python -m venv .projectX
اما کمی که زمان میگذرد متوجه میشویم اونقدرها هم که فکر میکردیم کار ساده نبود. کدها درست کار نمیکنند، چون عمومن فقط اونها رو از جاهای مختلف کپی کردیم. متوجه میشیم که کد رو باید با چند ورژن از پایتون تست و بررسی کنیم. اینجا دیگه ماژول ویاِنو (venv) مناسب نیست. چون با این ماژول فقط میتونیم ورژنی از پایتون که در سیستم داریم رو برای محیط مجازی داشته باشیم. یعنی اگر پایتون ما ۳.۱۲ باشد، هر محیط مجازی که با این ماژول ساخته بشود، ورژن پایتونش ۳.۱۲ است.
اما اگر کوندا (conda) رو داشته باشیم داستان خیلی حرفهایتر خواهد شد، چون کوندا بما اجازه میدهد که برای هر محیط مجازی، هر ورژنی از پایتون که مد نظر ماست، تنظیم و نصب شود. مثلن من با سه دستور زیر، سه محیط مجازی با ورژنهای مختلف پایتون (به ترتیب از ۳.۱۰ تا ۳.۱۲) میسازم و پروژهی خودم رو به نوبت در اونها تست میکنم؛
conda create -n .projectX310 python=3.10
conda create -n .projectX311 python=3.11
conda create -n projectX312 python=3.12
پس بطور خلاصه، با ویاِنو ما نمیتونیم ورژن دلخواه از پایتون رو داشته باشیم ولی کوندا این ویژگی رو براحتی در اختیار ما قرار میدهد. از نظر بنده همین فرق بسیار اساسی بوده و ارزش این رو دارد که حداقل مینیکوندا را در سیستم شخصی خودمون نصب داشته باشیم.
.
@elmedadeir