♡کپشن|خاصی♡

هرقدر فراموش‌شده و طردشده باشیم، هرقدر دیگران قدرتمند و محترم باشند، می‌توانیم با این فکر آسایش خاطر پیدا کنیم که بیشترمان سرانجام تبدیل به مردم‌سالارانه‌ترین ماده می‌شویم: خاک.

@Caption_Khasssii

ممکن است با «کم» احساس خوشبختی کنیم، اگر «کم» چیزی باشد که انتظار داریم و ممکن است با «زیاد» احساس بدبختی کنیم، اگر به ما آموخته باشند که باید «همه‌چیز» را بخواهیم.

@Caption_Khasssii

بزرگ‌ترین دستاورد شجاعت این است که خودتان هستید، با تمام ویژگی‌هایی که دارید؛ بدون عذرخواهی، بدون توجیه و بدون نیاز به نقاب‌هایی برای پوشاندن حقیقت وجودتان. شجاعت واقعی، نه تنها از احساس اطمینان و قدرت، بلکه از درست‌کاری و ابراز موجودیت راستین‌تان نشأت می‌یابد


@Caption_Khasssii

رسیده ام به خدایـی کــه اقتباسی نیست

شریعتی که در آن حکم ها قیاسی نیست

خدا کســــی است کـــه باید بــــه دیدنش بروی

خدا کسی که از آن سخت می هراسی نیست

به عیب پوشی و بخشایش خدا سوگند

خطا نکردن ما غیـــــر ناسپاسی نیست

به فکر هیـچ کسی جز خودت مباش ای دل

که خودشناسی تو ،جز خداشناسی نیست

دل از سیاست اهل ریـــا بکن، خود باش

هوای مملکت عاشقان سیاسی نیست

@Caption_Khasssii

@Caption_Khasssii

اصلاً مهم نیست تو چند ساله باشی

من همسن و سال تو هستم

مهم نیست خانه‌ات کجا باشد

برای یافتنت کافی است

چشم‌هایم را ببندم

خلاصه بگویم

حالا

هر قفلی که می‌خواهد

به درگاه خانه‌ات باشد

عشق پیچکی است

که دیوار نمی‌شناسد

@Caption_Khasssii

@Caption_Khasssii

باران پاییزی هوای ابری و سرد

سوت قطار و ایستگاه خالی و مرد

دستان تبدارش به دنبال وینستون

جیب کت و شلوار خود را جستجو کرد

این آخرین نخ از وینستون بود حالا

آتش زد و خندید،خندید از سر درد

چشمان شوخ ومیشی زن،خنده هایش

اردیبهشت رفته را یادآوری کرد.

@Caption_Khasssii

کیستی که من جز او
نمی بینم و نمی یابم
دریای پشت کدام پنجره ای؟
که اینگونه شایدهایم را گرفته ای
زندگی را دوباره جاری نموده ای
پر شور، زیبا و روان…

@Caption_Khasssii

چرا حالی به حالی می شود انسان

گه مبهم و سوالی می شود انسان

زمانی مثل اهریمن زمانی هم

اهورایی و عالی می شود انسان

زمانی خاص و خیلی هم طبیعی هست

و چون صاحب جمالی می شود انسان

ندارد حال و روزی ثابت و یک دست

و چون موج اختلالی می شود انسان

طبیعی نیست گاهی نیز مصنوعی است

که چون گلهای قالی می شود انسان

زمانی اهل جدیت زمانی هم

اسیر بی خیالی می شود انسان

زمانی چون درختی خشک و بی روح است

و گاهی چون نهالی می شود انسان

به دنیا می زند یک پشت پا گاهی

زمانی هم ریالی می شود انسان

برونش چون جنوبی شد بدون شک

درون او شمالی می شود انسان

همین که پا به پیری می گذارد او

که مثل خورد سالی می شود انسان

زمانی می شود پر رونق و گاهی

مثال خشکسالی می شود انسان

زمانی اجتماعی در تعامل نیز

زمانی انفعالی می شود انسان

زمانی می شود سنگین و هم رنگین

زمانی ابتذالی می شود انسان

زمانی مقتدر همچون ” الف” باشد

زمانی همچو” دالی” می شود انسان

شود بی جنبه گاهی بر خلافش چون

زمانی اعتدالی می شود انسان

صراحت هست گاهی در کلام او

زمانی احتمالی می شود انسان

زمانی خصلت” چنگیز” را دارد

زمانی هم “غزالی” می شود انسان


@Caption_Khasssii

نمی‌دانم اُمید را چه تعبیر میکنی. برای یک شمعدانی خسته، جوانه‌ای تازه، برای گندم‌زارهای بی‌رمق، هجوم باران، برای ماهی ساحل‌دیده، آغوش آبی دریا، برای من اما، وقتی نگاهم میکنی، هزار هزار شکوفه‌ی اُمید می‌شکفد. جهان من، از خنده‌ها‌ی تو پُرامید است …

@Caption_Khasssii

آرام باش. آرام باش و به قلبت بگو قوی باش. بگو قوی‌تر باش قلب من. کدام روز را دیده‌ای که شب نشود؟ کدام شب را دیده‌ای که سپیدی صبح را در آغوش نگیرد؟ هیچ چیز تا ابد ماندنی نیست. برای لبخندت بجنگ. برای لبخند عزیزانت بجنگ. با غم‌هایت ادامه بده، اما با هیچ غمی مجادله نکن. بگذار جهان با همه تاریکی‌اش، نور چشم‌های تو را جستجو کند. بگذار لبخندت همان باریکه‌ی نوری باشد که دم صبح، روی گونه‌ی کسانی که دوست‌شان داری می‌افتد. امید باش در جهان خویش، و یادت نرود که اگرچه سخت، اما میگذرد …

@Caption_Khasssii

شرمی از پیری ندارد قلب بی پروای من

زیر چشمی بی حیا کار نهانی میکند

@Caption_Khasssii

آن سو مرو این سو بیا ای گلبن خندان من
ای عقل عقل عقل من ای جان جان جان من

@Caption_Khasssii

اگر دستم رسد روزی که انصاف از تو بستانم

قضای عهد ماضی را شبی دستی برافشانم

چنانت دوست می‌دارم که گر روزی فراق افتد

تو صبر از من توانی کرد و من صبر از تو نتوانم

@Caption_Khasssii

کلید

بر میز کافه جامانده است

مرد

مقابل خانه جیب‌هایش را می‌گردد

آینده

در گذشته جا مانده است

@Caption_Khasssii

د‌ل های ما که به هم نزدیک باشن
دیگر چه فرقی می کند
که کجای این جهان باشیم
دور باش اما نزدیک
من از نزدیک بودن‌ های دور می‌ترسم

@Caption_Khasssii