طبِ داخلی | دکتر زهرا شهبازی Telegram Posts

در مورد این که رهپویان یا طب برتر با هر کتاب دیگه ؟
اگه از من بپرسید هییییچ فرقی ندارن !
مهم اینه که کتابی رو دستتون بگیرید که بهتون آرامش روانی بده ! و باهاش ارتباط بر قرار کنید
تو بیمارستان ما این طور بود که اکثرا طب برتر میخوندن و سال بالایی هامون هم همینو خونده بودن و خب به ادم ارامش روانی میداد که خب منم دارم همونی که دست همس رو میخونم !
حالا ممکنه تو یه بیمارستان رهپویان تِرِند باشه باید ببینید خودتون چی دوست دارید .
من طب برتر داشتم و دور های سوم به بعد که دیگه هاریسون نمیخوندم طب برتر رو کنار خلاصه هام میخوندم .

اما در مورد این که برای بورد چی بخونیم و چند دور بخونیم ؟!

اول باید بگم به صرف همش درس خوندن و از صبح تا شب تو کتابخونه بودن کسی نمیتونه تو بورد اونم بورد داخلی موفق بشه !
پس اگه رزیدنتید به خصوص سال اول تا سوم از من بپرسید چی کار کنیم و چی بخونیم !
میگم تا میتونید مریض ببینید ! و مریض هاتون رو حالا از هاریسون یا آپ تو دیت بخونید و از همه مهم تر فالو کنید !
اگه تشخیصی دادید اگه درمانی گذاشتید  پیگیر باشید ببینید در ادامه چی میشه !
چون مهم ترین آموزش آدم تو طب داخلی از بیمار ها و سیرشونه !
تو CPC ها و مورنینگ ها حضور داشته باشید حتی مریضای مورنینگ رو هم اگه مریض شما نیس فالو کنید و ببینید در ادامه چی میشه !
این اولین و مهم ترین توصیه ایه که من میتونم بهتون بکنم .


اما  در مورد خود امتحان بورد ، قسمت اصلی درس خوندن همون سال آخره عملا و به خصوص به خصوص طلایی ترین دوره از امتحان ارتقا سال چهار تا بورده !
اما در مورد این که از چه منابعی بخونیم !؟
خب حقیقتش من به عشق هاریسون اومده بودم داخلی😂
و خب اگر چه همه بهم میگفتن حماقته از روی هاریسون نخون و کتاب های خلاصه بخون . کسی که هاریسون بخونه تو بورد موفق نمیشه و این حرفا . من با این بهانه که میخوام داخلی رو برای خود داخلی بخونم و امتحان برام مهم نیس و میخوام لذت ببرم دور اول و دوم هاریسون خوندم و خب طب برتر هم کنار دستم بود و بعد هر فصل روزنامه وار نگاهش میکردم و تست هاش رو میزدم
کلا خب سبک درس خوندن من رو هوا بود کاملا سفید بدون خط کشیدن و مارکر و خلاصه !
خیلی هم بهم این سبک درس خوندن وقتی خلاصه ها و کتاب های رنگی رنگی بقیه رو میدیدم استرس میداد اما این روش من بود ! روشی که حداقل ده سال باهاش درس خونده بودم و جواب داده بود پس سعی کردم به روش خودم و خودم اعتماد کنم
البته انقدر تو دوران بورد همه میگن باید خلاصه بنویسید نمیدونم تو چهل روز آخر فقط خلاصه هاتون رو بخونید که من برای این که آرامش روانی داشته باشم که آره منم خلاصه دارم ! نوشتم ، البته به سختی😬 ، ولی خلاصه هام عملا تالیف دوباره ی کتاب بود !
خلاصه هام تو دور های سوم و چهارم بهم کمک کرد اما اون دور آخری که همه میگن خلاصه هاتون رو بخونید جز یه سری مباحث محدود خلاصه هام رو نخوندم!
اما خب سعی میکردم این اشکال کارم رو که مارکر های رنگی رنگی نمیکشیدم و خلاصه نمینوشتم با روش های دیگه جبران کنم !
اولین تست زدن های بسیار زیاد بود !
از تست های طب برتر گرفته تا تست های کتاب های گنجینه طلایی موضوعی آرتین طب تا تست های ارتقا و بورد از سال ۹۹ به بعد ارتین طب ، فوق های اخیر ، پره ارتقا های اخیر و پنج قطب ارتقای ۱۴۰۳ .


البته این کتاب ها حقیقتش غلط و ایراد زیاد داره ، ولی به هر حال تست های مختلف رو کنار هم جمع کرده و منبع خوبی برای مرور تست هاست . من فقط از تست هاش بیشتر استفاده میکردم تا جواب تشریحیش . و جوابا رو خودم پیدا میکردم با کتاب

و یه روش دیگه هم برام این بود که یه گروه یه نفره تو تلگرام با خودم تشکیل داده بودم البته این روش رو بیشتر دو سه ماهه اخر استفاده کردم که تست های سخت که هعی غلط میزدم یا تست های مشابه و نکته دار یا کلا نکاتی که پیدا میکردم رو برای خودم اونجا میفرستادم و جواب اون تست رو از متن هاریسون توی IMDپیدا میکردم و برای خودم اونجا میفرستادم(از این جهت که با سرچ کلمه تو imdراحت مباحث پیدا میشه خیلی خوب بود )
روز اخر اینا رو مرور کردم و واقعا خیلی بهم کمک کرد
تو دور سوم به بعد هم یه سری جی برگ از اینایی که برای کنکور قلمچی استفاده میکردیم نوشته بودم (البته نه منسجم و نه برای همه مباحث ) و تو وقتای مرده ام تو مترو و این طرف اون طرف مرورشون میکردم .
علاوه بر اون برای این که خب من حافظه شنیداریم بهتر بود . فیلم های تحلیل سوالای ارتقا و بورد کانال استاد نکوقدم یا مباحث مختلفی که درس داده بودن یا حالا بعضی ویس هایی که موجود بود  از کلاس های بوردمون رو وقتی خسته میشدم یا تو تایم هایی که حس درس خوندن نبود گوش میدادم .

و بالاخره ...

"رتبه ی یک بورد تخصصی بیماری های داخلی سال ۱۴۰۳ از دانشگاه علوم پزشکی تهران "

اونجایی فهمیدم که مسیر زندگی ، نمیدونم تجربه ی زیسته و یا نردبانی که هر کس قراره ازش تو زندگی بالا بره یا هر چیز دیگه که اسمش رو بذارید برای هر فرد منحصر به فرده  و دستاورد ها و اهداف وبهترین برای هر کس ...  فرق داره و نمیشه یه نسخه ی ثابت برای همه پیچید و گفت مسیر موفقیت فلان چیزه و هر کس خلافش بره محکومه به شکست که دیدم اگه به جای هر کلمه از این چیز دیگه ای بود ، اگه داخلیش رو  میگرفتن و چشم و رادیو و قلب و پوست و هر چیز دیگه ای رو جایگزین میکردن ،
اگه به جاش مدال المپیک 😂 یا نمیدونم پذیرش از دانشگاه های مطرح دنیا یا هر چیز دیگه رو بهم میدادن این قدر که با دیدنش و به دست اوردنش امروز از ته دل خوشحال شدم ، نمیشدم .
روزی که با تمام حرف و حدیث و مخالفت ها و تو دلم رو خالی کردن ها تصمیم گرفتم بر خلاف امواج دریا حرکت کنم و با آگاهی از تمام سختی ها و معایبش واردش  بشم به خودم قولش رو دادم .
اگر چه در طی مسیر بار ها ناامید شدم ، از پا افتادم ، فکر کردم نمیشه و رهاش کردم اما اگه بهم بگن چی شد که این جوری شد اولین عامل علاقه و عشق به داخلی بود🤣
که اگه نبود هر بار از پا افتادم ، هر بار ناامید شدم هر بار خسته شدم نمیتونستم بلند شم
که اگه نبود هر بار از حجم داخلی و فرار بودن مطالب میبریدم و نمیتونستم به خودم بگم داخلی رو برای خود داخلی بخون ، ازش لذت ببر مهم نیس که آخرش چی میشه
اگر چه که هنوز چیزی نشده و تا چیزی که من از داخلی میخوام خییییلی فاصله دارم و فراتر از نمره و رتبه و این چیزاس این تازه شروع مسیره و مسیری که ادامش سخت تر هم خواهد شد . اما فعلا فقط میتونم خدا رو شکر کنم که بالاخره شد و یه آخیش از ته دل بگم به ادامش که قراره چی بشه فکر نکنم و رها کنم و ببینم خودش به چه سمتی میره و چی میشه!

خیلی حرف دارم ولی فعلا تو شوکم همین قدر کافیه فعلا

از پنجشنبه چهارم مهر ۱۴۰۳
https://www.instagram.com/p/DAYv1jioxxk/?igsh=MTUxYXQ0eTg0bWNheQ==

حالا همه اینا رو تعریف کردم برای این تیکه از صحبت های استاد که خیلی خوب بود و خواستم ثبتش کنم‌! این که اخه چه میوپاتی ارثی ای هس که داره خودش رو تو ۵۸ سالگی خودش رو نشون بده
که ایا واقعا late onset هس؟!
یا late diagnosis?!
این و ببینید حتما !
با این جمله طلایی که
✅️ زمان علامت دار شدن و تشخیص ما مساوی با زمان آغاز بیماری نیس !
در مورد خیلی از بیماری های مزمن این طوره که بین "اتفاق" تا "تشخیص" فاصله ی طولانی ممکنه وجود داشته باشه!
چه بسا بیمار از سالها قبل تحلیل عضلانی شروع شده ولی تظاهر میوپاتی مزمن بر خلاف میوپاتی حاد که با ضعف خودش رو نشون میده با خستگی نشون میده و بیمار هم چون از اول این طور بوده فکر میکرده طبیعی همین جور باید باشه و نُرم همینه !
و شکایتش نبوده

کلاس پنجشنبه های ۲۱ تیر ۰۳
خانم ۵۸ ساله که با سابقه ی آمبولی ریه و APS از دو سال قبل با تنگی نفس و دیسفاژی به مایعات و احساس خستگی در انجام فعالیت های روزانه مراجعه کرده بود ، تو معاینه فورس عضلات به صورت جنرالیزه کاهش یافته بود اما رفلکس ها نرمال بود
آدم خب دلش میخواد یه کاسه کنه همه چی رو با هم مثلا بگه اون APS حالا یه دیسفاژی یه میوپاتی !
لوپوسی ، اسکلرودرمی ، پلی میوزیت و یا سندرم اور لپ چیزیه
اما این وسط در ازمایشات مکرر هم الدولاز هم CPKنرمال بود!
با این ضعف شدید ولی رفلکس نرمال نوروپاتی ها تقریبا کم رنگ میشن و ادم دلش میخواد با این که شواهد درگیری اعصاب کرانیال و اون ماهیت خستگی پذیری و دوبینی و پتوز اینا نداره لااقل به میاستنی چیزی فکر کنه
ولی در آخر میان MRI عضله میکنن که میوزیت دیده میشه و بیوپسی میکنن در میاد نمالین میوپاتی!
یه میوپاتی ارثی .
که کاملا بی ارتباط به اون سندرم انتی فسفولیپید بوده دیسفاژی ها اوروفارنژیال بوده ( برای همین به مایعات بیشتر بود)

البته از نظر علمی هم یه نکته طلایی داشت که خودم خیلی کیف کردم از توجه استاد
همون جور که میدونید تو شوک کاردیوژنیک اختلاف mixed venous sat و با سچوریشن شریانی خیلی زیاد میشه ولی تو این مریض
تو روز ۱۴ بستری این دو عدد به ترتیب ۹۹ و ۹۰ هس و اختلاف چندانی نداره ؟
این یعنی چی
؟
یعنی شانت
و از این میشه فهمید که یه خبراییه و سپتوم بطن پاره شده و شانت ایجاد شده
چیزی که خیلی هامون ببینیم اصلا توجه نمیکنیم بین اون همه noise و سیگنال که تو سیر ۱۴۵ روزه ادم باهاش مواجه هس
میتونه بشه مهم ترین signal و turning point
و خیلی خیلی مهمه که بگردید ببینید هر سندرم هر علامت هر چیزی پشتش چیه؟!
و علت زمینه ای را برطرف کنیم و صرفا علامت درمانی نکنیم!

اینم فیلم کامل کلاس امروز ۹ فروردین ۱۴۰۳