محبوب 🤍

منظورم از عشق فقط عشق به آدم ها نیست
همینکه تو بتونی از کوچکترین چیزهای زندگیت لذت ببری و عاشق زندگیت باشی خودش یه نوع تجربه عشقه
گاهیم خوبه عشق رو به این شکل تعبیر کنیم ...

🩵✨

دخالت میکنیم توی زندگیِ همدیگه ؛
اسمشم میذاریم دلسوزی ...
مدام هم تکرار میکنیم
من اگه چیزی میگم
فقط برای خودته ...
لطفا برای خودم هم که شده
دیگرچیزی نگویید؛
میخواهم برای "خودم" زندگی کنم
نه دیگران ...

اینجوری دوسش داشتم ...

نبودنت یه حفره‌ست، یه سیاه‌چاله‌ی عمیق توی قلبم. و این سیاه‌چاله با هیچی پُر نمیشه. نه با اشک، نه با لبخند و نه حتی با مرور پُرتکرار خاطراتت. و همیشه چیزی اون‌جا هست که وقتی چشمم بهش میخوره، بی‌هیچ حرفی می‌ایستم، گاهی‌ روبه‌روش میشینم، سیر نگاهش می‌کنم، درنهایت سرم رو پایین می‌ندازم و از کنارش رد میشم...

دلتنگِ یکی شدن ربطی به آخرین زمانی که همو دیدین نداره. هر وقت کاری رو انجام دادی و آرزو کردی کاش اون آدم باهات بود و همراهت بود،
این یعنی دلتنگشی...

آنقدردوییده بودم که پاهایم شروع به درد کرده بودند و احساس می کردم که لابه لای انگشت پاهایم تاول زده
میترسیدم به پشت سرم نگاهی کنم
او پاک کُنی بزرگ بود که میخواست مرا قورت بدهد
انقدر در حال دوییدن بودم که متوجه نمیشدم به کدام کوچه می روم
ناگهان به بن بست رسیدم ، دیگر راه فراری نداشتم باید بر میگشتم ، با ترس به پشت سرم نگاه می کردم او قدم های بزرگی به سمت من بر میداشت
اما او فقط مرا نگاه کرد و خندید و رفت... !
او اصلا چرا به دنبالم آمد؟
و حال چرا رفت ؟!
میخواستم راه آمده را برگردم
قدمی برداشتم اما...
اما راهی نبود !
او تمام راه هارا پاک کرده بود
او تمام آدرس هایی که بخاطر داشتم را پاک کرده بود
من نمیدانستم باید چه کاری انجام بدهم و باید به کجا بروم
او تمام چیز هایی که به خاطر داشتم در راه را پاک کرده بود
تمام آدم های دوست داشتنی ام را پاک کرده بود
تمام احساساتم را پاک کرده بود
تمام گذشته را پاک کرده بود
و همه این ها تنها چیز هایی هستند که در لحظه های آخر به یاد داشتم
او همه ی مرا پاک کرده بود ، و من دیگر فقط من بودم... !
فاقد هرگونه احساس و خاطره ...

جایی که کلمات کم می آورند موسیقی به سخن می آید...
#بیکلام

🩶✨

«یه جوری باشه که ته هر چیزی حتی اگه درست هم نشد بگین من همه تلاشمو کردم.. من همه کاری رو که برای رسیدن به اون اتفاق..برای درست شدن اون رابطه .. برای پاره نشدن اون نخی که بینمون بود کردم..من همه ی همه ی خودمو گذاشتم براش و یاد بگیریم که اگه نشد دستمونو باز کنیم و دیگه اضافی براش تلاش نکنیم..چشممونو باز کنیم ببینیم دنیای اطرافمونو.. یاد بگیریم مرز آخرین زور و رها کردن کجاست..یه وقت هایی بعد نشدن ها پافشاری های الکی فقط خودمونو اذیت میکنه...»

به عنوان کسی که خود واقعیم رو همیشه در پستوی ذهنم قایم کردم
و شاید به ندرت در طول این سال ها به دو نفر نشونش داده باشم
این رو فهمیدم که آدم‌ها اصولا دنبال خود واقعی نیستن،
شعارهایی وجود داره که "خودت باش، مگه خودت بودن چشه؟"
و از این قبیل اراجیف که تنها ظاهر قضیه رو قابل قبول می‌سازه...
آدم‌ها تحمل و جنبه خود واقعی تورو ندارن، نمی‌تونی چند روز پیششون آسیب پذیر باشی و جات امن باشه، نمی‌تونی زیاد شاد باشی و اسم روی شادیت نذارن،
نمی‌تونی عقاید و اعماق روحت رو نشون بدی و قضاوت نشی...
پس اون خود واقعی رو برای خودت در خلوت خودت و اون یک یا دونفر آدمی نگه دار
که شاید در طی ۷۰ سال عمر با عزتت پیدا بشن...
آدم ها دنبال خود واقعیت نیستن، دنبال چیزی‌ان که خودشون می‌خواستن باشن و نشدن، هروقت کسی دنبال خود واقعیت بود، اونو نگه دار و به کل دنیا نشون بده...

مدتیه شبا خود آسمونم دیگه طاقت نمیاره و با صدای بلند گریه میکنه ...

بارون آهنگمه تا صبح
روی پنجره میکوبه ...

🩶...

‌شاید تکراری شده باشه ولی یادت باشه،
اولین باره که داریم تجربه‌اش می کنیم،
حق داریم که ندونیم، که بلد نباشیم، که گند بزنیم...

نگرانتم ...
#جدید
✨

بارون ...🍂

شاید من خیلی خودخواه باشم اما وقتی ببینم اون ذوقی که می‌خوام توی چشم‌هاش نیست، می‌برمش دَم همون چشمه‌ای که ازش گرفتمش رهاش می‌کنم...
شاید پیش خودم بگم اگه سهم من بود برمی‌گرده، اما اون برنمی‌گرده، اینو از سوی چشم‌هاش فهمیدم...