سین

بیشتر شب‌ها بیدارم‌ و به حرفهات فکر می‌کنم.عجیبه که بیشتر از شخصِ خودت به کارها‌ و حرفهات فکر میکنم .همه تلاشمم اینه که ذهنم‌ رو به سمت روزهای خوبمون هدایت کنم .فکرشو‌ نمیکردم یه‌ زمانی برسه که با فکر تو از خواب بیدار بشم‌و فکرت نزاره دوباره به خواب برم .
کاش میتونستم بین تصوراتم یکیش رو‌برای همیشه انتخاب و خیالم رو بابتش راحت کنم .کاش یا باور کنم که آدمِ ‌دروغگو‌ پست و‌کثیفی بوده که منو‌ برای روزهای مبادا توو چنگش نگه‌داشته بود. یا باور کنم که همه‌ی فکرهایی که دارم صرفا فقط فکر هستند و اصل داستان همون چیزی هست که خودت میگی.
نمیدونم ‌کی ‌قراره‌ سلامت روانم بهم برگرده .
چقدر ترس این روزها رو داشتم .چقدر خیالم رو راحت کرده بودی که این روزها برنمیگردند .یه وقتهایی میخوام بیام باهات دست به یقه شم بهت بگم که این بلا گریبان گیر خودت می‌شه،بگم این غمی‌که امروز به من دادی ،غمِ فردای خودته .اما یهو به خودم میام و میگم نه ،شاید من دارم اشتباه میکنم ،شاید ر در واقع چیزی نبوده که نشون داده ،شاید واقعا به قول خودش قلبِ آدم ‌مهمه نه حرف‌هایی که در لحظه میزنند .
نمیدونم .فقط حالم خوب نیست. حالم برای خودم خوب نیست نه تو.
هیچی توی دنیا آزار دهنده‌تر از این نیست که فکر کنی یکی یک‌ عمر احساساتت رو دست کم و بی ارزش دونسته .عمری از سر نیازهاش نگه‌هت داشته و هر وقت نیازت نداشته ،خیلی آروم‌گذاشتت یه گوشه‌ی تاریک و‌سرد.بدون اینکه اهمیتی داشته باشه چی قراره سرش بیاد.
کاش باور کنم همیشه همینطور نمی‌مونه ،شرایط عوض می‌شه،یا عادت میکنم یا نهایتا سرعقل میام .
کاش باور کنم یه روزی همه این‌ها تموم می‌شن .

هیچیش ناڵێم خۆت ئەزانی چەنێ خۆشەویستی لە لام…

دوای ڕۆشتنت هیچ جوانیەک شێوازی خۆی پێ نەماوە.
نە ئاسمان و نە ئەستێرە نە گزنگی ژیانەوە.
بگەڕێوە با چاوانم بە هاتنت ڕون بێتەوە.
با هەموو دنیام بە جارێ شێوەی جوانی بگرێتەوە.

Channel photo updated

نمیدونم چی بگم واقعا.
فقط قلبم ،بدنم رو دَرید تا بتونه باهات خداحافظی کنه.

دلم می‌خواد نیرویی وجود داشت که میتونست زندگیم رو هندل کنه.

هیچ چیزی ،بهت قول میدم هیچ چیزی ،تحمل این درد رو برام نمیتونه آسون کنه .

یکی از بزرگ‌ترین ترس این چند سال زندگیم ،روبه‌رو شدن با واقعیت بوده .قبول کردن واقعیتِ غمی که توو وجودمه حس میکنم من رو از پا درمیاره .
من از امروز و از روزهای پیش رو وحشت دارم .فکر میکنم دیگه تحمل ِ دوباره تجربه‌کردن این روز‌ها و این فکر‌ها و این حال بد رو ندارم .

از خودم ناامید شدم واقعا .امیدم رو برای اینکه بتونم کنار بیام و بپذیرم از دست دادم و این سخت‌ترین بخشِ نبودنته.

واژه‌ی «بیچاره» رو برای من ساختن .

آدم بمیره بهتر از اینه که چاره‌یی جز رفتن و رها کردن و خداحافظی نداشته باشه.

باقی عمرم رو دیگه باید همش دلتنگ تو باشم.

تحمل بعضی چیزا واقعا سخته. مخصوصا وقتی تنها راه حلش گذر زمان و کنار اومدن باهاشه.

اوایلِ ‌آبان ماهِ هزاروچهارصدوسه بود

ممنون که لحظه‌ی آخری که آخرین لحظات کنارهم بودنمون بود محکم بغلم کردی .ممنون که فشار دستهات دورم اونقدری بود که هنوزم دور شو‌نه‌هام حسشون میکنم .

:)

دلم می‌خواد از این ریمیکس خسته بشم‌ و از پلی لیستم پاکش کنم.

زۆر جار لە خۆم دەپرسم نەکا زیاتر لەوەش دەتوانم خۆشم بوێی و دڵم خەریکە کەم‌کاری ده‌کات؟

ر عزیزم .
وقتی حتی بهت فکر می‌کنم اکسی توسینِ مغزم غل غله میکنه .
باورت می‌شه؟ هنوز بعد از این همه سال هر بار که بهت فکر‌میکنم‌،می‌بینمت‌ ،لمست میکنم ،عشقم بهت هزار برابر می‌شه .
هزار برابر ،کم عددی نیست عزیز دلم.

قصه‌یی که از همون اول که شروع کنی به خوندنش میفهمی‌که این همه خاطرخواهی‌ ‌غیر‌ممکنه یه روزی تموم بشه.
قصه‌ی منو تو ‌هیچ‌ وقت تموم‌نمی‌شه شاید صفحات کتاب ته بکشن ولی خود قصه تا ابد ادامه داره.

من و‌ تو یه قصه‌ی خیلی بلندیم‌‌ عزیزم‌.

غیر از وقت‌هایی که می‌بینمت ،زندگی من سراسر اضطرابه. حتی به سمتت که راه می‌افتم ترسم می‌ریزه .
یه وقتهایی اینقدر از نبودنت می‌ترسم که یاد ترس بچگی‌هام می‌افتم ،وقتهایی که پناه می‌بردم‌ به آغوش مادرم و چقدر اون آروم‌گرفتن توی آغوش مادرم‌رو هنوز هم می‌خوام .چه شبهایی که از اضطراب و‌نگرانی خودم‌رو‌ زیر پتو‌مچاله میکنم . چقدر هر‌لحظه و هر‌زمان زندگی‌ من حضور‌ تورو می‌طلبه .چقدر وقتی کنارتم همه چی شفافه ،چقدر کنارت خیال چشمام، خیال قلبم ،خیال روحم‌ راحته .
چقدر از بی تو بودن خسته‌م ر عزیزم
دلم‌میخواد برای وقتهایی که می‌بینمت بمیرم .اصلا کاش لحظه‌ی دیدنت بمیرم ‌و به این زندگی سراسر ترس و اضطرابم برنگردم .کاش توو آرامش دیدنت بمیرم و هیچ‌وقت به این منجلاب برنگردم.
من اون آرامشی که پیش تو دارم رو نه کنار ‌هیچ‌ آدمی نه هیچ چیزِ غیرآدمی تجربه نکردم .
من به تو وصلم.
من بدون تو‌ هیچم‌،بدون تو تمامم ،بدون تو محو‌می‌شم ،مِه می‌شم‌ ،گم می‌شم.

نمردم و یه آهنگ ‌پاییزی قشنگ‌ شنیدم.

بە هێندێک گۆرانی وەبیرت دێتەوە چەندە دڵت شکاوە ،وەبیرت دێتەوە هەموو ئەو شەوانەی لە جێگادا بە جێی خەو، گریای و هیچکەس ،هیچکەس پێی نەزانی.وەبیرت دێتەوە بە هێندێک قسە چەند جار لە خۆت دا شکای و ورد بوی و کەس هەستی پێ نەکرد ،وەبیرت دێتەوە ئەو برینە هەتاهەتایەی لەسەر دڵ و ڕوحتە لە کوێوە هاتوە و ئی چیە و ئی کێیە.

من سالهاست که به فکر‌ رفتنم،کسی‌که به فکر رفتنه‌ اما نمیتونه بره ،دلبسته‌ترین‌ و غمگین‌ترین و رنج‌کشیده‌ترین‌ آدمه .

من کنار تو تمامم و مهم نیست کنار تو نبودن چقدر طول کشیده.
مهم نیست چقدر به هم بی توجهی کرده‌باشیم‌ و همو اذیت کرده باشیم در انتها چیزی که میمونه در آغوش کشیدنه.
من تو‌و آغوش تو زنده و‌کامل‌و‌ ‌باشکوهم.

عاشق خودت و‌ حتی مامانتم.
من میتونستم بهترین عروس برای مادرت بشم ‌و مادرت می‌تونست بهترین مادرشوهر ‌دنیا برای من بشه.
فکر میکنم که چقدر حیف شده که ما ،یک ‌خانواده نیستیم.
ما، این چند نفرمون میتونستیم عاشق ترین و سالم‌ترین خانواده ‌کره‌ی زمین باشیم.

برای دیدنِ تو از حادثه‌ها گذشته‌ام :)

اونجا که بانو هایده می‌فرمایند:
ای دیدنِ تو دینِ من
ای روی تو ایمان ِ من :)

دارم آهنگِ (وقتی میای صدای پات از همه جاده‌ها میاد )رو زمزمه میکنم :)

عزيزِ مدت های طولانی ام
زخم طبیعتِ با تو‌ بودن بود ،زخم ‌های به جا مانده‌ و غمت سینه‌ام را می‌ترکانند اما؛بسيار دوستشان دارم. تو در‌واقعیت همیشه تمام شده بودی من اما دائماً در رویاهایم ادامه دادمت و ‌ادامه‌ات خواهم‌داد.

تولدت مبارک
آرزویِ برآورده نشده‌ی من🩵