🔻یک مطالعه ۹ ماهه بر روی ۱۸۶ فرد مبتلا به دیابت نوع ۲ ولی با وزن بدن طبیعی، نتایج مشابهی را نشان داد. محققان سه برنامه را مقایسه کردند: تمرینات قدرتی ۳ بار در هفته، تمرینات استقامتی با شدت متوسط تا زیاد ۳ بار در هفته یا ترکیبی معادل از این دو. مصرف کلی ماکرونوترینتها در گزارشها، بین گروهها تفاوتی نداشت.
🔻گروه تمرینات قدرتی نه تنها بیشترین افزایش قدرت و توده بدنی لاغر را تجربه کرد، بلکه بیشترین کاهش در مقاومت به انسولین را نیز داشت که بهطور قابل توجهی بیشتر از گروه کاردیو بود. توده عضلانی بهطور عمده به تنظیم قند خون کمک میکند، زیرا اساساً مانند یک اسفنج عمل کرده و میتواند گلوکز اضافی را جذب کند.
🔻گروه تمرینات قدرتی همچنین بیشترین میزان چربی را از دست داد. اگرچه کاهش مستقیم توده چربی بهطور قابل توجهی بین گروهها تفاوتی نداشت، گروه تمرینات قدرتی تنها گروهی بود که تغییرات قابل توجهی در ترکیب بدن (نسبت توده لاغر به چربی)
🔻بهطور خلاصه، تفاوت در مصرف انرژی حاد اغلب بیش از حد ارزیابی میشود و تمرینات قدرتی ممکن است اشتها را بیشتر سرکوب کند، منجر به سرمایهگذاری در مصرف انرژی طولانیمدت بیشتر شود و از محدودیتهای مصرف انرژی رنج نبرد.
@eshghetrx