Dr. Mona Cheraghi

https://www.instagram.com/p/CqBdFPvgMLn/?igshid=YmMyMTA2M2Y=

خلاصه قسمت هجدهم #چند_کلمه_EFT
جمعبندی فصل اول
در این برنامه کلیه مطالب بیان شده در فصل گذشته توسط خانم دکتر مونا چراغی و آقای حامد فتاحیان خلاصه بندی شد.
این مجموعه گفتگوها به معرفی مفاهیم EFT به زبان سادهاختصاص داشته است. درمان هیجانمدار اولین بار توانسته است مفهوم عشق بین بزرگسالان را با استفاده از دلبستگی مفهوم بندی کند. درراین گفتگوها ما توضیح دادیم که چگونه دو فرد دلبسته با همدیگر به مشکل بر می خورند و اسیر چرخه هایی معیوب می شوند که آرام آرام آنها را از دو عاشق دلبسته به دو فرد متخاصم یا ناامید از یکدیگر تبدیل می کند. همچنین توضیح دادیم که شاید زوجها بر سر موضوعات متعددی با هم اختلاف پیدا کنند اما معمولا همه آنها از پس لنز دلبستگی و شکلگیری چرخه ها قابل تعریف و تبیین است.
در فصل جدید گفتگوهای چند کلمه EFT قرار است با رویکرد عملگرایانه تر و کاربردی تر مفاهیم را توضیح و ارایه دهیم. به گونه ای که برای افراد بیشتر قابل استفاده و کاربست باشد. البته تاکید داریم که این مجموعه گفتگوها جاگزین خدمات مشاوره و درمانی زوجی و خانوادگی نخواهد بود و لازم است افراد در صورت وجود مشکلات جدی در روابطشان حتما از کمک متخصصان مربوطه استفاده کنند.
لطفا شما هم با ارایه نظرات و بازخوردهای ارزشمندتان ما را در ارایه محتوای مفیدتر یاری کنید.
ارادتمند

خلاصه قسمت هفدهم #چند_کلمه_EFT
موضوع: مقابله با دشمنی به نام چرخه
در این برنامه خانم دکتر مونا چراغی و آقای حامد فتاحیان توضیح دادند که برای ارتقا رابطه مان نه تنها لازم است که چرخه منفی موجود در رابطه مان را شناسایی کنیم بلکه باید طرفین بتوانند آن چرخه را لمس کنند. این که نقش خود و طرف مقابل را در شکلگیری، تشدید و تداوم چرخه درک کنیم. ما معمولا سمت خود در چرخه را درک می کنیم و می توانیم دلایل تبیین کننده هیجانی آن را ببینیم. اما معمولا در درک سمت طرف مقابل و دیدن آسیب پذیری های زیرین او مشکل داریم. در حالی که اگر بتوانیم این کار را انجام دهیم انقلاب بزرگی در روابط ما ایجاد خواهد شد.
دوشنبه آینده قسمت آخر از فصل اول مجموعه گفتگوهای چندکلمه EFT منتشر خواهد شد.

خلاصه قسمت شانزدهم #چند_کلمه_EFT
در اختلافات بین من و همسرم کدام مقصریم؟ من یا او؟

در این برنامه خانم دکتر مونا چراغی و آقای حامد فتاحیان بیان کردند که معمولا زوجها در جریان کشمکشهای رابطه در جستجوی پاسخ به این سوال هستند که بالاخره چه کسی مقصر است یا دست کم چه کسی بیشتر مقصر است؟
گاهی زوجها می خواهند با یافتن فرد مقصر یا مقصرتر کاری برای ترمیم رابطه شان انجام دهند. غافل از این که فرآیند جستجوی مقصر در رابطه، به شدت اختلافات همسران دامن زده و آنها را در چرخه خواهان-خواهان، خواهان-گریزان و یا گریزان-گریزان گیر می اندازد. این امر بر وخامت اوضاع بین آنها می افزاید.
نکته ای که در میان دعوا بر سر یافتن مقصر مغفول می ماند آن است که اختلافات بین دو فرد قابل تعریف از منظر فردی نیست. بلکه این اختلافات تنها از منظر سیستمی و توجه به بافت رابطه قابل توضیح است.
وقتی ما در رابطه مان دنبال مقصر هستیم و می خواهیم تمام مشکلات را به یک فرد یا یک رفتار یا یک اتفاق تقلیل دهیم دچار خطا می شویم. انگار قرار است عملکرد یک تیم ورزشی را بر اساس تنها حرکت یک بازیکن آن هم در یک لحظه مورد ارزیابی قرار دهیم. در حالی که وقتی صحبت از یک رابطه است مجموعه متغیرهای فردی، زوجی، رابطه ای و مو‌قعیتی در این میان دخیل هستند که لازم است همه آنها مورد توجه قرار گیرند. تمام این عوامل کنار هم چرخه ای معیوب بین زوج ایجاد می کنند که این چرخه عامل تخریبگر رابطه آنها است. در روند زوج درمانی نیز درمانگر با کمک زوج چرخه های تکراری بین آنها را استخراج کرده و به آنها کمک می کند تا از چرخه مخرب خود فاصله گرفته و به شیوه های جدیدتر با هم ارتباط برقرار کنند.
دوشنبه هفته آینده این بحث با عنوان «مقابله با دشمنی به نام چرخه» ادامه می یابد.

خلاصه قسمت پانزدهم #چند_کلمه_EFT

نگاهی به اختلافات زوجین از پشت عینک دلبستگی:
در این برنامه خانم دکتر مونا چراغی و آقای حامد فتاحیان در این باره گفتگو کردند که فارغ از آن که زوج ها درباره چه موضوعی با هم اختلاف پیدا می کنند از مسایل مالی گرفته تا مسایل مربوط به فرزندپروری و رابطه جنسی و غیره قابل درک از منظر نیازهای دلبستگی است.
ما مواقعی که با شریک عاطفی مان به تعارضات جدی برمی خوریم نیازهای دلبستگی خود را ارضا نشده می یابیم. ما همه نیازمندیم که افراد مهم زندگی مان ما را ببینند، مهم و ارزشمند بدانند و ما بتوانیم در مواقع نیاز به آنها اتکا کنیم. وقتی این نیاز برآورده نشود ما احساس ناامنی کرده و در نقش خواهان یا گریزان قرار گرفته و با شریک زندگی خود وارد چرخه مخربی می شویم. ما در پس این رفتارها می خواهیم مطمئن شویم که آیا همسرمان نیازهای ما را متوجه می شود؟ آنها را به رسمیت می شناسد و در جهت ارضای آن می کوشد؟
دوشنبه دیگر این بحث با عنوان «در اختلافات با همسرم کدام مقصریم، من یا او؟» ادامه خواهد داشت.

خلاصه قسمت چهاردهم #چند_کلمه_EFT

زوج ناسازگار: دشمنان خونی یا دلبستگانی دلخسته و بی قرار
همانطور که قبلتر توضیح داده شد وقتی افراد در روابطشان دچار ناامنی می شوند به شکل خواهان یا گریزان واکنش می دهند. در این برنامه انواع حالات ترکیب یک زوج به شکل خواهان-خواهان، خواهان-گریزان و گریزان-گریزان مورد بحث قرار گرفت. اغلب زوجین ترکیب کلاسیک خانم خواهان-آقای گریزان را نشان می دهند.
گاهی حالات کنش و واکنش همسران روی همدیگر اثرات متقابل و تشدید کننده دارند. گاهی همسر خواهان می تواند حالت گریزانی را در همسر دیگر تشدید کند و برعکس. بدین ترتیب بین همسران چرخه ای معیوب شکل می گیرد که به جای آن که آنها را به همدیگر نزدیک کند آنها را از هم دورتر می کند و این مساله به مرور تشدید می شود.
در حالت دیگر ممکن است هر دو همسر نقش خواهان را ایفا کنند و چرخه خواهان-خواهان را شکل دهند. چنین زوجینی روابط بسیار پرتنشی را تجربه می کنند.
در چرخه گریزان-گریزان هر دو طرف با نوعی فاصله گیری از مشکلات و تعارضات گاهی روابط سردی را تجربه می کنند. گاهی نیز هر دو طرف به خاطر نگرانی از تخریب رابطه از گفتگو درباره مسایل پیش آمده پرهیز می کنند.
دوشنبه آینده این مبحث را با عنوان «نگاهی دوباره به اختلافات روجین از پشت عینک دلبستگی» ادامه خواهد یافت.

خلاصه قسمت سیزدهم #چند_کلمه_EFT

خواهانم یا گریزانم؟
ما در روابط با پایگاه دلبستگی مان به دنبال قرار و آرامشیم. اما در مواردی پیش می آید که امنیت ما در رابطه به خطر می افتد. ما ممکن است به این ناامنی به اشکال مختلفی پاسخ دهیم. گاهی ما به احساس ناامنی در رابطه به شکل جنگ و تعقیب موضوع دلبستگی یا به شکل یک خواهان پاسخ می دهیم. نوع دیگر واکنش به احساس ناامنی در رابطه به شکل گریزان است. یعنی با اجتناب از نزدیکی به طرف مقابل و درگیری با او واکنش می دهیم.
البته هم خواهان و هم گریزان هر دو درباره رابطه دغدغه دارند اما به شیوه های متفاوت به مسایل و مشکلات رابطه پاسخ می دهند. این نقشها به شکل ثابت در افراد نیستند بلکه افراد می توانند در روابط مختلف نقشهای متفاوت ایفا کنند.
افرادی که نقش خواهان را در رابطه ایفا می کنند مضطرب و پریشان می شوند و برای تنظیم احساسات دشوار خود به سرزنش و تعقیب طرف مقابل و شکایت از او می پردازند. حتی ممکن است به اشکال مختلف میزان علاقه طرف مقابل را امتحان کنند. البته گاهی ما شاهد وضعیت «خواهان سوخته» در افراد هستیم. این افراد مستعد احساس طرد و بی ارزشی هستند. به همین دلیل از طرف مقابل احساس خشم می کنند.
افرادی که نقش گریزان را در رابطه دارند هنگام رویارویی با تنش در رابطه بی حس می شوند و به لاک خود فرو می روند. ماندن با هیجانات برای این افراد دشوار است. آنها برای مراقبت از رابطه سکوت می کنند و از تعارضات فاصله می گیرند. گریزان ها مستعد احساس بی کفایتی هستند.
بر اساس پژوهش ها بیشتر خانم ها نقش خواهان را دارند و آقایان نقش گریزان. اما این مساله همیشه صادق نیست. گاهی ما شاهد خانم های گریزان و آقایان خواهان نیز در رابطه هستیم.
دوشنبه هفته آینده این گفتگو با عنوان «واکنش به ناامنی هیجانی: فریاد، فرار و قرار» ادامه خواهد یافت.

خلاصه قسمت دوازدهم #چند_کلمه_EFT

واکنش به ناامنی هیجانی: فریاد، فرار، قرار
در این برنامه خانم دکتر مو‌نا چراغی و آقای حامد فتاحیان درباره واکنشهای مهم افراد به حالت ناامنی در رابطه با پایگاه دلبستگی صحبت کردند.
با توجه به این که هیچ رابطه و هیچ فردی کامل نیست، همه ما حتما در موقعیتهایی ممکن است طرف مقابلمان را غیرقابل دسترس، غیرحساس و غیر پاسخگو ادراک کنیم . گاهی ممکن است با وجود بودن در چنین شرایطی دچار بی قراری نشویم. وقتی ما در رابطه ای احساس امنیت می کنیم کاستی های آن رابطه یا فرد مقابل را می توانیم راحت تر ببخشیم و یا برای موارد ناخوشایند پیش آمده دلایل مثبتی قایل شویم.اما همیشه این گونه نیست. گاهی با مشاهده چنین شرایطی دچار هیجانات نامطلوب اولیه و ثانویه متعددی می شویم و قرار خود را از دست می دهیم.
یکی از واکنشهای محتمل به ادراک ناامنی فریاد، سرزنش و اعتراض است. انگار می خواهیم توجه طرف مقابل را به خود جلب کنیم تا به نیازهای ما توجه کند. این واکنشها را در درمان هیجانمدار موقعیت خواهان می نامیم.
واکنش دیگر به ادراک ناامنی در رابطه، فرار از تعارض و کناره گیری است. ما می خواهیم از طریق دور شدن از هیجانات ناخوشایند و تعارضات رخ داده در رابطه، از ایجاد تبعات منفی بیشتر جلوگیری کنیم. این واکنشها را در درمان هیجانمدار موقعیت گریزان می نامیم.
دقت داشته باشیم که این واکنشها لزوما ناسالم و ثابت نیستند. این واکنشها آگاهانه انتخاب نمی شوند و نوعی تلاش ناخودآگاه ما برای بازگرداندن قرار به رابطه هستند.
دوشنبه آتی این مبحث را با عنوان «خواهانم یا گریزانم؟» ادامه خواهیم داد.

خلاصه قسمت یازدهم #چند_کلمه_EFT
در این برنامه خانم دکتر مو‌نا چراغی و آقای حامد فتاحیان توضیح دادند برای آن که یک رابطه امن باشد لازم است طرفین دارای سه ویژگی برای هم باشند:
1. از نظر هیجانی در دسترس باشند: در دسترس بودن لزوما به معنی مجاورت فیزیکی نیست بلکه نزدیکی روانی است. ای بسا مواردی موجودند که دو نفر از نظر فیزیکی کنار هم هستند اما از نظر هیجانی بسیار دورند.
2. از نظر هیجانی مشارکت داشته باشند: یعنی چقدر طرفین علاقه دارند که به عمق هیجانات یکدیگر نزدیک شوند و با احساسات هم دیگر بمانند بدون این که بخواهند سریعتر از آنها رد شوند یا آنها را انکار کنند.
3. نسبت به نیازهای یکدیگر حساس و پاسخده باشند: لازم است طرفین وقتی متوجه نیاز و آسیب پذیری یکدیگر شدند سعی در حمایت و پشتیبانی از هم کنند. ممکن است طرفین برای این که پاسخ های بهتری به نیازهای یکدیگر بدهند به دریافت بازخورد از هم نیاز داشته باشند.

توجه داشته باشیم که این موارد هیچوقت به شکل کامل در رابطه موجود نیستند و اگر به حدکافی خوب باشند هم کفایت می کند. همچنین این ویژگی ها می توانند به مرور زمان در روابط ارتقا یابند.
دوشنبه آینده این گفتگو را با عنوان «خواهانم یا گریزانم؟» ادامه خواهیم داد.

خلاصه قسمت دهم #چند_کلمه_EFT
قلبهای لرزان زیر پوستهای ضخیم
با توجه به این که پیوندهای دلبستگی برای بقای ما بسیار حیاتی اند، ما از سنین خیلی پایین نسبت به ویژگی های افراد مهم زندگی مان که پایگاه دلبستگی ما هستند، حساسیم. به گونه ای که با ادراک نشانه های طرد شدن یا دوری جستن آن فرد از ما، احساس خطر (هیجانات اولیه) می کنیم. گاهی هیجانات اولیه ما انقدر سریع هستند که ما متوجه آنها نمی شویم و آنها را تنها با یک سری حالات بدنی و احشایی تجربه می کنیم. ماندن با این حالات هیجانی و بدنی عمدتا دشوار است و ما را در وضعیت آسیب پذیری قرار می دهد. بنابراین ما گاهی در واکنش به این هیجانات دشوار و شرایط آسیب پذیری که در آن قرار داریم، به شکل خودکار هیجانات ثانویه یا واکنشی را تجربه می کنیم. همچون لاک محکمی که از موجودات نرم تن در برابر آسیب پذیری محافظت می کند، در ما انسانها نیز هیجانات ثانویه به مثابه یک لاک دفاعی بر روی هیجانات نرم و آسیب پذیر اولیه عمل می کنند.
با وجود آن که هیجانات ثانویه می توانند برخی مواقع از ما در برابر شرایط خطرناک بیرونی محافظت کنند، اما در روابط نزدیک، ما را به دردسر می اندازند. زیرا ما با نشان دادن آنها به افراد نزدیک، شانس نزدیک شدن آنها را به خودمان در مواقع نیاز کاهش می دهیم و آنها را از خود دور می کنیم.
به مرور گاهی آنقدر افراد از هیجانات اولیه خود که زیر هیجانات ثانویه پنهان شده اند دور می مانند که به نظر می رسد زیر پوست ضخیم شان هیچ قلب لرزانی ندارند در حالی که این چنین نیست.
در دوشنبه آتی این بحث را تحت عنوان «آیا پیوند دلبستگی من امن هست؟» ادامه خواهیم داد.

خلاصه قسمت نهم #چند_کلمه_EFT

موضوع: ترسناک است که دوست داشته نشوم.

در درمان هیجانمدار دو موضوع دلبستگی و هیجانات از اهمیت زیادی برخوردارند. EFT در طی ۳۰ سال گذشته به استناد پژوهشهای متعددی نشان داده است که همه ما انسانها نیازمندیم که توسط فردی دوست داشته شویم. وقتی نیازهای دلبستگی ما به خوبی ارضا می شوند ما احساس امنیت، لذت و شادی داریم و برعکس. مخصوصا در مواقعی که تحت شرایط دشوار هستیم بیش از همیشه نیازمند حضور فردی به عنوان پایگاه امن دلبستگی در کنار خود هستیم. حضور چنین فردی به بازیابی احساس امنیت و تعادل ما کمک شایانی می کند. عدم حضور افراد مهم زندگی در شرایط دشوار در کنار ما نه تنها شرایط را برای ما دشوار می کند بلکه زمینه ساز بروز هیجاناتی مثل ترس، غم، خشم، شرم ، تنهایی می شود.
هیجانات، واکنشهای طبیعی و سازگارانه ما نسبت به موقعیتهای پیش آمده در محیط بیرون هستند. هیجانات به ما درباره اتفاقات بیرون هشدار می دهند و ما را برمی انگیزند تا کاری انجام دهیم تا دوباره به وضعیت تعادل برگردیم. مطالعات در حوزه دلبستگی نشان می دهند وقتی ما در مجاورت فردی که به آن دلبسته هستیم قرار داریم آرام تریم، تکالیف محوله را آسان تر ارزیابی می کنیم و درد کمتری متحمل می شویم. با حضور چنین فردی لازم نیست به تنهایی خود را آرام و احساسات مان را تنظیم کنیم. حضور او به شکل خودکار احساسات ما را تنظیم می کند. این مساله «هم تنظیمی هیجان» نامیده می شود. ما در جریان رشد ابتدا هم تنظیمی هیجان را تجربه می کنیم و به مرور «خودتنظیمی هیجان» را می آموزیم.
دوشنبه هفته بعد این گفتگو را با موضوع «قلبهای لرزان زیر پوستهای ضخیم» ادامه می دهیم.