कविता समूह

*साकड...*

देवा,तुला अामची हाक ऐकु येत नाही का...
एवढ साकड तुझ्याकडे घालतानाही,
हा विषाणु जात नाही का...

उघड डोळे अन फिरव नजर
एकदा या पिल्लाकडे रे...
श्रीमंत मुत्यृला घाबरताहेत अन
गरीब ईवलाश्या पोटासाठी मरतो रे....

ईवलाशा विषाणुने सगळ जग थांबवल रे
सुन्र होत रे मन,गरीब अन्नाशिवाय मरताना...
तुला वेदना नाही होत का?
सरणावर सरण पेटताना...

चुकला का माणुस?
शिक्षा देतोस का त्यांना
खुप वेदना होतात रे पश्चाताप होताना....
माणुसकी वाढली रे,
माणुस माणुस बनलाय अाता
अशा संकटकाळात दानधर्म करताना...

या भयंकार काळात,
पाॅझिटीव्ह शब्द ही वाईट झाला रे...
चुकला असेल माणुस तर
माफ कर एकदा अन
अावर पृथ्वीला रे....

शेवटी तुच म्हणे,
कर्ता करविता अन तुच जगाचा दाता ना...
संपव हे नैराश्य,
पाहू दे लोकांना एकदा,पुन्हा अानंदाने जगताना....

- सचिन दि.तोटावाड धानोरकर(नांदेड)

"""""""""""""""
प्रतिक्रिया नक्कीच कळवा...😊

👉 @TotawadSachu

आयुष्याला न घाबरता पुन्हा
एकदा लढायचंय..!
कितीही आली संकटं फाटले
किती आभाळ तरीही नाही झूकायंच
आयुष्याला न जुमानता
पुन्हा एकदा लढायचं
येवू देत कित्येकदा अपयश
होऊ दे जरा पराभव
अपयशाला समोर ठेवून
पुन्हा एकदा झूंजायचं..!
आयुष्याला न घाबरता
पुन्हा एकदा लढायचं.!
*संघर्षाच जिण हे कोणा ते*
*चुकले का..?*
*भोग म्हणे जीवनाचे*
*भोगावे तर लागेल ना..?*
*चमकायचं म्हणे भविष्यात*
*झिजावे तर लागेल ना..?*
*जगण्यासमोर हरलो देवा*
*क्षमा मला करशील ना..?*
*करतो आहे प्रयत्न देवा*
*यश मला देशील ना..!*
अर्जुनाचा सारथी झालास
माझाही तू होशील ना
प्रत्येकाच्या कर्माकडे असतो
तू बघत म्हणे माझ्याकडेही
जरा जवळून तू बघशील ना
जगत येथे कैक असतात
सारे पण. पडत-झडत
परीश्रम करत संघर्ष करत
ह्या असल्या जगण्यात
एक वेगळीच असते धमक
आयुष्याला देवा मि
जवळुन खूप बघत आहे.
आज ना उद्या होईल बरे
ह्या आशेने जगत आहे..!
*जीवनाच्या लढाई मध्ये*
*एकटा मि लढतो आहे*
*सुर्याच्या तेजासम मि*
*देखील जळतो आहे..!*
*आयुष्याला न घाबरता पुन्हा*
*एकदा लढतो आहे..!*
आयुष्याच्या इंद्रधनुष्यात
माझ्यासाठी नाही सप्तरंग
वर्तमान माझा विद्रूप होतोय
कदाचीत भविष्यात माझ्याही
असेल रंग..! ~(Pagar. D)~
जीवनातील खाच खळगे
पार एक- एक करतो आहे
पडतो आहे झडतो आहे
नव्या उमेदीने उठतो आहे
कारण आयुष्याला न घाबरता
पुन्हा एकदा लढतो आहे..
घडले काही अनपेक्षित
तर उपकार थोडे करशील ना ??
पुढच्या जन्मी मला माणूस
बनवून पाठवशील का??

दिपक पगार
शब्दांचा खेळाडू
9096379316

रात्र सारी उलटून गेली
स्वप्न तुझे पाहू मी कसे
अव्यक्त मनाला शब्द सुचेना
गीत तुझे गाऊ मी कसे
ताऱ्यांविना सुन्न हे आकाश
नभी चंद्राला पाहू मी कसा
प्रीत अधुरी मनात ठेवून
उगाच हर्षित भासू मी कसा
तुफान वादळे मार्ग कळेना
सत्याचा किनारा गाठू मी कसा
आसवांना आता वाट मिळेना
उगाच खोटे हासू मी कसा
पदोपदी ही काट्यांची वर्दळ
पायांना रस्ता दाखवू मी कसा
हाथ सोडून दिलास जरी तू
कारण तुजला पुसू मी कसा..

- विजय कोर्सेगावकर (सांगली)

https://www.instagram.com/p/COe9mstlhCC/?igshid=1k84qyj7jolyf

नव्याने

पुन्हा एकदा
नव्याने…….
प्रेमात पडावे पाऊसाने
चिंब चिंब धरणीला भिजवावे
प्रेमथेंबाने…….


पुन्हा एकदा
नव्याने…….
प्रेमात पडावे फुलाने
सुगंध त्याच्या प्रेमाचा
दरवळावा चोहीकडे

पुन्हा एकदा
नव्याने…….
प्रेमात पडावे चंद्राने
प्रेम त्याचे जणू
नक्षत्राचे देणे

कवी अनिल पंडित

कधी ती पण वेळ येईल
जेव्हा आपली भेट होईल
कुठे, कसे, केव्हा ...
मला हे माहीत नाही...

रोज बोलण्यात भांडण्यात
कसा दिवस जायचा काही कळायचंच नाही.
शेवटी मात्र दिवसभराचे भांडण विसरून
दोन शब्द प्रेमाचे बोलल्याशिवाय राहावयायचं नाही.

आता मात्र कान तरसतात
तुझे शब्द ऐकायला,
जवळ असून मन मात्र
तरसलय तुला भेटायला....


कधी ती पण वेळ येईल
जेव्हा आपली भेट होईल...
भेटलो नाही आता झाले वर्ष,
नुसते फोटोत बघण्यात आता नाही हर्ष....

दूर होती तरी भेटल्या शिवाय चुकलो नाही,
आता जवळ असून अजून का भेटलो नाही....

कधी ती पण वेळ येईल
जेव्हा आपली भेट होईल
कुठे, कसे, केव्हा ...
मला हे माहीत नाही...

#MK
8007745569

" कसं सूचत रे तुला हे सर्व "

काही मित्र-मैत्रीणींचा एक सोजवळ प्रश्न.

काही नाही रे आधुन-मधून मला शब्द सूचतात

या शब्दांचा काही कळत नाही,
आणि वेळेवर यांचे यमकही जुळत नाही.
काही नाही रे एक कागद,एक पेन,
आणि लिहण्यासाठी बैचेन मन.

काही नाही रे एक पावसाची सर,
आणि तिच्या आठवणींचा कहर.
काही नाही रे फुलांचा दरवळणारा गंध,
आणि तिच्या पापण्यांची हालचाल मंद.

काही नाही रे गुलाबी थंडीतिल गारवा,
आणि तुझ्याशिवाय सहन न होणार दुरावा.
काही नाही रे फेसबुक वरील एक पोस्ट,
आणि तिच्या-माझ्या प्रेमाची ती गोष्ट.

बस इतकच लागते रे मित्र-मैत्रीणींनो
बाकी प्रेम वगैरे तस काही नाही झाल आपल !

#चंद्रशेखर_वागसकर
#HeartBucket

✍काय सांगू सजनी तुला...💞...


काय सांगू सजनी तुला,
मी तुझ्यावर कित्ती प्रेम केलं....
फसव्या प्रेमाच्या नादात,
तू खऱ्या प्रेमाला हृदयातून काढलं...

काय सांगू सजनी तुला,
तुझ्याविना मला एकटं-एकटं
वाटायचं...
तू नसली तेव्हा मला,
कॉलेज मध्ये रमत नसायचं....

काय सांगू सजनी तुला,
तुझं हसणं मला लाख मोलाच
वाटायचं...
ठरवलोय एकदा करू आपलं
प्रेम व्यक्त,
पण तुझ्या समोर बोलायचं
धाडसच नसायचं......

काय सांगू सजनी तुला,
मी तुझ्यावर कित्ती प्रेम केलं...
नकाराच्या भीतीने,
एकटंच राहायचं ठरवलं.....

✒️आशु छाया प्रमोद
📲7820994118

https://www.instagram.com/p/CLTQGxKFEcI/?igshid=u9ic7wge2mju

परवा ती म्हणाली ...
तू छान कविता करतोस.
मनातील भावना जुळवुनी,
अनोळखी शब्दांना स्मरतोस !

काल परत ती म्हणाली...
या कोऱ्या कागदावर,
शब्दांचे रंग भर.
एकदा का होईना ,
माझ्यावरही छानशी कविता कर !

आज परत म्हणाली...
तुझ्याविना मला करमत नाही,
दिवसातील एकही क्षण,
सुखाचा जात नाही !

आत्ता परत म्हणाली...
माझ्या ओठांवर सदैव,
तुझेच नाव का असते.
रोज स्वप्नात मला,
तूच का रे दिसतोस.


म्हणून मग

आज मी म्हणालो ....
तुझ्यावर कविता करताना,
शब्द पावसासारखे पडतात.
मी त्यांना रचना देतो ,
शब्द आपोआपच जुळतात !

आत्ता मी म्हणालो....
कविता लिहताना मला ,
समोर तू दिसतेस .
तुला जे आवडेल असंच ,
मी तुझ्यावर लिहतोय !

शेवटी मी तिला म्हणालो ....
मी आहे एक साधा कवी,
तुला झाली ओळख माझी नवी.
तुझ्यावर कविता करून ,
भरली आहे माझी वही .

✍चंद्रशेखर मारुती वागसकर, सुरोडी.