سرویس خبری جامعهٔ بهائی

◾ نشریهٔ «عالم بهائی»: انتشار این مجموعهٔ تاریخی با چاپ جلد جدید ازسرگرفته می‌شود

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۱۴ دی ۱۴۰۳

مرکز جهانی بهائی — صفحات جلد جدید مجموعهٔ «عالم بهائی» روایت قابل‌توجهی را بازگو می‌کند. روایت میلیون‌ها نفری که در سراسر جهان در حال یادگیری برای مشارکت در پیشرفت معنوی و اجتماعی اجتماع‌های خود هستند.

بیت‌ العدل اعظم در توضیح اهمیت انتشار این مجموعه در پیامی به تمامی محافل روحانی ملی بهائی بیان داشتند: «…این جلد جدید، تجربهٔ روبه‌رشد جامعهٔ بهائی را به‌عنوان نمونه‌ای از قوای بالقوهٔ نوع بشر برای غلبه بر نزاع و تفرقه، ایجاد الگوهای نوین تفکر و تعامل انسانی، و پایه‌ریزی جهانی که تجسم اصل یگانگی نوع انسان باشد ارائه می‌دهد.» (ترجمه غیررسمی از پیام)

چاپ مجموعهٔ «عالم بهائی» با انتشار جلد سی‌وپنجم ازسرگرفته می‌شود. این مجموعه‌ نخستین‌بار در سال ۱۹۲۶ توسط حضرت شوقی افندی، اندکی پس از آغاز دوران ولایت‌شان در سال ۱۹۲۱، پایه‌گذاری شد.

این جلد جدید که سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۲۱ را در بر می‌گیرد، بینش‌هایی دربارهٔ دورانی از پیشرفت‌های چشمگیر در جامعهٔ بهائی در سراسر جهان ارائه می‌دهد؛ دوره‌ای که در آن شمار فزاینده‌ای از مردم در نقاط مختلف جهان با الهام از چشم‌انداز و آموزه‌های حضرت بهاءالله به خدمت به هم‌نوعان خود و مشارکت در پیشرفت معنوی و اجتماعی مشغول شدند.

این کتاب ۴۵۵ صفحه‌ای که با تصاویر زیبا و آثار هنری از سراسر جهان زینت یافته است، خوانندگان را به کاوش در الگوهای نوظهور تفکر و اقدام، رویکردهای در حال تحول به آموزش مادی و معنوی و نظم اداری در حال توسعه دعوت می‌کند، مواردی که همه بر پایهٔ این باور استوارند که نوع بشر یک خانواده است.

بسیاری از کارکردهایی که در ابتدا برای مجموعهٔ «عالم بهائی» در نظر گرفته شده بود، اکنون از طریق وب‌سایت‌ها و نشریات مختلف انجام می‌شود، از جمله وب‌سایت اختصاصی این مجموعه، سایت Bahai.org، سرویس خبری جامعهٔ بهائی، نشریهٔ «به سوی جهانی بهتر»، نشریهٔ «بهائیان» و وب‌سایت‌های رسمی بین‌المللی و ملی بهائی. ازسرگیری انتشار این مجموعه به شکل کتاب، نشان از ادامه یافتن این سند تاریخی مهم دربارهٔ پیشرفت آئین بهائی دارد.

نسخهٔ صحافی‌شدهٔ این کتاب به‌زودی از سوی سرویس توزیع کتاب بهائیان ایالات متحده در دسترس قرار خواهد گرفت.

@bwnspersian

🔘 مروری بر سال ۲۰۲۴

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۷ دی ۱۴۰۳

مرکز جهانی بهائی — در زمانه‌ای که اجتماع‌های سراسر جهان به دنبال راه‌های جدیدی برای پیشرفت هستند، اخبار بی‌شماری از تاب‌آوری و امید بر این مسیر نور می‌تاباند. سرویس خبری جامعۀ بهائی با مروری بر اخبار پوشش‌ داده‌ شده در سال ۲۰۲۴ گوشه‌ای از تلاش‌های بهائیان برای ایجاد جهانی صلح‌آمیزتر را ارائه می‌دهد.

جوانان فرهنگ صلح را پرورش می‌دهند

روایت‌های متداول اغلب جوانان را به عنوان مصرف‌کنندگانی توصیف می‌کند که باید رضایتشان را جلب کرد یا مشکلاتی که باید حل شوند. اما در سراسر جهان، واقعیت دیگری در حال شکل‌گیری است. جوانان از جوامع مختلف، از خود توانمندی‌ خارق‌العاده‌ای را برای پرورش صلح نشان می‌دهند. دور از تیترهای جذاب، داستانی متفاوت در غیررسمی‌ترین فضاهای اجتماع در حال نمایان شدن است.

در گوشه‌‌ای آرام از امارات متحدهٔ عربی، گروهی از جوانان با الهام از مشارکتشان در برنامه‌های آموزشی اخلاقی بهائی، قطعه زمینی بلااستفاده را به باغچۀ محلی پر رونقی تبدیل کرده‌اند. این پروژه در میان اعضای جامعه حس مسئولیت‌پذیری به‌وجود آورده که موجب شده با یکدیگر همکاری کنند و به مسائلی فراتر از خانوادۀ خودشان نیز اهمیت دهند.

جوانان در هر کجا در حال کشف امکاناتی برای پرورش فرهنگ صلح در اجتماعشان هستند. یکی از شرکت‌کنندگان در کنفرانس جوانان نیجر، کنفرانسی که ۳۰۰ جوان را گرد هم آورد، گفت: «جوانان با انتخابی بسیار مهم روبرو هستند. ما یا می‌توانیم برای کمک به آموزش معنوی و اخلاقی نسل‌های آینده و در نتیجه ایجاد جوامعی صلح‌آمیز به پا خیزیم، یا در برابر نیروهایی که تهدیدی برای هماهنگی اجتماعی هستند منفعل بمانیم.»

زمانی که جوانان برای خدمت به پا می‌‌خیزند، موانع شروع به از بین رفتن می‌‌کنند. این موضوع از جمله تاملات حدود ۷۰۰ جوان از سرتاسر انتاریو بود که در کنفرانسی دو روزه گرد هم آمدند تا مفهوم «عامل صلح» بودن در دنیای امروز را بررسی کنند.

در آلمان گروهی از جوانان که در برنامه‌های آموزش اخلاقی بهائی شرکت می‌کنند، فیلمی ساختند تا موضوعی را که امروزه عمیقاً با زندگی جوانان ارتباط دارد، بررسی کنند: تاثیر شبکه‌های اجتماعی بر دوستی‌های واقعی.

برافروختن نور امید

در دوران آرامش و زمان بحران، همسایگانی که زمانی غریبه بودند می‌‌آموزند که به یکدیگر انگیزه و قدرت بدهند.

زمانی که ایالت ریو گرانده دو سول (Rio Grande do Sul) در برزیل شدیدترین سیل‌های خود را در ۸۰ سال گذشته تجربه کرد، روستاها و محله‌های مناطق آسیب‌دیده که تلاش‌های جامعه‌سازی بهائی در آن‌ها ریشه دوانده بود، به سرعت دریافتند که چگونه ویژگی‌ها و توانمندی‌هایی که در دوران آرامش به ایجاد پیوندهای قوی دوستی، روحیۀ‌ فداکاری و حس یگانگی منجر شده‌ بود، می‌تواند در زمان بحران در جهت امدادرسانی‌های هماهنگ مورد استفاده قرار گیرد.

ترویج هماهنگی اجتماعی

تجربیاتی در سطح تودهٔ مردم در سراسر جهان آگاهی از انسانیت مشترک را میان افراد مختلف بیدار می‌کند و الهام‌بخش چشم‌اندازی از پیشرفت می‌شود که از محدودیت‌های امروز فراتر می‌رود.

فرخ رسولوف (Farrukh Rasulov)، از اعضای دفتر روابط عمومی بهائیان ازبکستان، در پادکستی از سرویس خبری گفت: «اگر اتحاد نوع بشر را بپذیریم، دیگر جایی برای تعصبات باقی نخواهد ماند.»

سرویس خبری گزارش‌هایی از تلاش‌های جامعهٔ جهانی بهائی و جوامع ملی بهائی در سراسر جهان برای مشارکت در گفتمان‌های مربوط به ابعاد مختلف صلح و یگانگی ارائه داد.

جامعهٔ جهانی بهائی، سال گذشته، به مشارکت در گفتگوهای جهانی دربارهٔ آیندهٔ بشریت ادامه داد. نمایندگان جامعهٔ جهانی بهائی در اجلاس آیندهٔ سازمان ملل متحد در نیویورک شرکت کردند.

بیانیه‌ای نیز توسط جامعهٔ جهانی بهائی، به مناسبت این نشست منتشر شد که از مسئولان امور بین‌المللی دعوت می‌کند تا دلالت‌های پذیرفتن اصل یگانگی نوع بشر را به عنوان اصل محوری در سازماندهی امور در نظر گیرند.

برای مطالعه کامل این خبر و مشاهده تصاویر آن که گوشه‌ای از تلاش‌های بهائیان برای ایجاد جهانی صلح‌آمیزتر در سال ۲۰۲۴ را ارائه می‌دهد، می‌توانید اینجا کلیک کنید.

@bwnspersian

🔳 انسجام اجتماعی: گردهمایی‌های ملی راه‌های دستیابی به هماهنگی اجتماعی را بررسی می‌کنند

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۴ دی ۱۴۰۳

کانبرا، استرالیا — همزمان با گرامیداشت میلاد حضرت باب و حضرت بهاءالله توسط بهائیان سراسر جهان، امسال چندین جامعه این فرصت را مغتنم شمردند و گردهمایی‌هایی ویژه در سطح ملی برگزار کردند تا بررسی کنند که چگونه اصول معنوی این دو ظهور نورانی می‌توانند مسیر دستیابی به هماهنگی اجتماعی را نشان دهند.

در این گردهمایی‌ها، مقامات دولتی، رهبران مذهبی، نمایندگان مؤسسات بهائی و دیگر افراد از سراسر کشور حضور داشتند. آنها به بررسی این موضوع پرداختند که چگونه چشم‌انداز حضرت بهاءالله دربارهٔ وحدت از مدارای صرف فراتر رفته و خواهان درک حقیقی تنوع انسانی به‌عنوان منبعی از قدرت جمعی است.

در استرالیا، مراسمی با موضوع «در هم تنیدن دیدگاه‌های متنوع برای دستیابی به وحدت و هماهنگی» در ساختمان پارلمان فدرال در کانبرا برگزار شد.

سوفی اسکمپس، نمایندهٔ پارلمان که میزبان مشترک این مراسم بود، دربارهٔ هویت مشترک بشری چنین گفت: «آنچه ما را به هم پیوند می‌دهد، بسیار فراتر از آن چیزی است که ما را از یکدیگر جدا می‌کند. این پیام همواره پیامی تأثیرگذار بوده است.»

او همچنین از معبد بهائی در سیدنی به‌عنوان نمادی از یگانگی نام برد و آن را «مشعلی بر فراز تپه برای همهٔ ما» توصیف کرد. وی افزود: «این مکان نمادی از وحدت است و به روی پیروان همهٔ باورها گشوده است. این معبد بازتابی زیبا از اصول متین و استوار آیین بهائی است، آیینی که به انسجام و هماهنگی اجتماعی پایبند است.»

آقای جولیان هیل، نمایندهٔ محترم پارلمان و معاون وزیر امور شهروندی و چندفرهنگی، دربارهٔ نقش هر عضو در ایجاد اجتماعی صلح‌آمیزتر گفت: «انسجام اجتماعی هدفی‌ از پیش‌تعیین شده نیست … بلکه فرایندی است که… نیازمند مشارکت همهٔ صداها و تمام اقشار جامعه است…»

وی افزود: «چشم‌انداز بهائی… که جنبه‌های مادی و معنوی زندگی را با یکدیگر در هم می‌آمیزد… سهمی ارزشمند در فرایند انسجام اجتماعی ایفا می‌کند.»

آقای هیل ادامه داد: «اکنون ۱۰۴ سال از ورود نخستین بهائی به استرالیا می‌گذرد؛ فردی که پیام وحدت، صلح و امید را در سراسر کشور ما منتشر کرد. با این حال، این ارزش‌ها، برابری زن و مرد، ریشه‌کن کردن تعصبات، رفع فقر، برابری همهٔ انسان‌ها، حقوق بشر و هماهنگی میان علم و دین ارزش‌هایی همیشگی هستند.»

در همین حال، در بریتانیا مراسمی در تالار چرچیل مجلس عوام برگزار شد که مسئولان دولتی را گرد هم آورد. آقای الیستر کارمایکل، نمایندهٔ محترم پارلمان یکی از مهمانان این برنامه بود.

آقای کارمایکل از اجراهای هنری جوانانی که در برنامه‌های جامعه‌سازی بهائی مشارکت داشتند، قدردانی کرد و گفت: «اجرای پرانرژی و امیدوارکنندهٔ جوانان شفیلد، نمایانگر تعهد جامعهٔ بهائی به وحدت و پیشرفت اجتماعی است.»

لرد خان از برنلی، وزیر امور دینی ، با اشاره به موضوع این گردهمایی دربارهٔ هماهنگی و پیشرفت جمعی گفت: «زمانی که متحد باشیم اجتماع بهتری خواهیم داشت.»

در سوی دیگری از جهان، در مالزی، ضیافتی در مرکز بهائی کوالالامپور برگزار شد که مقامات دولتی، سفیران، رهبران دینی از جوامع مذهبی مختلف، و نمایندگان سازمان‌های جامعهٔ مدنی را گرد هم آورد. گیتانجالی گوپال، یکی از اعضای محفل روحانی بهائی آن کشور، در سخنرانی خود با اشاره به قسمتی از یکی از آثار حضرت بهاءالله بر اصل «وحدت در کثرت» تأکید کرد:

«…ای اهل عالم همه بار یک دارید و برگ یک شاخسار بکمال محبّت و اتّحاد و موّدت و اتّفاق سلوک نمائید قسم به آفتاب حقیقت نور اتّفاق آفاق را روشن و منوّر سازد حقّ آگاه گواه این گفتار بوده و هست جهد نمائید تا باین مقام بلند اعلی که مقام صیانت و حفظ عالم انسانی است فائز شوید​.»

برای مشاهده تصاویر چندین گردهمایی ملی که به مناسبت بزرگداشت میلاد حضرت باب و حضرت بهاءالله برگزار شده و به بررسی میراث معنوی مشترک بشریت پرداخته‌اند، می‌توانید اینجا کلیک کنید.

@bwnspersian

🔹 بینش‌هایی از میدان عمل: پادکست مشارکت بهائیان ازبکستان در اجتماع را بررسی می؜‌کند

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۱ دی ۱۴۰۳

مرکز جهانی بهائی — فرخ رسولوف (Farrukh Rasulov)، از اعضای دفتر روابط عمومی بهائیان ازبکستان، در یکی از جدید‌ترین قسمت‌های پادکست سرویس خبری، به بررسی مشارکت‌های بهائیان آن کشور در پیشرفت اجتماعی طی دهه‌های گذشته می‌پردازد.

آئین بهائی از قرن نوزدهم در ازبکستان کنونی وجود داشته است. این ناحیه زمانی بخشی از منطقۀ وسیع‌تری بوده که عشق‌آباد (در ترکمنستان کنونی) نیز به آن تعلق داشته، جایی که اولین معبد بهائی تحت هدایت حضرت عبدالبهاء ساخته شد. در اطراف این معبد مدارسی برای دختران و پسران، با الهام از اصل بهائی برابری زنان و مردان، پدید آمدند.

آقای رسولوف توضیح داد: «ما نمی‌توانیم تنها با آموزش نیمی از جمعیت به وحدت در اجتماع دست یابیم.»

امروزه، این تعهد به آموزش و پرورش از طریق برنامه‌های آموزش اخلاقی و معنوی بهائی ادامه دارد، برنامه‌هایی که شرکت‌کنندگان را قادر می‌سازد تا نسبت به هویت معنوی خود آگاه‌تر شوند و توانمندی‌هایی را برای خدمت به اجتماع توسعه دهند.

آقای رسولوف توضیح داد که چگونه این اقدامات آموزشی تأثیر عمیقی در سراسر کشور، به ویژه در مخالاس (makhallas) — ساختارهای محلی سنتی در ازبکستان— گذاشته است.

او روایتی از یکی از این محله‌ها را به اشتراک گذاشت، جایی که کودکانی که قبلاً به دلیل تفاوت‌های قومی و زبانی از هم جدا شده بودند، با شرکت در برنامه‌های جامعه‌سازی بهائی بر اختلافات خود غلبه کرده‌اند.

آقای رسولوف گفت: «این کودکان و جوانان، بعد از چندین سال شرکت در این برنامه؜ها، دیگر اختلافی میان خود نمی‌بینند. این برنامه‌ها به آنها کمک می‌کند تا هویت معنوی مشترک‌شان را بهتر درک کنند.»

برنامه‌های آموزشی ارائه‌شده توسط جوامع بهائی سراسر ازبکستان بسیاری از خانواده‌ها را نیز از طریق جشنواره‌های محله‌ای جذب می‌کند. کودکان در این جشنواره‌ها درک فزایندۀ خود از ویژگی‌های معنوی را از طریق نمایش و سایر برنامه‌های هنری ابراز می‌کنند.

آقای رسولوف توضیح داد: «این جشنواره‌ها به والدین کمک می‌کند تا متوجه اصولی که فرزندانشان مطالعه می‌کنند شوند.»

او ادامه داد: «والدین نیز این اصول را مطالعه کرده و سعی می‌کنند به فرزندان خود در تمرین ویژگی‌های معنوی کمک نمایند. آن‌ها همچنین می‌کوشند تا سرمشقی برای فرزندانشان باشند تا روحانی‌تر و عادل‌تر زندگی کنند.»

بهائیان ازبکستان سال‌هاست که از طریق دفتر روابط عمومی خود، با بهره‌گیری از اصولی مانند عدالت، یگانگی نوع بشر و هماهنگی علم و دین، در بحث‌وگفتگوهای ملی مربوط به پیشرفت اجتماعی مشارکت داشته‌اند.

آقای رسولوف توضیح داد که چگونه این اصول می‌توانند علل ریشه‌ای مسائل اجتماعی مانند معضل افراط‌گرایی را روشن کنند. «دین سعی می‌کند بر قلب و روح‌تان تأثیر بگذارد تا الهام‌بخش اعمال نیک شود. علم به تفکر منطقی کمک می‌کند… ما برای مقابله با تفکر افراط‌گرایانه و تقلید کورکورانه به هر دوی این نظام‌های دانش نیاز داریم.»

او افزود که برداشت گسترده‌تری از هویت، مبتنی بر اصل یگانگی بشر، برای مقابله با نیروهای تفرقه‌آمیز در اجتماع ضروری است.

آقای رسولوف گفت: «گاهی اوقات هویت‌های کاذبی وجود دارند که رقابت را ترویج می‌دهند- این تفکر که من بهترم، شما بدترید. این نوع هویت می‌تواند مورد سوءاستفاده قرار گیرد.»

«به همین دلیل است که یک هویت ملی باید... همۀ مردم را بهم پیوند دهد. ما همه متحد هستیم، همۀ ما اعضای یک خانوادۀ انسانی هستیم.»

آقای رسولوف امیدواری به توسعۀ آیندۀ کشورش را ابراز کرد: «ملت ما دارای فرهنگی غنی است. من معتقدم که کشورمان در همۀ زمینه‌ها اعم از علوم، آموزش و رشد فکری و معنوی به پیشرفت خود ادامه خواهد داد.»

این قسمت از پادکست، بخشی از مجموعهٔ «بینش‌هایی از میدان عمل» است که به بررسی تلاش‌های بهائیان برای کمک به پیشرفت اجتماعی از سطح تودۀ‌ جامعه تا سطح بین‌المللی می‌پردازد.

https://bit.ly/3BSNTAP
@bwnspersian

🔸 بیانیهٔ جامعهٔ جهانی بهائی در نیویورک: افزایش حمایت از قطعنامهٔ مجمع عمومی سازمان ملل در انتقاد از آزار و سرکوب بهائیان توسط حکومت ایران

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۲۸ آذر ۱۴۰۳

نیویورک — مجمع عمومی سازمان ملل در قطعنامه‌‌ای جدید جمهوری اسلامی ایران را به دلیل نقض حقوق بشر، از جمله علیه جامعهٔ بهائی، محکوم کرده و می‌گوید بهائیان و سایرین با «محدودیت‌های شدید مداوم و ممنوعیت‌های فزاینده» در زمینهٔ حق آزادی فکر، وجدان، دین یا عقیده مواجه هستند.

هشتاد کشور به این قطعنامه رأی مثبت، ۲۷ کشور رأی منفی و ۶۸ کشور رأی ممتنع دادند.

این رأی‌گیری نشان‌دهندهٔ افزایش حمایت مجمع عمومی از قطعنامه‌ای است که سالانه صادر می‌شود و در سال ۲۰۲۳، ۷۸ رأی موافق کسب کرده بود.

این قطعنامه که به پیشنهاد کانادا و با حمایت ۴۹ کشور عضو سازمان ملل ابتدا در ماه نوامبر توسط کمیتهٔ سوم مجمع عمومی به تصویب رسید همچنین خواستار اصلاح مادهٔ مکرر ۴۹۹ و مادهٔ ۵۰۰ مکرر قانون مجازات اسلامی توسط حکومت ایران است.

این مواد فعالیت‌های دینی غیر‌مسلمانان را جرم‌انگاری کرده و اقلیت‌های دینی رسمی و غیر‌رسمی مانند جامعۀ بهائی را در معرض اتهامات کیفری بی‌‌پایه و اساس قرار می‌دهد. بهائیان بر اساس این مواد قانونی دستگیر و بدون شاهد و مدرک محاکمه و زندانی شده‌اند.

این قطعنامه بیان می‌کند که بهائیان هدف حملات و تبلیغات نفرت‌پراکنانه، محدودیت‌های آموزشی و شغلی و مصادره و تخریب خودسرانهٔ اموال قرار گرفته‌اند.
در این قطعنامه آمده است که جامعهٔ بهائی «با افزایش مداوم و تأثیرات تجمعی سرکوب طولانی‌مدت، از جمله حملات، آزار و اذیت و هدف قرار گرفتن مواجه است. بهائیان به دلیل اعتقادشان با محدودیت‌های فزاینده و آزار و سرکوب سیستماتیک حکومت جمهوری اسلامی ایران روبرو هستند و گزارش‌ها حاکی از بازداشت‌های گسترده، صدور احکام طولانی‌مدت زندان و همچنین بازداشت اعضای برجستهٔ این جامعه و افزایش مصادره و تخریب اموال آن‌ها است.»

بانی دوگال، نمایندهٔ ارشد جامعهٔ جهانی بهائی در سازمان ملل، گفت: «تصویب مجدد این قطعنامهٔ مهم سازمان ملل، توسط مجمع عمومی، باعث خشنودی جامعهٔ بهائی است.»

او افزود: «جامعهٔ جهانی باید همواره در وظیفهٔ خود برای حمایت از حقوق بشر ثابت قدم بماند. حکومت ایران هرگز نه حقیقت را در مورد این نگرانی‌ها اذعان کرده و نه مطابق قوانین بین‌المللی به تعهدات حقوق بشری خود پاینده مانده است و ما شاهد نتایج ناگوار آن هستیم. بهائیان و همهٔ اقلیت‌های آسیب‌پذیر در ایران سزاوار حق زندگی با کرامت و آزادی هستند و حکومت ایران باید به این حقوق احترام بگذارد.»

نمایندگی برزیل در سازمان ملل، در رأی‌گیری کمیتهٔ سوم در ماه نوامبر گفت «نسبت به گزارش‌های نقض حقوق بشر علیه زنان، مدافعان حقوق بشر و اقلیت‌های دینی و قومی همچنان احساس نگرانی می‌کند. ما حمایت خود را از حقوق بهائیان و سایر اقلیت‌ها برای زندگی آزادانه و مسالمت‌آمیز بدون تبعیض بر اساس اعتقاداتشان، اعلام می‌کنیم.»

همزمان، بریتانیا با اشاره به درخواست‌ها در سراسر اجتماع ایران برای برابری جنسیتی، «افزایش هدف قرار گرفتن زنان بهائی» را «افزایشی هشداردهنده» خواند.

و غنا حمایت خود را از حقوق «تمام اقشار اجتماع ایران، از جمله پیروان آیین بهائی که همچنان گزارش‌ها در زمینهٔ ترویج و حفاظت از حقوق‌شان وخیم است» اعلام کرد.

استرالیا، کانادا، اسرائیل و ایالات متحده نیز از حکومت ایران خواستند که به حقوق تمام اقلیت‌های دینی در کشور احترام بگذارد.

https://bit.ly/3PbfIrb
@bwnspersian

🔘 کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد، کاپ ٢٩: بررسی رویکردهایی جدید در زمینهٔ اقدام اقلیمی

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۲۱ آذر ۱۴۰۳

باکو، آذربایجان — نمایندگان جامعۀ جهانی بهائی در کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد کاپ ٢٩ (COP29)، ضرورت اصل یگانگی نوع بشر، همراه با رویکردهای جدیدی در مشورت و تصمیم‌گیری را برای مقابلۀ مؤثرتر با بحران اقلیمی بررسی کردند.

دنیل پرل از دفتر جامعۀ جهانی بهائی در نیویورک، در صحبت‌هایش پس از کنفرانس با سرویس خبری جهانی بهائی گفت: «چارچوب حکمروایی اقلیمی که از طریق هنجارهایی مثل تفرقه و مخالفت تعیین می‌شود، موجب تضعیف همکاری و وحدتی است که بشریت برای مقابله با ماهیت جهانی این بحران به آن نیاز دارد.»

«نظام کنونی همکاری‌های بین‌المللی که اغلب با تضاد منافع و مواضع از پیش تعیین‌شده همراه است منجر به تغییرات تحول‌آفرینی که در این برهه از تاریخ ضرورت دارند نشده‌اند.»

آقای پرل افزود: «تنها از طریق درک پیوند بنیادین میان خودمان با دیگران می‌توانیم از این محدودیت‌ها فراتر رویم.»

نمایندگان جامعۀ جهانی بهائی در سخنرانی‌های خود در کاپ٢٩ بررسی کردند که تلاش‌های بهائیان در زمینهٔ اقدام اجتماعی چگونه می‌تواند به تلاش‌های جهانی برای مقابله با تغییرات اقلیمی، از جمله پروژه‌های مروج امانت‌داری نسبت به محیط‌زیست کمک کند.

نمایندگان جامعۀ جهانی بهائی تجربیاتی را از جوامعی در کلمبیا و وانواتو به اشتراک گذاشتند که در آن‌ها پروژه‌های زیست‌محیطی در نتیجهٔ فرآیندهایی که دانش، خرد و توانمندی‌های جمعیت‌های محلی را به رسمیت می‌شناسد شکل گرفتند.

نمایندگان جامعۀ جهانی بهائی توضیح دادند که این تجربیات، با الهام از اصول معنوی مانند هماهنگی علم و دین و مفهوم توانمندسازی در همهٔ سطوح اجتماع شکل گرفتند، مفهومی که افراد، جوامع و موسسات را به عنوان نقش‌آفرینان اصلی در ترسیم مسیر توسعهٔ خود می‌بیند.

آقای پرل توضیح داد: «آنچه جامعهٔ جهانی بهائی در حال یادگیری است، این است که چگونه جوامع محلی می‌توانند توانمندی‌های خود را برای شناسایی چالش‌ها، تجزیه و تحلیل شرایط، مشورت دربارهٔ راه‌حل‌ها و اقدام جمعی توسعه دهند.»

«وقتی مردم از طریق این فرآیندها برای مقابله با چالش‌های موجود در محیط اطراف خود توان‌دهی می‌شوند، نتایج ماندگارتر و معنادارتر از زمانی است که تغییرات از بیرون تحمیل می‌شوند.»

در طول کنفرانس، این موضوعات مورد توجه دیگر شرکت‌کنندگانی قرار گرفت که به دنبال رویکردهای جدید برای اقدام اقلیمی بودند. ماریا فرناندا اسپینوزا (María Fernanda Espinosa)، رئیس پیشین مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سخنرانی خود در یکی از جلسات جامعۀ جهانی بهائی در بخش ادیان این کنفرانس تأکید کرد که دیدگاه‌های برخاسته از دین می‌توانند به رفع آنچه که از نظر او «کمبود امید» در بحث‌های اقلیمی است کمک کند.

وی گفت : «ترس از آنچه در حال وقوع است، حس فقدان و خطر» منشاء نگرانی‌ها در گفت‌وگوهای کاپ٢٩ بود. با این حال، خانم اسپینوزا اشاره کرد که مقابله با این چالش‌ها از دریچهٔ «مسئولیت انسانی و تلاش برای خیر عمومی» می‌تواند به تغییر رویکرد بشریت در حکمروایی جهانی کمک کند.

رمضان عسگرلی از اعضای هیئت نمایندگی جامعۀ جهانی بهائی از آذربایجان، در گفت‌وگو با سرویس خبری در مورد این صحبت کرد که این کنفرانس آگاهی فزایندهٔ بشر از پیوند متقابل میان اعضایش را آشکار کرد. او خاطرنشان کرد: «این نشست‌ها فضای مهمی هستند که در آن، جهان برای پرداختن به آیندهٔ مشترکش گرد هم می‌آید.»

«چالش‌های فزایندهٔ زیست‌محیطی به تدریج بشریت را نسبت به واقعیت یگانگی اساسی خود آگاه می‌کند؛ شناختی که برای توسعهٔ رویکردهایی متناسب با مقیاس جهانی این مسائل حیاتی خواهد بود.»

برای مطالعه کامل متن این خبر، می‌توانید اینجا کلیک کنید.

@bwnspersian

▫ «مأمنی برای آرامش»: جنگل بومی معبد بهائی کلمبیا، اقدام زیست‌محیطی را ترویج می‌دهد

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۱۴ آذر ۱۴۰۳

آگوا آزول (AGUA AZUL)، کلمبیا — در حاشیهٔ کنفرانس «تنوع زیستی سازمان ملل متحد» کاپ ۱۶ - COP16 در کالی، کلمبیا، شرکت‌کنندگانی از سراسر جهان طی بازدید از پروژه‌ای منحصربه‌فرد، مشاهده کردند که اصول معنوی می‌توانند الهام‌بخش حفاظت از محیط‌زیست باشند. این پروژه جنگلی بومی در مجاورت معبد محلی بهائی در منطقهٔ نورته دل کائوکا (Norte del Cauca) بود.

زیمنا اوسوریو (Ximena Osorio)، از اعضای دفتر امور خارجی بهائیان کلمبیا، در گفت‌وگو با سرویس خبری گفت: «این پروژه، انعکاسی از این اصل بهائی است که بشر دارای مسئولیت مقدس امانت‌داری نسبت به طبیعت است.»

او ادامه داد: «وقتی با عشق و خرد از طبیعت مراقبت می‌کنیم، نه تنها از تنوع زیستی محافظت می‌کنیم، بلکه رشد و توسعۀ معنویِ جمعی خود را نیز پرورش می‌دهیم.»

این بازدید یک روزه از محل معبد شامل یک جلسهٔ دعای بین‌الادیان بود که در آن بخش‌هایی از آثار بودایی، مسیحی، یهودی، اسلامی، زرتشتی و همچنان بهائی خوانده شد. این جلسه خود نمادی از رابطهٔ هماهنگ بشر با طبیعت بود.

این پروژه در پاسخ به چالش‌های فوری زیست‌محیطی در منطقۀ نورته‌دل‌کائوکا شکل گرفت، جایی که گسترش کشت نیشکر در طول دهه‌های متعدد بر مزارع سنتی تأثیر گذاشته و ساکنان را وادار کرده که زمین‌های خود را به کارخانه‌های شکر اجاره دهند، موضوعی که باعث کاهش تنوع زیستی اکوسیستم بومی شده است.

هنگامی که برنامه‌های ساخت معبد برای اولین بار در سال ۲۰۱۲ اعلام شد، گفت‌وگوهایی را میان ساکنان محلی در مورد احیای زیستگاه طبیعی دامن زد. ساکنان با الهام از مجموعه‌ای از مشورت‌ها، به این فکر کردند که چگونه زمین‌های معبد می‌تواند بازتابی از تنوع زیستی منطقه باشد. ایدۀ پرورش جنگلی بومی در زمین‌های اطراف معبد این گونه شکل گرفت.

خانم اوسوریو گفت: «شرکت‌کنندگان در آن مشورت‌ها به جای اینکه زمین‌های معبد را جدا از محیط اطرافش ببینند، آینده‌ای را تصور کردند که این زمین‌ها بتوانند در احیای محیط‌ زیست نقش داشته باشند و در عین حال فرصت‌هایی را برای خدمت و آموزش فراهم کنند.»

این چشم‌انداز از طریق آنچه بعدها پروژۀ جنگل بومی نام گرفت به واقعیتی ملموس تبدیل شد. ترانه رضوانی، هماهنگ‌کنندۀ این پروژه، توضیح داد: «هدف این پروژه فراهم آوردن فضایی برای آموزش زیست‌محیطی و ترویج تأمل بر اهمیت حفظ محیط‌زیست و ارتباط‌مان با طبیعت است.»

این پروژه، به مساحت ۱۱/۵ هکتار، بر احیای جنگل‌های خشک استوایی، یکی از در معرض خطرترین اکوسیستم‌های جهان، متمرکز است. در کلمبیا تنها ۸ درصد از جنگل‌های خشک استوایی باقی مانده است.

آنچه این پروژه را متمایز می‌کند، نحوه‌ای است که رابطۀ اساسی بین عبادت و خدمت را بیان می‌کند؛ رابطه‌ای که معابد بهائی نمایانگر آن هستند. معابد بهائی که رو به همۀ مردم باز هستند فضایی را فراهم می‌کنند که در آن دعا و تفکر الهام‌بخش خدمت به اجتماع می‌شوند.

جنگل بومی اطراف معبد، با ارائۀ فرصت‌هایی برای خدمت عملی به محیط‌زیست و جامعه، این هماهنگی بین عبادت و خدمت را به نمایش می‌گذارد.

خانم اوسوریو توضیح می‌دهد که این پروژه از اصل بهائی‌ای الهام گرفته که علم و دین را نظام‌های مکمل دانش و عمل می‌داند. او گفت: «این پروژه، در رویکرد خود به احیا، هم از دانش بومی زیست‌محیطی و هم از علم مدرن حفاظت از محیط‌‌زیست بهره می‌برد.»

این پروژه از همان ابتدا، هم از روش‌های سنتی و هم از مشارکت جامعه بهره برد. ساکنان از طریق «مینگاس» (mingas)، رسمی سنتی که در آن مردم برای خدمت جمعی گرد هم می‌آیند، بیش از ۱۵۰۰ درخت کاشتند. خانواده‌های محلی و موسسات منطقه‌ای ۱۰۰۰عدد از این درختان را اهدا کردند که شامل بیش از ۱۸۰ گونه درخت میوه و درخت جنگلی بود.

برای مطالعه کامل متن این خبر یا مشاهده تصاویر آن، می‌‌توانید اینجا کلیک کنید.

@bwnspersian

◾ نیجر: جوانان در میان چالش‌های اجتماعی، فرهنگ صلح را ترویج می‌کنند

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۱۲ آذر ۱۴۰۳

مارادی، نیجر — در منطقه‌ای که جوانان به طور فزاینده‌ای در حال کشف توانمندی خود در کمک به هماهنگی اجتماعی هستند، بیش از ۳۰۰ جوان از سراسر نیجر اخیراً در مارادی گرد هم آمدند تا نقش خود را در ساختن جوامع صلح‌آمیز بررسی کنند.

ابوبکر، ۲۴ ساله، یکی از شرکت‌کنندگان در کنفرانس، در گفتگو با سرویس خبری گفت: «ما از طریق چشم‌انداز حضرت بهاءالله دربارۀ جهانی صلح‌آمیز، درک می‌کنیم که جوانان باید به پا خیزند و تحولی پدید آورند و بدین ترتیب، سهم خود را در ایجاد تمدنی مدرن و مبتنی بر معنویت ایفا کنند.»

ساختار این کنفرانس که شرکت‌کنندگانی از ۲۱ منطقه از سراسر کشور را گرد هم آورد نمونه‌ای از تعهد به فراتر رفتن از موانعی بود که موجب اختلاف میان مردم می‌شود. گفت‌وگوها و مطالعات در این رویداد به چهار زبان فرانسوی، زرما، هوسه و گورمانچما انجام شدند. شرکت‌کنندگان از طریق این تبادل چندزبانه، مفاهیمی مانند رابطۀ بین رشد معنوی فردی و خدمت به اجتماع را بررسی کردند.

طاهره، ۱۸ ساله، یکی دیگر از شرکت‌کنندگان، توضیح داد: «ما یاد گرفتیم که این دو هدف یکدیگر را تقویت می‌کنند. رشد معنوی به ما قدرت و انگیزه برای خدمت می‌دهد و خدمت به بشریت راهی برای بکارگیری ارزش‌های معنوی در عمل می‌شود.»

او توضیح داد که این گردهمایی خود به فضایی تحول‌آفرین تبدیل شده بود؛ جایی که پیوندهای دوستی میان شرکت‌کنندگان با پیشینه‌‌های متنوع تقویت شد و در عین حال شرکت‌کنندگان دوگانگی‌های کاذبی را که اغلب پیش روی جوانان قرار دارد بررسی کردند. «ما گاهی فکر می‌کنیم باید بین رشد فردی و خدمت به اجتماع یکی را انتخاب کنیم، اما این کنفرانس به ما کمک کرد بفهمیم چگونه این دو در تلاش ما برای ساختن دنیایی بهتر یکدیگر را تقویت می‌کنند.»

مقابله با افراط‌گرایی دینی

ایلیاسو نوماوو (Illiassou Nomawou)، دبیرکل دولت منطقه‌ای مَارادی (Maradi)، که به نمایندگی از فرماندار در این کنفرانس شرکت کرده بود، در جلسۀ افتتاحیه اهمیت این تلاش‌ها در کمک به هماهنگی اجتماعی را خاطرنشان کرد. او در سخنان خود خطاب به حضار تاکید کرد که در منطقه‌ای که افراط‌گرایی مذهبی چالش‌هایی را برای انسجام اجتماعی ایجاد کرده است، اقدامات آموزشی جامعۀ بهائی به پرورش الگوهای سازنده‌ٔٔ تفکر و عمل کمک می‌کنند.

آقای نوماوو گفت: «شما به سبب تعهد خود به وحدت و دعاهایتان برای کشور سرمشق هستید. مقامات خواستار برادری و اخوت بیشتری هستند... و این دقیقاً همان کاری است که شما انجام می‌دهید.» دبیرکل اشاره کرد که برنامه‌های آموزشی معنوی و اخلاقی که این جوانان در آن‌ها شرکت می‌کنند به آن‌ها کمک می‌کند تا ویژگی‌ها و توانایی‌های لازم برای شهروند مفیدی بودن را در خود پرورش دهند. او افزود: «این تلاش‌ها حقیقتاً به توسعۀ کشور کمک خواهد کرد.»

غلبه بر انفعال از طریق خدمت به اجتماع

گفت‌وگوهای کنفرانس انتخاب‌هایی که امروزه جوانان با آن روبه‌رو هستند و نیروهای مضری را بررسی کردند که باعث انفعال می‌شوند.

عبدالرحمن، ۲۳ ساله، گفت: «جوانان با انتخابی بسیار مهم روبرو هستند. ما یا می‌توانیم برای کمک به آموزش معنوی و اخلاقی نسل‌های آینده و در نتیجه ایجاد جوامعی صلح‌آمیز به پا خیزیم، یا در برابر نیروهایی که تهدیدی برای هماهنگی اجتماعی هستند منفعل بمانیم.»

او تاکید کرد که بی‌تفاوتی نسبت به درگیری‌های ظاهراً کوچک می‌تواند عواقب گسترده‌ای داشته باشد که در نهایت بر کل جامعه تأثیر می‌گذارد. «این کنفرانس به ما کمک کرد تا درک کنیم که نمی‌توانیم صرفاً ناظر نیروهای اجتماعی مضری باشیم که بر محله‌ها و روستاهایمان تأثیر می‌گذارند؛ ما باید شرکت‌کنندگانی فعال در ایجاد صلح باشیم.»

این کنفرانس تاکید کرد که یکی از موثرترین راه‌هایی که به کمک آن جوانان می‌توانند به این تعهد عمل کنند، همراهی نسل‌های جوان‌تر از طریق همان برنامه‌های آموزشی است که ذهن خود آن‌ها را نسبت به امکانات بالقوه آگاه کرده و در آن‌ها توانایی خدمت را پرورش داده است.

ایلیا، ۲۵ ساله، گفت: «اگر می‌خواهیم به ایجاد تغییر مثبت کمک کنیم، باید در تمام امتحانات و مشکلات از یکدیگر حمایت کنیم. ما باید مانند رشته‌های جارو باشیم که با یک نخ به هم بسته شده‌اند.»

برای مطالعه کامل متن این خبر و مشاهده تصاویر دیگر آن، می‌توانید اینجا کلیک کنید.

@bwnspersian

«عامل صلح» بودن در دنیای امروز به چه معناست؟

سرویس خبری جامعۀ بهائی با انتشار مستندی کوتاه در ارتباط با کنفرانسی با شرکت بیش از ۷۰۰ جوان در دانشگاه ویلفرد لوریر در واترلو انتاریو، کانادا به بررسی این سوال می‌پردازد.

این جوانان تجربیاتی از تلاش‌های خود در مورد چگونگی پرورش جوامعی که بتوانند اصول بنیادی صلح را از راه‌های عملی تجسم بخشند، به اشتراک گذاشتند.

@bwnspersian

🔳 هند: بررسی هنر به عنوان نیرویی وحدت‌بخش و سازنده

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۹ آذر ۱۴۰۳

دهلی نو — در همایشی که اخیراً در معبد بهائی دهلی نو برگزار شد، هنرمندان، مربیان و فعالان اجتماعی گرد هم آمدند تا در مورد اینکه هنر چگونه می‌تواند به تحول اجتماعی کمک کند، گفت‌وگو کنند.

کارمل تریپاتی (Carmel Tripathi)، از دفتر روابط عمومی بهائیان، در سخنان افتتاحیۀ خود گفت: «هنر در اشکال گوناگون خود این امکان را برای بشریت فراهم کرده که زیبایی را ثبت، خلق و بیان کند.»

او افزود: «هنر می‌تواند در عمیق‌ترین سطح با روح انسان ارتباط برقرار کند و معانی عمیقی دربارهٔ اسرار و ظرایف هستی ابراز کند، کاری که کلمات به تنهایی قادر به انجام آن نیستند.»

چارچوب این گفتگوها بر اساس یادداشتی مفهومی شکل گرفت که برای این نشست تهیه شده بود. این یادداشت با بهره‌گیری از آموزه‌های بهائی هنر را موهبتی الهی توصیف می‌کرد که وقتی «در ذهن موسیقیدان متجلی می‌گردد، به صورت نغمات بدیع جلوه می‌نماید»، هنگامی که «در روح شاعر جلوه‌گر می‌شود، به صورت اشعار ناب و نثر شاعرانه ظهور می‌کند» و وقتی «بر روح نقاش می‌تابد» آثار شگفت‌انگیزی پدید می‌آورد. (ترجمه)

این گردهمایی با عنوان «هنر به عنوان نیرویی وحدت‌بخش و سازنده»، که توسط دفتر روابط عمومی بهائیان هند برگزار شد، بررسی کرد که چگونه بیان هنری می‌تواند ابزاری قدرتمند برای تحول اجتماعی باشد.

خانم تریپاتی تاکید کرد که نمایشگاه‌های اخیر، جشنواره‌ٔ شعر و اجرای موسیقی در معبد که اصول معنوی مانند وحدت نوع بشر و برابری زن و مرد را بررسی کرده‌اند منجر به تأملات و گفت‌وگوهای عمیق میان بازدیدکنندگان در مورد چگونگی دستیابی به انسجام اجتماعی بیشتر شده‌اند.

آرش فضلی، رئیس کرسی بهائی مطالعات توسعه در دانشگاه دوی اهیلیا (Devi Ahilya University)، در شهر ایندور به این موضوع اشاره کرد که هنر می‌تواند زبانی منحصربه‌فرد ایجاد کند که با ژرف‌ترین زوایای قلب انسان مرتبط شود.

دکتر فضلی با تاکید بر اینکه بیان هنری به افراد کمک می‌کند تا خود را بشناسند و در عین حال حس همدلی و درک دیگران را تقویت می‌کند گفت: «هنر شما را به مکانی معنوی می‌برد که در آن… با خودتان در صلح هستید.»

سمینا میشرا (Samina Mishra)، مستندساز، دربارۀ کار خود با کودکانی که به دلیل چالش‌های اجتماعی مختلف آواره شده‌اند، صحبت کرد. او گفت: «نگاه هنری کارش داشتن تفکر انتقادی، گفت‌وگو و تصور جهانی عادلانه‌تر و برابرتر است.» او توضیح داد که چگونه بیان هنری به جوانان کمک می‌کند تا «خود و جهان را درک کنند» و در عین حال امکانات جدیدی را برای زندگی خود تصور کنند.

خانم تریپاتی توضیح داد که این همایش بخشی از تلاش‌های مستمر دفتر روابط عمومی برای مشارکت در گفتمان انسجام اجتماعی در هند است.

او خاطرنشان کرد: «این گفت‌وگوها بر اهمیت بازاندیشی نقش هنر در اجتماع نه صرفاً به عنوان سرگرمی یا ابراز شخصی بلکه به عنوان نیرویی حیاتی برای ترویج شرافت انسانی و پیشرفت اجتماعی، تاکید کردند.»

او اشاره کرد که برگزاری این گردهمایی در معبد بهائی معنای خاصی داشت. «انتخاب این مکان اهمیت ویژه‌ای داشت زیرا این بنا خود نمایانگر هماهنگی بین زیبایی هنری و هدف معنوی است و خدمت و عبادت را به عنوان جنبه‌های هماهنگی از زندگی ترویج می‌دهد.»

https://bit.ly/3ZsZuhN
@bwnspersian

آرامگاه حضرت باب: تکمیل عملیات ساخت‌و‌ساز

عملیات ساخت‌وساز در آرامگاه حضرت باب و محوطۀ آن تکمیل شده‌ است و دسترسی به این بنای مقدس که همچون نقطه‌ای نورانی بر کوه کرمل در ارض اقدس می‌درخشد بهبود یافته است.

@bwnspersian

🔹 بحرین: توسعهٔ خانواده‌ها به‌عنوان زیربنای پیشرفت اجتماعی

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۷ آذر ۱۴۰۳

منامه، بحرین — خانواده، به‌عنوان یک واحد اجتماعی بنیادین، ظرفیت منحصربفردی برای ایجاد تحول دارد که می‌تواند بسیار فراتر از محیط خودش اثرگذار باشد و به صلح و وحدت کل اجتماع کمک کند. این درک الهام‌بخش مجموعه‌ای از کنفرانس‌های اخیر در سراسر بحرین بود که بیش از ۴۰۰ نفر را از اقشار و سنین مختلف گرد هم آورد.

میثاق عطیه‌الله، عضو دفتر روابط خارجی بهائیان بحرین، در گفت‌وگو با سرویس خبری بهائی گفت که این کنفرانس‌ها نتیجهٔ اقدامات سیستماتیک چندین سال‌ گذشته هستند. او افزود: «ایجاد جوامع متحد از طریق برگزاری چند رویداد پراکنده به دست نمی‌آید. این امر مستلزم تلاش مداوم گروه‌های متنوعی است که بر اساس اصول روحانی‌ای با هم کار می‌کنند که روابط را ارتقا می‌بخشند.»

خانواده به‌عنوان بستری برای تقویت رشد اخلاقی

بسیاری از افراد از طریق مشارکت در اقدامات جامعه‌سازی بهائی به این دیدگاه رسیده‌اند که خانواده مکانی ضروری برای پیاده‌سازی اصول معنوی مانند برابری زن و مرد است. برخی از این اصول شامل یگانگی نوع بشر، برابری زنان و مردان، و رفع هرگونه تعصب است.

نعیمه محمود، عضو دیگر دفتر روابط خارجی، توضیح داد: «وقتی این اصول هدایتگر زندگی خانوادگی باشند، تأثیرات خانواده به روابط در سطح محله‌ها سرایت کرده و در نهایت به صلح پایدار در اجتماع کمک می‌کند.»

از جمله موضوعات اصلی که در کنفرانس‌ها مورد بررسی قرار گرفت، نقش حیاتی آموزش‌ اخلاقی و روحانی در تقویت پیوندهای خانوادگی و نیز روابط در سطح جامعه بود. نعیمه محمود توضیح داد: «در محله‌هایی که برنامه‌های آموزشی اخلاقی و روحانی بهائی ریشه دوانده است شاهد شکل‌گیری الگوهایی از زندگی خانوادگی‌ هستیم که با خدمت به دیگران مشخص می‌شود.»

جوانان به‌عنوان نیرویی حیاتی در رشد واحد خانواده

این اقدامات آموزشی به‌ویژه بر نقش جوانان در پیشرفت خانواده‌ها و محله‌ها تأکید کرده است. میثاق عطیه‌الله گفت: «جوانان انرژی و بینش‌های منحصربه‌فردی به این اقدامات می‌آورند.»

او افزود: «ما شاهد این هستیم که جوانان نه‌تنها مسئولیت رشد خود را بر عهده می‌گیرند، بلکه در تربیت اخلاقی افراد کم‌سن‌وسال‌تر نیز کمک می‌کنند. این واقعیت که بیشتر برگزارکنندگان این کنفرانس‌ها جوان بودند، نشان‌دهندهٔ توانمندی فزایندهٔ آن‌ها برای اقدام جمعی در جهت خیر عمومی است.»

شور و اشتیاق جوانان در خود کنفرانس‌ها به‌وضوح مشهود بود، جایی که مفاهیم عمیقی دربارهٔ وحدت و تحول جمعی از طریق آثار هنری، مانند اجرای گروهی طبل‌نوازی کودکان و جوانان، مورد بررسی قرار گرفت.

خانم محمود توضیح داد: «هماهنگی‌ای که هنگام طبل‌نوازی گروهی شکل گرفت، نشانی از این بود که چگونه جوامع زمانی به شکوفایی می‌رسند که همهٔ افراد سهم خود را ادا کنند.» او ادامه داد: «همان‌طور که هر طبل‌نواز باید با ریتم جمعی هماهنگ باشد، ساختن جوامع هماهنگ نیز مستلزم همکاری همهٔ افراد با روحیهٔ وحدت است.»

او اضافه کرد که این اجرا «نمادی از این بود که چگونه عناصر متنوع زندگی اجتماعی می‌توانند در یک کلیت منسجم به هماهنگی برسند، به‌طوری‌که هیچ‌کس جدا نیفتد و مشارکت هر فرد ریتم جمعی را غنی‌تر کند.»

برای مطالعه کامل متن این خبر و مشاهده تصاویر دیگر آن، می‌توانید اینجا کلیک کنید.

@bwnspersian

🔸 آرامگاه حضرت باب: تکمیل عملیات ساخت‌و‌ساز

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۵ آذر ۱۴۰۳

مرکز جهانی بهائی — عملیات ساخت‌وساز در آرامگاه حضرت باب و محوطۀ آن تکمیل شده‌ است و دسترسی به این بنای مقدس که همچون نقطه‌ای نورانی بر کوه کرمل در ارض اقدس می‌درخشد بهبود یافته است.

این پروژه که در اواخر ماه ژوئیه آغاز شد، امکانات ویژه‌ای را برای بهبود دسترسی، به ویژه برای صندلی‌های چرخدار، فراهم کرده است. مسیرهای اصلی منتهی به آرامگاه از شرق و غرب، با سنگ‌آهک سرخ اورشلیم سنگ‌فرش شده‌اند. گسترش میدانگاه مقابل آرامگاه حضرت باب نیز تکمیل شده و با سنگ آهکِ طلایی‌‌ رنگِ جلیل، مشابه سنگی که در کف ایوان آرامگاه و در طبقات بالا و پایین کوه کرمل به کار رفته سنگ‌فرش شده است.

کار گسترش میدانگاه الهام‌گرفته از طراحی‌های ویلیام سادرلند مکسول (William Sutherland Maxwell)، ایادی‌امرالله و معمار برجستۀ کانادایی است که در دهۀ ۱۹۴۰ روبنای آرامگاه را طراحی کرد. تلفیق هماهنگ سبک‌های معماری شرقی و غربی، این بنا را به نمادی آشنا و محبوب تبدیل کرده است.

این آرامگاه که محل دفن پیکر حضرت باب مبشر آیین بهائی است از اهمیت عمیقی برخوردار است. حضرت بهاءالله زمانی که در سال ۱۸۹۱ بر کوه کرمل ایستاده بودند، محل ساخت این بنای مقدس را به حضرت عبدالبهاء نشان دادند.

از حضرت عبدالبهاء چنین نقل می‌شود که هنگام ساخت بنای اولیه فرموده‌اند: «هر سنگی از سنگ‌های مقام اعلی و راهی که به آن آرامگاه مقدس منتهی می‌گرديد با اشک چشم و مصائب بی‌شمار برداشته شده و در جای خود بر قرار گرديده است.» امروزه، مقام و باغ‌های اطراف آن، هر ساله برای هزاران بازدیدکننده مکانی مقدس برای زیارت و محلی برای تفکر و تأمل است و همه ناظرانش را از خشکی، دریا و هوا الهام می‌بخشد.

پروژهٔ ساخت‌وساز داخل آرامگاه، که پیش‌تر توسط بیت‌العدل اعظم ‌اعلام شده بود نیز به پایان رسیده است. عملیات ساخت‌وساز در ماه‌های اخیر ادامهٔ دهه‌ها توسعۀ سنجیدهٔ این مکان است. آرامگاه حضرت باب به دلیل «ارزش جهانی چشمگیر» برای میراث مشترک نوع انسان به فهرست میراث جهانی یونسکو افزوده شده است.

برای مشاهده تصاویری از آرامگاه حضرت باب، می‌توانید اینجا کلیک کنید.

@bwnspersian

🔘 «عاملان صلح»: کنفرانس جوانان انتاریو، حرکت به سوی پیشرفت اجتماعی را تقویت می‌کند

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۱ آذر ۱۴۰۳

واترلو، انتاریو، کانادا — «عامل صلح» بودن در دنیای امروز به چه معناست؟ این پرسش باعث گفت‌و‌گو‌های عمیقی میان بیش از ۷۰۰ جوانی شد که در دانشگاه ویلفرد لوریر (Wilfrid Laurier University) در واترلو گرد هم آمدند. این گفت‌وگوها در مورد چگونگی پرورش جوامعی بود که بتوانند اصول بنیادی صلح را از راه‌های عملی تجسم بخشند.

در این کنفرانس دو روزه شرکت‌کنندگانی از ۹۲ منطقه از سراسر انتاریو گرد هم آمدند؛ از کسانی که در چند قدمی محل برگزاری کنفرانس زندگی می‌کردند تا گروهی که سفری ۱۵ ساعته را ز تاندربی تا محل کنفرانس طی کرده بودند.

چندین نفر از شرکت‌کنندگان با تأمل بر تجربیاتشان در زمینهٔ جامعه‌سازی‌ با سرویس خبری صحبت کردند و بینش‌هایی برخاسته از گفت‌وگوهایشان در کنفرانس را به اشتراک گذاشتند.

پرورش فرهنگ صلح

شرکت‌کنندگان توضیح دادند که چگونه تلاش‌های روزمره برای ایجاد شرایط معنوی و اجتماعی مورد نیاز برای وحدت، به تدریج در محله‌‌هایشان فرهنگ صلح را پرورش می‌دهد. افراد در چنین جوامعی می‌کوشند تا اصل برابری زنان و مردان را در عمل پیاده کنند و آگاهی بیشتری را نسبت به نیاز اساسی عدالت و انصاف در همۀ جنبه‌های زندگی اجتماعی، از نحوۀ تصمیم‌گیری‌ها تا انتشار و کاربست دانش، گسترش دهند.

مردمی از گروه‌های متنوع که زمانی تعامل محدودی با یکدیگر داشتند، به واسطۀ پروژه‌‌های جامعه‌سازی بهائی، که محبت حقیقی و پیوندهای پایدار را میان افراد ترویج می‌دهد، در حال درک یگانگی ذاتی‌‌شان و یادگیری همکاری برای خیر عمومی هستند.

نایا، جوانی ۱۷ ساله، گفت: «دنیا پر از ویرانی، درد و رنج است. زمان آن رسیده که به عنوان یک جامعه گرد هم آییم، تا به یکدیگر انگیزه بدهیم و از هم مراقبت کنیم، زیرا ما یکی هستیم.»

شیدان ۱۵ ساله، از منطقه‌ای که خانواده‌هایی با پیشینه‌های قومی مختلف در آن زندگی می‌کنند توضیح داد: «در گذشته مردم جامعۀ من بر اساس طبقه، دین و وضعیت اقتصادی از هم جدا می‌شدند.»

«اما ما از طریق آموزش معنوی نسل جوان‌تر راه‌هایی پیدا کرده‌ایم تا خانواده‌هایمان را که متعلق به گروه‌های مختلف هستند گرد هم آوریم و دربارۀ آیندۀ جامعه‌مان گفتگوی مشترکی داشته باشیم.»

او افزود: «وقتی به تلاش برای صلح فکر می‌کنم، آن را همین حالا در برنامه‌های مختلف جامعه‌مان مشاهده می‌کنم، مثلاً در جشن‌های پرشور جامعه‌ که در مرکز محله‌مان برگزار می‌کنیم، در گروه رقصی که تشکیل شد و اخیراً اولین سالگرد خود را جشن گرفت و در جلسات دعایی که همۀ ما را از پیش‌زمینه‌های ظاهراً متفاوت گرد هم می‌آورد تا شاهد وحدت ذاتی‌مان باشیم.»

رفع موانع وحدت از طریق مشورت

در جوامعی که اقدامات آموزشی بهائی در آن‌ها ریشه دوانده است مشورت به ابزاری قدرتمند برای پرورش فرهنگ صلح از طریق تصمیم‌گیری جمعی تبدیل شده است. شرکت‌کنندگان در حال درک این هستند که چگونه می‌توانند بر مرزبندی‌‌های اجتماعی غلبه کرده و به توافق جمعی برسند.

شرکت‌کنندگان در کنفرانس بر قدرت فضاهای مشورت برای آشکار کردن انسانیت مشترک ما تاکید کردند. پرما جوانی ۲۰ ساله گفت: «در این لحظات، موانع از بین می‌روند. مردم گرد هم می‌آیند، اشتراکات را کشف می‌کنند و متوجه می‌شوند که همۀ آن‌ها در تلاش برای رسیدن به آرمان‌های مشابهی هستند.»

جنی ۱۸ ساله در مورد ماهیت منحصر به فرد این فضاهای مشورتی گفت: «تعداد فضاهایی که فرصت گفت‌وگو در مورد مهم‌ترین مسائل زندگی را فراهم می‌کنند، بسیار کم است.»

«گاهی اوقات می‌خواهید در مورد موضوعات مهمی صحبت کنید اما نمی‌دانید کِی یا کجا این کار را انجام دهید… فعالیت‌های آموزش معنوی بهائی این فضا را فراهم می‌کنند و به ما اجازه می‌دهند تا مسائل مهم را بررسی کرده و به راه‌حل‌های عملی فکر کنیم.»

برای مطالعه کامل متن این خبر و مشاهده تصاویر آن، می‌توانید اینجا کلیک کنید.

@bwnspersian

آلمان: جوانان موضوع دوستی و تعاملات آنلاین را از طریق فیلم بررسی می‌کنند

صبح یک روز شنبه، جمعیتی ۸۰ نفره متشکل از والدین، دوستان و همسایگان، در سینمایی کوچک در آلمان گرد هم آمدند تا فیلم کوتاه ساخته‌شده توسط گروهی از جوانان را تماشا کنند و دربارهٔ موضوعی که امروزه عمیقاً با زندگی جوانان ارتباط دارد،‌ یعنی تاثیر شبکه‌‌های اجتماعی بر دوستی‌های واقعی بحث و گفت‌وگو کنند.

@bwnspersian

◾ پادکست: کرسی بهائی شرایط لازم برای صلح پایدار را بررسی می‌کند

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۲۸ آبان ۱۴۰۳

کالج پارک (COLLEGE PARK) مریلند، ایالات متحده — در جدیدترین قسمت پادکست سرویس خبری جامعۀ بهائی، هدی محمودی، مدیر کرسی بهائی صلح جهانی در دانشگاه مریلند، در مورد رویکرد متمایز این کرسی در ترویج گفت‌وگو و درک متقابل و همچنین پژوهش‌های این مرکز در ارتباط با برنامه‌های دستیابی به صلح‌ و توسعه، صحبت می‌کند.

کرسی بهائی که در سال ۱۹۹۳ تأسیس شد در اثر همکاری میان دانشگاهیانی پدید آمد که به دنبال بررسی دیدگاه‌های جدید در زمینهٔ دستیابی به صلح جهانی بودند. دکتر محمودی توضیح می‌دهد که در رویکرد این کرسی، صلح تنها به معنای نبود جنگ نیست بلکه به عنوان وجود شرایطی است که امکان شکوفایی استعدادهای بالقوۀ انسانی را فراهم می‌آورد.

دکتر محمودی می‌گوید «صلح، بسیار فراتر از حذف جنگ است. آنچه برای ما اهمیت دارد این است که چگونه می‌توان موانع صلح را از میان برداشت.» او توضیح می‌دهد که این امر مستلزم بررسی مسائل اجتماعی عمیق و ریشه‌داری است که مانع ظهور اجتماعی حقیقتاً صلح‌آمیز می‌شوند.

این کرسی بر پنج موضوع ضروری برای رفع موانع صلح متمرکز است: نژادپرستی ساختاری و ریشه‌های تعصب؛ ماهیت انسان؛ توان‌افزایی زنان به عنوان عنصری حیاتی برای صلح؛ حکمرانی جهانی و رهبری؛ و تخریب محیط‌زیست.

دکتر محمودی توضیح می‌دهد: «ما معتقدیم هر اجتماعی که در آن تعصب وجود داشته باشد نمی‌تواند صلح‌آمیز باشد. ما با انواع مختلف تعصب روبه‌رو هستیم: نژادی، جنسیتی، مذهبی، اقتصادی و سیاسی... چه موانعی بر سر راهمان وجود دارند؟ چرا نمی‌توانیم این تعصبات را از بین ببریم؟»

او در ادامه می‌گوید :«از دیدگاه این کرسی، صلح به این معنا است که ما می‌خواهیم به کل کرهٔ زمین توجه کنیم... تک‌تک انسان‌ها... و همۀ ملت‌های این زمین بخشی از چشم‌انداز ما برای صلح هستند.»

دکتر محمودی در مورد فعالیت‌های آموزشی این کرسی صحبت کرد و توضیح داد که چگونه این مرکز فضاهایی را ایجاد می‌کند که در آن‌ها دانشجویان به طور عمیق با موضوعات چالش‌برانگیز درگیر می‌شوند. دانشجویان در سمیناری با عنوان «مشکل تعصب» ارتباط تجربیات‌ شخصی‌شان با الگوهای گسترده‌تر اجتماعی را بررسی می‌کنند.»

او توضیح می‌دهد: «ما می‌خواهیم آن‌ها از تجربیات یکدیگر بیاموزند. برای ایجاد فرهنگ صلح هر فرد باید آموزه‌هایی اخلاقی و معنوی در مورد چگونگی از بین بردن نژادپرستی و تبعیض جنسی را درونی کند.»

«ممکن است سخت باشد، مسائل ممکن است دشوار باشند، اما می‌توانیم بدون ایجاد چندپارگی‌های بیشتر، گفت‌وگوی صادقانه و سنجیده‌ای در مورد همۀ این مسائل داشته باشیم.»

ویژگی منحصربه‌فرد این کرسی در تلفیق اصول معنوی و اخلاقی با پژوهش‌های دانشگاهی است. دکتر محمودی می‌گوید: «کرسی بهائی تفاوت‌هایی با بسیاری از کرسی‌های دیگر دارد.»

«ما همیشه خواهان داشتن چارچوبی اخلاقی در صدر همهٔ گفت‌وگوهایمان هستیم. اما همچنین می‌خواهیم رویکردی جامع نیز داشته باشیم زیرا مشارکت افراد، موسسات و ... ملت‌ها در این مسئله ضروری است.»

این کرسی، از طریق پژوهش‌‌، نشر و برنامه‌های آموزشی به ترویج گفت‌وگو و درک متقابل دربارهٔ پیش‌نیازهای صلح پایدار ادامه می‌دهد و به گسترش دانش در مورد چگونگی حرکت بشریت به سوی آینده‌ای صلح‌آمیزتر کمک می‌کند.

https://bit.ly/3ZrPbf4
@bwnspersian

🔸 آلمان: جوانان موضوع دوستی و تعاملات آنلاین را از طریق فیلم بررسی می‌کنند

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۲۴ آبان ۱۴۰۳

پوتسدام (POTSDAM), آلمان — صبح یک روز شنبه، جمعیتی ۸۰ نفره متشکل از والدین، دوستان و همسایگان، در سینمایی کوچک در آلمان گرد هم آمدند تا فیلم کوتاه ساخته‌شده توسط گروهی از جوانان را تماشا کنند و دربارهٔ موضوعی که امروزه عمیقاً با زندگی جوانان ارتباط دارد،‌ یعنی تاثیر شبکه‌‌های اجتماعی بر دوستی‌های واقعی بحث و گفت‌وگو کنند.

سوفی عبدالکریم-هورستر (Sophie Abdulkarim-Hoerster)، تسهیلگر گروه، در گفت‌وگویی با سرویس خبری جامعهٔ بهائی گفت: «جوانان عمیقاً از تأثیر شبکه‌های اجتماعی بر روابط خود آگاه شده بودند. آن‌ها تصمیم گرفتند این موضوع را در فیلمی مورد بررسی قرار دهند تا به جوانان دیگر کمک کنند که تفاوت بین دوستی‌های واقعی و ارتباطات آنلاین را تشخیص دهند.»

این جوانان تصمیم گرفتند به جای گفت‌و‌گوی صرف دربارهٔ نگرانی‌هایشان در مورد شبکه‌های اجتماعی از طریق ابزاری هنری این سوال‌ها را کاوش کنند. این انتخاب به آن‌ها امکان داد تا بینش‌های خود را از طریق قصه‌گویی تصویری ابراز کنند به گونه‌ای که بتواند تاثیر عمیقی بر همسالان‌شان بگذارد.

چندین نفر از شرکت‌کنندگان در این گروه دیدگاه‌‌های خود را با سرویس خبری در میان گذاشتند. یکی از آن‌ها گفت: «از طریق پروژهٔ فیلم‌‌سازی‌مان، متوجه شدم که وقتی مدام از تلفن‌هایمان استفاده می‌کنیم، فرصت‌های موجود برای مشارکت حقیقی در زندگی را از دست می‌دهیم و از تجربه‌های معنادار و ایجاد ارتباط واقعی با دیگران محروم می‌شویم.»

این پروژهٔ فیلم‌سازی حاصل گفت‌وگوهای گروهی از جوانان بود که در برنامه‌های آموزشی اخلاقی بهائی شرکت داشتند، برنامه‌هایی که توانمندی جوانان را برای بررسی نیروهای اجتماعی در پرتو اصول اخلاقی و معنوی توسعه می‌دهند. شرکت‌کنندگان با بررسی اصولی مانند شرافت نوع بشر، برابری زن و مرد و عدالت، قابلیت‌های خود را برای خدمت به جوامع‌شان پرورش می‌دهند. این گروه با همکاری یک سازمان محلی رسانه‌ای که در زمینه‌ٔ جوانان فعالیت می‌کند توانست ایده‌های خود را به فیلم کوتاه تأثیرگذاری تبدیل کند.

سوفی توضیح داد که گروه در این فرآیندِ رشد معنوی و اخلاقی یاد گرفته است که به جای کنار گذاشتن فناوری یا پذیرش کورکورانه‌اش، با آن برخورد سنجیده‌ای داشته باشد. او گفت: «شرکت‌کنندگان در حال یادگیری در این باره هستند که چگونه ضمن بکارگیری فناوری‌های دیجیتال در جهت اهدافی که با آرمان‌های والای آن‌ها برای رشد فردی و بهروزی جامعه همسو باشد می‌توان روابط معنادار ساخت.»

بررسی زندگی دیجیتال از دریچهٔ معنویات

سوفی با تأمل بر اصل بهائی هماهنگی علم و دین تأکید کرد که زمانی که فناوری بر اساس اصول معنوی پیش رود و با آرمان‌های والای بشر همسو شود می‌تواند به عنوان ابزاری قدرتمند برای پیشرفت تمدن عمل کند.

سوفی گفت: «فناوری و رسانه‌های دیجیتال می‌توانند توسعهٔ معنوی و مادی بشریت را منحرف یا آن را تقویت کنند. آن‌ها می‌توانند توجه ما را به امور بی‌اهمیت معطوف کرده و این مسائل را جذاب جلوه دهند، اما استفادهٔ آگاهانه از فناوری‌ها همچنین می‌تواند تلاش‌ها برای خدمت به اجتماع را تقویت و حمایت کند.»

در پی تأمل جوانان بر رابطهٔ خود با فناوری، سوفی شاهد افزایش آگاهی آن‌ها نسبت به ارزش‌های جذاب و نهفته‌ در این ابزار‌ها شد. او گفت :«جوانان متوجه شده‌اند که نحوهٔ استفادهٔ آن‌ها از تلفن‌هایشان‌ ‌ناسالم است اما همچنان مقاومت در مقابل جذابیت برایشان دشوار است.»

او توضیح داد که این دشواری نشان‌دهندهٔ چالشی بزرگ‌تر است که بسیاری از مردم امروزه با آن مواجه‌اند؛ اینکه چگونه می‌توانیم با فناوری به گونه‌ای تعامل داشته باشیم که به جای تضعیف سلامت انسان به تقویت آن کمک کند.

برای مطالعه کامل متن این خبر و مشاهده تصاویر دیگر آن، می‌توانید اینجا کلیک کنید.
@bwnspersian

ایالات متحده: کتابی جدید، بینش‌های معنوی دربارهٔ داستان در حال تکامل آمریکا را بررسی می‌کند

چگونه جوامع با فرهنگ‌های متنوع می‌توانند از روایت‌های چندپارهٔ گذشته فراتر روند و به سوی چشم‌انداز مشترکی از آینده حرکت کنند که هم به حقیقت پایند باشد و هم وحدت را تقویت کند؟

@bwnspersian

🔳 ایالات متحده: کتابی جدید، بینش‌های معنوی دربارهٔ داستان در حال تکامل آمریکا را بررسی می‌کند

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۲۰ آبان ۱۴۰۳

واشینگتن، دی سی — چگونه جوامع با فرهنگ‌های متنوع می‌توانند از روایت‌های چندپارهٔ گذشته فراتر روند و به سوی چشم‌انداز مشترکی از آینده حرکت کنند که هم به حقیقت پایند باشد و هم وحدت را تقویت کند؟

این سوال محور همکاری اخیربین دفتر روابط عمومی بهائیان ایالات متحده و «برنامهٔ دین و اجتماع موسسهٔ اسپن» (Aspen Institute’s Religion and Society Program) بود. این مشارکت که نتیجهٔ تلاش‌های مشترک پروژهٔ روایت‌های آمریکا از دفتر روابط عمومی و «برنامهٔ دین و اجتماع» است به انتشار مجموعه‌ مقالاتی منجر شده است که با بهره‌گیری از بینش‌های دینی داستان در حال تکامل آمریکا را بررسی می‌کنند.

این پروژه برخاسته از نیاز عمیق به مقابله با اثرات بی‌عدالتی نژادی و اقتصادی است که همچنان تجربهٔ زندگی در آمریکا را شکل می‌دهد. سلوی ادایکلام ذبیحی (Selvi Adaikkalam Zabihi)، از اعضای دفتر روابط عمومی، در گفت‌وگو با سرویس خبری گفت: «این پروژه، با اذعان بر اینکه وحدت کلید اصلی این معضلات است، این موضوع را بررسی می‌کند که چگونه یک روایت مشترک می‌تواند به ساخت هویت جمعی و چشم‌اندازی از آینده‌ کمک کند که کرامت و مشارکت‌های همهٔ جوامع در آن ارج نهاده شود.»

این کتاب با عنوان «دیدگاه‌های دینی دربارهٔ روایت‌ها از آمریکا: جستجوی روایت‌های عادلانه، صادقانه، شمول‌پذیر و آینده‌نگر» شامل ۱۱ مقاله نوشتهٔ افرادی از پیشینه‌های مذهبی و فرهنگی مختلف، از جمله سیک، یهودی، مسیحی، مسلمان و بهائی، و همچنین آیین‌های سنتی بومیان آمریکا، آمریکایی‌های آسیایی‌تبار و جزیره‌نشینان اقیانوس آرام است.

محفل روحانی ملی بهائیان ایالات متحده در پیامی به بهائیان آن کشور، بر اهمیت این پروژه تأکید کرد و گفت: «روایت‌ها هم برای درک فردی و هم برای درک مشترک اهمیت دارند. آن‌ها به ما کمک می‌کنند جهان را تفسیر کنیم، درک ما از هدف و هویت‌مان را شکل می‌دهند. روایت‌ها می‌توانند امید ببخشند یا آن را از بین ببرند، حقیقت را پنهان کنند و یا به ما در جستجوی آن کمک کنند. واضح است که ما به عنوان یک ملت، به روایت‌هایی نیاز داریم که موجب اتحاد، شرافت و توانمندسازی‌مان شوند و ما را یاری دهند تا دوشادوش یکدیگر پیشرفت کنیم.»

پی جی اندروز (PJ Andrews)، از اعضای دفتر روابط عمومی بهائیان، در گفت‌وگویی با سرویس خبری خاطرنشان کرد : «هنگامی که از دیدگاه آموزه‌های معنوی داستان آمریکا را بررسی می‌کنیم می‌توانیم از ثبت سادهٔ رویدادهای تاریخی فراتر برویم و اهمیت عمیق‌تر این وقایع را در مسیر حرکت بشریت به سوی وحدت درک کنیم.»

در مجموعه‌‌ نشست‌هایی که توسط «برنامهٔ دین و اجتماع موسسهٔ اسپن» با همکاری دفتر روابط عمومی در «مدرسهٔ بهائی گرین اِیکِر» (Green Acre Bahá’í School) و فضاهای گفت‌وگوی آنلاین برگزار شد، مشارکت‌کنندگان در این مجموعه مقالات طی گفت‌وگوهایی عمیق در مورد ا‌ینکه چگونه بینش‌های دینی می‌توانند راه‌هایی به سوی التیام و تحول بگشایند صحبت کردند. این گفت‌وگوها فضایی برای بررسی موضوعات چالش‌برانگیز با صداقت و امیدواری ایجاد کرد.

آقای اندروز خاطرنشان کرد: «مشورت برای ایجاد حس همبستگی میان مشارکت‌کنندگان در پروژه بسیار ضروری بود. آن‌ها در این فضاها می‌توانستند افکار و نوشته‌هایشان را با یکدیگر به اشتراک بگذارند و در نتیجه روایتی منسجم و غنی خلق کنند که منعکس‌کنندهٔ تنوع و وحدت آمریکا باشد.»

برای مطالعه کامل متن این خبر و مشاهده تصاویر آن، می‌توانید اینجا کلیک کنید.

@bwnspersian

شیلی: معبد شیلی، هشت سال پس از تأسیس همچنان موجب تعالی قلوب و الهام‌بخش خدمت است

معبد بهائی شیلی به تازگی هشتمین سالگرد تأسیس خود را طی گردهمایی دو روزه‌‌ای با حضور بیش از ۶۰۰ شرکت‌کننده جشن گرفت. این رویداد فرصتی را برای تأمل در این مورد فراهم کرد که چگونه این بنای مقدس به مرکزی برای تحول روحانی و اجتماعی در اجتماع شیلی تبدیل شده است.

@bwnspersian

🔘 قزاقستان: مستندی جدید مسیرهای پیشرفت اجتماعی را بررسی می‌کند

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۱۷ آبان ۱۴۰۳

آستانه, قزاقستان — مستند جدیدی با عنوان «برای بهبود اجتماع» بررسی می‌کند که چگونه پروژه‌‌های جامعهٔ بهائی در قزاقستان به پیشرفت‌ معنوی و مادی کمک می‌کند. این فیلم بخشی از مشارکت جامعهٔ بهائی در گفتگوهای روبه‌رشد در اجتماع، در مورد غلبه بر تعصبات و پرورش وحدت است.

این فیلم ۲۳ دقیقه‌ای که توسط بهائیان قزاقستان تولید شده است، بررسی می‌کند که چگونه پیوندهای وحدت در خانواده‌های گسترده‌ از پیشینه‌های دینی متنوع از طریق مشورت و جلسات دعا تقویت می‌شوند. این فرآیند، الگوهای جدیدی از حمایت را پرورش می‌دهد و حس هدفمندی جمعی را در سراسر محله‌ها تقویت می‌کند.

یکی از شرکت‌کنندگان توضیح می‌دهد: «تمام خانوادهٔ گستردهٔ ما والدین، عموها، عمه‌ها، پسرعموها، دخترعموها و سایر بستگان، از طریق جلساتی که در آن‌ها با هم دعا می‌خوانیم و به خالق‌مان روی می‌آوریم، با هم متحد می‌شویم. این جلسات سرور خاصی را در قلب من ایجاد می‌کنند.»

این فیلم بررسی می‌کند که چگونه پروژه‌های آموزشی اخلاقی بهائی، که به روی افرادی از هر پیشینه‌ای باز است، آگاهی فزاینده نسبت به بهم‌پیوستگی انسان‌ها را پرورش می‌دهد. این برنامه‌ها به شرکت‌کنندگان کمک می‌کنند تا همزمان با کاوش مفاهیم عمیقی مانند یگانگی بشر، قابلیت‌های خود را برای خدمت به هم‌وطنان خود توسعه دهند.

یکی از شرکت‌کنندگان در این برنامه‌ها گفت: «ما همه یکی هستیم و برای دستیابی به ارزش‌هایی که به وحدت بیشتر منجر شوند تلاش می‌کنیم.»

تمرکز این مستند بر این است که جوانان چگونه توانمندی‌شان برای مشارکت‌ در پیشرفت اجتماعی را توسعه می‌دهند. نوجوانان در گروه‌های ‌همسالانشان در گفت‌وگوهای معناداری در مورد هدف زندگی‌شان شرکت می‌کنند.

یکی از تسهیل‌گران این گروه‌های جوانان توضیح می‌دهد که گفت‌وگوهای آن‌ها به شرکت‌کنندگان الهام می‌بخشد تا آینده‌ای را تصور کنند که در آن دستاوردهای حرفه‌ای و خدمت به اجتماع به طور طبیعی اجزای درهم‌تنیده‌ای از یک زندگی منسجم باشند. او می‌گوید: «آن‌ها شروع می‌کنند به فکر کردن در مورد اینکه چگونه می‌توانند برای اجتماع خود مفید باشند و در حرفه‌ای که واقعاً دوست دارند، مشغول به کار شوند.»

الگوی متمایزی در سراسر فیلم به وضوح دیده می‌شود که در آن اصول معنوی مانند رفع تعصبات، برابری زن و مرد و عدالت - با سنت‌های فرهنگی هماهنگ می‌شوند و آن‌ها را تقویت می‌کنند. به گفتهٔ یکی از افراد، پروژه‌های آن‌ها «در حال ایجاد الگوی منحصر‌به‌فردی از روابط اجتماعی است که جلوه‌گر تنوع خانوادهٔ واحد انسانی است.»

@bwnspersian

◾ شیلی: معبد شیلی، هشت سال پس از تأسیس همچنان موجب تعالی قلوب و الهام‌بخش خدمت است

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۱۵ آبان ۱۴۰۳

سانتیاگو، شیلی — معبد بهائی شیلی به تازگی هشتمین سالگرد تأسیس خود را طی گردهمایی دو روزه‌‌ای با حضور بیش از ۶۰۰ شرکت‌کننده جشن گرفت. این رویداد فرصتی را برای تأمل در این مورد فراهم کرد که چگونه این بنای مقدس به مرکزی برای تحول روحانی و اجتماعی در اجتماع شیلی تبدیل شده است.

معماری معبد شاهکاری از طراحی و مهندسی پیشرفته به شکل فرمی طبیعی است که گویی به‌طور ارگانیک در محیط پیرامونش سر بر آورده است. اما نقش معبد در حیات اجتماع بسیار فراتر از معماری خیره‌کنندهٔ آن است.

ورونیکا اوره (Veronica Ore)، مدیر معبد، در جشن‌های سالگرد تأسیس گفت: «این معبد مشعلی از امید و مکانی برای ملاقات همهٔ مردم است که لطافت و عظمت را با هم درمی‌آمیزد. این مشرق‌الاذکار، محل برخاستن ذکر الهی و پناهگاهی برای همه بی‌هیچ تفاوتی است.»

او افزود: «در طول این سال‌ها، ما افتخار داشته‌ایم که با جوامع، موسسات و مقامات مختلف ارتباط برقرار کنیم، دانش‌مان را با یکدیگر به اشتراک بگذاریم و پیوندهایی فراتر از موانع اجتماعی ایجاد کنیم.»

خانم اوره در گفت‌وگویی اخیر با سرویس خبری توضیح داد که چگونه این معبد، که به زیبایی از دامنه‌های کوه‌های آند برمی‌خیزد، از زمان افتتاح آن در سال ۲۰۱۶ تا حال، الهام‌بخش بیش از دو و نیم میلیون بازدیدکننده بوده تا به سوالات اساسی زندگی بیندیشند و نقش خود را در پیشرفت اجتماعی بررسی کنند.

خانم اوره گفت: «این معبد همچون مغناطیسی اعضای جامعهٔ مدنی، رهبران جوامع دینی، فعالان رسانه‌ای و مقامات دولتی را به خود جذب کرده تا با نگاهی فراتر از معیارهای صرفا اقتصادی توسعه و با در نظر گرفتن اصول معنوی همچون عدالت و شرافت ذاتی انسان‌ها، سوالات اساسی دربارهٔ پیشرفت اجتماعی را بررسی کنند.»

این گفتگوها به پروژه‌های مشترک مختلفی با نهادهای دولتی و سازمان‌های جامعهٔ مدنی، در زمینه‌های حیاتی برای آیندهٔ شیلی منجر شده‌ است که از میان آن‌ها می‌توان به ایجاد شهرهای مرفه، تقویت انسجام اجتماعی و تقویت رابطهٔ انسان با طبیعت اشاره کرد.

رویدادهای فرهنگی در معبد، سبب گرد هم آمدن گروه‌های سرود و هنرمندان در جشن‌هایی شده که جلوه‌ٔ زیبایی از هنر در فرهنگ‌های متنوع را به نمایش می‌گذارند. همچنین برنامه‌های آموزش اخلاقی بهائی به جوانان کمک کرده تا برای خدمت به جوامع خود اصولی را بررسی کنند و توانمندی‌هایی را توسعه دهند. از طریق چنین پروژه‌هایی شرکت‌کنندگان از پیش‌زمینه‌های مختلف، از جمله زنان و مردمان بومی که صدای‌شان از دیرباز به حاشیه رانده شده راه‌های جدیدی برای مشارکت در پیشرفت اجتماعی یافته‌اند.

حسن گوزمان (Hasan Guzman)، داوطلبی جوان در محل معبد، گفت: «این معبد الهام‌بخش من در خدمت به دیگران است زیرا این مکان به شخص من کمک کرده تا ویژگی‌هایی مانند عشق و درک دیگران را در خودم پرورش دهم. همهٔ کسانی که در این اینجا خدمت می‌کنیم همواره از نظر معنوی به واسطهٔ هدفی مشترک به هم متصل هستیم.»

فرانکو آنلو (Franco Anello)، داوطلب جوان دیگری دربارهٔ مشاهدات خود گفت: «یکی از الهام‌بخش‌ترین چیزها برای من دیدن تأثیر معبد بر بازدیدکنندگان است؛ تأثیر مثبت امید، ارتباط، معنویت و صلح و آرامشی که از حضور در معبد دریافت می‌کنند.»

خانم اوره با تأمل بر جشن‌ها گفت: «گردهمایی‌های مربوط به سالگرد نشان دادند که چگونه این معبد، برافراشته بر دامنه‌ٔ کوه‌های آند، رشته‌کوهی که قارهٔ آمریکای جنوبی را متحد می‌کند، به نمادی از قدرتِ وحدت تبدیل شده است.»

برای مشاهده تصاویر بیشتر از گردهمایی‌های هشتمین سالگرد تأسیس معبد، می‌توانید اینجا کلیک کنید.

@bwnspersian

معابد بهائی: اعلام ساخت سه معبد بهائی جدید

بیت العدل اعظم برنامه‌های ساخت سه معبد بهائی جدید را اعلام کرده‌اند. این امر نقطهٔ عطفی دیگر در تحقق چشم‌انداز این بناهای مقدس است که نمادهایی از وحدت و نشاط معنوی به شمار می‌روند.

@bwnspersian

🔹 معابد بهائی: اعلام ساخت سه معبد بهائی جدید

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۹ آبان ۱۴۰۳

مرکز جهانی بهائی — بیت العدل اعظم برنامه‌های ساخت سه معبد بهائی جدید را اعلام کرده‌اند. این امر نقطهٔ عطفی دیگر در تحقق چشم‌انداز این بناهای مقدس است که نمادهایی از وحدت و نشاط معنوی به شمار می‌روند.

دو معبد ملی - یکی در برازیلیا، برزیل، و دیگری در لیلونگوه (Lilongwe)، مالاوی - و یک معبد محلی نیز در باتوری (Batouri)، کامرون ساخته خواهند شد.

این برنامه‌‌ها در حالی اعلام می‌شوند که جوامع سراسر جهان شاهد تأثیر روزافزون معابد بر حیات اجتماعی و معنوی هستند، تاثیراتی که نمونه‌هایش را در افتتاح اخیر معبد پورت مورسبی، پاپوآگینهٔ‌نو و معابد در دست احداث بیهار‌شریف در هند؛ تورنتو در کانادا؛ کانچانپور (Kanchanpur) در نپال؛ و موینیلونگا (Mwinilunga) در زامبیا می‌شود دید.

آثار بهائی از این معابد با عنوان مشرق‌الاذکار به معنای «محل برخاستن ذکر الهی» یاد می‌کنند. معابد بهائی تجسم مفهوم جدیدی از فضاهای عبادت هستند. آن‌ها همچنین مأمنی برای دعا و توجه و تمرکز و مراکزی هستند که در آن هماهنگی میان عبادت و خدمت جلوهٔ عملی می‌یابد.

ساخت معابد در نقاط مختلف جهان نتیجهٔ سرعت گرفتن توسعهٔ جوامع بهائی است. در چنین جوامعی، روحیهٔ نیایش که در حال شکوفایی است در کنار جلسات دعا، هماهنگی اجتماعی را تقویت می‌کنند. این گردهمایی‌ها، همراه با برنامه‌های آموزشی، که برای مشارکت در دستیابی به رفاه بشریت ایجاد توانمندی می‌کنند، تعامل پویایی را بین عبادت و خدمت به اجتماع بوجود می‌آورند.

هنگامی که عبادت و خدمت در تار و پود حیات جامعه در هم تنیده می‌شود تحولی عمیق رخ می‌دهد: افرادی که پیش از این به عنوان غریبه از کنار هم می‌گذشتند، اکنون به عنوان دوست در مسیر معنوی مشترکی با هم قدم برمی‌دارند. از طریق تجربهٔ دعا و تأمل جمعی، قلب‌ها به هم نزدیک می‌شوند و با وجود موانع اجتماعی دیرینه پیوندهای دوستی واقعی میان افراد شکل می‌گیرد. آنچه به عنوان گردهمایی ساده‌ای برای دعا آغاز می‌شود، به فضایی تبدیل می‌‌گردد که در آن افراد، در جستجوی مشترک‌ برای معنا و هدف به هم متصل می‌شوند و امیدها و چالش‌های جامعه تبدیل به دغدغه‌ای برای همه می‌شود.

با گذشت زمان و با گسترش این توانمندی برای خدمت، در نهایت با ساخت معابد، مرحلهٔ جدید و متمایزی آغاز می‌شود. سپس این بناهای مقدس به کانون‌هایی برای فعالیت‌های بیشتر تبدیل می‌شوند که منجر به توسعهٔ اجتماعی، بشردوستانه و آموزشی شده و به رفاه جمیعت‌های اطراف کمک می‌کنند.

https://bit.ly/3Ax1kWs
@bwnspersian

آذربایجان: بازاندیشی مسیر صلح از طریق هماهنگی علم و دین

آیا هماهنگی بین علم و دین می‌تواند در اجتما‌ع‌هایی در سرتاسر جهان که با افراط گرایی مذهبی و شک‌گرایی علمی دست و پنجه نرم می‌کنند، راهی به سوی صلح پایدار ارائه دهد؟این پرسش محوری در کنفرانس ملی اخیر در آذربایجان مورد بررسی قرار گرفت.

@bwnspersian

🔸 بینش‌هایی از میدان عمل: این قسمت از پادکست مشارکت بهائیان ایران در اجتماع را بررسی می‌کند

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۷ آبان ۱۴۰۳

مرکز جهانی بهائی — در جدیدترین قسمت از پادکست سرویس خبری جامعۀ بهائی، مینا یزدانی، استاد تاریخ دانشگاه «ایسترن کنتاکی» (Eastern Kentucky University) در ایالات متحده، مشارکت عمیق جامعۀ بهائی ایران در اجتماع‌شان را بررسی کرد.

دکتر یزدانی مثال‌هایی از این مشارکت‌ها را در چندین حوزه، از جمله بهداشت، کشاورزی و آموزش به اشتراک گذاشت.

او توضیح داد که چگونه بهائیان ایران، از زمان تشکیل جامعۀ بهائی در اواسط قرن نوزدهم میلادی، با وجود آزار و سرکوب بی‌وقفه، تجسمی از استقامت سازنده بوده‌اند و به تلاش‌های خود برای خدمت به نیازهای اجتماع‌شان ادامه داده‌اند.

در میان این تلاش‌ها، دکتر یزدانی بر عادت مشورت و تصمیم‌گیری جمعی در جامعۀ بهائی تاکید کرد و به تأثیر آن در دورۀ انقلاب مشروطۀ ایران در اوایل قرن بیستم اشاره نمود.

او گفت: «این امر طبیعتاً بر جامعۀ بزرگ‌تر تأثیر داشته و آن‌ها را با این ایده آشنا کرده که در مورد اینکه چه کسانی به جامعه‌ٔ بزرگ‌تر خدمت کنند حق انتخاب دارند.»

دکتر یزدانی به مشارکت مستقیم حضرت عبدالبهاء در ترویج فعالیت‌های کشاورزی در ایران اشاره کرد. این تلاش‌ها الهام‌گرفته از آموزه‌های بهائی بودند، آموزه‌هایی که بر نقش کشاورز به عنوان «اولین عامل فعال در جامعۀ بشری» تأکید می‌کنند.

وی توضیح داد که حضرت عبدالبهاء بهائیان ایران را تشویق به کشت چای کردند تا کشور وابستگی بیش از حد به چای وارداتی نداشته باشد. «ایشان به وضوح می‌خواستند بهائیان ایران در هر زمینه‌ای نهایت تلاش خود را برای بهبود وضعیت کشور انجام دهند.»

همچنین تلاش‌های نوآورانۀ بهائیان در حوزۀ بهداشت عمومی و پروژه‌های بهداشتی قابل‌توجه هستند. این تلاش‌ها نه تنها متوجه نیازهای مبرم مادی افراد بودند بلکه در آن زمان ایده‌هایی جدید را معرفی می‌کردند. یکی از این ایده‌‌ها نصب دوش در حمام‌های سنتی ایرانی بود.

پیش از آن، این حمام‌ها به دلیل عدم تعویض مرتب آب، منبع عفونت و بیماری بودند. اما حمام‌های جدید و تمیزی که بهائیان تأسیس کردند، بر خلاف سایر حمام‌ها، به روی همهٔ مردم،‌ فارغ از دینشان باز بود؛ ابتکاری که به همۀ اعضای اجتماع نفع می‌رساند.

دکتر یزدانی همچنین در مورد این موضوع صحبت کرد که چگونه تعهد جامعۀ بهائی به اصل برابری زن و مرد هنجارهای اجتماعی رایج را به چالش کشیده است. او مثالی از قابلیت زنان در هر دو عرصه‌ٔ خصوصی و عمومی ارائه کرد.

«بهائیان از همان ابتدا اصل برابری حقوق زن و مرد را در زندگی خصوصی، اجتماعی و اداری خود به کار بسته‌‌اند. برای مثال،‌ در ازدواج بهائی حقوق زنان مبتنی بر برابری زن و مرد است.»

دکتر یزدانی توضیح داد که چگونه اولین مدارس بهائی در روستای کوچکی به نام ماهفروجک در مازندران شکل گرفتند. در این روستا یک رهبر مذهبی محلی که بهائی شده بود، مدارسی برای پسران و دختران تأسیس کرد. با وجود مخالفت‌هایی که در نهایت منجر به زندانی شدن و اعدام او شد، این اقدام، جنبشی تحول‌آفرین در عرصهٔ آموزش در سراسر ایران ایجاد کرد.

این مدارس رویکرد متمایزی داشتند. آن‌ها آموزش اخلاقی و علمی را ترکیب می‌کردند و بر اصل برابری زن و مرد تأکید داشتند. دکتر یزدانی به مثال‌های مختلفی از پیشرو بودن رویکرد این مدارس اشاره کرد: «تنبیه بدنی در مدارس... در آن زمان امری عادی بود،... اما مدارس بهائی این کار را نمی‌کردند. همچنین در آن زمان، مدارس مختلط تقریباً وجود نداشتند اما برای مدتی، هر کجا که ممکن بود، مدارس بهائی مختلط بودند.»

او به یک مثال به ویژه تاثیرگذار از دهۀ ١۹۳۰ میلادی اشاره کرد: «مدیر مدرسۀ آباده که معلم هم بود ... در ابتدای هر روز … سه‌تار می‌نواخت و سپس دانش‌آموزان همراه او سرود می‌خواندند… با توجه به زمان و شرایط، تفاوت شگفت‌انگیری میان آنچه کودکان در آن مدرسه تجربه می‌کردند و آنچه در جامعهٔ بزرگ‌تر می‌گذشت وجود داشت.»

https://bit.ly/4f8LK2h
@bwnspersian

🔳 جامعهٔ جهانی بهائی ژنو: کارشناسان سازمان ملل آزار و سرکوب زنان بهائی در ایران را محکوم می‌کنند

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۲ آبان ۱۴۰۳

جامعهٔ جهانی بهائی ژنو — گروهی ١٨ نفره از گزارشگران ویژۀ سازمان ملل متحد و کارشناسان کارگروه‌های این سازمان، با انتشار نامه‌ای مشترک، جمهوری اسلامی ایران را به دلیل افزایش حملات اخیر علیه زنان بهائی ایران مورد سرزنش قرار دادند. زنان جامعهٔ بهائی ایران هم به دلیل زن بودن و هم بهائی بودن، با آزار و ستم مضاعف روبرو هستند.

کارشناسان سازمان ملل متحد در بیانیۀ خود گفته‌اند: «ما نسبت به آنچه به نظر می‌رسد افزایش هدف‌ قرار دادن سیستماتیک زنان ایرانی بهائی در سراسر ایران است ابراز نگرانی جدی می‌کنیم. از جملۀ این اقدامات می‌توان به دستگیری‌، احضار برای بازجویی، ناپدید شدن، تفتیش منازل آن‌ها، مصادرۀ اموال شخصی‌شان، محدودیت در رفت‌و‌آمد و همچنین محرومیت‌های طولانی‌مدت و متوالی آن‌ها از آزادی‌هایشان اشاره کرد.»

این بیانیهٔ قدرتمند و نگرانی این کارشناسان، بار دیگر با صدور حکم ۱۰ زن بهائی در اصفهان به مجموعاً ۹۰ سال زندان در هفتهٔ جاری تأیید شد.

این ١٨ کارشناس نامۀ مزبور را در اواخر ژوئیه (اوایل مرداد) به حکومت ایران ارسال کردند و ضمن تشریح موارد نقض حقوق زنان بهائی در کشور خواستار پاسخگویی مسئولان شدند. به مقامات ایرانی ٦٠ روز فرصت داده شد تا پیش از عمومی شدن این نامه، به آن پاسخ دهند اما هیچ جوابی دریافت نشد. کارشناسان اخیراً نامۀ خود مبنی بر تداوم سرکوب جامعۀ بهائی توسط حکومت ایران را به شکل عمومی منتشر کردند.

گزارشگران ویژۀ سازمان ملل متحد و اعضای کارگروه‌های این سازمان، کارشناسان مستقلی هستند که توسط شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای تحقیق، نظارت و گزارش موارد خاص نقض‌ حقوق بشر در نقاط مختلف جهان منصوب می‌شوند. این کارشناسان عهده‌دار مأموریت؜‌هایی در زمینۀ حقوق زنان و دختران، آزادی دین یا عقیده، تجمع مسالمت‌آمیز، آموزش و پرورش، آزادی بیان و بسیاری موضوعات دیگر هستند. آن‌ها همچنین مأموریت؜‌های ویژه‌ای در مورد کشورهایی مانند جمهوری اسلامی ایران دارند که نگرانی‌‌های جدی حقوق بشری در مورد آن‌ها وجود دارد.

در حال حاضر زنان بهائی دو‌ سوم تمام موارد آزار و اذیت بهائیان در ایران را تشکیل می‌دهند. از جملهٔ این آزارها می‌توان به بازداشت خودسرانه، محرومیت از تحصیل، تفتیش منازل، جدا کردن آن‌ها از خانواده‌، احضارهای حقوقی، محاکمه‌ بر اساس اتهامات کیفری واهی و حبس‌های طولانی‌مدت و ناعادلانه اشاره کرد.

آمارها همچنین نشان می‌دهد که زنان بهائی بیش از سایرین از اثرات منفی این سرکوب‌ها آسیب می‌بینند.

سیمین فهندژ نمایندهٔ جامعهٔ جهانی بهائی در سازمان ملل در ژنو می‌گوید: «وقتی زنان بهائی مورد حمله قرار می‌گیرند، تمام خانواده درد و رنج این بی‌عدالتی را احساس می‌کند.»

خانم فهندژ در ادامه می‌گوید: «این هفته بار دیگر شاهد محکومیت بی‌رحمانه و کاملاً ناعادلانهٔ ۱۰ زن بی‌گناه بهائی در اصفهان به پنج تا ۱۰ سال زندان بوده‌ایم. اکنون فرزندان این زنان، همچون بسیاری از دیگر کودکان، از آغوش مادرشان گرفته خواهند شد. همسران، دختران و خواهران بدون هیچ دلیلی و فقط به خاطر باورشان از عزیزان‌شان جدا می‌شوند.»

خانم فهندژ افزود: «حکومت ایران از جنبش سال ۲۰۲۲ (۱۴۰۱)، به دنبال سرکوب شدید گروه‌های مختلف، به ویژه زنان، بوده است. زنان بهائی که به دلیل بهائی بودن خود دهه‌هاست با ستم‌هایی از جمله بازداشت خودسرانه، زندانی شدن، محرومیت از تحصیل و سایر فشارها مواجه هستند، اکنون بیشتر تحت تأثیر سیاست‌های تبعیض‌آمیزی قرار می‌گیرند که آن‌ها را هم به دلیل جنسیت و هم اعتقادشان هدف قرار می‌دهد و همچنین اخیراً محکوم شدن این ۱۰ زن به زندان، تنها به دلیل باورهایشان، واقعیت فوری نگرانی‌های کارشناسان سازمان ملل را به وضوح نشان می‌دهد.»

خانم فهندژ گفت: «این ۱۸ کارشناس سازمان ملل، که هر کدام‌شان وجدان جمعی کلّ بشریت را در حوزه‌های خاصی نمایندگی می‌کنند، اکنون همه با هم از حکومت ایران خواسته‌اند که آزار زنان بهائی و در حقیقت همهٔ بهائیان را پایان دهد. این اقدامی استثنایی و پیامی قدرتمند به مقامات حکومت ایران است که آن‌ها دیگر نمی‌توانند اقدامات شنیع خود علیه بهائیان را پشت پروپاگاندای نفرت و دروغ‌پردازی دربارهٔ این جامعه پنهان کنند. امروز برای جامعهٔ جهانی واضح شده است که بهائیان در ایران تنها به یک دلیل، یعنی به خاطر باورهایشان، مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. بیانیهٔ این ۱۸ فرد برجسته، که هر یک توسط سازمان ملل به عنوان متخصص حقوق بشر انتخاب شده‌اند، گواهی بر این واقعیت است.»

برای مطالعه کامل متن این خبر، می‌توانید اینجا کلیک کنید.

@bwnspersian

🔘 آذربایجان: بازاندیشی مسیر صلح از طریق هماهنگی علم و دین

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۲۹ مهر ۱۴۰۳

باکو، آذربایجان — آیا هماهنگی بین علم و دین می‌تواند در اجتما‌ع‌هایی در سرتاسر جهان که با افراط گرایی مذهبی و شک‌گرایی علمی دست و پنجه نرم می‌کنند، راهی به سوی صلح پایدار ارائه دهد؟

این پرسش محوری در کنفرانس ملی اخیر در آذربایجان مورد بررسی قرار گرفت. این کنفرانس توسط جامعهٔ بهائی آذربایجان و با همکاری کمیتهٔ دولتی انجمن‌های مذهبی آن کشور سازماندهی شد.

این کنفرانس، با عنوان «صلح جهانی: وحدت علم و دین» حدود ۸۰ شرکت‌کننده، از جمله نمایندگان مجلس و دیگر مقامات، دانشگاهیان، روزنامه‌نگاران و نمایندگان جوامع مذهبی مختلف را گرد هم آورد. هدف این گردهمایی بررسی این موضوع بود که نه علم و نه دین به تنهایی برای دستیابی به صلح کافی نیستند، بلکه تلفیق هماهنگ آن‌هاست که می‌تواند بینش‌ها و انگیزه‌های لازم برای اقدامی که منجر به تحول شود را فراهم کند.

رمضان عسگرلی (Ramazan Asgarli)، از اعضای محفل روحانی ملی بهائیان آذربایجان، دربارهٔ اصل هماهنگی علم و دین توضیح داد: «برای اندیشیدن به صلح و انجام اقدامات عملی، ما دانش خود را از دو نظام می‌گیریم: علم و دین.»

او افزود: «یکی از این نظام‌ها اسرار طبیعت را برای ما آشکار می‌کند… و قدرت کشف امور در قلمرو مادی را از طریق پژوهش فکری به ما می‌دهد، در حالی که دیگری به ما کمک می‌کند تا در مسیر زندگی حرکت کنیم و به دنبال معنا بگردیم. …اما هر دو در خدمت بهروزی انسان هستند.»

صلح جهانی نه تنها ممکن است بلکه اجتناب‌ناپذیر است

سیاوش حیدروف (Sayavush Heydarov)، معاون کمیتهٔ دولتی‌ کار با سازمان‌های مذهبی، بر اهمیت این کنفرانس تأکید کرد و گفت: «جهان ما با مصیبت‌های متعددی مواجه است. ما باید به دنبال چاره‌ای برای التیام زخم‌ها و ترسیم مسیری به سوی صلح جهانی باشیم. در این مسیر باید به دقت نقش‌هایی که علم و دین در هدایت ما به سوی آن مقصد ایفا می‌کنند را مورد توجه قرار دهیم.»

آقای عسگرلی با استناد به سندی از بیت العدل اعظم با عنوان «وعدۀ صلح جهانی»، دیدگاهی در مورد مسیر دستیابی به صلح ارائه کرد و گفت:

«برای اولین‌بار در تاريخ بشر هر فرد قادر است که تمامی کرۀ زمين را با بی‌شمار مردمان متنوع‌اش در يک چشم‌انداز واحد مشاهده نماید. صلح عمومی نه تنها ممکن، بلکه اجتناب‌ناپذير است و مرحلهٔ بعدی در سیر تکامل این سیاره می‌باشد.»

فرح عسگروا (Farah Asgarova)، مدیر این کنفرانس و یکی از اعضای دفتر امور خارجی بهائیان کشور، این ادعای قدرتمند را شرح داد و تأکید کرد که مفهوم صلح در دیانت بهائی صرفاً به معنای عدم وجود درگیری و اختلاف نیست، بلکه نیاز به دگرگونی اساسی در ساختارهای اجتماعی بر اساس اصول معنوی مانند هماهنگی علم و دین، تساوی زن و مرد و یگانگی بشریت است.

برای مطالعه کامل متن این خبر، می‌توانید اینجا کلیک کنید.

@bwnspersian

اجلاس آینده: ترسیم مسیری به سوی صلح مبتنی بر هویت مشترک

سازمان ملل متحد به تازگی نشست تاریخی سران آینده را به پایان رساند. این گردهمایی توسط آنتونیو گوتِرش، دبیرکل سازمان ملل متحد، برای رسیدگی به چالش‌های فوری جهانی و ترسیم مسیری برای حرکت به سوی جهانی صلح‌آمیزتر و پایدارتر برگزار شد. پیش از این رویداد مهم، دو روز با عنوان «روزهای اقدام»، برای تعامل جامعهٔ مدنی در نظر گرفته شد. هر دو رویداد، به‌عنوان بخش‌های کلیدی تلاشی گسترده‌تر برای تقویت همکاری بین‌المللی و ایجاد اجماع در مورد مسائل جهانی کنونی و در حال ظهور، نقشی اساسی ایفا کردند.

@bwnspersian

🔸 انتشارات عالم بهائی: مقاله‌ای جدید با اشاره به کاهش تنوع زیستی بر بازسازی رابطه با طبیعت تأکید می‌کند

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۲۴ مهر ۱۴۰۳

مرکز جهانی بهائی — با عمیق‌تر شدن بحران‌های زیست محیطی، تلاش‌ها برای بازنگری در رابطهٔ بشر با طبیعت و جست‌وجوی راه‌حل‌های مؤثر، از هر زمان دیگری ضروری‌تر هستند.

این ایده در مقاله‌ای جدید، که در وب سایت عالم بهائی منتشر شده، خاطرنشان شده است. مقالۀ مزبور بررسی می‌کند که چگونه افراد، جوامع و مؤسسات، می‌توانند به ایجاد آینده‌ای پایدارتر کمک کنند.

مقالهٔ «تغییر روند: کاهش میزان از بین رفتن تنوع زیستی و بازسازی اکوسیستم‌های ویران شده» سؤالاتی اساسی در مورد بحران تنوع زیستی زمین را بررسی می‌کند: چگونه می‌توان در رابطهٔ فردی خود با طبیعت، برای ایجاد دنیایی هماهنگ‌تر و پایدارتر بازنگری کرد؟ چگونه می‌توان ارادهٔ جمعی را برای حفظ و بازسازی اکوسیستم‌های طبیعی بسیج کرد؟ و چگونه می‌توان حکمروایی محلی، منطقه‌ای و جهانی را برای رسیدگی به چالش‌های مرتبط با کاهش تنوع زیستی و تخریب اکوسیستم‌ها، منسجم‌تر و یکپارچه‌تر کرد؟

وب سایت عالم بهائی شامل مجموعه‌ مقالاتی است که مهم‌ترین مسائل زمان ما را بررسی کرده و سعی می‌کنند بینش‌های جدیدی را از آموزه‌های بهائی و تجربهٔ جامعهٔ جهانی بهائی ارائه دهند.

@bwnspersian

◾ اجلاس آینده: ترسیم مسیری به سوی صلح مبتنی بر هویت مشترک

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۱۹ مهر ۱۴۰۳

جامعهٔ جهانی بهائی نیویورک — سازمان ملل متحد به تازگی نشست تاریخی سران آینده را به پایان رساند. این گردهمایی توسط آنتونیو گوتِرش (António Guterres)، دبیرکل سازمان ملل متحد، برای رسیدگی به چالش‌های فوری جهانی و ترسیم مسیری برای حرکت به سوی جهانی صلح‌آمیزتر و پایدارتر برگزار شد. پیش از این رویداد مهم، دو روز با عنوان «روزهای اقدام»، برای تعامل جامعهٔ مدنی در نظر گرفته شد. هر دو رویداد، به‌عنوان بخش‌های کلیدی تلاشی گسترده‌تر برای تقویت همکاری بین‌المللی و ایجاد اجماع در مورد مسائل جهانی کنونی و در حال ظهور، نقشی اساسی ایفا کردند.

مشارکت جامعهٔ جهانی بهائی در روزهای اقدام، که در مقر سازمان ملل برگزار شد، چشمگیر و متنوع بود. جامعهٔ جهانی بهائی ۱۴ رویداد جانبی رسمی را سازماندهی یا به‌طور مشترک تهیه کرد و با مأموریت‌های دولتی متعدد در سازمان ملل و آژانس‌های وابسته به آن همکاری نمود. همچنین، نمایندگان جامعهٔ جهانی بهائی در ۱۲ رویداد که توسط سایر سازمان‌ها برگزار شد، برنامه‌هایی را ارائه یا نظامت کردند.

جامعهٔ جهانی بهائی، در تمام این فعالیت‌ها بر لزوم قرار دادن وابستگی متقابل بشریت در قلب سیستم‌های حکمروایی جهانی تأکید داشت.

جامعهٔ جهانی بهائی، در طول مشارکت خود در روزهای اقدام و رویدادهای مرتبط با آن، به بررسی یک سوال محوری پرداخت: بشریت چه آینده‌ای را برای خود متصور است و برای تحقق این آینده چه اقداماتی باید انجام دهیم؟ جامعهٔ جهانی بهائی تأکید کرد که دستیابی به صلح پایدار مستلزم تغییری اساسی در آگاهی بشریت است؛ تغییری که به رسمیت شناختن وحدت اساسی خانوادۀ بشری را در بر داشته باشد.

جامعهٔ جهانی بهائی توصیه کرد که به رسمیت شناختن هویت مشترک بشریت، پیامدهای گسترده‌ای برای نحوۀ برخورد بشریت با حکمرانی جهانی و روابط بین‌الملل دارد.

دنیل پِرِل (Daniel Perell)، نمایندهٔ دفتر جامعهٔ جهانی بهائی نیویورک، در یکی از رویدادهای جامعهٔ جهانی بهائی در مورد مفهوم هویت مشترک توضیح داد و گفت: «وابستگی متقابل بشریت مستلزم آن است که هویت‌های محدود شده در طی تاریخ، چه با تعریف ملیت، مذهب یا نژاد، جای خود را به فهمی فراگیر از بشریت مشترک ما به‌عنوان هویت اصلی‌مان بدهند. می‌توانیم از خود بپرسیم «اگر ما واقعاً این وابستگی متقابل را بپذیریم، سیاست‌ها و سیستم‌های ما چگونه خواهند بود؟»

آقای پرل همچنین توضیح داد که چگونه به رسمیت شناختن بشریت مشترک ما، مستلزم بازاندیشی در ساختارهای حکمروایی جهانی، بر اساس اصولی مانند عدالت و وحدت است. او تأکید کرد: «رویکردی جدید باید ظهور کند، رویکردی که در آن کرامت هر فرد بتواند به‌طور کامل بیان شود و توانایی‌های بالقوۀ همهٔ افراد بالفعل شوند.»

گای رایدر (Guy Ryder)، معاون دبیرکل سازمان ملل در امور سیاست‌گذاری، در سخنان افتتاحیهٔ خود در نشستی به میزبانی جامعهٔ جهانی بهائی، بر اهمیت این تلاش‌ها تأیید کرد: «من فکر می‌کنم هیچ مکانی بهتر از اینجا برای آغاز روزهای اقدام و سپس اجلاس آینده وجود ندارد. مردم، سازمان‌ها و کسانی که شما را همراهی کرده‌اند، در پیشبرد این فرایند بسیار مؤثر و الهام‌بخش بوده‌اند.»

برای مشاهده بخش‌هایی برجسته از مشارکت‌های نمایندگان جامعهٔ جهانی بهائی در گفت‌وگو‌ها و رویدادهای اجلاس آینده به وب‌سایت سرویس خبری جامعۀ بهائی مراجعه کنید.

@bwnspersian

🔹 بینش‌هایی از میدان عمل: این پادکست به بررسی کنفرانس سالانۀ انجمن مطالعات بهائی می‌پردازد

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۱۱ مهر ۱۴۰۳

آتلانتا، ایالات متحده — قسمت جدید پادکستِ سرویس خبری جامعۀ جهانی بهائی، به بررسی بحث‌های غنی و روحیهٔ همکاری می‌پردازد که مشخصۀ چهل و هشتمین کنفرانس سالانۀ انجمن مطالعات بهائی در آمریکای شمالی است.

این کنفرانس که در آتلانتا، جورجیا، برگزار شد، نزدیک به ۲۰۰۰ شرکت‌کننده از رشته‌های مختلف علمی را گرد هم آورد تا کاربرد آموزه‌های بهائی در گفتمان‌های معاصر حول موضوعِ رفاه بشریت را بررسی کنند.

اریک فار (Eric Farr)، هماهنگ‌کنندۀ تلاش‌های مشارکتی انجمن، در این پادکست توضیح می‌دهد که چگونه انجمن مطالعات بهائی به دنبال پیشبرد ابتکارات خود است. او توضیح می‌دهد که چگونه افراد بهائیِ فعال در زمینه‌های مختلف حرفه‌ای، به بررسی تعامل بین ایده‌های غالب در رشته‌های خود و بینش‌های حاصل از آموزه‌ها و تجربیات جامعهٔ بهائی می‌پردازند.

او می‌گوید: «به عنوان مثال، برداشت ما از مفهوم کودکی، نحوۀ تدوین سیاست‌ها و برنامه‌های درسی توسط متخصصان آموزش و پرورش را شکل خواهد داد. بهائیانِ فعال در این زمینه‌ها به این موارد و تأثیر آن‌ها بر عمل و گفت‌وگو توجه می‌کنند.»

او در ادامه می‌گوید: «ما به عنوان افرادی که به رفاه بشریت اهمیت می‌دهیم، مسئولیم که این موضوعات را تجزیه و تحلیل کرده و در گروه‌های کوچک یا بزرگ، چگونگی مطابقت این ایده‌ها با آموزه‌های بهائی و تجربۀ جامعۀ بهائی را بررسی کنیم.»

آقای فار در مورد رویکرد انجمن در ترویج این کاوش مشارکتی چنین توضیح می‌دهد: «یکی از راه‌های ملموسی که انجمن مطالعات بهائی از طریق آن سعی در انجام این کار دارد، ایجاد مجموعه‌ای از فضاها و فعالیت‌هایی است که در آن مردم بتوانند ابتکار عمل داشته باشند. گروه‌های کوچک می‌توانند با بهره‌گیری از قدرت‌ مشورت و تحقیق مشارکتی به تحلیل رشته‌های خود بپردازند و با هم به این بیندیشند که چگونه می‌توانند به شکلی منسجم‌تر و مؤثرتر مشارکت کنند.»

این قسمت از پادکست، به جنبه‌های مختلف کنفرانس می‌پردازد، از جمله جلسات عمومی، گفت‌وگوهای گروهی، سمینارهای موضوعی و نیز جلسات تخصصی در رشته‌‌های مختلف مانند اقتصاد، ادبیات، جامعه‌شناسی و انسان‌شناسی، تاریخ، فلسفه و علوم سیاسی.

یکی از جلسات به تعامل میان فناوری و اجتماع اختصاص داشت و ارتباط آن با اصل بهائیِ تطابق علم و دین را بررسی کرد.

جَنیس دِگوا (Janice Ndegwa)، دانشجوی مقطع دکترای تاریخ و یکی از شرکت‌کنندگان در این سمینار، تأملات خود در مورد رابطۀ پیچیده بین فناوری و اجتماع را چنین به اشتراک می‌گذارد: «یکی از دیدگاه‌های رایج در مورد فناوری این است که انسان‌ها باید خود را با نحوۀ کارکرد فناوری تطبیق دهند. و در مقابل،‌ دیدگاه دیگری وجود دارد که فناوری را به عنوان بازتابی از آنچه اجتماع در حال فکر کردن به آن است، مطرح می‌کند.»

خانم دگوا بر تمرکز این سمینار پیرامون تأثیر متقابل فناوری بر اجتماع تأکید کرد. او توضیح می‌دهد که چگونه آموزه‌های بهائی، به‌ویژه مفهوم شرافت همۀ انسان‌ها، می‌توانند رویکردهای مربوط به توسعه و به‌کارگیری فناوری را تحت تاثیر قرار دهند:

«اگر با همۀ انسان‌ها به عنوان افرادی رفتار کنیم که می‌توانند شرکت‌کنندگانی فعال در فرایند تولید دانش باشند، آن‌گاه ایده‌ای که بر اساس آن تنها فناوری‌های تولید شده در یک قسمت از کشور یا یک بخش از جهان را به‌طور کامل به جامعهٔ دیگری منتقل کنیم، غیر ممکن خواهد بود.»

https://bit.ly/3Nm9KCF
@bwnspersian

🔳 جامعۀ جهانی بهائی نیویورک: ویدیوی جدید، بر صدای جوانان در وابستگی متقابل جهانی تأکید می‌کند

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۲ مهر ۱۴۰۳

جامعۀ جهانی بهائی نیویورک — دفتر نیویورک جامعۀ جهانی بهائی ویدیوی کوتاهی با عنوان «استقبال از وابستگی متقابل: اساسی برای جهان در حال گذار» منتشر کرده است.

این فیلم هشت دقیقه‌ای بخشی از مشارکت جامعۀ جهانی بهائی در «اجلاس آینده» است و بازتاب‌هایی تأمل برانگیز از چندین جوان از جوامع بهائی در سراسر جهان ارائه می‌دهد. این جوانان در مورد ظرفیت این اجلاس برای ایجاد درک جدیدی از مسئولیت جمعی و جهانی صلح‌آمیز به تبادل نظر می‌پردازند.

روز جمعه، این فیلم در مجموعه‌ای با عنوان «راهی به سوی اجلاس» که توسط جامعۀ جهانی بهائی برگزار شد، به نمایش درآمد. این مجموعه طی دو سال گذشته بیش از ١٢٠٠ شرکت‌کننده از ۸۰ کشور عضو سازمان ملل متحد، ۲۰ نهاد وابسته به این سازمان و صدها سازمان جامعۀ مدنی را جذب کرده است.

در این فیلم، الا (Ella)، یکی از جوانان اهل ایالات متحده، مفهوم هویت مشترک بر مبنای یگانگی نوع بشر را بررسی می‌کند. او می‌گوید: «فکر می‌کنم دیدن همۀ اتفاقات کنونی و پرسیدن اینکه "چگونه می‌توانم کمک کنم؟ جای من در این میان کجاست؟" می‌تواند احساس بسیار ترسناک و دلهره‌آوری باشد. و ما سعی کرده‌ایم هویت خود را با گفتن اینکه "من از این گروه جدا هستم" کشف کنیم، اما فکر نمی‌کنم این روش برای ما جواب بدهد.»

او آینده‌ای را متصور می‌شود که در آن احساس «هویت مشترک میان گروه‌ها» وجود داشته باشد، جایی که مردم متوجه می‌شوند که با وجود «آنچه که ممکن است مرزهای مصنوعی بنامیم، همۀ ما در این مسیر با هم هستیم».

جوان دیگری به نام خلسون (Khelsun) از هند، مفهوم رهبری را به عنوان نوعی خدمت به بشریت بررسی می‌کند. او می‌گوید: «هر انسانی شریف آفریده شده است. همۀ ما خواهان بهبود جهان هستیم. رهبریِ واقعی به معنای خدمت به بشریت است.»

او از تعالیم حضرت بهاءالله نقل می کند: «عالم یک وطن محسوب است و من علی الارض اهل آن»، و در ادامه می‌گوید: «این همان دنیایی است که دوست دارم روزی در آن زندگی کنم.»

لیندلوا (Lindelwa)، از اسواتینی (Eswatini)، بر اصل مشارکت جهانی تأکید کرد و گفت: «هر یک از ما در بهبود جهان نقشی داریم.»

@bwnspersian

🔘 در گفت‌وگو: این پادکست به بررسی مشارکت‌های جامعۀ جهانی بهائی در گفتمان حکمروایی جهانی می‌پردازد

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۲۹ شهریور ۱۴۰۳

مرکز جهانی بهائی — در جدیدترین قسمت پادکست سرویس خبری جامعۀ بهائی، بانی دوگال (Bani Dugal) و لیلیان انکونزیمانا (Liliane Nkunzimana)، دو نمایندۀ دفتر نیویورک جامعۀ جهانی بهائی، در آستانۀ «اجلاس آینده» سازمان ملل، در مورد مشارکت‌های جامعۀ جهانی بهائی در گفتمان حکمروایی جهانی گفت‌وگو کردند.

این دو نماینده بررسی کردند که چگونه اصول بهائی، مانند یگانگی نوع بشر و مشورت، بینش‌هایی را در زمینۀ حکمروایی ارائه می‌دهند. آن‌ها همچنین چالش‌ها و فرصت‌های اصلاح موسسات جهانی موجود برای رسیدگی به مسائل دنیای معاصر را مورد بررسی قرار دادند.

خانم دوگال، با بهره‌گیری از حدود ۳۰ سال تجربه در جامعۀ جهانی بهائی، به بررسی تکامل گفتمان حکمروایی جهانی در سازمان ملل طی دهه‌های گذشته پرداخت.

در این گفت‌وگو اهمیت مشارکت صداهای متنوع نسل‌های مختلف در گفت‌وگوهای حکمروایی جهانی مورد بررسی قرار گرفت. خانم انکونزیمانا به تلاش‌های اخیر سازمان ملل برای افزایش مشارکت جوانان، از جمله ایجاد دفتر جوانان سازمان ملل، اشاره کرد و آن را به عنوان «یکی از آن گام‌های کوچکِ رو به جلو» در جهت به رسمیت شناختن ارزش دیدگاه‌های جوانان در امور جهانی توصیف کرد.

خانم انکونزیمانا توضیح داد: «جوانان امروز با واقعیت بسیار سختی روبرو هستند». او در ادامه گفت که با این حال جوانان بیش از پیش مشتاق هستند تا به‌طور معنادار در گفت‌وگوهای مربوط به آیندهٔ مشترک بشریت مشارکت کنند و دیدگاه‌های تازه‌ای ارائه دهند.

خانم انکونزیمانا، با الهام از تجربیات جامعه‌سازی بهائی، بر این نکته تأکید کرد که جوانان اغلب به عنوان محرکِ تغییر عمل می‌کنند: «جوانان در خط مقدم بوده و از بسیاری از جهات مانند چسبِ جامعه عمل می‌کنند. آن‌ها جوان‌ترها را گرد هم می‌آورند، اعضای مسن‌تر جامعه را دور هم جمع می‌کنند و نیروی محرک بهبود اجتماعی هستند.»

این گفت‌وگو بر این نکته تأکید کرد که چگونه تلاش‌ها در سطح مردمی و ابتکارات گسترده‌تر در جامعۀ جهانی بهائی، از روحیۀ خدمت به بشریت انگیزه می‌گیرند؛ مفهومی که در مرکز مشارکت جامعۀ جهانی بهائی در گفتمان حکمروایی جهانی قرار دارد.

خانم دوگال خاطرنشان کرد که این مفهوم نوعی رهبری و مشارکت را تشویق می‌کند که از کمک به خیر عمومی به جای سودجویی یا قدرت‌طلبی شخصی، الهام گرفته است. او توضیح داد که چگونه نظام اداری بهائی بر «خدمت به جامعه» متمرکز است و «در مورد داشتن قدرت و رهبری به آن سبک نیست.»

خانم دوگال توضیح داد که اصل مشورت بهائی، رویکردی برای تصمیم‌گیری جمعی که هماهنگی و مشارکت را تقویت می‌کند، برای این روش ضروری است. او توضیح داد که در مشورت، شرکت‌کنندگان «پیش‌فرض‌های خود را کنار می‌گذارند... و فضایی را برای گفت‌وگویی معنادار فراهم می‌نمایند که در آن همه دیدگاه‌های خود را بیان می‌کنند... و در نهایت، از این گفت‌‌وگو تصمیمی اتخاذ می‌شود که همه با آن موافقند.»

گفت‌وگوی این قسمت از پادکست بر تلاش‌های مستمر جامعۀ جهانی بهائی برای مشارکت در گفتمان حکمروایی جهانی، از جمله ایده‌های مطرح شده در بیانیۀ «حکمروایی شایسته: بشریت و مسیر دستیابی به یک نظم جهانی عادلانه» بنا شده است.

@bwnspersian

🔳 اجلاس آینده: بیانیۀ جامعۀ جهانی بهائی رهبران را به بازاندیشی در نظم جهانی فرا می‌خواند

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۲۲ شهریور ۱۴۰۳

جامعۀ جهانی بهائی نیویورک — در حالی که رهبران جهان برای «اجلاس آینده»، که در اواخر این ماه برگزار خواهد شد آماده می‌شوند، جامعۀ جهانی بهائی بیانیه‌ای با عنوان «استقبال از وابستگی متقابل: اساسی برای جهان در حال گذار» منتشر کرده است. این بیانیه بر فرصت عظیم و ضرورت حیاتی برای جامعۀ بین‌المللی جهت قرار دادن وابستگی متقابل بشر در قلب سیستم‌های حکمروایی جهانی تأکید می‌کند.

این بیانیه با تصدیق پیشرفت‌های چشمگیری که از زمان تاسیس سازمان ملل متحد حاصل شده، آن‌‌ها را نمادی از آرزوی بشریت برای صلح می‌داند. با این حال، در این بیانیه تاکید شده است که مقیاس و پیچیدگی چالش‌های جهانی به سرعت در حال پیشی گرفتن از روند تکامل سیستم‌هایی هستند که برای مقابله با این چالش‌ها طراحی شده‌اند.

دانیل پِرِل، نمایندۀ جامعۀ جهانی بهائی از دفتر نیویورک، گفت: «این لحظه، لحظه‌ای مهم در تاریخ جمعی بشریت است، لحظه‌ای که ما را فراخوانده تا دریابیم که مسیر فعلی ما دیگر راهی پایدار به سوی آینده نیست.»

آقای پِرِل افزود: «ما این موضوع را در شیوۀ مشورت دربارۀ امور بین‌المللی، در نحوۀ برخوردمان با زمین، در تعریفمان از پیشرفت و در روابطمان با یکدیگر مشاهده می‌کنیم. در تقریبا هر جنبه‌ای از زندگی، ما نیاز به رویکردهای جدید و حتی درک تازه‌ای از چگونگی تصور پیشرفت داریم.»

این بیانیه از تصمیم‌گیرندگان امور بین‌المللی دعوت می‌کند تا به پیامدهای پذیرش یک اصل مرکزی جایگزین—یگانگی نوع بشر—توجه کنند. در این بیانیه آمده است: «بدون پذیرش کامل این اصل، صلح و رفاهِ پایدار همچنان یک امید دور از دسترس باقی خواهد ماند و حتی سیستم‌های حکمروایی جهانی به تقویت تفرقه، تشدید نابرابری‌ها و اولویت دادن به منافع گروه‌های خاص بر خیر عمومی تمایل خواهند داشت.»

لیلیان انکونزیمانا (Liliane Nkunzimana)، از دیگر نمایندگان جامعۀ جهانی بهائی، افزود: «هیچ کمبودی در زمینۀ پیشنهادات یا توصیه‌ها برای اصلاح موسسات وجود ندارد. هر یک از این پیشنهادات مزایای بالقوه‌ای دارند، اما این لحظه (از تاریخ) چیزی فراتر را می‌طلبد؛ اگر بخواهیم به صلح و هماهنگی پایدار دست یابیم، نیازمند مجموعۀ جدیدی از فرضیه‌های بنیادین هستیم. بیانیۀ «استقبال از وابستگی متقابل»، از همۀ ما در صحنۀ بین‌المللی دعوت می‌کند تا رویکردهای جدیدی را مورد توجه قرار دهیم که پاسخگوی نیازهای واقعی زمان ما باشند.»

بیانیۀ جامعۀ جهانی بهائی چندین عنصر کلیدی یک چارچوب مشترک مبتنی بر پذیرش بی‌قید و شرط وابستگی متقابل بشریت را بررسی می‌کند: هویت مشترکی که فراتر از مرزهای ملی است و در عین حال تنوع فرهنگی را ارج می‌نهد؛ درکی گسترده از عدالت که وحدت و رفاه را تقویت می‌کند؛ و رویکردهای جدیدی به رهبری که اولویت را به خیر جمعی بشریت می‌دهد.

با نزدیک شدن به «اجلاس آینده»، جامعۀ جهانی بهائی از شرکت‌کنندگان در این نشست جهانی و فرآیندهای پس از آن دعوت می‌کند تا «در یک اقدام یادگیری عمیق و جمعی مشارکت کنند»، فرضیات قدیمی را کنار بگذارند و در جست‌وجوی راه‌حل‌های مناسب با هم مشورت کنند.

این بیانیه خواستار تلاشی جمعی برای بازسازی آیندۀ نظم جهانی است و در پایان تاکید می‌کند: «ایجاد زیربناهای استوار و پایدار که آیندۀ ما بتواند بر آن بنا شود، چالشی جمعی است. این، فصل بعدیِ داستانِ مشترکِ ما به سوی آینده‌ای عادلانه و هماهنگ است.»

جامعۀ جهانی بهائی همچنان به بررسی این موضوعات، به‌عنوان بخشی از مشارکت‌های مستمر خود در گفتمان حکمروایی جهانی، ادامه خواهد داد.

@bwnspersian

آرامگاه حضرت باب: انجام امور ساختمانی مهم در محوطۀ آرامگاه

بیت العدل اعظم اخیراً در نامه‌ای خطاب به تمامی محافل روحانی ملی اعلام کرده است که امور ساختمانی و نوسازی مهمّی در آرامگاه و محیط اطراف آن انجام خواهد شد. این بنای مقدس که بقایای پیکر حضرت باب را در خود جای داده، مکانی برای زیارت و تفکر در آرامش برای هزاران بازدیدکننده در سال به‌شمار می‌آید.

@bwnspersian

▪ آزادی زندانیان باقی مانده: تلاش تسلیم‌ناپذیر جامعۀ بهائی یمن برای صلح

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۷ شهریور ۱۴۰۳

صنعا، یمن — در قلب یمن، در میان چالش‌های مداوم اجتماعی، داستانی شگفت‌انگیز از امید و تحول در حال رقم خوردن است. جامعۀ بهائی آن کشور، با وجود آزار و اذیتی که به آن‌ها وارد می‌شود، با تعهدی تزلزل‌ناپذیر برای صلح، وحدت و بهبود اجتماع خود قدم برداشته است. آزادی اخیر چهار بهائی باقی مانده از یک گروه ۱۷ نفره، که در ماه مهِ سال گذشته در صنعا ربوده شدند، نه تنها لحظۀ مهمی برای بهائیان یمن به‌ شمار می‌رود، بلکه استقامت آن‌ها را نیز به نمایش می‌گذارد.

چشم‌اندازی از وحدت در میان ناملایمات

زنی ساکن یک روستا در شمال یمن گفت: «روستای ما زمانی در یأس و ناامیدی فرو رفته بود، انگار مرده بود و ما شدیدا محتاج تغییر واقعی شده بودیم. در بسیاری از گردهمایی‌ها در روستا، گفت‌وگوها تنها در مورد درگیری و جنگ بود و اینکه چه کسانی به جنگ پیوسته و یا خواهند پیوست.»

او با تأمل بر تاثیرات تحول‌آفرین اقدامات جامعه‌سازی بهائی، افزود: «اما اکنون، همۀ ما می‌توانیم ببینیم که چگونه حیات جدیدی وارد روستای ما شده است.»

بهائیان یمن، برای بیش از یک دهه، با دستگیری، زندان و تحریک عمومی به خشونت علیه‌شان مواجه بوده‌اند. یکی از این رویدادهای تکان‌دهنده در جریان کانونشنِ ملی بهائیان سال گذشته در صنعا رخ داد، جایی که افراد مسلح با خشونت به این گردهمایی یورش بردند و ۱۷ بهائی اعم از زن و مرد و پیر و جوان را بازداشت کردند. این افراد صرفاً در حال انجام مسئولیت مقدس خود بودند، وظیفه‌ای که میان بهائیان در بیش از ۱۷۰ کشور مشترک است: «انتخاب شورای ملی اداره‌کنندۀ خود و مشورت در مورد مشارکت‌های جامعه‌شان در پیشرفت اجتماعی.»

این بهائیان، با وجود فشارهای قابل توجه در دوران اسارت، در شرایط بسیار دشوار، از جمله حضور اجباری در «دوره‌های فرهنگی» با هدف مجبور کردن آنان به دست کشیدن از ایمانشان، بر عقیدۀ خود ثابت‌قدم ماندند. با گذشت زمان، آن‌ها یکی یکی آزاد شدند و استقامتشان گواهی بر قدرت ایمانشان‌ بود.

پاسخِ جامعۀ بهائی در مواجهه با چالش‌ها و محدودیت‌های مستمر، این بوده است که با هموطنان خود ارتباط برقرار کنند، دوستی‌ها را تقویت کنند و بی‌وقفه برای خیر عمومی تلاش کنند. این رویکرد که ریشه در آموزه‌‌ای از حضرت بهاءالله دارد که «عالم یک وطن محسوب است و من علی‌الارض اهل آن»، شروع به تغییر تار و پود ساختار زندگی آن‌ها کرده است. آن‌ها به دور از عقب‌نشینی و سکوت، به تبدیل ایمان خود در جهانی صلح‌آمیز به اقداماتی با هدف ارتقای هموطنانشان ادامه داده‌اند.

جوانان: پیشتازان تحول اجتماعی

در یک محله، گروهی از جوانان شرکت‌کننده در برنامه‌های آموزشی اخلاقی و معنوی بهائی، چالش احیای یک منبع آب حیاتی نادیده گرفته شده را به عهده گرفتند. آن‌ها تحت تاثیر اصل بهائی هماهنگی بین انسان و طبیعت، با بزرگان جامعه مشورت کردند، همسالان خود را بسیج کردند و آنچه که می‌توانست یک پاکسازی ساده باشد را به نمایشی قدرتمند از اقدام جمعی تبدیل کردند.

یکی از شرکت‌کنندگان جوان گفت: «همانطور که با هم کار می‌کردیم، چیزی تغییر کرد. دیگر مسئله فقط آب نبود. ما دیدیم که وقتی متحد می‌شویم، می‌توانیم با بسیاری از چالش‌های پیش روی جامعۀ خود روبرو شویم.» این پروژه نه تنها یک منبع حیاتی را احیا کرد، بلکه حس جدیدی از امید و مسئولیت مشترک را در میان جوانان پرورش داد.

زنان: تسریع‌کنندگان پیشرفت جمعی

در روستایی دیگر، گروهی از زنان جوان، با الهام از آموزۀ بهائیِ برابری زن و مرد، در حال بازتعریف نقش خود در اجتماع هستند. این زنان پس از تکمیل یک برنامۀ آموزشی ارائه شده توسط «بنیاد تعالی برای توسعۀ اجتماعی»، یک سازمان توسعۀ اجتماعی و اقتصادی ملهم از آئین بهائی، تصمیم گرفتند در روستای خود که اکثر جوانان آن را ترک می‌کنند، بمانند و به پیشرفت جامعه‌شان کمک کنند.

در کنار بزرگان روستا، این زنان جوان به مسائل مهمی پرداخته‌اند که مدت‌ها جامعۀ آن‌ها را گرفتار کرده بود. یکی از ابتکارات آن‌ها رفع مشکلات مزمن چشمی ناشی از گرد و غبار و دسترسی محدود به آب تمیز بود. یکی از زنان جوانی که در این طرح مشارکت داشت، به یاد می آورد:«ما دیدیم که همسایگانمان بی‌دلیل رنج می‌برند. می‌دانستیم که باید کاری کنیم.»

برای مطالعه ادامۀ متن این خبر، می‌توانید اینجا کلیک کنید.

@bwnspersian

🔸 آرامگاه حضرت باب: انجام امور ساختمانی مهم در محوطۀ آرامگاه

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۱۳ شهریور ۱۴۰۳

مرکز جهانی بهائی — بیت العدل اعظم اخیراً در نامه‌ای خطاب به تمامی محافل روحانی ملی اعلام کرده است که امور ساختمانی و نوسازی مهمّی در آرامگاه و محیط اطراف آن انجام خواهد شد. این بنای مقدس که بقایای پیکر حضرت باب را در خود جای داده، مکانی برای زیارت و تفکر در آرامش برای هزاران بازدیدکننده در سال به‌شمار می‌آید.

این پروژه، که انتظار می‌رود تا پایان ماه اکتبر به پایان برسد، شامل ویژگی‌های متعددی برای بهبود دسترسی است. در هفته‌های آینده، رهگذرهای اصلی منتهی به آرامگاه هم از جهت شرق و هم از جهت غرب، که اکنون با قطعات آجرهای سفالین پوشیده شده، با سنگ‌آهک سرخ اورشلیم سنگ‌فرش خواهد شد.

کار ساختمانی شامل گسترش میدانگاه فعلی در جلوی آرامگاه حضرت باب نیز خواهد شد. این محوطه با سنگ آهکِ طلایی‌‌ رنگِ جلیل سنگ‌فرش خواهد شد، همان سنگی که برای کف ایوان آرامگاه و تراس‌‌های بالا و پایین کوه کرمل انتخاب شده است. میدانگاه سنگفرش شده در طرح اصلی ویلیام سادرلند مکسول (William Sutherland Maxwell)، ایادی امرالله و معمار برجستۀ کانادایی که در دهۀ ۱۹۴۰ روبنای آرامگاه را طراحی کرد، در نظر گرفته شده بود.

بیت العدل اعظم همچنین در پیام خود اعلام نمود که «از این فرصت برای تمهیداتی در داخل ساختمان مقام نیز استفاده خواهد شد تا در زمان مقتضی، همۀ اتاق‌ها به‌عنوان بخشی از ساختمانی که مختصّ به مقام مقدّس حضرت اعلی است به دعا و عبادت اختصاص یابد.»

برای مطالعه آنلاین این خبر و یا مشاهده تصاویر از آرامگاه حضرت باب قبل از شروع کار ساخت و ساز، می‌توانید اینجا کلیک کنید.

@bwnspersian

🔘 مطالعات بهائی: جست‌وجوی دیدگاه‌های نوین برای پاسخ‌گویی به نیازهای نوع بشر

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۲۸ مرداد ۱۴۰۳

آتلانتا، ایالات متحده — اوایل این ماه، بیش از ۱۹۰۰ شرکت‌کننده از رشته‌های مختلف علمی، در آتلانتا، جورجیا، گرد هم آمدند تا در چهل و هشتمین کنفرانس سالانۀ انجمن مطالعات بهائی (ABS) در آمریکای شمالی شرکت کنند. این کنفرانس به بررسی کاربرد تعالیم بهائی در طیف وسیعی از گفتمان‌های رایج مرتبط به آینده و رفاه نوع بشر پرداخت.

جاسمین میلر کلاینهِنز (Jasmine Miller Kleinhenz)، عضو کمیتۀ اجرایی انجمن مطالعات بهائی، در گفت‌وگو با سرویس خبری گفت: «انجمن مطالعات بهائی تلاش می‌کند تا دیدگاه‌های نوینی برای پاسخ‌گویی به نیازهای امروزی نوع بشر ارائه دهد. ما این کار را با گرد هم آوردن افرادی از حوزه‌های مختلف و جست‌وجوی دیدگاه‌هایی که از بهترین بینش‌های علم و دین الهام گرفته‌اند، انجام می‌دهیم.»

مونا قدیریان، هماهنگ‌کنندۀ پروژه‌های مشارکتی انجمن، توضیح داد که این کنفرانس به عنوان نقطۀ تلاقی تلاش‌های گسترده‌تر انجمن عمل می‌کند و آن را فرصتی توصیف کرد که در آن شرکت‌کنندگان در پروژه‌های مختلف می‌توانند بینش‌های خود را به اشتراک بگذارند و به این ترتیب امکان ورود ایده‌های جدید و مشارکت گسترده‌تر در گفت‌وگوها فراهم می‌شود.

این گردهمایی سالانه بخشی از یک فرآیند پویا و در حال تکامل است که در آن کاوش‌های فکری و بینش‌های معنوی به طور مداوم با هم در تعامل هستند و مجموعه‌ای از دانش در حال گسترش را شکل می‌دهند که هدف آن پاسخ‌گویی به چالش‌های زمان ما است.

مجموعه‌ای رو به گسترش از فعالیت‌ها

این انجمن علاوه بر برگزاری کنفرانس سالانه، با هدف غنی‌سازی حیات فکری جوامع در طول سال در طیف وسیعی از فعالیت‌های دیگر مانند گروه‌های مطالعه، گروه‌های تالیف و سمینارهای موضوعی شرکت می‌کند. اریک فار (Eric Farr)، هماهنگ‌کنندۀ تلاش‌های مشارکتی انجمن، توضیح داد: «در طول دهۀ گذشته، ما در حال یادگیری دربارۀ مجموعۀ رو به گسترش از فعالیت‌هایی هستیم که در آن افراد ابتکار عمل به خرج می‌دهند تا نیروهای شکل‌دهندۀ زمینه‌های علمی یا حرفه‌ای خود را بررسی کرده و از قدرت مشورت و تحقیق مشارکتی بهره ببرند.»

یکی از نمونه‌های متعدد رویکردهای مشارکتی، گروه انجمن مطالعات بهائی (ABS) در زمینۀ اقتصاد است که در آن دانشجویان و دانشگاهیان به بررسی تصویری از ماهیت انسان در دوره‌های مقدماتی دانشگاهی پرداخته و این ایده که انسان‌ها صرفاً به دنبال منافع شخصی خود هستند را به چالش کشیدند. با استناد به اصل بهائی شرافت ذاتی انسان، آن‌ها به بررسی این موضوع پرداختند که چگونه تشخیص پتانسیل ذاتی انسان برای فداکاری و سخاوت می‌تواند رویکردهایی در علم اقتصاد را شکل دهد که همکاری و حمایت متقابل را تشویق کرده و به نتایجی عادلانه‌تر و دلسوزانه‌تر منجر شود.

در طول سال، گروه‌های مشابه زیادی برای بررسی موضوعات مختلف گرد هم می‌آیند و کنفرانس سالانه بستری را برای آن‌ها فراهم می‌کند تا تاملات خود را به اشتراک بگذارند و با مخاطبان گسترده‌تری ارتباط برقرار کنند. این کنفرانس شامل سمینارهای موضوعی، جلسات جداگانه، گروه‌های تخصصی در رشته‌های مختلف و ارائه‌های عمومی بود.

برای مطالعه ادامۀ متن این خبر و یا مشاهده تصاویر دیگر، می‌توانید اینجا کلیک کنید.

@bwnspersian

«مأمنی برای همگان»: بزرگداشت شصتمین سالگرد تاسیس معبد بهائی در آلمان

بازدیدکنندگانی از سراسر اروپا در مسیر حرکت به سمت معبد بهائیِ لانگن‌هاین مکثی کردند و مجذوب کلماتی شدند که ذهن و قلبشان را به آرامش درونی رساند: «این خانه مأمنی برای عمیق‌ترین افکار در مورد واقعیت معنوی و سوالات بنیادین زندگی است.»

@bwnspersian

🔹 جامعۀ جهانی بهائی نیویورک: بیانیۀ جدید بر نیروی تحول‌آفرینِ جوانان تاکید می‌کند

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۱۸ مرداد ۱۴۰۳

جامعۀ جهانی بهائی نیویورک — بیانیۀ جدیدی که توسط دفتر جامعۀ جهانی بهائی در نیویورک منتشر شده است، نیروی بالقوه عظیم جوانان را در پیشبرد تحول اجتماعی و مشارکت در یک اجتماع جهانی در حال رشد، بررسی می‌کند.

این بیانیه با عنوان «پیشگامان: نقش جوانان در یک اجتماع جهانی در حال رشد»، خواستار بازنگری در نحوۀ درک و تعامل با جوانان از سوی جوامع و موسسات است. هدف از این بازنگری، ایجاد شرایطی است که به جوانان امکان شکوفایی استعدادها و توانمندی‌های‌شان را بدهد.

سسیلیا شرمایستر (Cecilia Schirmeister)، نمايندۀ دفتر نيويورک جامعۀ جهانی بهائی، در این‌ باره گفت: «در جوانان جهان منبع عظیمی از توانمندی‌ها برای پیشبرد تحول سازندۀ اجتماع نهفته است.»

خانم شرمایستر با اشاره به تجربيات حاصل از تلاش‌های جامعه‌سازی بهائيان در سراسر جهان افزود: «جوانان، صرف‌نظر از پیشینه یا شرایط شخصی‌شان، داراي اين نیروی بالقوه هستند. تمايل به ایجاد تغییر مثبت و توانايي ارائۀ خدمات معنادار برای خير عمومي، ویژگی جوانان در هر نقطه از جهان است.»

هنگامی که این نیروی بالقوه شناخته می‌شود و پرورش می‌یابد، الگوهای جدیدی از تعامل بین نسل‌ها شکل می‌گیرد و به جوانان این امکان را می‌دهد که جایگاه واقعی خود را در ادامۀ تلاش‌های پیشینیان‌ خود پیدا کرده و به افراد جوان‌تر از خویش که در پی کمک به پیشرفت اجتماعی هستند، یاری رسانند.

این بیانیه بر چگونگی تقویت باورهای جوانان در برنامه‌های تربیت اخلاقی و معنوی بهائی، مبنی بر اینکه «جهانی صلح‌آمیز و عادلانه امکان‌‌پذیر است…، تغییر عمیق برای بهبود اجتماع به‌طور آگاهانه می‌تواند پیش برده شود و ظرفیت شرافت امری ذاتی در روح انسان است» تأکید می‌کند.

مشارکت در این برنامه‌ها به جوانان کمک کرده است تا از خود در برابر برخی نیروهایی محافظت کنند که طبق این بیانیه «می‌خواهند هویت آنان را بر اساس منافع شخصی دیگران دستکاری کنند. به عنوان مثال، نیروهایی که جوانان را عمدتاً به‌عنوان مصرف‌کنندگانی برای سیر شدن، رأی‌دهندگانی برای قانع شدن یا بینندگانی برای سرگرم شدن تعریف می‌کنند.»​

ليليان انكونزيمانا (Liliane Nkunzimana)، یکی دیگر از نمایند‌گان دفتر نيويورک، توضيح داد كه وقتی جوانان با کمک برنامه‌های آموزشی بهائی به بررسی عمیق مسائل مربوط به هدف اخلاقی می‌پردازند، «توانایی چشمگیری در غلبه بر مشکلات نشان می‌دهند، در دوران سخت از بدبینی و تلخی دور می‌مانند و حتی در شرایط دشوار امید و شادی خود را حفظ می‌کنند."

خانم انكونزيمانا افزود: «اين ويژگی‌ها به جوانان این امکان را می‌دهد تا تلاش‌هایشان برای تغییر اجتماعی را نه تنها برای چند سال، بلکه در طول زندگی خود دنبال کنند.»

جامعۀ جهانی بهائی در بیانیۀ خود از چند نفر که در تلاش‌های جامعه‌سازی مشارکت دارند نقل قول می‌کند؛ از جمله از یک جوان زامبیایی که به تأمل در مورد مفاهیم گسترده‌تر نگرش‌های اجتماعی نسبت به جوانان پرداخته، چنین نقل می‌کند: «نحوۀ نگاه یک جامعه به جوانان، بازتابی از خود آن جامعه است.»

«اگر جامعه چشم‌اندازی از خود نداشته باشد، حس جهت‌گیری نداشته باشد، آنگاه جوانان به‌عنوان تهدید، منبع جرم و امثال آن دیده می‌شوند. اما اگر در جامعه حسی از آینده، جهت‌گیری و پیشرفت وجود داشته باشد، جوانان به عنوان منابع انسانی دیده خواهند شد. آن‌ها به عنوان نیرویی در نظر گرفته می‌شوند که قرار است جامعه را به سمت هدف و مقصد خود حرکت دهد.»

بیانیۀ جامعۀ جهانی بهائی را می‌توانید از اینجا دانلود کنید.

@bwnspersian

🔳 در گفتگو: داستان‌هایی از مراسم افتتاحیه معبد بهائی پاپوآگینه‌نو

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۱۱ مرداد ۱۴۰۳

پورت مورسبی, پاپوآگینه‌نو — در جدیدترین اپیزود از پادکست‌های سرویس خبری جامعه بهائی سفری داریم به مراسم افتتاحیه مشرق‌الاذکار پاپوآگینه‌نو و تجربه‌ سه شرکت‌کننده در این مراسم تاریخی را خواهیم شنید.

جولی جوکاری، از اعضای محفل روحانی ملی بهائیان پاپوآگینه‌نو، یکی از مهمانان پادکست داستان الهام‌بخشی از جوانی را نقل کرد که برای شرکت در مراسم افتتاحیه معبد از یکی از جوامع محلی دورافتاده به مدت شش روز پیاده‌روی کرد تا به پایتخت کشور پورت مورسبی برسد.

خانم جوکاری گفت: «این جوانان با دل و جان می‌خواستند که در مراسم شرکت کنند و با وجود مشکلات زیاد موفق شدند. همه آن‌ها در نهایت شادی و سرور آنجا بودند.»

امیلی کسایی، که در سطح منطقه‌ای به جامعه خدمت می‌کند به تلاش‌ها و مشورت‌هایی اشاره کرد که در سطح کشور در تدارک برای مراسم افتتاحیه صورت گرفته بود. او توضیح داد که برخی از جوامع که نمی‌توانستند تمامی اعضایشان را اعزام کنند افرادی را برای حضور در مراسم به نیابت از کل جامعه انتخاب کرده بودند. خانم کسایی می‌گوید: «آن‌ها این افراد را در آغوش می‌کشیدند، چشم‌هایشان را می‌بوسیدند و می‌گفتند هر چه که شما ببینید انگار ما دیده‌ایم.»

جلال میلز، از مشاورین اقیانوسیه و استرالیا در این مورد صحبت می‌کند که چه طور در دهه‌های گذشته تلاش‌های بهائیان پاپوآگینه‌نو برای پرورش جوامع صلح‌آمیز از طریق کاربست اصول روحانی مانند عدالت، یگانگی نوع انسان و برابری زنان و مردان به ایجاد معبد منجر شده است.

آقای میلز می‌گوید: «ما از این صحبت می‌کنیم که چه طور دوستان پای پیاده به مراسم افتتاح معبد بهائی آمدند. آن‌ها همیشه در حال تلاش و حرکتند. تمامی این تلاش‌ها زاده‌ عشق است. در حالی که به این فکر می‌کنیم که این معبد چه طور بخشی از زندگی محلی می‌شود این سفر ادامه دارد.»

در انتهای پادکست خانم کسایی می‌گوید: «این معبد نمادی معنوی و منحصربفرد از وحدت است و تمامی مردمان و ادیان را متحد می‌کند. این به راه‌ و رسم و فرهنگ ما تبدیل خواهد شد.»

@bwnspersian

🔘 «مأمنی برای همگان»: بزرگداشت شصتمین سالگرد تاسیس معبد بهائی در آلمان

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۴ مرداد ۱۴۰۳

لانگن‌هاین، آلمان — بازدیدکنندگانی از سراسر اروپا در مسیر حرکت به سمت معبد بهائیِ لانگن‌هاین مکثی کردند و مجذوب کلماتی شدند که ذهن و قلبشان را به آرامش درونی رساند: «این خانه مأمنی برای عمیق‌ترین افکار در مورد واقعیت معنوی و سوالات بنیادین زندگی است.» با ورود به داخل معبد، آن‌ها در فضایی مملو از آرامش و احترام‌ غوطه‌ور شدند. نور از میان ۵۴۰ قطعۀ شیشه‌ای در گنبد به داخل می‌تابید و فضا را روشن می‌کرد. بیرون در محوطۀ معبد، جشنی پر شور برپا بود که در آن وحدت و صلح به تجربه‌ای ملموس تبدیل شده بود.

این مکان مقدس طی چهار روز پذیرای حدود ۴۰۰۰ نفر بود؛ از جمله مقامات دولتی، نمایندگان جامعۀ مدنی، افرادی از تمامی ادیان و بی‌دینان و خانواده‌ها و ساکنان جوامع اطراف که برای جشن گرفتن شصتمین سالگرد معبد آمده بودند.

کریستین هاینز، وزیر دادگستری ایالت هسن از جمله سخنرانان این مراسم بود که در مورد اهمیت معبد صحبت کرد. او تأکید کرد معبد، که در محیط آرام هوفهایم-لانگن‌هاین بنا شده، در زمانی که بیشترین نیاز به آن وجود داشت، به عنوان نمادی از امید ظاهر شد؛ یعنی درست پس از جنگ جهانی دوم، زمانی که قارۀ اروپا در حال بهبود از آشفتگی‌ها و خسارت‌های عمیق بود.

آقای هاینز گفت: «آنچه به ذهن متبادر می‌شود این است که معبد بر اساس این باور بنا شده که صلح میان مردم تنها در جامعه‌ای فراگیر می‌تواند وجود داشته باشد؛ جایی که در آن همه بتوانند طبق خواست خود مشارکت و کمک کنند. این مکان به روی همۀ مردم فارغ از اعتقادات مذهبی یا اصل و نسب آن‌ها باز است - مأمنی برای همگان.» او خاطرنشان کرد که این همه‌شمول بودن دقیقا در نقطۀ مقابل گرایش‌های انحصار‌طلبانه‌ای است که امروزه در جامعه دیده می‌شود.

هانس مارتین نولتنیوس، منشی محفل روحانی ملی بهائیان آلمان، گفت که این معبد «نمادی از وحدت بشریت، اصل راهنمای آئین بهائی، است که با ۹ ورودی رو به تمام جهات، از مردم با هر پیشینه و مذهبی استقبال می‌کند.»

شهردار کریستین فوکت بر اهمیت معبد به عنوان نمادی از وحدت تأکید کرد: «این ساختمانِ فوق‌العاده، بخش جدایی‌ناپذیری از شهر ما است. اما به‌ویژه، این گشاده‌رویی و رواداریِ شما نسبت به افراد از همۀ ادیان و جهان‌بینی‌ها است که جامعۀ ما را غنی‌تر می‌کند.»

برای مشاهده تصاویری از مراسم چهار روزه سالگرد در محوطه معبد، که شامل برنامه‌های دعا، ارائه‌های هنری، و نمایشگاهی در مورد تاریخ معبد می‌باشد، اینجا کلیک کنید.

@bwnspersian

▪ برزیل: توانمندی‌های ایجاد شده در دوران آرامش، در بحران‌های ناشی از سیل حیاتی می‌شوند

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۲۹ تیر ۱۴۰۳

پورتو آلگره (PORTO ALEGRE)، برزیل — در ماه آوریل، ایالت ریو گرانده دو سول (Rio Grande do Sul) در برزیل بدترین سیل‌های خود را در ۸۰ سال گذشته تجربه کرد. این سیل‌ها به تخریب بی‌سابقه‌ای منجر شده و به‌طور قابل توجهی بر اقتصاد و امنیت عمومی تاثیر گذاشت.

تامین فوری کالاها و خدمات که توسط دولت، سازمان‌های جامعۀ مدنی، جوامع دینی و تعداد بی‌شماری از داوطلبان حمایت می‌شود، برای بسیاری به امری حیاتی تبدیل شد.

در میان این واکنش جمعی، روستاها و محله‌های مناطق آسیب‌دیده که تلاش‌های جامعه‌سازی بهائی در آن‌ها ریشه دوانده بود، به سرعت دریافتند که چگونه ویژگی‌ها و توانمندی‌هایی که در دوران آرامش به ایجاد پیوندهای قوی دوستی، روحیۀ‌ فداکاری و حس یگانگی منجر شده‌ بودند، می‌توانند در حین بحران به امدادرسانی‌های هماهنگ تبدیل شده و فراتر از کمک‌های مادی، به مردم برای حفظ امید، استقامت و بازسازی کمک کنند.

لیزه فون چکوس کاوالکانتی (Liese von Czékus Cavalcanti)، عضو محفل روحانی ملی بهائیان برزیل، اظهار داشت: «سختی‌های ناشی از سیل‌ها، شادی حاصل از خدمت به هم‌نوعان را تحت‌الشعاع قرار نداد.»

«این سرور، بیانگر دغدغه‌ای عمیق برای رفاه دیگران و ایمانی راسخ به قدرت روح انسان برای تبدیل درماندگی به امید است.»

این قدرت، از طریق عزم راسخ و ابتکار گروه‌هایی از خانواده‌ها که نقشی حیاتی در تلاش‌های بازسازی داشتند، به عمل تبدیل شد.

خانم کاوالکانتی با اشاره به اینکه اصل معنوی مشورت در این تلاش‌ها ضروری بوده است، گفت: «مشورت به ما این امکان را داد تا دیدگاه‌های متنوع را گرد هم آوریم و تصمیمات جمعی یکپارچه‌ای اتخاذ کنیم.»

در این جوامع که مشورت، اصلی زیسته‌شده است، خانواده‌ها تجربۀ زیادی را در دعوت از افراد بسیاری به گفت‌وگوهای متفکرانه دربارۀ توسعۀ جمعی، کسب کرده بودند و از دیدگاه‌های جوانان و سالمندان، زنان و مردان و افراد با پیشینه‌های مختلف بهره می‌بردند. این توانمندی‌ها در حین بحران به کل جامعه اجازه داد تا واقعیت خود را بهتر درک کرده، به‌طور مؤثر ارتباط برقرار کنند، مسائل را حل نموده، حس مالکیت بدست آورند و چالش‌ها را به‌صورت کارآمد مدیریت کنند.

این گروه‌ از خانواده‌ها به عنوان حلقه‌های حیاتی عمل کرده و به توزیع غذا، آب، پتو و سایر ملزومات پرداختند. بسیاری از مردم داوطلبانه در پناهگاه‌های موقت به تهیۀ غذا، دسته‌بندی لباس‌های اهدایی و آماده کردن بسته‌های بهداشتی مشغول شدند.

جوانان که حس قوی عدالت‌خواهی‌شان از طریق برنامه‌های آموزشی اخلاقی بهائی پرورش یافته بود، در خط مقدمِ این تلاش‌ها قرار داشتند. آن‌ها به‌طور خستگی‌ناپذیری تلاش کردند تا به جوامع هم‌جوار که با شرایط فوق‌العاده دشواری روبرو بودند، کمک‌رسانی کنند، زیرا سیل‌های شدید بخش زیادی از زیرساخت‌ها را ویران کرده بود.

سالمندان نیز نقش مهمی ایفا کردند و به‌طور منظم به دیدار افراد تنها می‌رفتند تا به آن‌ها حس همراهی و آرامش دهند.

این تلاش‌ها با کمک شبکه‌های موقت شامل خانواده‌ها، محافل روحانی محلی بهائی و سایر نهادهای بهائی در سطوح محلی و منطقه‌ای تسهیل شد.

این شبکه‌ها شامل زیرشبکه‌ای از پزشکان بود که با همکاری سازمان‌های بخش خصوصی ملی، حدود ۵۰۰۰ مشاورۀ پزشکی آنلاین ارائه کردند.

به عنوان بخشی از تلاش‌های مستمر توسعه، محفل روحانی ملی بهائیان برزیل در حال بررسی راه‌هایی برای حمایت از نهادهای بهائی محلی به‌منظور تقویت تاب‌آوری جامعه است. یکی از ابتکارات در ریو گرانده دو سول بر ارتقای سلامت، به ویژه پیشگیری و درمان بیماری‌های ثانویه ناشی از آلودگی آب متمرکز است. یک تیم بهداشتی تشکیل شده است تا افراد را برای خدمت به عنوان منابع کلیدی برای انتشار اطلاعات حیاتی پیرامون پیشگیری از بیماری‌ها و ارتقای سلامت عمومی آموزش دهد.

خانم کاوالکانتی در تأملی بر پاسخ‌گویی به بحران بیان می‌کند: «این تلاش‌های خستگی‌ناپذیر تحت تأثیر عشق و دیدگاه یگانگی خانوادۀ بشری که الهام‌گرفته از تعالیم بهائی است، هدایت می‌شدند.»

او افزود: «هر روز افراد بی‌شماری با ماشین‌های پر از اقلام امدادی و قلب‌هایی آکنده از عشق، خانه‌هایشان را ترک می‌کردند. اگرچه منابع حیاتی بودند، ولی امیدی که از طریق وحدت و خدمت ابراز می‌شد، آن‌ها را به‌طور واقعی سرپا نگه داشته بود.»

https://bit.ly/3WiyD6v
@bwnspersian

🔸 جامعۀ جهانی بهائی بروکسل: یگانگی نوع بشر، امری ضروری برای اصلاح سیستم‌ غذایی

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۱۵ تیر ۱۴۰۳

جامعۀ جهانی بهائی بروکسل — دفتر جامعۀ جهانی بهائی در بروکسل، در بیانیه‌ای جدید پیرامون آیندۀ کشاورزی در اتحادیۀ اروپا عنوان کرد که آن اصل کلی‌ که باید زیربنای هر گفت‌وگویی در زمینۀ کشاورزی باشد، یگانگی بشر است.

این بیانیه که خطاب به نشست اخیر شورای کشاورزی و شیلات اتحادیۀ اروپا نوشته شده است، به چندین ملاحظۀ کلی اشاره دارد که جهت اصلاحات مؤثر در سیستم‌های غذایی ضروری هستند، از جمله: عدالت، به عنوان یک اصل راهنما در روابط بین‌الملل برای اطمینان از اینکه تجارت برای همه عادلانه و سودمند باشد؛ لزوم بازنگری این فرضیه که رقابت و رشد بی‌وقفه برای رفاه مادی ضروری هستند؛ اولویت دادن به نیازهای کشاورزان در تمامی مقیاس‌های تولید در مباحثات و سیاست‌گذاری‌های کشاورزی؛ و ترویج سیستم‌های آموزشی‌ای که بر شرافت شغل کشاورزی تاکید کرده و جوانان را تشویق می‌کنند تا توانایی‌های فکری و علمی خود را برای توسعۀ فناوری‌های جدید، پایدار و متناسب با بستر محلی به کار گیرند.

دفتر جامعۀ جهانی بهائی در بروکسل همچنین بیان می‌کند که تصمیمات اروپا در رابطه با کشاورزی تأثیرات بسیار زیادی دارد و مستلزم درک عمیقی از بستر جهانی گسترده‌تر است. این دفتر تأکید می‌کند که رفاه کشاورزی همۀ اجتماعات نه تنها یک ضرورت استراتژیک، بلکه بیش از هر چیز یک الزام اخلاقی است، به ویژه با توجه به «نقش محوری» اروپا در «نظام اقتصادی و مالی جهانی».

راشل بیانی، از نمایندگان دفتر جامعۀ جهانی بهائی در بروکسل، در گفت‌وگویی با سرویس خبری، به هم پیوستگی ضروری سیستم‌های غذایی جهانی و الزام اخلاقی برای رسیدگی جمعی به چالش‌های توسعۀ سیستم‌های غذایی پایدارتر، عادلانه‌تر و انعطاف‌پذیرتر را بررسی کرد.

او گفت: «آیندۀ کشاورزی نه تنها به راه‌حل‌های فنی، بلکه به شناخت ما از یگانگی نوع بشر نیز وابسته است.»

خانم بیانی ادامه داد: «ما باید از عدالت و همکاری در هر سطحی استقبال کنیم، فرضیات اقتصادی خود را بازنگری کنیم و نیازهای کشاورزان و محیط زیست را در مرکز سیاست‌های خود قرار دهیم. با انجام این کار می‌توانیم دنیایی را پرورش دهیم که در آن رفاه و پایداریِ بخش کشاورزی در سراسر جهان، انسانیت مشترک ما را تقویت کند.»

این بیانیه که اینجا قابل مشاهده است، بخشی از تلاش‌های مستمر جامعۀ جهانی بهائی برای مشارکت در گفتمان امنیت غذایی است که از طریق بررسی نحوۀ به کارگیری اصول معنوی مانند یگانگی، عدالت و تطابق علم و دین در ایجاد سیستم‌های غذایی پایدار صورت می‌گیرد.

@bwnspersian

لوکزامبورگ: غلبه بر انفعال از طریق جامعه‌سازی

طی سه سال گذشته، گفت‌وگویی رو به گسترش در لوکزامبورگ به بررسی نقش جامعه در غلبه بر چالش‌های انفعال و تفرقۀ اجتماعی، از طریق بررسی علل اصلی آن‌ها پرداخته است. این ابتکار که توسط بهائیان آن کشور تسهیل شده، با گرد هم‌ آوردن دانشگاهیان و اعضای جامعۀ مدنی در نشست‌های برگزار شده در دانشگاه لوکزامبورگ، نظریه و عمل را با هم پیوند می‌دهد تا تفکر در مورد ایجاد یک جامعۀ منسجم‌تر را پیش ببرد.

@bwnspersian

🔹 لوکزامبورگ: غلبه بر انفعال از طریق جامعه‌سازی

سرویس خبری جامعۀ بهائی - ۷ تیر ۱۴۰۳

اش-بلوال (ESCH-BELVAL), لوکزامبورگ — طی سه سال گذشته، گفت‌وگویی رو به گسترش در لوکزامبورگ به بررسی نقش جامعه در غلبه بر چالش‌های انفعال و تفرقۀ اجتماعی، از طریق بررسی علل اصلی آن‌ها پرداخته است. این ابتکار که توسط بهائیان آن کشور تسهیل شده، با گرد هم‌ آوردن دانشگاهیان و اعضای جامعۀ مدنی در نشست‌های برگزار شده در دانشگاه لوکزامبورگ، نظریه و عمل را با هم پیوند می‌دهد تا تفکر در مورد ایجاد یک جامعۀ منسجم‌تر را پیش ببرد.

ژان-پیر اشمیت (Jean-Pierre Schmit)، از دفتر روابط عمومی جامعۀ بهائی لوکزامبورگ، توضیح می‌دهد که این گفت‌وگوها از بینش‌های حاصل از تلاش‌های جامعه‌سازی بهائی بهره می‌برند و شرکت‌کنندگان را تشویق می‌کند تا فراتر از حلقۀ‌ نزدیکان خود نگاه کرده و به‌طور فعال به رفاه جوامع گسترده‌تر خود کمک کنند.

آقای اشمیت می‌گوید: «غلبه بر رخوت و پرورش کنشگری کار ساده‌ای نیست. چالش‌های انفعال در اجتماع مدرن فراگیر است، جایی که تمایل به سرگرم شدن از کودکی توسط نیروهای اجتماعی مختلف پرورش می‌یابد.»

آقای اشمیت در گفت‌وگو با سرویس خبری خاطرنشان کرد که با وجود این چالش، تلاش‌های جامعه‌سازی بهائی بینش‌های ارزشمندی را ارائه می‌دهند. این تلاش‌های آموزشی و خدماتی، محیط‌هایی را ایجاد می‌کنند که در آن شرکت‌کنندگان خود را در حال پیمودن مسیری جمعی برای کمک به بهبود اجتماعی از طریق اقدامات عملی در محله‌های خود می‌بینند.

او گفت: «در این فرآیند، همسایگان یاد می‌گیرند که با هم در مورد نیازهای خاص، مانند تربیت اخلاقی فرزندانشان مشورت کنند.» با رسیدگی به این نیازها، شرکت‌کنندگان یکدیگر را بهتر درک می‌کنند، به نقاط مشترک بیش از تفاوت‌ها توجه می‌کنند و حس عمیقی از یگانگی ذاتی نوع بشر شروع به شکوفا شدن می‌کند.

بخشی از مشارکت جامعۀ بهائی در گفتمان انسجام اجتماعی شامل مجموعه‌ای از کارگاه‌های سالانه و گروه‌های مطالعاتی است که هر دو هفته یک بار، طی سه سال گذشته، به بررسی این موضوعات با دانشگاهیان و کنشگران جامعۀ مدنی پرداخته‌ است. این کارگاه‌ها به میزبانی مشترک دفتر روابط عمومی بهائی لوکزامبورگ و پروفسور رابرت هارمسن (Robert Harmsen)، رئیس دانشکدۀ علوم انسانی، آموزش و علوم اجتماعی در دانشگاه لوکزامبورگ برگزار شده‌اند.

در طول این کارگاه‌ها، یک مشاهدۀ کلیدی، تأثیر بیماری همه‌گیر بر پویایی‌های اجتماعی بوده است. از یک سو، بیماری همه‌گیر، حس مراقبت و وحدت را در جامعه تقویت کرد، چرا که مردم برای حمایت از یکدیگر دور هم جمع شدند. از سوی دیگر، همانطور که پروفسور هارمسن در طول این مجموعه‌ کارگاه‌ها تأکید کرده است، بیماری همه‌گیر همچنین شکاف‌ها و نابرابری‌های اجتماعی موجود را تشدید کرد.

این تأثیر دوگانه موضوع محوری گفت‌وگوها بوده است که هم بر پتانسیل افزایش انسجام اجتماعی و هم بر چالش‌هایی که باید برطرف شوند، تأکید می‌کند. آقای اشمیت توضیح داد، در حالی که بحران سلامت نابرابری‌های عمیق‌تری را آشکار کرده است، جوامعی که ظرفیت خدمت به یکدیگر را تقویت می‌کنند، در حال یادگیری غلبه بر ذهنیت «ما در برابر آن‌ها» هستند. او گفت، این تغییر، جوامعی برون‌گرا را پرورش می‌دهد که فراگیر بوده و پذیرای افراد با پیشینه‌های متنوع، از جمله کسانی هستند که به تازگی به لوکزامبورگ آمده‌اند.

لیزا مک‌لین (Lisa McLean)، مدیرعامل رادیوی جامعه‌محور آرا (Ara) و یکی از شرکت‌کنندگان قدیمی در این فعالیت‌ها، بر اهمیت کارگاه‌ها و گروه‌های مطالعه تأکید کرد و گفت: «این برنامه‌ها فضایی برای تأمل با افراد همفکر فراهم نموده و به ما کمک کردند تا تجربیات خود را در بستری گسترده‌تر درک کنیم.»

آقای اشمیت توضیح می‌دهد که کارگاه‌های آینده همچنان به بررسی ویژگی‌های جوامع پویایی ادامه خواهند داد که حس هویت مشترک به عنوان اعضای یک خانوادۀ انسانی را ترویج می‌کنند.

https://bit.ly/3W7juWT
@bwnspersian

#داستان_ما_یکیست: یادآوری سالی که هنر الهام‌بخش تفکر و تامل در جهان شد

روز ۱۸ ژوئن، سالگرد کمپین #داستان_ما_یکیست توسط جامعۀ جهانی بهائی است؛ کمپینی که برای گرامیداشت یاد و خاطره ۱۰ زن بهائی، که چهار دهه پیش در شیراز، به دلیل باورهایشان در یک شب به دارآویخته شدند، راه‌اندازی شد.

@bwnspersian