HYPERNOOVA

جهان مکان بسیار بزرگی است. اگر فقط ما وجود داشته باشیم به نظر می رسد فضا بطور اسفناکی هدر رفته است!

کارل سیگن، اخترشناس آمریکایی
@HyperNoova

تصویر تلسکوپ فضایی جیمز وب از کهکشان M104 با کیفیت بسیار بالا! 😍

@HyperNoova

تصویر جدید و خیره کننده تلسکوپ فضایی جیمز وب از کهکشان کلاه مکزیکی.

کهکشان کلاه مکزیکی که با نام M104 نیز شناخته می‌شود، در خوشه کهکشانی سنبله و در فاصله حدود ۳۰ میلیون سال نوری از زمین قرار دارد. کهکشان M104 کهکشانی مارپیچی است که حدود ۵۰ هزار سال نوری وسعت دارد. این کهکشان با سرعت حدود هزار کیلومتربرثانیه درحال دور شدن است که انبساط کیهانی را نشان می‌دهد.

@HyperNoova

انسلادوس نزدیک به ۹۰ درصد از نور دریافتی را از سطح یخی خود منعکس می‌کند. همین ویژگی باعث می‌شود انسلادوس قمری بسیار سرد باشد که دمای آن به منفی ۲۰۱ درجه‌ی سانتی‌گراد می‌رسد.
گرم‌ترین بخش انسلادوس، قطب جنوب آن است. به باور دانشمندان این گرما از فضای داخلی آن سرچشمه می‌گیرد و باعث می‌شود بخار آب از طریق رگه‌ها یا شکاف‌های بزرگ سطحی وارد فضا شود. با این‌حال فضاپیمای کاسینی نشان داد دمای مناطق کوچک انسلادوس که بیشتر تحت تاثیر این گرما قرار دارند به منفی ۱۶۳ درجه‌ی سانتی‌گراد می‌رسد.

@HyperNoova

انسلادوس ششمین قمر بزرگ زحل و یکی از امیدبخش‌ترین مکان‌های منظومه شمسی برای جستجوی نشانه‌های حیات است. این قمر درون حلقه‌ی E به دور زحل می‌چرخد و به‌صورت پیوسته ترکیب‌هایی از آب و مواد شیمیایی زیستی را با سرعت ۴۰۰ متر بر ثانیه در فضا پخش می‌کند و به‌این‌ترتیب فواره‌های عظیمی را به وجود می‌آورد که تا صدها کیلومتر در فضا امتداد می‌یابند.
از آنجا که انسلادوس با یخ بسیار صاف پوشیده شده است، درخشان‌ترین سطح را در میان اجرام منظومه‌ شمسی دارد. با این‌حال سطح این قمر یکپارچه نیست و برخی مناطق آن دارای دهانه‌های برخوردی و برخی دیگر کاملا صاف و بدون دهانه هستند.

@HyperNoova

تلسکوپ جیمز وب سیاره‌ای شبیه به مردمک چشم با اقیانوسی بزرگ از آب مایع که با دریایی از یخ احاطه شده است و در کمربند حیات ستاره‌اش قرار دارد، کشف کرد.
سیاره LHS-1140b که پیشتر هم وجود آن کشف شده بود در فاصله‌ی ۵۰ سال نوری از زمین قرار دارد، ۱.۷۳ برابر پهن‌تر از زمین است و ۵.۶ برابر سیاره ما جرم دارد. این سیاره دارای قفل کشندی نسبت به ستاره میزبان خود است؛ بنابراین همیشه با سرعت یکسانی به دور ستاره‌اش می‌چرخد و چشم چهار هزار کیلومتری خود را به‌صورت ثابت به‌سوی این آتش کیهانی دوخته است. با توجه به فاصله‌ی نزدیک سیاره به ستاره‌اش، یک سال آن با کمتر از ۲۵ روز زمینی برابری می‌کند.
اگر ستاره‌ی LHS-1140b مانند خورشید از ستاره‌های رشته اصلی بود، مدار این دنیای دوردست باعث جوشاندن اقیانوس‌هایش می‌شد و این سیاره را به‌طور کامل سکونت‌ناپذیر می‌کرد؛ اما از آنجا که ستاره‌ی والد از نوع کوتوله سرخ سردتر است، این فاصله‌ی کوتاه سیاره‌اش را درست در مرکز «منطقه‌ی گلدی‌لاکس» یا کمربند حیات قرار می‌دهد. فاصله‌ی بی‌نقصی از ستاره که باعث جریان یافتن آب مایع روی سطح سیاره می‌شود.

@HyperNoova

در حدود ۴/۶ میلیارد سال پیش، منظومه‌ی شمسی به شکل ابری متشکل از گاز و غبار، موسوم به سحابی خورشیدی بود. با چرخش این سحابی و فرو ریزش گرانشی مواد داخل آن، خورشید در مرکز ابر گازی شکل گرفت. با تشکیل خورشید، مواد باقیمانده در سحابی، رفته رفته بر روی هم انباشته شدند. ذرات کوچک تحت تاثیر نیروی گرانشی خورشید به یکدیگر چسبیدند و ذرات بزرگتری را ایجاد کردند. بادهای خورشیدی، ذرات سبک‌تر، مانند هیدروژن و هلیوم را از مرکز سحابی دور کرد و ذرات سنگین و سنگی در نزدیک خورشید باقی ماندند که بعدا سیارات سنگی و خاکی (تیر، ناهید، زمین، مریخ) از آنها تشکیل شد. اما از آنجا که قدرت بادهای خورشیدی در فواصل دور کمتر می‌شود، این ذرات فرصت این را یافتند که با درآمیختن با یکدیگر غول‌های گازی (مشتری، زحل، اورانوس، نپتون) را به وجود آورند. به این ترتیب، سیارک‌ها، ستاره‌های دنباله‌دار، سیاره‌ها و ماه‌های آنها تشکیل شد.

@HyperNoova

تصویر جدید کاوشگر استقامت ناسا از مریخ با کیفیت اصلی! 😊

Image Credit: NASA/JPL-Caltech/ASU

@HyperNoova

تصویر جدید کاوشگر استقامت ناسا از مریخ!

@HyperNoova

به دلیل آنکه در کره ماه هیچ جریان هوایی وجود ندارد، رد پای فضانوردان تا میلیون ها سال بدون تغییر روی ماه باقی میماند.

@HyperNoova

فرا رسیدن سال نو و جشن باستانی نوروز بر همه ایرانیان فرخنده باد.

با آرزوی بهترین ها و سالی خوب برای همه شما

ادمین کانال علمی هایپرنوا ❤️

@HyperNoova

به بخش داخلی سیاه‌چاله که جرم آن را تعریف می‌کند، تکینگی گفته می‌شود. نقطه‌ای واحد در فضا زمان که جرم سیاه‌چاله در آن متراکم شده است. بافت فضا زمان در اطراف تکینگی به شکلی نامتناهی خم می‌شود درنتیجه قوانین فیزیکی که می‌شناسیم در این نقطه نقض می‌شوند.

@HyperNoova

طبق این پژوهش، آب این اقیانوس‌ها می‌تواند درنهایت از میان سطح منجمد سیاره خود به‌صورت آبفشان به بیرون فوران کند. دانشمندان برای اولین‌بار میزان فعالیت آبفشان‌ها را در سیارات فراخورشیدی محاسبه کرده‌اند. دو مورد از این سیارات به‌قدری به زمین نزدیک بودند که می‌شد آن‌ها را با تلسکوپ مشاهده کرد.
همچنین یافته‌های این مطالعه پیش‌بینی می‌کنند که ۱۷ سیاره منجمد مورد مطالعه می‌توانند گرمایی کافی برای شکل‌گیری حیات زیر پوسته‌های یخی خود دریافت کنند.
اما اثبات حقیقت این نوع کشف‌ها، موضوعی کاملا متفاوت است؛ زیرا این سیارات حتی ذره‌ای به نهایت حدی که انسان‌ها می‌توانند در فضا سفر کنند نزدیک نیستند. شاید در آینده‌ای بسیار دور فضاپیماهای ما بتوانند به فواصلی بسیار دور سفر کنند و آن نواحی فضا را پوشش دهند.

@HyperNoova

یک پژوهش جدید از سوی ناسا می‌گوید در سیارات فراخورشیدی منجمد احتمالا اقیانوس‌های قابل‌ سکونت و آبفشان وجود دارد. این پژوهش با بررسی ۱۷ سیاره فراخورشیدی که احتمالا زیر پوسته یخی خود اقیانوس‌هایی از آب مایع دارند، به‌دنبال شواهدی از حیات بیگانه است. این یعنی ناسا می‌خواهد جستجو برای حیات فراتر از منظومه شمسی را به مقیاسی جدید گسترش دهد.

@HyperNoova

زمانی که کره ماه بالای سر شما قرار می‌گیرد، وزن شما قدری کم می‌شود!
نیروی گرانشی ماه درست در خلاف جهت نیروی گرانشی زمین است، و زمانی که بالای سر قرار می‌گیرد قدری از نیروی جاذبه زمین را کم می‌کند.
با توجه به اینکه وزن یک جسم حاصلضرب جرم جسم در نیروی گرانش است، با کاهش نیروی گرانش وزن کاهش می‌یابد.
محاسبات نشان می‌دهد زمانی که ماه بالای سر یک شخص ۱۰۰ کیلوگرمی قرار می‌گیرد، آن شخص حدود نیم گرم سبک‌تر می‌شود.

@HyperNoova

لحظه ورود یاسمین مقبلی و سه فضانورد دیگر ماموریت کرو-۷ به ایستگاه فضایی بین‌المللی.

@HyperNoova

یاسمین مقبلی با ماموریت کرو-۷ ناسا و اسپیس ایکس به ایستگاه فضایی بین‌المللی رسید.

فضانوردان ماموریت کرو-٧ که دیروز صبح سوار بر کپسول دراگون و با موشک فالکون ٩ اسپیس ایکس روانه فضا شده بودند، با موفقیت به ایستگاه فضایی بین‌المللی رسیدند و کپسول آن‌ها به ایستگاه فضایی متصل شد. این ماموریت حامل چهار فضانورد است که یکی از آن‌ها یاسمین مقبلی، فضانورد ایرانی-آمریکایی است که این ماموریت را فرماندهی می‌کند.

@HyperNoova

چهار فضانورد ماموریت کرو-۷ به فرماندهی یاسمین مقبلی با موفقیت به ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب شدند.
اسپیس ایکس خدمه ماموریت کرو-۷ شامل یاسمین مقبلی و سه فضانورد دیگر را با موفقیت برفراز موشک فالکون ۹ به فضا پرتاب کرد. فضانوردان بیش از ۲۴ ساعت آینده را در فضا خواهند گذراند و فردا یکشنبه ۵ شهریورماه به ایستگاه فضایی بین‌المللی متصل خواهند شد.

@HyperNoova

مقام های سازمان فضایی آمریکا ساعاتی پیش اعلام کردند که ناسا و اسپیس ایکس تلاش برای پرتاب ماموریت کرو-۷ به ایستگاه فضایی بین‌المللی را امروز متوقف می‌کنند تا زمان بیشتری برای تجزیه‌وتحلیل دراختیار داشته باشند. ناسا و اسپیس ایکس اکنون شنبه ۴ شهریورماه را به‌عنوان فرصت بعدی برای پرتاب درنظر گرفته‌اند.

@HyperNoova

چهار فضانورد به فرماندهی خانم یاسمین مقبلی فضانورد ایرانی‌تبار ناسا، جمعه ۳ شهریورماه سوار بر کپسول دراگون و با موشک فالکون ۹ به ایستگاه فضایی بین المللی می‌روند و حدود ۶ ماه در ایستگاه فضایی حضور خواهند داشت.
در این سفر فضایی یاسمین مقبلی فرمانده ماموریت خواهد بود و همراهانش آندریاس موگنسن فضانورد آژانس فضایی اروپا، ساتوشی فوروکاوا فضانورد سازمان هوافضای ژاپن و کنستانتین بوریسوف فضانورد سازمان فضایی روسیه خواهند بود.
خانم یاسمین مقبلی فرزند فرشته و کامی مقبلی متولد ۳ تیرماه ۱۳۶۲ در آلمان، خلبان نیروی دریایی آمریکا و فضانورد ایرانی-آمریکایی ناسا است. او فارغ التحصیل موسسه فناوری ماساچوست (MIT)، مدرسه عالی نیروی دریایی آمریکا و دانشکده خلبانی آزمایش نیروی دریایی ایالات متحده است و بیش از دو هزار ساعت پرواز با ۲۵ نوع هواپیمای مختلف را در سابقه دارد.

@HyperNoova

یاسمین مقبلی، فضانورد ایرانی ناسا، جمعه ۳ شهریورماه به عنوان فرمانده ماموریت کرو-۷، به همراه سه فضانورد دیگر سوار بر کپسول دراگون و با موشک فالکون ۹ اسپیس ایکس به ایستگاه فضایی بین المللی خواهد رفت.

@HyperNoova

وویجر ۲ در سال ۱۹۷۷، به مقصد مرز بیرونی منظومه‌ی شمسی، زمین را ترک کرد و سپس وارد فضای میان‌ستاره‌ای شد. این کاوشگر پس از فضاپیمای دو قلوی خود، وویجر ۱ که در فاصله‌ی ۲۴ میلیارد کیلومتری از زمین قرار دارد، دومین کاوشگر واقع در دورترین فاصله از زمین محسوب می‌شود. تعداد زیادی از ابزارهای علمی وویجر ۲ به‌ویژه مغناطیس‌سنج و آشکارساز پرتوی کیهانی، هنوز با گذشت ۴۶ سال پس از پرتاب، سالم هستند و داده‌هایی را به زمین ارسال می‌کنند.

@HyperNoova

ناسا پس از یک هفته که ارتباطش با وویجر ۲ را از دست داده بود، دوباره ارتباط خود با این کاوشگر که هم‌اکنون در فضای میان‌ستاره‌ای قرار دارد را از سرگرفت.
ناسا در ۲۱ ژوئیه ارتباط خود با فضاپیمای وویجر ۲ را که در فاصله‌ی ۲۰ میلیارد کیلومتری از زمین قرار دارد، از دست داد؛ اما حالا اپراتورها توانستند مجددا سیگنالی از وویجر ۲ دریافت کنند و از عملکرد صحیح آن مطمئن شوند.

@HyperNoova

ابزار MIRI در بخش درونی قرص این سامانه، غباری را پیدا کرده است که حاوی امضای فروسرخ بخار آب است. این آب می‌تواند به شکل مولکول‌های آب باشد که از اتم‌های هیدروژن و اکسیژن تشکیل شده‌اند و یا ذرات یخ باشد که از بخش بیرونی قرص به بخش داخلی آن رسیده‌اند.
این یافته جدید به دانشمندان کمک خواهد کرد تا توضیح شفاف‌تری پیرامون چگونگی شکل‌گیری آب در سیاره‌های زمین‌سان داشته باشند. به‌علاوه، حالا محققان می‌توانند درباره تعداد و ماهیت سیاره‌های قابل سکونت در کهکشان راه شیری تخمین دقیق‌تری داشته باشند و درعین‌حال پیرامون چگونگی ورود آب به زمین اطلاعات بیشتری به‌دست بیاورند. آیا دنباله‌دارها و سیارک‌ها به زمین برخورد کرده بودند؟ آیا آب از زمان شکل‌گیری زمین در سیاره ما وجود داشته است؟ یا باید ترکیبی از این دو نظریه را در نظر بگیریم؟!

@HyperNoova

💧تلسکوپ جیمز وب برای اولین‌بار شواهد وجود آب در یک قرص پیش‌سیاره‌ای را مشاهده کرد.

شگفتی‌های تلسکوپ فضایی جیمز وب ادامه دارد و این رصدخانه به‌تازگی برای اولین‌بار شواهد وجود آب در یک قرص پیش‌سیاره‌ای را مشاهده کرده است که به دور یک ستاره می‌چرخد و ظاهرا حداقل میزبان دو پیش‌سیاره دیگر است.
دوربین فروسرخ میانه (MIRI) تلسکوپ فضایی جیمز وب برای نخستین‌بار در ناحیه‌ای از سامانه PDS 70 در فاصله 370 سال نوری زمین که سیاره‌های سنگی شبیه به زمین شکل می‌گیرند، شواهد وجود آب را پیدا کرده است. PDS 70 احتمالا تنها 5.4 میلیون سال عمر دارد و دارای قرصی حاوی چند پیش‌سیاره درونی و بیرونی است.

@HyperNoova