ایرانگرد

سفرنامه ترکیه (ترابزون و دریای سیاه)
دریاچه وان
ما در جای جای نوشته ها و کتابها و مقالات میخوانیم که تیسفون پایتخت ایرانی در عراق است و نسا پایتخت ایرانی در کشور ترکمنستان است ولی در هیچ کجا ذکری به میان نمی آید که دیار بکر هم پایتخت ایرانی بوده که در ترکیه است.
@irantizement

سفرنامه ترکیه (ترابزون و دریای سیاه)
دریاچه وان
صبح ساعت 7 رسیدم به شهر وان . این دریاچه وسعتش خیلی بزرگه. از 90 کیلومتری مانده به شهر وان مسیرمان از کنار این دریاچه بود. و چه زمینهای حاصلخیزی که همشان کشت شده بودند و بهترین محصولات را میدادند. اگر کمی از تاریخ برایتان بگویم نمیرویم به خیلی دور 2500 سال پیش زمان کوروش بزرگ و داریوش بزرگ که علاوه بر ترکیه تا یونان و مرز بلغارستان در دست سلسله هخامنشیان بود، کافیه برگردیم به حدود 600 سال قبل در دوره پادشاهی قره قویونلوها (گوسفند سیاه داران) و آق قویونلوها (گوسفند سفید داران) این منطقه یعنی وان تا بالای آن یعنی ارزروم و ارزنجان تا قسمتهای غرب آن یعنی آمد و دیاربکر زادگاه این دو پادشاهی ایران بودند و این دو سلسله از این منطقه ظهور کردند، اوزون حسن بزرگترین پادشاه ایرانی آق قویونلو پایتخت اول او در دیاربکر بود و بعد پایتخت را به تبریز منتقل کرد. ولی متاسفانه در جنگهای با عثمانی کم کم این مناطق از چنگ ایران در آمدند.
@irantizement

سفرنامه ترکیه (ترابزون و دریای سیاه)
دریاچه وان
داشتم میگفتم که ما ایرانیها شهر وان را به این عظمت و بزرگی رساندیم چرا که ارزانترین سفر خارجی برای ایرانیان همین شهر وان هست که حدود 90 کیلومتر با مرز ایران فاصله دارد و میتوانید با ماشین شخصی موتور دوچرخه و حتی پیاده بیایین به این شهر . چون اینجا آزاد هست و کاباره و مشروبات هم براه است همه دوستداران آزادی می آیند به این شهر . زمانی که من توی وان بودم تعطیلات اربعین بود و در ایران چند روز تعطیلی بود و شهر وان پر شده بود از ایرانیان، طوریکه توی خیابانهای وان فقط ایرانی میدیدی و فارسی میشنیدی.
@irantizement

سفرنامه ترکیه (ترابزون و دریای سیاه)
دریاچه وان
شب با دوستان در پارک اسکله سی وان لب ساحل شام خوردیم و هوا گرم بود و میترسیدیم که ماموران پارک به ما گیر بدن که چادر برپا نکنیم بدون برپا کردن چادر رفتیم توی کیسه خوابهایمان و به ستارگان نگاه کردیم تا خوابمان برد . صبح فردا با خوردن صبحانه از دوستان جدا شدم و با ون خودم را رساندم به مرز رازی . اما اگر از اول داستان با من بوده باشید یادتان می آید که من ماشینم را در مرز بازرگان گذاشته بودم و نگو که فاصله مرز رازی تا مرز بازرگان 250 کیلومتر هست و من مجبور شدم سه تا ماشین شخصی سوار بشوم تا خودم را به مرز بازرگان برسانم و ماشینم را بردارم. شب دوباره در پارک شاه گلی تبریز کمپ کردم و فردای آنروز صبح حرکت کردم و تا غروب رسیدم به تهران.
@irantizement

سفرنامه ترکیه (ترابزون و دریای سیاه)
دریاچه وان
من منتظر دوستانم بودم که با موتور میخواستند بیایند وان و ترکیه گردی کنند و چون قرار بود شب برسند و من وقت زیادی داشتم کامل با پای پیاد شهر وان را گشتم. به بازار آن سر زدم و جاهای دیدنیش را و متوجه شدم که ما ایرانی ها شهر وان را مشهورش کردیم وگرنه شهر وان یک شهر کوچکی بیش نبود که چیز خاصی نداشت بجز دریاچه آن که تونسته بودند آنرا خوب نگه دارند ولی ما دریاچه ارومیه را با دستان خودمان کشتیم. در این منطقه جغرافیایی کره زمین، سه دریاچه تاریخی و مهم قرار دارد اولی ارومیه ایران دومی وان ترکیه و سومی سوان ارمنستان. حال دو خواهر خوب است اما حال خواهر ایرانیشان بسیار بد و رو به احتضار است. بگذریم . این مناطق ترکیه جمعیت کردهای کرمانج آن خیلی زیاد هست و بیشتر شما صحبت کردی میشنوید در کوچه و خیابانهای وان . دولت ترکیه خیلی میخواهد کردها را هم ترکیزه کند اما نمیتواند و همین امسال هم که نمایندگانی از کردها برای مجلس رای آورده بودن که ترکیه میخواست آنها را رد کند و بجایشان از ترکها بگذارد که کردهای انها شورش کردند و شهر وان را به آتش کشیدند و در خیابانها ریختند.
@irantizement

سفرنامه ترکیه (ترابزون و دریای سیاه)
دریاچه اوزون گل
یکی از معروفترین جاهای دیدنی ترابزون دریاچه اوزون گل هست . اوزون به ترکی یعنی دراز مثل ماهی اوزون برون که بمعنی دماغ دراز هست یا اوزون حسن یکی از شاهان آق قویونلو که بمعنی حسن دراز هست. . گل هم در ترکی یعنی چشمه و دریاچه کوچک. پس نتیجه میگیریم که اوزون گل یعنی دریاچه دراز. همینطور که به شکلش هم نگاه کنید میبینید که دراز هست این دریاچه.
@irantizement

سفرنامه ترکیه (ترابزون و دریای سیاه)
دریاچه اوزون گل
این دریاچه زیبا در میان کوهها در ارتفاع قرار دارد و مسیر جنگلی آن آدم رو یاد ارتفاعات گیلان و مازندران میندازه. اونجا پر بودن از عربهای سوریه ای که در جنگ داخلی سوریه به ترکیه آمده بودند و در آنجا ساکن شده و مشغول به کار در زمینه گردشگری بودن مثل کافه و رستوران و چای و قهوه عربی و غذاهای عربی.
@irantizement

سفرنامه ترکیه (ترابزون و دریای سیاه)
دریاچه اوزون گل

@irantizement

سفرنامه ترکیه (ترابزون و دریای سیاه)
دریاچه اوزون گل
بعد از دو روز گشت و گذار در ترابزون و دیدن مهمترین دریاچه آن بلیت اتوبوس گرفتم به مقصد وان که آنهم 1000 لیر یعنی یک میلیون و هشتصد هزار تومان شد و شب حرکت کردم و صبح ساعت 7 صبح رسیدم به وان و تصمیم گرفتم دو روز هم توی وان بمانم
@irantizement

سفرنامه ترکیه (ترابزون و دریای سیاه)
درود بر دوستان گرامی. همیشه دلم میخواست دریای سیاه را ببینم چرا که توی سفرنامه های خارجیان که به ایران می آمدند از این دریا به بدی و وحشتناکی زیادی نام میبردند که سالیانه هزاران کشتی و آدم را در میان طوفانهای سهمگینش از بین میبرد . شاید اگر یک تیم غواصی ماهر تشکیل بشه و بره ته این دریا هزاران کشتی و چیزهای تاریخی و عتیقه پیدا کنند و کلی تاریخ رو که در قعر آبها مدفون شده اند را با خودشون به بالا بیارند. یکی از مسافرانی که از این مسیر به سمت ایران آمد شاردن بود که در زمان شاه عباس دوم و شاه سلیمان صفوی با هزاران خطر از این دریا عبور کرد و به گرجستان رسید و بعد ارمنستان و در نهایت ایران . البته آنزمان گرجستان و ارمنستان خاک ایران بود و وقتی که وارد گرجستان شد خدایش را شکر کرد که به سلامت وارد ایران شده است. و من با خواندن سفرنامه این شخص تصمیم گرفتم که حتما برم و این دریای خشمگین رو ببینم.
@irantizement

سفرنامه ترکیه (ترابزون و دریای سیاه)
پس بهمین خاطر تصمیم گرفتم به مهمترین شهر ساحلی این دریا در خاک ترکیه برم که اسمش ترابزون است. وجه تسمیه شهر ترابزون از ریشه یونانی و به معنای «مانند میز» است، البته در چند جای دیگر هم دیدم که نوشته بودند که بمعنی جدول هست. دلیل این نامگذاری تپه‌ای در مرکز شهر ترابزون است که به مانند یک میز به نظر می‌رسد. در دوران باستان حتی روی سکه‌هایی که در این منطقه ضرب می‌شده است، تصویر یک میز بوده است.این شهر بندری به سبب نزدیکی به دریای سیاه، یکی از شهرهایی بود که اقوام یونانی در آن ساکن شدند. براساس متون یونانی، این شهر در سال ۷۵۰ پیش از میلاد پایه‌گذاری شد. این شهر از دیرباز نقش یک بندر تجاری در مسیر بنادر دریای سیاه را داشته است. این شهر در دوره هخامنشی تحت تسلط هخامنشیان بود و ستایش خدای میترا، میراث حضور ایرانیان در این منطقه است. سپس ترابزون تحت فرمانروایی امپراتوری روم قرار گرفت و دوره‌ای هم یک امپراتوری مستقل را تجربه کرد. اما عثمانیان بعدها این شهر را ضمیمه امپراتوری خود کردند.
@irantizement

سفرنامه ترکیه (ترابزون و دریای سیاه)
بعد از همه این مقدمه چینی باید بگم که با رخش نازنینم عصر از تهران حرکت کردیم و ساعت 11 شب به تبریز رسیدیم چون تهران تا مرز بازرگان حدود 900 کیلومتر است و خسته کننده و دیگه نمیتونستیم ادامه بدیم و اصلا دلیلی هم نمیدونستیم که حتما باید خودمان رو برسونیم به بازرگان، توی تبریز رفتیم پارک شاه گلی یا همان ایل گلی و کمپ کردیم و بعد از خوردن مختصر شامی خوابیدیم و صبح راه افتادیم به سمت مرز بازرگان که هنوز حدود 300 کیلومتر راه مانده بود. توی مرز ماشینم رو گذاشتم توی پارکینگ شهرداری که روزی 60 تومان میگرفت و تاکسی سوارشدیم که نفری ده تومان میگرفت و رفتیم به سمت گیت خروجی مرز که بالای تپه قرار دارد و مسیرش کمی برای پیاده رفتن هم طولانیه و هم سربالایی هست و خسته کننده آنهم اگر مثل ما کوله داشته باشی که بدتر و در ضمن ماشینهای عمومی رو هم نمیزارند که تا اون بالا برن مگر اینکه کاپوتاژ کرده باشی و میخوایی خارج بشی از ایران .
@irantizement

سفرنامه ترکیه (ترابزون و دریای سیاه)
از مرز گذشتیم و اونطرف مرز ونهای ترک به مقصد دوغوبایزید منتظر مسافران بودند که نفری حدود 40 لیر میگرفتند( حدود 70-80 هزارتومان). این رو هم یادم رفت بگم که هر نفر میتونه سه بسته سیگار کنت 8 آبی هم با خودش ببره که ما بردیم. توی ایران یک میلیون و هشتصد خریدیم و پشت مرز فروختیم سه میلیون و ششصد و نزدیک دومیلیون سود کردیم و تونستیم کمی از هزینه سفرمان را مثل عوارض خروج از کشور را که به نامردی از مسافران میگیرند را جبران کنیم.و اما اطلاعاتی هم در مورد این شهر بدم خدمتتان. دُغوبایَزید در شرق ترکیه نزدیک به مرز ایران در ۱۵ کیلومتری جنوب باختری کوه آرارات، ۳۵ کیلومتری مرز ایران قرار دارد و اکثریت مردم این شهر را کردها تشکیل می دهند. شهر دغوبایزید در قدیم به خاطر نزدیکی آن به مرز ایران از اهمیت بیشتری برخوردار بود. این منطقه از زمان پادشاهی اورارتو (۲۷۰۰ سال پیش) مسکونی بوده و پیش از روزگار عثمانی با نام ارمنی خود, دارویْنْک نامیده می‌شد.
@irantizement

سفرنامه ترکیه (ترابزون و دریای سیاه)
در سدهٔ چهارم میلادی این منطقه صحنه کشمکش میان ساسانیان و خاندان ارمنی باگراتونی بود و شاهان باگراتونی دژ داروینک را بازسازی کردند. در روزگاران بعد این شهر به دست ایرانیان، رومی‌ها، اعراب و بیزانسی‌ها تسخیر شد و به عنوان لشکرگاهی برای ادامه لشکرکشی بر فراز کوه‌ها به‌شمار می‌آمد. مردمان ترک‌زبان برای نخستین بار در سال ۱۰۶۴ میلادی به منطقه وارد شدند و پس از آن‌ها مغول‌ها به منطقه آمدند. دژ داروینک در جریان درگیری‌ها بارها ویران و بازسازی شد که یکی از این بازسازی‌ها در سال ۱۳۷۴ میلادی توسط جنگ‌سالار ترک، شهزاده بایزید جلایری صورت گرفت. بعدها در سدهٔ شانزدهم نام خود شهر نیز به بایزید تغییر یافت. این شهر در سال ۱۵۱۴ به دست عثمانیان افتاد و سرای اسحاق‌پاشا از بناهای یادگار این دوره است.
@irantizement

سفرنامه ترکیه (ترابزون و دریای سیاه)
این شهر در سال‌های ۱۸۲۱–۱۸۲۲ شاهد جنگ میان عثمانی و ایران بود و در سال ۱۸۵۶ مورد یورش روس‌ها قرار گرفت. بایزید در این جنگ‌ها به تصرف روسیه درآمد و بعداً با واپس‌نشینی روس‌ها جمعیت ارمنی آن نیز شهر را ترک کرده و به ارمنستان کوچیدند. آن‌ها در نزدیکی دریاچه سوان روستای بایزید نو (گاوار امروزی) را بنا نهادند. شهر بایزید که در اصلیت خود شهری ارمنی بود توسط ارتش ترکیه ویران شد و در سال ۱۹۳۰ کردها در آن جای گرفتند. در جریان جنگ جهانی یکم، نسل‌کشی ارمنی‌ها و جنگ استقلال ترکیه این شهر با ویرانی‌های بیشتری روبه‌رو شد و در دههٔ ۱۹۳۰ شهر جدیدی در کنار آن ساخته شد که دغوبایزید (به معنی بایزید شرقی) نامیده شد.
@irantizement

سفرنامه ترکیه (ترابزون و دریای سیاه)
توی شهر دوغوبایزید رفتیم ترمینال و بلیت اتوبوس گرفتیم برای ترابزون که شد هزار لیر که با پول ما میشد یک میلیون هشتصد هزار تومان. غروب حرکت کردیم و ساعت یک نیمه شب رسیدیم ترمینال و در نزدیکی ترمینال لب ساحل پارک بزرگی هست بنام فروم که به توصیه یکی از دوستانم بنام میلاد اونجا رفتیم و کمپ کردیم و خوابیدیم. این پارک تمام کمپرها میامدند اونجا و کمپ میکردند. اگر شما هم خواستین برین ترابزون و کمپ کنید حتما برین پارک فروم ترابزون. فردای آنروز از توی کوچسرفینگ همراهم یک هاست پیدا کردند که بنام نورالله بود و پسر بسیار خونگرم و مهمان نوازی بودند و ما رفتیم خانه ایشان که در منطقه وکفی کفیر حدود 20 کیلومتری غرب ترابزون بود و دو روز مهمان ایشان بودیم.
@irantizement

سفرنامه ترکیه (ترابزون و دریای سیاه)

@irantizement

عشق به کوروش بزرگ پیر و جوان نمیشناسد .
بمناسبت هفتم آبان روز کوروش بزرگ

سفرنامه ارمنستان
یکی دیگر از جاهای دیدنی ارمنستان دره گلها هست که تلکابین هم داره و دقیقا وقتی اونجا میرید بیاد نمک آبرود خودمون می افتین.فقط فرقش اینکه که متاسفانه ارمنستان اصلا دریا نداره که مثل نمک آبرود ویو دریا رو ببینین.
@irantizement

سفرنامه ارمنستان
مسیر بعدیمان بعد از دره گلها دریاچه سوان است که در حدود 60 کیلومتری شمال شرقی ایروان بسمت دلیجان (دلیجان ارمنستان نه دلیجان خودمان) و مرز گرجستان قرار دارد. دریاچهٔ سوان در استان گغارکونیک قرار دارد. این دریاچه بزرگ‌ترین دریاچهٔ قفقاز و از بزرگ‌ترین دریاچه‌های کوهستانی آب شیرین در جهان است. نام سوان از ریشهٔ اورارتویی سیونا و به معنی «سرزمین دریاچه‌ها» گرفته شده‌است. حدود ۳۶ جویبار به این دریاچه می‌ریزند و تنها رودخانه‌ای که از سوان سرچشمه می‌گیرد رود هِرازدان است.
@irantizement

سفرنامه ارمنستان
منطقه اسپانداریان استان سیونیک ارمنستان و دریاچه زیبای آن
@irantizement

سفرنامه ارمنستان
شهر اچمیادزین که تا پیش از سال ۱۹۴۵ به نام ولاش‌آباد (به ارمنی: واغارشاپات) معروف بود به دست ولاش‌شاه (واغارشاک شاه از دودمان ایرانی پارتی) (۱۴۰ - ۱۱۷) در محل باستانی واردکِساوان بنیاد شد. رومی‌ها پس از ویران ساختن آرتاشات در سال ۱۶۳ پایتخت ارمنستان را به ولاش‌آباد منتقل کردند. پس از اینکه در سال ۳۰۱، مسیحیت به این منطقه آمد، تیرداد سوم دژ وِلاش‌آباد را ویران کرد و به‌جای آن کلیسای جامع اچمیادزین مقدس را بنا کرد. پس از اعلام شدن مسیحیت به‌عنوان دین رسمی در ارمنستان، در سال ۳۰۱ وِلاش‌آباد یا همان اچمیادزینِ بعدی، به عنوان مرکز دینی این کشور برگزیده شد.
@irantizement

سفرنامه ارمنستان
در سال ۱۸۰۴ ، سپاه ایران به سرداری عباس میرزا ولیعهد، نیروهای روسیه را در نزدیکی «سه‌کلیسا» (اچمیادزین)، شکست داد. روس‌ها به دنبال این شکست، دست به محاصره شهر و قلعه ایروان زدند. اما سپاه ایران و مردم شهر در برابر این حصر پایداری کردند. در نتیجه با وجود گلوله‌باران شدید، روس‌ها موفق به گشودن دژ ایروان نشدند. سرانجام و به دنبال شکست و ناکامی در همه جبهه‌ها، ژنرال سی‌سیانوف در نوامبر ۱۸۰۴ (آبان ماه ۱۱۸۳)، دستور عقب‌نشینی را برای نیروهای روسی صادر کرد. بدین‌سان روس‌ها، کمابیش به پشت مرزهای خود عقب نشستند.
@irantizement

سفرنامه ارمنستان
کلیسای جامع اچمیازین(واغارشاپات)
کلیسای اچمیازین( به معنای ظهور تک فرزند) در شهر اچمیازین در غرب شهر ایروان قرار دارد. محل این کلیسا رو گریگور روشنگر که از بزرگان ارامنه و مسیحیت بود در خواب میبیند، او خواب میبیند که شخص با ابهتی که گمان میکند عیسی مسیح بوده با چکش طلا بر نقطه ای از زمین میکوبد که محل ساخت کلیسا میشود. در نهایت کلیسای اچمیازین در سال ۳۰۳ میلادی ساخته میشود و مقبره مقدس گریگور هم بعدها در همین کلیسا بنا میشود. این شهر که نام قدیمی آن واغارشاپات بوده در گذشته مرکز مذهبی ارمنستان و پایتخت آن هم بوده است. این کلیسا در طول تاریخ چندین بار مورد حمله قرار گرفته تخریب شده و دوباره بازسازی شده است. معماری کلیسا متاثر از معماری روسی و کلاسیک است.
@irantizement

سفرنامه ارمنستان
اِچمیادزین (یا اجمیاتزین) با نام رسمی واغارشاپات (Վաղարշապատ) (ولاش‌آباد)، نام یک شهر و همچنین یک مکان مقدس در کشور ارمنستان است. اچمیادزین در زمانی که بخشی از ایران بود سه‌کلیسا و اوچ‌کلیسا نامیده می‌شد.
آستان قدس اچمیادزین (در ارمنی Էջմիածին) که در استان آرماویر، ارمنستان واقع شده، مرکز کلیسایی ارمنیان و مکانی بسیار مقدس برای مردم این کشور است. جاثلیق کل ارامنه در این شهر زندگی می‌کند و کلیسای اچمیادزین در آنجا قرار دارد.
@irantizement

سفرنامه ارمنستان
کلیسای اچمیادزین ارمنستان، همانطور که از نام آن پیداست در شهری به نام اچمیادزین قرار گرفته است. برخی از افراد محلی شهر اچمیادزین را با نام واغارشاپات و کلیسای اچمیادزین را با نام کلیسای واغارشاپ میشناسند. برای رسیدن به اچمیادزین کافی است تا از ایروان 10 کیلومتر به سمت غرب حرکت کنید. این شهر در مقایسه با ایروان کوچک تر است؛ با این حال اچمیادزین چهارمین شهر بزرگ ارمنستان است.
@irantizement

سفرنامه ارمنستان
مجسمه مادر ایروان ارمنستان
برای رسیدن به این مجسمه ابتدا به میدان جمهوری بروید و پیاده و گردشکنان از خیابان معروف و شیکی میگذرید، ابتدا کاخ اپرا رو میبینید و بعد هزار پله یا کاسکاد و بالای کاسکاد ابتدا بنای یادبود شوروی را میبینید و بعد از اتوبان رد شده وارد پارک پیروزی میشوید و در انتهای پارک مجسمه غول پیکر مادر ارمنستان را خواهید دید که در زیر آن موزه نظامی ارمنستان قرار دارد.
@irantizement

سفرنامه ارمنستان
«مام ارمنستان» (Mother Armenia monument) در سال ۱۹۶۷ میلادی بر فراز شهر ایروان در پارک پیروزی ساخته شده ‌است. این مجسمه به‌عنوان یادمانی از پیروزی در جنگ جهانی دوم، جایگزین تندیس ژوزف استالین شد که پیش‌تر در این پارک قرار داشت. این مجسمه ۲۲ متری روی ستون بلندی از سنگ بازالت جای گرفته است که ارتفاع آن درمجموع به ۵۱ متر می‌رسد. مجسمه مام ارمنستان با شمشیری در دست، مانند محافظی برای کشور به نظر می‌رسد. فقط وقتی از نزدیک از این مجسمه را ببینید، می‌توانید شکوه و عظمت آن را درک کنید.
@irantizement

سفرنامه ارمنستان
کلیسای سنت گریگوری ایروان
همانطور که از نام این کلیسا پیداست سازنده آن گریگور نام داشت. گریگور شخصی مقدس بود که در بین سالهای ۲۳۹ تا ۲۵۷ میلادی در کاپادوکیا دیده به جهان گشود. خاندان گریگور افرادی ثروتمند و با نفوذ بودند اما توسط بستگان خسرو به قتل رسیدند. گریگور توسط پرستار خود جان سالم به در برده و تنها بازمانده طایفه خود شد. پس از بازگشت، گریگور به عنوان یکی از مقامات در ارمنستان منصوب شد. در آن زمان بود که وی از بت پرستی امتناع کرده و در مقابل بت پرستان ارمنستان قد علم کرد. سپس مورد شکنجه های متعددی قرار گرفت و ۱۳ سال در حبس زندگی کرد. شاه وقت بیمار شده و شاه دخت اظهار داشت که گریگور می تواند وی را مداوا کند و گریگور تمام سعی خود برای درمان و همچنین تغییر دین پادشاه انجام داد. سپس شاه به دین ارمنی گروید و باعث ساخت کلیسای سنت گریگور شد.
@irantizement