دکتر روح‌اللّه صدّیق(روانپزشک)

◼️ آمار قتل پزشکان در آمریکا و ایتالیا :
◾ایتالیا: ۲۱ نفر در سی سال اخیر
◾آمریکا: ۵۶ نفر در ۱۵ سال اخیر
◾ایران: ۸ نفر در سی‌سال اخیر

لینک مقالات: https://sciencedirect.com/science/article/pii/S0010440X24000543…

https://link.springer.com/article/10.1186/s12889-021-11404-5

🔴آمار خودکشی در کشورهای جهان:
بیشترین: گرینلند فنلاند
کمترین: فلسطین، سوریه، لبنان

◼️مقدار خودکشی در ایران: با حدود ۵ نفر در هر صدهزارنفر:
◾یک پنجم امریکا(۲۴ نفر در هر صدهزار)،
◾یک چهارم کانادا(۱۹ نفر در هر صدهزار)،
◾یک هشتم روسیه(۴۲ نفر در هر صدهزار)،
◾یک چهارم آلمان(۱۹ نفر در هر صدهزار)،
◾یک چهارم فرانسه(۲۲ نفر درهر صدهزار)،
◾یک پنجم فنلاند(۲۴ نفر در هر صدهزار)،
◾یک دوم انگلیس(۱۳ نفر در هر صدهزار)،
◾یک هشتم اکراین(۴۱ نفر در هر صد هزار)،
◾یک سوم هند(۱۵ نفر در هر صد هزار)،
◾یک دوم چین(۱۰ نفر در هر صد هزار)،
◾یک پنج ژاپن(۲۵ نفر در هر صد هزار)،
◾یک هفتم کره‌جنوبی(۳۶ نفر در هر صد هزار) است.

لینک سایت: در این سایت با کلیک روی هر کشور می‌توانید آمار خودکشی را به تفکیک جنسیت مشاهده کنید. https://worldpopulationreview.com/country-rankings/suicide-rate-by-country

💔آیا خودکشی می‌تواند در غیاب بیماری روانپزشکی و به عنوان وسیله‌ی اعتراض یا فرار از مخمصه رخ بدهد؟

+بله، به این نوع خودکشی‌ها اصطلاحا Operationalized Suicide Predicaments (OPS) یا Protest suicide می‌گویند.

💠 ولی شخصا معتقدم که در فرهنگ ما برعکس بعضی از فرهنگها مثل بودیسم (بخصوص مکتب ماهایانا که باور به پرده و حجاب بودن تن و نیاز به پاره کردن این حجاب برای رسیدن به بودا و جهان راستین دارند)، هندویسم و تائوئیسم و مفهوم غسل تعمید مسیحیت که گاها آن را به عنوان اعتراض با آتش انجام میدادند و Fire baptism می‌نامیدند، منجر به اثر و تغییر خاصی نخواهد شد و این آدمها فراموش می‌شوند به شکلی که گویی هیچ وقت نبوده‌اند (تُنسیٰ کَأنَّکَ لَمْ تَکُن)؛ بارزترین دلیلش هم خودسوزی‌های اعتراضی زنان در غرب ایران است که تاثیری در کاهش خشونت و بهبود جایگاه زنان در ده‌ها سال گذشته نداشته است. شخصا هر روز شاهد این مدل خودکشی‌ها در خانواده‌ها هستم، ولی من اثری از آنها در تغییر رفتار خانواده‌ها ندیده‌ام و همیشه جمله‌ی یکی از این پدرهای مستبد بعد از خود.کشی پسرش در ذهنم تداعی می‌شود:

+پدر حالت چطوره؟
-خوبم دکتر جان، مُرد و هم خودش راحت شد و هم ما....

لینک مقالات:
https://pagepress.org/journals/wpph/article/view/6772…
https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC10308011/…

◼️ چند درصد از پزشکان در کشورهای مختلف در طول عمر کاری‌شان، مورد خشونت توسط بیمار یا خانواده‌ی بیمار قرار می‌گیرند؟
🔹نروژ: ۲۴ درصد
🔹ژاپن: ۸۵ درصد
🔹چین: ۶۰ درصد
🔹ترکیه: ۹۰ درصد
🔹آمریکا: ۵۱ درصد از پزشکان تجربه‌ی خشونت فیزیکی و ۲۲ درصد تجربه‌ی آزار ج.نسی توسط بیمار یا همراهان بیمار را دارند.
🔹انگلیس: ۸۳ درصد که ۵۹ درصدش خشونت فیزیکی بوده.
🔹ایران: ۵۹ درصد تجربه‌ی خشونت کلامی، ۵ درصد خشونت فیزیکی و هیچ موردی از آزار جنسی گزارش نشده است.

لینک مقالات:
https://sciencedirect.com/science/article/pii/S1359178923000794…

https://emerald.com/insight/content/doi/10.1108/ijhrh-07-2018-0049/full/html…

https://sciencedirect.com/science/article/pii/S1470211824014842…

◼️حقیقت تلخ انسان بودن این است که تماشای بدبختی دیگران، بسیار لذت بخش است:
◾لذت پزشکان از افزایش شیوع بیماریها
◾لذت مکانیک‌ها از بی‌کیفیتی خودروهای داخلی
◾لذت صافکارها از فراوانی تصادفات
◾لذت صاحب‌خانه‌‌ها از بالارفتن اجاره‌ها
◾لذت فروشنده‌ها از گران شدن کالاها
◾لذت فست فود فروش‌ها از شیوع چاقی
◾لذت زیبایی‌فروش‌ها، از القا حس زشت بودن
◾لذت دندانپزشک‌ها، از همه‌گیری پوسیدگی دندان
◾لذت روحانیون، از فراوانی و گسترش ترس‌ها
◾لذت معلم‌های کنکور، از ناتوانی دانش‌آموزها
◾لذت معشوق بودن، از شدت رنج عاشق‌ها
◾لذت عاقل بودن از شیوع جهالت‌ها
◾لذت......

◼️آری همه‌ی ما، نان در خون دیگری می‌زنیم

در کلیپ زیبای فوق:
🔹گوی‌ها: سرشتند.
🔹مسیرِ منطبق با سرشت: وظیفه‌ی منش
🔹نرمی و زیبایی یا درشتی و زمختیِ حرکتِ گوی‌ها روی مسیر: سایک و خودآگاهی‌ انسان

و مهمترین حقیقت روان این است که امکان تبدیل گوی‌ها به هم به خاطر جبر ژنتیک، وجود ندارد و اصرار بر اینکار توسط والدین، مدرسه، جامعه یا دولتها، حاصلش بیماری‌ست یا طغیان یا مرگ؛ هیچ درخت سیبی با اجبار، گیلاس نخواهد داد.

زندگیِ کمال‌‌پرست‌ها مثل رانندگی با تابلوی زیر است؛

همه‌ی عمر در سربالایی و با دنده‌ی یک و دو؛ خسته و رنجور و پرفشار، و البته محتاط و «بدون هیچ آسانی‌ای بعد از سختی‌‌ای»

و اگر جاهایی هم که کنار زده‌اند، برای تعمیرات ماشین بوده؛ کنار زدن‌هایی که اصطلاحا Double depression یا افسردگی و رنج مضاعف می‌نامند.

تابلو را پدر و مادرش در کودکی بر جاده‌ی زندگی او کوبیده‌اند و با ترس از سقوط، دنده‌ی سه و چهار و پنج او را بسته‌اند تا مبادا، روزی با دیدنشان دچار تردید بشود و از خود بپرسد که پس محل و زمان استفاده‌ی اینها کجا و کی است؟! و حالا در نهان‌خانه‌ی ذهنش می‌داند که دنده‌های دیگری هم باید باشد، این را از حسرتِ تماشای رانندگی راحت و کم فشار و پر سرعتِ دیگران در جاده‌ی زندگی‌شان فهمیده‌است ولی پیش خودش می‌گوید که آنها در مسیر زندگی‌شان، با سقوط در دره‌ها، خواهند فهمید که اشتباه کرده‌اند؛ ولی زمان می‌گذرد و و خبری از چپ کردن آنها نمی‌شنود.

در کیلومترهای ۴۰ و ۵۰ زندگی با موتوری خسته و تنبل شده و رنجور، کناری می‌زند و به راهی که آمده نگاه می‌کند، سرش را می‌چرخاند و به راه مانده خیره می‌شود و قله‌ای که همیشه در مه، فرورفته است و هیچ وقت، جز وصفش از والدینش، آن را ندیده است، حالا دیگر مطمئن نیست که خواهد رسید، می‌داند که اشتباهی رخ داده است، دنده‌ها را چک می‌کند، درست است، دو دنده بیشتر نیست؛ کاپوت را بالا می‌زند، موتورِ داغ کرده‌اش، خبر از حداکثر فشاری می‌دهد که تحمل کرده و لاستیک‌های فرسوده‌اش، خبر از نهایت تلاشش، پس مشکل کجاست؟

به یکی از تابلوهای «لطفا با دنده‌ی سنگین حرکت کنید؛ خطر سقوط» که کیلومتر به کیلومتر نصب شده‌اند، تکیه می‌دهد و به پدر پیرش زنگ می‌زند و پیش خودش می‌اندیشد که او بالاخره این راه را پیش‌تر از او آمده است و بلدِ راه است:
+ الو پدر، سوالی داشتم؛ تو که قله را دیده‌ای، کجاست، چرا پس نمی‌رسم؟
-پسرم صبوری کن، من متاسفانه به قله نرسیدم ولی پدرم می‌گفت که راهش همین سمتی‌ست که می‌روی....

بعد از کمی گفتگو و دلداری پدر، گوشی را قطع می‌کند و دستانش را در آغوش می‌گیرد و خیره به مه غلیظی می‌شود که در سردیِ غروب، آرام آرام از قله به سمت پایین در حال حرکت است و بتدریج او را هم در خود فرو می‌بلعد. اینجا جایی‌ست که اصطلاحا بحران میانسالی یا Midlife crisis نامیده می‌شود.

در ایران، بیان آزاد، پرچالش است و باید لباسی را تنِ بیان کرد تا عریان نباشد و از بهترین لباس‌ها، روپوش پزشکی‌ست؛ به همین خاطر، همه‌ی ایرانیان دکترند و پشت تحلیل‌های پزشکی‌شان، می‌توانند تندترین نقدها را بدون ترس بگویند و در این بین، از بهترین تخصص‌های پزشکی برای پوشاندن لُختی بیان، روانپزشکی‌ست؛ به همین خاطر برعکس سایر کشور‌ها که گاها قدرت‌ها از روانپزشکی سواستفاده می‌کنند، اینجا این مردمند که از روانپزشکی برای اعتراض هایشان استفاده می‌کنند؛ این جملات بین مردم بسیار آشنا هستند:
همه‌ی ایرانی‌ها غمگینند، چون....
همه‌ی ایرانیان بدبینند، چون....
همه دهه شصتی ها تروماتیزه شده‌اند، چون....

به این روش گفتگو اصطلاحا Medicalization یا پزشکی کردن پدیده‌های اجتماعی می‌گویند که مورد نقد جامعه‌شناسان سایر کشورهاست، چراکه پدیده‌ها را تقلیل می‌دهد و فرصت گفتگو را می‌بندد ولی اینجا یک زبان بسیار موثر برای باز کردن باب گفتگوست؛ زبانی‌ست که قدرت، به خوبی می‌فهمد و ضمنا با نوعی القای ضعف و بیماری در فرد، وارد چالش با قدرت نمی‌شود و اصطلاحا ایرانی رنجور، رندانه از ضرب‌المثل زیر برای بیان آزادانه‌ی رنج‌هایش بدون چالش با قدرت، کمک می‌گیرد:
«مورچه چیه که کله‌ پاچش چی باشه»

این گفتمان پیچیده و بیانِ روپوش پوشیده و نقاب زده‌ی ایرانیان را به بهترین شکل در مقاله‌ی زیر از خانم دکتر ارکیده بهروزان می‌توانید بخوانید:
لینک مقاله

در ابتدای ویزیت فکر کردم که هوشش پایین است، بعداً متوجه شدم که دانشجوی دکتراست؛ولی با وجود پدر و مادرش، در محرومیت عاطفی شدیدی بزرگ شده بود؛ او در کنارِ پدر و مادر تحصیلکرده‌اش، یتیم بود.

محرومیت عاطفی و آغوش، آدم‌ها را خِنگ می‌کند.
لینک مقاله:

◼️چگونه فرزندانی انگل‌وار پرورش دهیم، به نحویکه هر تغییر و تحولی در زندگی را تنها تغییر در میزبان خود تفسیر کنند و خود زندگی را پارازیتیسم؟

+برای اینکار، کافی‌ست که تمام خودت را بی‌مرز و اندازه و چشم داشت، وقف‌شان کنی؛ اینگونه آنها می‌فهمند که دنیا و تمام موجودات زنده و غیر زنده‌اش، چیزی بیش از میزبانانی نیستند که وظیفه‌شان فنا شدن برای بقای انگلی انهاست و خود زندگی نیز چیزی نیست جز پارازیتیسم. در شکل زیر ۶ نوع همزیستی بین موجودات را می‌توانید مشاهده کنید:

🔹Mutualism:هردوگونه از این هم زیستی سود می‌برند.
🔹Commensalism: یکی از گونه‌ها از این هم زیستی سود می‌برد و دومی نه سود می‌برد و نه ضرر
🔹Parasitism:یکی از آنها از این رابطه به
هزینه‌ی آسیب رساندن به دیگری سود می‌برد.
🔹Neutralism: نه به هم سود می‌رسانند و نه ضرر و اصطلاحا زندگی بی‌طرفانه‌ای دارند.
🔹Amensalism: یک طرف سودی از این رابطه نمی‌برد ولی باعث آسیب به دیگری می‌شود.
🔹Competition:هر دو سعی می‌کنند به هم آسیب برسانند.

Messages in this channel will no longer be automatically deleted

Messages in this channel will be automatically deleted after 1 month

نگهداری از گربه بخصوص در دوران کودکی، شانس ایجاد بیماری‌های سایکوتیک مرتبط با اسکیزوفرنیا را دو برابر می‌کند. علت این امر هم بخاطر عفونت انگلی توکسوپلاسما گوندی‌ست که میزبان اختصاصی آن گربه است و جزو بیماری‌های مشترک گربه و انسان است. و از آلوده شدن آب و غذا با مدفوع گربه منتقل می‌شود. تست سرولوژیک این انگل در بیست درصد گربه‌های خانگی و صاحبانشان مثبت است و تمایل زیادی به نورون‌های مغز دارد و می‌تواند منجر به تغییرات دائمی در آنها شود.

لطفا اگر خودتان یا فرزندانتان، گربه‌های خیابانی را نوازش می‌کنید، حتما بعد از آن دستانتان را به دقت بشورید.

لینک مقاله:

چندین جلسه برای مشاوره‌ی ازدواج آمده بودند و به نظرم مناسب هم بودند. بعدها از یکی از آشنایانشان شنیدم که ازدواجشان بهم خورده است. پرسیدم چرا؟
گفت: فلان دعانویس معروف گفته ستاره‌هاشون بهم نمی‌خوره.
آدرس دعانویس را گرفتم و یک‌بار از سر کنجکاوی رفتم تا او را ببینم. حدود ساعت یک بعداز ظهر بود و حدود ۳۰ نفر تو صف بودند. از نفر آخر پرسیدم تا کی هستند؟
گفت: تا اذان مغرب
+جسارتا حق‌الزحمه‌شون چقدره؟
-گفت کسی کمتر از یک میلیون تومان نمیده ولی هرچقدر خواستید میتونید بدید.
+پس چرا انقدر می‌دید؟
- آخه راضی نباشه دعا اثر نمی‌کنه.

دیدم با وجودی که مدت ویزیتهاش کوتاه بود ولی باید چند ساعت صبر می‌کردم. از اون بنده خدا پرسیدم: صبح هم هستند؟
گفت: از طلوع آفتاب میان
چون سیستم نوبت‌گیری نداشت، تصمیم گرفتم یک روز اول وقت بروم و ببینمش و اگر قبول کند با او کمی صحبت کنم.

رزیدنتم پرسید: مصاحبه‌ی معروف انگیزشی میلری یا Motivational Interviewing چیه؟
گفتم: مهارتِ نحوه‌یِ به راه آوردن افراد دیکتاتورمآب به مسیری‌ست که تو دوست داری ولی «بدون جنگ و خونریزی» و به شکلی که فرد قلدر احساس کند که خودش تصمیم گرفته است.
گفت: خیلی مهارت پیچیده‌ایه
گفتم: اصلا، البته که برای فرهنگ غربی یادگرفتنش کار خیلی سختیه ولی تو فرهنگ ما، کاریه که ایرانیان با تمام مهاجمان قلدر که زورشان به آنها نمی‌رسیده می‌کرده‌اند و آنها در نهایت جایی می‌رفتند و کاری را می‌کردند که ایرانیان دوست داشتند؛ کاری که از یونانیان و عرب و مغول و افغان و.... تا مدیریتِ روزانه‌ی پدرانمان توسط مادرانمان انجام داده و می‌دهند؛ مثلا اگر یکماه دیگه و برای تعطیلات، پدر بخواد بره شمال و مادر بخواد بره جنوب، آخرسر پدر بدون اینکه بدونه در این یکماه چه اتفاقی افتاده، می‌ره جنوب و احساس می‌کنه که خودش تصمیم گرفته و مادر هم همین حس را بهش میده، به این مهارت روزمره‌ی ایرانیان اصطلاحا میگن Motivational Interviewing یا MI.

به نظرم جزو بهترین کسانی که در بعد جامعه‌شناسی و فرهنگ سیاسی ایران، این مهارت را فرموله و ساختارمند کرده، دکتر محمد فاضلی‌ست و این رویکرد موفق ایرانیان به نظرم کمتر مورد توجه و مفهوم پردازی قرار گرفته است؛ هنری که این تمدن را در سخت‌ترین روزهایش سرپا نگه داشته است.

به دانشجوهایم می‌گویم، اگر این مهارت را نیاموخته‌اید، ازدواج نکنید.

این اکانت توییتر دکتر Mark L.Ruffalo، عضو هیئت علمی دانشگاه فلوریداست که اختصاصا روی روانکاوی بیماران مبتلابه اختلال شخصیت مرزی کار می‌کند و بسیار مطالب‌شان، آموزشی‌ست:

https://x.com/MarkLRuffalo/status/1850508707408335177

https://x.com/RuhollahSeddigh/status/1849866731122213153

زن و شوهر از اختلال ج.نسی‌شان شاکی بودند. زن برای نیاز به قدرت و استقلالِ گرفته شده‌اش، با واژینیسموس (اسپاسم شدید، دردناک و غیرارادی عضلات واژن در هنگام رابطه‌ی ج.نسی) در برابر تلاش مرد برای تحمیل قدرتش بر بدن زن، و نفوذ به این آخرین سنگر قابل فتح، و تسلیم کردن او می‌جنگید و هردو خسته و مجروح از این جنگ(که خارج از خودآگاهی آنها در حال پیشرفت بود) آمده بودند تا با میانجی‌گریِ من، راهی برای صلح پیدا کنند.

«چه جنگ قدرتی‌ست، جنگ آلت‌ها»

◼️چرا ما وارونه‌ایم؟

عادت غریبی‌ست در ایران که معلول را به جای علت درمان می‌کنند و در نتیجه، علت بتدریج بزرگ و بزرگتر می‌شود و مجبور می‌شوند که معلول‌های بیشتری را حذف کنند. مثل اینکه بجای درمان عفونت با آنتی‌بیوتیک برای کنترل تب، دائم استامینوفن بدهی و بتدریج مجبور بشوی که آنقدر دوز دارو را برای کنترل تب بالا ببری که بیمار از مسمومیت با استامینوفن فوت کند و بعد او را خاک کنی و خیالت راحت شود. این الگو را در مواجهه با دزدی، پدیده‌ی س.کس‌ورکری، مصرف الکل تقلبی، مشکلات اقتصادی، افزایش طلاق، کاهش ازدواج‌ها و فرزندآوری، افزایش شیوع بیماریهای مختلف می‌بینیم؛ مثل افزایش بیماریهای روانپزشکی در ۳۰ سال اخیر از ۱۱ درصد به ۳۳ درصد جمعیت و حالا هی بیمارستان روانپزشکی بسازیم و متخصص آموزش بدهیم...... آخرش که چی؟

◼️به نظرتان «علت‌ها» چه ویژگی‌هایی دارند که نمی‌توان به آنها نزدیک شد؟ کیستند؟ چیستند؟ کجا هستند؟

برای خواندن تمام نوشته‌هایم، لطفا صفحه‌ی توییترم را دنبال کنید. معمولا یک از ده نوشته‌ام را در کانال تلگرامم می‌گذارم.
https://x.com/ruhollahseddigh

«اگر فکر می کنید که ماجراجویی خطرناک است، پس زندگی روتین(روزمره) را امتحان کنید، خواهید دید که واقعا کشنده است." - پائولو کوئیلو

✅ این حرف درستی برای شخصیت پائولو کوئیلو است و حرف نادرستی برای بسیاری از شخصیت‌های دیگر؛ «برای بعضی از پرسنالیتی‌ها، زندگیِ روتین یعنی بهشت».

وقتی که توصیه‌های بزرگان را می‌خوانید، یادتان باشد که او دارد در مورد اندازه‌ی مناسبِ کفش‌هایِ خودش حرف می‌زند، نه در مورد اندازه‌ی مناسبِ کفش‌‌های شما.

◼️ یک تمرین بسیار سخت:
چند دقیقه روی نفس کشیدنتان تمرکز کنید و به تعداد دم و بازدم، عمق تنفس‌ها، مقدار حرکات قفسه سینه، حرکات دیافراگم، گرما و سرمای هوای استنشاقی، ....... عمیقأ توجه کنید.

حالا همانطور که می‌بینید، با هوشیار شدن به یک فعالیت روتین، آن فعالیت مختل می‌شود و آسان‌ترین و روزمره ترین کار ممکن، تبدیل به یکی از سخت‌ترین کارهای ممکن می‌شود. این اتفاقی‌ست که در هنگام خودآگاهی (Self-awareness) به یک عادت منفی، رخ می‌دهد و آن رفتار می‌ایستد و فرصتی برای ایجاد یک عادت جدید و سازنده‌تر ایجاد می‌شود. اصطلاحا، عادات و رفتارهای اتوماتیک، در قاعده‌ی مغز و جسم مخطط (Striatum) ذخیره می‌شوند ولی خودآگاهی، کارکردِ قشر فوقانی مغز است و خودآگاه شدن به یک عادت، مثل تغییر دنده از روی اتومات به دستی‌ست و با این تغییر، فرصت یادگیری مهارتهای جدید ایجاد می‌شود.

مهارتها، ابتدا توسط قشر فوقانی مغز برنامه‌ریزی و آموخته می‌شوند و با تکرار زیاد، محل ذخیره‌ی آنها به قاعده‌ی مغز تغییر پیدا می‌کند و با این تغییر در محل ذخیره، رفتار از هوشیاری فرد خارج شده و اتومات می‌شود؛ مجموعه‌ی این عادات اتوماتیک، شخصیت را می‌سازند؛ و کاری که در روان‌درمانی انجام می‌شود، جابجایی محل نظارت بر رفتارها از قاعده‌ی مغز به قشر مغز به کمک خودآگاهیست، در نتیجه‌ی این تغییر، مثل تمرین خودآگاهی به نفس کشیدن، رفتار عادتی و اتومات متوقف و فرصتی برای ایجاد رفتار جدید ایجاد می‌شود و با تکرار زیاد(مواجهه شدن)، رفتار جدید بتدریج در کنار رفتار قدیمی، در قاعده‌ی مغز ذخیره می‌شود.

ولی نکته‌ی مهم این است که نورون‌های عادت قبلی پاک نمی‌شوند، بلکه تنها با استفاده نکردن از آنها، مثل یک جاده‌ی رها شده می‌شوند که آسفالتش ترک خورده و پر چاله چوله شده است و حالا استفاده مجدد از آن، پر هزینه و کند خواهد بود و در عوض، با استفاده‌ی زیاد از عادت جدید، جاده‌ی جدیدی ایجاد می‌شود که بتدریج دوبانده و سه بانده و....می‌شود و سرعت رانندگی با عادت جدید افزایش می‌یابد و بتدریج قسمتی از شخصیت فرد می‌شود.

ولی رازی همچنان پا بر جاست و آن اینکه نگرانی از عود رفتار قدیمی همیشه وجود دارد، چراکه مغز هیچ نورون حاصل از یادگیری را حذف نمی‌کند، پس اگر روزی، اتوبان جدید بخاطر ریزشِ کوهِ غم، بارندگیِ برفِ سنگینِ سوگ، سیلابِ رنجِ بیماریها و..... مسدود شود، مغز اتومات یاد جاده قدیم خواهد افتاد؛ ریسکی که احتمال عود به جاده‌ی قدیمی در معتادان با پاکی بیش از ۲۰ سال و یا خائنین به عشق یا خاک را ۳۳ درصد می‌کند.

«یادت باشد، خواستی تغییر کنی، نفس هایت را تماشا کن.»

مرد میانسال متاهلی بود که از انحراف جنسی‌ای(Paraphilia) به اسم Voyeurism و Fetishism شاکی بود. داستان زندگی‌اش داستان تکراریِ مردی بود که در طی سن ۳ تا ۶ سالگی که به مرحله‌ی تناسلی رشد روانی یا مرحله‌ی فالیک معروف است، با مادری اروتیک زندگی کرده بود. در این سن، برای اولین بار مفهوم س.کس و جنسیت در ذهن کودک شکل می‌گیرد و کودک از تحریک ناحیه‌ی تناسلی‌اش لذت می‌برد و معمولا خودارضایی را برای اولین بار در این سن تجربه می‌کند و بعد گرایشات جنسی در مرحله ۷ تا ۱۱ سالگی فروکش کرده و مجدد در زمان بلوغ، بیدار می‌شود؛ به همین خاطر، رفتارهای مادر و شرطی‌شدن‌های همراهش در سن ۳ تا ۶ سالگی، الگوهای رفتاری جنسی آینده‌ی پسر را شکل می‌دهد؛ مثل ایشان که مادرش در این دوره‌ی سنی‌، در خانه بسیار اروتیک می‌گشت و مسیر رشد جنسی او را برای همیشه از انسان به سمت شی یا قسمتِ غیرجنسی بدن زنان منحرف کرده بود و حالا بدون همراهیِ شی‌ای که یادآور مادر اروتیکش بود، نمی‌توانست رابطه‌ی جنسی داشته باشد و حتی دیدن مچ پای زنان، بخصوص با جوراب نازک و بدن‌نما و یا موی بلند، بخصوص دم اسبی (آنگونه که مادر جوراب می‌پوشید یا موهایش را می‌بست)به شدت تحریک می‌شد و مجبور می‌شد که سرکار هم خودارضایی کند. این سن برای منحرف کردن یک پسر توسط مادر، سن فوق‌العاده ایست و نکته‌ی ظریف این جاست که:

«پسران را مادران بی‌حجابِ درون خانه منحرف می‌کنند، نه دختران بی‌حجاب بیرون خانه.»

برایم جایگاه و محوریتِ خداگونه‌یِ انسان در ملاک قضاوت‌ها و تصمیم‌گیریها در قرآن، عجیب و شگفت‌انگیز است، چیزی که عمدا یا سهوا در تبیین آن غفلت شده است:

برای درک این جایگاهِ فراموش شده و انسان‌ساز، ذکر این موضوع کافیست که پاسخ‌دهنده به تمام سوالات زیر در قرآن، «تنها و تنها خود فرد است و هیچکسی اجازه‌ی دخالت ندارد، حتی خدا، به گونه‌ای که خود خدا، تقلید در آن‌ها را حرام دانسته است» و این دیدگاه به نظرم توضیح آن چیزی‌ست که چرا آسمان، بار امانت را نتوانست بکشد و روشن شدن این حقیقت که انتهای آرزوی تمام نظریه‌های رواندرمانی، تلاش برای این است که به جامعه بقبولاند که بدون محوریت انسان در تصمیم‌گیری‌ها و مسئولیت‌پذیری در قبال آنها ‌و رشد شناختی حاصل از این چرخه و مراقبت از این امانت و قرار گرفتن استقلالِ فکری انسان در محور آموزش‌ها و پرورش‌ها، راه سعادتی نیست.

برای درک جایگاه کم‌ رنگ شده‌ی انسان در تبیین دین، مجدد تاکید می‌کنم که اشاره به این نکته کافیست که جواب همه‌ی سوالهای زیر، طبق قرآن، تنها و تنها قضاوت، استدلال و ادراک خود فرد است و نه هیچ‌کس دیگر، و نه حتی خدا و تنها در اینصورت است که پاسخ‌گویی معنا پیدا می‌کند و این مسیرِ احترام به استقلال فکری فرد⬅️پذیرش مسئولیت‌ حاصل از آن⬅️ و پاسخ‌گویی در قبالش، خلاصه‌ی همه‌ی اصول روان‌درمانی و فرزندپروری و آموزش است. با رعایت این قانون طلایی است که می‌توان انتظارِ پرورش کسانی مثل حافظ و مولوی را داشت وگرنه که چه ذوقی‌ست در کثرت جمعیت که بسیاری از جانوران از ما کثیرترند.

✅ سوالاتی که در قرآن، تنها و تنها خود فرد تصمیم‌گیر است:
باور به وجود خدا؟
باور به وجود قیامت؟
باور به عدل؟
باور به نبوت و امامت؟
توان و مقدار روزه؟
ساعت افطار کردن بر اساس توان جسمی؟
وجوب خمس و زکات؟
امکان و شایستگی انجام امر به معروف و نهی از منکر؟
باور به حجاب؟
مقدار حجاب؟
وجوب حج بر فرد؟
تشخیص دوست و دشمنِ خدا؟
درک اینکه آیا لازم است در رعایت «فرم احکام» تقلید کند یا نه؟
تشخیص اعلم بودن؟
باور به ولی‌فقیه؟
درکِ مرز غیبت و دروغ مصلحتی؟
درکِ مرز و وجوب تقیه؟
اندازه و مرزِ رابطه‌ی بین زن و مرد؟
درک غنا بودن یا نبودن موسیقی؟
تشخیص مرز اروتیک بودن یا نبودن هنر؟
.....

در آخر انتظار می‌رفت که در جمهوری اسلامی و بعد از ۴۵ سال و اینهمه امکانات و منابع، چنین انسان‌هایی پرورش می‌یافت وگرنه اصرار بر تبعیت و تقلید از اتوریته، حاصلش این می‌شود که وقتی اتوریته‌ها افول می‌کنند، پروانه‌ها دورِ شمعِ اتوریته‌ی دیگری خواهند چرخید، چراکه ما خود به آنها آموخته‌ایم که اوج کمال پروانه، سرگشتگی به دور شمع دیگریست.

🎥#ببینید

🔰دکتر توکلی سرپرست دانشگاه علوم پزشکی ایران در اولین بازدید میدانی ،از پروژه ساخت بیمارستان روانپزشکی ایران بازدید کرد.
۲۹ مهرماه ۱۴۰۳

توضیحی در خصوص ویدیویی که یک روحانی توصیه به مصرف انگور برای درمان افسردگی می‌کند:

مطالعات زیادی وجود دارند که نشان می‌دهند مصرف انگور بخاطر پلی‌فنول بالا، اثرات آنتی اکسیدانی، اثرات ضدالتهابی، بهبود جریان خونی مغز و.... نقش محافظت کنندگی از نرون‌های مغز، بهبود شناخت و کاهش علایم در افسردگی را دارد؛ چراکه در افسردگی سیتوکین‌های التهابی بالا می‌رود و احتمالا انگور بخاطر پلی‌فنول، از مغز در برابر این مواد محافظت می‌کند و در ضمن سطح آنها را پایین می‌آورد. همچنین پلی‌فنول با غیرفعال کردن آنزیم مونوآمین اکسیداز، جلوی تجزیه‌شدن سرتونین و دوپامین را گرفته و سطح آنها را بالا می‌برد.....

همانطور که می‌بینید اینها یافته‌‌های علمی‌ست و ربطی به طب اسلامی ندارد و خود مراجع هم در بیماری هایشان از طب علمی استفاده می‌کنند، ولی نکته‌ی مهم در واکنش‌ها به این روحانی‌ست و مرور این نکته‌ی ظریف که:
«به گفته بنگر نه به گوينده‌ی آن» وگرنه نفرت و خشم به فرد، آدمی را به حقیقت، کور و کر می‌کند. https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-3-319-28995-3_8… https://sciencedirect.com/science/article/pii/S2161831322002873…

چرا امارات، ادعای خود را برای حاکمیت بر جزایر ایران تکرار می‌کند؟

پاسخ از جیمز مونرو، پنجمین رییس‌جمهور آمریکا: «تنها زمانی که مردم(و مسئولین)، جاهل و فاسد می شوند و (به جای یک ملت) تبدیل به یک جمعیت می‌شوند، آن وقت است که قادر به اعمال حاکمیت( Sovereignty) خود نیستند.»

این چیزیست که در آیینه‌ای دیگران (از امارات تا آذربایجان و از کردستان تا بلوچستان) دیده می‌شویم و آنها براساس برداشتشان با ما رفتار می‌کنند.

«آینه چون نقش تو بنمود راست
خود شکن آیینه شکستن خطاست»
نظامی

پرسید: اختلال شخصیتِ کمال‌گرای وسواسی یا OCPD به کدام شخصیت نزدیکتر و شبیه‌تره؟

گفتم: سایکوپات‌ها، در واقع شخصیتهای OCPD، سایکوپاتهایی هستند که جرات سایکوپاتی عریان را نداشته‌اند و بخاطر سرشت اضطرابی‌شان، میل به قدرت و کنترل دیگران برای رسیدن به منافع شخصی‌شان را پشت قانون و اخلاق پنهان کرده‌اند و از قانون و اخلاق، به عنوان یک ابزار برای ارضای نیازهای سرشتشان استفاده می‌کنند. به همین خاطر، آنها کسانی‌اند که به قول هانا آرنت، شر به کمک آنها به ابتذال کشیده می‌شود و مزدورهایی با کیفیت و ماهر، در دستان قدرتی شرورند. ابتذالی که برعکس ظاهرشان، خودشان هم دوست دارند؛ فرق شر با نیکی در محوریت «انسانیت» است نه در رعایت قانون و اخلاق؛ هرجا که انسانیت در کوره‌های آدم‌سوزیِ قانون و اخلاق سوخت، یعنی گرگینه‌یِ سایکوپاتی، لباس میش پوشیده است.

این چه قصه‌ی تکراری‌ست:
«شوهر که مُرد، پیرزن خاتون شد.»

در فرهنگِ مرگ‌محور ما، مرگ شاید بیشترین تعارض‌ِ منافع‌ را بین تمام پدیده‌های اجتماعی دارد؛ به همین خاطر، همواره ردپای کاسبان مرگ، در این فرهنگ پررنگ بوده است؛ چراکه آدمها، جنسی را می‌خرند و می‌فروشند که بازار دارد. «قطار» در شعر زیر از سهراب سپهری به نظرم، «مرگ» است:
«من قطاري ديدم ، روشنايي مي‌برد
من قطاري ديدم ، فقه مي برد و چه سنگين مي‌رفت
من قطاري ديدم .كه سياست مي برد و چه خالي مي‌رفت
من قطاري ديدم، تخم نيلوفر و آواز قناري مي‌برد.»

نوشته‌های دکتر محمد صنعتی در خصوص فرهنگ مرگ اندیشی ایرانیان، خواندنیست. اگرچه با همه‌ی تحلیل هایشان موافق نیستم ولی به بهتر دیدن پدیده‌ها بسیار کمک می‌کند. لینک مقالات دکتر: https://mohammadsanati.net/?s=%D9%85%D8%B1%DA%AF+%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%DB%8C…

Another Brick In The Wall
«آجری دیگر از دیوار»
Pink Floyd
در نقد سیستم آموزشی سنتی مدارس

در دنیای روان، تا «جنگلِ خودت» را نسوزانی، نمی‌توانی«درختِ دیگری» را بسوزانی؛ این بازی را به جبرِ قواعدِ روان، همیشه جنگل می‌بازد.

خودشکوفایی یا Self-actualization چیست؟

خودشکوفایی در برخی از تئوری‌های شخصیت مثل تئوری‌ «مراجع محور» کارل راجرز یا هرم نیازهای مازلو به عنوان آخرین غریزه و سرشت در کنار ۴ سرشت دیگر قرار می‌گیرد:
🔹Harm avoidance معادل با غریزه‌ی سکس و بقا
🔹Novelty seeking معادل با غریزه‌ی قدرت و قلمروطلبی
🔹Reward dependence معادل با غریزه‌ی تعلق و دلبستگی
🔹Persistence معادل غریزه‌ی معنا جویی
🔹Spirituality معادل با غریزه‌ی خودشکوفایی است؛ این غریزه، تمایل یک انسان برای اوج تعالی و یکپارچگی با خود و جهان هستی‌ست، میل به یافتن جایگاه واقعی خویش بر اساس استعدادها و موهبت هایش در تعامل با هستی‌ست:
◾در واقع پشتکار فرد در مقیاس افقی زندگی را سرشت Persistence می‌گویند.
◾و پشتکار فرد در مقیاس عمودی رشد را Self-actualization

«آیا تا به حال دقت کرده‌اید که هرکسی که کندتر از شما رانندگی می‌کند احمق است و هرکسی که سریعتر از شما حرکت می‌کند دیوانه؟» جورج کارلین

به جبر، زندگیِ آدم‌ها شبیه زندگیِ پرگاری‌ست؛پرگار، سرشت (Temperament) و استعدادها و موهبت های خفته در آن است، کشیدن دایره و اندازه‌هایش، منش(Character) انسان است؛ نقطه‌یِ مرکزِ پرگارِ وجود، Self یا خویشتن انسانهاست و وسعت دایره‌ای‌ که به دور خود می‌کشند، دنیای‌شان یا سایک (Psyche). هرچه دایره‌ها تنگ‌تر، تلاقی با دایره‌های دیگران کمتر و فرد، متعصب‌تر؛ هرچه دایره‌ها بزرگتر، نقاط اشتراک دوایر با انسان‌هایِ دیگر بیشتر و آدمی، مردم‌دارتر؛ نهایت شعاعِ دایره‌ی هرکس هم، به جبر مشخص شده است و تلاش برای رسیدن به این نهایت، اسمش می‌شود اراده(Will)؛ به همین خاطر، رشد انسان اینگونه طی می‌شود:
جبرِ دانه‌ی درختی خاص بودن در خاکی از قبل تعیین شده،
بعد اختیارِ نهایت و غایتِ درختِ خویش شدن
و بعد جبر مافوق اختیارِ حاصل از پذیرشِ سقفِ رشد و باردهی آن درخت.
به همین خاطر، رشد هرکسی منحصر به خود اوست و مقایسه‌ها در این میان، بی‌معنی‌ست و حسادت‌ها بی‌معنی‌تر؛
«من نمی دانم که چرا می گویند
اسب حیوان نجیبی است، کبوتر زیباست
و چرا در قفس هیچ کسی کرکس نیست
گل شبدر چه کم از لاله‌ی قرمز دارد
چشم ها را باید شست
جور دیگر باید دید
واژه ها را باید شست
واژه باید خود باد، واژه باید خود باران باشد.» سهراب سپهری

یکی از ادعاهای بزرگ طب ایرانی در هشتصدسال حکمرانی‌اش بر جهان پزشکی این بوده است که: «رژیمت را تغییر بده، پرسنالیتی و شخصیتت تغییر خواهد کرد.»

امروزه و بتدریج، مطالعات روز افزون از این دیدگاه حمایت می‌کنند. دیدگاهی که می‌تواند، تمام علم پزشکی و علوم انسانی را عمیقأ متاثر کند و روایتی دیگر از تاریخ بشر، بر اساس تغییر رژیم غذایی‌اش به جبر اقلیم‌ها، جابجایی‌ها، مهاجرتها، جنگها، قحطی‌ها و فراوانی‌ها بنویسد.
یک علتِ توجه زیادِ فرهنگ ایرانی به غذا، همین بوده است و داستان تغییرِ شخصیتِ ضحاک به کمک غذا، باور عمیق بر این دیدگاه است:
فراوان نبد آن زمان پرورش
که کمتر بد از کشتنی‌ها خورش
جز از رستنی ها نخوردند چیز
ز هرچ از زمین سر برآورد نیز
پس آهرمن بدکنش رای کرد
به دل کشتن جانور جای کرد
ز هر گونه از مرغ و از چار پای
خورش کرد و آورد یک یک به جای
به خونش بپرورد بر سان شیر
بدان تا کند پادشا را دلیر
فردوسی

◾آیا شما تجربه‌ی شخصی در این راستا داشته‌اید؟
🔹مثلا تغییر غذا، سطح اضطراب افرادی با سرشت اضطرابی را کم یا زیاد کند؟
🔹یا رژیم غذایی، خشم را در افراد تنوع طلب کاهش یا افزایش دهد؟
🔹یا نوع غذا، پشتکار را افزایش یا کاهش دهد؟
🔹و یا رژیم غذایی، رفتارهای توجه طلبانه‌ی ناکارآمد مثل درد و علایم جسمی را در افراد برونگرا کم یا زیاد کند؟

لینک بعضی مقالات مرتبط:
https://sciencedirect.com/science/article/pii/S266592712100109X…
https://sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0195666314004735…
https://sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0195666306000031…
https://sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0191886901000058…
https://mdpi.com/2078-1547/14/3/37…
https://sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0950329305000698

مرد از همسرش ناراضی بود.
از زن پرسیدم: به نظرت مشکل چیه؟
گفت: مشکل اینه که خلع سلاحش کردم و احساس تحقیر می‌کنه
+چطوری؟
-دیگه باهاش نمی‌خوابم
+چرا؟
- آخه بهم گوش نمیده، مرد ایرانی که همه‌ی قدرت دستشه، فقط تو رختخواب میشه خِفتِش کرد.

مطالعات هم نشان می‌دهند که زنان ایرانی از این روش، برای تسلیم کردن شوهرانشان در برابر خواسته‌هایشان زیاد استفاده می‌کنند. و احتمالا، این یکی از دلایلی است که اختلالات جنسی در زنان ایرانی، بطور مشخصی بالاتر از کشورهای غربی‌ست و جالب‌تر اینکه خیلی کم به دنبال درمان این اختلالات می‌آیند و حق هم دارند: چراکه سکس، زبانِ ارتباط و گفتگوی قابل فهمی برای شوهرانشان است و آیا تا به حال کسی را دیده‌اید که برای درمان زبان گفتگویش، به درمانگر مراجعه کند؟ مثلا:
+ مشکلتون چیه؟
-زبان فارسیم درد می‌کنه!

در فرهنگ غربی، زنان نیازهایشان را بیان می‌کنند، اگر پارتنرشان نشنود، فریاد می‌کنند و اگر باز نشنود، رهایش می‌کنند و دنبال یک همزبان دیگر می‌گردند ولی در فرهنگ ما، زنان نیازهایشان را بازی می‌کنند، نفهمید پیچیده‌تر بازی می‌کنند، نشد پیچیده‌تر....
زنان، آنجا نیازهایشان را اُپرا می‌کنند و اینجا، نجوا
شاید به همین‌خاطر، ما رمان‌نویسان و مجسمه سازان خوبی نیستیم ولی شطرنج‌بازان و غزل‌سرایان و بافندگان فرش خوبی هستیم؛ پیچیده، مبهم و صبور
لینک مقاله: