک سخنرانی جمله جذابی گفت: «اگر پشت میز مذاکره نباشید، روی میز خواهید بود.» ظریف این تعبیر را درباره روابط بین‌الملل به کار برد، اما این جمله خیلی جاهای دیگر هم درست است؛ از موقعیت شغلی شما در محیط کار تا روابط خانوادگی و البته سیاست داخلی و انتخابات.

🔹 سرخوردگی و ناامیدی از بهبود آن قدر در فضای اجتماعی و سیاسی ایران گسترده شده که نیاز به هیچ توصیف و بزرگ‌نمایی ندارد. تجربه فعالیت‌های سیاسی و حرکت‌های اجتماعی در چند دهه اخیر خیلی از ما را اثربخشی هر کار و حرکتی ناامید کرده است. نگاهی به روند ثبت نام در انتخابات ریاست‌جمهوری، گزینش‌های شورای نگهبان، محدودیت‌های زیاد بر عملکرد رئیس‌جمهور و هزاران شاهد دیگر ما را از تأثیر انتخابات ناامید کرده است.

🔹 با همه محدودیت‌ها برای رئیس‌جمهور و سیاست‌های ثابتی که تغییر آنها آسان نیست، اما تفاوت آذری جهرمی با زارع‌پور را نمی‌شود انکار کرد. شاید در بحران سیاسی کار زیادی از جهرمی هم برنیاید، اما در روزهای عادی زندگی با زارع‌پور اصلا آسان نیست. در همان بحران هم تفاوت زیادی بین این دو نفر هست. از این مثال‌ها کم نیست. تجربه دولت روحانی شاید بر بی‌تفاوتی برخی از ما افزوده، اما اگر خشم را کنار بگذاریم، زندگی کردن با همه این دسته‌ها یکی نیست.

🔹 کنار کشیدن فقط آسان‌تر کردن کار برای همان کسانی است که ناامیدی ما را بسیار بیشتر از امیدواری و حرکت‌مان دوست دارند. شاید میل به رفتن و سپردن مملکت به خسروانش در بخش‌های بزرگی از جامعه وجود داشته باشد، اما امکان آن برای تعداد بسیار کم‌تری فراهم است. همه جا شریف نیست. باور کنید همان جماعت از رفتن و نماندن شما خوشحال هم می‌شوند.

🔹 مسئله سردادن شعار مبارزه و برای ایران و فداکاری نیست. مسئله خیلی واقع‌انگارانه است. همان که ظریف گفت. اگر ساکت باشیم و به گوشه‌ای بخزیم، راحت‌تر خورده می‌شویم. کسی که می‌خواهد در این کشور زندگی کند، اهمیت هر تغییر هر چند کوچک را می‌فهمد. در شرایطی که تغییر بنیادین و یکباره در دسترس نیست، همین چیزهای کوچک آدم را زنده نگه می‌دارد.

🔹 به این حرف‌ها هم که رأی دادن، رأی به جمهوری اسلامی است اهمیت ندهید. کنش‌گری در انتخابات تلاش برای تغییر هر چند کوچک و استفاده از هر چیز حتی نامطلوب برای بهینه کردن شرایط زندگی است. اصلا این حرف‌ها را می‌زنند که شما را از کنش دور کنند. شکار تسلیم و لقمه آسان نباشیم.

🔵 @SharifToday

«همبستگی ملی و قدمی برای ایران»

✴️ یادداشت زیر را دکتر #ابراهیم_آزادگان، استاد گروه فلسفه علم دانشگاه پیرامون انتخابات چهاردهمین دوره ریاست‌جمهوری برای Sharif Today فرستاده است. این یادداشت لزوما موضع تحریریه Sharif Today نیست، اما گفتیم به اشتراک گذاشتنش با شما هم خالی از لطف نخواهد بود.

▫️در شرایطی هستیم که تحریم‌های درازمدت و درازدامن تحمیل‌شده توسط بیگانگان و ضعف در ساختار مدیریتی داخلی، شرایط سخت اقتصادی را همچون بیماری مزمن به مردم ایران تحمیل کرده است. کشوری با سرمایه‌های اجتماعی، انسانی و مادی وسیع که انصافا شایسته بهترین زندگی و تعالی و رشد همه‌جانبه است، دچار افسردگی و رکود شده است. چندین سال است که رهبران سیاسی جامعه شعار پیشرفت و افزایش تولید را می‌دهند، ولی بدون همبستگی اجتماعی، آشتی ملی و جمع شدن همه ما برای رسیدن به اهداف بلند و تعالی‌بخش اجتماعی و سیاسی چنین شعارهایی محقق نخواهد شد. افلاطون در کتاب جمهوری به همه ما یاد داده که چقدر پیشرفت جامعه نیازمند همبستگی اجتماعی است. برای ایجاد این همبستگی، هم دولت و حاکمیت (استیت) باید تلاش کند و هم جامعه مدنی و روشنفکران باید نقش اساسی خود در تغییر رویکرد آحاد مردم نسبت به پیشرفت جامعه و هم‌زیستی ملی را درک کرده و ایفا نمایند. وظیفه حاکمیت تقویت آزادی‌های جامع مدنی و فراهم کردن امکان حضور آرای متفاوت و به رسمیت شناختن اراده عمومی در سیاست داخلی و خارجی است. وظیفه مردم درک موقعیت حکم‌رانی و تلاش برای اجرای قانون‌های تصویب‌شده در سازوکارهای مردم‌سالارانه و عاقلانه است. در چنین فضایی ما دانشگاهیان نقش مهمی در این اتحاد و همبستگی ملی می‌توانیم داشته باشیم. هم به حکم‌رانان تذکر دهیم برای تغییر رفتار و توجه به اراده عمومی و هم به مردم زیست اخلاقی و مدنی را یاداوری کنیم.

▫️انتخابات ریاست‌جمهوری پیش رو می‌تواند معبری برای گذر از شرایط سخت و دوقطبی کنونی به سمت پیشرفت و توسعه کشور و تحقق آزادی‌های مدنی و آشتی ملی باشد. برای هم‌بستگی ملی نیاز داریم که ازخودگذشتگی کنیم، مدارا کنیم با عقاید مخالف، نه فقط تحمل مخالف، بلکه آزادی دادن به او برای ابراز نظر و همین‌طور احترام متقابل، البته همه در بستری معقول. از ایده‌آل‌های دست‌نیافتنی صحبت نمی‌کنم، بلکه به نظرم جامعه ایران با این دانشمندان و اندیشمندان و سطح بالای تفکر و همین‌طور تجارب یک صد سال گذشته در توسعه و تحقق حرکت‌های اجتماعی، توان و لیاقت ایجاد جامعه همبسته اخلاقی را دارد.

▫️من در این انتخابات به دکتر پزشکیان رأی می‌دهم. او را فردی صادق و مهربان، طبیب و کاردان، و وطن‌دوست و مسلمان یافتم. از او توقع دارم سه قدم مهم بردارد: اول، برگرداندن امید و هدفمندی به جامعه ایران. دوم، ایجاد روحیه مدارا و هم‌زیستی و هم‌سازی در کنار اختلاف‌ها. سوم، استفاده از کارگزارانی عاقل، کارآزموده و غیر متوهم.

▫️به دانشجویان و دوستانی که هنوز قهر هستند با حاکمیت و نمی‌خواهند رأی دهند هم ضمن احترام به نظر آنها و ضمن درک درد و رنج آنها، عرض می‌کنم که قدم‌های اصلاح‌طلبانه بهترین راه حرکت به سمت پیشرفت و آزادی است. راه باریک آزادی با تقویت قدرت مرکزی لویاتان و البته ‌کنترل آن توسط مردم طی می‌شود. ما با حاکمیت و نظام جمهوری اسلامی و همه گذشته آن مانند نهضت مشروطه و یا نهضت دکتر مصدق، و همه احوالات و تحولات داخل آن، مانند جنگ هشت‌ساله، جنبش دانشجویی ۷۸، اعتراضات ۸۸، ۹۶، ۹۸و ۱۴۰۱ در هم تنیده‌ایم. این کشور و نظام جمهوری اسلامی متعلق به همه ما ایرانیان است. نظام سیاسی مال هیچ گروه خاصی نیست. پدران ما آن را ایجاد کرده‌اند و خون‌ها ریخته شده پای این وطن. در این سیر تاریخی به نقطه‌ای رسیده‌ایم که می‌توانیم تغییری به سمت عقلانیت و آزادی ایجاد کنیم. یک قدم برمی‌داریم، همه برای ایران.

🔵 @SharifToday