فقط از یه نفر تشکر کنم،اون یه نفر خودمم…
برای تک تک روزهایی که عین شب سیاه بود
اما صبرکردم،تلاش کردم
تا خورشید رو به آسمونم بیارم…
برای همه ی وقتایی که حرف شنیدم،بغض کردم
اما جا نزدم و برای رویاهام جنگیدم…
برای همه ی لحظاتی که میدونستم
فقط خودمم و خودم اما نترسیدم و ادامه دادم…
من از خودم ممنونم که با همه ی سختی های زندگی
ناامید نشدم و سعی کردم منِ خوشحالِ درونم رو زنده نگه دارم…🌱🫂
✍🏻زهی