Ya Əli:
Bir gün Abbas ibn Abdül-Müttəlib, Yezid ibn Qanəb, Bəni Haşimin və Bəni Uzza qəbiləsindən bir qrupla birlikdə Kəbənin qarşısında oturmuşdu. Həmin vaxtda, Fatimə binti Əsəd (r.ə.) Məscidə gəldi. O, doqquz aylıq hamilə idi və artıq doğum sancısı çəkirdi. İrəliləyib Kəbənin qarşısında dayandı və üzünü səmaya qaldıraraq Haqq Təalaya belə yalvardı: "Allahım, mən göndərdiyin hər peyğəmbərə və Rəsula və endirdiyin hər kitaba iman gətirmişəm; Kəbəni bina edən cəddim İbrahim Xəlilin (ə.) söylədiklərini təsdiq etmişəm. O halda bu Beytin və onu bina edənin və qarnımda olan və mənimlə danışan və danışıqları ilə mənimlə ünsiyyət quran və sənin cəlal və əzəmət ayələrindən olan bu uşağın hörmətinə sənə yalvarıram; doğum etməyi mənə asanlaşdır!"
Abbas və Qanəbdən belə nəql edilmişdir: "Fatimə sözlərini bitirdikdən sonra, Kəbənin arxa divarının yarıldığını gördük; Fatimə yarılan yerdən Kəbənin içinə daxil oldu və gözdən itdi. Ardından Kəbənin divarı Allahın izni ilə yenidən birləşdi! Biz Kəbənin qapısını açmağa çalışdıq, amma heç cür müvəffəq ola bilmədik. Anladıq ki bu, Allah tərəfindən baş verən bir hadisədir. Fatimə üç gün Kəbənin içində qaldı. Bütün Məkkənin dükan bazarında, küçələrində, evlərində, həmişə bu hadisə danışılırdı. Daha sonra dördüncü gün gəlib çatdı. Kəbənin üç gün əvvəl yarılmış olan divarı təkrar yarıldı və Fatimə binti Əsəd, əlində oğlu Əsədullahi Ğalib (Allahın qələbə çalan şiri), Əli ibn Əbi Talib (ə) ilə birlikdə çölə çıxdı və orada olan insanlara belə səsləndi: "Ey insanlar, Allah məni insanların arasından seçdi və məni digər qadınlara vermədiyi bir fəzilətlə zinətləndirdi. Çünki onun seçdiyi evdə körpəmi dünyaya gətirdim. Üç gün o hörmətli evdə qaldım; cənnət meyvələrindən və yeməklərindən yedim. Əlimdə körpəmlə birlikdə çölə çıxmaq istəyəndə, qeybdən bir səs mənə belə səsləndi: "Ey Fatimə, bu qiymətli uşağın adını Əli qoy! ...Heç şübhəsiz mən Əliyyi Əlayam; onu öz qüdrət, izzət və cəlalımdan yaratdım; onu ədalətimdən kifayət qədər nəsibləndirdim; onun adını öz adımdan münşaq etdim (quraşdırdım). Onu mübarək ədəbimlə ədəbləndirdim; onu gizli elmlərimdən xəbərdar etdim, o, Mənim hörmətli evimdə dünyaya gəldi. Evimin üzərində ilk azanı o oxuyacaq,bütləri Kəbənin üzərindən aşağıya atıb qıracaq, məni əzəmət, izzət və tövhidlə yad edəcək, o, bütün yaratdıqlarımın arasından seçdiyim Həbibim və Rəsulum olan Muhəmməddən (s.) sonra imam və onun qəyyumu (qayğısını çəkəni)olacaq. Nə xoşbəxtdir o kəs ki, onu sevər və ona kömək edər! Və ona itaət etməyən, ona kömək etməyən və onun haqqını inkar edən kimsənin vay halına!"
(Muntəhəl-Əmal (Şeyx Abbas Qummi, səh141;
Ravzatul-Vaiz, cild 1 , səh 81;
İrşadül-qulub, səh 211.)
Salam olsun Allahın Ruhuna O Ruhki bütün ruhlar onun qarşısında itaətkar və təzimkardır Mədət ya Əli
