رقصِ سازدهنى🎼(نیلوفر رضايى)

تا حالا به صدای درون خودتون گوش دادین؟ منظورم صداییه که واقعا می‌تونه با امواج مغزی‌تون تولید بشه و شنیده بشه؟ عجیب می‌شه اگه بتونین همون‌جور که به یک آهنگ گوش می‌کنین، فراز و نشیب‌های درونی‌تون رو هم بشنوین...
استیو پارکر در مجموعه‌ای به نام «مدیتیشن» چیدمانی معلق از سازها و ابزارهای برنجی طراحی کرده. یک فرستنده با تعداد زیادی سیم به این سازهای برنجی وصل شده. روی یک نمایشگر هم امواجی که از فرستنده دریافت می‌شه قابل مشاهده‌ست. وقتی فردی این فرستنده رو روی سرش قرار می‌ده، با امواج مغزی‌اش این صور فلکی برنجی رو به صدا درمی‌آره. با این کار، فرد یک تجربه‌ی چند حسی رو پشت سر می‌ذاره، که او رو توی ارتعاشات ملایم امواج صوتی درهم می‌پیچه و تک‌گویی درونی‌اش رو برای خودش قابل شنیدن می‌کنه.

Solo Performer (2024)

سلام🕊️
ما يك برنامه ي سفر گروهي براي اواخر ابان ماه داريم كه قرار هست فرهنگي و تفريحي باشه✨

برنامه هاي سفر:
١.سه پارت مديتيشن در طبيعت
٢.تماشا و تحليل فيلم با تحليلگر سينما در دل طبيعت
٣.نوشتن تراپى يا قلم درماني
٤.كارگاه مهارت هاي ارتباطي و فنون معاشرت

پذيرايي
سه وعده ى صبحانه،نهار و شام به صورت سلف سرويس ارائه خواهد شد.
صبحانه شامل چند نوع غذاي سرد و گرم
و نهار و شام هر كدام داراي بيش از يك نوع غذا ميباشد.

اقامت
اقامت ما در اقامتگاه سنتي در جنگل خواهد بود

مدت زمان سفر
يك شب و دو روز
پنج شنبه و جمعه

اگر مايل به كسب اطلاعات بيشتر و هزينه ي سفر هستيد به اين اي دي پيام بديد
@Ghalamzist1

استنلی کوبریک زمانی به کارگردان این فیلم گفته بود که او سه بار این فیلم را دیده و هر بار بیشتر متوجه شده که این ترسناک‌ترین تجربه‌ی سینمایی او است. در پاسخ او ژرژ سوییزر کارگردان این فیلم اظهار تعجب کرده و گفته: حتی بیش از فیلم شاینینگ؟ و کوبریک پاسخ مثبت داده است.

The Vanishing
By George Sluizer
1988

و در ابتدا میگن که؛
همونم که با دست تنگ تو مشتم برات صدف داشتم
بااین حال هم به هرکی که توو دلت خونه کرد «شرف» داشتم…

عجب حرفی عجب!

میفرمایند که؛
منو هیچکس منو هیچی مثل حرف تو نسوزونده بود…
همین مونده بود خرابم کنی،جوابم کنی
همین مونده بود…

یه شکلی از نشون دادن علاقه برای من این شکلیه که؛
انجام اینکار برام سخت بود
ولی بخاطر تو انجام دادم
اهمیت دادن برای من گاهی اوقات یعنی یکم راهت رو کج کنی این سمتی…
«اینجارو دوست نداشتم ولی بخاطر تو اومدم،
این غذا مورد علاقم نیست
ولی چون تو خواستی تست کردم،
اونروز نیستم ولی چون تو ازم خواستی،
خودم رو میرسونم»

در اصل یک بخشی از علاقه برام جایی ثابت میشه که یکاری برای خواسته ی من انجام میشه!
نه خواسته ی مشترک…

اين اپرا شامل دو لایه هست: یکی داستانی فانتزی و ماجراجویانه که سرگرم‌کننده و جذابه، و دیگری لایه‌ای فلسفی که مفاهیمی از روشنفکری و معنویت رو مطرح می‌کند. بسیاری معتقدند که "فلوت سحرآمیز" نمادی از سفر روحی و معنوی انسان به سوی دانایی و آگاهیه.
جالبه بدونيد که فلوت سحرآمیز در واقع اثری هست که توسط فراماسون‌ها تأثیر گرفته شده و ميگن (صحتش رو نميدونم)بسیاری از تمثیل‌ها و نمادهای موجود در اون به مفاهیم ماسونی اشاره داره.
ولي خب خود موتسارت نیز عضو فراماسونری بود، و این اپرا رو ظاهرا به عنوان یک اثر فکری و فلسفی عمیق خلق کرد.

مرگ موتسارت مدت کوتاهی پس از نخستین اجرای این اپرا رخ داد، و این مسئله به اپرا عمق احساسی و تاریخی بیشتری بخشید. "فلوت سحرآمیز" همچنان به‌عنوان یکی از شاهکارهای اپرای جهان، اثری ماندگار و محبوب هست!

#دانستنى
#موسيقى

داشتم در مورد معروف ترين قطعات موسيقى كلاسيك تحقيق ميكردم
كه ديدم موتزارت يه اپرايى داره به اسم "فلوت سحر آميز"

این اپرا، یکی از آخرین آثار موتسارت قبل از مرگش بوده و ترکیبی از طنز، فلسفه و معنویت رو داره.
داستان "فلوت سحرآمیز" درباره‌ی شاهزاده‌ای به نام تامینو هست که سفری پر از ماجراجویی رو برای نجات شاهزاده‌خانم پامینا آغاز می‌كنه. در این راه، تامینو از یک فلوت جادویی بهره می‌بره که به او در مواجهه با چالش‌ها و موانع کمک می‌كنه. همچنین شخصیت‌های دیگری مانند پاگاپاپیرو، یک پرنده‌فروش خوش‌قلب، و ملکه شب، شخصیتی پیچیده و مرموز که یکی از معروف‌ترین آریاها (تک‌خوانی‌های) تاریخ اپرا رو داره، نقش‌های کلیدی در داستان دارند.

همین دیگه...
خواستم بگم توهم اگر مثل من داری یکی از سخت ترین دوره های زندگیت رو سپری میکنی، یادت نره که ایناهم «زندگیه»
یادت نره که هرچی بشه، هر اتفاقی که بیفته ما بازهم باید زندگی رو بغل کنیم ادامه بدیم... چون چاره نداریم عزیزم و شاید خوبه که چاره نداریم💫🤍

در يك سال گذشته زندگي نيلوفر تازه اي رو بهم نشون داد... و فهمیدم که بله معین دهاز درست گفته بود که انسان خودش را نمیشناسد، مخصوصا قدرت هایش را ...
در تمام روزهايي که اسیب پشت اسيب روي روحم جا خوش میکرد تونستم لبخند بزنم سفر کنم،تولد برم،کار کنم ایده بدم ساز بزنم، درس بخونم...
و از همه مهم تر اینکه ادم هارو،خودم رو و زندگي رو، هنوز هم دوست بدارم...
این سخت ترین کاري بود که انجام دادم
اینکه در حالي که عمیق ترین نااميديم از "آدم ها" بود ولي باز هم تونستم دوستشون داشته باشم

اینکه هیچ ناسزایی نبود که نثار زندگی و خودم نکرده باشم ولی باز هم شبیه همون عاشقی که میگه هم درد تویی و هم ،درمان گریه کنان و دل شکسته خودم و همین زندگی رو بغل کردم و کنار اومدم...

حالا این که این روزا با چه حس هايي دارم دست و پنجه نرم میکنم مهم نیست يعني هنوز به اونجايي نرسیدم که دوست داشته باشم ازش بگم
ولي اگر ۵ سال پیش بهم میگفتن که یروز اینجا خواهم بود و این روزارو خواهم دید،میگفتم اون روز میمیرم
یا میگفتم خودم رو حبس میکنم توي اتاق و نمیدونم هزاران رفتار دیگه که الان هیچکدومش رو ندارم…
الان اون روزارو دارم زندگي ميکنم ولي نه تنها نمردم و خودم رو حبس نکردم بلکه به مسيرهاي تازه فکر کردم و براشون دست به تلاش زدم

چي گفته بودم؟
گفته بودم فكر نكن زندگي فقط وقتايي معنا داره كه داره بهت خوش ميگذره
گفته بودم نبين همه جا ميگن اگر خوشي نكردي زندگي نكردي!
اينجوري هاهم نيست،اون روزايي كه دوست نداري از خواب بيدار بشي هم زندگيه
اون روزايي كه تا صبح توي اتاقت گريه ميكني هم زندگيه
اون روزايي كه دلت ميشكنه هم زندگيه…
در اصل هر لحظه اي كه يه احساسي داشتي زندگي كردي،هر وقتي كه در يك مسيري بودي زندگي كردي
اين مسير قرار نيست هروقت شادي بود بهش بها بدي
اين رو جدي ميگم كه اگر روزهاي شادن ارزشمند شدن،حاصل بهايي هست كه در روزهاي غمت پرداختي…

به نظرم همچنان با اختلاف اين اهنگ شاهين نجفي خوبه….

دلش می‌خواست به همه چیز پشت کند و برود به سرزمینی کوچک و بدون تاریخ که زمان در آن جریان ندارد و باران فراموشی بر بام خانه‌هایش می‌بارد..

| هر سفر سختی خوبه با تو 🤝|

ديروز از كتاب چيزهايي كه براي هيچكس تعريف نكردم خوندم كه؛
وقتي آدم را نميخواهند،نميخواهند
متاسفانه آدم نميتواند خودش را به ديگران بخواهاند…

جالب بود و قوي!

#دانستنى
#متفرقه

تا به حال به ریشه‌ی کلمه‌ی نوستالژی فکر کردین؟
واژه‌ی «نوستالژی» در اصل برای توصیف نوعی بیماری ابداع شده بود. از علائم این بیماری، می‌شه به درد و تشویش تحمل‌ناپذیر (algia) برای میل بازگشت به خونه (nostos) اشاره کرد. جالبه که با گذشت زمان این واژه کم‌رنگ شد و به ادبیات روزمره راه پیدا کرد. و معنی کلی این کلمه، اشتیاق به زمان‌های گذشته شد.
در دیزاینِ نوستالژیک، گاهی عناصر شاخص دیزاین در طول زمان با فواصل منظمی دوباره ظاهر می‌شن. به‌طور مثال، مد رنگ‌های قدیمی، نشانه‌های گرافیکی و مد لباس‌های دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ دوباره رایج می‌شن.