baran_deklamea

https://www.instagram.com/reel/DFCqihMiiQ8/?igsh=MzduNGZkZGsyNzZy

✍ رنه سینانی :

⚜خداوند نمی‌پرسد :
چه ماشینی سوار می شدید ،
بلکه می‌پرسد چند پیاده را سوار کردید؟

⚜خداوند نمی‌پرسد مساحت منزلتان چقدر بوده ،
بلکه می‌پرسد در آن خانه به چند نفر خوش آمد گفتید

⚜خداوند نمی‌پرسد در کمد خود چه لباسهایی داشتید ،
بلکه میپرسد به چند نفر لباس پوشاندید .

⚜خداوند نمی‌پرسد بیشترین حقوق دریافتی شما چقدر بوده است،
بلکه می‌پرسد برای بدست آوردن آن چقدر
شخصیت خود را کنترل دادید .

⚜خداوند نمی‌پرسد عنوان شغلی شما چه بود ، بلکه می پرسد چقدر سعی کردید با بیشترین توانتان بهترین کار را انجام دهید .

⚜خداوند نمی‌پرسد که در همسایگی چه کسی زندگی می کردید،
بلکه می پرسد چه رفتاری با همسایگانتان
داشتید .

⚜خداوند نمی‌پرسد چند تا دوست داشتید
بلکه می‌پرسد با دوستانتان چگونه رفتار کردید .

کتاب خوب بخون؛حرفی که تو دلت هست رو بزن؛آرزوهاتو بنویس؛به اطرافت کمتر اهمیت بده؛بیشتر ورزش کن؛ به آدمایی که تو ذوقت میزنن هیچی نگو و ازشون دور بمون اینا شریعتشون اینه که انرژیت رو ازت بگیرن؛ورودیای ذهنتو کنترل کن و اجازه نده هر چیزی وارد ذهنت شه و بعدشش مطمئنا حالت خوب میشه چون تو لیاقت حال خوب رو داری!

مشکل آدم‌های امروز باهم چیست و چرا رابطه‌ها دوامِ قبل را ندارند؟ منفعت‌طلب شده‌ایم و تقصیری هم نداریم! در شرایطی که شب می‌خوابی و صبح بهای همه چیز چند برابر شده، در شرایطی که هیچ پس‌اندازی پاسخگوی تورم نیست و هیچ چاره‌اندیشی و راه میانبری آدم‌‌ها را حتی به جاده‌‌ی آرزوهایشان نزدیک نمی‌کند؛ تو مجبوری به نفع خودت فکر کنی! تو مجبوری انتخاب کنی جایی باشی که نتیجه؛ بیش از دیگران، برای خودت خوشایند باشد!
هر انسانی مسیر، دغدغه‌ها، مسئولیت‌ها و مشکلات خودش را دارد.
در شرایطی که آدم‌ها دائما به‌هم می‌ریزند و دائما ناامید می‌شوند و دائما خشمگین می‌شوند؛ به مرور زمان؛ خودخواه هم می‌شوند، منفعت‌طلب هم می‌شوند و پیش از هر دوستی و همکاری و معاشرتی، به منافعشان هم فکر می‌کنند، به زمانی که صرف می‌کنند و به اینکه آیا جای درستی ایستاده‌اند و آیا ارزش صرف کردن زمان و انرژی‌شان را دارد؟؟؟
به مرحله‌ای رسیده‌ایم که اگر بیش از حد ساده و مهربان باشی و به ارتقای خودت فکر نکنی، می‌شوی کسی که قاعده‌ی بازی را بلد نیست و از قافله‌ی آدم‌ها جا مانده!!!
با خودت می‌گویی چیز مهمی نیست و به مرور زمان، در جا می‌زنی و احساس قربانی نسبت به خودت پیدا می‌کنی و در نهایت؛ از زمین و زمانه، طلبکار می‌شوی!

https://www.instagram.com/reel/DEnjqzki03S/?igsh=dmljb3NpaWJxNGg2

من برای تو آرزوی بهترین لحظات و اتفاقات را دارم. آرزو می‌کنم دستان خدا روی سرت باشد و کائنات، حول محور رویاهای تو بچرخد. آرزو می‌کنم که بلندپرواز باشی و جسور باشی و در رسیدنِ به خواسته‌هات، کله‌شق باشی و لجباز باشی و ناامید نشونده! که خداوند، ناامیدنشوندگان را دوست دارد و کائنات، در مقابل آدم‌های بلندپرواز، تسلیم‌تر است و سر به زیرتر...
آرزو می‌کنم آرزو کنی و برای آرزوهات تلاش کنی و صبور باشی و جسور باشی و ادامه دهنده...
و کاش برسی، کاش به تمام چیزهایی که می‌خواهی برسی و بعد از این، شادتر و آزادتر و امیدوارتر زندگی کنی...

از دید منی که به همه چیز زیاد فکر می‌کنم و هر نکته‌ و رفتاری را از زوایا و جهات مختلفی می‌سنجم، معاشرت، سخت‌ترین کار دنیاست... آدم‌ها گاهی خوبند، گاهی بد، گاهی خوشحال، گاهی ناخوش‌احوال، گاهی مضطرب، گاهی آرام و اینکه در لحظه با دیگران چه برخورد و رفتاری داشته‌باشند، قبل از هرچیزی بر می‌گردد به اینکه حال خودشان چطور باشد و با خودشان چند چند باشند؟! تو آدمِ غمگینی را پیدا نمی‌کنی که حالِ خوب تکثیر کند و آدمِ خشمگینی که آرامش ببخشد و آدمِ آسیب‌دیده و آزرده‌ای که عمیق و درست رفتار کند.
رفتار آدم‌ها از شرایطشان نشات می‌گیرد و تویی که در تعامل با دیگرانی، ناگزیری برای چراغ همسایه‌ات، نور آرزو کنی! هرکجا که از آدم‌ها رنجیدی، کاملا بالغانه به این فکر کن شاید آدمی که با تو رفتار یا برخورد درستی نداشته، در شرایط خوبی نبوده! زود دلگیر نشو و پیش از هر قضاوتی این را در نظر بگیر که گاهی خشم و قهر آدم‌ها، واکنشِ از سرِ استیصالی‌ست که نسبت به جهان و شرایط نابسامان خودشان دارند و هیچ ارتباطی با تو ندارد. آدم‌ها معمولا بد نیستند، این ماییم که در زمان نامناسبی آنان را ملاقات کرده‌ایم... معلوم است که آدمِ در حالِ غرق شدن، جز دست و پا زدن و نجات یافتن، به چیز دیگری فکر نمی‌کند!
کاش پیش از هر مواجهه‌ای از آدم‌ها بپرسیم: الآن در وضعیت روحی مناسبی هستی؟ ذهنت آرام است؟ خسته نیستی؟ اصلا خوبی و حوصله‌ای برای معاشرت داری؟!
شک ندارم که اینجوری کدورت‌ها و دلخوری‌ها کمتر می‌شد و تمام معاشرت‌ها از روی شعور بود و کمک کننده بود و عزیز بود و عمیقا به جان می‌نشست.🦋

هنگامی كه از چیزی می ترسی،
خود را در آن بیفكن 

زیرا گاهی ترسیدن از چیزی ،
از خود عمل سخت تر است....


༻‌༻‌🌸༺༺‌
@hesekhoob4yo
༻‌༻‌🌸༺༺‌

“خدا اون چند دقیقه خیال پردازی قبل از خواب رو بی حکمت نیافریده. ”
به قول مولانا:
هر چیزی در خیال بگنجد،واقع است!

پس تصورش کن جانم..🤍✨

🌸| @Hesse_Arammesh

#آرامش_شبانه

راه خودت را برو...
چند سال بعد، هیچ‌کس حسرت‌های تو را گردن نمی‌گیرد، حتی همان کسی که محدودت کرده!

ادب فقط احترام گذاشتن
به غریبه ها
و مردم کوچه و بازار نیست؛

مؤدب کسی است
که به آدم های تکراری دور و برش
لبخند بزنه و احترام بذاره...

آزار دادن خوب نیست؛ اما فرق است میان آن‌کس که به عمد آزار می‌دهد و کسی که ناخواسته آزار می‌رساند!
فرق است میان آن‌کس که خوب به نظر می‌رسد و نیت خوبی ندارد، با آن‌کس که بد به نظر می‌رسد اما هیچ برنامه‌‌ای برای آزار دادن دیگران ندارد!
شب را می‌بوسم، اگر به واسطه‌ی نبود آفتاب است که تاریک مانده و پشت می‌کنم به آفتاب، اگر به قصد آزار نهنگ‌هاست که گرم‌تر تابیده...

آرام که می‌شوی، همه چیز درست می‌شود.
باید تجربه کرده‌باشی تا بفهمی از چه حرف می‌زنم، باید از همه طرف مورد هجوم مشکلات قرار گرفته‌باشی و ذهنت میان اینکه اول کدامشان را حل کنی، گیر افتاده‌باشد. باید گیر افتاده‌باشی میان هزار راهِ نرفته و هزاران کار نیمه‌تمام... باید حسابِ همه چیز از دستت در رفته‌باشد و بی‌تاب و درمانده، کنج رینگ زندگی افتاده‌‌باشی تا بفهمی فقط در صورتی نجات پیدا می‌کنی که تمام نگرانی‌های بی‌فایده‌ات را بریزی دور، اطرافت را مرتب و ذهنت را خلوت کنی و در نهایت آرامش ببینی می‌خواهی اولین حریفی که به رینگ فرا می‌خوانی کدام راه نرفته و کارِ نکرده و آرزوهای وقوع نیافته‌‌ات باشد؟ باید منظم و به ترتیب با همه چیز مواجه شوی و مطابق قاعده‌ی اولویت‌ها پیش بروی.
معلوم است که یک ذهن از هم گسیخته و انسجام نیافته، حتی در نهایت توانمندی‌اش هم ناتوان است! باید خودت را آرام کنی، باید قبل از هر چیزی، خودت را آرام کنی...

بچه بودم و کسی مرا در تیم فوتبال محله راه نداده بود و غمگین و شکست خورده به خانه برگشتم و در همان‌حال، صدای بچه گنجشک گرسنه‌ای را شنیدم و خواستم برای جبران این احساس کافی نبودن، در یک ماجرا هم که شده، آدمِ خوبی باشم و احساس کفایت کنم، بچه گنجشک را از لانه‌‌ی امنش بیرون کشیدم و به او تا مرز خفگی غذا دادم و به خیالم که مهربانی می‌کنم! اما باعث مرگش شدم!!! دقت کنید که کسی که مهربان بود و ظاهرا دلش سوخت و نوازش کرد و بهای خواست دلش را داد و می‌خواست که "قهرمان" باشد، من بودم و کسی که جان داد، گنجشکِ از همه جا بی‌خبرِ گرسنه‌ی در انتظارِ مادر!!!

خیلی جاها محبت‌های ما از سر مهربانی نیست! این عدم تعادل و خودخواهی ماست که خلاف مصلحت جهان آدم‌ها محبت‌تپانشان می‌کنیم و به اقتضای نیاز جهان خودمان ادامه می‌دهیم و بعد هم منت می‌گذاریم که محبت کردم، لیاقت نداشتی!!!
خوب به ذهن بسپارید که همیشه آنی که هزینه‌ی مادی یا عاطفی می‌دهد، طرفِ مظلومِ ماجرا نیست! گاهی با قصد التیام خودشان با تو خوب رفتار می‌کنند و در عوض، تمام روح تو را در تملک و به اسارت می‌خواهند و مقدور که نبود و ناکام که ماندند، با همان محبت‌های بیاتِ تزریق شده‌، به تو سرکوفت می‌زنند و از تو انتقام می‌گیرند!!!

اگر بتوانم دلی را از شکستن باز دارم،
بیهوده نزیسته‌ام.
اگر بتوانم رنجی را بکاهم، یا دردی را مرهم نهم یا مرغکی رنجور را به آشیانه باز آورم، حاشا حاشا، که بیهوده نزیسته‌ام.
-امیلی دیکنسون

در  این جهان هیچ اتفاق و تصادفی وجود ندارد.
بنابراین تمام زمانهای تاریک زندگیت، حادثه ها و اتفاق ها،رویاهای برباد رفته،همگی جزیی از رشد معنوی تو بوده اند. آنها را قبول کن و بفهم...

چی میخوام از زندگی؟!
جز یه خونه روستایی تو دنج‌ترین نقطه روستا، نشستن توی ایوون و محو شدن تو صدای بارون و‌ کلاغ‌ها، حلقه کردن دستام دور لیوان داغ چایی درحالی که به بخار چایی و رد نفسم توی هوا نگاه می‌کنم و گوش سپردن به صدای اونی که زیبا شعر می‌خونه..☁️🪵
🌸| @Hesse_Arammesh

برای آرامش خودم و خودت یادآوری می‌کنم که:

هیچ‌کس هیچ منظور بدی از هیچ نگاه و گفتار و رفتاری نداشته، یا اگر داشته، اهمیتی ندارد ، داری بی‌خودی خودت را اذیت می‌کنی.
هیچ کدام از کارهایی که تا الآن انجام دادی اشتباه نبوده، یا اگر بوده، برای رسیدن به دستاورد یا تجربه‌ی ارزشمندی بوده.
هرچیز گفتی، خوب کردی که گفتی، خوب کردی اگر گفتی و خندیدی و به دل نگرفتی، یا اگر به دل گرفتی و سرد شدی و سکوت کردی.
خوب کردی اگر مهربانی کردی و بخشیدی و سخاوتمند بودی، یا اگر احساس کردی نباید مهربان باشی و نباید ببخشی و نباید سخاوتمند باشی.
قرار نیست آدم‌ها سبک زیست و رفتار و عملکرد تو را بفهمند یا تایید کنند و قرار نیست همیشه به اندازه و کامل باشی! گاهی زیادی و گاهی کم، گاهی درستی و گاهی غلط، گاهی خوبی و گاهی بد و این‌ها هیچ‌کدامش بد نیست، چون تو یک انسانی!
قرار نیست همیشه واکنش‌های مناسبی با کنش‌های خوب یا بدی که دریافت می‌کنی، بروز بدهی!  تو خودت هستی و خودت هستی که بداهه تصمیم می‌‌گیری چگونه باشی و هرگز بابت این بداهه زیستنت، پشیمان نباش! هرچیز بوده و هرچیز شده، باید می‌بوده و باید می‌شده...
آرام باش، به چیزی فکر نکن و به مسیرت ادامه بده، هرکجا زمین خوردی بلند شو، خودت را بتکان و راه بیفت، نه اینکه بایستی و افسوسِ سنگ‌هایی که ندیدی و باعث شدند بیفتی را بخوری! ندیدی و افتادی و تمام شد رفت...
این تویی و این نفسی عمیق و این ادامه‌ی راه...
رها کن برود هرچیز را که تمام شده...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

@CaptionKhaas

با اون قسمت از خودت که اشتباه می‌کنه مهربون‌تر باش!
اون در حال یاد گرفتنه...

گفت: وقتی داری راهت رو درست می‌ری، دشمن زیاد پیدا می‌کنی.

توپ باش!
زمینت که زدند، قدرت بگیر و بالاتر برو...
اگر در شرایط سختی گرفتارت کردند، سرسختانه بایست، زل بزن وسط چشم‌های دنیا و بگو: ممنونم که زمینم زدید، به یک ضربه برای بلندتر پریدن نیاز داشتم. بگذار اگر موفقیت تو غمگینشان می‌کند، این‌بار دلایل منطقی‌تری برای اندوه داشته‌باشند.

«می‌گفت: انسانهای خوب وقتی قلبشان می‌شکند دست از دوست داشتن برنمی‌دارند،
فقط دیگر نشانش نمی‌دهند...»

آدم باید یا دیگران را همان‌طور که هستند بپذیرد، یا همان‌طور که هستند به حال خودشان بگذارد.
- فرانتس کافکا