مفصلترش؟ من فکر میکنم درست و غلطِ همه چیز مشخصه. ما همیشه سر دوراهی انتخابیم. اما اینکه سمت درست بایستیم یا سمت غلط، به تربیت نفسمون برمیگرده.
حالا یکی از مواردی که خیلی روی این تربیته، روی انتخاب درست سر بزنگاه، روی حقپذیری و حقشنوی اثر داره، لقمهست.
واسه اینه که میگیم حتی یه قرون پول شبههدار نذارین قاطی مالتون بشه. مثلا همین یه ذره کمیسیون تاکسی اینترنتی چیه؟ همون یه ذره بقیهٔ پول مشتری که خیلی وقتا مغازهدارا گردش میکنن به نفع خودشون چیه؟ خیلی از وامهایی که الان بانکها مثل نقل و نبات میدن چیه؟
همین ریز ریز شبههناکخوریها و حرومخوریها گوشت تنمون میشه، سلولهای مغزمون میشه، بعد سر بزنگاه وقتی خیلیا میگن بابا اینجا که دیگه مشخصه چی به چیه و حق و باطل کدومه، ما نمیتونیم تشخیص بدیم. یا بهمون میگن ببین! این کار به این دلایل مشکل داره، این پول به این دلایل مسئله داره، اما من سر خودمو با یه سری توجیهای الکی شیره میمالم. حتی وجداندردم نمیگیرم! چون همون ناخنکزدنا اثر خودشو گذاشته.
نفس سرکشه. افسارشو باید دست بگیریم و نذاریم هرز بپره. نذاریم ناخنک بزنه. دائم یادمون باشه که خدا داره میبینه. خدا داره میبینه من چی گفتم، خدا داره میبینه من چی خوردم، خدا داره میبینه من چه فکری کردم، خدا داره میبینه من چی دیدم، خدا داره میبینه، خدا داره میبینه، خدا داره میبینه...