MEHROB HIMMATI

Собир бандалар деб кимга айтилади?

Саид ибн Жубайр айтади: Сабр икки турли бўлади: биринчиси, Аллоҳ ҳаром қилган ишлардан тийилишда сабр қилиш ва Аллоҳ буюрган ибодатларни бажаришда сабр қилишдир. Бу энг афзал сабр. Иккинчиси, мусибатлардаги сабр. Бу бандага етган мусибатни Аллоҳники деб тан олиб, Аллоҳнинг олдида савоб умид этмоқдир. Бу сабр учун ҳам буюк ажр-савоб берилади. Аммо мусибатга ўта чидамли, лекин буни Аллоҳ учун қилмайдиган, савобини умид қилмайдиган кимсани ҳам кўрасиз. Ҳар битта миллатда мусибатларга жуда чидамли кишилар бўлади. Аслида бу масалада одамлар икки хил сабр қиладилар. Кимдир Аллоҳ учун собир турса, яна кимдир табиатан чидамли бўлгани боис сабр қилаверади.
Бесабрлик ҳам худди шундай икки қисмга бўлинади: биринчиси, гуноҳлардаги бесабрлик, яъни киши гуноҳ қаршисида ўзини тута олмай қолади. Иккинчиси эса, бошга мусибат тушганда кўринади. Мусибатларга сабр орқали Аллоҳдан ажр умид қилмаган, савобига интилмаган кимса бошига тушган ишни фақат ёмонлик деб билади. Бундай кимса табиатан жуда сабр-тоқатли бўлгани боис мусибатларга сабр қилса-да, собир бандалар қаторига кирмайди.

@mehrob_himmati

(Ибратли ҳикоя)
НАМОЗ ШИФО БЎЛДИ

Бир муслима аёл намоздан топган ҳузур-ҳаловати ҳақида шундай ҳикоя қилади:
“Уйимиз дала ёнида, дарвозамиз яқинида катта зовур бор эди. Кўпинча зовур ичидаги булоқдан сув олардик. Бир куни шомга яқин булоқдан сув олиб уйга кирдим. Негадир ўзимни ғалати сездим. Тун бўйи нимадир безовта қилиб чиқди. Ухлаёлмадим, аллақандай тушлар кўрдим...
Аввалига буни ҳеч кимга айтолмадим. Кейинроқ аямга ёрилдим. Чунки кечалари сира ухлаёлмас, аллақандай қора, думалоқ, жундор бир нарса кўзимга кўринар, бир хунук башара пайдо бўларди-да, бўға бошларди. Аямни, дадамни ёрдамга чақириб алаҳсирардим. Аммо улар мени эшитишмас, чунки овозим чиқмасди.
Хуллас, ҳаммасини бирма-бир аямга сўзлаб бергач, ўпкам тўлиб йиғлаб юбордим. У ёқ-бу ёққа қаратдик, аммо фойдаси бўлмади.
Икки йил шундай азобландим. Ниҳоят мактабни битириб, Тошкентга ўқишга келдим. Ҳаммаси энди барҳам топар, деб ўйлагандим, аммо...
Институтга кирдим. Талабаликнинг илк йиллари. Биласиз, бу давр қанчалар шод-ҳуррамлик даври бўлади. Лекин менга асло татимасди. Кечалари ҳамон безовталанар, аҳволимни хонадошларим билиб қолишларидан уялардим. Ҳар тун улар ухлаганидан кейингина дам олишга ётардим.
Аммо қачонгача яшира олардим? Ҳамхоналаримдан бири намозхон бўлиб, ярим кечалари ибодатга турарди. У тунги алаҳсирашларимдан хавотирга тушибди. Эрталаб мени ёнига чақириб, қандай дардим борлигини сўради. Ўртоғимга ҳам аямга айтганимдек дардимни тўкиб солдим-у, йиғлаб юбордим. У эса жилмайиб қўйди. “Бу дарддан халос бўлиш йўлини ўргатаман”, деб намоз ўқишим кераклигини айтди. Кечқурунлари таҳорат қилиб, ўзимга дам солиб ётишимни, яна билишим зарур кўп нарсаларни ўргатди.
Аввалига, барибир фойдаси бўлмайди, деб қўл силтадим. Кейинчалик унинг далдаси билан намоз ўқишни бошладим.
Ниҳоят, илк бор намоз ўқиб уйқуга ётдим. Ўша тун бирам мириқиб ухладимки... Неча йиллардан бери уйқудан энди ором топишим эди. Аста-секин намоз ҳаловатини сеза бошладим, рукуъ-саждаларни яхши кўриб қолдим. Кечалар ётишдан олдин таҳорат қилиб, Қуръон ўқиб, ўзимга дам солишни канда қилмасдим. Йиллар давомида қийналиб, ҳатто анча сарф-харажатлар эвазига топилмаган давони намоздан топганим учун бениҳоя хурсанд эдим. Бу ҳол Меҳрибон Аллоҳнинг менга бир маҳрамати эканидан қувонаман”.

"Намозда хушуъ" китобидан.

@mehrob_himmati

Истиғфор айтишнинг энг улуғ вақти – саҳар пайтидир. Энг афзал вақти эса тунги таҳажжуд намозининг саждаси пайтидир.

Аллоҳ таоло Қуръонда «Саҳарларда истиғфор айтувчилар», деб мадҳ қилган. Оли Имрон сураси, 17 оят.

Имом Табарий: «Бу зотлар саҳар пайти гуноҳлари сатр қилинишини сўрайдиганлардир», деганлар.

@mehrob_himmati

Бахтли ҳаёт деганда фаровонликни тараннум қилиш кўп учрайди.
Бахт ва бахтсизликни дунё тарозиси билан ўлчаш тўғри эмас. Мусулмон ўз бахтини Аллоҳ таоло буйруқларига итоати миқдорига қараб белгилайди. Унинг учун гуноҳ қилиб ўтган ҳар бир кун бахтсизлик бўлиши лозим.
Фаровон ҳаёт Исломда ҳар доим ҳам бахтли ҳаёт бўлавермайди.
Аксинча, тўқлик, фаровонлик Аллоҳ таолонинг шундай нозик синовидирки, бундан ўтганлардан кўра йиқилганлар, бахтиқаро бўлганлар неча баравар кўп бўлади.
Зеро, Аллоҳнинг синови тезда ўтиб олса бўладиган синовлардан эмас.

Аллоҳ барчамизни дунё синовидан эсон-омон ўтиб олишга муяссар қилсин.

©️Сайфуллоҳ Носир
@mehrob_himmati

#Тавсия
Бирон иш сенга қийин келса, садақа бер ва Аллоҳга тақво қил!
«Аммо кимки ато берса ва тақво қилса...»

Натижа эса қуйидагича бўлади:
«Бас, Биз уни осонга муяссар қиламиз», Лайл сураси, 6,7 – оятлар.

Изоҳ: Аллоҳ таоло берган молу дунёдан Аллоҳ Ўзи кўрсатган жойларга сарфлаш, жумладан муҳтож кишиларга ато бериш ҳам ибодатдир. Аллоҳ кўрсатмаси бўйича пул-мол, сарфлаш молиявий ибодат ҳисобланади. Молиявий ибодатни садақа ҳам, дейилади. Садақанинг луғатдаги маьноси «тасдиқлаш»дир. Кишилар тиллари билан иймонли эканликларини даьво қилаверадилар. Улар баьзи баданий-жисмоний ибодатларни ҳам қилаверадилар. Аммо иймон тасдиғини кўрсатиш молу-дунё сарфлашга келганда билинади. Ўзидан кечиб Аллоҳ кўрсатган жойга молу дунё сарфлаган одамнинг иймони тасдиқланади. (Тафсири Ҳилолдан)

@mehrob_himmati

Шайтонни ҳалок қилувчи калималар

Абу Бакр розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Набий алайҳиссалом айтадилар: (“Лаа илаҳа иллаллоҳ” калимасини) ва истиғфор (яъни, “астағфируллоҳ”)ни кўп айтинг. Чунки шайтон айтади: “Мен инсонларни гуноҳлари билан ҳалок қилмоқчи бўлдим, улар мени “Лаа илаҳа иллаллоҳ” ва истиғфор билан ҳалок қилдилар, шундан сўнг уларни ҳавойи нафслари билан ҳалок қилдим, улар ўзларини тўғри йўлдамиз деб ўйлайдилар” (Имом Термизий ривояти).

@mehrob_himmati

Тўрт нарса ризқ келтиради:
– Кечаси (ибодатда) қоим бўлиш;
– Саҳар чоғи истиғфорни кўпайтириш;
– Садақа беришга аҳд қилиш;
– Куннинг аввали ва охирида зикр қилиш.

@mehrob_himmati

ИНСОНЛАРНИНГ ЯХШИСИ

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ҳузурларига келган бир киши у зотнинг ҳайбатлари босиб гапиришга журъат қила олмади.
– Тортинма, – дедилар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам. – Мен ҳам қуритилган гўшт еган аёлнинг боласиман.
Бошқа куни одамлар олдидан ўтиб бораётган эдилар, одамлар таъзим бажо айлаб ўринларидан турмоқчи бўлдилар. Аммо Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам бу ишдан қайтариб:
– Ажамлар бир­бирларига таъзим қилиб ўринларидан тургани каби сизлар ҳам ўринларингиздан турманглар, – дедилар.
Аллоҳ таоло мўминларга неъматини охирига етказиб, динларини мукаммал қилганидан сўнг Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам фоний дунёдан риҳлат қилиш фурсати етганини сезиб қолдилар. Минбарга кўтарилиб:
– Эй инсонлар! Мен кимнинг орқасига урган бўлсам, мана менинг орқам, ўчини олсин! Кимнинг шаънига теккан бўлсам, ўчини олсин! Кимнинг молини олган бўлсам, мана менинг молим, қайтариб олсин! Ғазабланади, деб чўчимасин, у иш менинг шаънимга тўғри келмайди, – дедилар.
Яна бир куни Ғавс ибн Ҳорис Жаноб соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг йўлларини тўсиб, қиличини суғурди ва:
– Эй Муҳаммад! Сени мендан ким сақлайди? – деди.
– Аллоҳ, – дедилар соллаллоҳу алайҳи ва саллам.
Шу пайт Ғавснинг қўлидан қиличи тушиб кетди. Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам қилични қўлларига олдилар ва:
– Энди сени мендан ким сақлаб қолади? – дедилар.
– Бир яхшилик қилинг, – деди Ғавс.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам уни афв қилиб, қўйиб юбордилар. Ғавс қавмига қайтиб бориб уларга:
– Мен инсонларнинг энг яхшиси ҳузуридан келяпман, – деди.

@mehrob_himmati

📹 ДУНЁ ДЕБ ДЎСТЛАР ЮЗ КЎРМАС БЎЛМАСИН!

❤️ Шайх Саййид Раҳматуллоҳ Термизий

🕌 “Минор” жоме масжиди имом-хатиби

@mehrob_himmati

Солиҳа аёл учун энг муҳими...

Каъбул Аҳбор: “Қиёмат куни хотиндан сўраладиган биринчи нарса намоз бўлса, ундан кейингиси эрининг ҳақидир”, деган. Ҳар бир аёл биринчисини тўлиқ ва канда қилмасдан бажариб юриши мумкин, аммо эрининг ҳаққига келганда тўлиқ адо этолмаслиги мумкин. Шунинг учун аёллар бу нарсага жиддий аҳамият беришлари лозим. Кўпчилик аёллар эрининг топиш-тутиши яхши эмаслигини айтиб, нолиб қолишади. Эрининг топиш-тутиши яхши бўлмагани учун уни писанд қилмайдиган аёллар жуда кўплиги афсусланарли ҳолдир. Бу нарса аёлнинг хатти-ҳаракатида, эрнинг ҳақларини адо этмаслигида очиқ-ойдин кўриниб туради. Яъни топиш-тутиши яхши бўлмаган эр маломат остида яшайди. Бундай аёл гуноҳкор бўлади, охиратда Аллоҳнинг ғазабига учрайди. Мўмина, муслима аёл бу нарсага алоҳида эътибор бериши, ўз қарашларини, эрига муносабатини тузатиши лозим.

Др. Шайх Саййид Раҳматуллоҳ Термизий

@mehrob_himmati

«Ҳаёт сенга сен яхши кўрган ҳамма нарсани беролмаслиги мумкин. Лекин қаноат сен эга бўлишни яхши кўрган ҳамма нарсани муҳайё қилади ва сен гўё ҳамма нарсага эга бўласан. Ҳар доим Аллоҳга ҳамд айт».

@mehrob_himmati

📹 ЎЛИМ ДОИМ ҚАРШИМИЗДА!

❤️ Шайх Саййид Раҳматуллоҳ Термизий

🕌 “Минор” жоме масжиди имом-хатиби

@mehrob_himmati

Замон ҳар қандай нарсани ўзгартиради.

Изоҳ. «Замон»дан мурод - вақт. Ўтаётган сония, дақиқа, соат Оллоҳдан бошқа ҳамма нарсани ўзгартиради. Хоҳ у инсон, хоҳ ҳайвон, хоҳ жонсиз нарсалар бўлсин, барчаси бу дунёда ҳалокат томон юз тутаётган бўлади. Демак у тўхтовсиз ўзгаришда, наинки, у кечасини бугун, бугунини эртага топа олмайди, балки вақтнинг ҳеч бир бўлагини такрор кўрмайди.

"Унвонул баён"дан.

@mehrob_himmati

Силаи раҳм – қариндош уруғчилик алоқаларини сақлаш ҳақида тавсиялар

Қариндош-уруғлар билан муносабат ушлашда қуйидагаларга риоя қилишинг зарур:
– Уларни уйларига бориб кўриш, зиёрат қилишинг.
– Уларни уйингда меҳмон қилишинг, қабул қилишинг.
– Уларни суриштириб туришинг, ҳолларидан сўраб туришинг.
– Уларга мол-мулкингдан садақа ва ҳадя кўринишида бериб туришинг.
– Уларнинг катталарига ҳурмат, иззат кўрсатишинг, кичикларига раҳм қилишинг.
– Улар ҳақли бўлган ўринларга қўйишинг, даражаларини кўтаришинг.
– Уларнинг хурсандчилик ва маҳзун кунларига шерик бўлишинг.
– Уларнинг касалларини бориб кўришинг, жанозаларидан иштирок этишинг.
– Жиддий узр бўлмаса, уларнинг чақириқ, таклифларига ижобат этиб боришинг.
– Уларга нисбатан кўнглингни тоза қилишинг. (Қалбингда кек, араз, ҳасад, адоват сақламаслигинг).
– Уларнинг ўрталарини ислоҳ қилишинг. (Аразлашган, уришиб қолганлари бўлса, яраштиришинг).
– Уларнинг ҳаққига дуо қилишинг ва яхшиликка чақиришинг ва насиҳат қилишинг лозим бўлади.

@mehrob_himmati

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар: “Балонинг биринчи зарбаси пайтидаги сабргина чин сабрдир” (Имом Бухорий ривояти).

@mehrob_himmati

Қилмиш-қидирмиш

Ажабо! одамларнинг юмшоқ бўлишини хоҳлаймиз-у, ўзимиз ғазабланамиз, бошқалардан сахий бўлишни талаб қилиб, ўзимиз бахиллик қиламиз. Бошқалардан дўстликка чиройли вафо кутамиз, аммо, ўзимиз бу нарсага амал қилмаймиз.

Шеър:
Айбдан холи эмас ҳеч қайси инсон,
Дўст танбеҳи ила камаяр нуқсон.

Шеър:
Бир нишон излайсан айбсиз инсондан,
Ўзинг холимисан бирон нуқсондан?!

"Ўкинма" китобидан.

@mehrob_himmati

ҲАҚИҚИЙ БАНДА КИМ?

Инсон бу дунёда бир неча кунлик меҳмондир. Бу дунёга у на ўз хоҳиши билан келади ва на ўз хоҳиши билан кетади. Мазкур вақт оралиғида ўз хою-хавасларига кўра ҳаёт кечиришга банданинг ҳаққи йўқдир. Унинг Хожаси ва Яратувчиси – Аллоҳ уни йўқдан бор қилди. Бас, инсон Унинг амри билан бу дунёга келади ва Унинг амри билан дунёни тарк этади. Одамзот Аллоҳнинг буйруқларига қулоқ солиб, амал қилиб яшаса, нажот топади.
Яшашдан мақсад – Аллоҳ таолога бандалик қилиш, ҳаётдан мақсад эса Аллоҳ таолони зикр қилишдир. Аллоҳ таолога қулликни ўз ўрнига қўйган киши ҳақиқий маънодаги бандадир. Аксинча бўлганида эса у нопоклик, ёлғон-яшиқ ва алдов исканжасига тушиб қолган бўлади.

@mehrob_himmati