از نظر زمان در ۱۴۰۰ سال پيش بسيارى از مسائلى كه امروز براى ما حل شده، آن زمان اصلاً مطرح نبود؛ در چنين هنگامى روحيات و اخلاقيات و سوابق پيغمبر را قبل از ادّعاى نبوّت در نظر بگيريم
حتى كسانى كه او را به پيامبرى قبول نداشتند و با او مخالفت مى كردند، او را شخصى امين مى دانستند و به او «محمّد امين» مى گفتند، و او را درست كار و صادق مى دانستند...
پيامبر هيچ گاه براى پيشبرد اهدافش به ابزار و وسايل غيراخلاقى و نامشروع متوسّل نشده است.
تاريخ نقل مى كند هنگامى كه فرزند پيامبراكرم صلى الله عليه و آله و سلم (ابراهيم) از دنيا رفت خورشيد گرفت و در ميان مردم شايع شد كه گرفتگى خورشيد به واسطۀ فوت فرزند پيامبر است، اگر پيامبر انسانى رياست طلب بود مى توانست از اين مسأله حداكثر بهره بردارى را بنمايد، اما پيامبراكرم صلى الله عليه و آله و سلم به منبر رفتند و به مردم فرمودند كه گرفتگى ماه و خورشيد دو آيت از آيتهاى خداست و در شرايطى هر يك به عللى مى گيرد، و هيچ ربطى به مرگ فرزند من ندارد.
بنابراين پيامبراكرم صلى الله عليه و آله و سلم براى اثبات سخنانش هرگز از طريق نامشروع و دروغ و تزوير وارد نمى شود.
علاوه بر اين مى بينيم پيامبراكرم صلى الله عليه و آله و سلم بيش از همه به حرف خودش ايمان دارد؛ اگر كسى اهل دروغ باشد و به دروغ ادّعايى بكند، خودش به گفته هاى خودش ايمان ندارد؛ اما پيامبراكرم صلى الله عليه و آله و سلم هر دستور و هر حكمى را مى آورد اوّل عمل كنندۀ به آن خودش مى باشد.
📚 درس هایی از نهجالبلاغه جلد ۱ ص ۵۰۸
کانال فقیه دور اندیش
http://t.me/va3moharam