ကလေးများအတွက် ဖတ်စရာ

ပစ်လိုက်တော့မှာလား
----------------------
မူလတန်းကျောင်းတစ်ကျောင်းတွင်ဖြစ်သည်။

ဂျီလီယန်ဆိုသည့် ကလေးမလေး၏ မိခင်သည် ကျောင်းကို မကြာခဏခေါ်ခြင်း ခံရသည်။ ကျောင်းအုပ် ဆရာမကြီးရုံးခန်းကိုလည်း မကြာခဏဝင်တွေ့ရသည်။ အကြောင်းမှာ ဂျီလီယံလေးသည် သင်ကြားရေး ကိုလည်း အာရုံမစိုက်၊ စာကိုလည်း စိတ်မဝင်စား၊ သူ့ဘာသာသူ တွေးနေ ငေးနေတတ်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။

သူ့အတန်းပိုင်ဆရာမသည် ကလေးကို သတိထားမိနေသည်မှာကြာပြီ။ ထို့ကြောင့် အခန်းထဲတွင် စာလိုက် လုပ်လေ့မရှိသည့် သူ့ကို အပြစ်ပေးမိသည်။ ကလေးကို ချော့တစ်ခါ ချောက်တစ်လှည့်နှင့် မည်သို့ပင် သင်ကြားသည်ဆိုစေ အာရုံစိုက်လည်း ခေတ္တသာဖြစ်သည်။ ဂျီလီယံလေးက သူ့ကမ္ဘာကို သူတည်ဆောက်ကာ သူ့အတွေးနှင့်သူ နေသည်။

ဆရာမက သူ့မိခင်ကိုခေါ်ပြီး ကလေး၏ ပုံမှန်မဟုတ်သော အနေအထားကို ပြောပြသည်။ သူ့ကို စိတ်ရောကု ဆရာဝန်တစ်ဦးဦးနှင့် ပြကြည့်ရန်ကိုလည်း အကြံပြုသည်။

သူ့မိခင်သည် အတော်လေးစိတ်ပျက်သွားသည်။ အားလုံးကလည်း သူ့ကို သင်ကြားရမည်ကို ကြောက်လာကြပြီး ကလေးနှင့်သင့်လျော်သည့် ကျောင်းတစ်ကျောင်းကျောင်းတွင် အပ်နှံရန် အကြံပြုကြသည်။

မိခင်ဖြစ်သူက စိတ်ပျက်စွာနှင့် သူ့သမီးလေးကို ဂီတခန်းသို့ ခေါ်သွားသည်။ ထိုအခန်းထဲတွင် တီးမှုတ်နေကြသည်။ ဂျီလီယံလေး ဘာလုပ်သည် ထင်ပါသနည်း။ ကလေးသည် ထိုအခန်းထဲတွင် ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် လှည့်ပတ်ပြီး ကခုန်နေတော့သည်။

အသက်ကြီးသည့် ဆရာမကြီးတစ်ဦးက

“ရှင့်ကလေးက အထူးပဲ။ သူက စာသင်ချင်တာ မဟုတ်ဘူး။ သူက ကချင်တာ။ ကျွန်မအကြံပေးချင်တာကတော့ သူ့ကို အနုပညာကျောင်းတစ်ကျောင်းမှာ အပ်စေချင်တာပဲ။ သူသင်ချင်တာ စာမဟုတ်ဘူး။ သူသင်ချင်နေတာ အက” ဟု ပြောလိုက်သည်။

ထိုမိန်းကလေး အမည်မှာ ဂျီလီယံ ဘာဘရာ လင်း (Gillian Barbara Lynne) ဖြစ်ပြီး ဗြိတိန်နိုင်ငံတွင် ထင်ရှား သော အကမင်းသမီး၊ ကကွက်များကို ဖန်တီးသူ၊ ဇာတ်စင်ဒါရိုက်တာစသည့် ဂုဏ်ထူးတွေကို ပိုင်ဆိုင်နိုင်ခဲ့ပြီး ဆုတံဆိပ်ပေါင်းများစွာကိုလည်း ရရှိကာ ဘရော့ဒ်ဝေးသမိုင်းတွင် အထူးချွန်ဆုံး ဇာတ်မင်းသမီးကြီး တစ်ဦး ဖြစ်ခဲ့သည်။ သူ့ကို အော်ပရာကဝေကြီးဟုပင် တင်စားခေါ်ဝေါ်ခဲ့ကြသည်။

ကလေးတစ်ယောက်ကို အစောပိုင်း ပြုစုပျိုးထောင်မှုသည် အလွန်အရေးကြီးသည်။ သင်မရ ပြုမရဆိုကာ အိမ်ကို ပြန်လွှတ်ခြင်း ခံရသော အက်ဒီဆင်သည် နောက်ဆုံးဘာဖြစ်သွားသနည်း။ အောင်မြင်သော လူတစ်ဦး၏ နောက်ကွယ်တွင် မိခင်တွေကလည်း အရေးကြီးသည်။ မိခင်တို့၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် မဖြစ်မနေ ဇွဲဖြင့် ပြုစုပျိုးထောင်ပေးနိုင်စွမ်း မရှိလျှင်လည်း သားသမီးများသည် အလကားဘဝကို ရောက်ကြရပေလိမ့် မည်။

ကလေးအကြောင်းကို နားလည်သော ဆရာ ဆရာမများနှင့် မိဘများ ဖြစ်စေချင်ပါသည်။

တင်ညွန့်

၄.၁၁.၂၀၂၄

သွေးမအေးစေလိုပါ

အဲ့နေ့ဝတ်ဖို့ လိမ်မော်ဝါအင်္ကျီကို အပြင်က ချုပ်ပို့ရတယ်လို့ ကြားဖူးတယ်။ မိသားစုတွေ ရင်ထဲမှာ ဘယ်လိုနေရှာမလဲ။

တရားနာချင်လား ဘာစားချင်သလဲ ဘာမှာခဲ့ချင်လဲ နောက်ဆုံးဆန္ဒ အစရှိသဖြင့် လူ့အခွင့်ရေးတွေ....... ခဝေးဆိုတာ လူမှ မဟုတ်တာ။

လက်ထိပ်ခတ် ခေါင်းကိုစွပ် ဆွဲတဲ့နောက် လိုက်ရတဲ့ ခြေလှမ်းတွေ၊ ခေါင်းကိုမစွပ်ရင်လဲ မကြာခင် အမှောင်မိုက်ဆုံး ဖြစ်တော့မှာမို့ နင်းမှန်းမသိ၊ လှမ်းမှန်းမသိ စိတ်ထဲ ဘာတွေ တွေးမိနေမလဲ။

အမေ လို့ မှန်းရော် ကန်တော့လေမလား။ မပြီးပဲ ချန်ခဲ့ရတဲ့ နိုင်ငံ့အရေးအတွက် စိတ်မောလေမလား။

ဂျောက်ခနဲ ခြေထောက်အောက်က အံဖုံးအပွင့်...
တောကျီးကန်းတို့ ရင်ဘတ်တွေ ဗလာဟင်းလင်းပွင့် သွေးချင်းချင်း နင့်...

သမီးတို့ရေ သားတို့ရေ...

#သွေးကြွေးမှာ_ဆွေးနွေးစရာမရှိ
#မင်းတို့လည်းလုပ်ချင်ရာလုပ်ငါတို့လည်းနောက်မဆုတ်ဘူး

ဆင်ခြင်တုံတရားမရှိသူတွေက
စိတ်ထဲကစကားကို နှုတ်ကတန်းထွက်တတ်တယ်။

ဆင်ခြင်တုံတရားရှိသူက
စိတ်ထဲကပြောချင်တဲ့စကားကို
နှုတ်ကတန်းမထွက်ပဲ
ဦးနှောက်ဆီကို အရင်ပို့တယ်။

ဦးနှောက်ကနေမှ
ပြောသင့်တဲ့စကားလား
မပြောသင့်တဲ့စကားလား
ပြောလိုက်ရင် ဘယ်လိုအကျိုးရနိုင်လဲ
မပြောလိုက်ရင် ဘယ်လိုအကျိုးရနိုင်လဲ
သုံးသပ်ဝေဖန်ပိုင်းခြားတယ်။

အသိရှိသူ သတိရှိသူတွေဟာ
စကားကို လွယ်လွယ်မပြောတတ်ကြဘူး။

အသိနဲ့သတိမရှိသူတွေကတော့
ရင်ထဲကစကားလုံးတွေကို
ဦးနှောက်နဲ့ မဆက်သွယ်ပဲ
ပြောချင်ရာတွေ စွတ်ပြောတော့တာပါပဲ။

စကားပြောတဲ့အခါ
စိတ် နဲ့ နှုတ် နှစ်ခုထဲ
ဆက်သွယ်နေတာမျိုးမဟုတ်ပဲ

စိတ်ရယ် ဦးနှောက်ရယ် နှုတ်ရယ်
သုံးမျိုးနဲ့ ဆက်သွယ်ပြီးမှပြောရင်
မပြောသင့်တာတွေ မပြောမိတော့ပဲ
ပြောသင့်တာတွေပဲ ပြောမိလာပါလိမ့်မယ်.

#crd_to_owner_with_respect

ဆရာရယ်။
အဲဒီမှာတင် ဇွတ်ကို ဖြတ်ချပစ်လိုက်တာပါပဲ။ ဖြတ်လိုက် တော့လည်း ပြတ်သွားတာပါပဲ။ ကျွန်တော့်စိတ်ကို ကျွန်တော် ယုံလာတယ်။ ငါ တကယ်လုပ်ချင်ရင် တကယ်ကိုဖြစ်တယ်။ ငါ့စိတ်ကို ငါနိုင်တယ်လို့ ယုံကြည်လာတယ်။

အောင်သင်း - နောက်ပိုင်း ဘယ်လောက်ကြာလောက်အထိ ရှူချင်စိတ် ပြန်ပေါ်နေသေးသလဲ။ တမ်းတစွဲလမ်းမိနေတာကို ပြောတာပါ။
ကျော်ဟိန်း-အဲဒီလိုတော့ မဖြစ်ဘူးဆရာ။ ကျွန်တော်က လူတစ်မျိုးဆရာရဲ့။ မလုပ်တော့ဘူးလို့ ဖြတ်လိုက်ရင် စိတ်ကကို ပြတ်သွားတာ။ ဒါပေမယ့် စိတ်ကိုသာ နိုင်တာကိုး ဆရာရဲ့။ ဒီရုပ်ကြီးက သူ့သဘောသူဆောင်နေတာ မဟုတ်လား။ ကျွန်တော့်ရုပ်ကြီးက ဘိန်းဖြူစွဲသွားခဲ့ပြီလေ။ သူကတော့ တောင့်တနေပြန်သေးတာ ပဲ။ သူ့ကိုကျတော့ ကျွန်တော်က မနိုင်တော့ဘူး။ ဝါးဝါးနဲ့ သမ်းပြီး ‘ရင်း’ထနေတာဟာ အကြာကြီးပဲ။ သူကလည်း ဆယ်နှစ်ပဲဆရာရေ ဆယ်နှစ်ပဲ။ ဆယ်နှစ်လောက်ကိုခံခဲ့ရတာ။ ပျောက်သွားတာ ဘာကြာသေးလို့လဲ။

အောင်သင်း - တစ်ခုရှိတာက မင်းပြောသလို စိတ်ကပြတ်သွားဖို့က သိပ်တော့ မလွယ်လှဘူးကွ။ ဒါကြောင့် တချို့ ဆေးရုံတက်ပြီး ဖြတ်၊ ပြတ်သွားပါလျက် နောက်တစ်ခါ အဲဒီဘက်ကို ပြန်ပြီးလည်သွား တာမျိုးတွေ ဖြစ်နေတာပေါ့။
ကျော်ဟိန်း- ဟုတ်တယ် ဆရာ၊ သိပ်တော့ မလွယ်လှဘူး။ ဘိန်းဖြူ မစွဲနိုင် ပါဘူးဆိုတဲ့လူတွေ လာခဲ့စမ်းပါ၊ ကျွန်တော်ကကို ပိုက်ဆံအကုန် ခံပြီး တိုက်ပါ့မယ်။

အဲဒီကျတော့ -
အောင်သင်း - မလုပ်ပါနဲ့ မောင်ကျော်ဟိန်းရယ် အဲဒါမျိုးကို စိန်မခေါ်ကောင်းပါဘူး။ (ရယ်လျက် ပြောလိုက်မိပါသည်)
---------------------------------------------
အပေါ်က အကြောင်းတွေက
နိုင်ငံကျော်မင်းသား ကျော်ဟိန်းကို ဆရာဦးအောင်သင်းက အင်တာဗျူးထားတဲ့အထဲက မူးယစ်ဆေးနဲ့ ပတ်သက်တဲ့အပိုင်းလေးကို ဖြတ်ပြီး ရေးပြလိုက်တာပါ။
မူးယစ်ဆေးဆိုတာ စွဲလမ်းသွားရင် လူမှုရေး၊ပညာရေး၊
မိသားစုအရေး ဘာဆိုဘာမှ သုံးမရတော့ဘဲ ဘဝပျက်သွားတတ်တယ်၊ ကိုယ်တွေလူငယ်ဘဝကလည်း အနည်းနဲ့အများ လက်တည့်စမ်းဖူးတယ်ဆိုပေမယ့် ဒီနေ့ခေတ်မှာ မူးယစ်ဆေးက နာမည်ပေါင်းစုံနဲ့ ထွက်လာတဲ့အပြင် generation တွေကလည်း မြင့်လာတယ်၊ ကိုယ်တွေခေတ်နဲ့ မတူတာက အတော်ကြီး လွယ်လွယ်ကူကူ နဲ့ဝယ်လို့ရ‌နေတာ..ပဲ။

လူငယ်တွေကို အဓိကပစ်မှတ်ထားပြီး ခေတ်ပျက်တုန်း အပီအပြင်ကို အကြီးအကျယ် အရောင်းအဝယ်လုပ်နေတာတွေက အတော်ကြီး စိတ်မချမ်းသာစရာပဲ။
လူတယောက်က မူးယစ်ဆေးတကယ်စွဲသွားရင် ၊ မူးယစ်ကျွန်ဖြစ်သွားရင် သိပ်ကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်။
အသိ၊ သတိရှိပါစေ။

Credit

CTOU.

Via- Win Maung.
#CrdOrginalUploader
#မြန်မာ့ဖြူမည်းရုပ်ရှင်
#ရုပ်ရှင်ချစ်သူ

ဆရာကြီးအောင်သင်း နှင့် မင်းသားကြီးကျော်ဟိန်း...
အောင်သင်း - ဘိန်းဖြူ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ပြတ်သွားတာလဲ။
ကျော်ဟိန်း - ကျွန်တော်က ဘယ်သူ့ကိုမှ ကြောက်မနေချင်ဘူးဘယ်သူ့ အချုပ်ကိုင်ကိုမှ မခံချင်ဘူးဘယ်သူ့အလွှမ်းမိုးကိုမှ မခံချင် ဘူး။ ဘယ်သူ့အနိုင်ကိုမှ မခံချင်တဲ့ကောင်ဟာ ဒါကြီးရဲ့အနိုင်ကို ခံနေရပြီဆိုတာမျိုးကို တွေးလိုက်မိတော့ လန့်လာတယ်ဆရာ။ ငါတော့ သွားပြီပေါ့။ ဒီအတိုင်းကြီး ခံနေရတော့မလားပေါ့။ ဖြတ်မှဖြစ်မယ်။ ဒီအတွေးဟာ ဆေးသမားအားလုံး ဖြစ်ဖူးတဲ့အတွေးပဲ။ ဒါပေမယ့် လက်တွေ့မှာ ဘယ်သူမှ အကောင် အထည်မဖော်နိုင်ဘူး။ ဖြတ်ချင်တဲ့အချိန်မှာ အားလုံးလိုလို စွဲကြပြီ။ ကျွန်တော်လည်း ဖြတ်ချင်စိတ်ရှိတဲ့အချိန်မှာ ရေရေ လည်လည်ကို စွဲနေပြီ။ ဒါကြီးကို ဘယ်လိုဖြတ်မလဲ။ စဉ်းစား တော့ အဖြေတစ်ခုထွက်လာတယ်။
ဘိန်းဖြူဆိုတာကြီးက ငါ့ကို လွှမ်းမိုးနေပါကလား၊ ဒီကောင်ကြီးက ငါ့ကို ချုပ်ကိုင်နေပါကလား ဆိုတာကြီးကို မကြိုက်နိုင်အောင် ဖြစ်လာခဲ့ရတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ဒါရိုက်တာ တစ်ယောက်ကလည်း ကျွန်တော့်ကို လွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင်ဖို့ ကြိုးစား လာတာကို သတိထားမိလာတယ်။ ရှေ့ပိုင်းမှာ ကျွန်တော်ပြောခဲ့သလို ကျွန်တော်က
ဘယ်သူ့လွှမ်းမိုးမှု ချုပ်ကိုင်မှုကိုမှ မခံချင် ဘူး။
နောက်ပြီး ကျွန်တော်က ရှက်တတ်တယ်ဆရာ။
ရှက်တတ်တယ်ဆိုတာက တခြားဟာမျိုးတွေမဟုတ်ပါဘူး။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ အထင်ကြီးနေတဲ့သူတစ်ယောက်ယောက် ကျွန်တော့် ကို‘ဒီကောင် အလကားကောင်ပဲ'လို့ အထင်သေးသွားမှာမျိုးကို ရှက်တတ်တယ်။ ဒီအချိန်မှာ ဒါရိုက်တာ ဆရာဦးဝင်းဖေနဲ့ ‘လူသွားလမ်းကလေး' ဆိုတဲ့ကားကို ရိုက်နေတဲ့အချိန်ပေါ့။ ကျွန်တော်က ဦးဝင်းဖေကို အထင်ကြီးတယ်။ သူက အနုပညာ ကျောင်းအုပ်ကြီး၊ ပန်းချီလည်းတတ်တယ်၊ စာလည်းရေးတယ်၊ ရုပ်ရှင်ပညာကိုလည်း တတ်တယ်။ ကျွန်တော်က ယူဆတယ်။ သူက ကျွန်တော့်ကို ဘိန်းဖြူစွဲနေသူရယ်လို့ သိသွားမှာကို ကြောက်နေတယ်။ အဲဒီမှာတင်ပဲ ကဲကွာ ဖြတ်တယ်ကွာဆိုပြီး ဖြတ်ချလိုက်ပြီး အရက်ကိုသောက်တော့တာပဲ။

ပြောလိုက်ရဦးမယ်။ စောစောကပြောခဲ့တဲ့ ကျွန်တော့်ကို ချုပ်ကိုင်ဖို့ကြိုးစားတဲ့ ဒါရိုက်တာကိုယ်တော်မြတ်က အဲဒီကျတော့မှ ကျွန်တော်ဟာဖြင့် အရက်တွေကို စွတ်သောက်နေပြီ၊ ကြည့်လုပ်ကြပါဦး ဘာညာနဲ့ ကျွန်တော့်အစ်ကိုတို့၊ ညီမတို့ကို သွားတိုင်တော့တာကိုး ဆရာရဲ့။ ဒီတော့ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ “ဟ ဘိန်းဖြူတုန်းကတော့ ဘာမှမပြော အရက်သောက်တာကျမှ ပြောရသလား မရိုးသားဘူး”ပေါ့။ တကယ်ဆိုတော့ ဘိန်းဖြူ လုပ်နေတာကို သူသိတယ်၊ ရိပ်မိတယ်။ “ခင်ဗျားဗျာ ဒါကို မလုပ်ပါနဲ့ ဘာညာ” စသည်ဖြင့် ကျွန်တော့်ကိုပြောစေချင်တယ်။ သူက အဲဒီတုန်းက ဘာမှမပြောဘူး။ သူ့ကိုလည်း “ခင်ဗျားဗျာ ဘိန်းဖြူတုန်းကတည်းက ပြောပါလား၊ ခုမှပြောရသလား”ဆိုပြီး သူ့ကို ငိုပြီးတော့ကို ပြောခဲ့မိပါသေးတယ်။

အောင်သင်း- ဒီတော့ ဘိန်းဖြူကို ဖြတ်ချင်လာခဲ့တာတွေက -
ကျော်ဟိန်း- ဘိန်းဖြူ ရဲ့လွှမ်းမိုးနေမှုကြီးကို ကြောက်တယ်။ နောက်တစ်ချက် က ဘိန်းဖြူကိုအကြောင်းပြုပြီး တစ်ယောက်ယောက်၊ တစ်စုံ တစ်ခုကို ကြောက်နေရမှာကြီးကိုလည်း ကြောက်တယ်။ နောက် တစ်ချက်က အလုပ်တစ်ခုပေါ်လာလိုက်ရင် ကျွန်တော်က ဘယ် တော့မှ အဆင်သင့်မဖြစ်ဘူး။ အလုပ်အတွက် လာခေါ်လိုက်ရင် ကျွန်တော်က ခဏကလေးဆိုပြီး ဟိုဟာလုပ်သလိုလို၊ ဒီဟာ ယူသလိုလို၊ အိမ်သာဝင်လိုက်သလိုလိုနဲ့ ဘိန်းဖြူကို ချရတော့ တာ။

အောင်သင်း-ရှူတာလား။
ကျော်ဟိန်း - ဟုတ်တယ်။ စီးကရက်ထဲထည့်ပြီး ရှူတာ။ ကျွန်တော်က ထိုးတာတွေဘာတွေကို ဝါသနာမပါဘူး။

အောင်သင်း - အတိုင်းအတာ အကန့်အသတ်ရှိသေးသလား။ ဘယ်လောက်များများလုပ်ခဲ့သလဲ။
ကျော်ဟိန်း - ဟာ.. ဆရာ့နှယ်… ဘာပြောကောင်းမလဲ၊ သုံးလိုက် ရှူလိုက် တာဟာ မိုးမွှန်ရောဆိုတာမျိုးပေါ့။ ပိုက်ဆံကလည်း ရနေပြီကိုး ဆရာရဲ့။ ဘယ်လောက်ရှူလိုက် သုံးလိုက်သလဲဆိုရင် ကျွန်တော် ဒီအိမ်ကြီးထဲက အခန်းတစ်ခန်းမှာချတာ၊ အခန်းထဲကအိမ်မြှောင် တွေပါ ဘိန်းဖြူစွဲကုန်တာ။ ကျွန်တော်တို့ဖြတ်တော့ အဲဒီကောင် တွေ အကုန်ပြုတ်ကျပြီး သေကုန်ရော။ ဒါနဲ့ပဲ ဖြတ်လိုက်တော့ - - နေဦးဆရာ။ ဖြတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် မလွယ်တာကို ပြောပြပါ့ မယ်၊ဥပဒေနဲ့လည်း မလွတ်ကင်းတော့ ဥပဒေလည်းကြောက်ရအကုန်ကြောက်နေရတာကြီး ဖြတ်မယ်ကွာလို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးတာနဲ့ ဘိန်းဖြူတစ်လိပ်ကို သေချာဖြည့်အဝချ၊ ပြီးတာနဲ့အထုပ်လိုက် ကြီးကို အိမ်သာထဲသွန်ထည့်ပြီး ရေဆွဲချပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မှ ဘိန်းဖြူ စည်းစိမ်ကလေးနဲ့ မှိန်းနေတာပေါ့။
၂ နာရီလောက် ရှိတော့ တဖြည်းဖြည်း ပြေသွားရော၊ အာနိသင် ကုန်သွားရော။ ဒီတော့ နောက်ထပ်ပြီး လုပ်ချင်လာပြန်ပါရော။ ကျွန်တော် ဘာလုပ်မိတယ်ထင်သလဲ။ အိမ်သာထဲပြန်သွား အိမ်သာခွက် ဘေးနှုတ်ခမ်းတွေကို လက်နဲ့ ပွတ်သပ်ရှာကြည့်မိသေးတယ်။ နည်းနည်းပါးပါး ကပ်ပြီးကျန်နေခဲ့ဦးမလားပေါ့။ ကျွန်ဖြစ်သွား ပြီဆိုရင် အဲဒီလိုကို ကြောက်စရာကောင်းတယ် ဆရာရေ။ ကျွန်တော် မရွံမရှာကို လုပ်ခဲ့မိတာ။ နောက်မှ ဖျတ်ခနဲ သတိရ ပြီး'ဟ..ငါ ဘာလုပ်နေတာလဲ ရူးနေသလား”ဆိုပြီး စိတ်ကို ပျက်သွားတာပဲ။ တစ်ယောက်တည်း အိမ်သာထဲမှာရှက်လိုက်တာ

အမေရေးထားတဲ့စာ
-------------------
ချစ်သမီးလေး

အမေအိုလာပြီနော်။ သမီးကို မှာချင်တာက အမေ့ကို စိတ်ရှည်သည်းခံပေးပါကွယ်။ အမေ့ကို နားလည်ပေးဖို့ ပြောချင်ပါတယ်။

အမေအသက်ကြီးလာပြီလေ။

အမေစကားပြောရင် စကားတစ်လုံးကို ထပ်ကာထပ်ကာ ပြောမိလာတာမျိုးရှိပါလိမ့်မယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ သမီးက

“အမေ အဲဒါကိုပဲ ထပ်ကာထပ်ကာပြောနေတယ်” ဆိုပြီး ဒေါသနဲ့ မတုံ့ပြန်ပါနဲ့ကွယ်။ သမီးငယ်ငယ်တုန်းက မှတ်မိလား။ အမေကလေ သမီးကြားဖူးနေတဲ့ ပုံပြင်တွေကိုပဲ ညတိုင်း ထပ်ကာထပ်ကာ ပြောပြမှ သမီးက အိပ်တတ်တာလေ။

အမေက ရေမချိုးချင်ဘူးလို့ ပြောတဲ့အခါ အမေ့ကိုစိတ်မဆိုးရဘူးနော်။ သမီးငယ်ငယ်လေးတုန်းက ရေချိုးပေးမယ် လုပ်တိုင်း အမေ့ကို ဆင်ခြေအမျိုးမျိုးပေးပြီး ဟိုပြေး သည်ပြေး လုပ်တတ်တာလေးကို သတိရ လိုက်ပါကွယ်။

အမေက သမီးတို့သုံးနေတဲ့ ဖုန်းတွေ ကွန်ပျူတာတွေကို နားမလည်လို့ မေးတဲ့အခါမှာ အမေ့ကို စိတ်ရှည်ရှည် ထားပြီး ရှင်းပြပါလားကွယ်။ အမေက နည်းပညာခေတ်မှာ ကြီးပြင်းလာရတာ မဟုတ်ဘူးလေ။ ဖုန်းကိုတောင် ဘယ်လိုသုံးရမလဲဆိုတာ မနည်းအားစိုက် လေ့လာနေရတာ။ သမီးငယ်ငယ်တုန်းကလေ သမီးကို ထမင်းစား တတ်အောင်၊ အဝတ်အစားဝတ်တတ်အောင်၊ ခေါင်းဖြီးတတ်အောင် နေ့တိုင်း အမေသင်ပေးခဲ့ရတယ်ကွယ်။ အမေတစ်ခါမျှ စိတ်မပျက်ခဲ့ပါဘူး။ အမေအိုတွေကို စိတ်ရှည်ပြီး သည်းခံပေးဖို့ဆိုတာ သမီးတို့ အမေအိုတွေ ဖြစ်လာတဲ့နေ့မှ နားလည်လာပါလိမ့်မယ်။

သမီးနဲ့အမေ စကားပြောနေရင်းနဲ့ အမေ့စကားက ဘယ်ရောက်လို့ ရောက်မှန်းမသိရင်လည်း နားလည်ပေး ပါကွယ်။ အမေ့ကို လမ်ကြောင်းပြန်တည့်ဖို့ သမီးက ထောက်ပေးရမှာပေါ့။ အမေ့မှာ မှတ်ဉာဏ်တွေ သိပ်မကောင်းတော့ဘူးလေ။ အမေ့အနားမှာ သမီးကလွဲပြီး ဘယ်သူရှိလို့လဲ။

အသက်တွေကြီးလာတော့ စိတ်သွားတိုင်း ကိုယ်မပါနိုင်တော့ဘူးလေ။ လမ်းလျှောက်ရင်လည်း ခြေထောက်တွေက တုံ့ဆွဲထားသလို ဖြစ်နေတော့ ဘယ်မှာ မြန်မြန်လျှောက်နိုင်တော့မှာလဲ။ အမေ့ကို

“အမေကလည်း မြန်မြန်လျှောက်တာ မဟုတ်ဘူး” လို့ အပြစ်မတင်ပါနဲ့လားကွယ်။ အမေ့ကို လက်လေးတွဲပြီး လျှောက်နိုင်အောင် ဖေးမပေးပေါ့။ သမီး လမ်းလျှောက်တတ်ခါစက အမေလက်တွဲပြီး လျှောက်နိုင်အောင် လုပ်ပေးခဲ့တာလေးကို သတိရပေါ့။

သမီးရေ

တစ်နေ့နေ့ တစ်ချိန်ချိန် သမီးလည်း အမေ့လိုပဲ အိုလာလိမ့်မယ်။ ဝမ်းမနည်းနဲ့နော်။ အမေနဲ့အတူတူနေရင်းက ငါတစ်နေ့ အိုလာရင် ဘယ်လိုနေရမလဲ၊ ဘယ်လိုနေသင့်သလဲဆိုတာကို လက်တွေ့ သင်ယူထားပေါ့နော်။

အမေအသက်ကြီးလာချိန်မှာ (ဘယ်နေ့ ဘယ်အချိန်လူ့လောကကြီးထဲကနေ ထွက်သွားရမယ်မှန်း မသိတဲ့ အချိန်မှာ) အမေ့ကို အချစ်တွေ၊ မေတ္တာတွေ၊ ပျော်ရွှင်မှုတွေ မျှဝေပေးတဲ့အတွက် သမီးကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကွယ်။ အမေက သမီးအတွက် အပြုံးလေးတွေပဲ ပြန်ပြီးတုံ့ပြန်နိုင်တော့တယ်။ သမီးဆီကလည်း

“ချစ်တယ် မေမေ” ဆိုတဲ့ စကားသံလေးပဲ ကြားချင်တော့တယ်။

“သမီးကို ချစ်တယ်”

မေမေ

(Letter from a Mother to a Daughter)

တင်ညွန့်

၂၀.၉.၂၀၂၄

လက်ခံရန်ခက်သော အမှန်တရားများ
----------------------------------
(၁) လူဆိုး လူယုတ်မာများသည် လူတော် လူကောင်းများထက် ပိုပြီ အသက်ရှည်ကြသည်။

(၂) ရိုးသားသူများသည် ပိုပြီး ခံစားရတတ်သည်။

(၃) အကောင်းဆုံး မိတ်ဆွေဆိုသည်မှာ နှစ်ယောက် သို့မဟုတ် သုံးယောက်ထက် မပိုနိုင်ပါ။

(၄) ပိုက်ဆံချမ်းသာတိုင်း ပျော်ရွှင်မည် မဟုတ်ပါ။

(၅) သင့်ဘဝသည် စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း အပြောင်းအလဲဖြစ်သွားနိုင်သည်။

(၆) စိတ်ဓာတ်ကျခြင်းသည် ကျိန်စာမဟုတ်၊ ကိုယ်တိုင် ကုစားနိုင်သည်။

(၇) ဘဝ၏ အကောင်းဆုံး အတွေ့အကြုံများသည် အဆိုးဆုံးသောသူများထံက ရနိုင်သည်။

(၈) လူတစ်ယောက်သည် အကူအညီမလိုမချင်း၊ ကူညီချင်း၏ အရေးကြီးမှုကို နားမလည်။

(၉) မည်သူက သင့်ကို စောင့်ကြည့်နေသည်ဖြစ်စေ သင်သည် သင်သာဖြစ်သည်။

(၁၀) လူ ၉၀ ရာခိုင်နှုန်းလောက်သည် သူတို့၏ မျက်နှာအမှန်ကို ဖော်ပြလေ့မရှိပေ။

(၁၁) ဘဝသည် သင့်ကို စိတ်ရှည်စွာဖြင့် အမြဲစမ်းသပ်နေသည်။

(၁၂) ကံဆိုသည်မှာ မယုံမရှိပါနှင့်၊ လျှော့လည်း မတွက်ပါနှင့်။

(၁၃) တစ်ခါတစ်ရံတွင် ကိုယ်အချစ်ဆုံးသူသည် ကိုယ်အမုန်းဆုံးသူ ဖြစ်သွားတတ်သည်။

(၁၄) လုံးဝမမျှော်လင့်ထားချိန်တွင် အဆိုးတွေရောက်လာနိုင်သလို၊ အကောင်းတွေလည်း ဖြစ်သွား နိုင်ပါသည်။

(၁၅) သင့်အနာဂတ်ကို မည်မျှ အကွက်ချထားသည်ဆိုစေ ဘဝသည် သူ့အစီအစဉ်အတိုင်းသူဖြစ်နေသည်ကို အံဩစွာတွေ့ရပေလိမ့်မည်။

(The Dark Truth of Life)


တင်ညွန့်

၁၈.၉.၂၀၂၄

စရိုက်
------
လူတွေလက်ခံထားကြသော စရိုက်တို့သည် အမြဲမှန်သည်ဟု ယူဆရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။

“စရိုက်” ဆိုသည်မှာ အပြုအမူ၊ အလေ့ အကျင့်ဖြစ်သည်။

“ငါ့မှာ အကျင့်ပါနေလို့”

“ငါ့ဘော့စ်က အဲဒီလိုပဲ လုပ်တတ်တယ်”

ထိုအပြောနှင့် သဘောများသည် အမြဲမှန်ကန်ပြီး တရားသေလုပ်ဆောင်နေကြသော အမူအကျင့်များလည်း မဖြစ်နိုင်ပေ။

ဥပမာ

“ငါ့ ဆရာက ဒေါသထွက်လာရင် စားပွဲကို လက်ဝါးနဲ့ ရိုက်လေ့ရှိတယ်”

ထိုသူသည် သူ့ရှေ့ကစားပွဲပေါ်တွင် သူ့လက်ကို ထိခိုက်စေနိုင်သော ပုလင်းကွဲလိုအရာမျိုးရှိလျှင် လက်ဝါးနှင့် ရိုက်မည်မဟုတ်။ အခြားတစ်ချက်မှာ သူဒေါသထွက်ပြကာ စားပွဲကို လက်နှင့်ရိုက်ပြလျှင် ငြိမ်ခံနေမည့် သူတွေ ရှေ့တွင်သာ ထိုအပြုအမူမျိုးကို လုပ်ဆောင်ပြမည်ဖြစ်ပြီး၊ သူ့ထက်ကြီးသော၊ သူကြောက်ရသောသူရှေ့တွင် သူ့ဒေါသကို ထိုသို့ ထုတ်ပြရဲမည် မဟုတ်။

“ငါ့မိန်းမက ဒေါသထွက်လာရင် သူ့လက်ထဲကရှိတာနဲ့ ကောက်ပေါက်တော့တာပဲ”

ထိုသဘောတရားကလည်း အမြဲမမှန်နိုင်ပါ။ သူဒေါသထွက်နေချိန်တွင် သူ့လက်ထဲ၌ ဒေါ်လာ ၁၅၀၀ ခန့်တန်သော အိုင်ဖုန်းတစ်လုံး ကိုင်ထားပါက ထိုအိုင်ဖုန်းဖြင့် ကောက်ပေါက်မည် မဟုတ်ပါ။

“ကျွန်မယောက်ျားက ဒေါသထွက်လာရင် သူ့ရှေ့ရှိတာကို ကန်ပစ်တော့တာပဲ”

သူ့ရှေ့တွင် သူခြေထောက်ကို ကျိုးစေနိုင်သော အရာကို ကန်မည်မဟုတ်ပါ။ သူ့အမေ သူ့ရှေ့တွင်ရှိနေလည်း ကန်မည် မဟုတ်ပေ။

ဘာကို ကောက်ချက်ဆွဲနိုင်သနည်း

လူတစ်ယောက်သည် မည်မျှ ဒေါသထွက်သည်ဖြစ်စေကိုယ့်အကျိုးစီးပွား တစ်ခုခုကို ထိခိုက်စေမည့် မည်သည့် အကြောင်းအရာကိုမျှ အလွယ်တကူ ပြုလုပ်မည် မဟုတ်ပေ။

သူဒေါသထွက်၍ရသည်။ သို့သော် သူ့ထက်ရာထူးကြီး၊ ခွန်အားကြီး၊ တန်ခိုးအာဏာကြီး၊ ဘုန်းကြီးသောသူကို ဒေါသထွက်ပြကာ ထင်တိုင်းလုပ်ပြ၍ မရပေ။ ထိုသူတို့ရှေ့ရောက်လျှင် သူ့ဒေါသသည် ချိုးနှိမ်ထားရမည်သာ ဖြစ်သည်။

ဥပမာ

ကိုယ့်ထက် ရာထူးငယ်၊ ဂုဏ်ငယ်သူတစ်ဦးဦးက ကော်ဖီခွက်ကို ယူလာပြီး ကိုယ့်ပေါ်ကို မှောက်ကျသည် ဆိုပါစို့။ ကိုယ်နိုင်ရမည့်သူဖြစ်လျှင် ဟိန်းဟောက်မည်၊ ဆွဲထိုးကောင်း ဆွဲထိုးမည်။ သို့သော် ထိုကော်ဖီခွက်ကို ယူလာသူမှာ ကိုယ့်ထက်ရာထူးကြီး၊ အာဏာကြီး၊ ကိုယ့်ဘော့စ်ဖြစ်နေလျှင်

“ရပါတယ် ... ကိစ္စမရှိပါဘူး” ဟုပြောပြီး မျက်နှာချိုပြန်သွေးမည်။

ဘယ်သူ့ကို ဒေါသထွက်၍ရသည်၊ ဘယ်သူ့ကို ဒေါသထွက်၍မရဆိုခြင်းမှာ သူ့ကိုယ်သူသိသည်။

ကိုယ့်ထက်သာလျှင် မျက်နှာသာပေးမည်

ကိုယ့်ထက်နိမ့်လျှင် အာဏာပြမည်

အမှန်တော့ စရိုက်ကို ဖော်ထုတ်ခြင်းမှာ လူတစ်ယောက်၏ စစ်မှန်သော အပြုအမူ အလေ့အကျင့်တစ်ခု မဟုတ် နိုင်ပါ။

(Photo Credit: New Leaf Recovery)

တင်ညွန့်

၁၅.၉.၂၀၂၄

ဘာကြောင့် မအောင်မြင်ရသလဲ
----------------------------
ငါဟာဘာလဲ ပြန်မေးကြည့်လိုက်

ကောင်းပြီ

တွေးကြည့်လိုက်ဦး

“ငါဟာ ငါးမန်းတစ်ကောင်” လို့

ငါးမန်းတစ်ကောင်ဖြစ်ပြီဆိုတော့ တွေ့သမျှငါး အကုန်လိုက်စားတဲ့ ငါးမန်းလား။

ငတ်နေတဲ့ ငါးမန်းတစ်ကောင်ဆိုရင် တွေ့ရာအကုန်လိုက်စားတော့တာပဲ။

ပေါ်သမျှ အသစ်အဆန်းပစ္စည်း ... စားတယ်

ဂိမ်းအသစ် ... စားတယ်

ဗီဒီယိုအသစ် ... စားတယ်

စားသောက်ဆိုင်အသစ် ... စားတယ်

အဝတ်အစားအသစ် ... စားတယ်

စားနိုင်တဲ့ အနေအထားတွေမှာ တွေ့ရာအကုန်စားတဲ့ ငါးမန်းတစ်ကောင် ဖြစ်နေပြီလား။

ဘဝမှာ ဘာကြောင့် မအောင်မြင်ရသလဲ

တွေ့ရာစားချင်တဲ့ အမြင်တွေ မပြောင်းလဲနိုင်တာကြောင့် မအောင်မြင်တာ။ ဒါကြောင့် စားသုံးမှုပုံစံကို ပြောင်း ကြည့်ရအောင်။

ချမ်းသာသူတွေကိုကြည့်

အောင်မြင်သူတွေကိုကြည့်

အဲဒီလူတွေဟာ စားသုံးသူလား ... ထုတ်လုပ်သူလား

စားသုံးသူတွေအားလုံး စားရင်းနဲ့ မွဲနေကြချိန်မှာ

ထုတ်လုပ်တဲ့သူတွေအားလုံးဟာ ထုတ်ရင်းနဲ့ ချမ်းသာနေကြတာ

အဲဒါကို သတိထားမိသလား။

ဒါကြောင့် ဘာဖြစ်လို့ မချမ်းသာသလဲ

ဘာဖြစ်လို့ မအောင်မြင်ရသေးသလဲ

စဉ်းစားကြည့်ရင် အဖြေက ရှင်းရှင်းလေး

ကိုယ်က စားသုံးတဲ့ ဘဝမှပဲ ကျေနပ်နေကြတာ၊ ထုတ်လုပ်သူဖြစ်အောင် မကြိုးစားနိုင်သေးရင် မွဲနေဦးမှာပဲ။

(Photo Credit : Science News)

တင်ညွန့်

၁၁.၉.၂၀၂၄

ဂျပန်တို့ထံမှ အတုယူသင့်သော အလေ့အကျင့်များ
-----------------------------------------------
(၁) ကလေးငယ်ငယ်လေးတွေ တစ်ယောက်တည်းကျောင်းသွားကြသည်

အသက် ၆ နှစ်၊ ၇ နှစ်အရွယ် ကလေးများသည်ပင် ကျောင်းကို တစ်ယောက်တည်း သွားနေကြသည်ကို ဘတ်စ်ကား၊ ရထားနှင့် လမ်းများပေါ်တွင် တွေ့နေရသည်။ ကျောင်းကို မည်သူမျှ လိုက်မပို့ကြ။ ရာဇဝတ်မှု အလွန်နည်းသော နိုင်ငံဖြစ်သည့်အပြင်၊ ကလေးတွေကို ငယ်စဉ်ကတည်းက ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးတတ်စေရန် လေ့ကျင့်ပေးထားသည်။ ကလေးတွေကို ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်း အထူးအလေးထားပြီး ကူညီစောင့်ရှောက် ပေးကြသည့် အစဉ်အလာကောင်းတွေ ရှိကြသော လူမျိုးများဖြစ်သည်။

(၂) ကျောင်းတွင် ကျောင်းစာကိုသာမက ဘဝအတွက် အလေ့အကျင့်ကောင်းတွေကိုလည်း သင်သည်

ကျောင်းသို့ရောက်သည့်အခါတွင် ကလေးများသည် ကိုယ့်ကျောင်း၊ ကိုယ့်စာသင်ခန်းကို ကိုယ်တိုင် သန့်ရှင်းရေးများ လုပ်ကြရသည်။ ကြမ်းတွေ၊ တံခါးတွေ၊ မှန်တွေ၊ အိမ်သာတွေကို ကျောင်းသားတွေကသာ တိုက်ချွတ်ဆေးကြောနေကြသည်ကို မြင်ရမည်ဖြစ်သည်။ ပတ်ဝန်းကျင်သန့်ရှင်းရေး အလေးထားရန်သာမက စည်းကမ်းရှိသော အလေ့အကျင့်ကောင်းများ ပါသွားစေရန် ပျိုးထောင်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် တာဝန်ယူမှု တာဝန်ခံမှုရှိပြီး အဖွဲ့လိုက် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်တတ်သော အကျင့်ကောင်းတွေကိုပါ ရစေသည်။

(၃) ကိုယ်ထူကိုယ်ထ စားသောက်ကြသည်

ကျောင်းများတွင် ကလေးများသည် ကိုယ့်အတန်းလိုက်၊ အဖွဲ့လိုက် နေ့လယ်စာ စားသောက်ရေးကို ကျောင်းသားများကိုယ်တိုင် ပြင်ဆင်လုပ်ကိုင်ကြရသည်။ ကျောင်းက ချက်ပြုတ်ပေးထားသည့် အစားအစာ များကို ကျောင်းသားများက အတန်းလိုက် လာထုတ်ပြီး ပြန်လည်ခင်းကျင်း ကျွေးမွေးရသည့် အလေ့အကျင့် များကို လုပ်စေသည်။ စာသင်ခန်းသည် စာသင်ချိန်တွင် စာသင်ခန်းဖြစ်သလို၊ ထမင်းစားချိန်တွင်လည်း ထမင်း စားခန်းဖြစ်သွားသည်။ ခုံစီခြင်း၊ အစားအစာဝေခြင်း၊ စားဖိုဆောင်မှ အစားအစာများယူခြင်း၊ ပန်းကန်ခွက်များ ပြန်ပို့ခြင်းတို့ကို ကျောင်းသားများ ကိုယ်တိုင် လုပ်ကြရသည်။

(၄) ရထားနောက်ကျလျှင် လက်မှတ်ထုတ်ပေးသည်

ဂျပန်နိုင်ငံ ရထားများသည် အချိန်မှန်ကြသည်ကများသည်။ ၅ မိနစ်ခန့် နောက်ကျလျှင်ပင် ဝန်ထမ်းများသည် ဘူတာအထွက်တွင် စောင့်ဆိုင်းပြီး ခရီးသည်များကို တောင်းပန်ရုံမက ရထားနောက်ကျရကြောင်း လက်မှတ် များကိုလည်း ခရီးသည်တိုင်းကို လိုက်ဝေပေးသည်။ ထိုလက်မှတ်ကိုပြပြီး မိမိတို့ အလုပ်ဌာနတွင် ရထားကြောင့် ဖြစ်ရကြောင်းကို အကြောင်းပြနိုင်သည်။ ထိုလက်မှတ်လေးများ ပါလာလျှင်လည်း အလုပ် ဌာနများက ခွင့်လွှတ်ပေးကြသည်။
(၅) သဘာဝဘေးဒဏ်ကို အလွန်ဂရုစိုက်ကြသည်

ဂျပန်နိုင်ငံတွင် ဖြစ်ပွားသော ငလျှင်၏ ၂၀ ရာခိုင်နှုန်းခန့်သည် အင်အား အဆင့် ၆ အထက်ရှိကြသည်။ လမ်းတွေ မကြာခဏပျက်သည်။ ပျက်သွားသော လမ်းတွေကို တစ်ပတ်အတွင်း ပြီးစီးအောင် ပြုပြင်ပေးသည်။ တိုကျိုမြို့ အောက်တွင် ကြီးမားသော ရေပိုက်လမ်းကြောင်းကြီး ၅ ခုခန့်ကို တည်ဆောက်ထားသဖြင့် မိုးများသော်လည်း ရေကြီး ရေလျှံခြင်းမရှိဟုဆိုသည်။

(၆) ပစ္စည်းပျောက်လျှင် ပြန်ရသည်

ဖုန်း၊ ပိုက်ဆံအိတ်၊ ထီးစသည်တို့ ပျောက်သွားလျှင် ကိစ္စမရှိ။ အနီးဆုံး ရဲဌာနများတွင် သွားရောက် စုံစမ်းနိုင်သည်။ ကောက်ရသူများသည် အနီးဆုံး ရဲစခန်းများကို လာပြီး အပ်နှံထားလေ့ ရှိကြသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ တိုကျိုတွင် တစ်နှစ်အတွင်း ပျောက်သွားသောပိုက်ဆံ ၃၂ သန်းခန့်ကို ပြန်ရသည်ဟု ဆိုသည်။

(What should I learn from Japan?)

(Photo Credit : The Japan Times)

တင်ညွန့်

၁၀.၉.၂၀၂၄

ပညာဉာဏ်ရှိသူတို့၏ အမူအကျင့်များ
-------------------------------------
၁။ အသေးအမွှားကိစ္စများကို အလေးထားပြီး စိတ်လိုက်မာန်ပါ မတုံ့ပြန်တတ်

၂။ စကားပြောလျှင် သတိထားပြီး၊ စကားလုံးကို ရွေးချယ်သုံးတတ်

၃။ သူဘာတွေ တွေးနေသလဲဆိုခြင်းကို လူသိမခံတတ်

၄။ သူတို့အကြံအစည်တွေကို ထုတ်မပြောတတ်

၅။ သူတစ်ပါး ကိုယ်ပိုင်ကိစ္စတွေမှာ ဝင်မစွက်ဖက်

၆။ သူတစ်ပါးအကြံပြုချက်ကို အလေးထား

၇။ အတင်းမပြော

၈။ သူတို့စိတ်ဝင်စားသည့်အကြောင်းကိုသာ ဆွေးနွေးတတ်

၉။ အရေးမပါသည့်အရာများတွင် အချိန်မဖြုန်း

၁၀။ လွှဲပြောင်းပေးသင့်သည်တို့ကို လွှဲပြောင်းပေးနိုင်စွမ်းရှိ

၁၁။ ကိုယ်ဘာလေးလုပ်နေသည်၊ ဘာတွေစားနေသည် စသည်တို့ကို ဆိုရှယ်မီဒီယာပေါ် တက်မကြွား

၁၂။ မည်သည့်နေရာတွင်မဆို လေးနက်စွာ စဉ်းစားတတ်

၁၃။ မှားနေလျှင် မှားနေကြောင်း ထောက်ပြတတ်

၁၄။ အရူးနှင့် ဖက်ပြိုင်ပြောကာ အရူးနှစ်ယောက်ဘဝအရောက်မခံ

၁၅။ တည်ငြိမ် အေးချမ်းစွာဖြင့် ရင့်ကျက်တည်ကြည်စွာ နေထိုင်တတ်

၁၆။ သူတို့စိတ်ခံစားချက်ကို ထိန်းသိမ်းနိုင်စွမ်းရှိ

၁၇။ သူများပြော၍ ကိုယ့်စိတ်ကို လိုက်ပြောင်းခြင်းမရှိ

၁၈။ အမြဲ ကောင်းမွန်သည့် တီထွင်၊ ဖန်တီး၊ ဖော်ထုတ်မှုတစ်ခုခုကို လုပ်နေတတ်

၁၉။ ကြောင်းကျိုးဆက်နွှယ် ယုတ္တိနည်းကျကျ တွေးခေါ်ပြောဆိုတတ်

၂၀။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်မှုအပြည့်ရှိ၊ စိတ်ဓာတ်ခိုင်မာသူများဖြစ်သည်။

တင်ညွန့်

၃၀.၈.၂၀၂၄

အပေါင်းအသင်းမှားသူပုံပြင်

တစ်ခါတုန်းက နွားမတစ်ကောင်ဟာ တောကြီး တစ်တောထဲက စားကျက်မှာ မြက်စားရင်း တစ်ကောင် တည်း အဖော်ကွဲသွားခဲ့တာပေါ့။ ဒီအချိန်မှာ ကျားမကြီး တစ်ကောင်လည်း အစာရှာဖွေရင်း နွားမ ရှိရာရောက်လာ ခဲ့တယ်။နွားမဟာ ကျားမကြီးကိုမြင်တော့ ကြောက်တာ ပေါ့။ ထွက်ပြေးမလို့ လုပ်တော့ ကျားမကြီးက-

"ထွက်မပြေးပါနဲ့ သူငယ်ချင်းရယ်။ ငါ့မှာ မိတ်ဆွေ အဖော် မရှိလို့ မင်းကို လာမိတ်ဖွဲ့တာ။ မင်းကို အန္တရာယ် မပြုပါဘူး" လို့ ကတိပေးလေတယ်။ နွားမကြီးက ကျားမ ကြီး ပြောတာကို မနှစ်သက်ပေမဲ့ သူ့အတွက်လောလော ဆယ် အန္တရာယ်ကင်းရအောင် ကျားမကြီး ပြောတဲ့ အတိုင်း အတူနေဖို့ သဘောတူလိုက်ရတယ်။ ဒီလိုနဲ့ မိတ်ဆွေဖွဲ့ပြီးနေတဲ့အခါ နွားမကြီးဟာ ကျားမကြီး အပေါ် အရာရာအကြိုက်ပေးပြီး တစ်ဖုံ၊ အနစ်နာခံပြီး တစ်သွယ်နဲ့ တည့်အောင် ပေါင်းသင်းနေခဲ့ရတယ်။ အဲဒီ လိုမှ ပေါင်းသင်းမနေရင် ကျားမကြီးက ကိုက်စားမှာ ကိုးကွဲ့။

ဒီလိုနဲ့ နေထိုင်လာရင်း နွားမကြီးဟာ သူ့မှာ ပါလာ တဲ့ ကိုယ်ဝန်ကနေ နွားလေးတစ်ကောင် မွေးဖွားလာ သလို ကျားမကြီးကလည်း ကျားလေးတစ်ကောင် မွေးဖွား လာတယ်။ မိခင်တွေဖြစ်တဲ့ ကျားမကြီးနဲ့ နွားမကြီးတို့ ချစ်ချစ်ခင်ခင် နေထိုင်ကြသလို တစ်နေ့တည်းမှာ မွေးဖွား လာတဲ့ကျားလေးနဲ့ နွားလေးတို့ဟာလည်း တစ်ကောင် နဲ့ တစ်ကောင် ချစ်ခင်ကြတယ်။ ကစားအတူတူ၊ စား အတူတူ၊ အိပ်လည်း အတူတူပဲတဲ့။ အခုလို အတူတူနေကြပေမဲ့ စရိုက်ချင်း မတူညီတဲ့အပြင် ခွန်အားချင်း မတူညီ တာကြောင့် နွားမကြီးကတော့သူ့ကလေးအတွက်အမြဲ စိုးရိမ်ပူပန်နေရှာတာပေါ့။ ကျားလေးနဲ့ သူ့ကလေးတို့ ခုန်ပေါက်မြူးထူး ဆော့ကစားနေတာကို မြင်တဲ့အခါ ဝမ်းသာကြည်နူးမိပေမဲ့ စိတ်မချဘူးတဲ့။

ဒါကြောင့်မို့ နွားမကြီးက တစ်မျိုး စဉ်းစားတယ်။ စဉ်းစားမိတဲ့အတိုင်း သူ စားကျက်သွားခါနီးမှာ သား လေးကို နို့အဝတိုက်ပြီး ဖက်ရွက်တစ်ရွက်ပေါ်မှာ နို့အနည်းငယ် ညှစ်ပေးရင်း-

"သားလေး၊ အမေ သစ္စာဆိုပြီး နို့ညှစ်ထားခဲ့မယ်။ ဖြူဖွေးနေတဲ့ နို့ရည်ဟာ သွေးရောင်ပြောင်းသွားရင် အမေ တစ်စုံတစ်ခုကြောင့် ဒုက္ခဖြစ်ပြီလို့ မှတ်တော့နော်။ ဒီအခါမှာ သားလည်း ကျားသားအမိနဲ့ လွတ်ရာ အဝေးကို ပြေးပေတော့" လို့ မှာပြီး စားကျက်ကို သွားလေ့ရှိတယ် တဲ့။ တစ်နေ့မှာတော့ နွားမကြီးဟာ အချိန်တန်တဲ့အထိ စားကျက်က ပြန်မရောက်လာတာကြောင့် နွားလေးဟာ သူ့အမေ ညှစ်ချပြီး ထားရစ်ခဲ့တဲ့ ဖက်ရွက်ပေါ်က နို့ရည် ကို သွားကြည့်တယ်။ ဒီအခါမှာ နို့ရည်ဟာ သွေးအဖြစ် ပြောင်းလဲနေတာကို မြင်ရတာပေါ့။ နွားလေးဟာ သူ့ အမေတော့ ဒုက္ခရောက်ပြီဆိုပြီး ငိုကြွေးရင်း ဟိုဟိုဒီဒီ လျှောက်သွားလေတော့တာပေါ့ကွယ်။

နွားလေး သူ့အနားက ထွက်သွားတာကြာတော့ ကျားလေးက သူ့သူငယ်ချင်း နွားလေး ဘယ်သွားပါလိမ့် ဆိုပြီး လိုက်ရှာတယ်။ အဲဒီအခါ ချုံတစ်ခုရဲ့ဘေးမှာ ငို နေတဲ့ နွားလေးကို တွေ့ရတယ်။

“ဘာဖြစ်လို့ ငိုနေရတာလဲ သူငယ်ချင်း" လို့ မေး မြန်းတာပေါ့။ နွားလေးက သူ့အမေ စားကျက်ထဲ သွား ခါနီးတိုင်း သစ္စာပြုပြီး ဖက်ရွက်ပေါ် နို့ညှစ်ချသွားပုံနဲ့ မှာခဲ့ပုံတို့ကို ပြောပြပြီး သူလည်း -

"ငါ ဒီမှာ မနေတော့ဘူး၊ မင်းတို့နဲ့ အတူနေရင် ငါ့ အတွက် အသက်အန္တရာယ် ရှိနေမှာပဲ။ မင်းအမေ ပြန် မလာခင် ပြေးမယ်"လို့ ပြောပြီး တောထဲကို ဝင်ပြေးသွား တော့တယ်။ ကျားလေးဟာ စိတ်မကောင်း ဖြစ်သွားပြီး နွားလေးကို တကြော်ကြော် အော်ခေါ်တော့တာပေါ့။ အော်လို့မရတဲ့အဆုံးမှာ သူ့အမေ ကျားမကြီးကို လိုက် ရှာတယ်။ ကျားမကြီးနဲ့တွေ့တော့ ကျားလေးက-

"အမေ၊ နွားမကြီးကို အမေ ကိုက်စားလိုက်ပြီ
မဟုတ်လား"လို့ မေးတော့တာပဲ။ ဒီတော့ ကျားမကြီးက-

"အမေ သားကောင်မရလို့ အသားမစားရတာ ကြာနေပြီ။ ဒီနေ့တော့ ငတ်ငတ်နဲ့ စားကျက်အသွားမှာ နွားမကြီးကို ကိုက်သတ်စားလိုက်တယ်" လို့ ဖြေတယ်။ ဒီလိုလည်း ပြောလိုက်ရော ကျားလေးက-

"အမေရယ်... သူငယ်ချင်းနွားလေး သနားပါတယ်။ သူ့ခမျာ မိဘမဲ့သွားပြီ။ ကျွန်တော် သူ့ကို မတွေ့တွေ့ အောင် သွားရှာမယ်" လို့ ပြောတယ်။ ကျားမကြီးက-

"မသွားနဲ့ သား၊ သား ရှာလည်း နွားလေးက ပုန်း နေမှာပဲ။ အမေတို့တွေဟာ စရိုက်ချင်း၊ သဘာဝချင်း မတူ ညီဘဲ မိတ်ဆွေအဖြစ် ပေါင်းသင်းနေခဲ့ကြတယ်။ ဘယ် လိုပဲပေါင်းသင်းပါစေ၊ ပင်ကိုစရိုက်ကို မဖျောက်ဖျက်နိုင် ဘူး။ အမေလည်း အမေ့သူငယ်ချင်းကို ချစ်ခင်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဆာလောင်မှုကို မတားဆီးနိုင်ခဲ့လို့ သူငယ်ချင်း နွားမကြီးကို သတ်ဖြတ်စားခဲ့ရတယ်။ မင်းလည်း သူငယ်ချင်းနွားလေးကို လိုက်ရှာပြီး ပေါင်းရင် နောက်ဆုံး မှာ ဒီနေ့လိုကိစ္စမျိုး ကြုံတွေ့ရလိမ့်မယ်။ မင်းသူငယ်ချင်း လည်း သူ့အမေလို သေရလိမ့်မယ်။ သူ သွားလိုရာ သွားပါစေ သားရယ်"

ကျားလေးဟာ သူငယ်ချင်းနွားလေးကို သတိရ တာကြောင့် မျက်ရည်တွေ မဆည်နိုင်အောင် ကျဆင်း ရင်း သူငယ်ချင်းနွားလေးကို အော်ခေါ်နေသတဲ့ကွယ်။ ဒီပုံပြင်မှာ ပင်ကိုသဘာဝနဲ့ စရိုက်ချင်း မတူညီတဲ့ တိရစ္ဆာန်တွေဟာ ရေရှည်မှာ အတူမပေါင်းသင်းနိုင်ကြ ဘူးဆိုတာကို ကလေးတို့ သတိထားမိပါလိမ့်မယ်။ ထိုနည်းတူပဲ လူတွေမှာလည်း မိတ်ဆွေပေါင်းသင်းတဲ့ အခါ လူလိမ္မာနဲ့လူမိုက်တို့ ပေါင်းသင်းနေထိုင်ခြင်း မပြုကြဘူးဆိုတာ ကလေးတို့ မှတ်သားထားကြရမယ် နော်။
#ရွှေသွေးဂျာနယ်
#ပုံပြင်များ
#KaungHtet

အရိုးမပါတဲ့ ဓား
****
"သား ရော့"
"ဒီဓားလေး သွားသွေးလိုက်အုံး"
"သေချာထက်နေအောင်သွေးနော်"

"ဟုတ်ဖေဖေ"

ငါ့အဖေကလဲ
ဓားအသစ်တွေရှိနေရဲ့သားနဲ့
ဒီအရိုးမပါတဲ့ဓားကို
ဘာလို့သွေးခိုင်းရတာလဲ မသိဘူး။

"ဖေဖေ ဓားသွေးပြီးပြီ"
"တော်တော်လေး ထက်နေအောင်
သားသွေးလိုက်တယ်"

"အေးအေး သွေးပြီးရင် အဲ့ဒီဓားနဲ့ အနောက်တောမှာသွားပြီး
ထင်းခုတ်လာခဲ့ သား"

ဖေဖေ့ကို ကြောက်ပြီးမပြောရဲလို့သာ
ဒီအရိုးမပါတဲ့ဓားနဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး
ထင်းအများကြီးခုတ်နိုင်ပါ့မလဲလေ။

တစ်နေသာ ကုန်သွားတယ်
ထင်းအများကြီး မရခဲ့ပါဘူး
လက်တွေလဲ ပေါက်ပြဲကုန်တယ်

ညနေစောင်းတော့
ထင်းစည်းလေးထမ်းလာပြီး
အိမ်ထဲဝင်လာတဲ့ ခြေလှမ်းတွေက
ခါတိုင်းလို တက်ကြွမနေခဲ့ဘူး။
ဖေဖေဆူမှာလဲ စိုးတယ်လေ...

"သား.."
"ပြန်လာပြီလား"

"ဟုတ် ဖေဖေ"

"ငါ့သား ထင်းကလဲ နည်းလှပါလားကွ"

"ဓားက အရိုးမပါတော့ ခုတ်ရတာ
သိပ်ပြီး မတွင်ကျယ်ဘူး ဖေဖေ"

"ဓားအရိုးရှာတပ်တော့လဲ
ကြာကြာမခံပါဘူး ခဏလေးနဲ့
ပျက်ပျက်သွားတယ်။
သားလက်တွေလဲ ပေါက်ပြဲကုန်တယ်"

"ဖေဖေ့ဆီ ခဏလာပါအုံး"
"သားလက်ကို ပြ"

ဖေဖေမဆူလို့ နေရတာ
အဆင်ပြေပေမယ့်
စဉ်းစားမရတာက ဖေဖေဘာလို့
ဒီဓားနဲ့ ထင်းခုတ်ခိုင်းလဲ ဆိုတာကိုပါ

"ဖေဖေ"
"ဟေ သား"

"ဖေဖေ့မှာ ဓားအသစ်တွေရှိရဲ့သားနဲ့
ဘာလို့ တုံးနေတဲ့ဓားကိုသွေးခိုင်းပြီး
ထင်းခုတ်ခိုင်းရတာလဲ ဖေဖေ
ပြီးတော့ ဓားရိုးလဲမပါဘူး"

"ဖေဖေ သားကို
တမင်ခိုင်းလိုက်တာသား"

"သားလက် တော်တော်နာနေမှာပဲ"
"လာလာ ဖေဖေ ဆေးလိမ်းပေးမယ်"

ပေါက်ပြဲနေတဲ့ ကျွန်တော့်လက်ကို
ဆေးလိမ်းပေးနေတဲ့ ဖေဖေ့ဆီကနေ...

"ဖေဖေ ပြောပြမယ် သေချာမှတ်ထားနော် သား.."

"ဟုတ်"

"သားကို ဖေဖေ အရိုးမပါတဲ့ဓားကို
ထက်နေအောင် သွေးခိုင်းတယ်"
"ပြီးတော့ ထင်းခုတ်ခိုင်း လိုက်တယ်"

"သား လိုချင်တဲ့ ထင်းပမာဏရလား သား?"

"မရဘူး ဖေဖေ"

"ဘာ့ကြောင့်မို့လဲ?"

"ဓားကသာထက်နေတာ ဖေဖေ
သားခုတ်ချင်တဲ့ထင်းကို
လွယ်လွယ်နဲ့ ခုတ်လှဲလို့ မရဘူး"
"ပြီးတော့လဲ အရိုးမပါတော့
ထိန်းရတာ မလွယ်ဘူးလေ။
လက်တွေလဲနာတယ်"
"အရိုးလေး ရလိုရငြားကြံဖန်ပြီး
တပ်တော့လဲ ထိန်းမလွယ်တော့
အားစိုက်ခုတ်လို့ မရဘူး"

"အဲ့ဒါကိုတော့ သားသိတယ်နော်"

"ဟုတ်"

"ဖေဖေ့သားရဲ့ ကြိုးစားအားထုတ်မှုနဲ့ဆို
အချိန်တန်ရင် ပညာတတ်ကြီးဖြစ်ပြီး
ဘွဲ့တွေဘာတွေရပြီး
အတတ်ပညာတွေလဲ ရလာမှာပဲ"

"ဒါပေမယ့် သား"

"သားတို့ရလာမယ့် ဘွဲ့တွေ
အတတ်ပညာတွေဆိုတာက တုံးနေတဲ့ဓားကို
ဓားသွေးကျောက်ပေါ်မှာ တင်ပြီး
ထက်နေအောင် သွေးတာနဲ့တူတယ်သား"

"အဲ့ဒါမှ သားလုပ်ချင်တဲ့အလုပ်
သားလျှောက်ချင်တဲ့လမ်းကို
အဆင်ပြေပြေသွားနိုင်လိမ့်မယ်"

"အဲ့လိုသွားနိုင်ဖို့အတွက်ကလဲ
သားကျောင်းမှာ သင်ယူခဲ့တဲ့
အသိပညာ အတတ်ပညာတွေကို
လူတစ်ယောက်မှာ ရှိသင့် ရှိထိုက်တဲ့
အကျင့်သိက္ခာ ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုတဲ့
ဓားရိုးလေးနဲ့ ထိန်းသိမ်းထားနိုင်မှ
သားဘဝ သာယာလှပပြီး
အောင်မြင်တဲ့သူ ဖြစ်လာမယ်သား"

"ဖေဖေပြောတာ သား သဘောပေါက်လား"

"ဟုတ် ဖေဖေ"

"အဲ့လိုမဟုတ်ဘဲနဲ့
သားမှာရှိတဲ့ပညာကို ကိုယ်ပဲသိတယ် ကိုယ်ပဲတတ်တယ်ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့
မာနတွေထောင်လွှားနေရင်လဲ
ကိုယ်ချင်းစာတဲ့စိတ်ဆိုတာ
ရှိမနေနိုင်တော့ဘူးသား"
"ကိုယ်ကျင့်တရား
အကျင့်သိက္ခာဆိုတာတွေလည်း
ပျက်ပြယ်သွားနိုင်တယ်"
"အရိုးမတပ်ဘဲ ထားလိုက်တဲ့
ဓားလိုပဲ သားလိုချင်တဲ့
ပန်းတိုင်ရောက်ဖို့ ခဲယဉ်းသွားမယ်သား"

"ဖေဖေဆိုလိုတာက မာနမထားနဲ့
ပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး"
"မာန တော့ ထားပါသား

"အဲ့ဒီမာနက သူတပါးကို ဒုက္ခပေးဖို့
မဖြစ်စေရဘူး။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်
ကာကွယ်ဖို့အတွက်ပဲ ဖြစ်နေရမယ် သား"

"နောက်တစ်ခုက သားယူသွားတဲ့ဓားမှာ
အရိုးမပါမှန်းတော့ သိတယ်
အရိုးမပါတဲ့ဓားက ခုတ်လို့
မလွယ်ဘူးလိုတာလဲ သားသိမှာပဲ"

"ဒါပေမယ့် သားက အဲ့ဒီအခက်အခဲကို အိမ်မှာကတည်းက
အစီအစဉ်တကျလုပ်မသွားဘဲ
တောထဲရောက်မှ တွေ့ရာအရိုးနဲ့
ကြံဖန်ပြီးလုပ်တော့ ခုလိုမဖြစ်သင့်တာတွေ
ဖြစ်လာရတာပေါ့"

"သေချာလေးမှတ်ထားပါသား"
"ဘယ်အလုပ်ပဲ ဖြစ်ဖြစ်
အလုပ်တစ်ခုလုပ်တော့မယ်ဆိုရင်
ကြိုတင်ပြီး အစီအစဉ်ရေးဆွဲတတ်ရတယ်သား
အဲ့ဒါမှ သားလိုချင်ဖြစ်ချင်တဲ့
အောင်မြင်မှုပန်းတိုင်ကို ရောက်နိုင်မယ်"

အဲ့လိုမဟုတ်လို့ကတော့
"သားလက်မှာ ဒဏ်ရာရလာသလိုမျိုး
သားဘဝပါ ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေနဲ့
ဖြစ်သွားနိုင်တယ်"

"အဲ့ဒါဆို ဖေဖေ ဒီဓားနဲ့ ဘာလို့
ထင်းခုတ်ခိုင်းလိုက်လဲဆိုတာ
သား သိပြီလား"

"ဟုတ် ဖေဖေ"

"အေးအေး"
"ဖေဖေ အဓိကပြောချင်တာက
သားမှာ အသိပညာ
အတတ်ပညာတွေတော့ရှိပါရဲ့
လူတစ်ယောက်မှာ ရှိသင့် ရှိထိုက်တဲ့
ဓားရိုးလေးနဲ့တူတဲ့ ကိုယ်ကျင့်တရား
အကျင့်သိက္ခာတွေ မရှိပြန်ရင်လဲ
သားလိုချင်တဲ့ ထင်းပမာဏမရခဲ့သလို
သားဘဝရဲ့ပန်းတိုင်က
ဝေဝါးသွားနိုင်တယ်သား
အဲ့လိုပဲ ကိုယ်ပဲသိတယ်
ကိုယ်ပဲတတ်တယ်ဆိုတဲ့စိတ် မွေးမြူပြီး မာနတွေတံခွန်ထူနေရင်လဲ
လူမုန်းများပြီး အောင်မြင်သင့်သလောက်
မအောင်မြင်နိုင်တော့ဘူး
နောက်တစ်ခုက ဘာအလုပ်ပဲလုပ်လုပ်
အစီစဉ်တကျစီမံဆောင်ရွက်တတ်အောင်
ကြိုးစားပါ သား"

"ဟုတ်ကဲ့ ဖေဖေ"

"ကဲ ကဲ သားလဲ ပင်ပန်းလာပြီ"
"ရေမိုးချိုးပြီး နားလိုက်ပါအုံး"
"ဖေဖေ ဒီဓားလေးကို အရိုးတပ်လိုက်ဦးမယ်"

-ငါတို့က....
အမိန့်ပြန်တမ်း တစ်စောင်ကို
ပိုင်ဆိုင်ထားပြီးသား သူတွေ...၊

-ဒါဆို...
ဘာကို မက်မော နေတာလဲလို့ မေးရင်
ပြန်ဖြေမယ်....

" နောက်မျိုးဆက်တွေ အတွက်
တရားမျှတတဲ့ အနာဂတ်..."....။

#မြူမှော်ရုံ
pic-#pinterest

မျောက်ကျောက်ရောဂါ သတိပြုစရာ လက္ခဏာများကိုဖော်ပြလိုက်ပါတယ်…..

ထိုင်းနိုင်ငံက WHO သို့ အလွန် အန္တရာယ်ရှိသော မျောက်ကျောက်ရောဂါ (Mpox) မျိုးရိုးဗီဇအသစ်ပြောင်းလဲမှု Case တစ်ခုနဲ့ပါတ်သတ်ပြီး အစီရင်ခံစာပို့……..

Ref: Bangkok post

ကလေးပန်းချီပြိုင်ပွဲ 🏡🎨

"အိမ်ပြန်မယ်" လို့ပြောရင် ထိပ်ဆုံးက ပျော်မယ့်သူတွေက ကလေးလေးတွေပါ

🏡 စစ်ရှောင်နေရတဲ့ ကလေးလေးတွေ
🏡 ရဲဘော်တွေနဲ့ ခွဲနေရတဲ့ သားသားမီးမီးတွေ
🏡 စီဒီအမ် ဖေဖေနဲ့မေမေ ပြေးတဲ့နောက်လိုက်ရတဲ့ ရင်သွေးတွေ
🏡 နိုင်ငံထဲက ရှောင်ပြေးရတဲ့ တော်လှန်ပြည်သူတွေရဲ့ မျိုးဆက်တွေ

သူတို့ အနာဂတ်တွေမှာ သူတို့"အိမ်"ထဲ အေးအေးချမ်းချမ်းနေနိုင်ဖို့ အားလုံးက တော်လှန်နေကြတာမဟုတ်လား...

ဒီအငွေ့အသက်လေးကို ယူပြီး Way Back Home ကမ်ပိန်းက ပန်းချီပြိုင်ပွဲလေးတစ်ခု စီစဉ်ထားပါတယ်

စည်းကမ်းချက်လေးတွေက

၁. ရဲဘော်များ၊ CDM ဝန်ထမ်းများနှင့် တော်လှန်ပြည်သူများ၏ အသက်၁၄နှစ်နှင့်အောက် ကလေးငယ်မည်သူမဆို ပါဝင်ယှဉ်ပြိုင်နိုင်ပါသည်

၂. အကောင်းဆုံးလက်ရာဆု၊ ပရိသတ်အကြိုက်ဆုံးဆု (ရီအက် အများဆုံး)နှင့် ပြိုင်ပွဲဝင်ကလေးများ အကြိုက်ဆုံးဆုဟူ၍ ၃ဆု ချီးမြှင့်ပါမည်

၃. Way Back Home / စိတ်ကူးထဲကအိမ် ခေါင်းစဉ်ဖြင့် ရေးဆွဲရမည်ဖြစ်ပြီး ဆီဆေး၊ ရေဆေး၊ ဖယောင်း၊ ရောင်စုံခဲတံ၊ ဖြူမည်းခဲခြစ်၊ digital နှစ်သက်ရာဖြင့် ယှဉ်ပြိုင်နိုင်ပါသည်

၄. ပုံပေါ်တွင် Way Back Home ဆိုသော စာသားပါရပါမည်

၅. ကလေးများ ၄င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်စိတ်ကူးစိတ်သန်းဖြင့်ဆွဲသော ကိုယ်ပိုင်လက်ရာများ ဖြစ်ရပါမည်

၆. သုံးစေလိုသော ကလေး၏ နာမည်ဝှက်၊ အသက်နှင့် မိဘ၏ တော်လှန်ရေးတွင်ပါဝင်သော အခန်းကဏ္ဍတို့ကို ပူးတွဲပေးပို့ရပါမည်

ဥပမာ -
စုစု၊ ၈နှစ်၊ မိဘအခန်းကဏ္ဍ - ရဲဘော်
သားထွေး၊ ၁၂နှစ် မိဘအခန်းကဏ္ဍ - တော်လှန်ပြည်သူ
ညီညီ၊ ၅နှစ်၊ မိဘအခန်းကဏ္ဍ - CDM ကျောင်းဆရာမ စသဖြင့်ပါ

လက်ရာတွေကို ကြည်ကြည်လင်လင် ထင်ထင်ရှားရှား မြင်ရဖို့ အလင်းရောင်ကောင်းကောင်းအောက်မှာ အပေါ်စီးက အတည့်ရိုက်ပြီး ဒီစာမျက်နှာ မက်ဆင်ဂျာကို ပေးပို့နိုင်ပါတယ်။ Digital ပုံတွေကိုလည်း png / jpg format နဲ့ ပေးပို့နိုင်ပါတယ်

လက်ခံရရှိလာတဲ့ ပုံတွေကို ဒီစာမျက်နှာပေါ်မှာ တင်ပေးသွားမှာဖြစ်ပြီး အားလုံးကလည်း အားပေးနိုင်ပါတယ်

ဆုတွေနဲ့ ပတ်သက်လို့
🏡အကောင်းဆုံးလက်ရာကို Way Back Home အဖွဲ့သားတွေက ရွေးချယ်မှာဖြစ်ပြီး
🏡ပရိသတ်အကြိုက်ဆုံးဆုကို ပုံတစ်ပုံစီမှာရတဲ့ ရီအက်ရှင် အရေအတွက်
🏡ပြိုင်ပွဲဝင်ကလေးများ အကြိုက်ဆုံးဆုကို ပြိုင်ပွဲဝင်တဲ့ကလေးတွေဆီ (သူ့ပုံမှအပ) ပုံအားလုံးပို့၍ ရွေးချယ်စေမှာ ဖြစ်ပြီး မဲအများဆုံးသူက ကလေးများ အကြိုက်ဆုံးဆုရမှာပါ

ဆုရသူတိုင်းကို
🏡ငွေသား ကျပ်၁၀၀,၀၀၀စီ နဲ့
🏡၁၂၅,၀၀၀ကျပ်တန်ဖိုးရှိ Way Back Home လက်မှတ် ၅စောင်စီ ချီးမြှင့်သွားမှာဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလက်မှတ်တွေကနေ အိုင်ဖုန်းနဲ့ တော်လှန်ရတနာအမျိုးမျိုးအပြင် အပိုလက်ဆောင်ရတဲ့ ထောက်ပို့ထီ လက်မှတ်ကနေလည်း သိန်း၅၀၀ကံထူးနိုင်ဦးမှာပါ

ငွေသားဆုကို တော်လှန်ပြည်သူတစ်ဦးကပဲ ကူညီပေးတာဖြစ်ပါတယ်

အားလုံးအကျိုးရှိမယ့် ဒီပန်းချီပြိုင်ပွဲလေးမှာ ဒီတော်လှန်အသိုင်းအဝိုင်းက သားသားမီးမီးအားလုံး ပါဝင်ယှဉ်ပြိုင်နိုင်ဖို့ နီးစပ်ရာကိုမျှဝေပေးကြပါဦးရှင့်

ကမ်ပိန်းအကြောင်း https://www.facebook.com/story.php?story_fbid=122096605430462029&id=61563860872027&mibextid=oFDknk&rdid=2zk9xb2TkNIDhDRt
ပါဝင်ရန် FR list
https://www.facebook.com/story.php?story_fbid=122097290924462029&id=61563860872027&mibextid=oFDknk&rdid=gsoVaPiulHL04vgU

#ငါတို့ကအိမ်ပြန်မယ့်လူတွေ
#WayBackHome

လစာကောင်းတဲ့ IT careerနဲ့ အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းပြုချင်သူများအတွက် အလာကားသင်လို့ရတဲ့ website များကို ဖော်ပြပေးလိုက်ပါတယ်။

Coding course
Link: https://alison.com/tag/coding?utm_source=google&utm_medium=cpc&utm_campaign=PPC_Tier-3_First-Click_Publisher-Courses&utm_adgroup=Tag_Coding&gclid=Cj0KCQjw2ou2BhCCARIsANAwM2GkmLaGzmlIw0HIJ1tXCnyiKEKIw0XAy_zXGOGEBkLKEtL84kDpxjMaAqgjEALw_wcB&gad_source=1

Codecademy
Link: https://www.codecademy.com/

UI/UX
Link: https://uxcel.com

Coding:
https://freecodecamp.org

Meta Front-End Developer Professional Certificate
Link: https://www.coursera.org/professional-certificates/meta-front-end-developer?utm_source=gg&utm_medium=sem&utm_campaign=b2c_apac_meta-front-end-developer_meta_ftcof_professional-certificates_arte_june-24_dr_geo-set-3-multi_pmax_gads_lg-all&utm_content=b2c&campaignid=21319388312&adgroupid=&device=m&keyword=&matchtype=&network=x&devicemodel=&adpostion=&creativeid=&hide_mobile_promo&gad_source=1&gclid=Cj0KCQjw2ou2BhCCARIsANAwM2F6OcNWBVwHdTUzIg_CjdGNZwlDbMJjDHearyLB6x5Sd3ilN4lPahcaAomNEALw_wcB

Introduction to Web Development with HTML5, CSS3, and JavaScript.
Link: https://www.edx.org/learn/web-development/ibm-introduction-to-web-development-with-html5-css3-and-javascript?index=product&objectID=course-ae17a348-78ed-496e-a0b7-a1c7098a3ad0&webview=false&campaign=Introduction+to+Web+Development+with+HTML5%2C+CSS3%2C+and+JavaScript.&source=edX&product_category=course&placement_url=https%3A%2F%2Fwww.edx.org%2Flearn%2Fcoding

Sven-S7

လိုချင်သမျှစာအုပ်တွေဘယ်မှာရှာလေ့ရှိလဲ ..။
မီ:…..
English Books, Language Books, Course Books, Academic Books , Burmese Books (P-1)

https://t.me/black_white_Library ( This is the best Local Library Channel Ever!!!!)

https://t.me/bookybeesbooksharing (Eng/Burmese/ Language)

https://t.me/Potthaka_Rabbit_Hole ( Reader Digests/ Eng Books)

https://t.me/perfectbookstore2018 ( Eng/Burmese)

https://t.me/bookparadisemyanmar

https://t.me/amazonebook (Eng Books)

https://t.me/OBbyChanMin (Review Channel)

https://t.me/macmillan_readers_stories

https://t.me/booksen (Eng)

https://t.me/EwA_books

https://t.me/Books

https://t.me/Findpopularbookschannel

https://t.me/StoryPage ( English Stories)

https://t.me/booksforyou1986 (Burmese Books)

https://t.me/burmesebooks_bot ( မြန်မာစာအုပ်တွေရှာတဲ့ chat bot)

https://t.me/tourismwithturgunoy (Tourism & Hospitality)

#narisland
#books
#bookreview
#BookLinks
#telegrambooklinks