در مساله تنهایی تفکیک دو چیز از هم بسیار مهم است،
تفکیک میان «تنهایی» و «احساس تنهایی».
تنهایی امری است که با معیارهایی مشخص توسط انسانی دیگر،
به صورت عینی قابل تشخیص است. اینکه شما فردی
را در اتاقی میبینید که کس دیگری کنارش نیست
و یا فردی را میشناسید که هیچ قوم و خویشی ندارد و
رابطه دوستانه ای نیز ندارد و تنها زندگی میکند
به این امر واقف میشوید که آن فرد، انسان تنهایی است
و قاعدتا باید احساس تنهایی نیز داشته باشد.
.
این در حالی است که احساس تنهایی چیزی است که قابل تشخیص توسط شخصی دیگر نیست و حسی است که تنها خود فرد میتواند وجود آن را تایید یا تکذیب کند.
بنابراین اگرچه در اغلب موارد این تصور صحیح است
که اگر انسانی مجزای از انسانهای دیگر زندگی کند و
کسی در کنارش نباشد (و با معیار ما تنهاست)،
احساس تنهایی نیز دارد، اما ممکن است فردی در
میان جمع و دلش جای دیگری در تنهایی باشد و یا بر عکس این مورد، کس دیگری در اتاق خود محبوس باشد و احساس تنهایی نکند.
نویسنده: حامد فرنقی زاد
@xanastrology