مے شود امشب بہ دنیایت مرا مهمان ڪنی؟
شعرتاریڪ مرا با مهر خود تابان ڪنی؟
مے شود این چشم هاے ابرے و پردرد را
با نگاہ آبے ات همسایہ ے باران ڪنی؟
ڪاش امشب خلوت آیینہ را با دست خود
رنگ زیبایے ببخشی؛ زخم را پنهان ڪنی
من پر از شمعم؛ پر از پروانگے هاے عمیق
باید امشب گل بیارایے و دست افشان ڪنی
سرد سردم برف مے بارد بہ روے شعر من
ڪاش این ڪولاڪ شب را ظهر تابستان ڪنی
#نشریه_گیل_رخ
@gilrokh3