📶درسگفتارهای روانشناسی_ اجتماعی

تبادلِ منتخب ✅

#️⃣منتخبی از بهترین کانال های تلگرام.

《آنچه آدمی در خود دارد، برای خرسندیش در زندگی، اساسی ترین امر است.》

📖در باب حکمت زندگی | آرتور شوپنهاور ص۲۸

🔗 t.me/addlist/1NZK-BJ_jXw2Y2Zk

ترس و هراس در دوران كودکی هيچگاه از روان و ضمير آدمی زدوده نمی‌شود؛

كودکی كه در دوران اوليه با قهر و خشونت بار آيد، كودكی كه به جای مهربانی و نوازش، با تنبيهات گوناگون خو گيرد، در دوران بلوغ و رسيدگی؛ ترسو، وسواس، ضد اجتماعی، بدبين، جانی و دچار عقده‌ی حقارت می گردد.

#زیگموند_فروید

‍ ☄فرویدیسم به مثابه قتل تفکر عقلانی:
(نقد بی‌مهابانه فروید)

✍محمدامین سلیمانی

🔻فروید معتقد است هر انچه که ما تحت عنوان تفکرعقلانی می‌شناسیم چیزی جز دلیل‌تراشی صرف نیست; بر این‌مبنا که تمام نظامات بزرگ فکری تنها نوعی سازوکار دفاعی امیال ناخوداگاه هستند که توسط بانیان و پیروان ان نحله فکری ساخته و پرداخته شده‌اند. لذا در روانکاوی فرویدی مسئله این است که "هر شخصی با گزینش یک مکتب به خصوص در پی پوشاندن کدام حقیقت مدفون در اعماق ناخوداگاه است?". در واقع فروید بر این باور است که بشریت عقلانی نمی‌اندیشد بلکه بر آن است تا برای مقولات‌غریزی و احساسی خود توجیهاتی عقلانی بیابد; گو اینکه امیال‌ادمی دریای بی‌کرانی است که قایق‌عقلانیت بر سطح ان در حال حرکت است.حال انکه تناقض بنیادین فروید مفروضات"درون‌ماندگار" ایده خود او‌ هستند. بدین معنا که می‌توان برپایه بنیان خود "فرویدیسم" انرا به چالش کشید; لذا منطق‌درونی  فرویدیسم کافی است و نیازی به اثبات پیش‌فرض‌هایی خارج از این مکتب نیست.

🔻 چنانچه منطق‌درونی فرویدیسم را برای شارحان همین‌مکتب بالاخص شخص "زیگموند فروید" بازخوانی کنیم, خواهیم دید که فرویدیسم دیگر نه یک "استدلال فکری" اعلا که ماحصل امیال‌ناخوداگاه است که شخص‌فروید از پشت عینک چنین غرایزی به جهان و پدیده‌های پیرامون ان می‌نگرد و بر ان است تا با متقن‌ساختن سلسله‌معلوماتی تحت عنوان "فرویدیسم" ساحت‌روانی تباربشر و اعمال او را تبیین و توصیف کند. در واقع فروید با این ادعا که تمامی‌ مکاتب‌بشری نه ماحصل "استدلال" که نتیجه تلاش برای پوشاندن رانه‌های ناخوداگاه هستند, پیش‌فرضی عام و جهان‌شمول را طرح می‌کند که هر انسانی به طرزی استعلایی و ذاتی گرفتار ان است. بدیهی است که فرویدیسم نیز مکتبی مستثنی از این پیش‌فرض نیست بلکه خودش هم با این پیش‌فرض کوششی جهت کتمان امیال‌ناخوداگاه اکابر این‌مکتب است.

🔻 لذا فروید نیز در مواجه با فرودیسم نه با "استدلال" که با نوعی "دلیل‌تراشی روانکاوانه" مواجه می‌گردد و سپس زمانی که بدین افت دچار شد, سعی می‌کند در مواجه با سایر مکاتب "غیر"فرویدی انها را چونان خودش متهم به "دلیل‌تراشی" و یافتن "توجیهات‌عقلانی" کند, حال انکه در چنین شرایطی فرویدیسم پس از ابتلا به طاعون همه‌گیر "دلیل‌تراشی" دیگر صلاحیت مواجه با مکاتب "دلیل‌تراشانه" را نخواهد داشت و به همان دامی می‌افتد که خود مدعای انکشاف ان در پشت‌پرده سایر مکاتب بود.
در تحلیل نهایی می‌توان گفت: "فرویدیسم" به نحوی "دلیل‌تراشانه" با تقلیل عقلانیت به امیال ناخوداگاه سایر اقسام "دلیل‌تراشی"(مکاتب)را مورد اتهام قرار می‌دهد و به مخاطب نقدنقادانه خود بدل می‌شود.

چون نمی‌توانیم بر سر نیروهایی داد بزنیم که حقیقتاً مسبب مشکلات هستند، از دست آنهایی عصبانی میشویم که خوب می‌دانیم، سرزنشهایمان را به بهترین شکل تحمل خواهند کرد؛

ما این رفتار را با بهترین، مهربان‌ترین و وفادارترین افرادی که نزدیکمان باشند می‌کنیم،

افرادی که کمترین آسیب ممکن را به ما رسانده‌اند، اما بیشتر از بقیه احتمال دارد که پرخاش‌ها و سرزنشهای بی‌رحمانه‌مان را تاب بیاورند.

#آلن_دوباتن