حسام افسرى @hesamafsarii Channel on Telegram

حسام افسرى

@hesamafsarii


مطالب این کانال نوشته‌ی اینجانب و بعضاً دارای محتوای تاریک است که شاید برای همه‌ی افراد مناسب نباشد.
کانال موسیقی:
@hesamafsarimusic
کانال کتاب‌خوانی:
@hesamafsaribooks

حسام افسرى (Persian)

با خوش آمدید به کانال تلگرام حسام افسری! اگر به دنبال مطالب جذاب و متنوع هستید، اینجا به جای مناسبی برای شماست. حسام افسری با انتشار نوشته‌های خود، شما را به دنیایی از تفکر و اندیشه می‌برد. مطالب این کانال شامل محتوای تاریکی نیز می‌شود که ممکن است برای همه مناسب نباشد، اما اگر به جستجو و کشف علایق جدید علاقه‌مندید، حسام افسری منتظر شماست. در کانال موسیقی او نیز می‌توانید لذت موسیقی های زیبا و دلنشین را تجربه کنید. اگر به خواندن کتب علاقه‌مندید، کانال کتاب‌خوانی حسام افسری نیز برای شما تهیه شده است. پس بدون تردید، به کانال حسام افسری بپیوندید و تجربه جدیدی را آغاز کنید.

حسام افسرى

11 Dec, 17:52


اجرای عزیزانم رو از فردا در خانه‌نمایش دا
می‌تونید ببینید.
اطلاعات بیشتر و این‌ها:
http://tiwall.com/p/gorbeh3

حسام افسرى

11 Dec, 17:47


سال‌ها پیش توی یک مدرسه‌ای تئاتر درس می‌دادم، انگار صد سال از آن زمان گذشته است.
میان بچه‌هایش پسری بود که سؤال زیاد می‌پرسید.
می‌آمد جلو می‌نشست، مرا که از توی حیاط می‌دید چشمانش برق می‌زد، گاهی می‌پرسید چگونه باید نمایشنامه بنویسد، گاهی در مورد کارگردانی می‌پرسید.
من از آن مدرسه که رفتم آمد دنبالم تا نخ‌نما.
توی نخ‌نما هم سؤال زیاد می‌پرسید، از یک کلاس بردیمش توی کلاسی دیگر؛ گاهی بوی قرمه‌سبزی کله‌اش کلاس را برمی‌داشت.
پسرکِ قصه‌ی ما که اکنون مرد جوانی‌ست از فردا رسماً «کاگردان تئاتر» می‌شود.
نمایشنامه‌ای که نوشته است را می‌برد روی صحنه.
من چهره‌ی کوچکی‌هایش را به وضوح در خاطرم دارم...
دفعه‌ی اولی که نمایشنامه‌ی «گربه» را از سر تواضع تحویلم داد که بخوانم، فهمیدم مردِ جوان قصه، نمایشنامه‌نویس خوبی هم شده است.
و هنوز هم سؤال زیاد می‌پرسد و عطش یادگیری‌اش تمام‌شدنی نیست.
اگر از فردا آمدید و «گربه» را دیدید، اگر دیدید من میان تماشاگران دارم به پهنای صورتم لبخند می‌زنم...
بدانید من عاشق دیدن رشدِ درخت‌ها هستم.
من عاشق ایستادن پای یک درخت تنومندم که بلندایش تا آسْمان رفته‌ست در حالی که به تصویر نهالش توی ذهنم لبخند می‌زنم وقتی که دارد می‌پرسد چگونه باید یک نمایشنامه نوشت!

برای «علیرضا ترکی»
پاییز ۱۴۰۳

@hesamafsarii

حسام افسرى

07 Dec, 20:20


سلام.
حالت خوب است؟
من امیدوارم که حداقل حال تو خوب باشد.

خواستم برایت بنویسم که بگویم کاش همچنان بودی تا این موقع‌ها که به خانه می‌رسم، چیزها را برایت تعریف کنم.
برایت تعریف کنم که در طول روز چه چیزهایی خورده‌ام و کدامشان را دوست داشته‌ام؛ با جزئیاتِ زیاد... و تو وانمود کنی که برایت مهم است چه چیزهایی خورده‌ام و گوش بدهی و من بگویم. برایت از شاگردهایم بگویم و کارهای عجیب و بامزه‌ای که می‌کنند و سؤال‌های عجیب‌تری که می‌پرسند و چشمهایشان گرد می‌شود.
کاش همچنان بودی و من عکس‌هایی که در طول روز گرفته‌ام را نشانت می‌دادم؛ درخت‌ها و گربه‌ها.
روی همه‌شان هم اسم‌های عجیب گذاشته‌ام و تو همه را می‌بینی و به اسم‌هایشان لبخند می‌زنی و مرا فرض می‌کنی که وسط خیابان مثل احمق‌ها ایستاده‌ام و گوشی‌ام را برده‌ام بالا تا از یک درخت «با کادر مناسب» و «نورِ کم» عکس بگیرم در حالی که دارم با جزئیات برایت می‌گویم که «بردبار» اسم مناسبی برای این درخت بود ولی چون دختر بود پس اسمش را گذاشتم شکیبا!
و تو وانمود کنی که همه‌چیز برایت مهم است و من هی برایت حرف بزنم، از دوستانم بگویم و حتیٰ از بچه‌هایی که از پشت شیشه‌ی ماشین برایشان دست تکان داده‌ام...

خواستم برایت بنویسم که بگویم برگِ درخت‌های توی گالری گوشی‌ام ریخته است.
گربه‌ها تار میفتند و سردشان است.
و امروز یک پیتزایی خوردم که رویش گردو داشت و خوشمزه‌ام بود امّا بعد که فهمیدم وقتی به خانه برسم تو نیستی تا این‌ها را برایت تعریف کنم، دیگر هیچ‌کدامشان مهم نبود.
دنیایی که تو در حال نگاه کردنش نباشی، اصلاً به هیچ دردی نمی‌خورد!

مواظب خودت باش.
می‌بوسمَت.

@hesamafsarii

حسام افسرى

30 Nov, 19:48


«... که توی سرم روزی هزار بار خودم را بکشم و برایت ننویسم که حالم بیشتر از همیشه از همه‌چیز بهم می‌خورد.
برایت ننویسم که یک خانه اینجا نصفه مانده‌است و یک خانه آنجا، هردوتایشان شبیه به خانه‌هایی هستند که یک نفر از تویشان رفته است.
برایت ننویسم که من رفته‌ام.
نمی‌دانم از کجا به کجا.
فقط نیستم.
گاهی وجود هم ندارم انگار!
من تمام تلاشم را دارم می‌کنم که برایت ننویسم.
یا اگر هم می‌نویسم آنجاهایی‌اش که ناراحتت می‌کند را دربیاورم.
تازگی‌ها دارم همه‌اش را در‌می‌آورم.
که برایت ننویسم که زندگی درد مستمرِ است.
زندگی جنازه‌ی غمگینِ تازه بیدار‌شده است
ناامید و آشفته و بی‌جان
که انگار قرار نیست هیچ‌وقت توی خواب بمیرد.
خودش را به روز می‌کشد روی زمین
و برایت نمی‌نویسد
که حالش خوب نیست...
و نمی‌تواند تلفنش را جواب بدهد.
و نمی‌تواند جواب پیام‌هایت را
به طولِ گذشته بدهد
و تو ناراحت می‌شوی
و من هیچ‌کدام از این چیزها را
هیچ‌وقت برایت نمی‌نویسم»

@hesamafsarii

حسام افسرى

23 Nov, 17:57


اجرای بخشی از اتود Stab with the Dagger از Vsevolod Meyerhold به همراه هنرجوی عزیزم نیوشا اروانلو.

@hesamafsarii

حسام افسرى

17 Nov, 15:24


ببخشید اگر بهت بی‌توجهی کردم.
واقعاً همه‌ی حواسم پرتِ این بود که
خودم رو نکشم.

حسام افسرى

14 Aug, 18:43


۲)
سلام، فکر می‌کنم که رفته‌ای!
بیدار که شدم هیچ یادداشتی روی یخچال نبود، کمی دنبالت گشتم.
نیازی هم نبود، می‌دانم که رفته‌ای؛ می‌دانستم فکرهایی توی سرت داری.
برای خودم می‌نویسم، این‌ها را نه تو می‌خوانی و نه کسِ دیگری.
سیگار که نباشد آتش زدنِ کلمات آرامم می‌کند.
دنیا جای بسیار بدی شده‌است.
آدم‌ها عجیب‌و‌غریب‌تر از همیشه.
دیگر توی خانه‌ی خودت هم احساس غربت می‌کنی.
می‌نویسم که به یادگار بماند، می‌نویسم و درد از وجودم بالا می‌رود. که من بر سر عهدمان خواهم ماند.
من حتیٰ پیش از آنکه بشناسمت هم بر سر عهدم بوده‌ام.
خیلی‌کارها را نکردم تا در آینده ناراحتت نکند.
عهد من فقط با تو نبود که با خودم بستمش تا انسان بهتری باشم.
و نگاهش خواهم داشت.
من همیشه به گربه‌ها‌ی توی خیابان سلام خواهم کرد.
همیشه به بچه‌های کوچک لبخند می‌زنم.
کسی اگر کمک بخواهد، اولین نفر خواهم بود.
تشکر می‌کنم، عذر می‌خواهم، بی‌دلیل مهربان خواهم‌بود.
آدم‌ها هیچ‌وقت باورشان نمی‌شود که دنیا دو روز بیشتر نیست!
کاش نامه‌ات را نمی‌بردی
می‌دانم چیزهایی نوشته‌ای که قرار نیست هیچ‌وقت بخوانمشان.
خودکارِ تنهای روی میز که انتهایش سراسیمه جویده‌ شده‌ است، خداحافظی خوبی نبود ولی خب...
اصلاً کدام خداحافظی خوب است؟!

@hesamafsarii

حسام افسرى

13 Aug, 16:09


۱)
سلام، من رفتم...
می‌خواستم روی در یخچال برایت یادداشت بگذارم که یادم آمد چیزی تویش نیست تا به سراغش بروی.
می‌گذارمش روی میز چوبی آشپزخانه، بغلِ پاکت خالی سیگارت.
فقط خواستم همین را بگویم که من رفتم.
البته فکر نمی‌کنم برایت خیلی مهم باشد ولی برای خودم چرا!
وقتی که این را می‌خوانی من توی قطار نشسته‌ام و دیگر هیچ‌چیز یادم نیست.
خانه‌ام را روی دوشم می‌برم، خاطره‌ای هم اگر ساخته‌ایم بماند برای تو.
می‌توانم تصور کنم که وقتی بیدار شوی، گرسنه و ناراحت، سیگارت هم که تمام شده است، با چه حالی به سراغ این نامه خواهی آمد...
حالت بد می‌شود.
کاش میشد اول صبحانه‌ات را بخوری‌.
نمی‌خواهم بدتر بشوی...
نمی‌خواهم این نامه را بخوانی، نمی‌خواهم چیز دیگری از خودم جا بگذارم.
جایی از خانه سیگار نگذاشته‌ای؟!
اصلاً همین نامه را هم می‌برم.
بیدار که بشوی و نبودنم را ببینی حتماً خودت متوجه خواهی‌‌شد که رفته‌ام.
وقتی که داری این نامه را نمی‌خوانی من نشسته‌ام توی قطار.
همه‌ی حرف‌هایم را هم برده‌ام.
دیگر وجود نخواهم داشت...
بیدار که شدی صبحانه‌ات را بخور.
سیگارت را بکش.
و بقیه‌‌ی زندگی‌ات را بکن.

@hesamafsarii

حسام افسرى

04 Aug, 16:07


یادآوری روزانه:
تو نمی‌تونی برای همیشه، طنابی که میلِ به پاره‌شدن داره رو با دستات نگه داری.
دست از اسپایدرمن بودن بردار و
جونت رو نجات بده!

حسام افسرى

02 Aug, 12:30


«نخ‌نما» بهترین پایان برای هفته‌ست.

حسام افسرى

31 Jul, 17:53


Impossible Dreams
Observations

@hesamafsarii

حسام افسرى

31 Jul, 17:52


Band: Impossible Dreams
Single: Observations
Genre: Depressive Suicidal Black Metal
Release Date: 2024/07/31

@hesamafsarii

حسام افسرى

31 Jul, 11:00


سینگل‌ترک «مشاهدات» از Impossible Dreams امشب منتشر خواهد شد.

@hesamafsarii

حسام افسرى

29 Jul, 16:55


[دیگر به محضِ شنیدنِ «سلام»،
لحظه‌ی خداحافظی را توی ذهنش می‌دید...
به تمام‌شدن‌ها عادت کرده بود
و به شکل دردناک و غم‌انگیزی فهمیده بود
که هیچ‌چیز ماندگار نیست]

حسام افسرى

26 Jul, 18:39


شما آتش اعتراض‌تان زیاد بود، حالا سر از فیلیمو و رسانه‌ی حکومتی درآورده‌اید.
بیانیه‌ها را محتاطانه نوشتید، مواظب بودید هزینه‌ای برای رژیم ایجاد نشود، کنار رفیق‌هایتان یک گوهی خوردید که مبارز جلوه کنید.
حالا کارتان تمام شده است.
سالن‌های دولتی را می‌گیرید.
رسانه‌های دولتی را دارید.
برای یک بازجویی ساده برده‌بودنتان که با بازجو به نتیجه رسیده‌اید که اصلاً ما هم فرزند همین انقلابیم و اصلاحات کار می‌کند و خرابیِ مادر طرفین، وجه‌ اشتراک‌تان شده بود.
مد توییتر و اینستاگرام که خوابید و همبستگی ملّت، طبق معمول جایش را به دعوای جنسیتی داد، کار شما هم تمام شد.
لبخند یلدا و صدای نوید و تنهایی توماج هم از یادتان رفت.
بزرگوارید، تف به صورتتان.

@hesamafsarii

حسام افسرى

19 Apr, 14:21


همیشه می‌گفتی: «به مو می‌رسه ولی پاره نمیشه».
می‌گفتی که زندگی مثل آرشه‌ی ویلن است، تارهایش می‌آیند و می‌روند ولی همیشه آن‌قدری می‌ماند که صدایی دربیاورد.
می‌گفتی هیچ‌وقت به سکوت نمی‌رسد... و سکون!
به خودم که آمدم به «مو» رسیده بود.
به مو رسیده بودم.
حرف‌هایت توی سرم بود تا اولین نفرمان پاره شد.
سکوت بود. امیدهایم دود شد.
حرف‌هایم بسیار بود، می‌خواستم برایت بنویسم که بگویم زندگی آرشه‌ی ویلن نبود، کثافت بود!
مثل یکی از آن فیلم‌هایت نبود که آخرش بیایند نجاتمان بدهند.
تشبیهات و نوشته‌هایت را نمی‌فهمم.
اصرارت را به زیبا کردنِ هر چیز و به ترشح استروژن در انتهای هر جمله.
با بعدی‌ها این‌ کار را نکن، از ما که گذشت، به بعدی‌ها بگو زندگی‌ای هم اگر باشد جور و جای دیگری‌ست.
بگو پاره می‌شود، به «مو» رسیده یا نرسیده، محبوس یا زیر باد.
این ادبیاتِ فاخرِ عوضی را توی همان کتاب‌هایت نگه دار‌.
«حقیقت» کارگردان و نویسنده ندارد!
وحشی و نازیباست...
برایت نوشتم که بگویم تو کتاب زیاد خوانده‌ای رفیق، فیلم و نمایش و خزعبل زیاد دیده‌ای، هنرت زیاد است ولی کم زیسته‌ای.
همین زندگی‌نکردن‌ است که کار دستت داده است.


@hesamafsarii

حسام افسرى

15 Apr, 21:27


شب سی و چهارم
نمایشنامه سفر خوش به ترنتون و کامدن
تورنتون وایلدر
@hesamafsarii

حسام افسرى

15 Apr, 21:24


Live stream finished (1 hour)

حسام افسرى

15 Apr, 20:23


Live stream started

حسام افسرى

15 Apr, 15:11


امشب رأس ساعت ۱۲ براتون یه نمایشنامه‌ی کوتاه می‌خونم؛ از همین‌جا به صورت کاملاً زنده.
مدّت زمان این جلسه‌ی یک‌هوییِ کتاب‌خوانی حدود ۳۵ دقیقه خواهد بود.

اولین باره که به جای داستان‌کوتاه نمایشنامه می‌خونیم.
امیدوارم دوست داشته باشید.

@hesamafsarii

حسام افسرى

15 Feb, 15:52


اندوه وزنِ مبهمی دارد
که خم می‌کند تو را.

حسام افسرى

12 Feb, 09:40


The Story Continues!
@hesamafsarii

حسام افسرى

20 Jan, 09:21


این روزها به هرکس که برسی وحشی شده‌است!
البته سابقاً مهربان بوده امّا خیری ندیده‌است و تصمیم خودش بر آنست که دیگر چوب سادگیش را نخورد.
این روزها همه اعتمادشان را کمی پیشتر از اینکه شما را ملاقات کنند، از دست داده‌اند.
آسیب دیده‌اند.
یک‌نفر حسابی اذیتشان کرده‌است.
آدم‌های سمّی و این‌ها!
این‌روزها شما معمولاً جایگزین می‌شوید، کسی از صفر شروع نمی‌کند، همه پیگیرِ میانه به بعدش هستند؛ حوصله‌ها کم است و اشتیاق بسیار!
حرف‌هایتان و رفتارتان مقایسه می‌شود با قبلی و قبلی‌ها، ناخواسته به یک رقابتی وارد می‌شوید که نه قوانینش مشخّص است و نه حتیٰ رقبایتان را می‌شناسید.
همه آسیب دیده‌اند.
کسی به دنبال ترمیم خودش نرفته‌‌است.
جایگزین کرده‌اند؛ سیگار قبلی را با
بعدی گیراندن و این‌ها.
این‌روزها حال هیچ‌کس خوب نیست.
اصلاً کثافت است...
و شما اگر به دنبال مهربانی باشید، اگر ترمیم‌تان تمام‌شده‌ست و می‌خواهید یک‌چیزی را از صفر شروع کنید، روزهای سختی پیش رویتان‌ است.
بی‌رحمانه سخت و عجیب!


@hesamafsarii