عرشِ خدا و خاکِ ما، جمله یکی به یک نوا
نقشِ دوگانگی شکست، محو شد از دل و هوا
چون که احد یکی بود، کثرتِ ما خیال شد
نورِ حسین شعاعِ او، زینتِ لَا زوال شد
ما همه او، او همه ما، نیست دوگانه در جهان
نقطهی ذات، جلوه کرد، از دلِ عشقِ خونفشان
سرّ خدا حسین شد، رازِ فنا و بینشان
حرفِ انا؛ هُوَ شده، در دلِ "یا حسینَ" او
نیست دگر ز بینِ ما، غیرتِ ما و عینِ او
🍺🍯بخشی از مخمس «نور سرمد»،
۱۳ شعبان المکرم کربلاء المقدسه
https://t.me/lam_mim_books/1052