ایام برائت | ايام البرائه

🔹 «میراث»
🎈 چند سکانس از روز ظهور!

🎤 با نوای: عبدالحسین
🖋شاعر: فراق سیستانی
🎚 تنظیم:سید شهاب شوشتری
💽 کاری از: هیئت روح و ریحان
🎨کاور آرت: استودیو قَطّ

🔗 #امام_زمان #تبری

📻 @RadioSatr | #اختصاصی

🔸 «مسجدِ مشرک‌ساز»

در شرع ما عمارت* مسجد عبادت است
هر یک نفس در آن، اثرش بی‌نهایت است

فرمود حق که: مومن اگر مسجدی بساخت
حتما رهش دقیق به سوی هدایت است (۱)

آن، خانۀ خداست؛ برای خداست، گر-
جز ذکر حق در آن بشود، چون نجاست است (۲)

مشرک، نجاست است و به حکم کتاب حق
دوری آن ز پیکر مسجد طهارت است (۳)

«مومن» چه واژه‌ای‌ست به معنا؟ «نجس» کدام؟
«مشرک» کجاست؟ چاره به دست رسالت است!

یا ایها الرسول! بگو بعد تو کتاب-
با عترت است کامل و، مأوای امت است

هرگز نگشت مصحف و عترت ز هم جدا
هر کس مرید این دو شده غرق نعمت است (۴)

پس عترت اینچنین به سخن آمده است: هان!
مومن فقط کسی است که پابند بیعت است

مومن؛ همان کسی است که پای غدیر ماند
مرتد؛ همان که بعد نبی بی‌مروت است

ذکر خدا علی‌ست و غیر علی‌ست شرک
اهل سقیفه مشرک و رجس و نجاست است

مسجد مبارک است، ولی مسجد رسول!
نی مسجد معاویه؛ آنجا که نکبت است!

در شرع ما تقدس مسجد بود صواب
نی مسجدِ ضرار، که هر خشتش آفت است

#فراق_سیستانی

* عمارت: عمران، آباد کردن، بنا کردن.
(۱) إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ فَعَسَى أُولَئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ (توبه، ۱۸)
(۲) وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا (جن، ۱۸)
(۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلَا يَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ... (توبه، ۲۸)
(۴) إِنِّی‏ تَارِکٌ‏ فِیکُمُ‏ الثَّقَلَیْنِ کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی لَنْ تَضِلُّوا مَا اسْتَمْسَکْتُمْ بِهِمَا وَ لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْض (حدیث متواتر بین شیعه و سنی)
و...

@AyamBeraat | #شعر_تبری

🚩 به مناسبت سالمرگ معاویه 🚩

آنکه میگفت نام احمد را
از مناره میاورم پایین (۱)
کو کجا رفته که نگاه کند؟
نام حیدر به آن اضافه شده

شیعه تا سایه‌ی پدر دارد
دایی مومنین دگر سگ کیست؟(۲)
ای فضیلت تراش های نجس!
دین‌‌تان منبع خرافه شده

طبق فرمایش جناب عقیل(۳)
دور تا دور تو زنا‌زاده‌ست
خانه‌ی جدة ات حمامه‌ی پست
در عرب مرکز الضیافه شده

یک طرف ثانی و ابوسفیان
یک طرف هم مسافر، عمّارة(۴)
این معاویه ای که می‌بینید
حاصل چند بد قیافه شده

مادرش هند را مگو و مپرس
در همین حد فقط بگویم که
بس که زاییده سرخ پوست که او
دیگر از زندگی کلافه شده (۴)

#هشتادویک

📚منابع🔻
1⃣ الغدیر, جلد : 10 ، ص 284
...فقال هیهات هیهات أی ذكر أرجو بقاءه ملك أخو تیم فعدل و فعل ما فعل فما عدا أن هلك حتى هلك ذكره إلا أن یقول قائل أبو بكر ثم ملك أخو عدی فاجتهد و شمر عشر سنین فما عدا أن هلك حتى هلك ذكره إلا أن یقول قائل عمر و إن ابن أبی كبشة لیصاح به كل یوم خمس مرات أشهد أن‏ محمدا رسول‏ الله‏ فأی عملی یبقى و أی ذكر یدوم بعد هذا لا أبا لك لا و الله إلا دفنا دفنا.
2⃣[السنة لأبي بكر بن الخلال، ٤٣٤/٢]
أَخْبَرَنَا أَبُو بَكْرٍ الْمَرُّوذِيُّ، قَالَ:
سَمِعْتُ هَارُونَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ، يَقُولُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ: جَاءَنِي كِتَابٌ مِنَ الرَّقَّةِ أَنَّ قَوْمًا قَالُوا: لَا نَقُولُ: مُعَاوِيَةُ خَالُ الْمُؤْمِنِينَ، فَغَضِبَ وَقَالَ: «مَا اعْتِرَاضُهُمْ فِي هَذَا الْمَوْضِعِ، يُجْفَوْنَ حَتَّى يَتُوبُوا»
3⃣الغارات (ط - القديمة)/ج‏1/ص42
شرح نهج البلاغة ابن ابي الحديد/ج‏2/ص125
بحار الأنوار/ج‏33/ص200
قالَ عقیل: مَنْ هَذَا الَّذِي عَنْ يَمِينِكَ يَا مُعَاوِيَةُ؟ قَالَ: هَذَا عَمْرُو بْنُ الْعَاصِ قَالَ: هَذَا الَّذِي اخْتَصَمَ فِيهِ سِتَّةُ نَفَرٍ فَغَلَبَ عَلَيْهِ جَزَّارُهَا فَمَنِ الْآخَرُ؟ قَالَ الضَّحَّاكُ بْنُ قَيْسٍ الْفِهْرِيُّ: قَالَ: أَمَا وَ اللَّهِ لَقَدْ كَانَ أَبُوهُ جَيِّدَ الْأَخْذِ لِعَسْبِ التَّيْسِ فَمَنْ هَذَا الْآخَرُ؟ قَالَ: أَبُو مُوسَى الْأَشْعَرِيُّ قَالَ: هَذَا ابْنُ المراقة [السَّرَّاقَةِ] فَلَمَّا رَأَى مُعَاوِيَةُ أَنَّهُ قَدْ أَغْضَبَ جُلَسَاءَهُ قَالَ: يَا أَبَا يَزِيدَ مَا تَقُولُ فِيَّ؟ قَالَ: دَعْ عَنْكَ قَالَ: لَتَقُولَنَّ قَالَ: أَ تَعْرِفُ حَمَامَةَ؟ قَالَ: وَ مَنْ حَمَامَةُ؟ قَالَ: أَخْبَرْتُكَ وَ مَضَى عَقِيلٌ فَأَرْسَلَ مُعَاوِيَةُ إِلَى النَّسَّابَةِ قَالَ: فَدَعَاهُ فَقَالَ: أَخْبِرْنِي مَنْ حَمَامَةُ؟ قَالَ أَعْطِنِي الْأَمَانَ عَلَى نَفْسِي وَ أَهْلِي فَأَعْطَاهُ قَالَ حَمَامَةُ جَدَّتُكَ وَ كَانَتْ بَغِيَّةً فِي الْجَاهِلِيَّةِ لَهَا رَايَةٌ تُؤْتَى.
4⃣ مثالب العرب: ۷۲، تذکرة الخواص: ۱۱۶، نهج الحق:۳۰۷، شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ۱/۳۳۶، ربیع الابرار زمخشری ۳/۵۴۹ ، الغارات ۲/۹۳۷، الطرائف ۲/۵۰۱، بحارالانوار ۳۳/۱۹۸، احقاق الحق: ۲۶۳، الغدیر: ۱۰/۲۴۲
کان معاویه لاربعة نفر
1.لعماره‌بن‌‌ولید
2.لمسافر‌بن‌ابی‌عمر
3.لابی‌سفیان
4.و لرجل آخر سمّاه
❗️و کانت هند امه من المعلمات و کان احب الرجال الیها السودان و کانت اذا ولدت اسود قتلته

@AyamBeraat | #شعر_تبری

آن شهنشاهی که بحر لافتی را گوهر است
شحنه دشت نجف شاه ولایت حیدر است

جویبار ذوالفقار از آب رحمت پرورید
گلشن هر دو سر از آن صاحب هر دو سر است

ذات پاک مرتضی را با کسی نسبت مکن
زانکه این آب حیات از چشمه سار دیگر است

معنی قول «علی بابها» آسان مدان
کاین سخن را صد جهان معنی به هر بابی در است

سرّ سبحانی که پنهان است در ناد علی
هم به معنی مُظهِرش او هم به معنی مَظهَر است

از فروع روی او خورشید ذرات جهان
هر یکی جام جم و آیینه اسکندر است

هم شراب کوثر و هم آب خضر از لطف اوست
آری آن نخل کرم هر جا بود بار آور است

پیروِ شاه نجف شو گر به کوثر مایلی
زآنکه آن آب بقا را خضر راهش رهبر است

لَحمُكَ لَحمي بدان و جسمك جسمي بخوان
تا بدانی ذات حیدر از کدامین جوهر است

هر که را باشد حصاری جز پناه مرتضی
بشکند دست ولایت گر حصار خبیر است

پا به دوش مصطفی بهر شکست بت نهاد
پایه قدرش نگر کز هر دو عالم برتر است

در شب جان باختن بر جای احمد تکیه کرد
زانکه جای مصطفی هم مرتضی را در خور است

شاهی ملک جهان او را سزد کز روی قدر
هر گدای آستانش صد عزیز و قیصر است

پیش لطفش هشت جنت وادیی باشد سراب
نزد قهرش هفت دوزخ توده خاکستر است

عالم علم نهان کاندر دبیرستان او
تخته تعلیم طفلان قصه خیر و شر است

تا جهان بوده است بود و تا جهان باشد بُوَد
زانکه نفس کاملش واصل به وحی اکبر است

از خطا کاری که از مهر علی بویی نبرد
گر همه آهوی مشکین است از سگ کمتر است

سینه نا پاک بد مهری که در جان و دلش
جای شاهنشاه مردان نیست جای خنجر است

گر ز دشت ارژن و سلمان کسی یاد آورد
آب گردد زهره او گر همه شیر نر است

هر که را کین غلامان علی در دل بود
گر برادر باشدم گویم خطا از مادر است

گر ز روی مقبلی قنبر غلام شاه بود
من سگ آن بختیارم کو غلام قنبر است

یا امیر المومنین آنی که گر گوید کسی
نیست جز حب تو ایمان مومنان را باور است

هر که نَبْوَد میوه حب تواش چون خار خشک
آتشش باید زدن گر خود همه عودتر است

چون نسوزد دشمنت از داغ دل؟ کاندر تنش
چون انار از نازکی هر قطره خون یک اخگر است

خطبه برنامت چو خواند بلبل روح القدس
گلبن طوبی ز روی پایه چوب منبر است

بحر الطاف تو را دریای اخضر نیم موج
بلکه هر یک قطره یی از آن چو بحر اخضر است

ای چراغ شرع و شمع دین، دلیل راه شو
کاندر این ظلمت‌سرا نور تو ما را رهبر است

کرد «اهلی» جان فدا بهر شهید کربلا
وز سَقاهُم ربّهم مزدش شراب کوثر است

گر حسودان همچو روبه دشمن جان وی‌اند
غم ندارد آن‌که او را شیر یزدان رهبر است

سایه آل علی پاینده بادا کاین پناه
سایبانی از برای آفتاب محشر است

#اهلی_شیرازی

@AyamBeraat | #شعر_تبری