Publicaciones de Telegram de ایستارتاپس | حسین مرادی

🎞 آیا پول شما رو گستاخ میکنه؟

شگفت آوره که یک بازی روپولی دستکاری شده چه چیزهایی رو ثابت میکنه. در این سخنرانی سرگرم کننده اما هوشمندانه تد، جامعه شناس پائول پیف نتایج تحقیق خود در مورد چگونگی رفتار مردم وقتی که احساس ثروتمندی دارند رو به اشتراک میگذاره. (راهنمایی: رفتار بد.)

اما در حالیکه مسئله ی شکاف طبقاتی چالش بزرگ و پیچیده است، خبرهای خوب هم وجود داره.


💖  ایستارتاپس   👇
🆔 @eastartups 🎯

💥 ظرف ترشی و مدیریت زمان!

تکنیک ظرف ترشی یکی از تکنیک‌های مدیریت زمان است. تصور کنید که قصد دارید یک ظرف ترشی را با چند قلوه‌سنگ، مقداری ماسه و شن پر کنید. بهترین حالت چیست؟

اگر ظرف را در ابتدا با شن و ماسه پر کنید، دیگر قلوه‌سنگ‌ها در ظرف جا نمی‌شوند. بهترین کار این است که قلوه‌سنگ‌ها را در ظرف قرار داده، ماسه‌ها را روی آن بریزید و در انتها هم شن‌ها را اضافه کنید.

در این مثال ظرف ترشی استعاره از زمان،‌ قلوه‌ سنگ‌ها استعاره از کارهای اصلی و مهم، ماسه‌ها همان کارهای کوچک و شن هم تفریحات ما است. حالا این تکنیک معنای بیشتری پیدا می‌کند.



💖  ایستارتاپس   👇
🆔 @eastartups 🎯

🎞 در ستایش بطالت!

میلاد نوری


لینک نسخه کامل ویدیو


💖  ایستارتاپس   👇
🆔 @eastartups 🎯

🎞 تصمیم با شماست!


💖  ایستارتاپس   👇
🆔 @eastartups 🎯

🎞 یک دقیقه، همراه با ایلان ماسک، پولدار ترین فرد دنیا


💖  ایستارتاپس   👇
🆔 @eastartups 🎯

🎧 چگونه انگیزه می‌سازیم
و از امور جهان لذت می‌بریم؟
دکتر آذرخش مکری



💖  ایستارتاپس   👇
🆔 @eastartups 🎯

💥 بیل گیتس می‌گوید تنها این سه شغل از دست هوش مصنوعی جان سالم به در می‌برند

بیل گیتس پیش‌بینی کرده است که هفته‌ کاری سه روزه می‌شود، هوش مصنوعی اتوماسیون را وارد بسیاری از مشاغل می‌کند و احتمالا دیگر خبری از ۴۰ ساعت کار در هفته نیست. چنین آینده‌ای وسوسه انگیز است اما تعداد زیادی از مردم در این روند شغل خود را از دست می‌دهند.

اما بیل گیتس می‌گوید سه حرفه باید در برابر اتوماسیون مقاومت کنند. بنابراین اگر شما در یکی از این زمینه‌ها کار می‌کنید می‌توانید نفس راحتی بکشید، البته فعلا!

سه شغل که از هوش مصنوعی جان سالم به در خواهند برد

1️⃣کدنویسان: هوش مصنوعی همچنان به سازندگانش نیاز دارد
شاید فکر کنید برنامه نویسان در صدر فهرست مشاغل در معرض خطر قرار دارند. اما این اشتباه است. اگرچه هوش مصنوعی اکنون می‌تواند کد تولید کند اما هنوز کامل نیست و کسانی باید باشند که بر آن نظارت کنند، اشتباهات آن را رفع کنند. از همه مهمتر هم این است که طراحی سیستم‌های پیشرفته‌تر همچنان به انسان‌ها نیاز خواهد داشت.

بنابراین اگر بخواهیم به طور خلاصه بگوییم، هوش مصنوعی برای ایجاد هوش مصنوعی همچنان به انسان نیاز دارد.

2️⃣کارشناسان انرژی: زمینه‌ای بیش از حد پیچیده برای هوش مصنوعی
نفت، انرژی هسته‌ای و انرژی‌های تجدیدپذیر حوزه‌های بسیار استراتژیک و پیچیده هستند و نمی‌توان آن‌ها را به طور کامل به ماشین آلات واگذار کرد. حتی در این حوزه هم همچنان به مهندسان، محققان و تکنسین‌ها نیاز خواهیم داشت تا زیرساخت‌ها را مدیریت کنند، چالش‌های صنایع و نوآوری را درک کنند و مشکلات را برطرف کنند.

باید با خود صادق باشیم، هیچ کدام از ما نمی‌خواهیم هوش مصنوعی بدون نظارت انسان برای انرژی تصمیمات مهم بگیرد.

3️⃣زیست شناسان (اما یک گرفتاری وجود دارد...)
چرا در حالی که هوش مصنوعی می‌تواند بیماری‌ها را حتی بهتر از پزشکان تشخیص دهد و توالی‌های DNA را تجزیه و تحلیل کند، بیل گیتس می‌گوید زیست‌شناسی از هوش مصنوعی جان سالم به در خواهد برد؟ در واقع در این یک مورد، مشکل اصلی هوش مصنوعی نیست، بلکه کمبود تقاضا است. سرمایه‌گذاری کمتر، فرصت‌های کمتری به وجود می‌آورد. البته باز هم برای پیشبرد تحقیقات ژنتیکی و بیوتکنولوژی همچنان به انسان‌ها نیاز است.
/مجله هوش مصنوعی


💖  ایستارتاپس   👇
🆔 @eastartups 🎯

💥"اگر نمی‌توانید مسئله‌ای را حل کنید، حتماً مسئلهٔ ساده‌تری وجود دارد که می‌توانید آن را حل کنید. آن مسئله را بیابید."

(دنبال ساده‌ترین مسئله‌ای باشید که امید دارید بتوانید حل کنید).
توصیهٔ خردمندانهٔ پولیا

این جمله، شاید در نگاه اول بیش از حد ساده به نظر برسد. اما تأثیر آن بر دنیای تفکر و حل مسئله عمیق‌تر از چیزی است که در ابتدا تصور می‌شود.

سادگی یا پیچیدگی؟
در دنیای امروز، بسیاری از ما پیچیدگی را با عمق اشتباه می‌گیریم. گمان می‌کنیم اگر چیزی ساده باشد، سطحی است؛ و اگر چیزی عمیق باشد، باید پیچیده باشد. به همین دلیل، وقتی توصیه‌ای مانند نقل‌قول پولیا را می‌شنویم، شاید واکنش اولیه‌مان این باشد: "همین؟" انتظار داریم که نابغه‌ای مانند پولیا چیزی بگوید که فهمیدنش دشوار باشد، چیزی که ذهنمان را به چالش بکشد و مدتی درگیر فهم آن شویم. اما او به ما توصیه‌ای کاملاً ساده می‌کند:

"مسئله‌ای را که نمی‌توانی حل کنی، به مسئله‌ای ساده‌تر تبدیل کن."

چنین توصیه‌هایی در گذشته بسیار مورد توجه بودند. افراد برای شنیدن یک جملهٔ حکیمانه، هزاران کیلومتر سفر می‌کردند، با سختی‌های راه مواجه می‌شدند، و سرانجام، با یک جملهٔ به‌ظاهر ساده، زندگی‌شان متحول می‌شد. اما در دنیای امروز، به دلیل بمباران اطلاعات، چنین جملاتی تأثیرگذاری خود را از دست داده‌اند. ما به دنبال چیزی عجیب، پیچیده و دشوار هستیم و نمی‌توانیم باور کنیم که پاسخ مشکلاتمان می‌تواند در یک جملهٔ ساده باشد.

گیم آو لایف: یک مثال از سادگیِ عمیق
در دهه ۷۰، جان کانوی ایده‌ای ساده را مطرح کرد: بازی زندگی (Game of Life). او به‌جای پرداختن مستقیم به مفاهیم پیچیدهٔ حیات و هوش، یک مسئلهٔ ساده را طراحی کرد: سلول‌هایی که بر اساس چند قانون ساده در یک جدول زنده یا مرده می‌شوند. اما همین مدل ساده، در ادامه به نظریهٔ سیستم‌های پیچیده و ظهور (Emergence) منجر شد و تأثیری عمیق در علوم کامپیوتر، زیست‌شناسی و حتی فلسفه گذاشت.

کانوی دقیقاً همان مسیری را رفت که پولیا توصیه می‌کند: به‌جای تلاش برای حل یک مسئلهٔ بزرگ، مسئله‌ای کوچک و قابل‌حل پیدا کرد و روی آن کار کرد. این روش، پایه و اساس بسیاری از پیشرفت‌های علمی و فکری است.

چرا خلاصه کردن یادگیری را تضعیف می‌کند؟
در دنیای مدرن، بسیاری از ما به دنبال یادگیری سریع هستیم. می‌خواهیم خلاصهٔ کتاب‌ها را بخوانیم، در کمترین زمان بیشترین اطلاعات را دریافت کنیم، و فکر می‌کنیم این روش ما را به فهم عمیق‌تر می‌رساند. اما واقعیت این است که یادگیری عمیق، نیاز به زمان و درگیری ذهنی دارد.

وقتی یک کتاب ۲۰۰ صفحه‌ای را می‌خوانید، ممکن است نویسنده بتواند همان ایده‌ها را در ۲۰ صفحه بیان کند. اما اگر این کار را بکند، ایده‌هایش تأثیر خود را از دست می‌دهند، چون برای درک یک مفهوم، باید فرآیند مواجهه با آن را طی کنیم، نه فقط نتیجهٔ نهایی را بدانیم.

به همین دلیل، خلاصه کردن کتاب‌های غیرداستانی (Non-Fiction) همان‌قدر مخرب است که لو دادن (Spoiler) داستان یک فیلم. اگر کسی فیلمی را برایتان خلاصه کند، دیگر تجربهٔ دیدن آن فیلم برایتان همان تأثیر را نخواهد داشت. یادگیری هم همین‌طور است؛ خلاصه‌خوانی می‌تواند شانس شما را برای یادگیری عمیق از بین ببرد.

محمدرضا شعبانعلی


💖  ایستارتاپس   👇
🆔 @eastartups 🎯

💥هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد

تصویر شخصی است که در ایستگاه مترو در واشنگتن ایستاده و ویولن می‌زند.

او برای یک آزمایش اجتماعی توسط دوربین های امنیتی زیر نظر گرفته شده بود. 

این مرد حدود ۴۵ دقیقه از نت موسیقی افراد مشهور را نواخت.
در این مدت بیش از ۱۰۰۰ نفر از آنجا عبور کردند و به سمت مترو رفتند.
فقط ۷ نفر ایستادند، چند لحظه گوش دادند و رفتند و برخی از آنها به خاطر نوازندگی‌اش به وی پول دادند، در نهایت او فقط ۳۲ دلار در مدت ۴۵ دقیقه جمع کرد!

شگفتی این بود که این نوازنده "جاشوا بل" یکی از بزرگ‌ترین نوازندگان جهان است و ویولنی که می‌نوازد قیمتی معادل ۳.۵ میلیون دلار دارد. (شانس آورد ویولنش را ندزدیدند 😂 35 دلار سرشان را بخورد)

چند روز قبل از این ماجرا، جاشوا کنسرتی در بوستون داشت و با توجه به اینکه قیمت هر بلیط صد دلار بود، همه بلیط‌ها به طور کامل فروخته شد.

این یک آزمایش اجتماعی مهم بود،
"این نوازنده استعداد خود را در مکانی نامناسب ارائه کرد و مردم استعدادی را که مجانی به آنها داده شد درک نکردند."

پی‌نوشت: این همان کاری است که ما ادمین های کسب‌وکار در تلگرام و اینستا و غیره انجام می دهیم😂

💖  ایستارتاپس   👇
🆔 @eastartups 🎯

#تبلیغ