SEPEHR-E MEHR | سپهرِ مِهر

اطلاع‌رسانی درمورد درس‌گفتارهای نیایش

یه مناسبت ماه رمضان، چهار درس‌گفتار درمورد نیایش از نگاه مولانا برگزار می‌کنیم. مخاطبان اصلی این دوره، ایرانیان مقیم آمریکا و کانادا هستند؛ به همین سبب این برنامه در روزهای سه‌شنبه، ساعت هفت صبح، به وقت ایران برگزار می‌شود. برای اطلاعات بیشتر به اطلاعیۀ زیر نگاه کنید.

ایرج شهبازی
هفتم اسفندماه ۱۴۰۳

@irajshahbazi

گزارش کوتاهی از سلسله نشست‌های ماهانهٔ صبح امید در سال ۱۴۰۳ (بخش دوم)
✍ مهرداد رحمانی

◻️ نشست پنجم: عشق و توسعه
سخنران: دکتر محسن رنانی
صوت نشست

ایشان ابتدا چارچوبی ملهم از مفهوم «عشق» که واجد سه رکن «جنبش»، «جذب»، و «بسط» است ارائه نمودند. بدین معنا که فرایند توسعه همواره با «جنبشی» آغاز می‌شود که منجر به «جذب» امکاناتی می‌گردد و در نهایت از طریق «بسط»، مابه‌ازای آن شکوفا می‌شود. به زعم ایشان، دستاوردهای بشری در طول تاریخ از طریقِ توالیِ ظریفِ این سه رکن حاصل شده که خود برگرفته از الگوی طبیعت و تکامل آفرینش است. ایشان همچنین اظهار داشتند که هرگاه گره‌ای در این سه رکن ایجاد شود، فرایند توسعه‌یافتگی فرد یا جامعه ناقص مانده و دچار اختلال خواهد شد.

◻️ نشست ششم: عشق و تنهایی در نگاه مولانا
سخنران: استاد سودابه کریمی
صوت نشست

ایشان تلقی «عشق‌نامه» از آثار مولانا را گزاف ندانسته و تشریح کردند که عشق عزیزترین مفهوم نزد مولاناست و اساسا از منظر او تمام هستی جزئی از عشق است. عشقی که کیمیاگر و آینه‌گر است. به زعم ایشان، آتش عشق نزد مولانا صیقل‌دهنده است و با بریدن بندهای تعلقات نقشی رهایی‌بخش و شادی‌آفرین دارد. ایشان با برشمردن چهار شکل تنهایی از منظر شمس و مولانا به تشریح هریک پرداختند: «تنهایی فیزیکی»، «تنهایی به معنای بی‌کسی» «تنهایی به معنای بی‌اویی» و در نهایت، «تنهایی به معنای فقر». دوای بی‌کسی را از منظر مولانا، ترک معشوقی و پای گزاردن در راه عاشقی و درمان بی‌اویی را «دیدار» قلمداد کردند.

◻️ نشست هفتم: نگاهی تطبیقی به تصاویر عشق در دیوان شمس و دیوان حافظ
سخنران: دکتر امیرحسین ماحوزی
صوت نشست

ایشان به مقایسه صورت‌های عشق در دیوان حافظ و دیوان شمس پرداختند. در ابتدا به دیوان حافظ پرداخته و دشواری‌های راه عشق از منظر حافظ را تبیین کردند؛ که گویی بازنمایی امری ازلی است. به زعم دکتر ماحوزی، در تجربهٔ حافظ ابتدا معشوق حضور دارد و پس از فراقِ او، خطرات راه عشق آغاز می‌شود. ایشان ادامه می‌دهند که از نظر حافظ عشق نه یک منزل که یک راه است و مقصود اصلی آفرینش نیز همین عشق است. اما در دیوان شمس، مولانا هر آن با عشق در تصاویر شگفت و بدیعی مواجه می‌شود و حتی عشق را مخاطب خویش قرار می‌دهد که در دیوان حافظ دیده نمی‌شود. عشق در دیوان شمس زنده است و مولانا گویی همواره در وصال عشق است. عشق در دیوان شمس اضداد را پیوند می‌دهد و همزمان بلعندهٔ معانی و حقیقت‌هاست،  ایشان نتیجه می‌گیرد که تصویرسازی‌ها از عشق در دیوان شمس هیچ نمونه مشابهی در شعر فارسی پیش از خود ندارد و یگانه است.

◻️ نشست هشتم: بازآفرینی عشق در کار
سخنران: دکتر حمیدرضا رضایی
صوت نشست

ایشان در بحثی کاربردی به راه‌کار هایی برای جوانه زدن عشق در امور روزمره پرداختند و احوالاتی چون وجد و سرور و حال خوش را نشانه‌های چنین تحولی دانستند. در ادامه نیز،  به ارائه پیشنهادهایی جهت تداوم‌بخشی به این دست تجربه‌ها در امور روزمره پرداختند. در بخش بعدی، ایشان تمرکز بر استعدادها و ظرفیت‌های فردی را نیز از عوامل جاری کردن تجربهٔ مطلوب‌ عشق در امور زندگی دانستند.


💢 در انتها، ضمن تشکر از کلیه عوامل و دست‌اندرکاران مؤسسهٔ سپهر مهر و خانه اندیشمندان علوم انسانی و کلیه بزرگوارانی که در برگزاری این نشست‌ها، خالصانه از هیچ حمایتی دریغ نداشتند، شما را به نشست پایانی سال ۱۴۰۳، که فردا ششم اسفند در محل خانه اندیشمندان، از ساعت ۱۶.۳۰ آغاز خواهد شد، دعوت می‌نماییم.

💢 لطفا شبکه‌های اجتماعی موسسه سپهرِ مِهر را برای اطلاع از برنامه‌های سال آینده دنبال بفرمایید:
Instagram
Telegram
Youtube
Aparat

@mehrdad_rahmani4

گزارش کوتاهی از سلسله نشست‌های ماهانهٔ صبح امید در سال ۱۴۰۳ (بخش اول)
✍ مهرداد رحمانی

🕯 سلسله نشست‌های ماهانهٔ «صبح امید» فردا ششم اسفندماه، با سخنرانی آقای دکتر ایرج شهبازی با عنوان «مراقبت از رابطهٔ عاشقانه» به ایستگاه پایانی خود در سال ۱۴۰۳ می‌رسد و امید است که در سال آتی نیز با موضوعاتی تازه تداوم یابد.

💢 این امر بهانه‌ای شد تا گزارش کوتاهی از این نشست‌های ماهانه، که بر اساس مسئولیت اجتماعی مؤسسهٔ وزین «سپهر مهر» به رایگان برگزار شده را تقدیم نمایم.

در این نشست‌ها، اساتید برجسته‌ای به سخنرانی در باب «عشق» پرداخته و هر یک از زاویه‌ای تخصصی، پرتوی بر این مفهوم سترگ افکندند. به علاوه، در هر نشست، سرکار خانم فریبا خادمی به خوانش ابیاتی از مثنوی شریف پرداخته و در انتها نیز برنامه به ساز و آوازِ هنرمندان چیره‌دست این سرزمین سپرده می‌شد.

در ادامه گزارش مختصری از هر یک از نشست‌ها ارائه شده است.

◻️ نشست اول: عشق نامشروط
سخنران: دکتر ایرج شهبازی
صوت نشست

ایشان در ابتدا به معرفی سه الگو در «روابط انسانی» پرداختند که شامل «الگوی سلطه‌جویانه»، «الگوی روابط عادلانه»، و «الگوی روابط شفقت‌ورزانه» بود. سپس تصریح کردند که از این میان، الگوی شفقت‌ورزانه، نقطهٔ اوج انسانیت و اخلاق است. ایشان در ادامه، با پرداختن به ویژگی‌های عشق نامشروط از جمله بی‌شرطی، بی‌توقعی، بی‌غرضی، انتخابی بودن و.... به شیوه‌های نیل به عشق نامشروط در قالب یک فرایند آگاهانه و عقلانی پرداختند. ایشان همچنین با برشمردن مصادیق عشق نامشروط نشان دادند که برای تحقق این مهم، بی‌نهایت راه هست. در انتها نیز به نقدها در خصوص عشق نامشروط پرداخته و به ایضاح مفهومی آن پرداختند.


◻️ نشست دوم: مَهرنَسْک؛ بحثی در تقابل مهر و عشق
سخنران: دکتر شروین وکیلی
صوت نشست

محور بحث ایشان، ارتباط مهرآمیز میان انسان‌ها بود. ایشان توضیح دادند که مِهرنَسْک به معنای رساله‌ای در باب مهر است و تفاوت میان مهر و عشق را از منظر ادبیات کهن توضیح دادند. ایشان سپس به توضیح دستگاه «زروان» پرداخته و آن را در رابطه دو نفره و روابط اجتماعی و انواع الگوهای مهر تشریح کردند.


◻️ نشست سوم: مقوله‌بندی عشق
سخنران: استاد مصطفی ملکیان
صوت نشست

ایشان در ابتدا به محدودیت واژگانی زبان فارسی در باب معانی عشق پرداخته و آن را در زمره مفاهیم دارای اشتراک لفظی برشمردند. ایشان در ادامه به انواع متعدد مقوله‌بندی عشق اشاره کرده و ترکیبی از مقوله‌بندی «پیتریم سوروکین» و «پیتر کریفت» را به عنوان مبنای سخنرانی خویش ذکر کردند. ایشان به هفت مقوله اصلی و زیرمجموعه‌های آن‌ها پرداختند که در نهایت منجر به ارائه ۱۴ پدیدهٔ مختلف از عشق می‌گردد. از جمله این مقوله‌ها می‌توان به عاطفهٔ غریضی، میل شوق‌انگیز، عشق رمانتیک، عشق آگاپه‌ای و...  اشاره کرد. 


◻️ نشست چهارم: از عاشقی تا آشتی
سخنران: دکتر محمدجواد اعتمادی
صوت نشست

ایشان با رجوع به میراث عرفانی نشان دادند که ادبیات عرفانی ایران، منشاء رحم و مدارا و عشق و آشتی است. در این متون، سیمای انسانِ عاشق، سیمایی صلح‌خو و آشتی‌جوست. ایشان با ذکر حکایاتی از ابوسعید ابوالخیر، ابوالحسن خرقانی، مولانا و... پیوند قرین میان عشق و آشتی را تبیین کردند.
در ادامه، ایشان پنج نکته از نسبت قرین آشتی و عشق برشمردند؛ از جمله «تجربهٔ وحدت نزد عاشق»، «درمانگری عشق»، «آبادی درون عاشق»، «رحم عاشق» و «خوشخویی عاشق». در انتها نیز حکایاتی از منش آشتی‌جویانه مولانا را ذکر کردند. 

@mehrdad_rahmani4

✅ پست موقت

دوستان و همراهان عزیز
فردا دوشنبه، جلسه صبح امید طبق برنامه برگزار خواهد شد.
منتظر دیدارتان هستیم.