Publications du canal NeuroPsychology

Does authorship mean anything when academic papers are simply citable tokens?

✍ Stuart Macdonald

https://blogs.lse.ac.uk/impactofsocialsciences/2025/02/17/does-authorship-mean-anything-when-academic-papers-are-simply-citable-tokens/

▫️آیا نویسندگی همچنان معنایی دارد؟

آقای Stuart Macdonald استاد مدعو دانشگاه لستر انگلستان اخیراً در وبسایت مدرسه اقتصاد و علوم سیاسی لندن مطلب جالبی را نوشته است که بارتاب‌های زیادی در محافل علمی داشته است.

ترجمه کاملی از این نوشته را در فایل پیوست این پست می‌توانید دریافت و مطالعه کنید. اما در این پست جملات و پاراگراف‌های مهم را می‌آورم:

آن دوران گذشته است که محققان تنها به انجام پژوهش و انتشار نتایج آن می‌پرداختند. امروزه، ارزش مقالات بیش از آنکه بر پایه محتوایشان باشد، بر اساس نقشی که در سنجش عملکرد علمی ایفا می‌کنند، تعیین می‌شود. در این میان، استناد مهم‌ترین شاخص به‌شمار می‌رود.

شعار منتشر کن یا نابود شو گمراه‌کننده است: در واقع اگر دانشگاهیان استناد نگیرند نابود می‌شوند. مقاله علمی، در وهله اول بستری برای گرفتن استناد است. استنادات اشتباه (نامناسب، بی‌ربط یا حتی غیرواقعی) همان‌قدر ارزش آماری دارند که استنادات درست؛ و بسیاری از استنادات هم اشتباه‌اند — که چندان شگفت‌آور نیست وقتی بدانیم ۸۰ درصد نویسندگان هرگز مقالاتی را که به آن‌ها استناد می‌دهند، نخوانده‌اند.

این باور که "بهترین مقالات همان‌هایی هستند که بیشترین استناد را دریافت می‌کنند" پنجاه سال پیش توسط یوجین گارفیلد مطرح شد. این گزاره از همان ابتدا زیر سؤال بود.

استناد اجباری (coercive citation)-یعنی وقتی ویراستاران شرط پذیرش مقاله را استناد به خود مجله می‌گذارند- در مجلات برتر به‌شدت رواج دارد. بیش از ۹۰ درصد نویسندگان هم از این خواسته تبعیت می‌کنند.

فقط یکی دو دستکاری ساده می‌تواند سرنوشت را زیر و رو کند؛ مثلاً تغییر طبقه‌بندی چکیده‌های نشست‌ها (meeting abstracts) به مقالات علمی (academic papers) در یک مجله زیست‌شناسی باعث شد ضریب تأثیر آن از ۰٫۲۴ به ۱۸٫۳ در یک سال جهش کند.

مزیت کووید-۱۹ ضریب تأثیر مجلۀ Lancet را از ۷۹.۳ در سال ۲۰۲۱ به ۲۰۲.۷ در سال بعد رساند که جهشی ۲۵۵ درصدی در کیفیتِ اندازه‌گیری‌شده محسوب می‌شود.

وقتی دستکاری سنجه‌ها این‌قدر پاداش دارد، دیگر چه نیازی به بهبود واقعی عملکرد نویسندگان است؟ اصلاً چرا به خودِ نویسنده نیاز داشته باشیم؟

در فهرست نویسندگان پرکارِ اسکوپوس، تعدادی از افراد، دهه‌ها قبل از تولدشان شروع به انتشار مقاله کرده‌اند. یکی از نویسندگان که ۱۲ مقاله علمی، ۱۴۴ استناد و اچ-ایندکس ۱۲ دارد، لریِ گربه (Larry the cat) است!

چین با انواع دستکاری، خود را به صدر فهرست تحقیقات پُراستناد جهان رسانده و کلاریویت نیز ۱۰۰۰ نفر از ۶۸۴۹ نویسنده پُراستناد سالانه‌اش را تقلبی برچسب زده است.

عربستان سعودی به پژوهشگران خارجی پُرکار پول می‌دهد تا خود را وابسته به دانشگاه‌های عربستان معرفی کنند و بدین ترتیب جایگاه علمی آن کشور را بالا ببرند. دانشگاه ملک عبدالعزیز – که سالانه ۷۶ هزار دلار به هر نویسندگان خارجی می‌پردازد – حتی در رده‌بندی ریاضیاتِ US News & World Report از کمبریج هم پیشی گرفته است. نیازی هم به داشتن یک دپارتمان ریاضیات نیست!

تعداد نویسندگان هر مقاله به‌سرعت رو به افزایش است؛ چراکه نویسندگان همکار نیز به آثار خود استناد می‌کند و در نتیجه میزان استنادها، ضریب تأثیر و همه شاخص‌های وابسته به‌طرز چشمگیری بالا می‌رود. هرجا تعداد نویسندگان زیاد شوند، ضریب تأثیر هم افرایش پیدا می‌کند.

اخلاق مدیریتی در تمام شئون نشر دانشگاهی نفوذ کرده و باعث شده است مدیران عالی‌رتبه، از جمله رؤسا و معاونان دانشگاه، خود را محق بدانند نامشان را روی مقالاتی بگذارند که زیردستانِ گمنام‌شان نوشته‌اند.

چند سال پیش مشخص شد که ۱۶ درصد مقالاتِ مجله معتبر New England Journal of Medicine دارای نویسنده سایه یا شبح (ghost author) هستند و دست‌کم ۴۴ درصد دیگر مقالات، نویسندگان افتخاری (honorary authors) دارند.

تعداد نویسندگانی که سالانه بیش از ۶۰ مقاله چاپ می‌کنند، در عرض یک دهه تقریباً چهار برابر شده است.

هدف از تولید مقالات، صرفاً گرفتن استناد است و حتی خواندنشان لزوماً از عنوان و چکیده و چند کلیدواژه فراتر نمی‌رود.

در واقع این استناد است—نه خود پژوهش—که جایگاه نویسندگان را ارتقا می‌دهد.

زمانی نقش انتشار علمی این بود که دانشِ حاصل از پژوهش را در اختیار عموم بگذارد. اما اکنون خودِ پژوهشگر، مشتری است و برای رسیدن به شاخص‌های عملکرد مورد نیاز، مستقیماً به ناشر پول می‌دهد.

به این ترتیب، پژوهشگران برای چاپ مقالاتشان پول می‌پردازند و به دنبال مقاله‌هایی می‌گردند که بتوان برای هر موضوعی و در تأیید تقریباً هر ادعایی به آن‌ها استناد کرد، تا بالاترین بازده را به دست آورند و در مقام نویسنده، سرانجام به نوعی میان‌مایگی‌ (mediocrity) تن می‌دهند که سنجه‌های عملکردْ آن را به‌عنوان پژوهشِ واقعی تلقی می‌کند. (لینک)

#authorship
#research_ethics
#citation

🆔 @irevidence

NeuroPsychology pinned «🎇 تخفیف ۳۰ درصدی ثبت‌نام کارگاه آفلاین "تربیت مشاور تحصیلی: با رویکرد عصب-روانشناختی" به مناسبت شب یلدا و سال نو میلادی تا ۱۲ دی‌ماه ۱۴۰۳ 🔶 هزینه ثبت‌نام بدون تخفیف: ۸۹۰ هزار تومان - هزینه ثبت نام با تخفیف یلدا و سال نو میلادی: ۶۲۳ هزار تومان ◀️ اکانت تماس…»

🎇 تخفیف ۳۰ درصدی ثبت‌نام کارگاه آفلاین "تربیت مشاور تحصیلی: با رویکرد عصب-روانشناختی" به مناسبت شب یلدا و سال نو میلادی تا ۱۲ دی‌ماه ۱۴۰۳

🔶 هزینه ثبت‌نام بدون تخفیف: ۸۹۰ هزار تومان
- هزینه ثبت نام با تخفیف یلدا و سال نو میلادی: ۶۲۳ هزار تومان

◀️ اکانت تماس تلگرام جهت ثبت‌نام:
@ND_STSRC

سلام دوستان
دو مقاله طرح ارزیابی رانندگان ما که قبلا در 2022 به صورت آنلاین منتشر شده بود، اکنون در شماره ششم (نوامبر-دسامبر) سال 2024 نشریه بورد حرفه ای نوروسایکولوژی آمریکا، پجینیت (چاپ) شده است. بنابراین ارجاع به این دو مقاله بر اساس فرمت APA از این پس باید به شکل ذیل باشد:

Ghawami, H., Homaei Shoaa, J., Moazenzadeh, M., Sorkhavandi, M., Okhovvat, A., Hadizadeh, N., Yamola, M., & Rahimi-Movaghar, V. (2024). Ecological validity of executive function tests in predicting driving performance. Applied Neuropsychology: Adult, 31(6), 1352–1364. https://doi.org/10.1080/23279095.2022.2126940

Ghawami, H., Okhovvat, A., Homaei Shoaa, J., Sorkhavandi, M., Yamola, M., Moazenzadeh, M., & Rahimi-Movaghar, V. (2024). Can executive functions of the brain predict official driving test success? Applied Neuropsychology: Adult, 31(6), 1474–1480. https://doi.org/10.1080/23279095.2022.2145479

✅ در کارگاه آفلاین "تربیت مشاور تحصیلی" چه چیزی یاد می‌گیریم؟
(بخشی از معرفی محتوای برنامه توسط استاد کارگاه).

👥 گروه‌های هدف:
⬅️ دانشجویان و فارغ‌التحصیلان تمامی گرایش‌های رشته‌های روانشناسی، مشاوره و علوم تربیتی
⬅️ معلمان و مشاوران مدارس
⬅️ و دیگر افرادی که با امور تحصیلی دانش‌آموزان و دانشجویان سر و کار دارند.

🔶 مدرس:  حشمت الله قوامی (مسئول شاخه عصب-روانشناسی، مرکز تحقیقات تروما و جراحی سینا، دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ دارای 15 سال سابقه مشاوره تحصیلی)

🔶 مدت زمان: سه جلسه، مجموعاً 256 دقیقه

🔶 هزینه ثبت نام: 890 هزار تومان

جهت کسب اطلاعات بیشتر و پیگیری ثبت نام با شماره 09399418167 یا اکانت تلگرام ذیل تماس حاصل نمایید.

🔹اکانت تماس تلگرام:
@ND_STSRC


@NeuropsychologyGroup

✅ در این رشته استوری اینستاگرام که تصویر آن را در کانال گذاشته‌ایم، نظر یکی از متخصصان برجسته روانشناسی تربیتی کشور را که در کارگاه آفلاین "تربیت مشاور تحصیلی: با رویکرد عصب-روانشناختی" شرکت کرده بودند در مورد محتوای کارگاه می‌بینید.

محتوای کارگاه تربیت مشاور تحصیلی بر مبنای قدرتمندترین رویکرد توانبخشی و مشاوره (رویکرد جامع-کل‌نگر) تهیه شده است. شرکت در این کارگاه را به تمامی روانشناسان، مشاوران، معلمان و دیگر کارشناسانی که قصد انجام مشاوره تحصیلی دارند، پیشنهاد می‌کنیم.

🔴 توجه: اخیراً در سایت نوروپسی فرم‌های ثبت‌نام چندین نفر را که در کارگاه آفلاین "تربیت مشاور تحصیلی: با رویکرد عصب-روانشناختی" ثبت‌نام کرده‌اند دریافت کرده‌ایم.‌ اما پیگیری توسط این عزیزان در تلگرام انجام نشده و شماره‌‌ای هم که در فرم قید کرده‌اند، تلگرام ندارد. همه عزیرانی که در سایت ثبت‌نام می‌کنند، حتماً بعد از ثبت‌نام از طریق شماره‌ای که تلگرام داشته باشد به اکانت کارگاه‌ها به آیدی زیر در تلگرام پیام دهند تا دسترسی به فایل‌های کامل کارگاه برایشان میسر شود.

◀️ اکانت تماس تلگرام جهت پیگیری ثبت‌نام:
@ND_STSRC

⏯ توضیحات استاد کارگاه
"تربیت مشاور تحصیلی: با رویکرد عصب-روانشناختی" در مورد محتوای کارگاه

🎙 حشمت الله قوامی (مسئول شاخه عصب-روانشناسی، مرکز تحقیقات تروما و جراحی سینا، دانشگاه علوم پزشکی تهران)

🕰 مدت زمان: ۲ دقیقه


◀️ اکانت تماس تلگرام جهت ثبت‌نام:
@ND_STSRC

لینک صفحه ثبت نام کارگاه در سایت نوروپسی

🔷 اطلاعات بیشتر👇👇👇
@NeuropsychologyGroup

🔴 ثبت‌نام کارگاه آفلاین "تربیت مشاور تحصیلی: با رویکرد عصب-روانشناختی"

🔶 هزینه ثبت‌نام: ۸۹۰ هزار تومان
- دانشجویان و معلمان با ده درصد تخفیف ثبت‌نام می‌شوند.

◀️ اکانت تماس تلگرام جهت ثبت‌نام:
@ND_STSRC

🔗 لینک صفحه ثبت‌نام کارگاه در سایت نوروپسی

🔷 اطلاعات بیشتر👇👇👇
@NeuropsychologyGroup