‹‹الهہ مـیـٺـرا››

نیروی فکر، چه نوع خوب و چه نوع منفی آن، از ماهیت فکر کیهانی ناشی می‌شود. خداوند در ظهور آفرینش، ابتدا آن را به صورت طرح‌های فکری که لطیف‌ترین نوع ارتعاش آفرینشی است تجلی می‌دهد، این ارتعاشات به نوبه خود به انوار سماوی فشرده و سپس به ساختارهای اتمی متراکم‌تر تبدیل می‌شوند. اگر این آغازین فکر خداوند را حذف کنیم، خلقت از هم پاشیده خواهد شد. افکار انسان مینیاتور کیهانیِ عاریه گرفته شده از قدرت فکر خداوند است، لذا این توانایی را دارد که حتی در شکل پرورش نیافته‌اش، تأثیر بسزایی بر سلامت، شادمانی و موفقیت انسان داشته باشد و چنانچه با قدرت افکار همسان دیگران همراه گردد، می‌تواند در عالم زیست خود دگرگونی بوجود بیاورد. بدین سان افکار بشر می‌تواند تأثیری هماهنگ یا ناهماهنگ بر طرح‌های فکری‌ای داشته باشد که خداوند در آفرینش نهاده است.

پاراماهانسا یوگاناندا

باگاواد گیتا را ویاسای عارف بسیار زیرکانه با درآمیختن وقایع تاریخی و حقایق معنوی و روانی به نوشته درآورده و با کلماتش تصویری از کارزار پرآشوب درونی ارائه داده که هر انسانی، چه مادی و چه معنوی باید با آن روبرو گردد.

- پاراماهانسا یوگاناندا

بهشت روی زمین را فقط در درون می‌توان یافت....از راه تماس با خرد تغییرناپذیر روشنگری که در مراقبه یافت می‌شود ....آن سرزمین بهشتی نامتناهی را در درون خود بیابید. 

  - پاراماهانسا یوگاناندا

«معنویت به آرامی و گاهی به‌طور نامحسوس ایجاد می‌گردد. گرچه فرد مراقبه گر احساس می‌کند که تلاش‌هایش برای کنترل ذهن بی‌ثمر است، اما اگر با شور و شوق ادامه دهد و به سخنان گوروی خود ایمان بیاورد، به ناگاه پاسخی را از سوی خداوند دریافت می‌کند، که به خاطر مراقبه های طولانی و خاموش او نتیجه شده است.»

پاراماهانسا یوگاناندا،
گفتگوی خداوند با آرجونا،
(باگاواد گیتا II:1)

کلام انسان روح خداوند در اوست. کلام گفتاری انسان اصواتی تشکیل یافته از ارتعاشات افکار او هستند؛ افکار ارتعاشاتی هستند که یا از حس منیت و یا از روح ارسال می‌شوند. هر کلامی که از دهان شنیده شود بایست سرشار از ارتعاشات معنویت روح انسان باشد. اگر کلام انسان پر از نیروی معنوی نباشد، خالی از حیات می‌گردد. پرحرفی، غلو کردن، دروغ پردازی، اینها کلام را بسان فشنگهای کاغذی که از تفنگ اسباب‌بازی بیرون می‌جهد بی‌فایده و ناکارا می‌سازند. احتمال آن که سخنان و نیایشهای اشخاص پُرحرف و یا نادرست موجب تغییرات مفیدی در روند امور شوند بسیار کم است. کلام انسان نه تنها بایست ادا کننده حقیقت باشد، بلکه باید بیان ادراک و تحقق قطعی او باشد. کلام بدون نیروی معنوی روح همچون غلاف بدون ذرت می‌ماند.


پاراماهانسا یوگاناندا

ذهن همه چیز است
به آنچه فکر می‌کنی تبدیل میشوی

#بودا

ملکوت خدا درون شماست

صدای پایِ خدایان نوع چهارم

تصور کنید که شکم انسانِ مرده‌ای را پر از غذا کنند. آیا آن جسم غذاها را هضم خواهد کرد و از آن نیرو خواهد گرفت؟ نه. بلکه همانطور بی‌جان باقی خواهد ماند. ولی اگر آن غذا را در شکم انسان جانداری بگذارید، چه اتفاقی می‌افتد؟ آن غذا هضم می‌شود. این نشان می‌دهد که غذا نیست که به جسم حیات می‌بخشد. بلکه پرانا یا نیروی حیاتِ سرشار از هوشمندی در جسم است که غذا را به انرژی تبدیل می‌کند. این نیروی حیات چنان اسیر همسانی با جسم شده است که می‌پندارد بدون غذا نمی‌تواند بدن را حفظ کند. 


پاراماهانسا یوگاناندا

برادر چیداناندا (مدیر کل کنونی سازمان SRF/YSS که آمریکایی است) برایمان خاطره‌ای از دوران جوانی خودش را تعریف کرد که با جمعی از دوستانش به قصد بالا رفتن از کوه‌های هیمالیا به هند رفته بودند. برادر در آن زمان مرید عادی این طریقت بود، و هنوز به جمع تارکان این طریقت نپیوسته بود، اما در این سفر تصمیم گرفت پیش از رفتن به هیمالیا دیداری از آشرام رانچی بکند. با رفتن به آشرام رانچی او مجذوب انرژی آنجا شد و تصمیم گرفت که همانجا بماند، در حالی که دوستانش عازم هیمالیا شدند. هفته‌ ها سپری شد، برادر به قدری شیفته‌ی محیط آشرام شده بود که تصمیم گرفت آنجا را اصلا ترک نکند. مدتی گذشت، او بیمار شد و بیماریش روز به روز حادتر می شد، برادر می‌ترسید که مجبور شود به خاطر بهبود سلامتی اش به آمریکا بازگردد. به دنبال جواب و راهنمایی به این سوالش بود که به نزد یک حکیم پیشگو رفت. حکیم به او گفت به آمریکا باز خواهد گشت. اما برادر که دلش این را نمی خواست دچار اضطراب شدید شد. یک شب در آن حال نزار خود را به اتاق استاد یوگانانداجی در رانچی کشاند (که اکنون به زیارتگاهی تبدیل شده است) و بدون آن که متوجه باشد کجا نشسته است به مراقبه نشست و با اراده‌ای آهنین با استاد شروع به حرف زدن کرد و گفت که تا پاسخ روشنی از او نگیرد آنجا را ترک نخواهد کرد. مدت طولانی‌ای مراقبه کرد و ناگاه پاسخ خود را از استاد گرفت که باید به آمریکا بازگردد. با شنیدن این پاسخ از زبان خود استاد همه شک و اضطرابی که داشت از میان رفت. با یک مراقبه عمیق او به جواب درست خود رسیده بود. اما استاد شوخ طبع ما به همان بسنده نکرد و برادر صدای او را با همان لهجه بنگالی به روشنی شنید که گفت «خب، حالا دیگه از روی تخت من بلند شو»...😄...برادر تا آن لحظه متوجه نبود که بر روی تخت استاد به مراقبه نشسته بود. (در هند این امر بی‌حرمتی محسوب می‌شود!)

ای برادر تو همان اندیشه‌ای
ما بقی تو استخوان و ریشه‌ای

گر گُلَست اندیشهٔ تو، گلشنی
وَر بُوَد خاری، تو هیمهٔ گُلخَنی

- حضرت مولانا

هیمه گلخن: خار و خاشاکی که فقط به درد سوختن و هیزم میخوره.

در کتب مقدس هندو آمده است که برای انسان شدن به هشت میلیون دوره زندگانی نیازمندیم ( که نردبان تکامل را به طور متوالی و پیشرفته طی کنیم ).

پاراماهانسا یوگاناندا

جسم انسان جامد و ماده نیست
بلکه نیرو (انرژی) است

نیرویی که ما در بدن حس می‌کنیم نشان وجود قدرتی بس عظیم است که برای کارایی و برقراری این‌ جسم فیزیکی ضروری است. نیروی کیهانی که جهان را بر پا نگاه داشته است، در بدن ما نیز مرتعش است.
نیروی کیهانی یکی از‌ جنبه‌های خداوند است. بنابراین حتی از نقطه نظر جسمی و فیزیکی نیز ما جلوه جمال خداوند هستیم.

📖چگونه می‌توان با خداوند گفتگو کرد

لهیری ماهاشایا:

     «بنات...بنات...بان جای»
     (کوشش...کوشش...پیروزی)

زمانی که نفس میمیرد روح بیدار میشود
#بیداری_معنوی

ذره ای از "چرک اندرون" ،
آن کند که صدهزار "چرک بیرون" نکند !
آن "چرک اندرون" را کدام آب پاک کند ؟...
-آب دیده ؟!
-نه هر آب دیده ؟!
الا آب دیده ای که از آن صدق خیزد !

- شمس تبریزی

خداوند همواره در پی عشق توست...او چه بسیار می‌خواهد که توجه تو را به خودش جلب کند... آفریدگار عالم‌ها که با یک نگاهش ستاره‌ها، منظومه‌ها و کیهان به لرزه می افتند، به دنبال تو دوان است که آیا نمی‌خواهی مهرت را به من دهی؟ آیا من که بخشنده‌ی همه چیز هستم را بیش از آفرینشم دوست نمی‌داری؟ نمی‌خواهی در پی من درآیی؟ و تو می‌گویی: «حالا وقت ندارم، سرم خیلی شلوغ است،»...
و او می‌گوید: «به انتظارت خواهم نشست.»

پاراماهانسا یوگاناندا

«هر کس که مرا بی‌تولد و بی‌آغاز و خالق مطلق بداند- - آن انسان بر توهم و پندار پیروز شده است و حتی مادامی که در پوشش جسم فانی است، به خلوص بی‌گناهی رسیده است.

من سرچشمه و مبداً همه چیز هستم؛ آفرینش از من آغاز شده است. با این معرفت، آنان که خردمندند و در حیرت و شگفتی، بر من عشق می‌ورزند. همه اندیشه‌هایشان معطوف به من و هستی‌شان تسلیم به من است، به یکدیگر برای تکامل یاری می‌رسانند، و همواره بر من گواهند، بنده‌های من همیشه راضی و شادمانند.

با رحمت خالص، من، ذات مقدس درون، چراغ پر تشعشع خرد و معرفت را  در آنها روشن می‌کنم تا تاریکی زاده از گمراهی را از بین ببرد.»

--- باگواد گیتا ١١، ۹-٨ ،۳׃١۰.