جایی برای مُردن.

اژدهای کوچک پرسید:
«ولی اگه من یه جایی باشم که نخوام چی؟!»
پاندای بزرگ گفت:«چنین چیزی هم پیش می‌آد و البته ما می‌تونیم سعی کنیم شرایطمون رو تغییر بدیم و بهترش کنیم، ولی بعضی وقت‌ها، مثلِ الان، نمی‌تونیم تغییری ایجاد کنیم و باید سعی کنیم شرایط رو همون‌طوری که هست بپذیریم. این پذیرش آرامش بزرگی به همراه داره.»

- پاندای بزرگ و اژدهای کوچک.

تا حالا شده از خودتون بپرسید چرا با اینکه با آدما خوب رفتار کردم و صد خودمو گذاشتم، اونا هیچوقت اینکارو برای من نکردن؟!

یجایی داخل کتابِ سندرم دختر خوب میگه:

هر کسی مسائل و مشکلات خودش را دارد. هستند افرادی که هر چقدر هم شما با آن‌ها خوب باشید، با شما خوب نخواهند بود و دوستتان نخواهند داشت.

شاید پیش داوری‌هایشان در مورد شما نگذارد با شما خوب باشند؛ مثلا چون یک زن هستید، رنگ پوستتان تیره است، زیادی چاق هستید یا زیادی لاغر.

شاید به شما حسادت می‌کنند و یا حتی شاید به این خاطر که شما آن‌ها را یاد کسی می‌اندازید که از او خوششان نمی‌آید.

گاهی خوبی بیش از حد، دل دیگران را می‌زند. شاید به این خاطر که حس می‌کنند خوبی آن‌ها حقیقی نیست یا بهایی دارد و یا شاید احترامی برای خوبی بیش‌از‌حد آدم‌های خوب قائل نشوند. آدم‌های خوب معمولاً زیادی سازگار و مهربان هستند و این امر ممکن است دل دیگران را بزند.

اتفاقات بد بی‌برو‌برگرد برای آدم‌های خوب پیش می‌آید. آدم‌های خوب همیشه آزرده می‌‌شوند و در حقشان بی‌مهری می‌شود. این ناملایمات دلیل خاصی ندارند. همین است که هست.

دلایل مختلفی وجود دارند که افراد در مقابل خوبی شما، رفتار خوبی از خود نشان ندهدند و این اصلا ربطی به نحوه رفتار و شخصیت شما ندارد.

حسِ بلاتکلیفیه خیلی بزرگی رو توی زندگیم احساس میکنم.

وقتایی که به حرفام توجه لازم رو نداری، میفهمم که من باید سکوت کنم و بذارم تو شنیده بشی.

اگه پُر خوری عصبی بذاره، میخوام رژیم بگیرم.

‏تا می‌توانم اهمیتی نمی‌دهم، اما این هم از میزان آتشم نمی‌کاهد.

همین ۲

تو رو خدا شما ببین این همه زیبایی و ظرافتو😭
پاشید برید از بستیم اکسسوری‌های زیبا و خفن بخرید برای خودتون ✨
لینک اینستاگرام

‏اینجا روی این زمین خاکی، خیال می‌کنی برایشان اهمیت داشته‌ای، یا حداقل دلت می‌خواهد که داشته باشی. اما با کوچک‌ترین اشتباه حذفت می‌کنند. دنبال هیچ پس و پیشی هم نمی‌گردند. حذفت می‌کنند. طوری‌که انگار حتی از ابتدا هم نبوده‌ای.

‏حرفم نمیاد. وقتی حرفم نمیاد می‌ترسم. وقتی کلمه‌ها گم می‌شن میوفتم به تقلا. می‌خوام حرف بزنم، ولی حرفی نیست. قبل از من تمام حرف‌ها رو همه‌ی آدم‌های غمگین زدن.

It's not my fault, it's not so wrong to wonder why everybody dies and when will I.

‏دوست دارم نباشم، یا اینکه جوری با محیط ادغام شم و توش ترکیب شم که نشه تشخیصم داد، مثل وقتی که رنگای مختلف خمیربازی یکی میشن و نمی‌شه از هم جداشون کرد.

‏پیدایشان می‌شود، اما برای تو نه؛ برای نیاز خودشان. می‌روند، اما برای تو نیز نه؛ برای راحتی خودشان. رهایشان کن. برای عبرت آن‌ها نه، برای آرامش خودت.

لطفاً منو با این آهنگ دفن کنید.

‏هر چی من بیشتر ادب و تواضع به خرج می‌دم، آدما بی‌ادب‌تر و پرروتر میشن!
کلا ریدن جوابه دوستان، تا می‌تونید تحقیر کنید و عین تریلی از روی آدمای این دور و زمونه بگذرید.

‏از ریشه‌های سوخته چیزی جز درد نمی‌روید.

‏تو برف بودی و من خیال می‌کردم مثل گل یا برگ می‌توانم تو را تا ابد لای کتاب‌هایم نگه دارم. اما تو آب شدی، خشک شدی، رفتی و کتاب‌هایم را خراب کردی.

‏برای من هیچ زیستنی به اندازه‌ی مُردن زیبا نیست...

‏از تمام عزیزانی که من را ترک نکردند و تارهای امیدی که دانه دانه پاره شده بودند را به وجودم گره زدند ممنونم؛ از تمام کسانی که من را ترک کردند و کار را از این برای من و خودشان سخت‌تر نکردند هم ممنونم‌.

این هدفا و پلنای جدیدی که موقع مشکلات و سختی‌ها توی ذهنم برای خودم میچینم، همه ناشی از آخرین تقلاهای مغزم برای بقا هستش.