#MescidHikayeleri
İLİM YOLUNDAKİ LEKE
Bir İlim Aşığının Hikâyesi
Küçük bir medresenin daracık avlusunda, günün ilk ışıklarıyla birlikte kitapların sayfalarını çevirmeye başlayan bir genç vardı: Ahmed b. Hanbel. Onun için ilim aşkı, güneşin her sabah doğuşu gibi bir tutkuydu. Ama bugün farklıydı. Elbiselerindeki mürekkep lekeleri, her zamanki gibi dikkatini dağıtıyordu. Arkadaşları bu lekelerle sık sık dalga geçerdi. Ama Ahmed, onların alaylarına gülümseyerek karşılık verir, sadece derslerine odaklanırdı.
Bir gün, uzak diyarlardan medreseye Şafii adında meşhur bir alim gelecekti. Ahmed, bu alimle tanışma fırsatını bir ömür boyu beklemişti. Sabahleyin odasında, gömleğindeki mürekkep lekelerini görünce endişelendi. “Bu kadar kıymetli bir alim, beni böyle görürse ne düşünür?” diye iç geçirerek gömleğini temizlemeye çalıştı ama lekeler çıkmadı. Çaresiz, lekeleri saklamak için cübbesinin geniş yakasını öne doğru çekerek medrese avlusuna çıktı.
Şafii avluya geldiğinde, etrafı saygıdan eğilmiş talebelerle doluydu. Ahmed utangaç bir şekilde kenarda durdu. Şafii’nin gözleri kalabalığın arasında Ahmed’e takıldı. Onu işaret ederek yanına çağırdı. Ahmed, büyük bir heyecanla, ama lekelerini saklamaya çalışarak Şafii’nin yanına yaklaştı.
“Delikanlı, niye saklanıyorsun?” dedi Şafii. Ahmed, yüzü kızararak, “Gömleğimde mürekkep lekesi var efendim,” diye mırıldandı. Şafii’nin yüzünde tatlı bir tebessüm belirdi. “Mürekkep lekesi mi? Niye saklayıp gizliyorsun? Elbisedeki mürekkep lekesi yiğitliktendir. Çünkü normal insanların gözünde kara bir lekedir ama feraset sahibi kişilerin gözünde aydınlıktır,” dedi.
Bu sözler, Ahmed'in yüreğinde bir ateş gibi yankılandı. Şafii’nin sözleri, ona ilim yolundaki gayretinin bir nişanesi olduğunu hatırlatmıştı. Bu konuşma, Ahmed'in hayatta unutamayacağı bir anı olmuştu.
Bir gün, yıllar sonra İmam Ahmed, artık kendi öğrencilerini yetiştiren bir alim olmuştu. Derslerinden birinde, talebelerinden biri elbisesindeki mürekkep lekesini gizlemeye çalışırken, ona bir nasihat verdi:
“Bil ki, bu mürekkep, ilimle geçen zamanının en güzel şahididir. Abdullah b. Mübarek ne güzel söylemiş: ‘Elbisedeki mürekkep alimlerin kokusudur.’ Bırak o koku, her yere yayılsın. Çünkü Halid b. Yezid’in dediği gibi, ‘Hadis ehlinin elbisesindeki mürekkep lekesi, gelinin elbisesindeki koku gibidir.’”
Talebe, hocasının gözlerine hayranlıkla bakarken, kendi gömleğindeki lekeye dokundu. O an anladı ki, o leke bir eksiklik değil, bir onur nişanıydı. Ve ilim yolculuğuna, o lekeleri gururla taşımaya devam ederek adım attı.
Son
(Bu hikaye, Hatîb el-Bağdâdî’nin el-Câmi isimli eserindeki rivayetlerden kurgulanmıştır)
