💙💙 کانال شعـــرانگیــزشی💙💙

می‌توان در زلف او دیدن دل بی‌تاب را
پرده‌پوشی چون کند شب گوهر شب‌تاب را

غیرت طاق دلاویز خم ابروی او
همچو ناخن می‌خراشد سینه محراب را

دیده‌ی حسرت عنان عمر نتواند گرفت
هیچ دامی مانع از جولان نگردد آب را

چون عنانداری کنم دل را، که چشم شوخ او
شهپر پرواز می‌گردد دل بی‌تاب را

در لباس عاریت چون ابر آرامش مجو
برق زیر پوست باشد جامه سنجاب را

خاکیان را بحر رحمت می‌کند روشنگری
موجه دریاست صیقل، ظلمت سیلاب را

#صائب_تبریزی


🤌🌹

مثل یک زخم ترک خورده مرا چنگ نزن
بر دل  آینه ام ؛؛لطف کن و سنگ نزن🤞




#اڪــرمـ_نورانی

🤌🌹

من که جز هم‌نفسی با تو ندارم هوسی
با وجود تو چرا دل بسپارم به کسی

زنده‌ام بی تو و شرمنده‌ام از خود هرچند
که دمی از سر رغبت نکشیدم نفسی

ناامیدم مکن از صبر و بگو می‌آید
عادل ظلم ستیزی، ملک دادرسی

به کجا پَر بکشد در هوس آزادی
آنکه از بال و پرش ساخته باشد قفسی

من کسی جز تو ندارم که به دادم برسد
می‌توانی مگر ای عشق به دادم نرسی !

#فاضل_نظری
📕اکنون


🤌🌹

گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن
یعنی که رخ بپوش و جهانی خراب کن

بفشان عرق ز چهره و اطراف باغ را
چون شیشه‌های دیده ما پرگلاب کن

ایام گل چو عمر به رفتن شتاب کرد
ساقی به دور باده گلگون شتاب کن

بگشا به شیوه نرگس پرخواب مست را
و از رشک چشم نرگس رعنا به خواب کن

بوی بنفشه بشنو و زلف نگار گیر
بنگر به رنگ لاله و عزم شراب کن

زان جا که رسم و عادت عاشق‌کشی توست
با دشمنان قدح کش و با ما عتاب کن

همچون حباب دیده به روی قدح گشای
وین خانه را قیاس اساس از حباب کن

حافظ وصال می‌طلبد از ره دعا
یا رب دعای خسته دلان مستجاب کن

✍#حافظ


🤌🌹

ڪبوتر دلم از لب بوم دلت نمے پرہ بیخود سنگ میزنی بہ پرم☹️🕊🪶

چشات دره باغ سبزه بوالله☝️

عشق یعنی خودت بیادردچشات به سرم 🤝✍

🤌🌹

اینکه از دور مرا زیر نظر داشته‌ای
یعنی از حال من زار خبر داشته‌ای

چون نسیمی که به تنهایی خود خو کرده است
تو هم از خانه خود قصد سفر داشته‌ای

فکر تردید به خود راه مده شرم مکن
تو به قدر نفسی بوسه جگر داشته‌ای

شاید از عشق به من نیز بگویی اما
در نهایت هوسی زودگذر داشته‌ای

از وفاداری من دم زدنت علت داشت
که فراموش کنم یار دگر داشته‌ای

مرگ را در نظرم خوار شمردی اما
شادم ای عشق! همین‌قدر هنر داشته‌ای

#محمدحسن_جمشیدی
📕طراح صحنه


🤌🌹

ما در مقام صبر فشردیم گام خویش
یک گام آن‌طرف ننهیم از مقام خویش

این مرغ تنگ حوصله را دانه‌ای بس است
صیاد ما به دانه چه آراست دام خویش

فارغ نشین که حسن به هرجا که جلوه کرد
مخصوص هیچ‌کس نکند لطف عام خویش

دل شد کبوتر لب بامی که سد رهش
سازند دور و باز نشیند به بام خویش

وحشی رمیده‌ای‌ست که رامش کسی نساخت
آهوی دشت را نتوان ساخت رام خویش

✍#وحشى_بافقى

🤌🌹

آسوده خاطرم که تو در خاطر منی
گر تاج می‌فرستی و گر تیغ می‌زنی

ای چشم عقل خیره در اوصاف روی تو
چون مرغ شب که هیچ نبیند به روشنی

شهری به تیغ غمزه خون خوار و لعل لب
مجروح می‌کنی و نمک می‌پراکنی

ما خوشه چین خرمن اصحاب دولتیم
باری نگه کن ای که خداوند خرمنی

گیرم که برکنی دل سنگین ز مهر من
مهر از دلم چگونه توانی که برکنی

حکم آن توست اگر بکشی بی‌گنه ولیک
عهد وفای دوست نشاید که بشکنی

این عشق را زوال نباشد به حکم آنک
ما پاک دیده‌ایم و تو پاکیزه دامنی

✍#سعدی


🤌🌹

اقای معین ☺️☝️

بیقرار
بریم که کمی شاادبشویم ☺️🤌


🤌🌹

نشسته‌ای لب بامی و پَر نمی‌گیری
سراغی از من آسیمه‌سر نمی‌گیری

چقدر روز و شبم بگذرد به بی‌خبری
چه کرده‌ام که تو از من خبر نمی‌گیری

پی سرابِ تو از پا درآمدم، ای عشق
تو دست تشنه‌لبان را مگر نمی‌گیری

درخت پیرم و باید به خاک تن بدهم
چرا به دست جوانت تبر نمی‌گیری

به فرض اینکه بخواهی به آتشم بکشی
جرقه‌ای و از این بیشتر نمی‌گیری

✍#پوریا_شیرانی
📕ماهی‌ نمیر! باش که دریا بیاورم


🤌🌹

نمی‌داند دل تنها میان جمع هم تنهاست
مرا افکنده در تنگی که نام دیگرش دریاست

تو از کی عاشقی؟ این پرسش آیینه بود از من
خودش از گریه‌ام فهمید مدت‌هاست مدت‌هاست

به‌جای دیدن روی تو در «خود» خیره‌ایم ای عشق
اگر آه تو در آیینه پیدا نیست عیب از ماست

جهان بی‌عشق چیزی نیست جز تکرار یک تکرار
اگر جایی به حال خویش باید گریه کرد اینجاست

من این تکرار را چون سیلی امواج بر ساحل
تحمل می‌کنم هرچند جانکاه‌است و جانفرساست

در این فکرم که در پایان این تکرار پی در پی
اگر جایی برای مرگ باشد! زندگی زیباست...

✍#فاضل_نظری
📕ضد

🤌🌹

گفتمش سیر ببینم مگر از دل برود
وان چنان پای گرفتست که مشکل برود

دلی از سنگ بباید به سر راه وداع
تا تحمل کند آن روز که محمل برود

چشم حسرت به سر اشک فرو می‌گیرم
که اگر راه دهم قافله بر گل برود

سهل بود آن که به شمشیر عتابم می‌کشت
قتل صاحب نظر آنست که قاتل برود

نه عجب گر برود قاعده صبر و شکیب
پیش هر چشم که آن قد و شمایل برود

کس ندانم که در این شهر گرفتار تو نیست
مگر آن کس که به شهر آید و غافل برود

#سعدی ار عشق نبازد چه کند ملک وجود
حیف باشد که همه عمر به باطل برود

✍#سعدی

🤌🌹

ره میخانه و مسجد کدام است
که هردو بر من مسکین حرام است

نه در مسجد گذارندم که رند است
نه در میخانه کین خمار خام است

میان مسجد و میخانه راهی است
بجوئید ای عزیزان کین کدام است

به میخانه امامی مست خفته است
نمی‌دانم که آن بت را چه نام است

مرا کعبه خرابات است امروز
حریفم قاضی و ساقی امام است

برو عطار کو خود می‌شناسد
که سرور کیست سرگردان کدام است

#عطار



🤌🌹

#معین

ارباب وفـا... 👌🏻

🤌🌹

یاد باد آن که ز ما وقتِ سفر یاد نکرد
به وداعی دلِ غمدیدهٔ ما شاد نکرد

آن جوانبخت که می‌زد رقمِ خیر و قبول
بندهٔ پیر ندانم ز چه آزاد نکرد

کاغذین جامه به خوناب بشویم که فلک
رهنمونیم به پایِ عَلَمِ داد نکرد

دل به امّیدِ صدایی که مگر در تو رسد
ناله‌ها کرد در این کوه که فرهاد نکرد

سایه تا بازگرفتی ز چمن مرغِ سحر
آشیان در شِکَنِ طُرِّهٔ شمشاد نکرد

شاید ار پیکِ صبا، از تو بیاموزد کار
زان که چالاکتر از این حرکت باد نکرد

کِلْکِ مَشّاطِهٔ صُنعَش نَکِشد نقشِ مراد
هر که اقرار بدین حُسنِ خداداد نکرد

مطربا پرده بگردان و بزن راهِ عراق
که بدین راه بشد یار و ز ما یاد نکرد

غزلیاتِ عراقیست سرودِ حافظ
که شنید این رهِ دلسوز که فریاد نکرد

«حافظ»
🤌🌹

برو اے باد بدانسوے ڪہ من دانم و تو
خیمہ زن بر سر آن ڪوے ڪہ من دانم و تو

بہ سراپردهٔ آن ماهت اگر راہ بود
برفڪن پردہ از آنروے ڪہ من دانم و تو

تا ببینے دل شوریدهٔ خلقے در بند
بگشا تابے از آن موے ڪہ من دانم و تو

در بهاران ڪہ عروسان چمن جلوہ ڪنند
بشنو از برگ گل آن بوے ڪہ من دانم و تو

در دم صبح بہ مرغان سحر خوان برسان
نڪهت آن گل خودروے ڪہ من دانم و تو

حال آن سرو خرامان ڪہ ز من آزادست
با من خستہ چنان گوے ڪہ من دانم و تو

ساقیا جامهٔ جان من دردیڪش را
بنم جام چنان شوے ڪہ من دانم و تو

چہ توان ڪرد ڪہ بیرون ز جفاڪارے نیست
خوے آن دلبر بدخوے ڪہ من دانم و تو

آہ اگر داد دل خستهٔ خواجو ندهد
آن دلازار جفا جوے ڪہ من دانم وتو...

#خواجوی_ڪرمانی✍🏻


🤌🌹

شاہ نعمت‌اللہ ولے » غزلیات

اے دل ار عاشقے بیا خوش باش
رو چو ما صادقے بیا خوش باش

خوش بلائیست عشق بالایش
جان فدا ڪن درین بلا خوش باش

همہ ڪس خوش بود بہ ساز و سزا
تو بساز و بہ ناسزا خوش باش

از غم دے و غصهٔ فردا
بگذر امروز و حالیا خوش باش

جان بہ باد هوا سپار اے دل
بہ هوایش در آن هوا خوش باش

خوش عزیز است عمر و مے گذرد
مگذارش مرو بیا خوش باش

خوش بود گفتهٔ خوش سید
خوش بخوان راست در نوا خوش باش...

#شاه_نعمت_الله_ولی✍🏻


🤌🌹

غزلی در حال و هوای روزهای بی برگشت دبستان:
یاد ِ آن روزی که ما هم "آب بابا" داشتیم
دفتر ِ خط خورده ی ِ مشق ِ الفبا داشتیم

کفشهایی وصله دار و کوچک و شاید گِلی
یک دل اما بی نهایت مثل ِ دریا داشتیم

صبح میشد عطر ِ نان ِ تازه و چای و پنیر
سفره ای هرچند ساده.. دلخوشی ها داشتیم

زندگی یک ده ریالی بود در دست ِ پدر
پول ِ توجیبی که نه، انگار دنیا داشتیم

بوسه ی پُر مهر مادر وقت ِ رفتن هایمان
راه ِ خانه تا دبستان شور و غوغا داشتیم

نم نم ِ باران که میشد مثل ِ گنجشکان ِ خیس
از پی ِ هم می دویدیم و تماشا داشتیم

برگ بود و خش خش و بابای ِ پیر ِ مدرسه
باز هم پاییز ِ رنگارنگ و زیبا داشتیم

زنگ بود و صبحگاه و صف گرفتن هایمان
ناظم و یک خط کش و دلواپسی ها داشتیم

باز هم بوی ِ گچ و تخته سیاه و نیمکت
تا معلم تو میامد شوق ِ برپا داشتیم

شور حاضر، شوق حاضر، عشق حاضر، غم؟ نبود
باز حاضر غایبی دستی به بالا داشتیم

درمیاوردیم دفترهایمان از توی ِ کیف
مشق ِ شب هایی پُر از تصمیم ِ کبرا داشتیم

ریزش ِ کوه و قطار و ریز علی ِ مهربان
آتش ِ پیراهنش در سوز ِ سرما داشتیم

مُهرهای آفرین صد آفرین یادش بخیر
دفتری از بیست های ِ زنگ ِ املا داشتیم

باز نقاشی و یک جعبه مداد ِ رنگ رنگ
خانه ای با دودکش آن سوی ِ رویا داشتیم

"علم بهتر بود یا ثروت" نوشتن هایمان
آرزوهای ِ قشنگی زنگ ِ انشا داشتیم

زنگ ِ تفریح و هیاهو در حیاط ِ مدرسه
شوق ِ بازیگوشی دارا و سارا داشتیم

زنگ ِ قبلی قهر شاید بر سر ِ آلوچه ای
زنگ ِ بعدی آشتی.. در قلب ِ هم جا داشتیم

نامهای ِ یادگاری ِ کج و کوله چه شد؟
دزدکی بر نیمکت ها حق ِ امضا داشتیم

مثل ِ برق و باد رد شد کودکی هامان چه زود
خاب ِ شیرین بود شاید آنچه را ما داشتیم

کاش میشد باز هم برگشت تا آن روزها
کاش در آن نیمکت ها همچنان جا داشتیم

 شهراد_میدری


🤌🌹

نبسته‌ام به کس دل، نبسته کس به من دل...


🤌🌹

از درد ترک خورده و از زخم کبودیم
کوهیم و تماشاگر رقصیدن رودیم

او می رود و هر قدمش لاله و نسرین
ما سنگ‌تر از قبل همانیم که بودیم

ما شهرتمان بسته به این است بسوزیم
با داغ عزیزیم که خاکستر عودیم

تن رعشه گرفتیم که با غیر نشسته‌ست
از غیرتمان بود ، نوشتند حسودیم

جوگندمی از داغ غمش تار به تاریم
در حسرت پیراهن او پودبه‌پودیم

پیگیر پریشانی ما دیربه‌دیر است
دلتنگ به یک خنده‌ی او زودبه‌زودیم
 
بر سقف اگر رستن قندیل فراز است
ما نیز همانیم ، فرازیم و فرودیم

یک روز می‌آید و بماند که چه دیر است
روزی که بفهمد که چه گفتیم و که بودیم

بعد از تو اگر هم کسی آمد به سراغم
آمد ببرد آنچه ز تو تازه سرودیم


#حامد_عسکری

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‍‌‍‌‌🤌🌹

من مست و تو دیوانه، ما را که برد خانه
من چند تو را گفتم کم خور دو سه پیمانه

در شهر یکی کس را هشیار نمی‌بینم
هر یک بتر از دیگر شوریده و دیوانه

جانا به خرابات آ تا لذت جان بینی
جان را چه خوشی باشد بی‌صحبت جانانه

هر گوشه یکی مستی دستی ز بر دستی
و آن ساقی هر هستی با ساغر شاهانه

تو وقف خراباتی دخلت می و خرجت می
زین وقف به هشیاران مسپار یکی دانه

ای لولی بربط زن تو مستتری یا من
ای پیش چو تو مستی افسون من افسانه

از خانه برون رفتم مستیم به پیش آمد
در هر نظرش مضمر صد گلشن و کاشانه

چون کشتی بی‌لنگر کژ می‌شد و مژ می‌شد
وز حسرت او مرده صد عاقل و فرزانه

مولانا


🤌🌹

🎵 هایده - همنفس

برگرد عزیزم که مرا همنفسی نیست
در خونه‌ی ویرونه‌ی دل بی تو کسی نیست

❤️🍷❤️
🤌🌹

آه و نفس نفس و نگاهی دوان دوان
انگشت های یخ زده و لکنت زبان

پاییز و مه, قدم به قدم, پا به پا, صبور
در کوچه های نم زده, با هم ترانه خوان

اسرار را به سینه ی خود می سپرد دف
میخواند زیر لب همه را توی گوشمان

از آن جدالِ بر سر هستی و شک و دین
تا آن "چه خوبه" گفتنمان های همزمان

لشگر کشی و فتح دوتا سرزمین مست
بی اعتنا به مرز و هشدار مرزبان...

"یک آرزو رها شده در بین خاطرات "
قربانی تلنگر سرما به استخوان

من دف به دوش آمدم اما تو نیستی
جمعه, ونک, غروب و بارانِ بی امان

دلتنگ روز های خوش نغمه خوانی ام
همخون دور مانده ی غمگینم... ارغوان!

دنیا به قدر وسعت پرواز "ما" نبود
ققنوسمان به سینه ی آتش سپرد جان

افسانه نیست قصه ی خاکستر و امید
دلداری ام بده که کمی منتظر بمان

تعبیر شعر های قشنگ تو می رسد
یک روزِ زود میشکند سقف آسمان

زل میزنم به روز عجیبی که پیشِ روست
پشتم به شیب سرسره و رو به آسمان

"دارد غروب جمعه به پایان نمی رسد "
لعنت به بوی غربت و بارانِ بی زمان

#كوثر_ريوندي


🤌🌹

هر روز می روم به مسیری که دیدمت
جایی که عاشقانه به جانم خریدمت

جایی که دیدم ای گل زیبا شکفته ای
اما برای اینکه بمانی نچیدمت

یادم نرفته است که چشمان خسته ام
افتاده در نگاه تو بود و ندیدمت

یعنی ندیدم آمده باشی برای من
اما به چشم آمده ها می کشیدمت

گر من خدات می شدم ای نازنین من
این گونه با وقار نمی آفریدمت

حتی به جای این که بچینم تو را ز خاک
یک عمر عاشقانه فقط پروریدمت

دیوانه ام که با همه ی بی وفائیت
سی سال می نوشتمت و می شنیدمت

آری برای اینکه بدانی چه می کشم
هر روز می روم به مسیری که دیدمت

#فرامرز_عرب_عامری


🤌🌹

رهايم كُن!

رهايم كن تا پرواز كنم!

بگذار بكوچم به جاده های بی برگشت!
بگذار بنوشم...

توقف رسالت پرندگان نيست.
اگر بمانم نخواهم خنديد.
اگر نروم
بهار-با غنچه ی قدم هايش-نمی آيد.

يك روز سرتاسرِ سرزمينم را بال می گشايم
و ترانه های گمنامم
وردِ زبان ها می شوند.


#احمد_كايا


🤌🌹

دلم تا عشقباز آمد در او جز غم نمی‌بینم
دلی بی‌غم کجا جویم که در عالم نمی‌بینم

دمی با همدمی خرم ز جانم بر نمی‌آید
دمم با جان برآید چون که یک همدم نمی‌بینم

مرا رازی‌ست اندر دل به خون دیده پرورده
ولیکن با که گویم راز چون محرم نمی‌بینم

مدارا می‌کنم با درد چون درمان نمی‌یابم
تحمل می‌کنم با زخم چون مرهم نمی‌بینم

خوشا و خرما آن‌دل که هست از عشق بیگانه
که من تا آشنا گشتم دل خرم نمی‌بینم

نم چشم آبروی من ببرد از بس که می‌گریم
چرا گریم کز آن حاصل برون از نم نمی‌بینم

کنون دَم‌درکش ای‌سعدی که کار ازدست بیرون شد
به امید دمی با دوست وان دم هم نمی‌بینم

#سعدی


🤌🌹

وقتے هایدہ حالمون رو تو چهار خط آهنگ خلاصہ میڪنہ.


🤌🌹

هر چه کردم به ره عشق وفا بود، وفا
وانچه دیدم به مکافات جفا بود ، جفا

شربت من ز کف یار الم بود، الم
قسمت من ز در دوست بلا بود، بلا

سکه عشق زدن محض غلط بود ، غلط
عاشق ترک شدن عين خطا بود، خطا

یار خوبان ستم پيشه گران بود ، گران
کار عشاق جگر خسته دعا بود، دعا

همه شب حاصل احباب فغان بود، فغان
همه جا شاهد احوال خدا بود، خدا

اشک ما نسخهٔ صد رشته گهر بود، گهر
درد ما مایهٔ صد گونه دوا بود، دوا

نفس ما از مدد عشق قوی بود، قوی
سر ما در ره معشوق فدا بود، فدا

دعوی پير خرابات به حق بود، به حق
عمل شيخ مناجات ریا بود، ریا

هر که جز مهر تو اندوخت هوس بود، هوس
آن که جز عشق تو ورزید هوا بود، هوا

هر ستم کز تو کشيدیم کرم بود،کرم
هر خطا کز تو به ما رفت عطا بود، عطا

زخم کاری زفراق تو به جان بود، به جان
جان سپاری به وصال تو به جا بود، بجا

در همه عمر فروغی به طلب بود، طلب
در همه حال وجودش به رجا بود، رجا


#فروغی_بسطامی


🤌🌹

روزت بہ خیر شاخہ گل ار غوانے ام !
زیبا ترین تویی؛ِ همہ ے زندگانے ام !

همراہ با نسیم سفر مے ڪنم شبی
تا از طلوع صبح بگیرے نشانے ام

باور نمے ڪنم بہ تو دل بستہ ام هنوز
در نیمہ راہ پیرے و مرگ وجوانے ام

بارے نهادہ عشق بہ دوشم ، نگاہ ڪن
دیگر بریدہ ام بہ ڪجا مے ڪشانے ام ؟

من رود ڪوچڪم ڪہ بہ دریا نمے رسم
آغوش وا بڪن ڪہ بہ دریا بخوانے ام

با دیگران نخند ، پریشان ترم نڪن
دیوانہ ڪردہ است مرا بد گمانے ام

با شعر و با نگاہ شدیم آشنا،چہ سود
حالا ڪہ عاشق تو شدم ،مے پرانے ام

از سادگے نبود ڪہ دل بستہ ات شدم
بازیچہ نیستم ڪہ بہ اخمے برانے ام

تقدیر بود این ڪہ گرہ زد بہ ڪار مان
اے سر نوشت من بہ ڪجا مے رسانے ام...؟

#سیدجلیل_سیدهاشمی✍🏻


🤌🌹

#شعری_بسیار_زیبا

بمون ولے بہ خاطر غرور خسته‌ام برو
برو ولے بہ خاطر دل شڪسته‌ام بمون

بہ موندن تو عاشقم بہ رفتن تو مبتلا
شڪسته‌ام ولے برو، بریده‌ام ولے بیا

چہ گیج حرف می‌زنم، چہ سادہ درد می‌ڪشم
اسیر قهر و آشتے میون آب و آتشم

چہ عاشقانہ زیستم چہ بے صدا گریستم
چہ سادہ با تو هستم و چہ سادہ بے تو نیستم

تو را نفس ڪشیدم و بہ گریہ با تو ساختم
چہ دیر عاشقت شدم چہ دیرتر شناختم

تو با منے و بے توأم ببین چہ گریہ آوره
سڪوت ڪن سڪوت ڪن سڪوت حرف آخره

ببین چہ سرد و بے صدا ببین چہ صاف و ساده‌ام
گلے ڪہ دوست داشتم بہ دست باد داده‌ام

بمون ڪہ بے تو زندگے تقاص اشتباهمه
عذاب دوست داشتن تلافے گناهمه...

#عبد_الجبار_ڪاڪایی✍🏻


🤌🌹

هایده
وای به حالش❤️❤️

🤌🌹

ﺟﻠﻮﻩء ﻃﺎﻭﻭﺳﯽﺍﺕ، ﻣﺸﻖِ همایے ﻣﯽﮐﻨﺪ
ﭼﻮﻥ ﺑﻬﺎﺭِ ﻧﯿﮑﺒﺨﺘﺎﻥ، ﺩﻟﺮﺑﺎﯾﯽ ﻣﯽﮐﻨد

آسمان را ﺯﯾﺮ ﭘَﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﻏﺒﺎﺭِ ﺩﺍﻣﻨﺖ
ﺑﻨﺪﻩء ﻧﺎﭼﯿﺰِ ﺩﺭﮔﺎﻫﺖ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ

ﻋﺮﺷﯿﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﯿﺮ ﻣﮋﮔﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﻏﻠﺘﯿﺪﻩﺍﻧﺪ
ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺖ ﺑﺎﺩﻩﻧﻮﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻮﺍﯾﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ!

ﺷﺎﻩ ﺧﻮﺑﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯼِ ﺩﯾﺪﻥ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ
ﺭﻭﺯﻧﯽ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺯ ﺩﺭﺑﺎﻧﺖ، ﮔﺪﺍﯾﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ

ﻟﺬﺕِ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﯽ ﻧﺎﺯﻡ، ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪﺍﯼ
ﺯﯾﺮ ﺯﻧﺠﯿﺮِ ﺗﻮ ﺍﺣﺴﺎﺱِ ﺭﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ

ﺑﺎ ﻗﯿﺎﻡﺍﺕ ﺷﻌﻠﻪء ﻫﻨﮕﺎﻣﻪ ﻣﯽﺑﺎﺭﺩ ﺑﻪ ﺑﺎﻍ
ﺳﺮﻭﻫﺎﯼِ ﺳﺒﺰﻗﺎﻣﺖ ﺭﺍ ﻓﺪﺍﯾﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ

ﺭﻓﺘﻦِ ﺩﻝ ﺯﯾﺮ ﺁﻭﺍﺭِ ﻣﺼﯿﺒﺖ، ﺩﯾﺪﻧﯽﺳﺖ!
ﮐﻮهے از درد ﺍﺳﺖ، ﺍﻣﺎ ﺑﺎﺩﭘﺎﯾﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ!

ﻧﯿﻤﻪﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺯﺧﻢِ ﺁﺧﺮ ﻣﺎﻧﺪﻩﺍﻡ
ﺧﻨﺠﺮﺕ ﺑﺎ ﻧﯿﻢْﺑﺴﻤﻞ ﺑﯽﻭﻓﺎﯾﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ...

#حسن_اسدی✍🏻


🤌🌹

#غزل

شڪفتہ شد گل حمرا وگشت بلبل مست
صلاے سرخوشے اے صوفیان بادہ پرست

اساس توبہ ڪہ در محڪمے چو سنگ نمود
ببین ڪہ جام زجاجے چہ طرفه‌اش بشڪست

بیار بادہ ڪہ در بارگاہ استغنا
چه‌پاسبان وچہ سلطان چه‌هوشیار وچہ مست

از این رباط دودر چون ضرورت است رحیل
رواق وطاق معیشت چہ سربلند وچہ پست

مقام عیش میسر نمی‌شود بی‌رنج
بلے بہ حڪم بلا بسته‌اند عهد الست

بہ هست و نیست مرنجان ضمیر و خوش می‌باش
ڪہ نیستی‌ست سرانجام هر ڪمال ڪہ هست

شڪوہ آصفے و اسب باد و منطق‌طیر
بہ باد رفت و از او خواجہ هیچ طرف نبست

بہ بال و پر مرو از رہ ڪہ تیر پرتابی
هوا گرفت زمانے ولے بہ خاڪ نشست

زبان ڪلڪ تو حافظ چہ شڪر آن گوید
ڪہ گفتهٔ سخنت می‌برند دست بہ دست...

#حافظ



🤌🌹

ڪلید قلبم رو دادم بهت گم نڪنے اے سر بہ هواے من...


🤌🌹

وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی
تا با تو بگویم غم شب های جدایی

بزم تو مرا می طلبد، آمدم ای جان
من عودم و از سوختنم نیست رهایی

تا در قفس بال و پر خویش اسیرست
بیگانه ی پرواز بود مرغ هوایی

با شوق سرانگشت تو لبریز نواهاست
تا خود به کنارت چه کند چنگ نوایی

عمری ست که ما منتظر باد صباییم
تا بو که چه پیغام دهد باد صبایی

ای وای بر آن گوش که بس نغمه ی این نای
بشنید و نشد آگه از اندیشه ی نایی

افسوس بر آن چشم که با پرتو صد شمع
در آینه ات دید و ندانست کجایی

آواز بلندی تو و کس نشنودت باز
بیرونی ازین پرده ی تنگ شنوایی

در آینه بندان پریخانه ی چشمم
بنشین که به مهمانی دیدار خود آیی

بینی که دری از تو به روی توگشایند
هر در که براین خانه ی آیینه گشایی

چون سایه مرا تنگ در آغوش گرفته ست
خوش باد مرا صحبت این یار سرایی

هوشنگ_ابتهاج

🤌🌹

بزن حرفی، بخوان شعری، مرا هم یاد کن گاهی
اگرچه غرقِ اندوهم دلم را شاد کن گاهی

بیا تا سنگفرشِ خیسِ باران خورده و دلتنگ
هوایِ برگِ زردی که به خاک افتاد کن گاهی

غروبی بس غم انگیزم، از آه و غصه لبریزم
شبِ هوهویِ پاییزم گله با باد کن گاهی

نه بیش از این، به قدری که سرم بر شانه ات باشد
برایِ گریه کردن فرصتی ایجاد کن گاهی

نصیبِ آنهمه رویایِ شیرین، تلخکامی بود
منقش سنگ را از تیشه یِ فرهاد کن گاهی

به یادِ من که سر در زیرِ پر، پرواز یادم رفت
پس از این مرغِ عشقی از قفس آزاد کن گاهی

اگرچه از مغول مانده ست زخمی بر خراسانم
مرا غرقِ نوازشهایِ گوهرشاد کن گاهی

"تمامِ هستی ام تکرارِ تاریکی ست" بعد از این
شبم را پُر"فروغ" از شعرِ "فرخزاد" کن گاهی

صدایِ نغمه یِ پُرسوز عشقی کوکِ جانم کن
به سازی و به آوازی مرا فریاد کن گاهی

شراب انداختم دلتنگی ام را، شعرِ نابی شد
جهانی را به یادش مست از شهراد کن گاهی.

#شهراد_میدری


🤌🌹

#بوسه_و_جام

دولت عشق تعلق بہ لب جام گرفت
ڪہ ببوسید لبت را و از آن ڪام گرفت

دست تو بر ڪمرش بود و لبت بر لب او
نوش در نوش چنین بود ڪہ انجام گرفت

مست و سرخوش شد از آن بوسہ شیرین و دمی
دل پرخون وے از نوش تو آرام گرفت

چشم چرخید و نگاهے بہ من انداختے و
چشمڪے ریز در آن دانہ بادام گرفت

گفتم اے ڪاش ڪہ من جام تو بودم گفتی
از چہ رو در دل تو این هوس خام گرفت

گفتم این بوسہ نیاز است و در این داد و ستد
مشڪلے نیست فقیرے ز غنے وام گرفت

خندہ اے زیر لبت گشت پدیدار و ببین
شعر در این غزل از حال تو الهام گرفت

بہ برش گیر و ببوسش بہ تمنا مهدی
این چنین باید از او رخصت اقدام گرفت

بوستان دل و جان تازہ شد و رونقے از
نوبهار لب آن یار گل اندام گرفت...

#مهدی_رستگاری✍🏻


🤌🌹

مَن اگر؛روزے بخواهَم عشق نقاشے ڪنم..
یڪطرف دل ؛یڪطرف اعجازراخواهم ڪشید..

نقشِ تنهایی؛ ِخودرایڪ قنارے درقفس..
آنطرف باعشق؛ ِتوپَرواز راخواهم ڪشید..

عاشقے را گر بخواهم؛ با قلم مَعنا ڪُنم..
نَقشے ازیڪ ڪوچِ ؛بے آغاز راخواهم ڪشید ..

گر بگویی؛  عشق را جور ِ دگر تَرسیم ڪن...
جادّہ ے ِپُر از نَشیب؛ ِراز راخواهم ڪشید..

گر بگویے در ڪبوتَر ؛ عشق را نَقشینہ  ڪُن..
آسمانے  بے غم ِ ؛شَهباز را  خواهم ڪشید..

گر  اَسیرے را بخواهَم‌؛  خوب نَقاشے ڪنم..
درقفس غمگینیِ؛  یڪ باز راخواهَم ڪشید..

آروزے هَردرخت،مرگ ِدرخت اَندازهاست..
زین سبب مردی؛ تبَراَنداز را خواهم ڪشید ..

هیچ نَقشے سَخت تَر؛ازغَمزهُ ونازِ تونیست..
تا ابَد ؛بر لوحِ دل؛  این ناز را خواهم‌ڪشید...

#مهدی_آشتیانی✍🏻



🤌🌹

تونیستی ومن مثل دیوونه ها
دارم زیربارون قدم میزنم،، ✍


🤌🌹

#سنگدل ....

باز هم آن بے وفا قلب مرا دزدید و رفت !
بر همہ دلبستگے هاے دلم خندید و رفت !

با تمام خاطرات تلخ و شیرین باز هم
بر سر عهدش نماند و عشق را بوسید و رفت !

وقت رفتن باز با فن بيانم خواستم
یڪ غزل گویم برایش، لیڪ او نشنید و رفت !

ساغر شعرم سپردم دست ساقے تا شبی
مست و مدهوشش نماید از مے ام نوشید و رفت !

خواستم با او بگويم از غم و تنهایے ام
همچو اشڪے از دو چشم عاشقم غلطید و رفت !

ازچہ رو بغض و غرور و قلب من با هم شڪست ؟!
این سوال بے جوابم را دلم پرسید و رفت !

پشت سر با طعنہ اے آن سنگدل ، آن بے وفا
خاڪ غم بر آرزوهاے دلم پاشید و رفت !

من نمے دانم چرا از عشق پاڪ من گذشت
شاید او آن شب ڪسے را بهتر از من دید و رفت...!

#آنجلا_راد✍🏻

🤌🌹

دیدار یار غایب دانے چہ ذوق دارد
ابرے ڪہ در بیابان بر تشنه‌اے ببارد

اے بوے آشنایے دانستم از ڪجایی
پیغام وصل جانان پیوند روح دارد

سوداے عشق پختن عقلم نمی‌پسندد
فرمان عقل بردن عشقم نمی‌گذارد

باشد ڪہ خود بہ رحمت یاد آورند ما را
ور نہ ڪدام قاصد پیغام ما گزارد

زهرم چو نوشدارو از دست یار شیرین
بر دل خوش‌ست نوشم بے او نمی‌گوارد

پایے ڪہ برنیارد روزے بہ سنگ عشقی
گوییم جان ندارد یا دل نمی‌سپارد

مشغول عشق جانان گر عاشقی‌ست صادق
در روز تیرباران باید ڪہ سر نخارد

بی‌حاصل‌ست یارا اوقات زندگانی
الا دمے ڪہ یارے با همدمے برآرد...

#سعدی✍🏻


🤌🌹