نجوای تسلیحات

‍ ‍📌دکتر مجید دوست‌علی (نماینده مردم عزیز کرمان):
از جلسه دیروز مجلس می‌‌پرسند چه خبر؟

🔹جلسه غیرعلنی غیررسمی، با حضور رئیس‌جمهور محترم، وزیر اقتصاد و رئیسان سازمان برنامه و بودجه و بانک مرکزی و ...
نمایندگان مردم هم میزبان بودند.

🔹همه حرف زدند و گفتند، تعداد ده نفر از نمایندگان مردم که به قید قرعه انتخاب شدند، خودشان و یا به کسی که واگذار کرده بودند، نیز صحبت کردند و بعضا فریاد زدند،
داد از معیشت، گرانی، وضع دارو، اوضاع ارز و فروش سکه و بازار طلا و ...
من هم ثبت‌نام کردم اما اسمم در قرعه نیامد، تا بگویم آنچه را که باید گفت ...
رئیس‌جمهور محترم از اتحاد و وفاق و با هم بودن برای حل مشکلات گفت
و
رئیس محترم مجلس از جهاد تصمیم و اینکه دولت باید برای حل مشکلات تصمیم جدی بگیرد و اقدام کند، مجلس هم کمک می‌کند و حمایت،
حدود سه ساعت نشستم و شنیدم و با دقت گوش کردم
اما،
آنچه مهم است، باید اثر این نشستن و گفتن و شنیدن‌ها در سفره مردم پیدا شود
آیا می‌شود؟ ...


✍️ضمن تشکر از نماینده محترم جبهه صبح ایران به سبب اهتمام در نظم و جدیت وظیفه‌ی سنگین نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی که منجر به تقدیر از ایشان شد، اما آقای نماینده؛ حامیان جبهه صبح ایران (مردم) به شما برای فریاد بر سر ناکارآمدی وزیر اقتصاد، تورم، معیشت و ... رای دادند! اگر قرعه صحبت به نام شما درنیامد، تلاش می‌کردید به گونه‌ای دیگر صدای اعتراض مردم باشید! مردم به قدر کافی با سکوت، نشستن و دیدن، در مواجهه با بی‌کفایتی عملکرد دولت، نجابت به خرج میدهند، انتظار مردم از نمایندگان جبهه بیش از اینهاست!



💠https://t.me/khatecheshm3

📌آقای پزشکیان! در این انتخاب غلط و سیاست زده تجدیدنظر کنید/ رحمانی فضلی چه ربطی به سفارت چین دارد؟

🔹دولت قصد دارد عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور دولت روحانی را به عنوان سفیر جدید ایران در چین معرفی کند.

🔹این در حالی است که اولا رحمانی فضلی هیچ سابقه‌ای در حوزه روابط بین‌الملل و سیاست خارجی ندارد و ثانیا هیچ ربطی هم به کشور چین ندارد.

🔹با توجه به اینکه براساس سند ۲۵ ساله، قرار است ایران و چین روابط راهبردی و درازمدت داشته باشند، انتظار میرفت دولت با معرفی کسی که در حوزه شرق آسیا و روابط با چین خبره باشد، توجه ویژه خودش را به رابطه با چین در عمل نشان دهد اما این انتخابهای سیاسی و بی ربط، نشان میدهد دولت پزشکیان اصلا درک درستی از سطح و اهمیت رابطه با چین ندارد.

🔹امید است رئیس جمهور و وزیر خارجه هرچه زودتر در این تصمیم غلط تجدیدنظر کرده و به جای آنکه انتخاب سفرا را براساس نگاه های سیاسی و غیرکارشناسی انجام دهند، یک فرد چین شناس و با تجربه را به عنوان سفیر ایران در این کشور انتخاب کنند.

🔹متاسفانه سالهاست که انتخاب بسیاری از سفرای ایران در کشورهای مختلف، نه بر اساس شایستگی و توانمندی افراد بلکه طبق رابطه و نفوذ چهره‌ها و جریان‌های سیاسی انجام میشود./رجانیوز


👈دقیقا مطابق همین رفتار در انتخاب یک مسئول در حوزه زنان در موقعیت معاونت زنان ریاست‌جمهوری فارغ از بررسی و انتخاب افراد براساس شایستگی، تخصص، شناخت و سابقه فعالیت اتفاق افتاد. خروجی انتخاب مسئول اشتباه نه تنها فرصت‌سوزی که متضرر اصلی آن مردم هستند که ظرفیت‌های مفید، کارشناس و متخصص و باسابقه در حوزه‌های مختلف دچار یاس و ناامیدی میشوند. چرا دولت‌ها رویکردهای حزبی و جریانی خود را در عزل و نصب‌ها تسری می‌دهند!؟ چرا باید هزینه‌ی بده بستان‌های سیاسی مسئولین را مردم بپردازند!؟ انتصابات این دولت از تصرف سیاسی و غیرتخصصی همسر رئیس مجلس در ستاد ملی زن و خانواده تا این قبیل انتصابات، همه و همه بنا دارد کدام خطوط قرمز را طی کند!؟ اساسا پرسش آنجاست که منافع مردم در کدام لایه از رویکردهای جریان‌ها و احزاب قرار دارد!؟ آیا اصلا منافع مردم دیده یا فهمیده میشود!؟

بگذریم که در حوزه زنان اوضاع به قدری اسفناک است که به زعم مسئولین با جابه جایی دولت‌ها، به راحتی دستاوردهای دولت قبلی نه تنها خمیر میشود که اساسا شما شاهد حرکت و رفتارهای پیشرانی نیستید و با جابه جایی افراد به لحاظ سیاسی و جناحی همه چیز به قولی به تنظیمات کارخانه بازمیگردد! شما در این رفتارها و کنشها منافع مردم را نه می‌بینید و نه توجه میکنید بلکه سراسر بازی‌های جریانی که تنها قائل به دیدگاهها و بکارگیری افراد خود هستند را مشاهده میکنید! عمق درد زمانی است که همه به لسان، لبریز از ارادت و علاقه به انقلاب و امامین آن هستند البته با گوشه‌ی عنایتی به ساحت قدسی قدرت!


👈#فرصت_ها_با_مسئول_اشتباهی_میسوزد

👈#یادداشت


💠https://t.me/khatecheshm3

📌وفاق یا وادادگی؟! تأملی بر تناقض‌های جریان اصولگرایی در مواجهه با نقد و عقلانیت

🔹رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اظهار داشت: اگر جامعه دچار دودستگی شود و «وفاق ملی» که دولت شعار آن را می‌دهد محقق نشود، بلکه ستیزه‌ای میان گروه‌های مختلف شکل بگیرد، این بهترین بستر برای اجرای نقشه‌های دشمن خواهد بود. وی همچنین بر این نکته تأکید کرد که یکی از جلوه‌های عقلانیت، پرهیز از تندروی است.

🔹اما این پرسش مطرح است که چرا در اشاره به مفهوم عقلانیت، جهت‌گیری‌های نادرست دیده می‌شود؟ آیا تذکر و اعتراض برخی از نمایندگان مجلس، از جمله نمایندگان «صبح ایران»، به لزوم پایبندی به قانون، غیر از عقلانیت است؟ آیا نقد به تلاش دولت چهاردهم برای مذاکره با دشمنی که تجربه گذشته، نتیجه‌ای جز زیان نداشته، غیر از عقلانیت محسوب می‌شود؟

🔹آیا انتقاد از استنکاف دولت در اجرای قانون حجاب، با وجود قصور فرهنگی آشکار پس از فتنه ز.ز.آ، غیرعقلانی است؟ آیا اعتراض به انتصابات غیرقانونی مدیران، که برخلاف چارچوب‌های قانونی انجام شده، مصداق بی‌خردی است؟ همچنین، آیا نقد به تلاش برای پیوستن به FATF، باوجود هشدارهای کارشناسی و توصیه صریح رهبر معظم انقلاب، غیر از عقلانیت تعبیر می‌شود؟

🔹بهتر است مسئولان این جریان ابتدا تعریفی دقیق از عقلانیت ارائه دهند! چگونه می‌توان مذاکراتی را که مقام معظم رهبری، عملکرد دولت متولی آن را «آیندگان ملزم به استفاده از تجربه» نامیدند، خردمندانه دانست؟ تجربه آن دوران، کشور را با مصائب بسیاری مواجه ساخت. اصرار کنونی بر همان مسیر شکست‌خورده، جز بازتولید اشتباهات گذشته چه نتیجه‌ای خواهد داشت؟

🔹در گذشته، گفتمان «اعتدال» پتکی بر سر منتقدان فرود آورد و پیش‌تر از آن، گفتمان «اصلاحات» به تیشه‌ای در دست مخالفان اصول انقلاب اسلامی بدل شد. امروز نیز شعار «وفاق» بهانه‌ای برای توجیه تصمیمات نادرست شده است. در مجلس یازدهم، علیرغم رویکرد انقلابی، ترک فعل‌های دولت تدبیر هیچ‌گاه مورد بازخواست قرار نگرفت. اکنون نیز شاهد حمایت بی‌چون‌وچرا رئیس مجلس در سایه‌ی شعار وفاق هستیم.

🔹اصلاح‌طلبان به خوبی آموخته‌اند که در هر دوره، رویکردهای ایدئولوژیک خود را با قدرت دنبال کنند و برای حذف نیروهای انقلابی، مفاهیم جدیدی را به خدمت گیرند. روزی اصلاحات، روزی اعتدال و امروز وفاق! در تمام مقاطع انقلاب، اختلاف دیدگاه و تضارب آراء وجود داشته است. اما آیا همواره قدرت در دست یک جریان خاص، باید به معنای حذف منتقدان تلقی شود؟

🔹یکی از شگردهای جریان اصلاح‌طلب، جابه‌جایی «نقد» با «تمسخر» است؛ موضوعی که در دوران «شهید جمهور» نیز بارها مشاهده شد. در این میان، گروه سومی که از تقسیم‌بندی‌های سنتی اصلاح‌طلب و اصولگرا عبور کرده، تلاش دارد عملکرد مسئولان را در چارچوب مبانی انقلاب اسلامی ارزیابی کند. این گروه، برخلاف جریان‌های موجود، به دنبال پایبندی به اصول واقعی انقلاب است.

🔹اما آیا پشت پرده‌ی این تمایل اصولگرایان به وفاق، بده‌بستان‌های سیاسی نهفته است؟ نظیر عضویت همسر رئیس مجلس در ستاد ملی زن و خانواده، یا حمایت‌های مکرر رئیس مجلس از وزرا و جلوگیری از استیضاح آنان؟ آیا این تغییر رویکرد، نشان از میل به قدرت و سهم‌خواهی دارد؟

🔹اصولگرایان باید مشخص کنند که چه تعریفی از وفاق دارند. آیا انتقاد از عملکرد دولت چهاردهم، به‌ویژه در مورد انتصابات غیرقانونی، به معنای دوقطبی‌سازی جامعه است؟ آیا نادیده گرفتن استهزای قانون از سوی دولت، نشانه‌ای از عقلانیت محسوب می‌شود؟ به‌نظر می‌رسد که مفهوم اصولگرایی، از پایبندی به اصول فاصله گرفته و در برابر انحرافات، واکنش شایسته‌ای نشان نمی‌دهد.

✍️حمیدی

👈#یادداشت


💠https://t.me/khatecheshm3

💠https://t.me/khatecheshm3