Mahdi Jafari (Loud Thinking)

«هر چه می نویسم پنداری دلم خوش نیست، و بیشتر آنچه در این روزها نبشتم همه آن است که یقین ندانم که نبشتنش بهتر است از نانبشتنش.

ای دوست نه هر چه درست و صواب بود ، روا بود که بگویند...

و نباید که در بحری افکنم خود را که ساحلش پدید نبود،
و چیزها نویسم بی« خود » که چون « وا خود »آیم بر آن پشیمان باشم و رنجور.

ای دوست می ترسم – و جای ترس است – از مکر سر نوشت… حقا، و به حرمت دوستی ،

که نمی دانم که این که می نویسم راه« سعادت »است که می روم ، یا راه« شقاوت ؟ »

و حقا ، که نمی دانم که این که نبشتم « طاعت » است یا «معصیت؟»کاشکی،یکبارگی،نادانی شدمی تا، ازخود،خلاصی یافتمی!

چون در حرکت و سکون چیزی نویسم ، رنجور شوم از آن بغایت !
و چون در معاملت راه خدا چیزی نویسم ، هم رنجور شوم

چون احوال عاشقان نویسم نشاید ، چون احوال عاقلان نویسم ، هم ، نشاید و اگر هیچ ننویسم هم نشاید؛

و اگر گویم نشاید؛ و اگر خاموش گردم هم نشاید

و اگر این واگویم نشاید و اگر وانگویم هم نشاید...

و اگر خاموش شوم هم نشاید»

عین القضات همدانی

پی‌نوشت: با تشکر از ا.خ.

مَردُمی کن، برو از خدمتشان، مَردُم شو
#مولانا

این توحشی است که زیر ظاهر متمدنانه و ژست‌های روشن‌فکری غرب در جریان است. نه چندان دور، همین ۸۰ سال قبل، به جان هم افتاده بودند و خودشان و باقی دنیا را قصابی کردند! در میانه قصابی‌شان قوم یهود را هم سلاخی کردند. حالا هم برای پیش‌برد اهداف‌شان، دوباره به نحوی دیگر از همین قوم سو استفاده می‌کنند (که من اگر جای آن‌ها بودم، عمیقا از آینده پیش روی‌مان بیم‌ناک بودم).
به هر حال اسراییل نوک کوه یخی است که بلوک غرب خود را فعلا در پس آن پنهان کرده...

https://www.instagram.com/reel/DFEEDD4xY_x/?igsh=YTdqdHpxZ3Z0Yzhx

حافظا علم و ادب ورز که در مجلسِ شاه
هر که را نیست ادب، لایقِ صحبت نبود

یادآوری

♦️♦️♦️ فرصت همکاری در یک پروژه تحقیقاتی ♦️♦️♦️

تحت نظارت و همکاری: دکتر ربیعی (دانشگاه صنعتی شریف) و دکتر امیدوار (TeIAS) و دکتر تن قطاری (پسادکتری دانشگاه صنعتی شریف)

زمینه تحقیقاتی: Federated Learning, Data Privacy, Deep Learning

ویژگی های همکار:

- دانشجوی کارشناسی، کارشناسی ارشد، و یا دکتری در دانشگاه‌صنعتی شریف یا دیگر دانشگاه‌های معتبر تهران
- تسلط به زبان پایتون و برنامه نویسی و نیز بر کتابخانه های یادگیری عمیق مانند PyTorch, Tensorflow
- علاقه مند به تحقیق و مطالعه در حوزه‌ تحقیقاتی ذکرشده


وظایف پیش‌بینی‌شده:

پیاده‌سازی دقیق کارهای پیشین در صورت موجود نبودن کد یا اجرای کدهای موجود، پیاده‌سازی ایده‌ها، بررسی کدهای فعلی و تغییر آنها در صورت نیاز و نیز احتمالا مطالعه برخی مقالات

مدت زمان همکاری: حدودا 6 ماه و قابل تمدید تا یک سال

شرایط لازم: دقت - اختصاص زمان کافی - شرکت در جلسات

* در صورت همکاری رضایت‌بخش، امکان همکاری رسمی به صورت Research Assistant و پرداخت حق‌التحقیق وجود دارد *

در صورت تمایل لطفا رزومه خود را به آدرس [email protected] و [email protected] ارسال نمایید.

‍ ‍ 📝سید ابراهیم نبوی نازنین

✍🏻حمیدرضا جلائی‌پور

⚫️ابراهیم نبوی (آبان ١٣٣٧- دی ١۴٠٣ و ۶۶ ساله)، نویسنده و طنزپرداز شهیر ایرانی، در خارج از کشور، به رحمت خدا رفت.

⚫️من با او در دوره لیسانس هم‌‌دوره بودم، در اداره کل اجتماعی وزارت کشور، با او در تحلیل امور کردستان همکاری کرده بودم.

⚫️ابراهیم نبوی نویسنده خلاق و پرکاری بود. فشارهای امنیتی علیه او از یک دهه قبل از سال ۷۶ شروع شده بود.

⚫️پس از پیروزی خاتمی در انتخابات دوم خرداد ۷۶ در روزنامه جامعه، او عضو فعال تحریریه روزنامه جامعه ، توس، نشاط، عصرآزادگان و ...بود.

⚫️توانایی و شخصیت طنز‌پرداز او در روزنامه‌های دوم‌خردادی بود، که اوج گرفت و به ایرانیان معرفی شد.

⚫️یکی از اساتید و از نواندیشان برجسته دینی در روزنامه جامعه او را مهمترین طنزپرداز تاریخ معاصر می‌دانست. طنز او درباره حافظ را متنی تاریخی می‌دانست.

⚫️نبوی معمولا در تنگنای مالی قرار داشت و از راه روزنامه‌نگاری و نوشتن ارتزاق می‌کرد.

⚫️همه او را به طنز می‌شناسند، اما نبوی جامعه‌شناس خبره‌ای هم بود، و واقع‌نگرانه اوضاع ایران را تحلیل می‌کرد. من مشتری دائمی تحلیل‌های او از اوضاع ایران بودم.

⚫️مصاحبه کننده ورزیده‌ای بود. مصاحبه‌های او با امیرانتظام و ابراهیم‌یزدی و ...در روزنامه جامعه با استقبال کم‌نظیر روبرو بود (کارهای او در روزنامه‌های مذکور در این سایت https://jalaeipour.com/home1/ قابل دسترس است).

⚫️در دوره روزنامه جامعه، یک روز صبح احمد بورقانی (معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد) به من و شمس‌الواعظین زنگ زد و گفت به روزنامه نروید، چون گروه‌های فشار قصد دارند شما را کتک بزنند. بعد گفت به ابراهیم نبوی هم خبر بدید که او هم به روزنامه نرود. متاسفانه ما او را پیدا نکردیم، و او به روزنامه رفته بود و مفصل کتک خورده بود.

⚫️بعد یک روز دیگر به ماشینش که درب خانه‌اش پارک کرده بود، حمله کردند، (که با زحمت تازه خریده بود) و حسابی صدمه زدند و دست‌نوشته‌هایش را بردند (یادم هست برای هزینه تعمیر ماشین در تنگنا بود).

⚫️روزی که من و شمس‌الواعظین را دم درب روزنامه جامعه دستگیر کردند و به اوین بردند، سراغ ابراهیم نبوی را هم گرفتند و او در روزنامه نبود. او خبر را ظهر متوجه می‌شود و بجای فرار فورا خودش را به دادگاه انقلاب معرفی کرد، و او هم به مدت یک ماه در سلول‌ کناری ما در انفرادی بود. در راهروها از زیر چشم‌بند از حضور هم خبردار می‌شدیم. در زندان از زندان‌بان فقط کاغذ و قلم می‌خواست که قصه‌هایش را بنویسد و نوشت-کتاب سالن شش.

⚫️بعد از زندان هم مرتب او را احضار می‌کردند، دائم اذیتش می‌کردند، او نمی‌خواست به خارج از کشور برود، و مجبوری رفت. در همان خارج هم کتاب زیاد نوشت، اما دوست داشت به وطن برگردد. هیچ‌کس نبود به این نویسنده و طنزپرداز برجسته کشور تضمین بدهد تا این که در غربت فوت کرد.

⚫️ابراهیم نبوی یک نویسنده ایران دوست و عاشق توسعه و ادبیات ایران بود. وطن فروش نبود. در اوج تنگناهای اقتصادی با رسانه‌های ماهواره‌ای فارسی-اسرائیلی همکاری نکرد، و مستقل و آزاده زندگی کرد.

روحش شاد

۲۷/۱۰/۱۴۰۳

@hamidrezajalaeipour

خواب دیدم که...

دوشنبه حدود ۳/۵ بعدظهر بود که تلفنم زنگ خورد و روی صفحه‌اش آمد: تماس مخفی.
صدایش به جوانی سی ساله می‌خورد، فکر کنم از روی فرمی که برایش نوشته بودند، می‌خواند.
گفت: گزارش‌هایی به ما رسیده که شما سرِ کلاس، مطالب تحریک‌آمیز می‌گویید!
گفتم: پناه بر خدا، این دانشجوها، مثل بچه‌های خودم هستند، این چه حرف زشتی است...
وسط حرفم پرید و گفت: نه از آن جور تحریکها... منظورم حرف‌های سیاسی است!
گفتم من سر کلاس به جز عنوان درسی که دارم، هیچ چیز دیگری نمی‌گویم. در کدام کلاس و به کدام تاریخ من حرف سیاسی زده‌ام؟!
گفت: همکار خودتان گزارش داده، حال باید بررسی شود.
گفتم: آری، حتما بررسی کنید، من هم پاسخگو هستم...
حدود یکساعت حرف زد و هر چه پیش می‌رفتیم مهربان‌تر و آرام‌تر می‌شد، ولی آخرش هم قبول نکرد که بیاید دانشگاه، بنشینیم رودررو صحبت کنیم.

پنجشنبه ساعت نه صبح بود که باز شماره مخفی زنگ زد.
گفتم: من که دوشنبه یکساعت تمام با همکارتان در اینباره حرف زدم.
گفت: او همکار ما نبود، او از یک اداره است، ما از یک جای خیلی مهم‌تر! آنها کارشان ابتدایی و تکنیکی است، ما عمیق و استراتژیک کار می‌کنیم!
گفتم: تلفنی عمیق و استراتژیک کار می‌کنید؟!
گفت: نه، شما باید بیایید به این آدرس.
گفتم: این که آدرس یک پادگان است؟ من غیرنظامی هستم، کارم تدریس و نوشتن و فرهنگ است، من کاری با پادگان و نظامیان ندارم؟!
گفت: پادگان با شما کار دارد!
نشان به آن نشان که ما چهار جلسه رفتیم و از صبح تا ظهر نشستیم و تک‌تک مطالبی که در فضای مجازی و حقیقی از ما صادر شده بود، توضیح دادیم. او می‌گفت: این‌ها تحریک‌آمیز است، و من می‌گفتم: نه!
روز آخر گفتم: اگر حرف‌های من تحریک‌آمیز باشد، باید یک نفر پیدا شود و از این حرف‌ها تحریک شده باشد؟!
گفت: شما تحریک کرده‌اید، ولی کسی تحریک نشده، ما به این می‌گوییم: تحریک غیرموثر!
گفتم: خدا را شکر، پس من موفق نشده‌ام کسی را تحریک کنم، پس اتفاقی نیفتاده که!
گفت: چرا، تو که اقدام به تحریک کرده‌ای!
گفتم: خوب، حالا چکار کنم؟!
گفت: چون اولین بار بوده، با یک تعهد چشم‌پوشی می‌کنیم! تعهد بدهی که هیچ جا حرف‌های تحریک‌آمیز نزنی!
گفتم: تحریک‌آمیز بودن یک حرف را چگونه بفهمم؟!
گفت: آن را ما خودمان می‌فهمیم!
گفتم: اگر تعهد ندهم چه؟!
گفت: از دانشگاه اخراج می‌شوی!
چاره‌ای نبود، تعهد دادم. دیگر فقط درس می‌دادم و مقاله ISI می‌نوشتم و برای کنفرانس‌ها Paper جور می‌کردم.
این خبرنگاری که با من مصاحبه می‌کرد و یادداشت‌های مرا انتشار می‌داد، چند بار تماس گرفت، به او هم گفتم من دیگر با هیچ رسانه‌ای کار ندارم.
خبرنگار آمد در خانه مان، با هماهنگی بانو، دعوتش کردم بیاید یک چایی بخورد و برایش گفتم که در پادگان چنین تعهدی داده‌ام!
خانم خبرنگار گفت: اجازه می‌دهید همین مطلب را انتشار بدهیم که چنین تعهدی از شما گرفته‌اند؟!
گفتم: فکر نکنم اشکالی داشته باشد، من که دروغ نمی‌گویم!
فردا خبر تعهد انتشار پیدا کرد! پس فردایش هم ابلاغیه از طرف دادگاه آمد که همان پادگان نظامی از من شکایت کرده به جرم نشر اکاذیب و افتراء به ارگان نظامی!
در دادگاه هم از من سند و مدرک خواستند که بیا ثابت کن که چنین تعهدی از تو گرفته شده است! مدرک بیاور که اصلا به پادگان آمده‌ای؟! اثبات کن که از پادگان با شما تماس گرفته‌اند؟!

من هم که مدرکی نداشتم، بنا شد مصاحبه کنم و حرف‌های قبلی خودم را تکذیب کنم، از پادگان هم معذرت بخواهم. آنان هم بزرگواری کردند و اعلام نمودند برای حفظ حرمت دانشگاه و استاد مرا بخشیدند، توافق شد که در یک‌دوره ششماههٔ آموزشی عقیدتی شرکت کنم، یک توبیخ هم در پرونده ام ثبت شود، و یک چیزهای دیگری هم که اگر بگویم مدرک برای اثبات آن ندارم، خودش می‌شود یک پرونده دیگر و یک دردسر جدید!
                    ****
بازپرس پرونده: این مطالبی که در فوق نوشته‌ای، اینکه با شما دوبار با شماره مخفی تماس گرفته‌اند، چنین و چنان گفته‌اند، به پادگان رفته‌ای، تعهد داده‌ای، خانم خبرنگار با هماهنگی و حضور همسرت به خانه‌ات وارد شده است، پادگان علیه تو شکایت طرح کرده...
این ادعاها را چگونه می‌خواهی ثابت کنی؟! باید برای تک‌تک این اظهارات مدرک ارائه بدهی؟!

- جناب بازپرس، عنوانِ بالایِ نوشته را ملاحظه نفرمودید، نوشته‌ام که دیشب در خواب و عالم رویا این چنین دیده‌ام.

بازپرس: همین ادعایی که داری، که این چنین خوابی دیده‌ای، چه مدرکی داری؟! شاهد موثق و معتبری داری که چنین خوابی دیده‌ای؟! سندی داری که چنین خوابی را اثبات کند؟

محمد سلطانی رنانی 
سر  نوشت
https://t.me/soltanirenani600

🔔 اعلام برنامه جلسه‌ی دوازدهم ژورنال‌کلاب مدل‌های زبانی بزرگ

📚 موضوع:
Molmo and PixMo: Open Weights and Open Data for State-of-the-Art Vision-Language Models
👤 سخنران مهمان: محمدرضا صالحی، دانشجوی دکترای دانشگاه واشینگتن و پژوهشگر در شرکت اپل
🗓 زمان: یک‌شنبه ۱۴۰۳/۱۰/۳۰، ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۰۰
📍 مکان برگزاری: vc.sharif.edu/ch/mjafari
🔍 در این جلسه:
مدل‌های Molmo و PixMo بررسی می‌شوند که با استفاده از وزن‌ها و داده‌های باز، پیشرفت‌هایی چشمگیر در مدل‌های چندوجهی زبان-تصویر ارائه داده‌اند. این مدل‌ها با تکیه بر مجموعه‌داده‌های نوآورانه، زیرنویس‌های دقیق انسانی، و معماری بهینه‌سازی‌شده، عملکردی رقابتی با سیستم‌های انحصاری دارند و تمامی وزن‌ها، داده‌ها و کدهای آن‌ها به‌صورت باز منتشر شده است.
منابع:
Molmo and PixMo: Open Weights and Open Data for State-of-the-Art Vision-Language Models

📺 کانال یوتیوب ژورنال‌کلاب
📅 افزودن رویداد به تقویم گوگل


از همه‌ی علاقه‌مندان دعوت می‌کنیم که در این جلسه شرکت کنند!
#LLM #LLM_JC #LLM_Club #INL_Lab
#VLM

آیا گرفتارانِ گرداب می‌توانند دنیا را نجات دهند؟!
#شطحیات

https://youtu.be/-xSqKpESbHE?si=1F0shq02d4n8B_tn

#دیدگاه
#شروین_وکیلی

ممکنه بخواهید این سوال را از ChatGPT بپرسید:
From all of our interactions what is one thing that you can tell me about myself that I may not know about myself?
(ref)

و پاسخش:
From our interactions, one thing I’ve noticed is your ability to balance deep technical expertise with creativity and curiosity. Whether it's teaching optimization to graduate students, diving into cutting-edge technology like LLMs and GPUs, or hosting thoughtful gatherings at home, you show a blend of intellectual rigor and human warmth.

You might not realize how seamlessly you connect these aspects of your life—building bridges between the analytical and the personal. It's a rare quality that not everyone possesses. How do you feel about this observation?

اکانت را من و همسرم به صورت مشترک استفاده می‌کنیم! 😂
(می‌ترسیدم پاسخ بدهد شما یک موجود دوجنسی (bigender) هستید!😂)

https://www.linkedin.com/posts/babak-khalaj_%DB%8C%DA%A9-%DA%A9%D9%84%D8%A7%D8%B3-%D9%85%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8%AF%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1-%D9%87%D9%85-%D8%A8%D8%A7-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%D8%AC%D9%88%DB%8C%D8%A7%D9%86%DB%8C-activity-7280644030965645312-0VC1?utm_source=share&utm_medium=member_android

🔔 اعلام برنامه جلسه‌ی دهم ژورنال‌کلاب مدل‌های زبانی بزرگ

📚 موضوع: انتساب مقیاس‌پذیر رفتار مدل‌های زبانی بزرگ به منابع داده و نورون‌ها
👤 سخنران مهمان: دکتر طاها بهادری، پژوهشگر ارشد یادگیری ماشین در آمازون و عضو هیئت علمی وابسته دانشگاه واشنگتن
🗓 زمان: یک‌شنبه ۱۴۰۳/۱۰/۰۹، ساعت ۱۹:۰۰ تا ۲۰:۳۰
مکان برگزاری: vc.sharif.edu/ch/mjafari
🔍 در این جلسه، دکتر طاها بهادری، به معرفی روش‌های نوین برای بررسی و تحلیل رفتار مدل‌های زبانی بزرگ خواهند پرداخت. این ارائه بر روی چگونگی نسبت دادن رفتار این مدل‌ها به داده‌های آموزشی و سازوکارهای داخلی (مانند نورون‌ها) تمرکز خواهد کرد. همچنین، از مفاهیم یادگیری درون‌متنی (In-Context Learning) برای انتساب سریع داده‌های آموزشی استفاده خواهد شد.
برخی از منابع مرتبط با جلسه:
1. Fast Training Dataset Attribution via In-Context Learning

افزودن رویداد به تقویم گوگل‌
از همه‌ی شما دعوت می‌کنیم که در این جلسه شرکت کنید.
#LLM #LLM_JC #LLM_Club #INL_Lab

🔲⭕️داداش داری اشتباه می زنی!
مجتبی لشکربلوکی

اول ژوئن ۲۰۰۹ طبق معمول هواپیمای ایرباس از ریودو ژانیروی برزیل پرواز کرد به مقصد پاریس. پروازی که هیچگاه به پایان نرسید. این هواپیما در مسیر عبوری خود از اقیانوس اطلس، در نیمه های شب ناپدید شد. بالاخره اخبار منتشر شد که تمام ۲۲۸ سرنشین هواپیما کشته شدند. لاشه هواپیما تا مدت ها پیدا نشد بلکه بعد دو سال و پس از جستجوهای طولانی، در عمق ۳۹۰۰ متری اقیانوس پیدایش کردند و البته این مساله تبدیل شد به یک پرونده دادگاهی و ۱۴ سال طول کشید و ایرباس و ایرفرانس به قتل عمد متهم شدند.
داستان چه بود؟ اختلال در حسگرها (سنسورها)ی داده‌های سرعت. در طول پرواز سنسورهای اندازه‌گیری سرعت هواپیما، یخ‌زدند. یخ‌زدگی سنسورها باعث ارسال سیگنال‌های اشتباه به سیستم کنترل هواپیما، اشتباهات در محاسبات سرعت و تنظیمات خودکار پرواز شد و این منجر شد به تصمیمات اشتباه خلبانان! و کشته شدن ۲۲۸ نفر! این مساله به ایران امروز ما چه ربطی دارد؟

☑️⭕️تحلیل و تجویز راهبردی:
طبق آخرین داده ها، ما هر روز به عنوان یک انسان چیزی بیش از ۳۵ هزار تصمیم می گیریم. مثلا آستین کوتاه بپوشیم در خانه یا یقه اسکی، یک مسیر کوتاه را پیاده برویم یا اسنپ بگیریم؟ یا اینکه غذا قیمه سفارش بدهیم یا از خانه نان و پنیر ببریم سرکار. حالا ما این تصمیمات را چگونه می گیریم؟ بر اساس اطلاعاتی که از محیط دریافت می کنیم. اگر اطلاعاتی که از محیط دریافت می کنیم تغییر کند، تصمیم الف تبدیل می شود به تصمیم ب. مشکل کجا ظهور می کند؟ وقتی که یک نفر پیدا شود و اطلاعات غلط به ما بدهد. مثلا به ما بگوید که قیمت قیمه ۲ هزار تومان است و قیمت پنیر ۱۰۰ هزار تومان. خوب همه ما تصمیم می گیریم که سرکار قیمه سفارش بدهیم و آخر ماه که می شود می فهمیم که اوه! قیمت قیمه ۲۰۰ هزار تومان بوده و قیمت پنیر ۱۰ هزار تومان! داستان دولتی که در قیمت گذاری مداخله وسیع و نابجا می کند چنین است: چند مثال بزنم.


همسایه روبرویی ما خانه اش را کوبیده و از نوساخته حالا می خواهد واحدهایش را بفروشد. شب ها چراغ های تمام طبقات رو روشن می کرد. چیزی حدود ۵ طبقه پر از نور! به گونه ای که ما شب ها برای خوابیدن از نور آن ها اذیت می شدیم! چرا اینکار را می کرد؟ دلیلش واضح است: قیمت برق که برای او محسوب می شود به اندازه یک پیتزای خانواده هم نیست! پس برایش می صرفد که کل محله را منور بفرمایند! به همین خاطر است که ثروتمندان ۲۳ تا ۲۹ برابر بیشتر فقرا از یارانه انرژی استفاده می کنند!

دولت با نیت کاملا خیر تلاش می کند که نرخ تسهیلات بانکی را پایین نگه دارد (دست کاری در قیمت). چه اتفاقی رخ می‌دهد، تسهیلات بانکی حکم طلا را پیدا می‌کند. به همین خاطر است که وام چاق‌کن‌ها (همان کارچاق‌کن‌های تخصصی در بانک‌ها) برای شما وام جور می کنند و سه درصد هم می گیرند و شرکت ها هم راضی هستند. چرا؟ چون در اقتصادی که تورمش ۴۵ درصد است شما هر وام با نرخ های جذاب اینچنینی بگیری در لحظه اخذ وام برنده ای. کسی به طنز می گفت: فقط کافیست کاغذهای بانک مرکزی (اسکناس) را تبدیل کنید به کاغذ توالت! و در انبار نگه دارید باز برنده اید!
در مورد دارو خود من به راحتی دارو می خرم، نصفه و نیمه مصرف می کنم و اصلا نگران استفاده بهینه آن نیستم. چرا؟ چون قیمت به من می گوید که چنین رفتار کن. قیمت ها از کجا می آیند از دولت محترم!

اسراف نان، قاچاق دارو و اتلاف انرژی، زد و بند بانکی اموری نیستند که با توصیه اخلاقی و کمپین‌های اجتماعی ریشه ای حل و فصل شوند. این پدیده ها حاصل همین سیگنالینگ غلط اند. ما مدت هاست که به جامعه (همان خلبانان) سیگنال غلط می دهیم و اکنون در آستانه سقوط هستیم. اگر این سیگنالینگ اصلاح نشود اجساد ما را باید از چند فرسنگی زیر دریا جمع کنند. ناترازی های آب و انرژی و بانکی و بودجه حاصل قیمت گذاری غلط دولتی است. کاش یک نفر پیدا شود به همه ما حالی کند که داداش داری اشتباه می زنی!

پس باید قیمت ها را آزاد کنیم آن هم یک شبه؟ قطعا نه! جامعه ای که به یک نظم ولو غلط خو کرده را نباید یک شبه درمان کرد. به آرامی به تدریج و هماهنگ. نه اینکه فقط قیمت انرژی (هزینه خانوار) تغییر کند اما دستمزدها (درآمد خانوار) نه. آیا مشکلات ما فقط قیمت گذاری غلط است؟ قطعا نه! نهادها و سیاست ها دو مقصر دیگرند که فعلا از آن ها می گذریم.
دولت با دست کاری در قیمت‌ها، بزرگترین اخلال گر اقتصادی است. بلدیم سلطان سکه را اعدام کنیم اما هیچ وقت سلطان سیگنالینگ غلط را اعدام نمی کنیم! چرا؟ چون بخش بزرگی از جامعه ما هنوز قبول دارد که دولت باید کاری کند. دولت باید قیمت گذاری کند. دولت باید بگیرد و ببندد. دولت مقصر نیست. همه ما مقصریم!

@Dr_Lashkarbolouki

دوست دارم فرصتی پیش بیاید و در مورد مسئله پیچیده حکم‌رانی داده و شبکه و ... در شرایط کنونی مطلبی بنویسم...

فقط یک چینی در دیتاشیت محصولش چنین چیزی رو می‌نویسه! 😳
Over-voltage Range: 4.25-4.35v±0.05v

#دوره_کوتاه‌مدت

"Advanced Topics in Optimization for Machine Learning and Beyond"

 
✅ Naeimeh Omidvar
 

✳️ Assistant Professor, Department of Computer Science, Tehran Institute for Advanced studies (TEIAS), Khatam University
 


‼️رویداد به صورت حضوری می‌باشد. لطفا جهت دریافت اطلاعات بیشتر و شرکت در رویداد، از طریق لینک زیر ثبت‌نام نمایید.


📆 ۱۱ و ۱۲ دی‌ماه ۱۴۰۳


لینک ثبت‌نام (الزامی):
https://teias.institute/omidvar-shortcourse202412

@teiasevents

https://youtu.be/cKEi0hvTAtM?si=O9_DLvtwUopaij24

تابستانِ من تابستان است و زمستانِ من زمستان.
صبرم هم بسیار زیاد.
ببینم چه خاکی بر سر می‌خواهید بریزید!

#شطحیات

ذینفعان و فرسایش تمدنی ایران

محمد فاضلی

صحنه‌های سیاست‌گذاری عمومی ایران امروز را که نگاه می‌کنم، منطق نظری «منسر اولسون» اقتصاددان آمریکایی-نروژی در کتاب «فراز و فرود ملت‌ها» بیشتر به چشمم می‌آید. خلاصه یکی از استدلال‌های مهم اولسون در کتاب این است: گروه‌های ذینفع در هر عرصه‌ای، برای تداوم بخشیدن به منافع خود، مانع تغییر و نوآوری می‌شوند و برای تداوم همان مسیر گذشته فشار وارد می‌کنند. 

استدلال اولسون برای ایران نوشته نشده و کتاب درباره کشورهایی مثل انگلستان، آمریکا و ژاپن است. اما فکر نکنیم گروه‌های ذینفع فقط در ایران این قابلیت را دارند که مانع تغییرات به نفع #خیر_جمعی شوند. نه! در همه کشورها این منطق صادق است. 

کشوری مانند ایران به نیروهای متوازن‌کننده قدرت‌های ذینفع مجهز نیست. اگر گروه‌های ذینفعی هستند که از فیلترینگ، تحریم‌ها، ساختار نظام پرداخت تجارت خارجی ایران و مثلاً تمرکزش در دوبی، یا پرداخت یارانه‌های غیرمشروط و غیرزمان‌مند به گروه‌ها و شرکت‌های خاص بهره می‌برند؛ جامعه، منتقدان و کسانی که به دنبال خیر جمعی از طریق عادلانه کردن ساختار نهادی هستند، به ابزارهای متوازن‌کننده در برابر قدرت این گروه‌های ذینفع دسترسی ندارند. 

نظام سیاست‌گذاری توسط گروه‌های ذینفع گروگان‌گیری شده است. فرقی نمی‌کند گزینش و استخدام اساتید در دانشگاه‌ها و معلمین در مدارس مطرح باشد، یا تقسیم مواهب محیط‌زیستی از انرژی و آب گرفته تا زمین؛ مجوزدهی برگزاری کنسرت و نمایش در شبکه خانگی باشد یا واردات نهاده دامی یا قاچاق سوخت؛ در همه این‌ها گروه‌های ذینفعی هستند که اجازه نمی‌دهند طرح مسأله، تعریف و تجزیه ابعاد آن، شناسایی راه‌حل‌های منجر به خیر جمعی، و اجرای راه‌حل‌ها صورت بگیرد. 

این واقعیت که هیچ مسأله مهمی در دستور کار قرار نمی‌گیرد یا وقتی بررسی آن در دستور کار است، چنان با تأخیر و اغلب منجر به تصمیمات تکراری و بی‌حاصل انجام می‌شود که جامعه را ناامید می‌کند، محصول افزایش یافتن چگالی گروه‌های ذینفع در هر عرصه سیاستی است. 

مسیر طی‌شده در گذشته و توزیع رانت‌هایی که بنا به نقصان و ناکارآمدی، یا به عمد برای تضمین وفاداری گروه‌های خاص صورت گرفته، چنان شبکه‌ای از ذینفعان در همه عرصه‌ها خلق کرده که هر گونه تغییری با مقاومت‌های جدی مواجه می‌شود. 

من یک دهه قبل نوشتم که ایران در مسیر #فرسایش_تمدنی قرار گرفته است. تعطیلی‌ها و خاموشی‌های برق این روزها تا اعداد مربوط به میزان تشکیل سرمایه ثابت، تا روند مهاجرت جوانان و میان‌سالان، همه نشانه‌های این فرسایش هستند. مشکل این است که اگر تغییر ندادن سیاست‌ها برای ایران فرسایش تمدنی به بار آورده و خواهد آورد؛ اما برای گروه‌های ذینفع سود دارد. 

خارج شدن از چنین وضعیت‌هایی بدون تحلیل دقیق ذینفعان مقاومت در برابر هر تغییر و نوآوری سیاستی، غیرممکن است. اول باید شناخت و دانست که ذینفعان هر عرصه از مقاومت در برابر تغییر چه کسانی هستند، چه منافعی دارند، و چگونه می‌توان اکثریت قاطع جامعه خواهان #خیر_جمعی و گروه‌های رقیب این ذینفعان را به کمک طلبید و موازنه‌ای برای تغییر شرایط به نفع خلق ساختار بهتر ایجاد کرد. 

هر گونه تلاش برای تغییر وضعیت موجود، به ناگزیر شامل اقدامات زیر است:

یک. تحلیل دقیق ذینفعان مشروع و غیرمشروع

دو. اجتماعی کردن تحلیل ذینفعان و یارگیری از جامعه و سایر گروه‌ها برای مقابله با فشارهای ذینفعان نامشروع.

سه. نشان دادن نفع حل مسأله (علی‌رغم تضعیف کردن منافع گروه‌های ذینفع) برای عموم مردم و خیر جمعی

چهار. طراحی و اجرای درست و دقیق سیاست‌هایی که قادرند خیر جمعی مشهود برای اکثریت را خلق کنند. 
 
اگر این تحلیل درست باشد، مسائل را نمی‌توان در پستو حل کرد. فرایند حل مسأله، مستلزم سطح بالایی از اجتماعی شدن مسأله‌ها برای تشکیل «ائتلاف‌های حل مسأله» به منظور غلبه بر مقاومت‌های گروه‌های ذینفع است. 

بدون خارج کردن مسأله‌ها از پستوها، تحلیل ذینفعان، و تشکیل ائتلاف‌های اجتماعی معطوف به حل مسأله‌های سیاستی، مسأله‌ها و حل‌نشدن آن‌ها به فرسودن ایران ادامه می‌دهند.

#فرسایش_تمدنی ایران را جدی بگیرید/بگیریم. ایران خانه ماست و در خانه‌ای که در معرض فرسودن است نمی‌توان با اطمینان زندگی کرد. 

@fazeli_mohammad

آفرین به این شورای نکته‌دان، موقعیت‌شناس و چیزفهم! واقعا عالی هستید! اصلا از همه جای دنیا باید بیایند زانوی ادب بزنند نزد شما و ظرایف حکمرانی را از شما بیاموزند!
همه ما ایرانیان از داشتن چون شمایی بسیار مفتخریم و به خود می‌بالیم!
----------
اعضای شورای فضای مجازی


اعضای حقوقی:

رئیس‌جمهور (رئیس شورا): مسعود پزشکیان
رئیس مجلس شورای اسلامی: محمدباقر قالیباف
رئیس قوهٔ قضائیه: غلامحسین محسنی اژه‌ای
رئیس سازمان صدا و سیما: پیمان جبلی
رئیس مرکز ملی فضای مجازی (دبیر شورا): سید محمدامین آقامیری
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات: سید ستار هاشمی
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی: سید عباس صالحی
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری: حسین سیمایی صراف
وزیر آموزش و پرورش: علیرضا کاظمی
وزیر اطلاعات: سید اسماعیل خطیب
وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح: سرتیپ عزیز نصیرزاده
معاون علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان رئیس‌جمهور: حسین افشین
رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی: مرتضی آقاتهرانی
رئیس سازمان تبلیغات اسلامی: محمد قمی
فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: سرلشکر پاسدار حسین سلامی
فرمانده کل انتظامی: سرتیپ پاسدار احمدرضا رادان
دادستان کل کشور: محمد موحدی آزاد
رئیس سازمان پدافند غیر عامل: سرتیپ پاسدار غلامرضا جلالی

اعضای حقیقی:

سید سعیدرضا عاملی
حمید شهریاری
رضا تقی‌پور
مهدی اخوان بهابادی
مسعود ابوطالبی
کامیار ثقفی
رسول جلیلی
سرتیپ دوم پاسدار سید عزت‌الله ضرغامی
محمد سرافراز
محمدحسن انتظاری

🔐 رفع فیلترینگ منتفی شد؟ / شورای فضای مجازی صلاح نمی‌داند!

🔹قائم‌پناه، معاون اجرایی رئیس‌جمهور، گفت: «شورای فضای مجازی با ۱۵ عضو حقیقی فعلا رفع فیلترینگ را به صلاح نمی‌دانند.»

🔹او تاکید کرد: «۶۰ درصد مردم با فیلترینگ مخالف هستند و البته هر ساله مردم ما ۲۰ همت صرف هزینه فیلترینگ می‌کنند. شورای فضای مجازی با ۱۵ عضو حقیقی فعلا رفع فیلترینگ را به صلاح نمی‌دانند. ما باید اینها را قانع کنیم که فیلترینگ حتی امنیت کشور را هم به هم می‌ریزد، چرا که دشمنان با همین ابزار‌های فیلترینگ به اطلاعات مردم دست می‌یابند.»

🔹روز گذشته در شرایطی که شنیده‌ها حاکی از مخالفت جدی اعضای کلیدی شورای عالی فضای مجازی با طرح رفع فیلترینگ بود، وزیر اقتصاد از عزم جدی دولت چهاردهم برای رفع محدودیت‌های اینترنتی خبر داد.

🔹به نظر می‌رسد دولت پزشکیان در این مسیر با موانع جدی روبه‌روست.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #فیلترینگ

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔴پایان اسد؛ آغازی برای ما

🔺هم‌میهن ۱۹ آذر ۱۴۰۳

🔘چرا برخی از اصحاب قدرت سخنان بدیهی را نمی‌شنوند ولی از سخنان بی‌ربط و خیالی و بی‌مبنا استقبال می‌کنند؟ سخنانی که در باره سوریه و دفاع از حضور ایران در آنجا زیاد گفته شد. آیا سیاستگذاران ایران یک لحظه هم به این صرافت نیفتادند که در باره سیاست خود در سوریه به نظرات منتقدان هم توجه کنند و فقط حرف‌های غیرعقلانی طرفداران کم‌ دانش را نشنوند؟ مگر همه منتقدان دشمن و بدخواه شما بودند؟ اگر قدری گوش می‌کردید امروز با چنین وضعی مواجه نبودیم که همه شما مهر سکوت بر لب زده‌اید و کوچکترین توضیحی در باره اتفاقات سوریه نمی‌دهید که فقط طی یک هفته همه سرمایه‌گذاری‌های سیاسی، اقتصادی و نظامی دود شد و به هوا رفت.

🔘اولین مشکل شما نداشتن رسانه به معنای واقعی است همین شنبه شب مهمترین کارشناس سیاست خارجی و داخلی صدا و سیما می‌گفت که سقوط دمشق به این راحتی نیست در حالی که ساعت‌ها پیش از آن چند منبع خبری خروج اسد از سوریه را اعلام کرده بودند و دمشق عملا سقوط کرده بود. این تحلیل همه را به یاد سعید الصحاف وزیر تبلیغات صدام حسین می‌اندازد که نیروی بیگانه تا پشت ساختمانش آمده بودند، و او می‌گفت آنها را اسیر کرده‌ایم. بعد هم خودش را تسلیم کرد. یا آن مجری مشهور تلویزیون در حالی که نیروهای مخالفان بسوی دمشق و کاخ ریاسث سرازیر بودند و از بشار اسد هم خبری نیست می‌گوید: «کجا سوریه برگشته به ده سال قبل؛ حالا یه بخشی از حلب رو فقط گرفته‌اند!»

🔘با چنین رسانه‌ای که مجریان و کارشناسانش حرف‌های بی‌پایه و خلاف واقع را تکرار می‌کنند نمی‌توان آگاهی جمعی مفیدی تولید کرد و بیش از همه سیاستگذاران را دچار گمراهی و اشتباه می‌کند. کارشناسان زیادی بودند که حداقل به نحوه حضور ایران و سیاست‌هایش در منطقه و سوریه نقد داشتند ولی هیچگاه مجال اظهار نظر در رسانه رسمی را نیافتند چون تصمیم خود را گرفته بودند و حوصله پاسخگویی به نقدهای مزاحم سیاست‌های خود را نداشتند. بدون تردید باید گفت که نظام رسانه‌ای رسمی و بطور مشخص صدا و سیما نقش مهمی در شکل‌گیری این وضعیت ناخوشایند داشته‌ است. اگر آزادی بیان رعایت شده بود خیلی‌ها می‌توانستند با استدلال‌های خود مردم و سیاستگذاران را قانع کنند که تغییر رفتار دهند.

🔘مشکل دوم رویکرد غیرعلمی به موضوع سیاست خارجی است. سیاست خارجی عرصه اعتماد و رفاقت بازی نیست. آنجا میدانی برای تامین منافع ملی است. اگر این نگاه را داشته باشیم دیگر به اینجا نمی‌رسیم که یک مقام سابق نظامی پس از خراب شدن اوضاع بگوید که: «ترک‌ها و بعضی از کشورهای عربی دو ماه قبل تضمین داده بودند که هیچ اتفاقی در سوریه نمی‌افتد.» و بعد بگوید که ما را فریب دادند. مگر تضمین شفاهی اعتباری دارد؟ تضمین کتبی هم بی‌اعتبار است چه رسد به شفاهی. فریب در سیاست خارجی یک قاعده رفتاری است. مگر کودک هستید که فریب بخورید؟ فریب خوردن در سیاست خارجی عذر بدتر از گناه است.

🔘مشکل سوم تنهایی ایران است. تنهای تنها. ظاهراً همه طرف‌های ذینفع می‌دانستند که در سوریه چه اتفاقی رخ خواهد داد جز ایران. در ایران حتی یک نفر نیز از این خواب خوش و در واقع آشفته بیدار نشده بود تا اعلام خطر کند. کافی است به این خبر وزارت خارجه روسیه توجه کنیم که؛ «بشار اسد پس از مذاکره با تعدادی از شرکت‌کنندگان در درگیری سوریه، ریاست جمهوری و سوریه را ترک کرد و دستور انتقال مسالمت آمیز قدرت را صادر کرد.» آن دیگری در مقام خبرگزاری نیروی نظامی برای توجیه شکست، مسئولیت را به گردن بشار اسد انداخت و نوشت؛ «رییس‌جمهوری سوریه به اندازه کافی به توصیه‌های جمهوری اسلامی در خصوص «مردم‌سالاری و دفاع مردمی» توجه ننمود.»
این‌ها عوامل و ریشه‌های توجیه‌گری سیاست‌های نادرست است.

🔘ولی شاید مهمترین علت اتخاذ سیاست‌های پرهزینه عدم پاسخگویی و شفافیت است. هنگامی که قدرت داشته باشیم و در کنار آن پاسخگو نباشیم نتیجه منطقی آن بی‌نیازی از نظر کارشناسان و واقعیات عینی و علمی است. امروز که بشار اسد فقط طی چند روز سقوط کرد امری بدیهی به نظر می‌آید شاید در گذشته برخی تصور می‌کردند که این رژیم ماندگار است، ولی همیشه افراد تیزبینی هستند که سیاستگذاران را از خطرات احتمالی آگاه کنند و انذار دهند ولی اگر گوش نکردند آیا می‌توان آنان را به پاسخگویی طلبید؟

🔘بشار اسد تمام شد ولی این آغازی برای ایران است. اول از همه خیلی سریع و روشن پاسخ داده شود که اشتباه کجا بود و چقدر هزینه دادیم؟ آیا ممکن است گروهی معتبر و کارشناس مستقل تشکیل و به این پرسش پاسخ دهند؟ اگر نه بدانید که در جهل و اشتباه مرکب قرار داریم. در مرحله دوم باید ببینیم بقیه سیاست‌های جاری تا چه اندازه از مبانی و این الگوی خطا تبعیت کرده است؟ قدرت حقیقی انسان در پیروزی‌ها تجسم پیدا نمی‌کند در نحوه مواجهه با شکست‌ها و اصلاح رویکردها است که نمود می‌یابد.

حافظ، اسد و عاقبت سوریه

محمد فاضلی

دیکتاتورهایی مثل خاندان اسد، شکوهی در مملکت‌شان داشتند. عمری را در سایه این شکوه و لذت قدرت زندگی کردند، اما تصور می‌کنم پدر و پسر هیچ شبی را آرام سر بر بالش نمی‌گذاشتند.

قدرت، ثروت و مواهبی که نزد دیکتاتور جمع می‌شود، چنان طعمه چشم‌گیری است که بسیاری سودای ربودن آن به هر وسیله از جمله با خشونت دارند. این خودش مایه تشویش و عذاب است. 

دیکتاتوری با اتکا بر خشونت و سرکوب، نارضایتی هم تولید می‌کند. این ناراضیان هم علاوه بر آن‌ها که به ثروت، قدرت و اختیارات دیکتاتور چشم دوخته‌اند، عامل تشویش خاطرش هستند و نمی‌گذارند یک شب آرام سر بر بالش بگذارد. 

فکر نکنید این ویژگی برای دیکتاتورهای خاورمیانه عربی صادق است، برای همه دیکتاتورهای جهان از آمریکای لاتین تا آفریقا هم وضعیت همین است.

خب، در این شیر تو شیر خاورمیانه و تشویش تاریخی اذهان دیکتاتورها به دلایلی که نوشتم، خواجه #حافظ_شیرازی چه کاره است و چه می‌گوید؟ 

حضرت حافظ فرموده‌اند «شکوه تاج سلطانی که بیم جان در او درج است⭕کلاهی دلکش است اما به ترک سر نمی‌ارزد.» کاری به این ندارم که حافظ از این شعر چه معنایی در نظر داشته است. بزرگوار کلاً اهل چندپهلو سخن گفتن بود، اما این سخنش عمیقاً با دموکراسی و دیکتاتوری ارتباط دارد. 

خواجه حافظ در این بیت، تمام‌قد در قامت یک نظریه‌پرداز سیاسی ظاهر می‌شود و می‌فرماید. شکوه تاج سلطانی دیکتاتورها، خیلی دلکش است، اما خب «بیم جان» هم در آن هست. این همان تشویشی است که دیکتاتورها همواره با خود دارند. دیکتاتورها همواره نگران «ترک سر» هستند و همین هم باعث می‌شود علی‌رغم شکوه ظاهری زندگی‌شان، دل‌آرام نباشند. 

شعر حافظ چه ربطی به دموکراسی دارد؟ خب زمان خواجه حافظ سخنی از دموکراسی در میان نبود، اما حافظ زرنگ، از همان چند قرن قبل نکاتی هم درباره مزایای دموکراسی در همین یک بیت شعر ذکر کرده است. دموکراسی در اصل یک بده-بستان است. دموکراسی به جنابان اصحاب قدرت می‌گوید: اختیارات نامحدود، تمرکز قدرت و انبوه ثروت و شکوه را «بده» و ما به ازای آن آرامش و نداشتن بیم جان را «بستان». 

حاکمان دموکراتیک، لذت قدرت نامحدود را ندارند، زمان حکومت‌شان هم محدود است؛ اما در عوض می‌دانند در بازی دموکراسی، کنار رفتن از قدرت به بهای باختن جان، مال و همه حقوق دیگرِ (البته محدود و نه نامحدود) تمام نمی‌شود.

دموکراسی، لذت نامحدود بودن قدرت حاکمان را می‌ستاند و لذت آرامش امر محدود را جایگزین می‌کند. 

خواجه حافظ دوباره می‌تواند در قامت نظریه‌پرداز سیاسی مدعی شود که در دموکراسی، شکوه دلکش تاج سلطانی درج نیست و حاکمان چند سالی یکبار با برگه رأی جابه‌جا می‌شوند؛ اما بیم جان هم در آن درج نیست. تازه وقتی کسی از قدرت کنار می‌رود، کلاً از سیاست بیرون نمی‌رود و مثلاً مجبور به ترک کشورش نمی‌شود، فقط می‌رود گوشه‌ای می‌نشیند نان و ماستش را می‌خورد و در عالم سیاست‌ورزی از دور و نزدیک دستی بر آتش دارد. 

🔴نتیجه‌گیری
اول. در این مختصر تلاش کردم وجه مهمی از نظریه‌پردازی سیاسی «خواجه شمس‌الدین محمد بن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی» (۷۹۲-۷۲۷ ه.ق) را آشکار کنم. این مرد بزرگ ظاهراً فقط شاعر نبوده است و ما ایرانیان به این وجه از اندیشه بزرگوار به اندازه کافی توجه نکرده‌ایم. 

دوم. نمی‌دانم نظر خواجه حافظ درباره عاقبت سوریه چیست، اما اطمینان دارم که هر «نظم دسترسی محدود» اقتدارگرا، وقتی با فرایندهای خشونت‌آمیز ساقط می‌شود، با یک «نظم دسترسی محدود» اقتدارگرای دیگر جایگزین خواهد شد.

اقتدارگرایی‌های فروپاشیده بر اثر بهار عربی با نمونه‌های مشابه خود جایگزین شدند؛ و به همان ترتیب، توسعه و دموکراسی تا دهه‌ها از #سوریه دور است. 

@fazeli_mohammad

در سختی‌های زندگی به خودتان اجازه دهید هرچقدر دل‌تان می‌خواهد گریه کنید... و به نوشتن پناه ببرید...

#حکمت_شبانه

امروز مشغول بررسی توانایی مدل meta-llama/Llama-3.2-3B-Instruct متا برای فهم و تولید زبان فارسی بودم. به عنوان ورودی از مدل پرسیدم «طرز تهیه قرمه‌سبزی چیست؟»
پاسخ مدل آنقدر بامزه و شادی‌بخش بود که حیفم آمد با شما به اشتراک نگذارم! 😂😂😂

پاسخ مدل:

قرمه سبزی به طور کلی به عنوان یک غذای محلی و سنتی در ایران و مناطق همسای آن به عنوان یک غذا در ماه رمضان و در其他 ماه‌ها به بازارها عرضه می‌شود. این غذا از سبزیجات و مواد دیگر تهیه می‌شود و به صورت فشرده به بازارها برده می‌شود. در این روش، سبزیجات به صورت فشرده به بازارها برده می‌شود و در آن به صورت فشرده به بازارها برده می‌شود.

قرمه سبزی را می‌توان به دو روش تهیه کرد:

1- قرمه سبزی را می‌توان با استفاده از روشی به نام "قرمه سبزی پودری" تهیه کرد. در این روش، سبزیجات را به صورت فشرده در یک کوبه پودری می‌ریزند و سپس به صورت فشرده به بازارها برده می‌شود.
2- قرمه سبزی را می‌توان با استفاده از روشی به نام "قرمه سبزی چوبی" تهیه کرد. در این روش، سبزیجات را به صورت فشرده در یک کوبه چوبی می‌ریزند و سپس به صورت فشرده به بازارها برده می‌شود.

در هر دو روش، سبزیجات را می‌توان به صورت فشرده به بازارها برده کرد و در آن به صورت فشرده به بازارها برده می‌شود.

طرز تهیه قرمه سبزی چوبی:

سामगدها:

* 1 کوبه سبزیجات (سبزی، زردچوبه، پیاز، پیاز، فلفل، زعفران و...) را به صورت فشرده در یک کوبه چوبی می‌ریزند
* 1/2 پیمانه زعفران را به صورت فشرده در یک کوبه چوبی می‌ریزند
* 1/2 پیمانه زعفران را به صورت فشرده در یک کوبه چوبی می‌ریزند
* 1/2 پیمانه زعفران را به صورت فشرده در یک کوبه چوبی می‌ریزند
* 1/2 پیمانه زعفران را به صورت فشرده در یک کوبه چوبی می‌ریزند

طرز تهیه قرمه سبزی پودری:

سामगدها:

* 1 کوبه سبزیجات

می‌گویند در میانه افسرگی و بدحالی روابط خود را خراب نکنید ...
... من ولی نمی‌دانم افسردگی و بدحالی باعث خراب شدن رابطه‌ام گردیده یا رابطه معیوبْ باعث افسرگی و بدحالی‌ام شده است!

🔔 اعلام برنامه جلسه‌ی هفتم ژورنال‌کلاب مدل‌های زبانی بزرگ

📚 موضوع: بررسی پژوهش Self-Instruct
👤 سخنران مهمان: دکتر یگانه کردی
🗓 زمان: یک‌شنبه ۱۴۰۳/۰۹/۰۴، ساعت ۱۸:۰۰ تا ۱۹:۳۰
🔍 در این جلسه میزبان دکتر یگانه کردی از دانشگاه Brown و از پژوهشگران اصلی پژوهش Self-Instruct هستیم. این مقاله روشی برای هم‌راستا کردن مدل‌های زبانی بزرگ (LLM) با استفاده از مجموعه‌ای از دستورالعمل‌های خودتولید شده ارائه داده است. این روش به مدل کمک می‌کند تا بدون نیاز به داده‌های برچسب‌خورده‌ی گسترده، قابلیت پاسخ‌دهی دقیق‌تر و منطبق‌تر با اهداف کاربر را به دست آورد.
منابع:
1. Self-Instruct: Aligning Language Models with Self-Generated Instructions
از همه‌ی شما دعوت می‌کنیم که در این جلسه شرکت کنید.
افزودن رویداد به تقویم گوگل‌
#LLM #LLM_JC #LLM_Club #INL_Lab

آه از «آن‌ها که می‌روند»
آه از «این «ما»ی پراکنده در سرتاسر دنیا»
آه از این «لحظات»

حامد هادیان از این روزهای لبنان روایت می‌کند
https://www.instagram.com/hamedhadian/profilecard/?igsh=cG1yYm5jMzl5cjB2

اگر افراد یا کانال‌های دیگری می‌شناسید که روایت‌هایی دست اولی از لبنان، غزه و مناطق پر تنش دیگر دنیا می‌دهند، ممنون می‌شوم در پای همین پیام کامنت کنید.

- مامانا، من پروانه‌ام، تو هزارپایی، بابادا هم کرگدنه! 😳

رَّبُّكُمُ الَّذِي يُزْجِي لَكُمُ الْفُلْكَ فِي الْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ ۚ إِنَّهُ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا

پروردگار شما کسی است که کشتی را در دریا برای شما به حرکت در می‌آورد، تا از فضل او برای خود بجویید، چرا که او همواره به شما مهربان است.

[17:66]

https://x.com/garrisonlovely/status/1856506960960729328?s=46&t=LAc-L2HWsFJxuMaV0Y9DOw

چهار سوگیری شناختی نفس بسیاری از ایرانیان را بریده. بسیاری از ما دست کم درگیر یکی از اینها هستیم و شگفت‌انگیز و گاه تناقض‌آمیز اینکه برخی از ما همزمان درگیر دو یا سه مورد از سوگیری‌های فهرست زیریم:

۱. هرچه قدیمی (مثلا، اسلامی یا باستانی) است، عالی و بی‌نقص است و باید بی‌تغییر حفظ شود‌.
۲. هرچه قدیمی است، پست و منسوخ و خرافه است و باید دور ریخته شود.
۳. هرچه مدرن است، عالی و بی‌نقص است و باید بی‌نقادی پذیرفته شود.
۴. هرچه مدرن است، شر و شیطانی است و باید از آن پرهیز کرد.

هر چهار مورد ناشی از علاقه مغز ما به راه‌حل‌ها و دستورالعمل‌های ساده و بی‌قیدوبند است و ناشی از درک نکردن پویایی اندیشه، معرفت و فناوری. حال آنکه داستان‌هایی که قیدوبند و مدالیته ندارند، نوعا نادرست‌اند؛ همیشه "ولی"، "اما"، "اگر"، "به جز"، "در فلان و بهمان حالت"، "به این شرط که" و غیره و ذلک وجود دارد.

تو خود حدیث مفصل بخوان.

افرادی که از مرزها عبور می‌کنند «عموما» راوی پیام‌ها و تجربه‌های جالبی هستند...

اللهم ارنی الاشیاء کما هی
[خاتم پیامبران]

برای بسیاری از ما که در پاسخ به این سوال درمانده‌ایم که چرا وضع‌مان اینگونه است، شاید مقدمه «رضا داوری اردکانی» بر کتابش «بلای بی‌تاریخی و جهان بی‌آینده» اندکی راه‌گشا باشد. مقدمه کتاب کوتاه و بسیار فشرده است. با این حال در همین دو صفحه، او سعی می‌کند بسیار روشن، وضعیتی که در آن قرار گرفتار آمده‌ایم را شرح دهد.
در ادامه مقدمه کتاب را می‌آورم.

مقدمه کتاب «بلای بی‌تاریخی و جهان بی‌آینده»

تاریخ بشر را به اعتباری می‌توان به دو بخش جدید و پیش از تجدد تقسیم کرد. مدت تاریخ تجدد در قیاس با تاریخ قدیم کوتاه است و به این جهت شاید این تقسیم نامناسب بنماید و کسانی درست ندانند که گذشته درازمدت تمدن‌های بزرگ را یک بخش، و پانصد سال تاریخ جدید را بخش دیگر بدانند و چه بسا این گمان به وجود آید که با این تقسیم، تاریخ جدید بر سراسر گذشته ترجیح یافته و برتر از تاریخ ایران و مصر و چین و هند انگاشته شده است. ملاک این تقسیم، عظمت و شایستگی و دانایی و توانایی نیست. اقوام چینی و هندی و ایرانی با همه اختلاف‌هایی که با هم داشتند، شباهت‌ها و قرابت‌های بسیار نیز داشته‌اند. اما تاریخ تجدد، تاریخی به کلی متفاوت از تاریخ‌های قدیم است. این تاریخ، زمان به قدرت رسیدن انسان و سعی در ساختن جهان و سپس خلع او از قدرت و محو شدنش در فضای سلطنت تکنیک است. این تنها تاریخی است که آدمی در آن با دعوی دایرمداری کار جهان و سودای قدرت خدایی، راهی تازه گشوده و در طی پانصد سال، جهانی ساخته است که اکنون دیگر به حکم و فرمانش وقعی نمی‌گذارد. درست بگوییم، جهانی که در طی پانصد سال اخیر ساخته شده است، دیگر به خواست و صلاح زندگی آدمی کاری ندارد و بی‌اعتنا به آن سر خویش گرفته و به راهی می‌رود که هیچ‌کس از مقصدش خبر ندارد.

حادثه مهم قرن اخیر، پدید آمدن وضعی خاص در حاشیه جهان جدید است که «جهان توسعه‌نیافته» نام دارد. تعبیر جهان توسعه‌نیافته چندان مناسب نیست. زیرا، وضع توسعه نیافتگی، نظمی را که یک جهان باید داشته باشد، ندارد. این وضع، از یک جهت به جهان جدید و از لحاظ دیگر با جهان قدیم شباهت‌ها دارد. اما، تفاوتش با این هر دو، تفاوتی اساسی است. وضع توسعه‌نیافتگی وضع بی‌تاریخی است. گویی، وقتی جهان قدیم از مرکب تاریخ خود پایین آمد تا در قطار تاریخ جدید جایی پیدا کند، قطار به راه افتاده و مسافر از رسیدن و سوار شدن به قطار بازمانده است. پیاده شدن از تاریخ قدیم و پیدا نکردن جایی در تاریخ جدید، درد بی تاریخی است. تعبیر «بی‌تاریخی» هنوز چنان که باید روشن نشده است. برای درک این وضع در نظر آوریم که زندگی مناسب و شایسته با همبستگی و همنوایی و فهم و درک مشترک مردمان محقق می‌شود. مردمان، اشخاص و افراد پراکنده نیستند، بلکه در جهانی همبسته با هم زندگی می‌کنند و فهم مشترکی دارند که زندگی‌شان را راه می‌برد. وضعی که در آن، این همبستگی و فهم و درک مشترک وجود نداشته باشد، وضع بی‌تاریخی است. توسعه‌نیافتگی وضع بی‌عالم‌بودن و بی‌تاریخ‌بودن است. در وضع بی‌تاریخی، فهم دچار پریشانی می‌شود. این فهم پریشان نه راه می‌شناسد و نه کارسازی می‌کند. اما چون با آشوب و پریشانی و سرگردانی خو کرده است، ممکن است میل به قهر و ناآرامی و ویرانگری و نابودسازی داشته باشد. اکنون بی‌تاریخی بسیاری از اقوام قدیم و پریشانی فهم و درک آن‌ها با پایان تاریخ جدید و خسوف خرد آن مقارن شده است. به این جهت، درس‌آموزی از تجدد دشوار شده و تقلید، دستور عمل شده است. نسبت وضع توسعه‌نیافتگی با گذشته تاریخی نیز نسبتی کم‌وبیش تقلیدی است و اگر اعتقادات قدیم با فهم و درک سطحی فرارسیده از جهان جدید تفسیر شود، چه بسا که حاصلش اوهام و خیالات خطرناکی باشد که جهان مستعد جنگ و آشوب کنونی را به پرتگاهش نزدیک‌تر سازد. برای پرهیز از چنین آشوب و خطری خروج از توسعه‌نیافتگی ضرورت دارد.

دفتری که در دست دارید گزارش وضع جهانی است که در پایان تاریخ خود قرار دارد. بخشی از این جهان، آغاز و دوران تحول و پایان تاریخ خود را آزموده است. اما بخش دیگر، از زمان و دوران تحول چندان خبری ندارد و دوران پایانی، یعنی دوران سلطنت تکنیک را تمام تاریخ جدید و کمال آن می‌انگارد و به قهر آن تسلیم شده است، هر چند که از این تسلیم نیز خبر ندارد. در این وضع باید تامل کرد.

رضا داوری اردکانی
بهمن ۱۴۰۱

شروین وکیلی در یک جلسه حدودا سه‌ساعته، با یک نگاه تاریخی-تکاملی سعی می‌کند یک چارچوب برای تحلیل و درک بهتر وقایعی که این روزها در اطراف‌مان رخ می‌دهد، ارایه کند. از مهمترین دغدغه‌هایش ایران‌زمین، فرهنگ آن و مردمان این سرزمین است.

از آن دست مطالبی هست که به نظرم «حتما»، «موکدا»، «واجب است» و «باید» ببینید (دیگر بیشتر تاکید نکنم! 🙂).
جنگ آخرالزمان: سرنوشت ایران و ایران‌زمین (بخش نخست)
جنگ آخرالزمان: سرنوشت ایران و ایران‌زمین (بخش دوم)
جنگ آخرالزمان: سرنوشت ایران و ایران‌زمین (بخش سوم)

ایران، اسرائیل و سؤالات سرنوشت‌ساز

محمد فاضلی

به نظرم تنش‌ها و حملات نظامی چند ماه گذشته ایران و اسرائیل به یکدیگر را می‌توان از زاویه گزاره‌های زیر دید و بر اساس آن‌ها نتیجه‌گیری کرد. مهم‌تر، دو سؤالی است که در انتهای این متن طرح می‌کنم.

یک. ایران و اسرائیل داشتن اراده و توانایی حمله به یکدگر و ضربه زدن را نشان داده‌اند. هر دو طرف می‌دانند که توانایی ضربه زدن دارند، و هم ضربه‌پذیر هستند.

دو. ایران به دنبال بازدارندگی است، و با ترکیبی از قدرت نظامی و دیپلماسی فعال (از جمله سفرهای متعدد عباس عراقچی) به دنبال ایجاد بازدارندگی بوده است.

سه. ایران، علی‌رغم آن‌که با حمله محدود اسرائیل مواجه شده اما چند دست‌آورد مهم و ارزشمند داشته است:

۱. خاک اسرائیل را هدف قرار داده بدون آن‌که با حمله متقابل و مستقیم آمریکا، مهم‌ترین حامی اسرائیل، مواجه شود. دور نگه داشتن آمریکا از درگیری مستقیم، دست‌آورد مهمی است.

۲.با دیپلماسی فعال، یکی از بزرگ‌ترین حمایت‌های دیپلماتیک بین‌المللی از ایران (در قالب محکوم کردن حمله اسرائیل توسط کشورهای مختلف) را رقم زده است.

۳. انسجام اجتماعی کشور تقویت شده است. ترکیب قدرت نظامی و راهبرد دیپلماتیک در مسیر دور نگه داشتن ایران از جنگ ویرانگر، سطح اعتماد به عقلانیت را افزایش داده است.

چهار. ایران گزینه پاسخ نظامی را از مجموعه ابزارهای خود حذف نکرده و تهدید به کاربرد آن را حفظ کرده است. اراده داشتن برای استفاده از آن‌را هم قبلاً نشان داده است. قدرت نظامی‌ای که بدون استفاده از آن، مانع و بازدارندگی ایجاد کند، کارآمدتر است.

پنج. ایران، با ترکیب قدرت نظامی و دیپلماسی، امنیت خط قرمزهای خود (تأسیسات هسته‌ای، زیرساخت‌های نفت و انرژی و اقتصادی، و جان مقامات و شهروندان غیرنظامی) را حفظ کرده است. این در خاورمیانه بی‌‌ثبات دست‌آورد بزرگی است.

شش. هیچ گزینه‌ای روی میز نیست که با گذشت زمان، استفاده از آن ناممکن باشد. همه گزینه‌ها از جمله کاربرد توان موشکی برای حمله، در آینده و در صورت تشدید تنش یا اقدام اسرائیل فراتر از آن‌چه تاکنون انجام داده، در دسترس هستند.

هفت. ایران، اهمیت داشتن قدرت نظامی را در فضای اجتماعی و سیاسی داخلی، نشان داده و تثبیت کرده است.

🔴جمع‌بندی
صرف‌نظر از مسیر طی‌شده در سیاست ایران در چهار دهه گذشته، و وضعیت خاورمیانه در هشت دهه گذشته؛ ایران در یک سال گذشته (بعد از ۷ اکتبر) با منطقی ژئوپلتیک، بر اساس منفعتِ ملیِ دور نگه داشتن کشور از جنگی ویرانگر عمل کرده است.

ترکیب
۱. «دور ماندن از جنگ ویرانگر»

۲. «نشان دادن اراده به کاربست قدرت نظامی در صورت ضرورت»

۳. «استفاده مؤثر از دیپلماسی»

۴. «نشان دادن چهره بازیگری معقول و دلمشغول امنیت خود»

دست‌آورد مهمی است.

رهبران سیاسی، نظامیان و دیپلمات‌های ایرانی در این مسیر، موفق عمل کرده‌اند. هیچ ضرورتی برای تضعیف این دست‌آوردها از طریق تشدید تنش وجود ندارد. بهتر است به این بیندیشیم که چگونه می‌توان این وضعیت جدید را به سکویی برای تأمین #امنیت‌وتوسعه تبدیل کرد. چگونه می‌توان این وضعیت را به راهبرد، سیاست و اقدام مؤثر بر بهبود زندگی ایرانیان تبدیل کرد؟

همه چیز در نهایت باید دست‌آوردهای کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت برای بهبود زندگی اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی ایرانیان داشته باشد. رهبران، نظامیان و دیپلمات‌ها چگونه می‌توانند با اولویت دادن به مردم، مطابق با مصالح و منافع ملی، این وضعیت تنش‌آلود را به ثبات توسعه‌زا و حل مسأله تبدیل کنند؟

🔴و دست آخر، دو سؤال مهم:

یک. پیام حکومت ایران، رو به مردمش، درباره این وضعیت، مسیر تاریخی طی‌شده تا این وضعیت، و از این وضعیت رو به آینده، چیست؟

دو. پیام ایران درباره خودش، رو به جهان، درباره مسیر تاریخی طی‌شده تا این وضعیت، و از این وضعیت رو به آینده، چیست؟

سرنوشت ایران را نه تعجیل در کاربست قدرت نظامی، یا حتی دیپلماسی، بلکه نوع و کیفیت پاسخ این دو سؤال می‌سازد.

@fazeli_mohammad

جناب نصری به جان کلام، در آینده پیش رو اشاره کرده.

امید است:

حاکمیت واقع‌گرایانه به اولویت داخلی (جلوگیری از دو قطبی شدن جامعه که زمینه‌ساز آشوب است) توجه کند، و تحت تاثیر پیشنهادات خالص‌گرایان «تصعیدی» در منطقه قرار نگیرد. ایران در راهبرد دفاعی می‌تواند از پیچ کنونی سرفراز بیرون بیاید و در مقابل در راهبردهای تهاجمی به احتمال زیاد مثل تجربیات ناکام قرون گذشته، ضرر خواهد کرد.

دوم این که نیروهای اصلاح‌جو و میانه در جامعه مدنی به خنثی کردن طرح دوقطبی‌سازی دشمن (نتانیاهو و شرکا) تمرکز کنند، و دنبال «دیدی گفتم‌ها» و متلک گفتن به حاکمیت نیفتند. دفاع از ایران زمینه مشترک میان حاکمیت، جامعه مدنی و شهروندان است.

حمیدرضا جلائی‌پور

@hamidrezajalaeipour

تحلیل اهداف عملیات نظامی اسرائیل علیه ایران و راهکار مقابله با آن

نویسنده: علی نصری

همه شواهد حاکی از آن است که اسرائیل در حال برنامه‌ریزی برای یک عملیات قریب‌الوقوع و سنگین نظامی علیه ایران است.

هدف غایی این عملیات، همان‌طور که نتانیاهو با نمایش "نقشه نفرین" و "نقشه برکت" - و ساعاتی بعد از آن، هدایت عملیات ترور سید حسن نصرالله از مقر سازمان ملل - به صورت نمادین به تصویر کشید، ایجاد یک «نظم جدید» از طریق «تغییر رژیم» و خنثی‌سازی کامل ایران و محور مقاومت در منطقه است.

اما دستیابی به این هدف صرفاً از طریق یک عملیات نظامی، هرچند که گسترده باشد، ممکن نیست و آغاز یک جنگ تمام‌عیار علیه ایران نیز عواقب بسیار وخیمی برای منطقه و جهان به دنبال خواهد داشت،‌‌ و از این رو، از حمایت متحدان غربی و منطقه‌ای اسرائیل، به‌ویژه آمریکا، برخوردار نخواهد بود.

بنابراین می‌توان پیش‌بینی کرد که اسرائیل این طرح را از طریق روش‌های متفاوت و فراتر از یک عملیات نظامی یا وارد کردن ایران به یک جنگ تمام‌عیار پیگیری خواهد کرد.

رژیم صهیونیستی احتمالاً در مرحله نخست، با اجرای یک عملیات سنگین هوایی و موشکی، پایگاه‌های نظامی، برخی ساختمان‌های دولتی و برخی زیرساخت‌های اقتصادی و انرژی کشور را هدف قرار خواهد داد. این عملیات احتمالاً شامل پالایشگاه‌های نفتی نخواهد بود تا از تحریک ایران به یک واکنش شدید و بروز بحران قیمت نفت جلوگیری شود، و به این ترتیب پروژه «تغییر رژیم» را آغاز خواهد کرد.

تلاش خواهد شد تا این عملیات تلفات غیرنظامیان نداشته باشد یا میزان آن حداقل باشد تا بتوانند بلافاصله وارد مرحله بعدی برنامه خود شوند.

عملیات نظامی اسرائیل در خاک ایران دو واکنش فوری در جامعه ایران به دنبال خواهد داشت: بخشی از جامعه به دلیل حس ملی‌گرایی، پایبندی به انقلاب یا غریزه بقا در مقابل تجاوز خارجی متحد خواهد شد، و بخش دیگری از جامعه که به شدت از وضعیت کنونی ناراضی است، تخت تاثیر و هدایت رسانه‌های فارسی‌زبان، این حمله را فرصتی برای «براندازی» حکومت با پشتیبانی خارجی تلقی خواهد کرد.

این دوقطبی ناگهانی که در جامعه پدید می‌آید، زمینه‌ای را برای اسرائیل، آمریکا و احتمالا برخی کشورهای اروپایی و منطقه فراهم خواهد کرد تا ایران را به دوره‌ای تازه از ناآرامی، بی‌ثباتی و درگیری‌های داخلی بکشند.

آن‌ها نیز با بهره‌گیری از تمامی ابزارهای سیاسی، اقتصادی و امنیتی خود - از جمله تحریم‌های اقتصادی، انزوای سیاسی، جنگ رسانه‌ای، توزیع سلاح، حمایت از گروه‌های شبه‌نظامی، دامن زدن به تنش‌های قومی و غیره - تلاش خواهند کرد تا در یک پروسه زمانی تدریجی، به هدف نهایی خود دست یابند.

البته، حتی اگر این طرح منجر به سقوط کامل نظام سیاسی کشور نشود، اسرائیل با ایرانی بسیار تضعیف‌شده مواجه خواهد بود که تمام منابعش صرف درگیری‌های داخلی می‌شود و دیگر قادر به نفوذ و تأثیرگذاری در منطقه نخواهد بود.

اقدامات ضروری ایران؛

با توجه به اینکه در شرایط کنونی، ظرفیت‌های دیپلماتیک، بازدارندگی نظامی و دیگر ابزارهای قدرت ایران برای کنترل تحولات و پیشگیری از حمله نظامی قریب‌الوقوع اسرائیل محدود است، اولویت فوری نظام جمهوری اسلامی باید جلوگیری از دوقطبی شدن جامعه و بی‌ثبات‌سازی کشور از طریق آشوب‌های داخلی باشد.

تجربه تاریخی ما، به ویژه در جنگ تحمیلی، نشان داده که در شرایط بحرانی، اگر انسجام ملی برقرار باشد، حتی ائتلاف قدرت‌های بزرگ نیز نمی‌تواند جامعه ایران را به فروپاشی بکشاند و تمامیت ارضی آن را تهدید کند.

اما امروز، ایجاد انسجام ملی بسیار پیچیده‌تر از زمان جنگ تحمیلی است و به یک رویکرد چندجانبه نیاز دارد. در آن دوران، «بسیج مردمی» عمدتاً به معنای حضور در سنگرهای نبرد و پشتبانی از آنها در پشت جبهه‌ها بود؛ اما اکنون این انسجام باید در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و رسانه‌ای نیز شکل گیرد تا مقاومتی جامع و همه‌جانبه در برابر تهدیدات شکل بگیرد.

و بدیهی است که در شرایط حساس کنونی، رفتارها و اظهارات نسنجیده یا مغرضانه جناحی در سطوح بالای مدیریت کشور که تنها به هدف تخریب چهره‌های محبوب و مورد اعتماد مردم صورت می‌گیرد و همچنین تکرار سیاست‌های «فرهنگی» ناکام و مخرب در سطح جامعه که تاکنون جز خسارت، تنش و بحران اجتماعی نتیجه‌ای نداشته‌اند، دامن زدن به آتشی‌ست که تیربار دشمن، در عملیات ترکیبی نظامی و روانی خود علیه موجودیت ما، می‌افروزند.

@AliNasriTelegram

@hamidrezajalaeipour

به یک روان‌درمانی جمعی نیاز داریم...

Share this post about the Rayan contest to reach the interested audience

https://www.linkedin.com/posts/rayan-ai-contest_rayan-international-ai-contest-advancing-activity-7248993353013366784-GyXC?utm_source=share&utm_medium=member_ios

مقاله‌ای از ایلان پاپه (تاریخ‌دان اصالتا اسراییلی که منتقد سیاست‌های آپارتایدی اسراییل است) در مورد اسراییل بعد از ۷ اکتبر

https://www.aljazeera.com/opinions/2024/10/7/israel-after-october-7-between-decolonisation-and-disintegration

از متن:
The next 12 months are going to be a worse replica of the past year in terms of the genocidal policies of Israel, the escalation of the violence in the region and the continued support of governments, backed by their media, for this destructive trajectory. But history tells us that this is how a horrific chapter in the chronology of a country ends; it is not how a new one begins.

قبل‌تر هم یک کتاب که مصاحبه پاپه و چامسکی در مورد مسئله فلسطین بود را معرفی کرده بودم:
https://t.me/irn_development/274

این کتاب را دوست خوبم یاسر خوشنویس ترجمه کرده است که به زودی در دسترس خواهد بود. فهرست آن را که نگاه می‌کردم، مباحث جذاب و مهمی را درباره تاثیرات علم داده بر زندگی ما مطرح کرده است.

ما کلان‌داده‌ایم
آیندۀ جامعۀ اطلاعاتی
زاندر کلوس، نارت ویلارد
ترجمۀ یاسر خوشنویس
۲۲۴ صفحه/ قیمت پست جلد: ۲۸۰۰۰۰ تومان
قیمت در ایام پیش‌خرید: ۲۳۵۰۰۰ تومان
بازدید و خرید از سایت نشر:
www.kargadanpub.com

🔸 تا این اواخر گردآوری، تحلیل و ذخیره‌سازی داده‌ها کاری زمان‌بر و پرهزینه بود. برای همین، برای پاسخ دادن به پرسش‌هایمان، تا جایی که امکان داشت، داده‌های کمی گردآوری می‌کردیم. درواقع، در عصر خُرده‌داده‌ها، نمادها و فرایندها و نیز نحوۀ حصول نتیجه از دل داده‌ها همگی بر این پیش‌فرض بنا شده بود که داده‌ها کمیاب‌اند. بنابراین، برای هر کاری، از کنترل کیفیت گرفته تا نظرسنجیِ پیش از رأی‌گیری، نمونه‌هایی از داده‌ها را به کار می‌گرفتیم، نه همۀ آنها را. بدین‌ترتیب، به‌ندرت می‌توانستیم نگاه عمیق‌تری به اموری داشته باشیم که جالب توجه اما پیچیده به نظر می‌رسیدند.، به این دلیل ساده که دادۀ کافی در اختیار نداشتیم.
🔸 امروزه، بسیاری از موانع موجود پیشِ پای گردآوری، تحلیل و ذخیرۀ مقادیر عظیم داده به‌شدت کاهش یافته است. این تحولْ گردآوری تمامی داده‌ها و درک پیچیدگی جهانمان را بسیار ساده‌تر کرده است و دیگر نیازی نیست تنها با نمونۀ کوچکی از واقعیت کنار بیاییم. در موارد متعدد، می‌توانیم داده‌هایی بیشتر، اگرچه آشفته‌تر، گرد آوریم، به‌جای آنکه به مقادیری محدود از داده‌ها بسنده کنیم. درنتیجه، می‌توانیم با در دست داشتن حجمی بی‌سابقه از جزئیات به جهان بنگریم.
🔸 اما تحلیل‌های مبتنی بر کلان‌داده پرسش‌های جدیدی نیز پدید آورده‌اند. در بخش بزرگی از این تحلیل‌ها نمی‌توانیم از تحلیلِ معلول‌ها به علت آنها پی ببریم. تحلیل داده‌ها معمولاً نمی‌تواند به ما بگوید «چرا»، بلکه تنها می‌گوید «چگونه». اما این تحلیل‌ها به‌شکلی شگفت‌انگیز در اغلب موارد به‌اندازۀ کافی خوب‌اند و می‌توانند تصمیم‌گیری‌های ما را بهبود ببخشند.
🔸 علاقه‌مندان می‌توانند برای پیش‌خرید کتاب به سایت نشر کرگدن مراجعه کنند. در ایام پیش‌خرید تخفیف ویژه‌ای برای کتاب‌ها در نظر گرفته شده است.

#نشر_کرگدن، #در_دست_انتشار، #ما_کلان‌داده‌ایم، #زاندر_کلوس، #نارت_ویلارد، #حسین‌شیخ‌رضایی، #جامعه_اطلاعاتی، #مطالعات_علم_و_فناوری، #تحلیل_داده، #تحلیل_داده، #فلسفه_علم، #کتاب_فلسفه

تقریبا هیچ در مورد جامعه اسراییل نمی‌دانیم!

https://tarjomaan.com/%d8%a2%d9%86%d9%82%d8%af%d8%b1-%da%a9%d8%b4%d8%aa%d9%87%d8%a7%db%8c%d9%85-%da%a9%d9%87-%d8%a7%da%af%d8%b1-%d8%af%d8%b3%d8%aa-%d8%a7%d8%b2-%da%a9%d8%b4%d8%aa%d9%86-%d8%a8%d8%b1%d8%af/

https://youtu.be/JMydbvCW-58?si=1Ceaw-z5dsl2Trmh

«در آستانۀ هفت اکتبر»


بین خوش‌بین بودن و واقع‌بین بودن باید واقع‌بین بود و اگر خوش‌بینی به واقع‌بینی آسیب می‌زند، بی‌درنگ باید آن را کنار نهاد. متأسفانه واقع‌بینی دیگر جایی برای خوش‌بینی نگذاشته و باید پذیرفت نشانه‌ها از افزایش تنش حکایت دارد. زنجیرۀ رخدادها که با هفت اکتبر آغاز شد، در سالگرد آن به جایی رسید که یک سال پیش در مخیلۀ بدبین‌ترین تحلیلگران هم نمی‌گنجید (آیا این روند تصادفی و ناخواسته بود؟ به سختی می‌توان گفت «آری»)، چنان‌که اگر دو سال پیش این تصویر آخرالزمانیِ غزه را می‌دیدید، بعید بود آن را باور کنید؛ گرچه البته وقتی عملیات هفت اکتبر رخ داد، تقریباً می‌شد انتظار داشت واکنش اسرائیل از هر آنچه تا پیش از آن از آن سراغ داشتیم شدیدتر خواهد بود.

هر چه جلوتر می‌رویم تصویر رخدادهای یک سال گذشته شفاف‌تر می‌شود. به نظر می‌رسد اسرائیل چنین مسیری را هدفمند دنبال کرده و تعمداً اجازه می‌دهد زنجیرۀ کنش و واکنش‌ها تداوم یابد. نشانه‌ای دیده نمی‌شود که اسرائیل قصد داشته باشد این زنجیره را متوقف کند. اروپا در افولِ جهانیِ مزمن خود کلاً از خاورمیانه پا پس کشیده است. روسیه امید دارد با گسترش درگیری‌ها در خاورمیانه فشار بر غرب افزایش یابد تا دست از حمایت از اوکراین بردارند و از پشت به زلنسکی خنجر بزنند.

آمریکا تا حدی در قبال واکنش‌های اسرائیل به جمهوری اسلامی نقش ترمز را ایفا کرده است. برای مثال پس از عملیات پهپادی‌ـ‌موشکی پیشین همۀ مقامات دولت بایدن اصرار داشتند حمله شکست خورده تا به اسرائیل بقبولانند «هیچی نشده! فقط یه‌کم گلگیر جلو قُر شده که آن هم بدون رنگ درمی‌آید.» اما هر نظاره‌گری می‌دانست مسئله «نفس حمله» بود. بایدن موفق شد اسرائیل را مهار کند؛ گرچه اصلاً شک دارم آمریکا هیچ‌گاه بتواند چیزی به اسرائیل بقبولاند؛ اسرائیل مهارت خاصی دارد خواست خود را نرم‌نرم در کاسۀ آمریکا بگذارد ــ بدون حمایت آمریکا هم نظرش چندان عوض نمی‌شود.

در دومین عملیات موشکی تصاویر اجازه نمی‌داد مقامات آمریکایی بگویند «طوری نشده». گرچه باز هم می‌گفتند عملیات شکست خورده است. این‌بار مشخص بود آمریکا می‌داند نهایتاً بتواند کمی واکنش اسرائیل را تعدیل کند. به همین دلیل بایدن اول گفت تأسیسات هسته‌ای نباید هدف قرار گیرد و بعد تلویحاً تأسیسات نفتی را هم به آن افزود. اما باز هم به گمانم سیاست اسرائیل در برابر بایدن همان است که به مرگ می‌گیرد تا به تب راضی شود. ترس آمریکا این است که درگیری از مهار خارج شود، اما هدف اسرائیل این است که آمریکا را گام به گام به درگیری بکشاند.

به گمانم اسرائیل با همین ریتم سطح تنش را بالا و بالاتر خواهد برد. اینک می‌دانیم که هدف اسرائیل در برابر حماس حذف کامل آن از غزه بود. با کمی تأخیر فهمیدیم در قبال حزب‌الله نیز هدفش ضربۀ حداکثری به حزب‌الله بود ــ لازم نیست توضیح دهم ضربۀ حداکثری یعنی چه. فقط این را هم اضافه کنم که به نظر در اسرائیل سال‌ها روی جنگ سی‌وسه‌روزۀ ۲۰۰۶ فکر شده بود و این‌بار کلاً اسرائیل تغییر تاکتیک داد. اول با عملیات پیجری در قاعدۀ حزب و توأمان حملۀ گسترده به رستۀ رهبری وقتی تعادل حزب‌الله را به هم زد، حملۀ زمینی را آغاز کرد؛ آن هم پس از فعالیت گستردۀ توپخانه‌ای و نقطه‌زنی در جنوب لبنان. اما این جنگ در جنوب لبنان هم احتمالاً بسیار طولانی خواهد بود و با اشغال مناطقی همراه خواهد بود.

می‌ماند این پرسش اصلی و بزرگ که درگیری با جمهوری اسلامی چه می‌شود؟ در این مورد باید منتظر تنشی دائمی و زدوخوردی بلندمدت باشیم؛ زدوخورد به همین معنایی که تا اینجا دیده‌ایم، منتها در سطحی بالاتر. احتمالاً شدت حملاتی موشک‌های ایرانی بیشتر می‌شود و واکنش‌های اسرائیل هم شدیدتر می‌شود. به این شکل، اسرائیل به جهان فرصت می‌ده خود را به این تنش عادت دهد. متأسفانه هیچ سازوکاری برای متوقف کردن این زنجیرۀ کنش و واکنش وجود ندارد. نمی‌توان گفت دقیقاً چه اتفاقاتی خواهد افتاد، اما دست‌کم می‌توان حدس زد «ایدۀ دولت پزشکیان» که اولین روز دولتش با ترور هنیه در تهران همراه بود، عملاً محکوم به شکست است. فقط کافی است این زنجیرۀ تنش چند درجه داغ‌تر شود تا بستن پروندۀ هسته‌ای و تحریم‌ها نه‌تنها ناممکن، بلکه سویۀ معکوس بگیرد. «ایدۀ دولت روحانی» که از سال ششم آن شکست خورد، این‌بار از روز اول دچار مشکل اساسی شد.

زنجیرۀ درگیری که هفت اکتبر آغاز شد، پس از یک سال با فرود موشک‌ها در پایگاه نوآتیم کامل شد. تاکتیک‌های اسرائیل عوض شده و بیش از همیشه آماده است خون هم بدهد (چنان‌که عملاً اجازه نداد حماس از گروگان‌ها بهرۀ خاصی ببرد). هفت اکتبر ۲۰۲۳ نمی‌دانستیم هفت اکتبر ۲۰۲۴ به اینجا می‌رسیم. هفت اکتبر ۲۰۲۵ کجاییم؟ دست‌کم به گمانم صحبت از «سال» برای این درگیری هیچ بیراه نیست.

همچنین بخوانید: یازده سپتامبرِ هفت اکتبر

مهدی تدینی

@tarikhandishi  |  تاریخ‌اندیشی

آدم‌ها دو دسته‌اند: کسانی که منافع ملی و وفاق ملی را می‌فهمند، و کسانی که نمی‌فهمند!

دیشب راحت خوابیدیم، جالبه!

ایران هم دیمونا رو می‌زنه...

گزینه حمله اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای ایران روی میز قرار دارد

🔹رسانه‌های خارجی به نقل از مقامات آمریکایی مدعی شدند که گزینه حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران روی میز رژیم صهیونیستی قرار دارد./ایلنا
✅ @Khabar_Fouri

ای دوست بیا تا غمِ فردا نخوریم،
وین یک‌دمِ عمر را غنیمت شمریم...

#خیام

سعی می‌کنم تا جایی که ممکن است چراغ اینجا را روشن نگه دارم 🙂
ولی اگر به هر دلیلی امکان اتصال به تلگرام قطع شد، سعی می‌کنم موقتا با همین آی‌دی در «بله» ادامه دهم.
اگر نت هم کلا قطع شد که با دود در خدمت‌تون هستم!

(البته از صمیم قلب امیدوارم که چنین نشود)