Hikoyalar dunyosi

__Уйғондингми? Маликам
Шухрат Сорани юзидан ўпди.
__Дадаси.... Мен яшагим келяпти..
Сорани кўзларидан беихтиёр ёш қуйилиб келар эди.
__Албатта яшайсан, бу бизга берилган синов. Сен ёмон ўйга борма.
Шухрат Сорани махкам бағрига босиб йиғлаб юборди.
__Ўзингиз хам ишонмаяпсиз а? Мени яшашимга?
__Нималар деяпсан? Мени бундай қийнама гўзалим, менга сенсиз хаёт қоронғу, сенсиз мен бу дунёда яшай олмайман.

Тахорат олиб кириб, Сорани олдига жойнамоз солиб намоз ўқишни бошлади.
Сора безовта бўла бошлади.
Шухрат кўз қирида буни сезсада намозини бузмай, ўқишда давом этди..
Шухрат кўзларида ёш билан намоз ўқиб тугатди.
Икки ёнига салом бериб, дуо қилдида шошиб Сорани қўлларини ушлади. Қўллари муздек эди.
__Болаларим, сизга омонат...
__Сорам, мени қўрқитма.

__Лайло хой Лайло
__Лаббай ойижон
__Укалариз олиб келган овқатни товуқларга тўкиб беринг ким ейди уни
__Нега?
__Менга гап қайтармай ташанг дедим
Лайло еғлаб еғлаб овқатни тўкиб келди
Эссиз шуни укаларим еганда бўларди бечоралар ўзлари емай бизга олиб келишганди
Ойижон мени кечиринг шунча қийналиб қилган нарсангизни увол қилдим
Лайло орқа тарафда дод деб еғлаб юборди

#ЖИЛВА
136

— Бу кулгунинг маъносини сўрасам айтасизми?
— Мени оз бўлса ҳам билиб олганингизга хурсанд бўлганимдан.
— Хўп, — Исфандиёр бироз жим турдида, — сизга яна бир нечта саволларим бор эди, агар қарши бўлмасангиз.
— Бемалол, лекин ундан олдин бир масалада сизнинг фикрингизни билмоқчи эдим. Чунки бу мен учун жуда муҳим.
— Қулоғим сизда, — Исфандиёр жиддий тортди.
— Мен тўйдан кейин ҳижобга киришни ният қилгандим. Шунга сизнинг фикрингиз қандай? — Феруза ўйлана-ўйлана гапираркан, Исфандиёрнинг кўзларида ҳайрат ва қувонч порлади.
— Наҳотки сиз? — Исфандиёр ўзи билмаган ҳолда қизга тикилиб қолди.
— Нима бўлди? Ёки бунга қаршимисиз? Олдиндан айтиб қўяй, қарши бўлсангиз ҳам мен ҳижобга кираман.
— Йўқ қарши эмасман. Негаям қарши бўлай? Ўзи мен ҳам шуни айтмоқчи эдим, — Исфандиёр бу сафар хурсандчилигини яшира олмади. — Феруза, — қизнинг исмини ўзгача меҳр билан талаффуз қиларкан, — сиз ўзгачасиз.
— Айнан қандай? — қизнинг нигоҳлари самимий эди.
— Бир қарашда жиддий ва совуққон кўринасиз, — бу гапдан кейин Ферузанинг қошлари хиёл кўтарилди, — яқиндан билган сари беғубор, самимий эканлигингиздан инсоннинг баҳри-дили очилади.
— Буни билмас эканман.
— Яна камтарсиз, ҳеч ўзингизни катта олмайсиз.
— Катта олгидай мен ким бўлибман? Ҳаммамиз ҳам оддий бандамиз. Ҳеч ким ҳеч кимдан ортиқ эмас.
— Тўғри, — Исфандиёр қаршисидаги қиз худди ўзи истагандек иймонли, эътиқодли, пасфеъл эканлигидан мамнун эди.

🍃🍃🍃

— Дилором, — Аббос қўлида гул билан қизнинг йўлини тўсаркан, — бир марта мени эшитинг.
— Йўқ, — Дилором ён-атрофга қўрқибгина қараб қўяркан, — жонингиздан умидингиз бўлса, ортиқ йўлимдан чиқманг. Йўқса акамга айтиб бераман.
— Дилором мени ҳеч қандай ёмон ниятим йўқ, — Аббос гулни унга узатаркан, — фақат биргина имкон.
— Мен жавобимни айтдим. Омон бўлинг, — Дилором уни айланиб ўтиб, тез-тез юрганча кетиб қолди.
— Тушунарли, — Аббос хўрсиниб қўйганча, — ойимни ишга соладиган пайти келди шекилли, — телефонини қўлига олиб, ойисининг рақамини терди, — ойи, мен уйланишга розиман, — қисқа гудокдан кейин жавоб берган ойисига қарорини айтди, — мен сизга келин топдим.

🍃🍃🍃

— Яна неча марта айтай, мен ҳеч кимни ўлдирмадим, — Олтиной деярли бир ҳафтадан бери фақат бир гапни такрорлайвериб чарчаб кетганидан асабий бўлиб қолганди, — ўша муллаваччани ўлдиришдан менга нима фойда?
— Бурхоновни ўлдириш ниятингиз бўлмаса, нега машинани йигитлар устига ҳайдагансиз? Ёки Ражабовни ўлдиришни мўлжаллаганмидингиз? — Мансур саволларни ҳар қанақасига айлантириб кўрса ҳа, ундан аниқ жавоб ололмагач, саволларни яна бир бошдан бера бошлади.
— Мансур, — шу пайт хонага Ботир шошиб кириб келди, — Ражабовнинг уйи атрофида биттаси ўралашиб юрибди деганим эсингдами? Ўша нусхани бир неча кундан бери кузатиб юргандик. Топчи, у бизни қаерга олиб борди?
— Қаерга экан?
— Шаҳардаги энг катта дорифуруш Сатторни олдига олиб борди.
— Мана буни силжиш деса бўлади, — Мансур столга бир уриб қўяркан, — сен Сатторни танийсанми? — Олтинойга юзланди.
— Йўқ, умуман эшитмаганман.
— Яхши, — олдидаги қоғозга бир нарсаларни ёзиб қўйдида, — сизга рухсат. Кетишингиз мумкин.
— Ростанми? — Олтиной қулоқларига ишонмасдан қайта сўради, — мен озодманми?
— Ҳа.
— Бемалол кетаверсам бўладими?
— Ҳа бемалол, бехижолат. Бутунлай озодсиз. Яна ўз ҳаётингизга қайтишингиз мумкин.
— Катта раҳмат, — Олтиной хурсанд бўлганча сакраб юборай деди. У чиқиб кетиши билан,
— Нега уни қўйиб юбординг? — Ботир ҳеч нарсани тушунмасдан сўради.
— У ростан Сатторни танимайди. Таниса ўз оёғи билан боради. Ҳозирча уни қўйиб юбориб, ортидан одам қўямиз. Кўрайликчи, — Мансур режасини айтди.

#ЖИЛВА
135


— Шунақа жим юраверамизми? — Азиз Кумуш опанинг ёнига зарда қилганча кириб келаркан, — бир ҳафтадан кейин у уйланяпти, биз эса ҳеч нима қилмаяпмиз.
— Бунча асабийлашиш шарт эмас, — Кумуш опа қўлидаги флешкани айлантириб ўйнаб қўяркан, — майли уйланаверсин. Биз ҳам чиройли тўёна билан борамиз тўйига, — кулди.
— Яъни? — Азиз ҳеч нимани тушунмади.
— Ўшанда кўрасан. Сен жимгина тўйга бор. Тўйда ҳаммани ажойиб сюрприз кутмоқда.

🍃🍃🍃

Тўйни эртаси куни Зокир никоҳ гувоҳномасини кўтариб, Имроннинг олдига келди.
— Мен келишувни бажардим, — Имроннинг олдига никоҳ гувоҳномасини ташлади, — энди сени навбатинг.
— Буни қарая, — Имрон никоҳ гувоҳномасини айлантириб томоша қиларкан, — табригимни қабул қил. Ола хуржун муборак.
— Сен гапни қисқа қилда, ваъдангни бажар, — Зокир никоҳ гувоҳномасини унинг қўлидан юлиб олди.
— Сенга синглимни берибмидим? — Имрон унга хотиржамгина қаради.
— Яъни? — Зокир асабийлашганча у томонга эгиларкан, — сен ҳозир гапингдан қайтмоқчимисан?
— Баракалла, — Имрон унинг юзига енгилгина шапатилаб қўйди, — бирам ақлли йигит экансан. Энди эса кетишинг мумкин, чунки мени ишларим жуда-жуда кўп, — Имрон ўрнидан туриб, дадаси айтган ҳужжатларни тайёрлашга тушиб кетди.
— Менга қара, — Зокир асабийлашганча стол устидаги ноутбукни отиб юбораркан, — эркак кишида лавз бўлиши керак.
— Йўғэ? — Имрон ўзини ҳайрон бўлгандек тутганча, — буни билмаганимни қара, — лабини қийшайтириб қўйди, — буни менга бир қизни номусини топтаб, қочиб кетган ва ўз нафси учун яна унинг ёнига қайтган, камига уй ва машина учун унга уйланган эркак айтяпдими? — "эркак" сўзига алоҳида урғу бериб гапирди.
— Бу энди мени ишим. Сен эркак бўлиб....
— Тсссс, — Имрон унинг гапини бўларкан, — мен шунчаки сени Зуҳрага уйланишинг учун мажбур қилдим холос. Бу билан сени эрта ёки индин кўчада кимлардандир қолган суякни ғажимаслигингни таъминладим. Чунки Зуҳра ўзинг пиширган ош. Фақат ўзингга тегишли ва сен унга эгалик қилдинг.
Зуҳра яхши қиз. Сенга ундан ортиқ бойлик керакмас менимча.
— Сен ҳали мени ўйин....
— Йўқ, шунчаки сенга ёрдам бердим. Энди эса эшик анави тарафда, у ердан чиқиб қаерга юришни ўзинг билсанг керак? Билмасанг, котибадан сўрасанг тушунтириб юборади, — Имрон шундай дедию, худди у йўқдек ишини давом қилдираверди. Зокир яна бир нарсалар демоқчи бўлдию, лекин бу фикридан қайтиб аламзадалик билан чиқиб кетди, — аҳмоқ, — Имрон у чиқиб кетган эшик тарафга қараб қўйганча бош силкиди.

🍃🍃🍃

— Тўйга менга раҳмингиз келгани учун розилик бермадингиз деган умиддаман? — Исфандиёр официант олиб келган чойдан хўплаганча сўради.
— Йўқ, — Феруза шарбатига тикилганча, — менга китобни севувчи инсонлар ёқади. Сиз шундай инсонлар сирасига кирасиз. Мана шунинг учун ҳам розилик бердим.
— Демак, китоб денг? — Исфандиёр лабининг четида жилмайиб қўйди.
— Менимча сиз бунга шубҳа қилаяпсиз? — Феруза синчиков нигоҳларини йигитга қадади.
— Сиз бўлса изоҳ беришга мажбур эмаслигингизни айтмоқчи бўлаяпсиз, — буни эшитган Ферузанинг юзига кулгу югурди.

🎉 Tabriklaymiz! Siz testingizni yaratdingiz.

Test havolasi: https://t.me/DostlikTestBot?start=s_5234072380

Uni barcha ijtimoiy tarmoqlarda tarqating va barcha do'stlaringiz va tanishlaringiz bilan baham ko'ring. Keling, ular sizni qanchalik yaxshi bilishlarini ko'ramiz 😉

#ЖИЛВА
134


Орадан бир ҳафта ўтди.
Бу орада Назира опа анча ўзига келиб касалхонадан чиқди. Камроннинг қарори билан икки тараф тўйга тайёргарликни бошлаб юборди. Шу кунларда Робия опадан бахтли одам йўқ. Ахир ҳа демай қўшалоқ келин тушуради. Бўлажак келинлари бир-биридан ақлли, оқила, гўзал, ҳавас қилса арзигулик қизлар.
Бутун бир куни битта келин кўйлак танлаш учун кетказган Имрон асабий уйга қайтаркан, кўчасининг бошида турган таниш башарини кўриб асаби баттар таранглашди.
— Ҳа кел, ўзи битта сен кам эдинг, қолиб кетмай дебсанда? — машинани четга олиб тўхтатди. У машинадан тушар-тушмас Зокир ёнига югуриб келди, — нега келдинг? — Имрон у саломлашиш учун узатган қўлига ҳам қарамасдан сўради.
— Тўйга таклифнома олиб келгандим. Икки кундан кейин тўй. Келишганимиздек мен Зуҳрага уйланяпман, — таклифномани узатаркан, — ҳалиги тўёна....
— Сен олдин уйланиб, у билан қонуний никоҳдан ўт, тўёна ана ундан кейин бўлади, — Имрон бошқа гапим йўқ дегандек машинага ўтирдию, газни босди.
— Бунга ишониб аҳмоқ бўлиб қолмасам бўлди эди? — Зокир асабий сочини силаб қўяркан, — ҳа майли кўраверайликчи, Зуҳрага уйланганимда ҳам ютқазмайман. Оиланинг битта қизи. Яхшигина мерос тегиши аниқ, — иршайди.
— Куйдирги деганимча бора, — Имрон хонасига кириши билан кўйлагини ечиб отаркан, — қайсарлик қилмай мен айтган кўйлакни кийса нима ўзгаради ҳайронман? Ҳаммаси ҳам оқ кўйлакку. Йўқ, бу куйдирги асабимни эговлаши шарт. Ҳа майли, ҳозирча ўз билганини қилиб тураверсинчи, уёғини тўйдан кейин кўрамиз. Мен тўй куни маликалардек бўлсин десам, бу қиз йўқ оддий кўйлакда чиқаман дейди, эҳ куйдирги, куйдирги.

🍃🍃🍃

— Рости ҳали ҳам ишона олмаяпман, — Дилнура салондан чиқаркан, кўзлари бахтдан порлаганча Камронга қараб қўйди.
— Нега? — Камрон атай сўради.
— Мен рости ҳаммаси сароб бўлиб қолади деб қўрқардим. Чунки фақат қиз бола севса, йигитнинг кўнгли бўлмаса....
— Жим, — Камрон тўхтаб уни ўзига қаратаркан, — бу ҳақида бошқа гапирма. Энди мен ёнингдаман, — унинг пешонасидан ўпиб қўйди. Унинг жудаям яқин турганидан эса, Дилнуранинг юраги хапқириб кетди. — Кеттик, — унинг қўлидан ушлаганча машина тарафга юраркан, — бир ҳафта эсли қиз бўлиб юр, холамни асабийлаштирма.
— Нима бир ҳафтадан кейин ақлсиз бўлишим мумкинми? — Дилнура қиқирлаб кулди.
— Уёғини бир ҳафтадан кейин ўйлаб кўрамиз, — Камрон кўз қисиб қўйди. Дилнуранинг икки юзи қизариб кетди. Уялганча бошқа тарафга қараб олди.

🍃🍃🍃

Бугун тўй.
Зуҳра оппоқ келин либосида куёв келишини интиқлик билан кутар экан, ён-атрофидагиларнинг ҳеч бир гапи қулоғига кирмасди. Ташқарида куёв келди деган овозни эшитдию, юраги алланечук бўлиб кетди. Минг қилса ҳам, Зокирни чиндан севади. Севгилисига турмушга чиқиш эса ҳар бир қиз учун ўзгача бахт, ўзгача қувонч.
Эшик очилиб, қўлида гул билан Зокир кириб келиши юраги кўксидан чиқиб кетай деб урарди.
Улар катталардан оқ фотиҳа олиб, Зуҳранинг уйини тарк этишди.
Тўй жуда чиройли ўтди, ҳамма уларнинг бир-бирига мослигини айтиб, бахтлар тилашди
Тўй тугаб, келин-куёвни ҳам уйига кузатишди. Янгалар керакли маслаҳатларни бериб, Зуҳрани тайёрлаб чиқиб кетишгач, Зокир хонага кириб келаркан, Зуҳра энг аввало чиройли қилиб келин салом қилди.
— Етарли, — Зокир келиб унинг рўмолини оларкан, — бунақа нарсаларни қўй. Кел яхшиси ҳар доимгидек, асосий ишга ўтайлик, — деганча уни кўтариб ётоққа ташлади.

#ЖИЛВА
133


Камрон сочини қуритиб бўлиши билан, кийиндию касалхонага шошди. Машинани ҳам ҳеч нимани ўйламасдан, катта тезликда ҳайдаб кетаркан, нега айни пайтда Дилнуранинг ёнига шошаётганини ўзи ҳам тушунмас эди.
— Бу шунча одамийлик, — ўйлади у, — лекин ўша куни унга уйланаман деганимчи? Бекор қилдимми? Менимча, йўқ. Ахир, Дилнура жуда яхши қиз. Содда, самимий, беғубор.
Камрон касалхонага кириб келганида Дилнура аллақачон уйғонган ва яна ойим деб роса тўполон қилишга ҳам улгурганди.
— Ойимни ёнида ўтираман, — ойисининг палатасидан докторнинг мажбурлаши билан чиқиб келаётган Дилнура тинмай йиғлар, докторни уриб ҳам қўярди.
— Дилнура, — Камрон югуриб унинг ёнига келди, — бўлди йиғлама.
— Ойимнинг ёнига киришни хохлайман, — йиғлаб Камроннинг қўлларига ёпишди.
— Хўп, кирасан. Олдин юзингни юв, ўзинга келиб ол. Кейин кирамиз.
— Аниқми? — умид билан қаради.
— Ҳа аниқ, — Камрон уни суяганча ўзининг палатасига олиб кирди, — мана шу ерда ўтир. Мен ҳозир доктор билан гаплашиб келаман, — Камрон қизни ётқизиб, устини ёпдию, палатадан чиқди.
— Сиз билан Назира Болтаева гаплашиб олиши кераклигини айтганди, — Камрон чиқиши билан доктор унга Назира опанинг илтимосини етказди.
— Хўп, — Камрон палатага кириб келаркан, Назира опа уни синиқ табассум билан кутиб олди. — Ассалому алейкум, — кириши билан салом берди.
— Яхшимисиз ўғлим? — Назира опа курсига ишора қилганча, — сизга айтадиган гапларим бор, — Камрон бош чайқаб қўйганча стулга келиб ўтирди, — фақат бошқача тушунманг, илтимос. Мен сизни ўз ўғлимдек кўрганим учун айтаяпман. Биласиз, Дилнуранинг сизда кўнгли бор. Фақат уни беҳаёликда айбламанг. Аслида у жуда содда, беғубор қиз. Фақат кичиклигидан эрка, ўз айтганини қиладиган бўлиб катта бўлган. Ёлғиз қизим деб кўнглига қараганман, — бироз жим бўлиб қолдида, кейин яна гап бошлади, — мени аҳволим шу, ётишим шу. Шунга мендан кейин уни ёнида сиз бўлишингизни истайман. Агар йўқ демасангиз....
— Сиз буёғидан хавотир олманг. Мен Дилнурани ёлғизлатиб қўймайман, — Камрон шўрлик аёлнинг кўнглини хотиржам қилишни жуда-жуда хохларди.

🍃🍃🍃

— Мен қаердаман? — тун ярмидан ўтганда Олтинойнинг калласи жойига келди, — панжарами? — атрофга кўзини қисиб қараркан, — вой палакат, — кулди, — бу Журъат деганлари ҳали искович эканда? Ким бор? — келиб темирни уриб бақира бошлади, — мени қўйиб юборинглар, — овози борича бақирарди.
— Жим бўл! — қўшни камерадан бир аёлнинг норози эшитилди, — ухлагани қўясанми?
— Овозингни ўчириб ухлайвер, — Олтиной ҳам пас кетай демай бақирди.
— Ўўўў шаллақи, — бояги аёл Олтиной ўтирган камерага яқинроқ келганча, — яхшиликча унингни чиқармай ўтир. Акс ҳолда, қўлимга тушишинг билан сочингни битталаб юламан.
— Билганингни қил, — Олтиной жеркиганча, яна бақира бошлади, — ким бор? Очинглар эшикни...

🍃🍃🍃

Феруза хонасида ўтирганча қабул қилган қарори ҳақида ўйларкан,
— Менимча тўғри қилдим, — бошини ёстиққа ташлади, — Исфандиёр яхши йигитга ўхшаб кўринганди. Китоб ўқиган одамдан ёмонлик чиқмайди. У билан бахтли бўлишимга ишончим комил. Уни ҳам ҳаётга қизиқишини уйғотиб оёққа турғазиб юборсам, кейин биздан ҳамма ҳавас қиладиган жуфтлик чиқиши аниқ, — Феруза ҳаёлан келажак режаларини туза бошлади.

#ЖИЛВА
#парча



— Йўқ, бу сафар осонликча қутула олмайсизлар. Мен ҳам сиздан энг азиз инсонингизни тортиб оламан, — Кумуш алам ва нафрат билан бақирганча Имрон томон югурди. Буни кўрган Бибисора Имронни итариб Кумушга ўзини тутиб берди. Бибисорани қучоқлаб олган Кумуш учинчи қаватдан пастга қулади.
— Йўўўўўқ, — у томонга югурган Имронни Нусрат ака ушлаб қолди.

#ЖИЛВА
132


— Биз шу ерда бўламиз, сен уйга бориб кийимнингни алиштир, бироз дам ол, — Робия опа Камроннинг уст-бошига қараб қўйганча гапирди.
— Йўқ, мен шу ерда....
— Эее Рамео, — Имрон ўрнидан турди, — тушеее олдимга. Уст-бошинга қара. Кўрган одамни қусгиси келади, — бурнини жийирди.
— Ака мен....
— Мен нима дедим? — Имрон укасининг елкасидан ниқтаб юр дегандек қилди.
— Лекин ака мен...
— Сенга юр дедим, — Имрон бу сафар уни судрагудек ҳолда касалхонадан олиб чиқиб кетди.
— Ака мен Дилнуранинг ёнида бўлишим керак эди. Ўзингиз вазиятни кўриб турибсизку, — Камрон норози бўлганча машинага ўтирди.
— Уст-бошингни алиштириб яна келасан. Ҳозир эса жим кет, усиз ҳам жуда чарчаганман, — Имрон машинани ўт олдирди.

🍃🍃🍃

Талъат юз-қўлини ювиб, уст-бошини тўғирлаб олдию, уйига йўл олди. Эшик олдига келиб уйига бир қараб қўяркан, хона чироғи ёниқ эканлигини кўрди.
— Йўқ, Озода бу сафар тушунади. Чунки мен унга хиёнат қилмадим. Ахир, бу иш юзасидан, — ўзига гапирганча қўнғироқчани босди. Икки дақиқа ўтмасдан эшик очилиб, Озоданинг хомуш юзи кўринди, — янами? — Талъат хўрсинганча уйга кираркан, — Озош, — келиб аёлининг белидан тутиб ўзига яқинроқ тортди, — илтимос сен ҳам шунақа қилмагин? Ахир бу касбим шунақа.
— Лекин бу ишда фақат сиз эмаску, — Озода йиғлагудек бўлиб эрига қаради.
— Тўғри, лекин ҳаммамизнинг ўз ишимиз бор. Бизнинг ишда умуман хато қилиш мумкин эмаслигини ўзинг тушунасанку. Ўзинг оқила аёлсан, — Талъат аёлини янада яқинроқ тортиб, олдин юзидан, кейин бўйнидан ўпиб қўяркан, — сени жуда соғиндим, — қулоғига пичирлади. Ахир нима қилса ҳам у эркак. Боя Олтиной тегиниб, роса қийнади шўрликни. Шунда ҳам ўзини тутиб, аёлига берган сўзида турди. Бунинг устига шунча гапдан кейин ҳам Олтиной билан ўз нафсини қондириш, ёниб турган оловга ўзини отиш билан тенг бўларди. Тузалмас касал орттириб олса, ана ундан ёмони йўқ. Шунинг учун ҳам сабр қилди.
— Кела солиб суюлманг, — Озода эрини ўзидан итараркан, — олдин ювуниб чиқинг, ана ундан кейин....
— Бўлдида, — Талъат тиржайганча ювиниш хонасига кириб кетди. Озода эса ётоқхонага ўтиб, эрини чиройли бўлиб кутиш олиш ҳаракатига тушиб қолди.
Талъат ювиниб, битта шўртикда хонага кириб келар экан, чиройли тунгги кўйлакда турган аёлини кўриб ўзини тутиб тура олмади. Бўйнидаги сочиқни ташлаб, келиб аёлини белидан тутиб ўпа бошлади.

🍃🍃🍃

Камрон уйга кириб ювиниб чиқдию, яна кетишга тайёрлана бошлади.
— Секин-секин, — нималардир кавшаганча Имрон кириб келди, — бунча шошасан? Борасан ўша Жулеттангни олдига.
— Ака ҳозир уни ёнида бўлишим керак, — Камрон шошиб сочини қуритаркан, — иложи борича уйғонганича боришим керак.
— Югур-югур, — Имрон энгса қотириб қўйганча чиқиб кетди.

#ЖИЛВА
131


Назира опа ўзига келиши билан Робия опа ёнига кириш учун рухсат олди.
— Нега мендан яширдингиз? — Робия опа кириши билан ранги синиққина бўлиб ётган дугонасини кўриб йиғлаб юборди, — ахир ўша куни....
— Йиғламанг, — Назира опа жилмайишга ҳаракат қилди, — мен шунчаки сизни хавотирга қўйгим келмади.
— Ахир биз бегона эмасмизку. Энг яқин дугонангиз бўлсам, — Робия опа келиб дугонасининг қўлидан тутиб ўтирди, — ҳозир яхшимисиз?
— Ҳа, — Назира бир-икки йўталиб қўйдида, — Робияхон сиздан бир илтимосим бор эди. Сўнгги ўтинчим десам ҳам бўлади.
— Нега унақа дейсиз? Ҳали кўрмагандек бўлиб кетасиз.
— Энди ҳар эҳтимолга қаршида. Бирдан шунақа кетиб қолсам, айтолмай кетмай дейманда, — Назира опа иложи борича мулойимлик билан гапирарди. — Менга нимадир бўлгудек бўлса Дилнурани ўзингиз яхши жой топиб узатинг. Чунки дадаси ва акасидан, — мана шу ерида жимиб қолди. Кўзларида ёш қалқиди.
— Унақа деманг. Ҳали кўрмагандек бўлиб кетасиз. Дилнурани ҳам ўзингиз узатасиз. Ҳали ўғлингиз ҳам, эрингиз ҳам қайтишади.
— Балки, — Назира опа кўз ёшларини кўрсатмаслик учун юзини девор тарафга бурди. Робия опа яна бироз ўтирмоқчи эди, лекин ҳамшира кўп ўтириш мумкин эмас деб чиқариб юборди. Назира опа эса ўз ҳаёллари билан қолди.
Эри анчадан бери Америкадан қайтмай юрганининг сабабини таҳмин қилиб юрарди. Лекин асосли сабаб топа олмагач, жим эди. Кечаги видео қўнғироқ эса ҳаммасини ойдинлаштирди. Эрининг анчадан бери йўқлиги, ўғлининг кам хабарлашишидан хафа ҳолда ижтимоий тармоқларни айланиб чиқаётган Назира опага бегона рақамдан видео қўнғироқ бўлди. Қараса, рақам Американики. Балки эримдир деб ўйлаб, хурсанд бўлиб кетганча жавоб берган аёл шўрлик экранда бегона аёлни кўриб ҳайрон бўлди. Ўзини Жамила деб таништирган бу аёл, айтишича кундоши экан. Бу ҳам майли, эрининг ўша ёқларда уйланганини ўғли ҳам билар ва ўғли Дилшод бугун ўгай онасининг қизига уйланаётган экан. Назира опага алам қилгани ўзи туғиб, катта қилган ўғли умуман бегона аёлни ойи деб бағрига босяпти. Мана шундай унутилмас кунида ўз онасини эсламаяпти хатто. Эрининг хиёнатига чидаган аёл, ўғлининг хиёнатини кўтара олмади. Қулади, юраги хуруж қилди. Яхшиям Дилнура ойисининг олдига вақтида кириб қолди, йўқса аёл шу ётишда омонатини топширган бўлармиди?
— Вақтим борида Дилнурани ҳам яхшироқ жойга узатишим керак, — ўйлади у, — мендан кейин бутунлай ёлғизланиб қолишини хохламайман. Балки, уят ва андишани суриб қўйиб Камронжон билан ўзим гаплашарман. Ундан илтимос қилсамчи, у мени нотўғри тушунмасмикин? Лекин кўзимнинг нурини ундан ўзгасига ишона ҳам олмайманда.

🍃🍃🍃

— Ойиси, — Эргаш ака дўсти билан гаплашиб бўлиши билан қувончи ичига сиғмай аёлининг олдига чиқди, — дўстим рози бўлди. Қиз ҳам рози экан.
— Вой ростанми? — Руқия опа қўлидаги чойнакни қўйиб, хурсандлигидан йиғлаб юборди.
— Яна қанақа розилик? Яна қанақа қиз? — оч бўлгани учун нимадир ейиш учун ошхонага чиққан Исфандиёр бироз тушунмади, — яна нимани бошлаяпсизлар?
— Тўй бошлаяпмиз ўғлим, сени тўйингни, — Руқия опа жилмайганча келиб Исфандиёрнинг пешонасидан ўпиб қўяркан, — илоҳим бахтли бўлгин.
— Ойи шу аҳволимда яна қанақа тўй? Ҳали оёққа тураманми йўқми, буни билмаймиз ҳам, — иложсизликданми Исфандиёрнинг қўллари мушт бўлиб тугулди.
— Феруза жуда яхши қиз. Ҳали сени ўзи оёққа турғазиб юборади, — Эргаш ака бўлажак келини ҳақида тўлиб гапирди.
— Феруза? — Исфандиёр бу сафар ҳайрон бўлди.
— Ҳа Феруза, Набижон дўстимнинг қизи. Уни ўзинг ҳам танисанг керак?
— Ҳа, — Исфандиёр паст овозда жавоб бераркан, кўз олдига ўша куни ҳовлида унга жилмайиб қараганча "Маҳзун бўлма" асаридан парча келтирган Феруза келди.

❤️KURS❤️da

📌 Pragrammani sakachat qilish (bilasila bu pragramma play market, appstorelarda yoq)
📌 Pragrammadan regstratsiyadan oʻtish
📌 Tezkor kargo xizmati
AVIAkelish muddati 5-7kun,
AVTO kelish muddati 10-12kun
📌 Manzil kiritish
📌 Alipay orqali foizsiz tovar zakaz urish
📌 Sifatli va sifatsiz tovarlarni ajratish
📌 Yuanni soʻmga dollirga aylantirish
📌 Tovar ogʻirligini oldindan bilish ya'ni kargo pulini oldindan hisoblash
📌 Tovar zakaz qilish va boshqalar

Darslar kanalda beriladi va har bir oʻquvchi bn lichkada alohida shug'ullaniladi...to siz zakaz urishni mukammal oʻrganib olguningizgacha siz bn shugʻullanapragrammasi 0dan oʻrgatiladi, sizning birinchi zakazingiz qoʻlingizga yetib kelgunicha va siz mukammal oʻrganib olguningizcha oʻrgataman
man...hech bir savolingiz javobsiz qolmaydi ❤️

Toʻlov faqat bir marta qilinadi darsliklar sizda doimiy qoladi❤️

SKIDKA Narxda qoshilishga ulguring❤️



Otzivlarni kanalda koʻrishingiz mumkin🤪 iltimos ishonch hosil qilib keyin qoʻshiling

Maxsus𝙆𝙐𝙍𝙎𝙋𝘼𝘾𝙀kursida👇

Xitoy Tao Bao ✅ 35ming💸
Xitoy Pinduoduo✅ 35ming💸
Xitoy 1688✅ 35ming💸
Turkiya trendyol✅ 35ming💸
Temudan zakaz urish✅ 35ming💸
KAREA kursi✅ 35ming💸
AMERIKA I herb✅ 35 ming 💸
WeChat brend kantakt✅ 35ming💸
Instagram kurs ✅ 35ming💸
Telegram kurs ✅ 35ming💸
Uzbekiston optm kanalar ✅35ming💸
Turkiya optom kannalari ✅ 35ming💸


👇👇👇👇👇
❤️5×1❤️
1.Grupaga odam qoshish
2.STIKER yasash
3.Onlayn magazin ochish
4.KURATORLIK kursi
5.Foydali bot
HAMMASI 40ming💸
👆👆👆👆👆

Sayt orqal daromad qlish✅ 50ming💸

FULL: 120MING🤩💸

🩷🩷🩷🩷🩷🩷🩷🩷🩷🩷🩷🩷🩷🩷
Ham o'rganib ham kuratorlk qilmoqchi bolganlar uchun hamma kursni darslklarini sotib olish✅ 200 ming💸
🩷🩷🩷🩷🩷🩷🩷🩷🩷🩷🩷🩷🩷🩷


Kurs telegramda ORGATILADI😍
💯ishonchli💯
Kursga qoshilish uchun
9860020144027255 N.M
Shu kartaga tolov qilib
Chek yuborib qoying🎀
MUROJAT UCHUN💁‍♀@llmarhooll 💕

https://t.me/Nozish1732/s/17

#ЖИЛВА
130

— Ойим, — докторнинг муолажаларидан кейин кўзини очган Дилнуранинг биринчи гапу шу бўлди.
— Яхшимисан? — Камрон унга хавотирли боқди.
— Ойимни кўрмоқчиман, — Дилнура энди тураётганди,
— Қимирламанг, — доктор тезда жойига ётқизиб қўйди, — ҳозир сизга ўрнингиздан туруш мумкин эмас. Бошингиз айланиб, кўнглингиз айниб қайт қилишингиз мумкин.
— Мен ойимни кўришим керак, — Дилнура қайсарлик қилиб бошини кўтариб энди ўрнидан турмоқчи эди, боши айланиб йиқилай деганда Камрон тутиб қолди.
— Мен нима дедим? — докторнинг қошлари хиёл чимирилди.
— Мен ойи...., — гапини тугатмасидан кўнгли айниб, Камроннинг елкаси аралаш кўксига қайт қилиб ташлади.
— Ҳамшира, — доктор беҳолгина бошини кўтарган Дилнурани ёнбошлаб ётқизаркан, эшик очиб ёпилганини эшитиши билан, — тезда тоза сув ва сочиқ олиб келинг, — қарамасдан гапирди.
— Мен ҳалиги...., — Робия опа нима дейишни ҳам билмай каловланди.
— Сиз бу ерда нима қилаяпсиз? — ҳалиям қайт қилаётган Дилнуранинг бошини ушлаб туринг дегандек Камронга қараб қўйганча Робия опадан сўради.
— Булар ойим бўладилар, — Камрон Дилнуранинг бошини тутиб турганча ойисидан олдин жавоб берди.
— Мен сув ва сочиқ олиб келаман, — доктор чиқиб кетиб, тезда қайтиб келди, — мен беморнинг бошини ушлаб тураман, сиз ювиб олинг, — Робия опага юзланди, — сиз эса, — Камронга қараб, — уст-бошингизни тозалаб олинг. Мана бу сочиқ сизга, — қўлидагининг биттасини узатди.
Робия опа оҳисталик билан Дилнуранинг юзини юваркан, унга жуда ачиниб кетди.
— Шўрлик қизгинам-а? — нам бўлиб қолган сочларини оҳиста қулоғи ортига ўтқазиб қўяркан, юзларини меҳр билан силарди, — Аллоҳимнинг шу синови ҳам бормиди бошингда?
Дилнуранинг юзини ювиб бўлишлари билан доктор унга тинчлантирувчи укол қилиб қўйди.
— Бундай вазиятда энг тўғри йўли ҳам шу, — кўзлари юмилиб кетаётган қизга ачиниб қараб қўяркан, — онани йўқотишдек оғриқ, азоб бўлмаса керак? — докторнинг ёдига уч йил олдинги ойисининг вафоти тушди.

🍃🍃🍃

— Нима бало қилдингиз буни? — Мансур келганидан буён суюлиб, илжаяётган Олтинойга ижирғангандек қараб қўйганча сўради.
— Ҳеч нима, — Талъат елка қисиб қўяркан, — шунчаки озгина «шакар» бердим, — тиржайди.
— Ҳа сезилди, — Мансур Талъатнинг бўйнига кўз югуртираркан, — бугун уйингизга киришни истасангиз, ювиниш хонасига кириб бўйнингизни яхшилаб ювиб олинг, — кулди.
— Эслатганинг учун раҳмат ука, — Талъат чўнтагидаги овоз ёзиш аппаратини олиб, стол устига қўяркан, — мана шу ерда ҳаммаси бор.
— Раҳмат, — Мансур Олтинойнинг қаршисидаги стулга ўтираркан, — ҳа Талъат ака, — эшик ёнига борган Талъатнинг ортидан чақирди, — ҳар эҳтимолга қарши уйимни биласиз-а? — кулди.
— Ҳа, ҳа, — Талъат олд тугмаларини чиқарганча, — биринчи мартаси эмаску, — ўзига-ўзи гапирганча чиқиб кетди.
— Ҳозир бу билан гаплашиб бўлмайди, яхшиси уни камерага олиб бориб қўямиз. Ўзига келгач, сўроқ қиламиз, — Мансур шундай фикрга келгач, Олтинойни камерага олиб бориб қўйиш учун ўрнидан турғазди. Камерага келгунча, шўрлик йигитнинг ҳамма жойини ушлаб, жинни қилиб юборай деди. Ҳар ҳолда ҳали уйланмаган бўз йигит. Қизлар билан ҳам унчалик гаплашиб кўрмаган.

#ЖИЛВА
129


— Шунда дадам мени ўша ўртоғингга беряптими? — Дилноза ҳали ҳам Восиднинг қучоғидан чиқишга урунганча сўради.
— Сен қандай фикрдасан? — Восид атайдан уни янада маҳкам қучоқлаб оларкан, — сенингча, мен дўсти уйланмоқчи бўлган қизни қучоқлайдиган номардга ўхшайманми? — қошларини чимирди.
— Йўқ, лекин....
— Тўхта, энг асосий саволни бермабманку. Менга яхшилаб қарачи, оғзидаги ошни олдириб қўядиган лапашанга ўхшайманми?
— Мен ундай демадим. Лекин сен....
— Тўхта, — Восид унинг юзига янада яқин келаркан, — сен қизни тилинг чиқиб қолибдими?
— Йўқ, нега бунақа деяпсан? — Дилноза типирчилашдан тўхтаб сўради.
— Олдин сизлардинг, ҳозир сенсираб қолибсанми? — Восиднинг бир қоши хиёл кўтарилди.
— Ҳаммасига ўзинг...гиз айбдорсиз, — Дилноза гапирдию кўзларини олиб қочди. Буни кўрган Восид ёйилиб куларкан, Дилноза қандай қўйиб юборганини ҳам билмай қолди.
— Демак ҳамма айб менда? — Восид кулгудан тўхтади, — сенда айб йўқ, шунақами?
— Бўлмасамчи? — Дилноза қошларини учириб қўйди.
— Ҳа тўғри, тўғри, — Восид бироз ўйланиб турдида, — сен ҳақсан.
— Доимгидек, — Дилноза жилмайиб қўйди.
— Бўпти, уйга кир. Қўшниларинг кўриб қолиши мумкин, — Восид қўшни уйнинг чироғи ёнгач қизни уйга киришга қистади.
— Бу энди ёдингизга тушдими? Боя бошқача турувдизку, — Дилноза лаб буриб қўйди.
— Истасанг яна туришимиз мумкин, — Восид у томонга юрганди,
— Бекорларни айтибсиз, — Дилноза югуриб уйига кириб кетди.
— Тентаквой, — Восид кулиб қўйганча машинага ўтирди.

🍃🍃🍃

— Демак шу йигитда кўнглинг бор? — Раъно опа Зокирнинг совчилари келиб-кетиши билан қизининг чиройи очилиб қолганидан ҳаммасини сезганди.
— Ойи мен...., — Зуҳра нима дейишни билмай кўзларини олиб қочди.
— Тушунарли, — Раъно опа қизини хижолат қилгиси келмади, — муҳими сен бахтли бўлсанг бўлди.
Шу кундан бошлаб, икки хонадонда тўй ҳаракатлари бошланиб кетди. Бу тўйдан ҳаммадан кўра хурсанд бўлаётган бу Зуҳра. Севганимга турмушга чиқаман, Зокир акам ҳам мени севади деб еттинчи осмонларда учиб юрибди қиз шўрлик.
Зокирнинг эса ҳаёлида умуман бошқа нарсалар. Тўйни эртаси куни оладиган уй ва машина калитини ўйлаб хурсанд болапақир. Аммо, Имрон у билан ўйин қилаётганини ҳали билмайди. Билса нима қиларкин, буни ҳали ҳеч ким билмайди.

🍃🍃🍃


Касалхонага кириши билан Робия опа ичкарига шошиб кириб, қабулхонадан Назира опа ётган палатани сўради.
— Назира Болтаева ҳозирда жонлантириш бўлимида, — қабулхонадаги ҳамшира қиз тушунтириш берар экан, — сиз ҳозирча Назира Болтаеванинг қизи Дилнура Болтаевани кўришингиз мумкин. Дилнура Болтаева 9-палатада ётибди.
— Раҳмат, — Робия опа чап тарафга юраётганди,
— Ўнг томонда, — ҳамшира қаерга бориш кераклигини тушунтирди.
— Раҳмат, — Робия опа билан Нусрат ака ва Имрон ҳам палата эшиги олдига келишаркан,
— Ойиси сен кириб чиқа қол, ҳар ҳолда қиз бола нарса, биздан уялади, — Нусрат ака ўриндиқлардан бирига ўтирганча аёлига қаради.
— Дадам ҳақ, — Имрон ҳам дадасининг ёнига ўтирди, — ўзи мен умуман бу ерда ортиқчаман, — дедию телефонга қараб ўтираверди.

#ЖИЛВА
128


Имрон машинаси дарвоза олдида тўхтаркан, сал нарида уйларини кузатиб турган машина негадир унга шубҳали кўринди. Машинадан тушиб, секин у томонга юра бошлади. Уни келаётганини кўрган машина ортга бурилдида ва катта тезликда жўнаб кетди.
— Қуённи расмини чиздику, — Имрон асабий кулиб қўйганча ортга қайтаркан, — ҳозир кириб дадам билан гаплашаман, — дея энди дарвозани очганди ҳамки, ичкаридан шошиб чиқиб келган дадаси ва ойисини кўриб ҳайрон бўлди.
— Қани машинага, — Нусрат ака уни шошириб машинага чиқараркан, — касалхонага ҳайда.
— Нима бўлди? Тинчликми ўзи? — Имрон ҳеч нимага тушунмасдан сўради.
— Камрон....
— Камронга нима бўлди? — Имрон бирдан тормиз ташлаб тўхтади, — яна кимдир...
— Назира холанг касалхонага тушиб қолибди. Камрон ҳозир ўша ерда экан, — Робия опа тушунтирган бўлди.
— Демак, куёвликни ҳозирдан бошлаб юборибдида, — Имрон кулиб қўйганча машинани қайта ўт олдирди.

🍃🍃🍃

Дилноза хонасида ўтирганча бугунги учрашув ҳақида ўйларкан,
— Менимча тўғри қилдим, — ўйлади у, — ҳаммасини била туриб, дугонамнинг қўлини сўраган аҳмоқ ҳақида ўйлашимнинг ўзи ғалати, — ўзини ҳақ деб ўйлаб ўтираркан, ташқарида таниш мусиқа овози эшитилди, — ахир бу, — Дилноза шошиб ўрнидан турдию, дераза ёнига келиб ташқарига қаради. Адашмабди, чиндан ҳам дераза тагида машинасига суянганча қўлида гулдаста билан Восид турарди. — У бу ерда нима қилиб юрибди? — Дилнозанинг жаҳли чиқди, — ҳозир кўради мендан, — Дилноза югуриб чиқдию, Восиднинг қаршисига келиб тўхтаб қолди. Кўзларида алам зоҳир эди. Восидга қараб турдию, кутилмаганда унга тарсаки туширди.
— Кутганимдек, — Восид кулиб юзини силаб қўйди, — бу сенга, — гулдастани Дилнозага узатди.
— Менгами? — Дилноза унга қараб турдида, гулдастани юлиб олди, — менгая? — гулдаста билан Восиднинг ўзини ура кетди, — бу эса сенга тентак, аҳмоқ. Бевафо, бебурд.
— Нима қиляпсан? — Восид ўзини ҳимоя қиларкан, қиздан қоча бошлади, — Дилноза тўхта!
— Ярамас, — Дилноза уни қувлаб етган жойида гулдаста билан урарди.
— Дилноза тўхта, — лекин қиз уни эшитмасди ҳам, — Дилноооз! — Восид тўхтаб, унинг қўлларини ушлади, — мени эшит.
— Истамайман, эшитиш тугул, сени кўришни ҳам хохламайман.
— Дилноз гулим...
— Гулимингни бор Лайлога айт, — қўлини тортмоқчи бўлди, лекин уддалай олмади.
— Рашк қилдингми? — кулди Восид.
— Бунга арзимайсан, — Дилноза юзини бурди.
— Алдама, — Восид уни ўзига тортиб бағрига босди, — аразчим ўзимни.
— Қоч, тегма, — Дилноза Восидни уриб, бағридан чиқишга ҳаракат қилиб типирчилай бошлади.
—Жим, тек тур, — Восид уни қўйиб юбориш ҳақида ўйламасди ҳам.
— Шундай қилиб тўй қачон? — кутилмаганда машинадан Аббос тушиб келди, — куёв жўра қиламан дегансан-а? — Восидга қараб кўз қисиб қўйди.
— Бууу? — Дилнозага йигитнинг юз тузилиши таниш туюлди.
— Дўстим Аббос.
— Суюнбек, — Аббос кулганча бош чайқаб қўйди.
— Бугунги ҳали...., — Дилноза баттар асабийлаша бошлади, — сен ҳақиқий телбасан. Қўйиб юбор мени.
— Майли ошна, — Аббос "чес" бергандек, — сенга омад. Мен кеттим.
— Ёрдам учун раҳмат, — Восид қичқирди.
— Арзимайди, — Аббос қўл силкиб кетди.

#ЖИЛВА
127


— Маҳкама? — Олтиной бироз ўйланиб турдида, шарақлаб кулиб юборди, — сен ҳали ўша исковичларданмисан? — кулишда давом этаркан, — Шерзод ака сизларни таърифлаганда кўз олдимга жуда хунук эркаклар келарди. Лекин адашибман, — сузилганча келиб Талъатнинг юзини силади, — исковичлар жуда келишган бўлар экан.
— Кеттик, — Талъат уни билагидан ушлаб эшик томонга силтади.
— Ростини айтчи, чиндан мен билан аааа? — тиржайди.
— Юр! — Талъат уни судрагудек қилиб клубдан олиб чиқиб кетди.
— Сен жуда келишган экансан, — машинанинг орқа ўриндиғида ўтириб, машина бошқариб кетаётган Талъатнинг елкаларини силади.
— Тек ўтир, — Талъат унга жаҳл билан қараб қўйдида, яна олдинга қаради. Олтиной бўлса ҳали ҳам шарақлаб кулиб ўтирарди.

🍃🍃🍃

— Аҳволлари яхшими? — Назира холанинг ёнидан чиққан докторнинг ёнига келган Камрон сўради.
— Касал эканлигини билармидингиз? — доктор синчиковлик билан қараб саволга савол билан жавоб берди.
— Яқинда билгандик, — Камрон Дилнурадан эшитганини эслади.
— Бундай пайтда сиқилиш мумкин эмаслигини биласизми ахир?
— Мен....Биз....
— Тушунарли, — доктор Камронга эссиз дегандек қараб қўйди, — дориларини ўз вақтида ичиб турармиди?
— Рости мен билмайман. Чунки мен улар билан бир уйда яшамаймиз. Шунга....
— Яхши, — доктор ўриндиққа ўтирганча, — бемор дориларини ўз вақтида ичмагани, сиқилиш ва юқори қон босими туфайли юрак хуружига учраган. Бундай беморларни алоҳида парваришлаш керак. Тўғрисини айтадиган бўлсам, беморнинг кўпи билан бир йиллик умри қолган.
— Йўўўқ, — Камрон энди оғиз жуфтлаган эди ҳамки, ортидан келган Дилнуранинг овозини эшитиб ортига ўгирилди, — Йўқ ойиии, — Дилнура оғзини қўли билан ёпиб, ўтириб қолди, — ойи мени ташлаб кетманг.
— Дилнура, — Камрон келиб қизни суяб ўрнидан турғазаркан, — бўлди йиғлама.
— Айтинг ойим ўлмасин, — Дилнура ишиб кетган кўзлари билан Камронга илтижоли қараганча, — ойим ўлса мен ҳам ўламан. Айтинг, ойим ўлмасин. Ахир улардан бошқа ҳеч кимм..., — Дилнура бирдан хушидан кетиб қолди.
— Дилнурааааа, — Камрон қўрқиб кетди.
— Беморни кўтаринг, — доктор ҳам шошиб қолди, — буёққа, — боягина Дилнуранинг ўзи чиққан палатага олиб киришаркан, — ётқизинг, — ўзи эса тезда Дилнуранинг оёқларини 25-30 см баландликда кўтариб, тагига ёстиқ қўяркан, — деразани очинг, — Камронга гапирганча ўзи Дилнуранинг қўл кафтларини уқалай бошлади.

🍃🍃🍃

— Дўстим деяётганингиз фирмага ишга келган йигитнинг дадасими? — Феруза дадасининг гапларини диққат билан эшитаркан сўради.
— Худди ўша йигит. У жуда яхши йигит, лекин ҳозир.....
— Мен розиман, — Феруза ўрнидан турди, — уларга рози эканимни бемалол айтишингиз мумкин, — дедию хонасига кириб кетди.
— Дадаси ахир у йигит....
— Мен қизимга ишонаман, — Набижон ака мамнун табассум қилганча телефонини қўлига олиб, дўстининг рақамини тера бошлади.

#ЖИЛВА
126


— Жоним, — хонага кириши билан Олтиной Талъатнинг бўйнига осилиб лабларига талпинди.
— Шошма, — Талъат уни ўзидан итарганча, — сен ётоқни тўғирлаб тур, мен ҳозир, — деганча боя бармен йигитга айтиб киритган сувдан стаканларга қуйди ва қўлидаги пакетчадаги кукундан биттасига солиб яхшилаб аралаштириб юборди. — Мана бу сенга, — стаканларни кўтариб ётоқ ёнига келиб биттасини Олтинойга узатди, — ишни бошлашдан олдин бироз совиб олайлик, — жилмайди.
— Раҳмат, — Олтиной нозланганча стаканни олиб, бир кўтаришда бўшатаркан, — бўлдими ёки яна қиладиган ишларимиз борми? — қўллари йигитнинг кўйлагига югурди.
— Шошма, — Талъат сувни бемалол ичишда давом этаркан, — мен ҳали ичиб бўлмадим.
— Бўла қолинг, — Олтинойни кўзлари сузила бошлади.
— Бўлди, бўлди, — Талъат стаканни қўйиб секин қизнинг ёнига келаркан, — сен жуда гўзалсан, — бир қўли унинг белида, бир қўли билан сочларини силади.
— Сиз эса келишган ва бақувват, — Олтиной унинг билакларини силаркан, мен сизнинг кучингизни ҳис қилишни хохлайман, — унга янаям ёпишди.
— Шошма, — Талъат хафсала билан унинг юзларини силаркан, — нега шу пайтгача турмушга чиқмагансан? — қизнинг тинмай илжая бошлаганидан билдики, мақсадга кўчадиган жойига келяпти.
— Ростини айтсам, — Олтиной унинг бўйнидан қўлларини ўтқазганча ўзини орқага ташлаб куларкан, — ойим мени турмушга бермоқчи бўлгандилар. Лекин мен буни истамаганман.
— Нега? — Талъат уни ўзига тортаркан, — бир қўли билан столдаги идиш ёнидаги овоз ёзиш мосламасини тўғирлаб қўйишни ҳам унутмади.
— Менга шу ҳаётим ёқади. Мен бир хилликдан жуда тез зерикаман. Эркаклар борасида ҳам шунақа, — кулди, — менда фақат биттаси доимий эди. Шерзод акам, — Олтиной унинг исмини ўзгача энтикиб айтди, — у жуда эҳтиросли эди. Менга айнан мана шу ёқарди. Нечта эркак кўрган бўлсам ҳам, — уялмасдан очиқ-ойдин гапирарди, — ҳеч бири Шерзод акамчалик эҳтиросли эмас эди.
— Балки ойинг топган йигит....
— Эеее гапирманг шу муллаваччани, — Олтинойнинг юзи буришди, — у менга умуман ёқмади.
— Унга тегиб ҳам мазза қилмас эдим барибир, — Олтиной иржайганча Талъатнинг юзидан ўпаркан, — уни-буни қўйинг, келинг бир мазза қилайлик, — кийимларини ечишга тушди.
— Хўп, — Талъат кўйлак тугмаларини секинлик билан ечаркан, — илк учрашган кунимиз касалхонада нима қилаётгандинг?
— Ҳа уми? — илжайиб қўл силтаркан, — ўша муллаваччани ўлдираман деб шу аҳволга тушдим.
— Нима? Сен ҳали одам ўлдирганмисан? — Талъат ўзини ҳайратлангандек тутганча, ечган тугмаларини қадай бошлади, — мен сендан қўрқа бошладим. Яхшиси шу ерда ҳаммасини....
— Нималар деяпсиз? — Олтиной унинг тугма қадаётган қўлларини ушлади, — мен ҳеч кимни ўлдирмадим. Битта юк машинаси уриб юборди уларни. Ўзи ҳаммасига ўша Шерзод айбдор, — боягина "акам" лаб ётган тили энди бошқача сайрай бошлади, — у жуда кўп ёмон ишлар қилган. Ёш қизларни алдаб, бошини айлантириб тузоғига тушуриб, бир марта мазасини кўргач, уларни ўзи учун хизмат қиладиган фоҳишаларга айлантирган.
— Тушунмадим, — Талъат бу сафар чинакамига ҳайрон бўлди, — бу қандай қилиб, мен бироз.....
— У қизларни клубга олиб келади ва у қизга бир кечалик харидор топади. Харидор билан келишиб, қизни унинг ихтиёрига топширади. Фақат буни қизлар билишмайди. Чунки у харидор билан тасодифан танишгандек бўлади.
— Нима у қизлар шунчалик ақли пастми? Бир кўрган эркагининг тагига тушиб кетиб, — Талъатнинг асаби бузила бошлади.
— Йўўўқ, — Олтиной хафсаласизгина ётоқ четига ўтираркан, — олдин қизларга роса ичиришади. Жа шошиб туришган бўлишса наркотик модда беришади.
— Сенда ҳам шундай бўлганми? — Талъат унга жиркангандек қаради.
— Талайгина, — Олтиной илжайиб қўл силтади, — ҳаммаси ўша Шерзодни найранглари. Шерзод яна қора дори билан ҳам ўралашиб юради деб эшитгандим. Балки шериклари уни гумдон қилишгандир?
— Бўлиши мумкин, — Талъат жиддий боққанча, — қани тур.
— Қаёққа? Ҳали ҳеч нима қилмадикку, — Олтинойнинг юзи буришди.
— Давоми маҳкамада.

https://t.me/c/1537792384/15266

Qatnashila kanalga o'tib