انجمن کوه نوردان ایران

تاراناکی؛ دماوند نیوزلند

کوه تاراناکی (۲۵۱۸ متر) که به نام کوه اگمونت نیز شناخته می‌شود یک آتشفشان نمادین در جزیره شمالی نیوزیلند است. این آتشفشان غیرفعال با شکل کاملا مخروطی و شبیه کوه فوجی در ژاپن است. تاراناکی واقع در پارک ملی اگمونت است. این منطقه حفاظت شده دارای مسیرهایی همراه با منظره، آبشارها و جنگل‌های بومی است. تاراناکی برای مردم مائوری مقدس است و با افسانه‌ها محلی احاطه شده است. زیبایی طبیعی، آن را به مقصدی محبوب برای کوه‌نوردان، عکاسان و علاقه‌مندان به طبیعت تبدیل کرده است.

یک نکته جالب دربارهٔ کوه تاراناکی این است که تقارن تقریبا بی‌نقص آن باعث شد که در فیلم “آخرین سامورایی” (۲۰۰۳) با بازی تام کروز در آنجا برداشت شده. اگرچه داستان در ژاپن اتفاق می‌افتد اما صحنه های زیادی در اطراف کوه تراناکی فیلمبرداری شده است.

پی‌نوشت
از نکات جالب شکل این کوه شباهت زیادش با کوه دماوند است که موجب شده اغلب تصاویر آن توسط نهادهای غیر کوه‌نوردی (وگاهی کوه‌نوردی) بجای کوه دماوند بکار گرفته شود!

T.me/kouheghaf

https://t.me/alpineclub_iran

اصل بد نیکو نگردد
چون که بنیادش بد است...

https://t.me/alpineclub_iran

🔴عقب‌نشینی بزرگ‌ترین دریاچۀ جهان

🔹منطقۀ موسوم به گُل شمال در چالوس که روزگاری ماهیگیران بر روی سکوی سیمانی آن می نشستند و از دریاچۀ خزر ماهی صید می‌کردند اکنون به گونه‎‌ای شده که دریا با دیواره و ساحل این منطقه فاصله‌ای چند ۱۰ متری گرفته و دیگر امواج سهمگین به آن نمی‌رسد.

💦 @WaterForUs

https://t.me/alpineclub_iran

لطفا گوش‌هایتان را در خانه جا نگذارید!

آیا تاکنون برایتان پیش آمده است که وقتی نوازنده‌ای در خیابان می‌نوازد، به او دستمزدی داده باشید؟
اگر تاکنون چنین کاری نکردید، حتما این کار را بکنید.
چرا؟
چون او برای خودش یک شغلی ایجاد کرده است تا بتواند با آن بدون آنکه گدایی کند، زندگی خود را روبراه کند. شغلی که تقریبا هیچ آسیبی به هیچ کس و به محیط زیست نمی‌زند. چه بسا برای درختان و گیاهان نیز خوشایند باشد و به رشد و شادابی آنها کمک کند.
چندی پیش از جلوی یکی از بانکها در یکی ازشهرستانها عبور می‌کردم، نوازنده‌ای سه تار می‌نواخت، خیلی هم زیبا. اما مردمانی که از کنارش می‌گذشتند، انگار گوش‌هایشان را در خانه جا گذاشته بودند. خیلی متعجب شده بودم. فقط تعداد انگشت‌شماری به این موضوع دقت داشتند و دستمزدی تقدیم می‌کردند.
یادمان باشد، وقتی کسی فعالیتی مطلوب و خودجوش انجام می‌دهد تا پولی بدست آورد که زندگیش را جمع و جور کند، حتما به او کمک کنیم. این کمک‌های ما ممکن است اندک باشد، اما همین اندکهای ما می‌تواند نجات‌بخش زندگی او باشد.🙏

نویسنده: دکتر خدیجه  گلین مقدم

https://t.me/alpineclub_iran

در 9 اکتبر 1963، در طی پر شدن دریاچه پشت سد، رانش زمین باعث ایجاد یک مگاسونامی شد که در آن 50،000،000 متر مکعب آب در موجی به طول 250 متر از سد عبور کرد و باعث سیل و تخریب عظیم شد.

و همینطور بین 1900 تا 2500 مر..گ را رقم زد!

سد تقریباً آسیبی ندید و دو سوم آب پشت آن حفظ شد.


💦 @WaterForUs

https://t.me/alpineclub_iran

آخرین خبر از تیم های زمستانی
در تیم بین المللی صعود زمستانی آناپورنا که سارا عبدویس از کشورمان نیز حضور دارد، تحولاتی رخ داده، آلکس تکسیکون مورد عمل جراحی آپاندیسیت قرار گرفته و بعید است که در این برنامه شرکت کند، والدمار کوالفسکی از لهستان به دلیل مشکلات مالی از صعود انصراف داده  و مابقی منجمله ساجدصدپارا و سارا در کمپ اصلی در حال استراحت و گذران وقتند. شرپاها تا کمپ ۴ را ثابت گذاری کرده اند و با کاهش شدت باد که احتمالا ۱۱ ژانویه خواهد بود، تیم عازم قله خواهدشد.
ابوالفضل گوزلی از کشورمان عازم کمپ اصلی ماکالو شده.
تیم سیمون مورو بعد از تلاش بر آمادابلام در کاتماندو مشغول مرتب کردن تجهیزاتند تا در اولین فرصت عازم کمپ اصلی ماناسلو شوند.
یوست کوبوش دیروز صبح دوباره عازم کمپ یک جبهه غربی اورست شده اما صراحتا به خبرنگارها نگفته که تا چه ارتفاعی پیشروی خواهد داشت، اوقبلا تا ارتفاع ۷۵۰۰ متر صعود کرده بود.
http://www.koohnameh.ir

https://t.me/alpineclub_iran

مهم و قابل توجه

پیر خرفت!

به تازگی کتاب «پیری» نوشته مهران حاجی محمدیان از سری کتاب‌ های «مردم ‌نگاری زندگی روزمره»  که منتشر شده ، نویسنده رفته و با ۳۰ سالمند تهرانی (برخی در خانه سالمندان و برخی بیرون) مصاحبه کرده. عملا یعنی پای درد دل‌ های‌ شان نشسته. به نظر کسانی که در اطراف‌شان سالمند دارند این کتاب را بخوانند؛ *شاید سختی‌های زندگی در کنار سالمندان برای‌شان ساده‌تر و قابل تحمل‌تر شود؛ چرا که زاویه نگاه‌شان به موضوعات متفاوت خواهد شد.*

در این کتاب خاطرات و سرگذشت
برخی سالمندان آمده که فرزندان ترک‌شان کرده‌اند؛
برخی دیگر آواره و کارتن‌ خواب شده‌اند؛
برخی از فرزندان‌ شان کتک می‌خورند؛
برخی دیگر را فرزندان‌ شان برده‌اند در مکان‌ های عمومی همچون امام‌زاده صالح تجریش و رها کردند؛
برخی دیگر فقط خانه فرزندان‌ شان را برای شب‌ مانی دارند، اما فرزندان از آنها می‌ خواهند که دیگر به خانه‌ شان نروند؛
برخی با پیشنهاد خودشان به خانه سالمندان رفته‌اند، اما فقط برای اینکه سربار فرزندان نشوند؛ این گروه اخیر گاهی روزها و هفته‌ ها چشم به راه بازدید و سرکشی فرزندان می‌مانند؛ یا دوست دارند برای برخی مناسبت‌ها آنها را برای یک روز هم که شده به خانه ببرند تا در کنار فرزندان و نوه‌ها جشن بگیرند؛
برخی‌شان همچنان مجبورند کارگری، دست‌ فروشی یا حتی گدایی کنند تا شکم‌شان را سیر کنند؛
بسیاری‌شان چون دچار فراموشی شده‌اند یا نمی‌توانند تند صحبت کنند، ترجیح می‌دهند سکوت کنند تا تمسخر نشوند.

🥲 اثرگذارترین بخش کتاب که حال آدم را خراب میکند خاطره مردی است پا به سن گذاشته که برای گذران زندگی مسافرکشی می‌کند:
«من بعضی وقت‌ها در حساب کتاب بقیه پول مسافرها کم می‌آورم. قبلا این‌طوری نبود. یک بار مردی که حساب کردن بقیه پولش طول کشید، وقتی در را بست گفت: پیر خرفت!».
خودم را جای او می‌گذارم و می‌بینم چگونه همین دو واژه، سلول سلول روانم را ویران می‌کند.

در برخورد با افراد سالخورده کمی صبر و حوصله به خرج دهیم.
اگر راننده جلویی پیرمرد است و کمی پشت چراغ قرمز یا پیجیدن توی کوچه معطل می‌کند، بوق‌کِشَش نکنیم.
اگر مشتری است و هنگام خرید برای لحظاتی به فکر فرو می‌رود بی‌حوصله نشویم.
اگر وسط پیاده‌رو به کندی راه می‌رود، مدارا کنیم.
اگر آمد روی صندلی پارک و کنارمان نشست و خواست صحبت کند، در حد چند دقیقه وقت بگذاریم و با او هم‌کلام شویم.
*به‌طور کلی خودمان را آماده کنیم برای موج پیری جمعیت که نیازمند آشنایی بیشتر با خرده فرهنگ سالمندان است. موجی که دیر یا زود خودمان نیز به آن خواهیم پیوست ...

https://t.me/alpineclub_iran

.
ارکستر و گروه کر بهار تاجیکستان، به رهبری آرش فولادوند، موسیقیدان و آهنگساز برجسته و با صدای سارا نائینی، وحید تاج خوانندگان ایرانی و نگین امانقلوا، خواننده تاجیک از کشور تاجیکستان، در تیرماه سال ۱۴۰۳ (ژوئن ۲۰۲۴) اشعار مولانا جلال‌الدین بلخی را در خانه فرهنگ یونسکو در پاریس اجرا کردند.
«بهار» بزرگ‌ترین گروه کر پارسی زبان در جهان به شمار می‌رود.‌

این برنامه با حضور هیئت فرهنگی جمهوری تاجیکستان برگزار شد.
شکوه این  ارکستر زیبا و اجرای اجتماعی کم نظیر  همراه معانی غنی  و پربار اشعار مولانا و زینت بخشی خوانندگان زن ، اثری ماندگار ، پرهیجان و تاریخی را رقم زده است. این اثر فرهنگی برآیند و چکیده خرد جمعی هنرمندان دو کشور دوست ، ایران و تاجیکستان محسوب می گردد.
درودشان باد.!

https://t.me/alpineclub_iran

همفکری پیرامون تعیین ظرفیت صعود به قله‌های دماوند و علم کوه

جلسه همفکری پیرامون تعیین ظرفیت صعود به قله‌های دماوند و علم کوه در هیئت استان مازندران برگزار شد.
این جلسه که در روز سه‌شنبه ۱۴۰۳/۰۹/۱۰ با حضور نمایندگان کمیته پناهگاه‌های فدراسیون (امانی رئیس و باقری مسئول اداری) و اعضای هیئت رئیسه هیئت استان (محبوبی رئیس، قاسم پور و رکابی عضو هیئت رئیسه) و منفرد پژوهشگر حوزه دماوند در محل دفتر هیئت استان برگزار گردید، به  همفکری پیرامون تعیین ظرفیت صعود به قلل دماوند و علم کوه  پرداخته شد.
در این جلسه در خصوص تاب‌آوری و مسائل مربوط به حضور انسانی بیش از ظرفیت برد اکولوژیک این مناطق (تخریب محیط حاصل از فعالیت‌های ورزشی، زباله‌ها، پسماند انسانی، امداد و نجات و ...) و روش‌های اجرایی و موثر حل مشکلات بحث و گفتگو گردید و در نهایت مقرر شد طرح اولیه ای بر اساس مستندات موجود و مشورت با صاحب نظران تهیه گردیده در جلسات بعدی مورد بررسی قرار گیرد.
http://t.me/Climbing_news

با سپاس از مسئولین محترم،
انجمن کوهنوردان ایران آمادگی خود برای هر کمک ممکن جهت پیشبرد این امر مهم را اعلام می‌کند.

https://t.me/alpineclub_iran

#برداشت_آزاد

https://t.me/alpineclub_iran

نوشتن درباره‌ی کوه‌ها و محیط کوهستان، سنتی دیرپا در میان کوه‌نوردان است. این رسم، با گسترش امکانات فضای مجازی، عمومیت بسیار یافته است. در پی برگزاری شش دوره «جشنواره‌ی کوه‌نوشته‌ها» برگزارکنندگان این رویداد لازم دیدند که دوره‌های آموزشی با موضوع شیوه‌های نوشتن، آیین نگارش، تعریف یادداشت و مقاله و کتاب، و غلط‌های رایج در کوه‌نویسی برگزار کنند.

نخستین دوره‌ی آموزشی در این زمینه با عنوان «درست‌نویسی و روایت‌های کوهستان» در تاریخ ۱۸ دی ۱۴۰۳ برگزار می‌شود.

https://t.me/alpineclub_iran

ورزش سنگنوردى يك چالش روحى و جسمى منحصر به فرد براى آن هايى است كه به آن علاقه دارند.
ورزش سنگنوردى به خاطر هيجاناتى كه دارد روز به روز محبوب ترمى شود. شايد يكى از دلايل استقبال از ورزش سنگنوردى نداشتن محدوديت سنى و جنسى در انجام اين ورزش است. سنگنوردى باعث افزايش اعتماد به نفس، كمك به حل مشكلات روحى وباعث تقويت تمركز ذهنى مى شود.

Wwww.espilat.com

https://t.me/alpineclub_iran

زن‌ها خوب می‌دانند

صاحب بوتیک سرش را تکان داد و گفت: «دوره‌زمونه خیلی عوض شده آقا، جوونای الان همه...»

مرد وسط حرفش پرید که: «آدم که نباید هر غلطی همه کردن بکنه! مگه ما حق انتخاب داشتیم؟ می‌بردنمون خیاطی، خودشون اندازه می‌گرفتن و می‌بُریدن و می‌دوختن، ما هم می‌پوشیدیم. حالا یه الف‌بچه این‌جور زبون‌درازی و قهر می‌کنه. تازه من که بهش حق انتخاب هم دادم. ندادم؟ گفتم هر چی می‌خوای بردار، ولی ساده و آبرومند باشه، اما این زبون‌نفهم از لج من می‌ره سراغ تی‌شرتای اجق‌وجق و شلوارای پاره‌پوره. اصلاً به درک که رفت. تا وقتی پول لباسش‌و من می‌دم، حق نداره غلط زیادی بکنه».

صاحب بوتیک همین‌طور که لباس‌ها را مرتب می‌کرد و سرِ جایشان می‌گذاشت، گفت: «جوونن دیگه آقا، سخت نگیر. به‌هرحال دوره‌زمونه عوض شده. زمان ما فرق داشت، نسل ما فرق داشت. الان دیگه نمی‌شه چیزی رو زورکی به جوونا تحمیل کرد. اون‌قدر تنوع زیاد شده که نمی‌شه چهارتا گزینه گذاشت جلوی جوون و گفت بین اینا باید یکی رو انتخاب کنی. خب اونم وقتی ببینه چیزی که می‌خواد بین گزینه‌ها نیست، اصلاً انتخاب نمی‌کنه. منِ مغازه‌دار مجبورم همه‌ مدل کار داشته باشم تا بتونم جوابِ سلیقه‌های مختلفِ مشتریا رو بدم. نمی‌تونم بگم من همینا رو دارم، پس مجبوری از بین همینا انتخاب کنی. افکار و سلیقۀ آدما نسل‌به‌نسل عوض می‌شه».

مرد نگاه چپی به صاحب بوتیک کرد و رو به همسرش گفت: «بریم خانم. توی این مملکت هر کسی سنگ خودش‌و به سینه می‌زنه. همین مغازه‌ها اگه از این لباسای جلف نیارن، بچه‌های مردم هم مث آدمیزاد لباس می‌پوشن. بعد می‌گن سلیقه‌ها عوض شده، دنیا عوض شده...»

زن ساکت، و مرد غرغرکنان از مغازه بیرون رفتند. چند ساعت بعد، زن برگشت و همان لباس‌هایی را که پسرش پسند کرده بود، خرید.

نوشته ی: م _ سرخوش

https://t.me/alpineclub_iran

میکروپلاستیک‌ها می‌توانند ضایعاتی را بر روی اندام‌های ما بر جای بگذارند و باعث مشکلات سلامتی شوند.


تولید پلاستیک از 1.5 میلیون  تن در دهه 1950 به رقم خیره کننده 390.7 میلیون تن در سال 2021 افزایش یافته است. در کنار این رشد، زباله های پلاستیکی به اکوسیستم ها نفوذ کرده و خاک، آبراه ها و شبکه های غذایی را آلوده کرده است. این آلاینده های میکروسکوپی اکنون در بدن انسان ظاهر می شوند و پیامدهای هشداردهنده ای برای سلامتی ما دارند.

نکته ترسناک این است که به دلیل جدید بودن این اختلال هنوز اطلاعات کاملی درباره تأثیرات و راه حل و  راههای درمان نفوذ میکرو پلاستیک ها در اندام‌های انسان در دسترس نیست وفقط وجودشان در اندامها تایید شده است.

💦 @WaterForUs

https://t.me/alpineclub_iran

رودخانه ای شور در گندم بریان ، کویر لوت

https://t.me/alpineclub_iran

۳۶۶ ماراتن در یک‌سال

هیلده دوسوگنه، دونده ۵۵ ساله بلژیکی، در سال ۲۰۲۴ موفق شد در هر یک از ۳۶۶ روز سال، یک ماراتن کامل بدود و رکورد جدیدی در این زمینه ثبت کند. او با دویدن مجموعاً ۱۵٬۴۴۴ کیلومتر در طول سال، توانست حدود ۶۰٬۰۰۰ یورو برای تحقیقات در زمینه سرطان پستان جمع‌آوری کند.

دوسوگنه با این اقدام، نه تنها به یک دستاورد ورزشی برجسته دست یافت، بلکه آگاهی عمومی را نسبت به اهمیت تحقیقات در زمینه سرطان پستان افزایش داد. این تلاش بی‌وقفه نشان‌دهنده تعهد و اراده قوی او در حمایت از بیماران مبتلا به این بیماری و تلاش برای یافتن راه‌حل‌های درمانی مؤثرتر است.
این رکورد جدید، الهام‌بخش بسیاری از ورزشکاران و افرادی است که به دنبال ترکیب فعالیت‌های ورزشی با اهداف خیریه و اجتماعی هستند. دوسوگنه با ترکیب عشق به دویدن و تعهد به یک هدف انسانی، نمونه‌ای از تأثیر مثبت ورزش در جامعه را به نمایش گذاشته است.


https://kouheghaf

https://t.me/alpineclub_iran

شنيدم كه چون قوي زيبا بميرد
                                  فريبنده زاد و فريبا بميرد
شب مرگ تنها نشيند به موجي
                                  رود گوشه اي دور و تنها بميرد
در آن گوشه چندان غزل خواند آن شب
                                  كه خود در ميان غزل ها بميرد
گروهي بر آنند كاين مرغ شيدا
                                  كجا عاشقي كرد ؛ آنجا بميرد
شب مرگ از بيم آنجا شتابد
                                  كه از مرگ غافل شود تا بميرد
من اين نكته گيرم كه باور نكردم
                                  نديدم كه قويي به صحرا بميرد
چو روزي ز آغوش دريا برآمد
                                  شبي هم در آغوش دريا بميرد
تو دريا ي من بودي آغوش واكن 
                                كه ميخواهد اين قوي زيبا بميرد

سروده ی : دکتر مهدی حمیدی

https://t.me/alpineclub_iran

معرفی رمان‌های برتر ایرانی به انتخاب تعدادی از اهالی کتاب:

《کلیدر》محمود دولت‌آبادی
《همسایه‌ها》  احمد محمود
《 شوهر آهوخانم 》 علی محمد افغانی
《 سمفونی مردگان 》عباس معروفی
《 جای خالی سلوچ 》 محمود دولت‌آبادی
《 آتش بدون دود 》 نادر ابراهیمی
《 چشمهایش 》  بزرگ علوی
《 سووشون 》  سیمین دانشور
《 شادکامان دره‌ی قره‌سو 》  علی محمد افغانی
《 دایی‌جان ناپلئون 》  ایرج پزشک‌زاد
《 چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم 》  زویا پیرزاد
《 تنگسیر 》  صادق چوبک
《 روی ماه خدا را ببوس 》  مصطفی مستور
《 ملکوت 》 بهرام صادقی
《 عزاداران بیل 》  غلامحسین ساعدی
《 تالار آیینه 》 امیرحسین چهل‌تن
《درخت انجیر معابد 》  احمد محمود
《 شازده حمام 》 محمدحسین پاپلی
《  سلوک 》 محمود دولت‌آبادی
《 سالهای ابری》  علی‌اشرف درویشیان
《  بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم 》 نادر ابراهیمی
《 عادت می‌کنیم 》  زویا پیرزاد
《 مدار صفر درجه 》 احمد محمود
《 رازهای سرزمین من 》 رضا براهنی
《 کولی کنار آتش 》  منیرو روانی‌پور
《 فرار فروهر》 اسماعیل فصیح
《 سهم من 》  پرینوش صنیعی

https://t.me/alpineclub_iran

نهضت‌ سواد آموزی آب 

بسیاری از مردم نوآوری  را معادل فناوری و مربوط به علوم مهندسی و  علوم طبیعی می دانند. اما در حقیقت این سیاست و اقتصاد سیاسی است که چالش‌های  فاجعه بار  سیاره ما را رقم زده است.  همچنین همه فناوری هایی که  پتانسیل نجات بخشی داشته باشند نیز باید از دستور کار سیاسی پیروی کنند.
برای هرگونه تغییری در رویکردهای مخرب محیط زیست و منابع آب نیاز به قوانین خلاقانه‌تر و منعطف‌تری است. نوآوری های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی می تواند بستری را ایجاد کند که تکثیر فن‌آوری‌های آب و مدل‌های کسب‌وکار و بودجه جدید را برای تقویت آنها ممکن سازد.
از این رو آب باید یک مبحث بین رشته ای شود و سواد آبی باید محور آموزش‌ عمومی در جهت رشد انواع دیگر نوآوری ها از جمله نوآوری هلی اجتماعی باشد و البته همه مردم  اعم از  مدیران، قضات، قانون‌گذاران و سیاست مداران نیز باید به سوادآموزی آب روی آوردند.

💦 @WaterForUs

https://t.me/alpineclub_iran

👈 مفقودی در کوه ، ۱۲۴ سال پیش

از قرار مکتوب دو هفته قبل ، در پانزدهم شهر ذی الحجه ، سیّد محمود نام از قریه (کرّاب) که چهار فرسنگی سبزوار است ، برای آوردن هیزم به کوه رفته و مفقود شده است . بعد از پنج روز ، کسان وی در مقام تجسس برآمده ، جسد او را با سه راس الاغ در میان برف یافته اند که از سرما سیاه شده است .

منبع : " روزنامه ادب " چاپ مشهد به سردبیری میرزا صادق خان ادیب الممالک 

🆔 @Kooh_O_Vaje

https://t.me/alpineclub_iran

آغاز سال نو میلادی را به عموم مسیحیان جهان به ویژه هموطنان مسیحی کشورمان تبریک می گوییم.

انجمن کوهنوردان ایران

https://t.me/alpineclub_iran

پیشنهادِ ویژه

دکتر گفت دُورِ قلبم چربی گرفته. از خواب و خوراکم پرسید و این‌که چه‌قدر اهل ورزشم! خنده‌ام گرفته بود. گفتم «چی؟ ورزش؟»
نگاهی به هیکلم کرد و شکلکی درآورد که معنی‌اش می‌شد «البته نگفته پیداست». او هم خندید، اما بعد کلّی سؤال‌پیچم کرد و آخرش خیلی جدی گفت برایم نسخۀ مفصلی می‌نویسد شامل دارو، رژیم غذایی و چند توصیه، و از همه مهم‌تر یک پیشنهادِ ویژه!
توی آسانسور نسخه را خواندم. نوشته بود «لب به فست‌فود نزن، فقط غذای خانگی، آن هم یا کبابی یا بخارپز یا آب‌پز».

در دلم گفتم «آخه دکتر جون، کی واسه من غذای خونگی بپزه؟ ننه‌م که بیست ساله رفته اون دنیا، بعد از اونم که دیگه...»

«باید به تناسب اندام برسی. ورزش کن. دست‌کم روزی یک ساعت پیاده‌رویِ مداوم».

«ای بابا، به عشق کی؟»

«ابداً سمت مشروب نرو».

«اِ... فهمیدی دروغ گفتم؟ خب اون‌قدری نمی‌خورم که! همین یه دل‌خوشی رو ازم نگیر دیگه».

«اگر می‌خواهی پنجاه‌سالگی را ببینی، چاره‌ای نداری جز این‌که سبک زندگی‌ات را تغییر بدهی».

«بی‌خیال دکتر، حالا ندیدم هم ندیدم. همین چهل سال کافیه. کسی قرار نیست از رفتنم عزا بگیره یا از بودنم قند تو دلش آب بشه».

«هیجان برایت مثلِ دارو، اما استرس زهر است. در آرامش زندگی کن».

«نفست از جای گرم بلند می‌شه. اگه هرروز مجبور بودی با پنجاه‌تا کارگرِ بی‌سواد و نفهم سروکله‌بزنی و دنبال پروانه‌ساخت و مهندس‌ناظر و کمیسیون و چکِ برگشتی و بدقولیِ پیمان‌کار و جوش‌کار و لوله‌کش و برق‌کار و جرثقیل و میکسر و شهرداری و بخش‌نامه و خلافی و هزار کوفتِ دیگه باشی، می‌فهمیدی استرس واسه من مثِ نفس کشیدن غیرارادیه».

آسانسور به هم‌کف رسید. قبل‌از این‌که در باز شود با خودم گفتم «آخ‌آخ! دیدی یادم رفت به شرکت آسانسور بگم فاکتورا رو برام فکس کنن». در باز شد. می‌خواستم نسخه را تا کنم و در جیب کتم بگذارم، که دیدم پُشتِ آن چیزی نوشته‌است. دکتر با خودکار قرمز نوشته بود «عاشق شو»!

نوشته ی: م_سرخوش


https://t.me/alpineclub_iran

اورست هر سال بلندتر می شود

ارتفاع قله اورست هر سال در حال افزایش است. این امر در درجه اول به دلیل جابجایی صفحات تکتونیکی زمین است. با این حال، ممکن است پس از زلزله ۷.۸ ریشتری در سال ۲۰۱۵ تغییر محسوسی بر آن ایجاد شده باشد. ارتفاع سنجی انجام شده در سال ۲۰۲۰ نشان داد که مرتفع ترین قله جهان اکنون تقریبا ۱ متر بلندتر از اندازه‌گیری نخستین اندازه‌گیری‌ها است.
https://kouheghaf

https://t.me/alpineclub_iran

با حمایت از طبیعت ، دنیا زیباتر می شود.

عکس از: شیرین ممتحن

https://t.me/alpineclub_iran

عکاسی طبیعت

در دره خمبو نپال، تصویر پوموری که اغلب به نام دختر اورست شناخته می‌شود، عظمت هیمالیا را به نمایش می‌گذارد. این صحنه که در مسیر کمپ اصلی اورست ثبت شده است، نشان‌دهنده توانایی عکاس در تعادل بین تسلط فنی و احساسات خام است. لبه‌های گرد و غبار برف و قله‌های مرتفع، مقیاس هیبت بخش منطقه را طنین‌انداز کرده و بینندگان را به تصویرسازی هوای رقیق و ارتفاعات بلند دعوت می‌کند

https://kouheghaf

https://t.me/alpineclub_iran

بیمار روانی و خالی کردن وان

■به هنگام بازدید از یک بیمارستان روانى، از روان‌ پزشک پرسیدم: شما چطور میفهمید که یک بیمار روانى به بسترى شدن در بیمارستان نیاز دارد یا نه؟

□روان‌پزشک گفت: ما وان حمام را پر از آب میکنیم و یک قاشق چای خورى، یک فنجان و یک سطل جلوى بیمار میگذاریم و از او میخواهیم که وان را خالى کند.

●من گفتم: آهان، فهمیدم. آدم عادى باید سطل را بردارد چون بزرگ‌تر است.

○روان‌پزشک گفت: نه! آدم عادى درپوش زیر آب وان را برمیدارد. حالا شما هم میخواهید تخت‌تان کنار پنجره باشد؟!

نتیجه:
۱. راه حل همیشه در گزینه های پیشنهادی نیست.
۲. در حل مشکل و در هنگام تصمیم گیری هدفمان یادمان نرود. در حکایت فوق هدف خالی کردن آب وان است نه استفاده از ابزار پیشنهادی.
۳. راه حل همیشه جلوی چشم نیست. مغز ما یک دینام هزار ولتی است که متاسفانه اکثرمان بیش از یک لامپ از آن استفاده نمیکنیم.

https://t.me/alpineclub_iran

#برداشت_آزاد

تسلیت به خانواده‌ی محترم عظیمی و ورزش‌کاران و ورزش‌دوستان کشور

درگذشت آقای ناصر عظیمی نایینی مدیر مؤسسه‌ی گرانقدر "مازیار ورزش" را به خانواده‌ی آن زنده‌یاد و جامعه‌ی ورزشی کشور تسلیت می‌گوییم.

زنده‌یاد عظیمی نقش مؤثری در نکوداشت بزرگان رشته‌های گوناگون ورزشی داشت و گذشته از آن که خانه‌اش محل گردهمایی ورزش‌دوستان بود، هر چند گاه یک بار جمع بزرگی از پیش‌کسوتان ورزش را در سالن یا رستورانی گرد هم می‌آورد و به این ترتیب به حفظ ارتباط‌های دوستانه و ورزشی کمک می‌کرد.

یاد این چهره‌ی ماندگار ورزش را گرامی می‌داریم.

انجمن کوه‌نوردان ایران

آشغال سبزیجات؛ دشمن پنهان سم موش!

شاید باورش سخت باشه، اما کاهو و سبزیجات که توی جوی‌ها و نهرهای شهری ریخته میشه، باعث افزایش مقاومت موش‌ها در برابر سم موش میشه! چرا؟

🔸 سم موش خون رو رقیق می‌کنه و باعث مرگ موش میشه، اما...

کاهو و سبزیجات سرشار از ویتامین K هستن که خاصیت انعقاد خون داره. وقتی موش‌ها این آشغال‌ها رو می‌خورن، اثر سم خنثی میشه و زنده می‌مونن!


🔸حتی گفته میشه: موش‌ها خودشون یاد گرفتن که با خوردن سبزیجات، اثر سم رو از بین ببرن!

راه‌حل:
سبزیجات رو توی نهرها نریزید.
اگر سبزی‌فروشی‌ها این کار رو می‌کنن، حتماً بهشون تذکر بدید. پسماند سبزیجات رو توی کیسه بریزید، درش رو محکم ببندید و در جای مخصوص زباله بندازید.

با رعایت این نکات ساده، به سلامت شهر کمک کنید!

https://t.me/alpineclub_iran

اگر می‌بینید که شخصی مشغول تخریب محیط زیست و آسیب به حیوانات است؛ با شماره ۱۵۴۰ که سامانه رسیدگی به شکایات زیست محیطی است، تماس بگیرید. این سامانه تحت نظارت سازمان حفاظت است و به صورت شبانه روزی در تمام کشور پاسخگو است.
.
۱۵۰۴ شماره ارتباطی برای امداد جنگل و مرتع است که از طریق آن می توانید هرگونه تخریب و تصرف در اراضی منابع طبیعی و قاچاق چوب جنگلی توسط افراد سودجو را اطلاع دهید. آتش سوزی در جنگل ها و مراتع نیز از موضوعات مهمی است که می توانید در صورت مشاهده آن با این شماره تماس بگیرید

💦 @WaterForUs

https://t.me/alpineclub_iran

▪️گفت : بیا به عقاید هم احترام بگذاریم !

گفتم : نه دلیلی دارد و نه ضرورتی ،

همین که کاری به کار هم نداشته باشیم کافیست !


آلبر کامو

https://t.me/alpineclub_iran

#بدون_شرح

بزرگترین کوه یخ جهان با رهایی از یک تله اقیانوسی در حال چرخش و ادامه مسیر خود در آبهای دورافتاده جنوبی، دانشمندان را شگفت زده کرده است!
این دال یخی حدود 1418 مایل مربع 2283 کیلومتر را پوشش می دهد که بزرگتر از رود آیلند است.

💦 @WaterForUs

https://t.me/alpineclub_iran

#برداشت_آزاد

https://t.me/alpineclub_iran

۵ دی (۲۵ دسامبر) جشن کریسمس

بسیاری از اعضای کلیسای کاتولیک روم و پیروان آیین پروتستان، کریسمس را در روز ۲۵ دسامبر جشن گرفته و بسیاری آنرا در شامگاه ۲۴ دسامبر نیز برگزار می‌کنند. اعضای بیشتر کلیساهای ارتودوکس در سراسر دنیا نیز روز ۲۵ دسامبر را به عنوان میلاد مسیح جشن می گیرند.

کریسمس در ایران:
کریسمس ارامنه کمی دیرتر از هم‌کیشان خارجی‌شان است؛ حدوداً ده روز. یعنی در حالی که اکثر مسیحیان جهان "از کاتولیک‌ها و پروتستان‌ها، تا گروه عمده‌ای از ارتدوکس‌ها" ۲۵ دسامبر را روز ولادت حضرت عیسی مسیح (ع) می‌دانند، پیروان کلیسای مستقل ارامنه ۶ ژانویه را کریسمس می‌گیرند.
مسیحیان ایران به دو شاخه ارامنه و آشوری تقسیم می‌شوند. مسیحیان ارمنی میلاد مسیح را ۶ ژانویه جشن می‌گیرند.
مسیحیان ایران نیز مانند مسیحیان سراسر جهان شب میلاد عیسی مسیح (۲۴ دسامبر) تا آغاز سال‌نو میلادی را جشن می‌گیرند.  پیروان عیسی مسیح سالروز تولد او را با خواندن دعا و مراسم نیاش در کلیسا جشن می‌گیرند.
بسیاری از مردم جهان عید میلاد مسیح را زمانی برای بخشایش و آشتی می‌دانند.

برای هم وطنان مسیحی مان جشنی بیادماندنی و پر از نور آرزو می کنیم

گاو یا بوفالو! کدام رویکرد را در مقابله با بحران‌ها انتخاب کنیم؟

■یک افسانۀ انگلیسی می‌گوید: وقتی طوفان می‌آید هم گاوها و هم بوفالوها، آن را از قبل از آمدن، حس می‌کنند. گاوها پشت به طوفان فرار می‌کنند و بوفالوها رو به طوفان! دو استراتژی متفاوت برای فرار. گاوها سعی می‌کنند که از محلی که طوفان در حال آمدن از آنجاست دور شوند تا با آن روبرو نشوند و بوفالوها سعی می‌کنند که خودشان را دقيقاً به محل وزیدن طوفان برسانند و با آن برخورد کنند.

□گاوها با خودشان حساب می‌کنند که در نهايت  طوفان جایی تمام خواهد شد و اگر ما از آن فرار کنیم و پشت به آن بدویم، هیچگاه به ما نخواهد رسید؛ پس بدون آسیب و فقط با صرف انرژی می‌توانیم از طوفان در امان بمانیم.

●اما بوفالوها با خودشان حساب می‌کنند که سرعت ما از طوفان کمتر است و هرقدر هم‌که سریع بدویم به‌ ما خواهد رسید. پس به جای اینکه پشت به آن فرار کنیم، به سمتش می‌رویم تا پس از یک برخورد کوتاه، از آن رد شویم و در امان بمانیم.

○آنچه گاوها در حساب و کتابشان نمی‌آورند همین بصیرت بوفالوهاست. سرعت طوفان بیشتر از سرعت گاوهاست و گاوها پس از مدتی دویدن، خسته می‌شوند. طوفان به آنها می‌رسد. با جهت دویدنشان همراه می‌شود، مدت ‌زمان زیادی با آنها می‌ماند و در نهایت آسیب‌هایش را می‌زند.

■اما بوفالوها که می‌دانند به هر حال طوفان به آنها خواهد رسید، تصمیم می‌گیرند که هم‌جهت با طوفان ندوند و با رفتن در دل طوفان خیلی سریع‌تر از آن بگذرند و مدت‌زمان کمتری درگیرش باشند.

□گاوها طوفان را با خود همراه می‌کنند و بوفالوها طوفان را از خود عبور می‌دهند. برخلاف چیزی که از ابتدا به نظر می‌رسد، آسیبی که بوفالوها از طوفان می‌بینند بسیار کمتر از آسیب گاوهاست. اگرچه رفتار ابتدایی بوفالوها، احمقانه‌ بنظر میرسد‌ و رفتار ابتدایی گاوها عقلانی.

●مسائل و مشکلات زندگی نیز حکم طوفان را دارند. می توانیم به سبک گاوها از آن فرار کنیم، یا به سبک بوفالوها به دل طوفان بزنیم. انتخاب با ماست...

https://t.me/alpineclub_iran

تغییر نام قلل!

تغییر نام قلل چیز جدیدی نیست. سال‌ها قبل در کشورهای تحت سلطه شوروی نام قلل پامیر و تیان‌شان را به نام سیاسیون تغییر می‌دادند. مانند قله‌های لنین و کمونیزم. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، دولت‌های تاجیکستان و قرقیزستان هر یک به دنبال نامگذاری جدید برآمدند و تاجیکستان این قلل را به سامانی و ابن سینا تغییر نام داد.
درکشور خودمان هم تغییر نام قلل یا مسیرها به نام افراد خاص رخدادی است عادی که باید از آن جلوگیری شود.
به واقع نام اصلی هر منطقه و کوه و مسیرها را برای احترام به جامعه محلی هرمنطقه‌ای باید حفظ کرد.

T.me/kouheghaf

https://t.me/alpineclub_iran

دماوند

با من بگو تو کیستی؟
ای با اصالت، با وقار
خوابی، خیالی، چیستی؟
ای برده دل از جان ما؛
دیوانه و خامت شدیم
سرمست و شیدایت شدیم
وصل تو چون روح است
در جسم بی برگ و نوا


سروده ی : نوشین قدمی
تیر ماه ۹۹

https://t.me/alpineclub_iran

#برداشت_آزاد

https://t.me/alpineclub_iran

داستان کوتاه

"پاییزبرفی"

با انگشت، اشاره کرد به لباس سپیدِ پشت ویترین، چند دقیقه بعد در حال پرو کردنش بود.
یه پیراهنِ تورِ سفید که دور یقه و سرآستینش سنگدوزی شده بود، زیبا بود. برق سنگدوزی هاش چشم آدمو می‌گرفت. با تحسین خودش رو تو آینه نگاه کرد و گفت همینه، میخوامش!
فروشنده گفت مبارکتون باشه و خواست لباس رو بگیره و براش بگذاره تو باکس.
دخترک یه نگاه به پیراهن تنش انداخت و خندید و لباس‌های قبلیش رو داد به فروشنده و گفت: دلم نمیاد درش بیارم!
فروشنده با تعجب گفت ولی گفتین که مهمونیتون شب یلداست!

صبح روز بعد مردم شهر پشت پنجره‌ها به تماشای دخترک ايستاده بودند و دخترک سرمست و بی‌خیال توی خیابونای شهر مشغول قدم زدن بود...

در همین احوال، یه گوشه‌ای، یه نفر مشغول بستن چمدونش بود. لباس‌های زرد و نارنجیش رو با وسواس تا می‌کرد و داخلِ چمدون می‌گذاشت. هر از گاهی می‌رفت پشت پنجره و دخترِ زمستون رو با اون پیراهن سفید و زیبا تماشا می‌کرد.

به این فکر کرد که در هر حال باید می‌رفت، چند روز زودتر که به جایی برنمی‌خورد.

دخترِ پاییز چمدونش رو برداشت و راهی شد.


نویسنده: مرضیه بلوکی

https://t.me/alpineclub_iran

"قانون ساعت ۱۴"
 
  
با توجه به فرارسیدن فصل زمستان ، کوهنوردی پر ریسک ، کوتاهی  ساعات روز ، و تکنیک ها و تجاربی که در کوهستان اعمال می‌شود،  خوبه که به قانون ساعت ۱۴ بپردازیم:

در این مورد مطالب زیادی به دفعات فراوان توسط دوستان نوشته شده ،

عده ای عقیده دارند که اصلا چنین قانونی وجود ندارد و قابل اجرا هم نیست زیرا صعودهای زیادی هستند که به دلایل مختلف در شب یا ساعتهای پایانی روز اجرا میشوند و نمیشود اجبار کرد بعد از ساعت ۱۴ کسی صعود نکند (مانند صعود های هیمالیانوردی یا صعود های خاصی با شرایط  ویژه) ،درست هم میگویند.

عده ای هم که موافق رعایت این ساعت هستند از آن بعنوان قانون نانوشته ای یاد میکنند که رعایت آن باعث ایمنی بیشتر گروه میگردد که‌ این‌ هم درست هست و نمیتوان آنرا انکار کرد .

پس تکلیف چیست؟
بهترین پاسخ و راهکار این است که بجای کلمه قانون از کلمه " تکنیک" استفاده کنیم
و در درجه دوم عدد ساعت بازگشت را‌ هم به ۱۴ محدود نکنیم.

مثلا  در یک روز گرم تابستانی اشخاص زیادی هستند که تمایل دارند در هوای خنک غروب کوهنوردی کنند و شب هنگام به قله ای نزدیک شهر صعود کنند و منعی هم بر آنها نیست ولی قطعا اینکار در فصل زمستان و هوای نامساعد و قله های خارج شهر اصلا عقلانی نیست.

پس #پارامتر #اول شرایط جوی
و #پارامتر #دوم فصل صعود، است
و از آنجا که تغییرات جوی معمولا از ظهر به بعد ایجاد میشوند توصیه میشود اگر در فصل #زمستان هستیم و زمان از ظهر گذشته ولی فاصله زیادی تا قله مانده و احتمال تغییر هوا وجود دارد و قرار است قبل از تاریکی به محل شروع برگردیم بهتر است از ادامه صعود انصراف داده و از همان نقطه که حتی زودتر از ساعت ۱۴ و بلکه ساعت ۱۲ است به پایین برگردیم.
ولی اگر با همین شرایط قرار است شب را در قله یا در مسیر کمپ بزنیم باید به صعود ادامه دهیم .

و اگر در فصل #تابستان و هوای مساعد باشیم و گروه تجهیزات و توانایی پیمایش شبانه را دارد میتوان بیشتر از ساعت ۱۴ هم به صعود ادامه داد و نهایتا در تاریکی به کنار ماشینها برگردیم

👈پس ساعت ۱۴ برای بازگشت ثابت نیست.
و در زمستان باید بسیار زودتر از ۱۴ فکر بازگشت باشیم که بهتر است به ساعت ۱۲ هم تقلیل یابد.

در این مواقع‌ باید #زمان_طی شده از صبح تا نقطه مورد نظر را در نظر گرفته و با توجه به سرعت گروه زمان مناسب برای بازگشت را هم تخمین بزنیم تا #قبل از #تاریکی یا دیگر تغییرات جوی بتوانیم با ایمنی برنامه را به فرجام برسانیم و به مکان امن برسیم.

پس  تکنیک  #انتخاب_زمان_بازگشت_ایمن حتما و قطعا وجود دارد و بسیار #مهم و موثر هم هست ولی #بستگی به #شرایط_جوی #فصل و #اعضای گروه دارد و رعایت آن میتواند از حوادث بسیاری جلوگیری کند .

نوشته ی: طاهره افشاری

Https://telegram.me/heyatbam

https://t.me/alpineclub_iran

"صعودهای زمستانی امسال"

تمامی تیم هایی که قرار است در فصل زمستان(از ۲۱ دسامبر) بر هشت هزارمتری ها تلاش کنند، دره خومبو را برای هم هوایی انتخاب کرده اند و اکثرا آمادابلام را قبل از هدف اصلی خود صعود خواهند کرد،  علیرغم مخاطرات این قله در فصل زمستان.
۱- سیمون مورو برای ششمین بار بر ماناسلو تلاش خواهد کرد و اینبار نیمارینجی جوان و اسوالد رودریگو پریرا کوهنورد و مستندساز چندملیتی را همراه خواهد داشت با سبک بلندپروازانه سبکبار، بدون راهنما،طناب،اکسیژن و برقراری کمپ.
۲-آلکس تکسیکون نظیر سال گذشته بر آناپورنا تلاش خواهد کرد و کاروان او فعلا علاوه بر همنوردان اسپانیایی، ساجدصدپارا از پاکستان، تیم والدمار کوالسکی از لهستان، متی کونته از ایتالیا و لجستیک سون سامیتز ترکز خواهند بود.
۳-یوست کوبوش آلمانی برای چهارمین بار تلاش انفرادی بر یال غربی اورست خواهد داشت.

http://www.koohnameh.ir

https://t.me/alpineclub_iran

شب سردی بود ...

زن بيرون ميوه‌فروشى زُل زده بود به مردمى كه ميوه میخريدند.
شاگرد ميوه‌فروش، تُند تُند پاكت‌هاى ميوه را داخل ماشين مشترى‌ها میگذاشت و انعام میگرفت.
زن پیش خودش فكر كرد چه میشد او هم میتوانست ميوه بخرد و ببرد خانه...
کمی نزديکتر رفت..چشمش افتاد به جعبه چوبى بيرون مغازه كه ميوه‌هاى خراب و گنديده داخلش بود.
با خودش گفت: «چه خوبه سالم‌ترهاشو ببرم خونه».
می توانست قسمت‌هاى خراب ميوه‌ها را جدا كند و بقيه را به بچه‌هايش بدهد...
هم اسراف نمیشد و هم بچه‌هايش شاد میشدند.
برق خوشحالى در چشمانش دويد...

ديگر سردش نبود!
زن رفت جلو؛
نشست پاى جعبه ميوه.
تا دستش را برد داخل جعبه،
شاگرد ميوه‌فروش گفت: « دست نزن ننه !
بلند شو و برو  رد كارت! »
زن زود بلند شد،
خجالت كشيد.
چند تا از مشترى‌ها نگاهش كردند.
صورتش را قرص گرفت...دوباره سردش شد و...
راهش را كشيد و رفت ...
چند قدم بيشتر دور نشده بود كه خانمى صدايش زد:
«مادرجون، مادرجون ! »
زن ايستاد،
برگشت و به آن زن نگاه كرد زن لبخندى زد و به او گفت:
« اينارو براى شما گرفتم. »
سه تا پلاستيك دستش بود ،
پُر از ميوه؛ موز، پرتقال و انار ...
زن گفت : دستت درد نكنه،
اما من مستحق نيستم.
زن گفت : « اما من مستحقم مادر ...
من مستحق داشتن شعور انسان بودن و به هم‌نوع توجه كردن و دوست داشتن همه انسان‌ها و احترام گذاشتن به همه آنها بى‌هيچ توقعى؛
اگه اينارو نگيرى،
دلمو شكستى.
جون بچه‌هات بگير »
زن منتظر جواب زن نماند،
ميوه‌ها را داد دست زن و سريع دور شد...
زن هنوز ايستاده بود و رفتن زن را نگاه میكرد....
قطره اشكى كه در چشمش جمع شده بود،
غلتيد روى صورتش دوباره گرمش شده بود...
با صدايى لرزان گفت:
« پير شى !...
خير ببينى...
آبرومو خریدی مادر»

هيچ ورزشى براى قلب، بهتر از خم شدن و گرفتن دست افتادگان نیست

https://t.me/alpineclub_iran

یلدای مهربانی که نمادخانواده دوستی و عشق ورزیدن به هم نوع است را شادباش میگوییم

*داستان کوتاه امروز :*

کلاس اول یزد بودم. سال ۱۳۴۰ وسطای سال اومدیم تهران یه مدرسه اسممو نوشتند.  شهرستانی بودم، لهجه ی غلیظ یزدی و گیج از شهری غریب.
ما کتابمان دارا آذر بود ولی تهران آب بابا  معضلی بود برای من، هیچی نمی فهمیدم. البته تو شهر خودمان هم همچین خبری از شاگرد اول بودنم نبود، ولی با سختی و بدبختی درسکی می خواندم. توی تهران شدم شاگرد تنبل کلاس.

معلم پیر و بی حوصله ای داشتیم که شد دشمن قسم خورده ی من، هر کسی درس نمی خواند می گفت: می خوای بشی فلانی و منظورش من بینوا بودم.با هزار زحمت رفتم کلاس دوم، آنجا هم از بخت بد من، این خانم شد معلممان. همیشه ته کلاس می نشستم و گاهی هم چوبی می خوردم که یادم نرود کی هستم! دیگر خودم هم باورم شده بود که شاگرد تنبلی هستم تا ابد....

کلاس سوم یک معلم جوان و زیبا آمد مدرسه مان ، لباسهای قشنگ می پوشید و خلاصه خیلی کار درست بود ، او را برای کلاس ما گذاشتند.من خودم از اول رفتم به ته کلاس نشستم. می دانستم جام اون جاست.درس داد ، مشق گفت که برا فردا بیاریم. آنقدر به دلم نشسته بود که تمیز مشقم را نوشتم.ولی می دانستم نتیجه ی تنبل کلاس چیست. فردا که اومد، یک خودنویس خوشگل گرفت دستش و شروع کرد به امضا کردن مشقها. همگی شاخ درآورده بودیم، آخه مشقامون را یا خط می زدند یا پاره می کردند. وقتی به من رسید با ناامیدی مشقامو نشون دادم، دستام می لرزید و قلبم به شدت می زد. زیر هر مشقی یه چیزی می نوشت.خدایا برای من چی می نویسه؟

با خطی زیبا نوشت : عالی

باورم نمی شد بعد از سه سال این اولین کلمه ای بود که در تشویق من بیان شده بود .لبخندی زد و رد شد. سرم را روی دفترم گذاشتم و گریه کردم، به خودم گفتم که هرگز نمی گذارم بفهمد که من تنبل کلاسم. به خودم قول دادم بهترین باشم...آن سال با معدل بیست شاگرد اول شدم و همینطور سال های بعد همیشه شاگرد اول بودم. وقتی کنکور دادم نفر ششم کنکور در کشور شدم و به دانشگاه تهران رفتم.

یک کلمه به آن کوچکی سرنوشت مرا تغییر داد.

چرا کلمات مثبت و زیبا را از دیگران دریغ می کنیم به ویژه ما والدین، معلمان، استادان، مربیان، رئیسان و ....

خاطره ای از پروفسور علیرضا شاه محمدی استاد روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه کنت انگلستان

https://t.me/alpineclub_iran

الکس هونولد؛ نماد صعود انفرادی

الکس هونولد صخره‌نورد معروف آمریکایی است که بیشتر به خاطر شاهکارهای خارق‌العاده‌اش در صعود آزاد شناخته شده است - صعود دیواره‌ها بدون استفاده از هرگونه ابزار محافظتی. هونولد متولد ۱۷ آگوست ۱۹۸۵ در ساکرامنتو کالیفرنیا، محدودیت‌های توانایی انسان را در دنیای صعود، بازتعریف کرده و به عنوان یکی از شجاع‌ترین و ماهرترین ورزشکاران تاریخ این ورزش خود را شناسانده.

یکی از قابل توجه‌ترین دستاوردهای هونولد در سال ۲۰۱۷ وقتی اولین صعود انفرادی آزاد دیواره ۹۰۰ متری ال‌کاپیتان را به پایان رساند رقم خورد. این صعود در سال ۲۰۱۸ با عنوان “فری سولو” برنده جایزه اسکار شد.
دستاوردهای الکس الهام بخش کوه‌نوردان و ماجراجویان در سراسر جهان شده است. داستان او فقط در مورد عبور از مرزهای فیزیکی نیست، بلکه در مورد به چالش کشیدن محدودیت‌های ذهنی و زندگی هدفمند است. هونولد با مهارت بی‌نظیرش، عزم تزلزل ناپذیر و فداکاری برای ایجاد تفاوت، نشانه‌ای بی‌نظیر در جامعه دیواره‌نوردی و دنیای ماجراجویی به جا گذاشته است.

T.me/kouheghaf

https://t.me/alpineclub_iran

بدون شرح

https://t.me/alpineclub_iran

آلودگی ناشی از سوخت‌های فسیلی  فاجعه ای تمام عیار است. باران که  می بارد  فاجعه  آلودگی از بین نمی رود؛  فقط بحران از هوا به آب و خاک منتقل می‌شود.
آلودگی هوا در نهایت باعث آلودگی آب و خاک می‌شود. فرقش این است که آلودگی نامرئی می گردد

💦 @WaterForUs

https://t.me/alpineclub_iran

❇️ مادرانگی در ارتفاعات دِنا


https://t.me/alpineclub_iran

*آدم‌ حسابی‌ها چه شکلی هستند؟*

آدام گرنت (Grant)استاد دانشگاه پنسیلوانیا، کتاب معروفی دارد به اسم، بده و بستان که در آن با استناد به معتبرترین پژوهش‌ها، نشان می‌دهد که چطور تعاملات ما با دیگران به موفقیت و خوشبختی‌‌مان منجر می‌شود.
در بخشی از این کتاب، گرنت می‌پرسد....:
«آدم‌ حسابی‌ها چه شکلی هستند....؟»
و  پاسخ می‌دهد.......
در کانادا یک جایزه‌ای هست به نام «جایزه آدم حسابی سال».
این جایزه را به کسی می‌دهند که یک دستاورد بزرگی برای جامعه‌اش داشته باشد.
در یک بررسی فریمر (Frimer) و واکر آمدند ببینند برنده‌های این جایزه چه ویژگی مشترکی دارند که آن‌ها را آدم حسابی کرده است. به عبارت دیگر؛ آدم حسابی‌ها چه شکلی‌ هستند!
آن‌ها برای رسیدن به پاسخ سوال از برندگان این جایزه دعوت کردند تا در یک مجموعه مصاحبه و آزمون شرکت کنند و شروع کردن به بررسی عمیق ابعاد مختلف شخصیت و زندگی آدم حسابی‌ها.
نتیجه پژوهش نشان می‌داد:‏

▫️ اولین ویژگی یک آدم حسابی
«نوع دوستی است».
آدم حسابی‌ها، فارغ از پست، مقام، منصب و داشته و نداشته‌ها، عاشق خیر رساندن به دیگری هستند و بدون هرگونه انتظار، چشم داشت و منّتی، وقتی کاری از دست‌شان برای یکی بربیاد، دوست دارند آن کار را انجام بدهند.

▫️دومین ویژگی آدم حسابی‌ها
«شفقت به خود یا مهربانی با خود» است.
یک آدم حسابی، در کنار عشق به دیگری (Other-interes)، خودش را هم عمیقاً و قلباً دوست دارد (Self- interest) و با خودش خیلی مهربان است.
وقتی گرفتاری برایش پیش می‌آید، راحت‌تر می‌پذیرد و کمتر به خودش آسیب می‌زند.
و در نهایت؛

▫️سومین ویژگی  یک آدم حسابی
«صداقت است»
شما از یک آدم حسابی، حس نمایشی، فیک بودن و ظاهرسازی نمی‌گیرید. آدم حسابی کاملاً اورجیناله و این را می‌شود خیلی ساده فهمید که دارد نقش بازی می‌کند یا واقعاً اینطوری هست.

🔚خلاصه کلام این که: ‏
آدم حسابی بودن نه به تیپ، قیافه یا داشته‌ها و نه به لاکچری بازی و برند پوشیدنه. همه اینها به تبی و شبی بنده،

آدم حسابی واقعی کسی است که در کنار دوست داشتن خودش، در روابط‌ صادقانه‌اش به دیگران عشق بدهد و عشق بگیرد و حالی را خوب کند.

https://t.me/alpineclub_iran

*پنجمین کمپین گروه پاکسازی سیمرغ*
🏔️مسیر کوهپیمایی دره درکه
⏰جمعه ۲۳ آذر، هفت صبح میدان درکه
📱برای حضور  و اطلاعات بیشتر، عضو گروه واتساپی این کمپین شوید:
https://chat.whatsapp.com/BQnUhzXP0CuJIihv5PdJAI
✨منتظر حضور شما هستیم.

https://t.me/alpineclub_iran

ارسال از : ایمان آذیش

https://t.me/alpineclub_iran

https://t.me/alpineclub_iran

تاریخچه صعودهای زمستانی اورست 

تا پایان سال ۲۰۲۳، از ۱۲.۰۱۵ نفری که به قله اورست صعود کرده‌اند، تنها ۱۵ نفر در زمستان به قله رسیده‌اند. ۳۴ اکسپدیشن تلاش کرده‌اند که ۱۳ مورد آن بدون استفاده از کپسول اکسیژن بوده است. تنها ۵ مورد از این اکسپدیشن‌ها موفق بودند و تنها یکی از ۱۵ نفر صعودکننده بدون اکسیژن به قله رسیده. و البته تنها یک نفر به تنهایی قله را صعود کرده است.
اورست در ۱۷ فوریه ۱۹۸۰، زمانی که کوهنوردان لهستانی، لزک سیچی و کریستوف ویلیچکی با استفاده از اکسیژن کمکی به قله رسیدند، اولین قله ۸۰۰۰ متری شد که در زمستان صعود میشد. با این حال، تاریخچه کوهنوردی زمستانی اورست بسیار جالب‌تر از آمار و رکوردهاست.

T.me/kouheghaf

https://t.me/alpineclub_iran

https://t.me/alpineclub_iran

فلامینگوهای خلیج گرگان

ویدئو: رضا ناظمی

https://t.me/alpineclub_iran

🔴 زندان برنجه !!

این پدیده زیبا در ۲۸ کیلومتری شمال شهرستان تکاب در روستای برنجه (برنجک) از دهستان چمن بخش تخت سلیمان و در دامنه کوه معروف به کوه طویله سلیمان واقع است که تشکیلات زمین شناسی متعددی در آن قرار دارد.

دهانه این چشمه بزرگ به شکل بیضی است. قطر بزرگ این بیضی  ۱۰۰ متر و قطر کوچک ۵۰ متر است و ژرفایش به حدود ۷۰ متر می رسد.

در کف این سازه بزرگ طبیعی دریاچه ای از آب سرد و گازکربنیک است.

https://t.me/alpineclub_iran

خشونت علیه زنان در کوهنوردی
#جستارهای_پژوهشی


اینکه جامعه کوهنوردی از بخش‌های پیشگام باشندگان کشور ، در به نمایش گذاردن رفتارهای فراجنسیتی در این رفتار گروهی در میان بخش های دیگر جامعه بوده است بر کسی پوشیده نیست .

جامعه‌ای که زمینه همراهی و همپایی و همنوردی شایسته‌ای را برای بانوان ایران زمین فراهم نموده و از این درگاه ، روش ها و ایدئولوژی های جنسیت زده پیشین را به چالش کشیده است . از اینرو چنانچه ورزش کوهنوردی را تنها ورزش مستعد و برگزیده برای همراهی و همسویی زنان و مردان کشور به نامیم ، به خطا نرفته‌ایم .

در این میان مردان غیرتمند و شایسته کوهنورد با تلاش و پشتکار فراوان زمینه حضور بانوان را در اقلیم کوهستان فراهم نموده ، و پا به پای بانوان ورجاوند کشور ، پاکوبه‌ها و صخره‌های بسیاری را پیموده و بر فراز قله ها ایستاده اند .
و زنان ، این بخش ویژه جامعه ، به عنوان نیروی رانشگر یک ملت ، بر پایه توانمندی‌ها و شایستگی‌های خویش ، راه را برای خود باز دیده ، و چه بسیار طنازانه و فریبا بر قله‌های اراده و پشتکار ایستاده و فریاد  " من یک زنم و می توانم " سر داده اند .

در جامعه کوهنوردی کشور که بخش کوچکی از باشندگان ایران است ، همچنان رفتارهایی همانند آنچه در بدنه جامعه رخ می‌دهد را می‌توان دید ، اما به میزان بسیار کمتر . زیرا که کوهنوردان با پیروی از اخلاق کوهنوردی که از استادان و بزرگان این ورزش آموخته اند ، در رفتار با بانوان همنورد ، منصفانه‌تر و انسانی‌تر برخورد کرده ، و بدون نگاه جنسیتی آنها را همچون خود می دانند ، زیرا در کوه جنسیت بی معناست . و همه یک نام دارند " کوهنورد" .

اما ناهنجاری‌های موجود در جامعه ، کماکان در لایه‌های خفیفی از کوهنوردان و پیمایشگران کوهستان وجود دارد .‌ چرا که شوربختانه هنوز هم شکایاتی از سوی برخی از بانوان کوهنورد در رابطه با رفتارهای خشونت آمیز با ایشان شنیده می‌شود .!
رفتارهایی همچون پرخاشگری ، سوء استفاده ، چشم چرانی ، آزار کلامی ، لمس های غیر ضروری ، تلاش برای ایجاد رابطه‌های غیرمتعارف ، و تهدید زندگی شخصی و متاهلی بانوان توسط افراد ناشنا به اخلاق در این ورزش اخلاق مدار . رفتارهایی که در بسیاری از موارد ، منجر به ترک این ورزش از سوی بانوان آسیب دیده از تبعات این خشونت ها شده است .

گفتنی است که رفتارهای اجتماعی ، در یک ممارست مداوم ، و تمرین دموکراتیک ، روز به روز مترقی‌تر و پرمایه‌تر می‌گردند . و در درازای زمان ، افراد خشونت ورز که در بدنه این ورزش رسوخ نموده اند و در راستای ابراز رفتارهای خشونت آمیز بر علیه زنان کوهنورد گام برمی‌داشته اند ، بمرور ازین جامعه زدوده و تصفیه شده اند . و همنوردان بااخلاق ، و دارای منش پهلوانی جامعه کوهنوردی زمینه حضور و انجام رفتارهای خشونت آمیز این افراد بیمار را بیش از پیش محدود نموده و بستر مناسبی را برای جامعه بانوان کوهنورد فراهم خواهند کرد . جامعه ای که اگر دست به دست هم دهند ، هیچ کوهی بلند و غیر قابل دسترس نخواهد بود .

#روز_جهانی_منع_خشونت_علیه_زنان

✍ #امیرملیحی
برگرفته از: کانال کوه و واژه ، کانون فرهیختگان کوهستان

https://t.me/alpineclub_iran

این ما هستیم که با عدم رعایت نکاتی ساده مثل نریختن زباله در دریا و ساحل، چنین تصاویر تلخی را خلق می‌کنیم.

ولی از انسان ناامید نمی‌شویم.

چون باز هم این ما هستیم که جان طبیعت برایمان هنوز اهمیت دارد و با نجات سایر جانداران، چنین تصاویر زیبایی را خلق می‌کنیم.

ما انسان‌ها،
برای تغییر لازم است گاهی تلخی و زیبایی رفتارهای خود را ببینیم. 

@NationalGeographicChannel

https://t.me/alpineclub_iran

#بدون_شرح

https://t.me/alpineclub_iran

25 نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان

بلایا و بویژه خشکسالی و کم آبی خشونت علیه زنان را تشدید می کند.

در جوامع  کم توسعه یافته که انواع نابرابری ها بویژه نابرابری جنسیتی به صورت ساختاری نهادینه شده است، پیامدهای اجتماعی تغییرات آب و هوایی  به صورتهای مختلف فشار بر ضعیف ترها را  تقویت  می کند که کودکان، زنان و سالمندان از این جمله اند، علاوه بر این  نابرابری جنسیتی در کنار انواع نابرابری ها زندگی زنان را سخت تر کرده است.

در این جوامع  دختران که در حالت معمولی نیز با  امکانات محدود  و با  موانع اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی  زیادی روبرو هستند،  با پیامد های مرتبط با تغییرات اقلیمی نیز  روبرو شده  و بیش از پیش در معرض خطرند.

خشکسالی و سيل هر دو از پیامدهای ناپایداری اقلیم هستند که پیامدهای آن بر آموزش، تغذیه، سلامت و بهداشت و امنیت زنان بصورت مستقيم تاتیر گذار است. فقر ناشی از این بلایا می تواند  انواع خشونت علیه زنان را تقویت نماید.

💦 @WaterForUs

https://t.me/alpineclub_iran

‍
"یک نیمه‌روز"

دست برادرم را محکم گرفته بودم. و به دنبالش می‌دویدم. کت و شلوارم نو بود. هرچند کُتم بلند بود و کمی دست وپا گیر. اما شلوارم با کمربندی که مادر برایم بسته بود اندازه شده بود. یقه سفید کتم شاخص بود و بفهمی نفهمی احساس خوبی داشتم‌. اولین روز مدرسه‌ام بود. از کوچه‌ی «خانم ارمنی» عبور کردیم و به میدان شهرداری رسیدیم. جلوی درب مدرسه چند لحظه مردد ماندم و با تشویق اَخوی به داخل مدرسه رفتم. غوغایی بود. پسربچه‌های هم سن و سال من هم فراوان بودند. از آن همه، کسی را نمی‌شناختم اما خیلی زود یکی دونفر دوست پیدا کردم. بعضی بچه‌ها گریه می‌کردند. اما خیلی زود صدای زنگ به صدا در آمد و آقامعلم‌ها و خانم‌معلم‌ها ما را به صف نمودند. و یک نفر که به نظر می‌رسید همه از او حرف شنویی دارند برای همگی صحبت کرد. با صف ومرتب به کلاس رفتیم. سر کلاس خانم‌معلم گفت اینجا خانه جدید شماست. اینجا چیزهایی خوبی یاد می‌گیرید. ساعت‌های بعد هم به سرعت گذشت. تصور نمی‌کردم که مدرسه اینقدر لذت بخش باشد. انواع بازی‌ها، اتاق موسیقی، خواندن سرودها، آشنایی با کره زمین، دوستی‌ها، عشق‌ها...
صدای زنگ، گذشت روز را اعلام کرد.
انبوه بچه‌ها به طرف دروازه مدرسه که باز شده بود؛ هجوم بردند. من با دوستانم خداحافظی کردم و از دروازه گذشتم. به دقت به اطراف نگاه کردم. از مادرم خبری نبود.برادرم هم نیامده بود.  قرار بود که مادر بیاید دنبالم. مدت زیادی بی‌حاصل منتظر ماندم. تصمیم گرفتم خودم تک و تنها راهی خانه شوم. چند قدم که رفتم زن جوانی از کنارم گذشت. بنظرم آمد که او را می‌شناسم. لبخندزنان به طرفم آمد. چشمان سیاهش و موهای به رنگ پرکلاغی‌اش برایم آشنا بود. دست مرا گرفت و گفت: «از آخرین باری که یکدیگر را دیدیم خیلی گذشته، چطوری؟». بعداز احوالپرسی بار دیگر دست مرا فشرد و رفت...
چند قدمی که رفتم؛ یکه خوردم. از میدان شهرداری به نظر خیلی دور شده بودم. این همه ماشین از کجا پیداشان شده بود؟ درختان چنار دوطرف خیابان کجا غیب‌شان زده بود؟ ساختمانِ سینما را ندیدم!... آیا رد شده بودم یا نرسیده بودم!؟...
بچه‌ها خیابان را از هیاهو پُر کرده بودند. پسربچه‌ها و دختربچه‌های مدرسه‌ای همراه با انبوه دختران و پسران دبیرستانی... بوق ماشین آتش‌نشانی همه جا پیچیده بود اما معلوم نبود که ماشین برای رسیدن به شعله‌های آتش چگونه می‌تواند راه خود را باز کند. راننده تاکسی با مسافری بر سر کرایه درحال کشمکش بود. دختر جوانی کمک می‌طلبید. چند پسر جوان به سویش می‌رفتند...
گیج شده بودم. باورپذیر نبود این همه اتفاق در ظرف یک نیمه روز. مسیر خانه را گم کرده بودم... آن کوچه و آن بالکن روبه کوچه را به یاد داشتم. بالکن چوبی به رنگ آبی روشن با گلدان‌های شمعدانی... و صدای سازی که گاهی می‌شنیدم...
به چهارراه رسیده بودم. همهمه‌ی ماشین‌ها و آژیری که نمی‌دانستم برای چیست؛ کلافه‌ام کرده بود. بسیار ناراحت بودم. می‌خواستم بدانم چه وقت می‌توانم از این خیابان رد شوم. مدت زیادی آنجا ایستادم. تا اینکه نوجوانی که توی مغازه‌ی کتابفروشیِ سرچهارراه کار می‌کرد؛ به طرفم آمد. دستش را درازکرد و با ادب تمام گفت: «پدربزرگ بذارین شما را از اینجا ردکنم...»

https://t.me/alpineclub_iran

اولین فلش در ال کپ
باربارا زانگرل( بابزی) دیواره نورد ۳۶ ساله اتریشی، مسیر Freerider در ال کپ، یوسمیتی به درجه VI 5.13a را به صورت فلش صعود کرد و تبدیل شد به اولین فردی در تاریخ که ال کپ را به این روش صعود می کند. همنورد او یاکوپو لارچر دیواره نورد ایتالیایی، اطلاعات لازم را در پای مسیر در
اختیار او گذاشته و بابزی این صعود بی سابقه و  بدون سقوط ۱۰۰۰ متری را در اولین تلاش خود رقم زده.
منبع: Black Diamond

http://www.koohnam

https://t.me/alpineclub_iran

*نقطه کور ذهن شما کجاست؟*

ما آدم ها خطاهای دیگران را سریعتر و راحت‌تر از خطاهای خودمان می‌بینیم. گرایش به این باور که ما کمتراز دیگران دچارخطا می شویم را خطای نقطه کور  (Blind Spot Bias) می‌گویند.

وقتی نمی توانیم خطاهای خود را ببینیم، ممکن است قضاوت‌ها و رفتارهای ما آسیب زا بوده و اثرات منفی به دنبال داشته باشد.

به موارد زیر دقت کنید:
اغلب مردم فکر می کنند که تصمیم‌هایی که خودشان می‌گیرند، عاقلانه تر از تصمیم های دیگران است ! همچنین اغلب افراد، دیدن خطاهای دیگران را دوست دارند و کشف آن خطاها را ناشی از هوش و ذکاوت خودشان می‌دانند! و غافل از آنند که خودشان هم برای بقیه جزو دیگرانند!

در تحقیقی که بر روی ۶۰۰ شهروند آمریکایی انجام شد، نتایج نشان داد که ۸۵ درصد افراد خود را کمتر از میانگین جامعه در معرض خطا می‌دیدند !

نتایج تحقیقات به این نکته جالب اشاره می‌کند که حتی بعد از آنکه خطای نقطه کور برای افراد خاطی تشریح می‌شود، مقاومت در برابر پذیرش خطا از طرف آنها بیشتر می‌شود! و افراد بیش از آنکه به نصیحت‌ها گوش بدهند، در نقش والد قرار گرفته و نصیحت نیز می‌کنند!

اگر دقت کرده باشید در بسیاری از کشمکش‌های خیابانی ویا تصادفات شهری هیچکدام از طرفین حاضر نیستند از مواضع خودشان کوتاه بیایند و در واقع دقیقاً بدلیل بروز همین خطا از سوی دو طرف ، کسی حاضر به پذیرش قصور نیست!

*راه‌حل چیست؟*
سال ها پیش در یکی از کتاب های پائولو کوئیلو تمثیل جالبی خواندم که همیشه در ذهن من هست.
او می گفت که ما آدم ها در یک صف طولانی پشت سر هم داریم راه می‌رویم. و هر کدام از ما آدمها دو تا سبد با خودمون داریم که با یک چوب که بر روی دوش‌مان است آن ها را با خود حمل می کنیم. یکی جلومون آویزونه، یکی رو پشتمون آویزون کردیم. نکات مثبت و خوبی‌هامون رو می‌اندازیم تو سبد جلویی، عیب هامون رو تو سبد پشتی. وقتی توی مسیر داریم راه میریم، فقط خوبی‌های خودمون رو میبینیم و عیب‌های تمام نفرات جلویی‌مون رو همیشه جلوی چشم‌مون داریم. ولی هرگز عیب های خودمون رو نمی‌بینیم!

این تمثیل یکی از بهترین تصویرهایست که اگر به خاطر بسپاریم می تواند به ما در جلوگیری از خطای نقطه کور کمک کند.
دو پیشنهاد در این زمینه می تواند راهگشا باشد:
اول اینکه از زوایه دیگران به خود نگاه کنیم. اینگونه می توانیم به سبد پشتی خودمان هم نگاهی بیاندازیم که در حالت عادی چشم ما از دیدن آن نقطه کور است.
دوم اینکه سعی کنیم مواردی که قبلا فکر می کردیم که ما کاملا درست می‌گوییم و دیگران کاملا اشتباه می‌کنند را به خاطر بیاوریم تا به خاطر بسپاریم که همیشه حق با ما نیست. ما هم  گوش شیطان کر ممکن است اشتباه کنیم!!!

https://t.me/alpineclub_iran

🔴 داستان‌ کوتاه
🔍مبصر

🎙: احسان عبدی پور

https://t.me/alpineclub_iran

اطلاعیه مهم کمیته پناهگاه‌های فدراسیون درخصوص شرایط بارگاه سوم جبهه جنوبی دماوند در فصل سرما

http://t.me/Climbing_news

https://t.me/alpineclub_iran

«محمدرضا طرلانی» پنجم شد

«محمدرضا طرلانی» سنگ‌نورد نوجوان کشورمان در مرحله نهائی رقابت‌های قهرمانی آسیا در ماده بولدرینگ رده سنی نوجوانان B  با  سنگ‌نوردانی از سنگاپور، دو‌نفر از کره، اندونزی و ژاپن رقابت کرد و در نهایت پنجم شد.

سنگ‌نوردانی از ژاپن و دو کره‌ای به ترتیب اول تا سوم شدند.

http://t.me/Climbing_news

https://t.me/alpineclub_iran

راه یابی «محمدرضا طرلانی» به فینال مسابقات قهرمانی آسیا

http://t.me/Climbing_news

https://t.me/alpineclub_iran

اعزام تیم ملی سنگ‌نوردی نوجوانان و جوانان به مسابقات قهرمانی آسیا / جمشیدپور هندوستان

تیم ملی سنگ‌نوردی نوجوانان و جوانان کشورمان عصر روز سه‌شنبه ۲۲ آبان ماه ۱۴۰۳ جهت شرکت در مسابقات سنگ‌نوردی قهرمانی آسیا تهران را به مقصد هند ترک کرد.

این مسابقات طی روزهای ۲۴ تا ۲۷ آبان در شهر جمشیدپور هندوستان برگزار خواهد شد.

ورزشکاران اعزامی شامل:
امین توکلی نسب، آرین امیری، یوسف اردمه، محمدرضا طرلانی، امیرعباس ایدلویی، سارا زراعت زاده، سارینا غفاری، مهدیسا حمیدنژاد، سارا مقدمی و آیناز محمدی.

سرپرست: عبدالرضا نقیب زاده
سرمربی: رضا چاشی
مربی بانوان: زهرا بهرامیان

برای این عزیزان آرزوی موفقیت داریم.

http://t.me/Climbing_news

https://t.me/alpineclub_iran

هر روز یک قدم حتی کوچک به سمت رویاهات بردار!

اگر امروز چیزی نسازی
فردا چیزی برای تماشا کردن نخواهی داشت!

https://t.me/alpineclub_iran

تبلیغ جالب یک کتابفروشی

کتاب ها خسته اند ،
اگر توانستید قلقلکی به آنها بدهید ..

https://t.me/alpineclub_iran

#برداشت_آزاد

https://t.me/alpineclub_iran

https://t.me/alpineclub_iran

۲۱ آبان زادروز "علی اسفندیاری" نيمايوشيج

(زاده ۲۱ آبان ۱۲۷۶ مازندران -- درگذشته ۱۴ دی ۱۳۳۸ تهران) بنیانگذار شعرنو

او در مدرسه چندان موفق نبود و به تحصيلات آكادميك اهميتی نمی‌داد. انقلاب‏های اجتماعی سال‏های ۱۳۰۰ - ۱۳۰۱ او را به كناره‌گيری از مردم و زندگی در ميان جنگل‏ها و دامان طبيعت و هوای آزاد كشاند و در آن‏جا اشعار بيشتری سرود.
وی از ۱۳۱۱ ساكن تهران شد و تا اواخر عمر در  این شهر ماند. نيما با حركتی كه در طول زندگی خود داشت، نشان داد كه از شعر و هنر، ادراكی عميق و تازه دارد و شايستگی اين را داراست كه در عرصه سرشار و پربار ادب فارسی، بنيانگذار شيوه‌ه‏ای نوين باشد. بنابر اين ، شعری را وارد صحنه ادب فارسی کرد كه در عين نداشتن قافيه و رديف، دارای وزن و هجا بود. اين سبك شعر به شعرنو و شعر نيمايی مشهور است و افراد فراوانی به پيروی از سبك او، هنر آزمايی كرده‏‌اند.
نيمايوشيج را به حق، پدر شعرِنو فارسی می‌خوانند. از او به غير از مجموعه اشعار، آثار ديگری به چاپ رسيده است از جمله: داستان‏ها، اشعار، آثار تحقيقی، يادداشت و نامه‌ها.
آرامگاه وی در زادگاهش، يوش است.
‌
https://t.me/alpineclub_iran

بدون شرح

https://t.me/alpineclub_iran

بهتره قبل ازینکه دغدغه هم هوایی توی کوه داشته باشین ، یه همنوردی رو پیدا کنین که باهاتون هم هوا باشه . همون آدم تو ارتفاع زدگی به دادتون می رسه و ول تون نمی کنه که بره قله و برگرده . خیلیا هستن که میگن : همینجا بشین تا ما بریم قله و برگردیم .

https://t.me/Kooh_O_Vaje

https://t.me/alpineclub_iran

انجمن کوهنوردان ایران برگزار می کند!

چهارمین کمپین پاکسازی
#4
جمعه
کلکچال تهران

با گروه پاکسازی سیمرغ همراه باشید

https://t.me/alpineclub_iran

*من فرزند دو نفرم!*


■در را زد و و وارد اتاق شد. مدير يکی از بخشهای ديگر موسسه بود. يک فرم استخدامی پر شده دستش بود و بعد از حال و احوال مختصری فرم را داد دست من و گفت: "نگاه کن اين چه جالبه! کمی بالا و پايين فرم را نگاه کردم. به نظرم يک فرم معمولی می آمد حاوی مشخصات خانمی که برای استخدام مراجعه کرده بود.

□پرسيدم: چیش جالبه؟ گفت: مشخصات فردیش رو ببين! شروع کردم به زير لب خواندن مشخصات فردی. نام - نام خانوادگی... تا رسيدم به آنجا که نوشته بود فرزند! ديدم جلويش نوشته: "رضا و پروين!"

●چند لحظه مکث کردم! مکث مرا که ديد لبخندی زد و گفت: ببين من هم به همين جا که رسيدم مثل تو مکث کردم. بعدش به خانم متقاضی گفتم: "چه جالب! دو تا اسم نوشته ايد!" صدايش را صاف کرد و جواب داد: انتظار داشتيد يک اسم بنويسم! خب من فرزند دو نفر هستم، نه فرزند يک نفر!

○چند لحظه به فکر فرو رفتم. به ياد آوردم که هميشه هنگام پر کردن فرم ها، بدون مکث و اتوماتيک جلوی قسمت "فرزند:..." فقط يک اسم می نوشتم نام پدرم "جمشید". چطور تا به حال به چنين چيزی فکر نکرده بودم!؟ چقدر واضح بود اين و چقدر غفلت انگیز!

■حس عجيبی پيدا کردم. يک ملغمه‌ای بود از تعجب غافلگير شدن، حس بعد از يک کشف مهم و تامل برانگيز! و کمی که زمان می گذشت مقداری هم عصبانيت! عصبانيت از دست خودم! چطور از چيزی تا اين حد بديهی روشن و آشکار، اين همه سال غافل بوده‌ام!؟

□فرم را پر کردم و دادم دست متصدی پشت باجه. مشخصات مرا يک به يک وارد کامپيوتر مقابلش می کرد! در عين حال، با اين که خيلی روشن و مشخص نوشته بودم، قبل از تايپ هر قسمت يک بار هم موارد را با صدای بلند تکرار می کرد و منتظر تاييدم می ماند! نام!؟ نام خانوادگی ام!؟ تا رسيد به قسمت "فرزند:..." که من مقابل آن نوشته بودم: "جمشید و منیژه!"

●مکثی کرد، انگار يک چيزی طبق روال معمول نباشد. قبل از اين که فرصت کند چيزی بپرسد صدايم را صاف کردم، سينه‌ام را جلو دادم
و با حالتی حق به جانب گفتم: خب می دانيد، آخر من فرزند دو نفر هستم! فرزند يک نفر که نيستم...!

○چه اندازه زیبا و اندیشه بر انگیز و دلنشین است! بیاییم نقش مادران و زنان را پر رنگ تر کنیم! بیاییم از این پس این حقیقت زیبا را بنویسیم! هرگز هرگز یادتان نرود که شما فرزند دو نفر هستید! فرزند ...... و ......!

https://t.me/alpineclub_iran

شماره جدید  «مامطیر» ، فصل نامه فرهنگی ادبی هنری منتشر شد.
با مقاله‌ای از آقای داود محمدی‌فر

https://t.me/alpineclub_iran

_ ششمین دوسالانه جشنواره کوه نوشته های ایران
_ بیست و پنجمین  سالگرد تاسیس انجمن کوهنوردان ایران
_ روز جهانی کوهستان(20 آذرماه)
🏔️
جهت حضور در این جشنواره‌ و ارسال آثار با ما تماس بگیرید:

📱09037336267

https://t.me/alpineclub_iran

حرفی برای گفتن
کمی دلتنگی
برای دیدار وسرکشی هیچ استخاره ای نیست استاد گرانقدر  داوود محمدی فر  که عمر گرامی خود را صرف نوشتن بیش ۳۵ جلد کتاب نمو ده اند وهنوز مشتاق نوشتن در عرصه های کوهنوردی هستند
ایشان از  نادر ترین نویسندگان تاریخ  و فرهنگ کوهنوردی  ایران هستند که هم اکنون نیز کتاب هایی در دست تحریر واقدام دارند برای استاد  آروزی موفقیت وسر بلندی داریم
همچنین جناب طبری از اساتید فرهنگ ونوشتار ومترجم هستند که دیدار ایشان همزمان مایه افتخار بود
برای اهالی قلم ،پیشکسوتان ، مدرسان  وعلاقه مندان به ورزش کوهنوردی آرزوی سلامتی دارم

هفدهم آبان ۱۴۰۳

ازکانال: حرفی برای گفتن

https://t.me/alpineclub_iran

پریدن يک فضانورد اتریشی از ایستگاهِ سفینه فضایی با ارتفاع ۱۲۸۰۰۰ فوت با سرعت ۱۲۳۶ کیلومتر در ساعت برای رسیدن به زمین بعد از ۴ دقیقه و ۲۰ ثانیه! 
ضمنا خانواده‌اش به صورت زنده در حال تماشای این رویداد خارق‌العاده هستن! 
با توجه به اینکه دوربین‌های زیادی در نقاط مختلف لباس او نصب شده بود ما می‌توانیم کره‌ زمین‌ را به طور کامل و واضح ببینیم.  
*تماشای این ویدیوی محشر را از دست ندهید ...*

قابل ذکر است که سرعت صوت ۱۲۰۰ کیلومتر در ساعت است و هواپیماهای مسافربری به این حد نمی‌رسد.بظاهر شاید ترسناک نباشه اما فقط تعداد معدودی در جهان شجاعت انجام دادن بعضی کارها را دارند
بد نیست بدانیم   شجاعت تنها جنگیدن با مشت ولگد و شاخ وشانه کشیدن نیست

ارسالی از غلامرضا رجبی

@DrGalyanMoghaddam

https://t.me/alpineclub_iran

باشگاه کوه‌نوردی زنان اسکاتلند

قطعا از این عکس تاریخی حماسی که از «لوسی اسمیت» و «پائولین رانکن» در حال صعود از سالزبری کرگز در ادینبورگ اسکاتلند گرفته شده تعجب خواهید کرد. این عکس نشان می‌دهد در سال ۱۹۰۸ آنها با دامن بلند تا قوزک پا، کلاه، بلوز و کفش زنانه این صعود را انجام دادند.
صخره کرگ‌ها شامل ستون بازالتی ۴۶ متری در غرب پارک هولی رود قرار دارد.

این صعود خطراتی به همراه داشت! تنها حمایتی که این زنان داشتند طول طنابی است که به دور کمر هر کدام از آنها بسته شده بود - آنها هیچ تجهیزات ایمنی یا وسایل محافظتی دیگری مانند کلاه ایمنی، صندلی صعود یا میخ به همراه نداشتند.

در سال ۱۹۰۸ بانوان، باشگاه خودشان را تشکیل دادند یعنی باشگاه کوهنوردی اسکاتلندی. آنها پس از منع شدن از پیوستن به باشگاه کوهنوردی مردان اسکاتلند اقدام به این کار کردند. در سال ۱۹۰۹ باشگاه کوهنوردی زنان اسکاتلند چهارده عضو داشت.


T.me/kouheghaf

https://t.me/alpineclub_iran

❤️ایران من

❤️❤️ایران ما

❤️.......❤️ایران مان

دریغ است که ویران شود


https://t.me/alpineclub_iran

نوک کوه یخ  ....

آنچه از فست مد می بینیم آن چیزی نیست که واقعا هست.

مد یکی از کم پایدارترین صنایع در سراسر جهان است.  سالانه حدود 5 میلیون تن منسوجات در اتحادیه اروپا دور ریخته می شود و سیاره ما را آلوده می کند.

با تغییر فصل، قبل از دویدن به مغازه ها دو بار فکر کنیم.  آیا می توانیم لباس های قدیمی را با   تعمیر، بازیافت یا تغییر شکل دوباره استفاده کنیم؟
و یا کیفیت را اولویت قرار داده و با خرید لباس‌های باکیفیت به جای لباس‌های یکبار مصرف جذاب مصرف منسوجات را به حداقل برسانیم.
اگر منسوجات کمتری مصرف کنیم در ایجاد یک   شبکه مصرف منسوجات سبز که به پایداری کمک کند مشارکت کرده ایم.

دو راهکار ! :
️ محدود کردن صادرات محصولات نساجی پر ضایعات و ترویج منسوجات پایدار در سطح جهانی،

معکوس کردن چرخه  تولید و مصرف  حریصانه و جلوگیری از تخریب منسوجات فروخته نشده یا برگشتی را
باید از دولت‌ها مطالبه نمود.


💦 @WaterForUs

https://t.me/alpineclub_iran

اقدام و........اميد

https://t.me/alpineclub_iran

برای نجات زمین تک تک ما باید تغییر کنیم

زندگی روزمره، تجارت و اقتصاد ما به طبیعت بستگی دارد. با درک ارتباط خود با طبیعت، همه ما می توانیم ردپای مخرب خود را بر طبیعت کاهش دهیم. به عنوان مثال با انجام این  پنج کار می توانیم تفاوت ایجاد کنیم.
تفاوت ایجاد نمی شود مگر با تغییر نگرش. تغییرات اجتماعی با تغییر نگرش ما به طبیعت و مصرف آغاز و به سمت  ترویج حفاظت پیش خواهد رفت.

1. تا جایی که می توانید مصرف را کاهش دهیم
آیا واقعاً باید هر فصل و هر سال تلفن همراه، کمد لباس تابستانی یا تلویزیون صفحه تخت خود را به روز کنیم؟  تقاضای ما برای محصولات جدید بر استخراج منابع (که منجر به از بین رفتن زیستگاه می شود)، انتشار کربن (محرک تغییرات آب و هوا) و آلودگی (زیستگاه تخریب کننده) و مصرف آب تاثیر می گذارد.
البته  این تأثیرات اغلب از جایی که ما خرید می کنیم بسیار دور است و در سرزمین های دیگر است . از لیتیوم موجود در تلفن های ما گرفته تا پلاستیک های موجود در لباس ها و فلزات موجود در وسایل نقلیه ما، مصرف ما باعث افزایش تقاضا می شود که تقریباً به طور اجتناب ناپذیری به تنوع زیستی و منابع آب آسیب می زند. وقتی خرید کنیم که واقعا به آن نیاز داریم.

2. مراقب آنچه می خوریم باشیم
کشاورزی بزرگترین مصرف کننده آب، عامل تغییر کاربری زمین و از دست دادن تنوع زیستی است. البته همه ما باید آب و  غذا بخوریم، اما در صورت امکان غذاهای تولید شده پایدار و کم آب بر استفاده کنیم. خلاقیت در آشپزی و پخت و پز  به سمت تهیه غذاهای کم آب بر و یکی از مهم ترین راههای سازگاری است.
به یاد داشته باشیم که آب پاک  آب بسیار گران و با ارزشی برای زنده ماندن و بهداشت ماست و در مصرف آب پاک صرفه جویی کنیم.
هرگز و تحت هیچ شرایطی از گوشت حیوانات حیات وحش نظیر پرندگان استفاده نکنیم. علاوه بر مخاطرات سلامت شکار این حیوانات حمله مستقیم به تنوع زیستی است.

3.  انتخاب انرژی های تجدیدپذیر
بحران آب و هوا و تنوع زیستی جدایی ناپذیر هستند. هیچ کدام را نمی توان به تنهایی حل کرد. به عنوان مثال، راه حل های مبتنی بر طبیعت، مانند حفاظت از جنگل ها به عنوان جاذب کربن، هم به تنوع زیستی  و هم به تقویت منابع آب زیرزمینی کمک می کند. انتشار گازهای گلخانه ای که باعث تغییرات آب و هوایی می شود، که بسیاری از گونه ها را تهدید می کند، طیف وسیعی از انتخاب های ما تأثیرات مصرف انرژی ما را تعیین می کند.

4. دست های خود را از جیب درآورید

همه می توانند با اقدامات مستقیم برای حفاظت و افزایش تنوع زیستی کاری انجام دهند. از  داوطلب شدن برای انجام کار در سمن ها  تا کمک مالی کوچک به  پروژه های زیست محیطی محلی
بسیاری از پروژه های مردمی و جامعه محور در حال ایجاد تفاوت در زمین هستند.  ما با کمک های کوچک در امور مختلف از جنگل‌کاری تا تمیز کردن آب راه‌ها، از آموزش تا حفاظت می توانیم اثرگذار باشیم.

5. انتظارات را تنظیم کنید و مسئولیت را بپذیرید

مردم کشورهای ثروتمند هم بزرگترین ردپای محیطی و هم بیشترین ظرفیت سازگاری را دارند. بدیهی است آنها باید تغییر را رهبری کنند. مردم در کشورهای در حال توسعه نیز  نه تنها از ردپای اقلیمی کشورهای ثروتمند آسیب می بینند بلکه خود نیز به دلیل فقدان دسترسی به فناوری، تصمیمات سیاسی ویرانگر خارجی مانند تحریم و داخلی مانند هژمونی ایدئولوژی بر دانش و نیز فقر و بیکاری بیش از هر زمانی در معرض آسیب هستند.
افزایش آگاهی نسبت به مسائل و پذیرش مسئولیت با تغییر آغاز می شود. این شامل تعدیل انتظارات ما در مورد چگونگی زیست  و سرنوشت مان نیز می شود. تغییرات کوچک با تکرار توسط میلیون ها نفر بزرگتر می شوند. ما هرگز نباید در قدرت تأثیر تجمعی و مطالبه گری تردیدکنیم.

💦 @WaterForUs

https://t.me/alpineclub_iran

تماشای پاییز

"سارگپه" و ارتفاعات زیبای پاییزی جنگلهای هیرکانی مازندران

سارگپه : پرنده شکاری با جُثّه متوسط
    
https://t.me/alpineclub_iran

تغییرات آب و هوایی اینه:

عصر امروز تو والنسیا اسپانیا طی ۴ ساعت ۳۴۳ میلیمتر باران (معادل بارش کل یکسال) بارید و تاکنون حدود 100نفر کشته شده و شهر به این روز افتاد.
هنوز یه عده هستند که میگن تغییرات آب و هوایی توطئه دشمنه!!


💦 @WaterForUs

https://t.me/alpineclub_iran

جشن آبانگان از جشن‌های دوازده‌گانه ایران باستان به شمار می‌آید که در روز دهم آبان (آبان روز از آبان ماه) برگزار می‌شود. این جشن در نکوداشت «آناهیتا» فرشته موکل بر آب پدید آمد که ایزدبانویی بسیار برجسته در فرهنگ پارسی بوده است و در اعتقاد پارسیان، برف و باران و تگرگ را به فرمان اهورا مزدا بر زمین فرو می‌بارد.

در آیین ایرانیان باستان، عناصر چهارگانه (آب،‌ آتش، خاک و هوا) به‌عنوان پایه‌های نخستین زندگی، بسیار مقدس هستند و آلوده کردن آن‌ها گناهی بزرگ و نابخشودنی قلمداد می‌شود. ایرانیان ژرف‌اندیش پس از آتش، آب را مهم‌ترین عنصر حیات دانسته و حتی در آب روان، خود را شست‌وشو نمی‌دادند تا به ناپاکی آلوده‌اش نسازند.
با این پیشینه فرهنگی چرا ایرانیان این چنین کوه و دشت و جوی را آلوده با انواع زباله می کنند. مگر حکمرانان ما و بخش بزرگی از مردم خودشان را میراث دار این فرهنگ پاک پسند  دوستدار محیط زیست نمی دانند؟
چگونه می توان با وجود این آلودگی ها از آبانگان برای کودکان حرف زد؟

https://t.me/alpineclub_iran

https://t.me/alpineclub_iran

درودها و احترام به انسان هائی که در برداشتن اولین گام ها در کنارمان بودند و فروتنانه به ما آموختند.

روز مربی را به این بزرگواران تبریک می گوییم.

https://t.me/alpineclub_iran

صعود ایرانیان به قلل ۸۰۰۰ متری در سال ۱۴۰۳

براساس گزارش شرکت‌های گردشگری نپالی و پاکستانی در سه فصل بهار و تابستان و اوایل پائیز تعداد ۲۰ کوه‌نورد ایرانی موفق به صعود قلل ۸۰۰۰ متری در کشورهای نپال، پاکستان و تبتِ چین شده‌اند.
وبلاگ کوه قاف به منظور ثبت آمار کوه‌نوردان ایرانی فاتح قلل ۸۰۰۰ متری، آمار فوق را به شرح زیر استنتاج نموده.
از آنجایی که احتمال خطا در تاریخ صعودها وجود دارد. لذا به منظور اصلاح از عزیزان مطلع تقاضا می‌شود در صورت هرگونه مغایرت در آی دی تلگرام @MtDamavand اعلام نظر نمایند.

بهار:
ماکالو «افسانه حسامی فر» ۱۷ اردیبهشت (۶ می)
ماکالو «شیما افسری» تهران ۱۷ اردیبهشت (۶ می)
اورست «کیانوش روانفر» (ایرانی/آمریکایی) ۲۳ اردیبهشت (۱۲ می)
لوتسه «مصطفی احسانپور» چهارمحال و‌ بختیاری- بروجن ۲۳ اردیبهشت (۱۲ می)
اورست «افشین اصغرزاده» مازندران- سوادکوه ۳۱ اردیبهشت (۲۰ می) 
اورست «حمیدرضا هاشمی» کرمان- رابر ۳۱ اردیبهشت (۲۰ می)
‌اورست «محمدمهدی ناسوتی‌فرد» فارس- شیراز ۳۱ می (۲۰می)
اورست «سارا عبدویس» تهران ۳۱ اردیبهشت (۲۰ می)
لوتسه «رضا شهلایی» کرمانشاه ۱ خرداد (۲۱ می)
لوتسه «مهدی نوروزی» سمنان- میامی ۱ خرداد (۲۱ می)
لوتسه «حمیدرضا هاشمی» کرمان- رابر ۲ خرداد (۲۲ می)
لوتسه «افشین اصغرزاده» مازندران- سوادکوه ۲ خرداد (۲۲ می)
اورست «آتوسا معنوی» مازندران- آمل ۲ خرداد (۲۲ می)
اورست «مهدی نوروزی» سمنان- میامی ۲ خرداد (۲۲ می)
اورست «دیوید فتعلی‌خانی» ایرانی/آمریکایی ۳ خرداد (۲۳ می)

تابستان:
برودپیک «احسان کلانتری» استان فارس- شیراز ۸ مرداد
برودپیک «علی‌رضا کشفی» استان فارس- شیراز ۸ مرداد
برودپیک «حسین ناطقی» استان مازندران- محمودآباد ۸ مرداد
کی۲ «محمود هاشمی» تهران ۸ مرداد
کی۲ «فرناز دیانت» تهران ۸ مرداد
کی۲ «سعید میرزایی» آذربایجان شرقی- تبریز ۸ مرداد
 
پائیز:
ماناسلو «افسانه حسامی فر» خراسان شمالی- بجنورد ۳۰ شهریور
ماناسلو «حسین سپهوند» لرستان- خرم آباد ۲ مهرماه
ماناسلو «رضا پارسا» مازندران- سوادکوه ۳ مهرماه
ماناسلو «روناک زمانی دادانه» کردستان- سنندج ۳ مهرماه

نقل از : وبلاگ کوه قاف

https://t.me/alpineclub_iran

نادر ابراهیمی:

در این روزگار، که ما بیش از هر چیز به امید و ایمان احتیاج داریم، مگذار ناامیدی، روزنی به اندازه ی سر سوزنی در قلبت پیدا کند و از آنجا هجوم بیاورد.
امید را برای روزهای بد، ساخته‌اند؛ چراغ را برای تاریکی.
انسان اگر با مشقّت و درد و مصیبت روبرو نمیشد، نه به چیزی ایمان می‌آورد، نه به آینده‌ای دل می‌بست، و نه از امید، سلاحی می‌ساخت به پایداری کوه.

https://t.me/alpineclub_iran

شبيه شرایط این روزها

ایستادن بر لبه دنیا

https://t.me/alpineclub_iran

🟢 بنیاد علمی دکتر بسکی از تولید محتوا در حوزه محیط‌زیست حمایت می‌کند! 🟢

1️⃣ از بهمن ماه ۱۴۰۳، جامعه محیط‌زیستی ایران شاهد رونمایی از رویدادی وزین، امیدبخش و پیش‌برنده در حوزه رسانه و کودک خواهد بود.

2️⃣ این حرکت فرهنگی بزرگ و سبز همزمان با سالگرد تولد سبزترین پزشک ایران، غلامعلی بسکی و به همت بنیاد علمی دکتر بسکی در دیار گنبد کاووس، هر بهمن برگزار خواهد شد.

3️⃣ هیات داوران این مسابقه را رخشان بنی‌اعتماد، عبدالحسین وهاب‌زاده، هایده شیرزادی، حمید طراوتی، محمد فاضلی، خلیل فرشباف و محمد درویش تشکیل می‌دهند.

4️⃣ لطفا به متن اطلاعیه در کلیپ توجه کرده و آثار خود را تا ۳۰ آذرماه به دبیرخانه بنیاد ارسال فرمایید.

https://beskiacademy.com/beski-award

#جایزه_بنیاد_علمی_دکتر_بسکی
#محمد_درویش
https://t.me/alpineclub_iran

‌۷ آبان روز کوروش

سراسر این شاهنشاهی گسترده با پشتکار و خرد کوروش ساماندهی می‌شد. او با مردم خود مانند فرزندانش رفتار می‌کرد و آنان کوروش را همچون پدر خود ارج می‌نهادند.


برگرفته از «زندگی کوروش» نوشته‌ی گزنفن

فرتور (عکس): پیکه (تمبر) یادبود کوروش در هندوستان



💦 @WaterForUs

https://t.me/alpineclub_iran

«سلامٌ لأرضٍ خُلقت للسلام و ما رأت یوماً سلاما.»

سلام بر زمینی که برای صلح آفریده شد
و هیچ روزی رویِ صلح ندید.

https://t.me/alpineclub_iran

#برداشت_آزاد

https://t.me/alpineclub_iran

🔴 انسانیت

در روستایی اطراف بهبهان به دنیا آمدم. روستایی که با یک رودخانۀ فصلی دو تکه شده بود: این‌ور رود و اون‌ور رود!

ما کودکان روستا نسبت به این‌ور رود تعصب شدید داشتیم! مرتب با بچه‌های اون‌ور رود دعوا می‌کردیم! در حالی که هر دو گروه اهل یک روستا بوده و گاهی اون‌وری‌ها پسرخاله و پسردایی و … اقوام نزدیک ما بودند. اما ملاک برای ما «رود» بود!

بزرگتر که شدیم به دبستانی رفتیم که اتفاقاً بچه‌های روستای کناری هم اونجا می‌اومدن!

حالا ما خط مرزی «رود» را فراموش کرده و همۀ روستای ما، متحد شده و اختلافات و دعواهای قبلی را فراموش کرده و حول دشمن مشترک! به وحدت رسیده بودیم!

هر روز با بچه‌های روستای کناری بحث و نزاع داشتیم.

القصه، بزرگتر شدیم و رفتیم راهنمایی!
اون روزا روستای ما و روستای کناری، مدرسۀ راهنمایی، نداشتیم
می‌رفتیم روستای دورتر! جایی که ما و بچه‌های روستای کناری، متحد شده بودیم، علیه بچه‌های روستای دورتر!

آری، با روستای کناری هم دعوا و جنگ قبلی را فراموش کرده و علیه روستای دورتر متحد شده بودیم. 

بزرگتر شدیم و رفتیم دبیرستانی در بهبهان!
اونجا بود که فهمیدیم که ای‌بابا، ما و روستای کناری و روستای دورتر و …، همه «لر» هستیم و برادریم!

دشمن مشترک ما، «بهبهانی‌ها» هستند!

کل دورۀ دبیرستان را با جنگ متعصبانۀ لر و بهبهانی به سر بردیم و در اکثر دعواها، ما قوم شجاع و غیور لر بودیم که پیروز میدان می‌شدیم و البته بهبهانی‌ها با جنگ فرهنگی (ساختن جک لری) به نبرد ما می‌اومدن.

بزرگتر شدیم و رفتیم دانشجوی اهواز شدیم! اونجا بود که فهمیدیم، عرب‌ها اصل دشمن ما هستند و اونا فرقی بین لر و بهبهانی قایل نیستند و در نتیجه، ما و بهبهانی‌ها متحد شدیم علیه عرب‌ها!

بهبهانی‌ها جُک می‌ساختند علیه عرب‌ها و هر وقت نیروی جنگی کارآزموده می‌خواستند ما لرها حامی اونا بودیم!

عرب‌ها را کلافه کرده بودیم و احساس غرور و برتری می‌کردیم!

تا اینکه خدمت سربازی پیش اومد و ما افتادیم آذربایجان غربی!  میان یک مشت ترک!

آنجا بود که ما لرها و بهبهانی‌ها و عرب‌ها و دزفولی‌ها و …، را یک کلمه خطاب می‌کردند: «خوزستانی‌ها».

دیگر ما لرها و بهبهانی‌ها با عرب‌های اهواز و شادگان برای هم شده بودیم برادر و هم‌پیمان، علیه ترک‌ها. اختلافات گذشته و اون همه جنگ و دعوا و جک و … را فراموش کرده و متحد، علیه ترک جماعت شده بودیم!

القصه چند سال بعد، که بزرگتر شدم به فرانسه رفتم؛ یک روز، در پارکی نشسته بودم و تقریباً ساعت دو بعد از ظهر بود که خوابم گرفت و رفتم اون طرف‌تر روی چمن‌ها گرفتم خوابیدم!
بعد از چند دقیقه احساس کردم کسی با لگد، آروم به من می‌زنه! با عجله بیدار شدم و ترسیدم که پلیسی، ماموری چیزی باشه.

ناگهان دیدم طرف به فارسی گفت: چرا اینجا خوابیدی؟ رو چمن‌ها، ممنوعه!

با تعجب پرسیدم: آقا شما کی هستید و از کجا فهمیدی من ایرانی‌ام؟

طرف خودش را معرفی کرد. از ترک‌های ارومیه بود! می‌گفت: اولاً اینجا کسی تو این موقع روز نمی‌خوابه! فقط ایرانی‌ها اهل چرت بعد از ظهرند!
تازه کسی روی چمن دراز نمی‌کشه، اون هم فقط کار ایرانی‌هاست!

بنا به همین دو برهان قاطع، فهمیدم که تو ایرانی هستی! اونجا بود که همدیگر را در آغوش گرفتیم و به‌عنوان دو ایرانی! فارغ از ترک و لر و عرب، احساس یگانگی و دوستی و اخوت کردیم و از ملاقات هم در دیار غربت مشعوف شدیم.

از همدیگر آدرس و نشانی گرفتیم و با اعتماد به هم، حاضر به هر کمک و مساعدتی نسبت به هم شدیم، صرفا به دلیل «ایرانی» بودنمان.

اکنون که به سن پنجاه سالگی رسیدیم،

حتی از تعصب «ایرانی» بودن هم گذشته‌ایم و درک می‌کنیم که «انسان‌ها» در هر نقطۀ از زمین، چه ایرانی و هندی و چینی و چه فرانسوی و آلمانی و هلندی و چه مصری و آفریقایی و لیبیایی و چه آمریکایی و برزیلی و آرژانتینی و. ..، همه «انسان» هستند و مثل خود ما.

تعصب نژاد و ملیت و جنسیت و رنگ پوست و ثروت و …، ناشی از کوچکی فرد و عدم بلوغ معرفتی اوست. هر چه فرد بزرگتر و داناتر باشه، خودبه‌خود از دام و زنجیر تعصبات کوچک و بی‌ارزش و کم‌مقدار؛ دورتر شده و جهانی‌تر و انسانی‌تر می‌اندیشد.

باز هم درک خودم را بالاتر برده و همۀ دین‌ها را در هم ادغام کردم و دینی ساختم به نام «انسانیت» و با بی‌دین‌ها هم کنار آمدم تا با ابزاری به نام دانش، کرۀ زمینی پر از  انسانهای صلح‌دوست و شرافتمند داشته باشیم.
به‌راستی گام و قدم بعدی چیست؟


از بهبهان تا پاریس
ایرج پزشکزاد
https://t.me/alpineclub_iran

🔴 مشاهده پرنده‌ای ناشناخته در بندر کنگان

🔹حضور پرنده ای ناشناخته در منزلی در بندر کنگان استان بوشهر مورد تعجب دوستداران محیط زیست شده است.

https://t.me/alpineclub_iran

یخچال پریتو مورنو - آرژانتین

یخچال “پریتو مورنو” یکی از شگفت‌ انگیزترین پدیده‌های طبیعی آرژانتین است که در پارک ملی Los Glaciares در استان سانتاکروز پاتاگونیا قرار دارد. این یخچال عظیم تقریبا ۳۰ کیلومتر طول و ۵ کیلومتر عرض دارد. بر خلاف اکثر یخچال‌های سراسر جهان، پریتو مورنو پایدار و حتی در حال پیشروی است و آن را به منظره‌ای منحصر به فرد و پویا تبدیل کرده.
بازدیدکنندگان از یخچال می‌توانند شاهد شکستن‌های نمایشی یخ‌ها باشند، جایی که تکه‌های یخ جدا شده و با صدای مهیب به آب‌های دریاچه سقوط می‌کنند. روش‌های مختلفی برای تجربه درکنار این یخچال وجود دارد، از جمله قایق‌سواری، پیاده‌روی روی یخچال با تورهای راهپیمایی با راهنما و تماشای مناظر از سکوی جغرافیایی که چشم‌اندازهای وسیع خیره‌کننده‌ای را ارائه می‌دهد.
دسترسی آسان و عظمت خیره‌کننده یخچال پریتو مورنو آن را به مقصدی جذاب برای دوستداران طبیعت و ماجراجویان تبدیل کرده است. زیبایی باشکوه آن و صدای شکستن یخ و سقوط به دریاچه، تجربه‌ای فراموش‌ نشدنی را رقم می‌زند


T.me/kouheghaf

https://t.me/alpineclub_iran

اتوبوسِ توشهری.

برای انجام کاری هوس کردیم بعد از مدتها  با اتوبوس به دروازه  دولت بریم. گفتیم موقع ظهراست و ما که اول خط  هستیم، افتخار اینو داریم که هر جا دلمون خواست بشینیم.  رفتم  اون قسمتی که خیلی بلنده نشستم و بعد از چند ایستگاه به محله کودکی و نوجوانی خودمان رسیدم، داشتم لذت می‌بردم که حمله خانمها برای سوار شدن منو از این لذت پرت کرد بیرون. دیگه جای نفس کشیدن نبود، خدا پدر راننده رو رحمت کنه که کولر رو روشن کرد و از خفگی نجاتمان داد.
من دیگه جایی رو نمی‌دیدم و هر طرف رو نگاه میکردم یا کیف بود یا چادر یا شالی آویزان یا دستی به دستگیره‌ی آویزان. گفتم خانمها ایستگاه دروازه دولت خیلی مونده؟ گفتن خانم بیا برو جلو چیزی نمونده. خلاصه کیفم رو بالا بردم یکی دستم رو کشید و خودم رو از تونل خانمهای  چسبیده به هم بموقع بیرون کشیدم و به سلامت به بیرون پرتاب شدم. به خودم گفتم اول خط که اینطوره، خدا به داد وسط خط و برگشتنمون برسه، بریم زودتر کارمون رو انجام بدیم و بر گردیم.
خوشحال از اینکه کارمون زود تمام شد،رفتیم   به طرف ایستگاه،چند نفر بودیم، همه آرام  ایستاده بودیم، گفتم خدا رو شکر انگار این ایستگاه خلوته  تا این که اتوبوس رسید، سه نفر پیاده شدن دوازده نفر که منم جزء اونا بودم به طرز باور نکردنی،بغل در بغل سوار شدیم، راننده هی دگمه در رو میزد  در بسته نمیشد! خلاصه بگم براتون که خدا روشکر در بسته شد و حرکت کردیم، حق هیچ حرکتی رو نداشتیم، یکی پشت یکی رو،  دیدم کیفم نیست،  گفتم خانمها من که نمیتونم تکون بخورم ، کسی کیف منو میبینه؟ گفتن بله دور کمرتان پیچیده نگران نباش،یکی گفت  کش سرتون چقدر قشنگه! گفتم چطوری از زیرشالم دیدی؟ گفت شال که سرتون نیست! نگاه کردم دیدم یک طرف شالم دست یه خانمه، گفت نگران نباش برات نگه میدارم. تا ایستگاه آخر بدون شال بدون حرکت در بین خانمها تاب می‌خوردم وچپ و راست میشدم. به آخر خط رسیدیم از اتوبوس پیاده شدم، همسر جان منتظر  بود، گفت چرا دگمه های مانتوات بازه؟ شالت کو؟ همون وسط خیابون شروع کردم به خندیدن. گفتم اگه دوتا ایستگاه دیگه  اضافه میکردن بدون مانتو  هم میشدم. جالب این بود هیچکس اعتراض نمی‌کرد، همه در سکوت سوار و پیاده میشدن،انگار این مدل همیشگی و عادیه.
این هم قصهٔ یه روزِ اتوبوس سواری.
وقتی به خونه رسیدیم،در سکوت شامی ساده خوردیم،ومن به همه‌ی خانمهایی که در اتوبوس بودن فکر میکردم.
میترا احمدی، ۲۹ مهر ۴۰۳

https://t.me/alpineclub_iran

طنز تلخ

http://www.alpineclub.ir

۲۹ مهر روز کوه و کوهنورد

۲۹ مهرماه روز کوهنورد نامگذاری شده است که به‌نظر می‌رسد این نامگذاری حاصل اندیشه‌ گروهی کوهنوردان باشد، ولی به هر حال روز ۲۹ مهرماه از سوی اغلب کوهنوردان، به‌عنوان روز کوهنورد شناخته می‌شود.
در این روز کوهنوردان سراسر کشور برنامه‌های متنوعی دارند:
برگزاری همایش روز کوهنورد، صعودهای مشترک، تجمع و دیدار در یک مکان خاص مانند کافه کوه، گرامیداشت یاد و خاطره کوهنوردان جان‌باخته و … از جمله این برنامه‌هاست. این برنامه‌ها می‌تواند جامعه کوهنوردی را هرساله به‌سمت ارزش‌های والای انسانی و پاسداری از ارکان فرهنگ اصیل کوهنوردی سوق دهد و در راستای ایجاد همدلی در جامعه کوهنوردی مفید واقع شود. همچنین یکی از ویژگی‌های این برنامه‌ها، جلوگیری از انحرافات اساسی و پایمال نشدن ارزش‌هایی است که سینه به‌سینه و نسل به‌نسل توسط پیشکسوتان جامعه کوهنوردی به کوهنوردان نسل بعدی منتقل شده است.
به‌طور خلاصه، اهداف برگزاری مراسم یا همایش در روز کوهنورد توسط افراد، گروه‌ها، باشگاه‌ها و هیئت‌های استان‌ها و شهرستان‌ها عبارتند از:
۱. بزرگداشت تلاش‌های ارزنده و آرمانی شهدای کوهستان و گرامیداشت یاد و خاطره آنها
۲. بررسی رشد کمی و کیفی ورزش کوهنوردی و مقایسه آن با شاخص‌های استاندارد کوهنوردی در سطح جهانی.
۳. بررسی فعالیت‌های گروه‌های کوهنوردی و کوهنوردان هر استان
۴. تجلیل و قدردانی از پیشکسوتان مجرب ورزش کوهنوردی
۵. ترویج فرهنگ اصیل کوهنوردی با تکیه بر آرمان‌های انسانی آن
۶. مهیا کردن بستر فرهنگی و اخلاقی لازم به‌منظور ایجاد همدلی و اتحاد کوهنوردان و تبادل اطلاعات گروه‌های کوهنوردی به‌دور از رقابت‌های کاذب.
۷. ملاقات جمعی کوهنوردان و دستیابی آنان به‌تفاهم بیشتر و رسیدن به‌نقاط مشترک سازنده
۸. تبادل نظر و آگاهی از آخرین اطلاعات مربوط به برنامه‌های کوهنوردی کشوری و برون مرزی
۹. ترویج فرهنگ صلح و دوستی با طبیعت در طریق ایجاد انگیزه بیشتر به‌منظور احترام به کوهستان و تلاش برای حفظ منابع طبیعی
۱۰. ایجاد زمینه مناسب جهت ارائه فعالیت‌های هنری، فرهنگی و تحقیقاتی کوهنوردان در قالب برگزاری نمایشگاه‌های عکس، نقاشی، شعر، مقاله و غیره
در سال‌های گذشته تعداد روزهایی که به‌نام روز کوهنورد نامگذاری شده‌اند متفاوت بوده‌اند. به‌طوری که هر فرد، گروه و استانی، روز خاصی را به‌عنوان روز کوهنورد اعلام کرده و آن را در شبکه اجتماعی و ارتباطی به اشتراک گذاشته است. اما بیشترین همگرایی و اتفاق نظر برای تاریخ ۲۹ مهرماه هر سال به‌عنوان روز کوهنورد است. به‌نظر می‌رسد انتخاب هفته اول آبان ماه به‌عنوان روز کوهنورد استان فارس در این نامگذاری بی‌تاثیر نبوده است و با‌توجه به‌خیل عظیم کوهنوردان و طبیعت‌گردان، اختصاص یک روز خاص و مشخص و حتی روزی باعنوان “روز ملی کوهنورد” به این قشر لازم و ضروری است.
روز کوهنورد روز یادمان‌ها و یادها و روز تجلی اصالت کوهنوردی است که گذشته‌اش در پیوند با آینده رسالت خود را معنی می‌بخشد.
کوهنوردی یک انتخاب است. آن‌گاه که آسایش خانه و شهر را رها می‌کنی و پنجه در پنجه سنگ و صخره، فراز و فرود طبیعت را در می‌نوردی، این انتخاب توست که جسم را در تب و تاب سنگ و صخره صیقل دهی تا به ازای آن روح و روان خویش را آزاد و رها سازی و آنرا سبک‌تر به‌ پرواز در آوری و این گونه است که کوهنوردی می‌شود هنر مبارزه با سستی‌ها، کاستی‌ها و کاهلی‌های درون.
کوهستان مظهر پاکی، دهش و بخشش است و کوهنوردی آیین زندگی، آیینی مبتنی بر روح جمعی و پایبندی به اصول اخلاقی. کوهنوردی که درک صحیحی از کوهستان و کوهنوردی دارد هیچگاه منافع خود را بر منافع جمع ارجح نمی‌شمارد و از موقعیت و موفقیت‌های تحصیل شده به‌نفع خود بهره‌برداری نمی‌کند.

https://t.me/alpineclub_iran

گله مرال‌ها در ارتفاعات مازندران

⚡️مرال یا گوزن قرمز یکی از بزرگترین انواع گوزن و بومی ایران است.

⚡️در گذشته جمعیت بسیار زیادی در اغلب نواحی جنگلی سواحل دریای خزر، ارتفاعات البرز و دامنه‌های زاگرس داشت.

⚡️امروزه تنها در برخی از ارتفاعات دور از دسترس البرز مرکزی و شرقی پیدا می‌شود.

@jahan_asraramiz

https://t.me/alpineclub_iran

حرف های دردمندانه به کوه نوردان بی مسئولیت

ارسال ویدئو از: خانم اکرم  آقا جانیان ( مامان نرگس )

https://t.me/alpineclub_iran

اگر می‌خواهید ذهنی سرسخت داشته باشید،  اولین مرحله این است که به طور منظم و با برنامه از منطقه آسایش تان خارج شوید. دفترتان را بیاورید و تمام کارهایی را که از انجامشان خوشتان نمی‌آید را یادداشت کنيد. خصوصا کارهایی را که می‌دانید انجامشان به نفعتان است. حالا یکی از آنها را به انتخاب خودتان انجام دهید و دوباره تکرارش کنيد. انجام دادن کارهایی بسیار کوچک که آسایش تان را به هم می‌زند، باعث می‌شود قوی‌تر شوید.

هرچه بیشتر از آسایش تان صرف نظر کنيد قوی‌تر خواهید شد. طولی نمی‌کشد که در شرایط استرس آور عملکرد بهتر و پربازده تری خواهید داشت.

https://t.me/alpineclub_iran

#برداشت_آزاد

انسانها میلیاردها دلار صرف پیدا کردن حیات در کرات دیگر می کنند، و تریلیون ها دلار هم صرف کشتن حیات در کره زمین..


💦 @WaterforUs

https://t.me/alpineclub_iran

*تسلط جهالت بر دانایی ،*

ترجیح بتن بر تداوم زندگی درختی تناور و صد ساله ... ‼️

از : گروه کوهنوردی بامدادان بابلسر

https://t.me/alpineclub_iran

این برنامه با مشارکت انجمن کوه‌نوردان ایران، گنجه‌ی زیستبوم، گروه هم‌کوله، و حمایت شرکت آریوژن فارمد اجرا شد.

https://t.me/alpineclub_iran

🌍 کمپین پاکسازی دامنه جنوبی دماوند 🌿

۲۰ مهرماه، همزمان با جشن “مهرگان کوهستان” به دماوند رفتیم و با همت حدود ۶۰ نفر از  کوهنوردان و دوستداران طبیعت، به زدودن زباله از زیبایی‌های این کوهستان کهن پرداختیم.
دماوند، بام ایران، نماد ملی ایرانیان و خانه‌‌ی بسیاری از گونه‌های گیاهی و جانوریست که نیاز به مراقبت و توجه ویژه دارد.

طی برنامه پاکسازی، گام کوچکی برای حفظ این اکوسیستم برداشتیم اما استمرار این گام‌ها مهم است. بسان خود کوهنوردی که طولانی ترین و پرفراز و نشیب ترین مسیرها با پیوستگی گام‌هایی کوچک طی می‌شود و به قله میرسد.

هر یک از ما نیز می‌توانیم با انجام اقداماتی کوچک، تاثیر بزرگی بر بهبود وضعیت محیط زیست داشته باشیم.

#انجمن_کوهنوردان_ایران

لینک عضویت در گروه پاکسازی:
https://chat.whatsapp.com/JmQZQXLiZPU1C5LYHbvhcb

فراخوان ششمین جشنواره کوه نوشته ها

در بیستم آذر ، روز جهانی کوهستان،بنیاد محمدی فر و انجمن کوهنوردان ایران،ششمین جشنواره دوسالانه کوه نوشته ها را برگزار می کنند.
به نوشتارهای برگزیده،جایزه و تقدیرنامه داده خواهد شد .
از همه ی کسانی که کتاب و مقاله و محتوای اینترنتی در زمینه کوه نوردی و حفاظت کوهستان تولید کرده اند،درخواست می شود دو نسخه از نوشتار خود را حداکثر تا اول آذر به یکی از نشانی های زیر بفرستند:
تهران،خیابان انقلاب،جنب لاله زار،شماره ۵۹۰،واحد ۱۲، کدپستی ۱۱۴۵۷۷۴۴۵۴،انجمن کوهنوردان ایران
ای میل : [email protected]
واتساپ /تلگرام: ۰۹۰۳۷۳۳۶۲۶۷(مهدی کاسبیان )

https://t.me/alpineclub_iran

گزارشی از برگزاری آیین باشکوهِ نکوداشت «محمدجعفر اسدی» و چهل و هشتمین سالگرد صعود تیم مشترک ایران و ژاپن به قله۸۱۶۳ متری ماناسلو

به گزارش روابط عمومی هیئت کوه‌نوردی و صعودهای ورزشی استان «همدان»؛ آیین نکوداشت«محمدجعفر اسدی»، نخستین ایرانی صعودکننده به یک قله بالای هشت هزار متر، چهل و هشتمین سالگرد صعود تیم مشترک ایران و ژاپن به قله۸۱۶۳ متری ماناسلو و رونمایی از کتاب «علم‌کوه تا ماناسلو» عصر روز شنبه 21 مهر 1403 با حضور شخصیت‌های کشوری و استانی برگزار شد...
https://t.me/alpineclub_iran

13 اکتبر روز جهانی کاهش خطر بلایا  است. 

موضوع امسال بر «توانمندسازی نسل آینده برای آینده ای تاب آور» تمرکز دارد.

وظیفه نهادهای دولتی و مسئولیت سمنهاست که کودکان را با دانش در مورد بحران آب و هوا و کاهش خطر بلایا توانمند کنند. درک کودکان از تغییرات آب و هوا و کاهش خطرات ناشی از آب و هوا و بلایا؛ آنها را به دانش و مهارت هایی برای مقابله و سازگاری با تغییرات و کاهش اثر مخاطرات با واکنش موثر به بلایا مجهز می کند.

💦 @WaterForUs

https://t.me/alpineclub_iran

علیرضا قربانی - کنسرت کاشان

به افتخار مردم ایران زمین

https://t.me/alpineclub_iran

📷عکس روز از نیویورک تایمز :  سیل در آفریقا

سیل در روزهای اخیر شهرها و شهرک های سراسر غرب و مرکز آفریقا را ویران کرده و بیش از 1000 نفر را کشته و صدها هزار خانه را ویران کرده است. 
اولاسونکانمی اوکونولا، دانشمندی که مطالعه اش بر مدیریت خطر سیل و سازگاری با آب و هوا متمرکز است، گفت: «تأثیر تغییرات آب و هوایی همان چیزی است که ما در حال حاضر شاهد آن هستیم» .


💦 @WaterForUs

https://t.me/alpineclub_iran