кітапқа дейін

сенің маған сыйлайтын ойларыңды,
түсіне алмай дал болады сау санам.

Мұқаңның «ұйықтап кетсем түсіме тау кіреді» күйін кешіп жүрмін🏔️

кейде жүрегімнің сондай кең екенін сеземін. соншалықты басқа адамның жүрегіне жетуі керек болған сөздерім өзімнің жүрегімде үнсіз жатырғанына айтқаным ғой.

бүгін ойға шомылған күн болды. әр нәрсені тармақтан өткізіп, әр суретке жеке тоқталып, тік шегелегендей қорытынды жасап. Алланың берген кішкентай өмірін сүріп жатырған менде бір көптің бірімін. кейін болған әр сәтті еске түсіріп отырамын ғой. ол уақыт та көзді бір сілтегенде кеп қалады. «қайтсем күнімді ең берекелі етем, қайтсем ең керемет болам» деген де жартылай дұрыс болса, оған жартылай қарсы екем мен. сен анау қайтсеңіңді ойлап жүргенде қазіргі сәт өтеді де кетеді. шынтуайтында, мен ең дегеннен қашқым келеді. сәтпен өмір сүру ең болуға кереғар да емес қой бірақ? өткізген дүниенің бәрін сүйем. біреуді ұнатқаным, жұбатқаным, ренжіткенім, кешіргенім, өкінгенім, өкіргенім бәрі әдемі менің санамда. осы үшін ғана мен өзімді сыйлаймын, жақсы көремін. сүйтіп, бүгінгі күннің тафаккурін өмір айналасына емес, өмірімнің айнасына арнаппын. бұ да жақсы дүние екен.

туғаныңа 100 жыл, жарық🤍

сөз ғой бәрін шешетін. құны кейде қанша төмен болса ,бірде сонша биік. ұйықтар алдын сөзімен жылытар жандарыңыз табылсын деймін де қайырлы түн тілеймін🤍

әуелі сенім, кейін махаббат. себебі, махаббаттың іргетасы сенімнен құралмақ. бірінші мен екіншінің орнын ауыстырып алма.

өзіме ескертпе.

📝 мен сені түсінбесем, сен мені түсінбесең, өмір бізді қайтіп түсінсін, қалқам?

мен айналамдағыларға үнсізбін, айтарға әңгіме табылмай қояды. бірақ автобустағы ата, кофе жасап берген қыз, маған дәріс бермейтін мұғалім секілді адамдармен керісінше. ке-ра-ғар.

«шырақ» деп өзіңе ғана айту бұйырсын, шырақ❤️

«аң боп барамыз»

«қазір екінің бірі әдемі сөздер айта алады»

көңілі үшін ғана әдемі сөйлеу - табиғатымнан емес. тақырыпқа әңгімем жоқ - демек үнсізбін. оның ойына келген немесе ойынан шығатын сөздерді айту маған оңай. тек ол кезде мен “мен” қалпымнан шығамын. ал үнсіздігім - шыным. сұраққа жауаптың болмауы көпке қалыпсыз дүние болғаны сияқты, жоқ жауапты бар ету де маған қисынсыз. қисынсыздығы - сөйлеуден кейін ойланғаннан, ойланып барып сөйлеуді жөн көрерім. сөйлеуіме уақыт керек. ал уақыт нағыз ақы. ақыға кіруге керағар жүргім келгенімен, жауабы жоқ санаға керағар болғым келмейді.

сезім мен сенім тоғысқан адамды кездестіру.. шіркін, тағдырыма бұйырған болсыншы деймін. екі адамның бір-бірін биік, бір дәрежеде екеуі де сүюі өте сирек. екінің біреуі тым қатты, не екеуара түк сезімнің болмауы көп. сол көптің емес, сиректің ішінде болу бұйырсыншы деймін.

қалсын🎞️

бейбіт заманда отыра, болып жатқан ішкі соғыстан нағыз соғыс артық па дейм кейде. айтпағым нағыздың деңгейін түсіргенім, не қанағатсыздық емес. дәл қазіргі адамның ішкі дүниесімен күресуі, тоқшылық, баршылық - қиынның түбі. ашкөздік, тәкаппарлық, іштарлық секілділерді сөзбен бойдан алу оңай болғанымен, іске келгенде..

«Шолпан» кітап клубы📚