یکی از معضلات ضمانت نامه های بانکی در ایران این است که عموم بانکها متن پیشنهادی را با متن الزامی اشتباه گرفته اند. متن ضمانت نامه هایی که از سوی بانکها به عنوان فرمت ضمانت نامه به مشتریان ارائه می شود صرفا یک متن پیشنهادی است و هیچ مزیت خاصی ندارد. به عبارت دیگر متن ضمانت نامه ها مانند متن سایر قراردادها با رعایت چارچوب قانونی بر اساس توافق طرفین تنظیم می گردد و در این چارچوب درج انواع شروط در متن ضمانت نامه ممکن است. اما توجه به دو نکته ضروری است:
اولا در خصوص ذینفع های دولتی باید صرفا همان متون پیوست آیین نامه تضمین معاملات دولتی صادر گردد و هیچ تغییری در متن این ضمانت نامه ها مجاز نیست.
ثانیا این که بانکی فقط حاضر به صدور متن های پیشنهادی خود می باشد، غیرقانونی نیست اما بانک عملا این محصول را بسیار محدود نموده و مشتریانی که خواستار صدور ضمانت نامه با متن های دیگر می باشند را از دست خواهد داد. به عبارت دیگر یکی از نشانه های حرفه ای بودن بانکها در ضمانت نامه، انعطاف حداکثری آنها در خصوص متن ضمانت نامه است.
🏦 سعید تراشیون
@guarantees