.
استقلال مذاکره با ماتزاری را به مراحل نهایی نزدیک کرده است، اما همچنان در جزئیات نکاتی باقی‌ست.
احتمال هم دارد دستیاران مرد ایتالیایی برای بازدید از امکانات استقلال به تهران سفر کنند.
اما روی سخنم با مدیران استقلال است؛
برای انتخاب سرمربی عجله نکنید.
درست است که استقلال دو بازی مهم با الریان و دربی را پیش از سال نو و فیفا دی‌ها در پیش دارد، اما هیچ مربی عاقلی در این مقطع مسوولیت استقلال را نخواهد پذیرفت.
همچنان که ماتزاری هم تاکید دارد روی نیمکت تیمی که خودش نبسته نمی‌نشیند!
آدم عاقل از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شود؛ اگر قرار باشد مثل موسیمانه، یک نفر دیگر را بیاوریم، پول هنگفتی بدهیم و تا آخر فصل نشده، قید استقلال را بزند و ما بمانیم با کلی بدهی، همان بهتر که نیمکت استقلال خالی بماند.
واقع‌بین باشیم؛ این فصل از دست رفته. استقلال اگر قرار باشد الریان را ببرد و صعود کند، بدون مربی هم این کار را می‌کند.
جام حذفی هم هنوز دور از دسترس است و حتی بردنش دردی از استقلال دوا نخواهد کرد.
آمار نشان میدهد همین تیمی که سهراب بختیاری‌زاده هدایت می‌کند، امید به گلش از تیم موسیمانه بیشتر است.
مهم نیست که عده‌ای از سهراب خوش‌شان نیاید. فعلا که او اسم و اعتبارش را گذاشته وسط و دارد کار را پیش می‌برد.
ما زمانی را دیده ایم که کاوه ستوده (پزشک تیم) مسوول تعویض‌های همین استقلال بود. حالا که اوضاع خیلی بهتر است. اقلا یک مربی بالای سر تیم ایستاده.
دلیلی ندارد مدیران استقلال تصور کنند باید همین حالا یک مربی روی نیمکت این تیم بنشانند. می‌شود بدور از این فضای بی‌منطق هواداری نشست، فکر کرد و بهترین تصمیم را گرفت.
استقلال مشکل زیرساختی و نیروی انسانی (بازیکن) کم ندارد. شاید اصلا لزومی نداشته باشد اینقدر صرف آوردن مربی اسم و رسم‌دار بکنیم.
چه بسا یک مربی خارجی باانگیزه بیشتر به درد استقلال بخورد.
آن را هم می‌شود سرفرصت و در تعطیلات فیفا دی پیدا کرد.
با عجله از چاله به چاه نیفتیم.
#محمدحیرانی
استقلال مذاکره با ماتزاری را به مراحل نهایی نزدیک کرده است، اما همچنان در جزئیات نکاتی باقی‌ست.
احتمال هم دارد دستیاران مرد ایتالیایی برای بازدید از امکانات استقلال به تهران سفر کنند.
اما روی سخنم با مدیران استقلال است؛
برای انتخاب سرمربی عجله نکنید.
درست است که استقلال دو بازی مهم با الریان و دربی را پیش از سال نو و فیفا دی‌ها در پیش دارد، اما هیچ مربی عاقلی در این مقطع مسوولیت استقلال را نخواهد پذیرفت.
همچنان که ماتزاری هم تاکید دارد روی نیمکت تیمی که خودش نبسته نمی‌نشیند!
آدم عاقل از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شود؛ اگر قرار باشد مثل موسیمانه، یک نفر دیگر را بیاوریم، پول هنگفتی بدهیم و تا آخر فصل نشده، قید استقلال را بزند و ما بمانیم با کلی بدهی، همان بهتر که نیمکت استقلال خالی بماند.
واقع‌بین باشیم؛ این فصل از دست رفته. استقلال اگر قرار باشد الریان را ببرد و صعود کند، بدون مربی هم این کار را می‌کند.
جام حذفی هم هنوز دور از دسترس است و حتی بردنش دردی از استقلال دوا نخواهد کرد.
آمار نشان میدهد همین تیمی که سهراب بختیاری‌زاده هدایت می‌کند، امید به گلش از تیم موسیمانه بیشتر است.
مهم نیست که عده‌ای از سهراب خوش‌شان نیاید. فعلا که او اسم و اعتبارش را گذاشته وسط و دارد کار را پیش می‌برد.
ما زمانی را دیده ایم که کاوه ستوده (پزشک تیم) مسوول تعویض‌های همین استقلال بود. حالا که اوضاع خیلی بهتر است. اقلا یک مربی بالای سر تیم ایستاده.
دلیلی ندارد مدیران استقلال تصور کنند باید همین حالا یک مربی روی نیمکت این تیم بنشانند. می‌شود بدور از این فضای بی‌منطق هواداری نشست، فکر کرد و بهترین تصمیم را گرفت.
استقلال مشکل زیرساختی و نیروی انسانی (بازیکن) کم ندارد. شاید اصلا لزومی نداشته باشد اینقدر صرف آوردن مربی اسم و رسم‌دار بکنیم.
چه بسا یک مربی خارجی باانگیزه بیشتر به درد استقلال بخورد.
آن را هم می‌شود سرفرصت و در تعطیلات فیفا دی پیدا کرد.
با عجله از چاله به چاه نیفتیم.
#محمدحیرانی
