🦢 Telegram 帖子

خیلی خوشحالم که زنده‌م

انگاری از وقتی راه افتاده از ما جلو زده. ما همون طوری موندیم. تو همون اتاقا با همون تابلو ها با همون موزیکا

می دونی بعضی وقتا فکر می کنم ما اصلا نگرفتیم که زندگی واقعا کی شروع شد.

ولی خوب ما "سارتر و سیمون دوبووار" نبودیم یا "شیرین و فرهادِ کوه کَن" ! ولی اصلا اهمیتی نداشت.

“واقعا ببخشید حق داری عصبانی باشی حق داشتی بری“

ممنون بابت دوستام