تصویر آدولف هیتلر در قاب عکس اصلی مخصوص پیشوا با علامت مخصوص آدولف هیتلر که به رضا شاه تقدیم شده است. این عکس در کاخ صاحبقرانیه در مجموعه کاخ موزه نیاوران نگهداری میشود.
@Worlddax 🌐
@Worlddax 🌐
جهان تاریخی
@worlddax
مجموعه بی نظیر از تصاویر قدیمی و مطالب تاریخی ایران و جهان
بابت برخی تبلیغات که در کانال درج می شوند پوزش میطلبیم
تبلیغات:
@Historyican
جهان تاریخی (Persian)
به کانال تلگرامی جهان تاریخی خوش آمدید! این کانال یک مجموعه بی نظیر از تصاویر قدیمی و مطالب تاریخی ایران و جهان را ارائه می دهد. اگر به عکس های قدیمی و داستان های تاریخی علاقه مندید، این کانال برای شماست. از تصاویر زیبا و دیدنی گذشته ها تا اطلاعات جذاب و جالب درباره تاریخ جهان، همه چیز در اینجا پیدا می شود. از این کانال به عنوان یک منبع آموزشی و سرگرمی برای فرصت های خالی خود استفاده کنید. برای دیدن تصاویر بیشتر و اطلاعات جدید، حتما به این کانال بپیوندید! برای کسب اطلاعات بیشتر و ارتباط با مدیران، می توانید با تبلیغات در کانال @Historyican تماس بگیرید.
جهان تاریخی
21 Nov, 19:51
اهرام ثلاثه مصر درابتدای ساخت، به سفیدی برف بودند، زیرا درساخت آنها سنگهای سفیدی استفاده شده بود. این سنگها به مرور زمان به شكل کنونی درآمده اند.
@Worlddax 🌐
@Worlddax 🌐
جهان تاریخی
20 Nov, 20:14
حکایت مردم و برخی انتخابهاشون‼️‼️
دو تا دوست صمیمی به اتفاق هم مشغول دیدن یک فیلم سینمایی بودند در یکی از صحنه های فیلم که مربوط می شد به یک مسابقه اسب دوانی اونا تصمیم میگیرند هر کدوم یک اسب انتخاب کنن و روی اون شرط ببندن یکیشون یک اسب سیاه رو انتخاب میکنه و اون یکی یه اسب سفید. آخر فیلم اونی که اسب سیاه رو انتخاب کرده بود برنده میشه و از رفیقش که اسب سفید را انتخاب کرده بود بازنده شده بود شرط میبره و مبلغ شرط دریافت میکنه.
ولی بعد یه مدتی برمیگرده پیش دوست بازنده اش و میگه این مبلغ پولتو برادر رفیق بازنده میپرسه چرا؟
میگه آخه این پول حق من نیست من تقلب کردم من این فیلم قبلا دو مرتبه دیده بودم میدونستم اسب سیاه برنده میشه رفیق بازنده میگه این پول از شیر مادر به تو حلالتر آخه منم قبلا این فیلم سه مرتبه دیده بودم میدونستم اسب سفید بازنده میشه گفتم شاید شاید شاید این بار اسب سفید برنده شه.
خیلی وقتا ما میدونیم یه راهی که رفتیم چندبار هیچ نتیجه ای نداره ولی میگیم بذار یه بار دیگه بهش فرصت بدم .یه بار دیگه امتحان کنم. یه چیزایی تهش مثل روز روشنه...
@Worlddax 🌐
ما را در اینستاگرام نیز دنبال کنید👇✅
https://instagram.com/_u/world.ax
دو تا دوست صمیمی به اتفاق هم مشغول دیدن یک فیلم سینمایی بودند در یکی از صحنه های فیلم که مربوط می شد به یک مسابقه اسب دوانی اونا تصمیم میگیرند هر کدوم یک اسب انتخاب کنن و روی اون شرط ببندن یکیشون یک اسب سیاه رو انتخاب میکنه و اون یکی یه اسب سفید. آخر فیلم اونی که اسب سیاه رو انتخاب کرده بود برنده میشه و از رفیقش که اسب سفید را انتخاب کرده بود بازنده شده بود شرط میبره و مبلغ شرط دریافت میکنه.
ولی بعد یه مدتی برمیگرده پیش دوست بازنده اش و میگه این مبلغ پولتو برادر رفیق بازنده میپرسه چرا؟
میگه آخه این پول حق من نیست من تقلب کردم من این فیلم قبلا دو مرتبه دیده بودم میدونستم اسب سیاه برنده میشه رفیق بازنده میگه این پول از شیر مادر به تو حلالتر آخه منم قبلا این فیلم سه مرتبه دیده بودم میدونستم اسب سفید بازنده میشه گفتم شاید شاید شاید این بار اسب سفید برنده شه.
خیلی وقتا ما میدونیم یه راهی که رفتیم چندبار هیچ نتیجه ای نداره ولی میگیم بذار یه بار دیگه بهش فرصت بدم .یه بار دیگه امتحان کنم. یه چیزایی تهش مثل روز روشنه...
@Worlddax 🌐
ما را در اینستاگرام نیز دنبال کنید👇✅
https://instagram.com/_u/world.ax
جهان تاریخی
20 Nov, 15:35
ما که احتمالا هیچوقت پامون به مریخ نمی‌رسه ولی این نمای ۳۶۰ درجه از شب مریخ که کاوشگر استقامت ثبت کرده، واقعا بی‌نظیره!
@Worlddax 🌐
@Worlddax 🌐
جهان تاریخی
20 Nov, 15:34
اخذ مدارک دانشگاه آزاد واحدهای معتبر تهران
کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکترا با استعلام
Telegram :
👇👇👇👇
@irantahsilatorg4
Instagram :
👇👇👇👇 H30
Https://instagram.com/irantahsilat.org4
کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکترا با استعلام
Telegram :
👇👇👇👇
@irantahsilatorg4
Instagram :
👇👇👇👇 H30
Https://instagram.com/irantahsilat.org4
جهان تاریخی
20 Nov, 14:56
تصویری از اداره آتش نشانی در قدیم، سابقا به آن داره اطفائیه میگفتند.
@Worlddax 🌐
@Worlddax 🌐
جهان تاریخی
19 Nov, 19:12
تصویری بی نهایت زیبا از تکیه تاریخی معاون الملک که از آثار باشکوه بجا مانده از دوره قاجار در کرمانشاه است كه به منظور برگزاری آیین‌ها و مراسمهای مذهبی و رفع اختلافات قومی و عشایری به کار می‌رفت.
@Worlddax 🌐
@Worlddax 🌐
جهان تاریخی
19 Nov, 14:36
دلار ۱۶۰ و درهم ۴۴ تومانی!
نرخ انواع ارز به روایت روزنامه اطلاعات ۷ اردیبهشت ۱۳۷۲
@Worlddax 🌐
نرخ انواع ارز به روایت روزنامه اطلاعات ۷ اردیبهشت ۱۳۷۲
@Worlddax 🌐
جهان تاریخی
19 Nov, 13:36
تست به این قشنگی دیده بودین
"من سه چیز از این دنیا رو دوست دارم؛ خورشید، ماه و تو.
خورشید رو برای صبح
ماه رو برای شب
و تو رو برای همیشه"
@Worlddax 🌐
"من سه چیز از این دنیا رو دوست دارم؛ خورشید، ماه و تو.
خورشید رو برای صبح
ماه رو برای شب
و تو رو برای همیشه"
@Worlddax 🌐
جهان تاریخی
18 Nov, 20:30
اسكوتر باستانى
یک سنجاق سر برنزى به شكل اسكوترهاى برقى امروزى مربوط قرن ۴ و ۵ قبل از ميلاد كه در یک دژ باستانى در بريتانيا كشف شده است...
@Worlddax 🌐
یک سنجاق سر برنزى به شكل اسكوترهاى برقى امروزى مربوط قرن ۴ و ۵ قبل از ميلاد كه در یک دژ باستانى در بريتانيا كشف شده است...
@Worlddax 🌐
جهان تاریخی
18 Nov, 19:45
تعليم و تربيت از اساس کشور است و مغز های جوان نبایستی از دانش ها و معلوماتی انباشه شود که هشتاد درصد برای آن ها غیر ضروری است و در نتیجه ممکن است پس از چند سال آن ها را به کلی فراموش کنند!
آدولف هيتلر
@Worlddax 🌐
آدولف هيتلر
@Worlddax 🌐
جهان تاریخی
18 Nov, 13:45
درياچه ناترون در تانزانيا به علت املاح قليايى ميزان PH ى برابر 12 دارد! و اگر موجودی با آب اين درياچه تماس برقرار كند، همچون سنگ خشك شده و موميايى ميشود.
@Worlddax 🌐
@Worlddax 🌐
جهان تاریخی
17 Nov, 20:30
بچه که بودم همسایه‌ای داشتیم که هر روز و هر ساعت، پای تشت رخت بود. هر وقت او را می‌دیدی چمباتمه زده بود کنار یک تشت پر از رخت چرک، چنگ می‌زد و می‌سابید.
حتی الان که می‌خواهم او را در ذهنم بیاورم، بدون آن تشت پر رخت و دست‌هایی که یا از سایش یا از سرما سرخ بودند نمیتوانم تصور کنم.
او مقاوم‌ترینِ اهل کوچه بود در برابر خرید ماشین لباسشویی.
زنِ کم‌حرفی بود، ولی یک روز، سرِ درد دل را با مادرم باز کرد
می‌گفت بچه که بوده یک روز معلم درویش‌مسلکِ ده، از بچه‌ها می‌خواهد که آرزوهایشان را روی کاغذ بنویسند و به رودی بسپارند که از میان روستا می‌گذشته.
دخترکان و پسرکان سرخوش و سرحال کاغذهای بُعد و حجم گرفته از آرزوهای رنگی را می‌اندازند توی آب و توی راه برگشت به مدرسه، پسرکی را می‌بینند که در بالادست دارد به آب می‌شاشد.
دخترک به خانه می‌رود و ماجرای کاغذ آرزوها و پسرک شاشو را برای مادرش تعریف می‌کند و مادر می‌گوید: "پس دیگه آرزوهاتون نمیشه دیگه، نجس شد، رفت!"
و همین، همین جمله‌ی ساده‌ی شاید از سرِ شوخی میشود ملکه‌ی ذهن دختر:
"نمیشه دیگه..."
بقیه‌ی بچه‌ها که مادرشان شاش پسربچه را برایشان تعبیر به شَر نکرده بود از فردا منتظر تحقق آرزو ها بودند و فقط او بود که "نمیشود که نمیشود، نشد که بشود" شده بود ملکه ذهنش.
بعد از آن خودش را زنجیر کرده بود به تشت رخت. به دور باطلِ لباس چرک، شستن، آب کشیدن، پهن کردن و باز لباس چرک... به نفرین سیزیف.
می‌گفت وقتی رخت می‌شوید به چیزی فکر نمی‌کند و وقتی نمی‌شوید قابلیت این را دارد که هر اتفاق حتی کمی بدی را ببرد پیوند بزند به شلوار پایین‌کشیده‌ی آن پسربچه بر آرزوهایش و می‌تواند به هر اتفاق خوبی شک کند که از کجایش قرار است زردآب شاش بیرون بزند!
هیچ کس به او تشت رخت را تحمیل نکرده بود، اما حدس می‌زنم بچه‌هایش را تشویق می‌کرد خودشان را توی گِل بپلکانند تا مادرشان بتواند هرچه بیشتر پناه ببرد به امنیت تشت رخت، به امنیت روزمرِگی و روزمرگی.
ما کاغذ آرزوهایمان را می‌دهیم به آب و وقتی این کار را می‌کنیم خوشحال و سرخوش و پراُمیدیم.
می‌دانم، می‌دانم گاهی در "بالادست" پسرکی می‌شاشد به آن، ولی این دست خودمان است که چقدر جدی‌اش بگیریم. آرزوها به تعویق می‌افتند، ولی بیات نمی‌شوند، نباید بگذاریم که بشوند.
مراقب باشیم چه چیزهایی را برای خودمان حجت‌تمام در نظر می‌گیریم.
"امید" هیچ‌جوره نجس نمیشود، چیزهایی هست که هر روز و هر ساعت آن را تطهیر می‌کنند.
@Worlddax 🌐
ما را در اینستاگرام نیز دنبال کنید👇✅
https://instagram.com/_u/world.ax
حتی الان که می‌خواهم او را در ذهنم بیاورم، بدون آن تشت پر رخت و دست‌هایی که یا از سایش یا از سرما سرخ بودند نمیتوانم تصور کنم.
او مقاوم‌ترینِ اهل کوچه بود در برابر خرید ماشین لباسشویی.
زنِ کم‌حرفی بود، ولی یک روز، سرِ درد دل را با مادرم باز کرد
می‌گفت بچه که بوده یک روز معلم درویش‌مسلکِ ده، از بچه‌ها می‌خواهد که آرزوهایشان را روی کاغذ بنویسند و به رودی بسپارند که از میان روستا می‌گذشته.
دخترکان و پسرکان سرخوش و سرحال کاغذهای بُعد و حجم گرفته از آرزوهای رنگی را می‌اندازند توی آب و توی راه برگشت به مدرسه، پسرکی را می‌بینند که در بالادست دارد به آب می‌شاشد.
دخترک به خانه می‌رود و ماجرای کاغذ آرزوها و پسرک شاشو را برای مادرش تعریف می‌کند و مادر می‌گوید: "پس دیگه آرزوهاتون نمیشه دیگه، نجس شد، رفت!"
و همین، همین جمله‌ی ساده‌ی شاید از سرِ شوخی میشود ملکه‌ی ذهن دختر:
"نمیشه دیگه..."
بقیه‌ی بچه‌ها که مادرشان شاش پسربچه را برایشان تعبیر به شَر نکرده بود از فردا منتظر تحقق آرزو ها بودند و فقط او بود که "نمیشود که نمیشود، نشد که بشود" شده بود ملکه ذهنش.
بعد از آن خودش را زنجیر کرده بود به تشت رخت. به دور باطلِ لباس چرک، شستن، آب کشیدن، پهن کردن و باز لباس چرک... به نفرین سیزیف.
می‌گفت وقتی رخت می‌شوید به چیزی فکر نمی‌کند و وقتی نمی‌شوید قابلیت این را دارد که هر اتفاق حتی کمی بدی را ببرد پیوند بزند به شلوار پایین‌کشیده‌ی آن پسربچه بر آرزوهایش و می‌تواند به هر اتفاق خوبی شک کند که از کجایش قرار است زردآب شاش بیرون بزند!
هیچ کس به او تشت رخت را تحمیل نکرده بود، اما حدس می‌زنم بچه‌هایش را تشویق می‌کرد خودشان را توی گِل بپلکانند تا مادرشان بتواند هرچه بیشتر پناه ببرد به امنیت تشت رخت، به امنیت روزمرِگی و روزمرگی.
ما کاغذ آرزوهایمان را می‌دهیم به آب و وقتی این کار را می‌کنیم خوشحال و سرخوش و پراُمیدیم.
می‌دانم، می‌دانم گاهی در "بالادست" پسرکی می‌شاشد به آن، ولی این دست خودمان است که چقدر جدی‌اش بگیریم. آرزوها به تعویق می‌افتند، ولی بیات نمی‌شوند، نباید بگذاریم که بشوند.
مراقب باشیم چه چیزهایی را برای خودمان حجت‌تمام در نظر می‌گیریم.
"امید" هیچ‌جوره نجس نمیشود، چیزهایی هست که هر روز و هر ساعت آن را تطهیر می‌کنند.
@Worlddax 🌐
ما را در اینستاگرام نیز دنبال کنید👇✅
https://instagram.com/_u/world.ax
جهان تاریخی
17 Nov, 18:08
یک مکان مشروب سازی 6000 هزار ساله در ارمنستان كشف شده که نشان می دهد این مکان قديمى ترين مکان مشروب سازی در جهان است. تاریخ این مشروب سازی به 4100 سال قبل از میلاد مسیح می رسد.
@Worlddax 🌐
@Worlddax 🌐
جهان تاریخی
16 Nov, 20:24
چه زیبا گفت:
خوشبختی گاهی آنقدر دم دستمان است که نمیبینیمش، که حسش نمیکنیم!
چایی که مادر برایمان میریخت و میخوردیم، خوشبختی بود.
دستهای بزرگ و زبر بابا را گرفتن، خوشبختی بود.
خنده های کودکیهامان، شیطنت ها، آهنگ های نوجوانیمان، خوشبختی بود.
اما ندیدیم و آرام از کنارشان گذشتیم، چای را با غرغر خوردیم که کمرنگ یا پر رنگ است، سرد یا داغ است.
زور زدیم تا دستمان را از دست بابا جدا کنیم و آسوده بدویم.
گفتند ساکت، مردم خوابیده اند و ما غرغر کردیم و توپمان را محکمتر به دیوار کوبیدیم.
خوشبختی را ندیدیم یا نخواستیم ببینیم شاید.
اما حالا دوست نازنینم، هر‌کجا که هستی، هر چند ساله که هستی، با تمام گرفتاریهای تمام نشدنی که همه مان داریم، امروز را قدر بدان، خوشبختی های کوچکت را بشناس و باور کن، عشق را بهانه کن، برای بوییدن دامان مادرت که هنوز داریش، برای بوسیدن دست پدرت که هنوز نمیلرزد، هنوز هست.
بهانه کن برای به آغوش کشیدن یک دوست،
رفیق جانم، خوشبختی ها ماندنی نیستند،
اما میشود تا هستند زندگیشان کرد.
@Worlddax 🌐
ما را در اینستاگرام نیز دنبال کنید👇✅
https://instagram.com/_u/world.ax
خوشبختی گاهی آنقدر دم دستمان است که نمیبینیمش، که حسش نمیکنیم!
چایی که مادر برایمان میریخت و میخوردیم، خوشبختی بود.
دستهای بزرگ و زبر بابا را گرفتن، خوشبختی بود.
خنده های کودکیهامان، شیطنت ها، آهنگ های نوجوانیمان، خوشبختی بود.
اما ندیدیم و آرام از کنارشان گذشتیم، چای را با غرغر خوردیم که کمرنگ یا پر رنگ است، سرد یا داغ است.
زور زدیم تا دستمان را از دست بابا جدا کنیم و آسوده بدویم.
گفتند ساکت، مردم خوابیده اند و ما غرغر کردیم و توپمان را محکمتر به دیوار کوبیدیم.
خوشبختی را ندیدیم یا نخواستیم ببینیم شاید.
اما حالا دوست نازنینم، هر‌کجا که هستی، هر چند ساله که هستی، با تمام گرفتاریهای تمام نشدنی که همه مان داریم، امروز را قدر بدان، خوشبختی های کوچکت را بشناس و باور کن، عشق را بهانه کن، برای بوییدن دامان مادرت که هنوز داریش، برای بوسیدن دست پدرت که هنوز نمیلرزد، هنوز هست.
بهانه کن برای به آغوش کشیدن یک دوست،
رفیق جانم، خوشبختی ها ماندنی نیستند،
اما میشود تا هستند زندگیشان کرد.
@Worlddax 🌐
ما را در اینستاگرام نیز دنبال کنید👇✅
https://instagram.com/_u/world.ax
76,605
subscribers
15,132
photos
659
videos
