سیمافکر | Simafekr Telegram Posts

خیال خام

زلنسکی - فوریه ۲۰۲۵

در عرصه بین الملل، تامین منافع ملی، آن‌چیزی است که برای کشورهای مختلف الویت دارد. ایجاد معاهدات و سازمان‌های بین المللی به این خاطر منطقی است که تهدیدات وجودی نظام بین‌الملل برای بازیگران مختلف را کاهش می‌دهد و آن‌ها را در دستیابی به اهداف خود یاری می‌دهد. هنگامی که کارکرد این معاهدات و پیمان‌ها در دستیابی به منافع ملی برای یک بازیگر کمرنگ شود، دیگر توجه و اهمیت دادن به این سازمان‌ها و پیمان‌ها منطقی به نظر نمی‌رسد.

در جنگ بین دو کشور، هیچ‌ بازیگر ثالثی خود را به خطر نمی‌اندازد مگر آنکه امکان سرایت تهدید به خاک کشور خود را حس کند‌‌؛ بنابراین مادامی که خطر و تهدید وجود داشته باشد، حضور در سازمان‌های بین المللی، پیمان‌ها و کمک به یکی از طرفین جنگ توجیه پذیر است. هنگامی که تهدید جنگ برای این بازیگر ثالث رفع بشود، دیگر منطقی نیست که خود را به خاطر جنگی که در آن منفعتی ندارد، به خطر بیاندازد.

زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، تنها دو هفته پیش در مصاحبه با پیرس مورگان، با خوش‌خیالی گمان می‌کند که در نزاع اوکراین و روسیه، آمریکا و سازمان‌های بین المللی حتما در کنار او باقی خواهند ماند، غافل از آنکه در عرصه روابط بین الملل، هیچ الگویی از دوستی-دشمنی دائمی وجود ندارد و آن چیزی که اهمیت دارد، دستیابی به منافع ملی است. در این الگو، اوکراین یک تاریخ مصرفی داشت، تاریخ مصرفی که با آمدن ترامپ و تغییر استراتژی آمریکا به پایان رسید. حالا اوکراین برای بقای خود مجبور است که حاکمیت روسیه بر مناطق تصرف شده خاک خود را بپذیرد و جنگ را بدون دستیابی به پیروزی که آرزویش را داشت، به پایان ببرد.

💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com

خیال خام

زلنسکی - فوریه ۲۰۲۵

💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com

شکست اسرائیل، تولد ملت لبنان

وحید یامین پور - ۱۴ آبان ۱۴۰۳

در سال 1920، کشور لبنان فقط به این خاطر تاسیس شد که جایگاه فرانسه در غرب آسیا را تثبیت کند. قرار بود که حاکمان مسیحی و مارونی لبنان به عنوان عمال نیابتی فرانسه عمل کرده و حامی منافع این کشور در نظم سایکس-پیکویی پدید آمده در غرب آسیا بشوند. پس می‌توان ادعا کرد که لبنان از همان ابتدا فاقد یک حکومت ملی که برخاسته از هویت و باور مردمش باشد، بود و چاره‌ای جز عمل به منویات بیگانگان نداشت.

وقوع جنگ‌های داخلی مکرر، تنازعات قومی، دخالت بیگانگان در سرشت سیاسی و حمله اسرائیل، به پبدایش هویت‌های قومی-مذهبی چند پاره و متعارض در این کشور دامن زد. لبنان تنها در ظاهر نام یک کشور را به یدک می‌کشید و در واقعیت، چیزی جز یک موجودیت غیر مستقل و وابسته به خواست و تصمیمات قدرت‌های بزرگ و بیگانه نبود. پس طبیعی بود که مردم این کشور نیز ماهیت یک ملت را نداشتند.

وحید یامین‌پور در نشست عصر نصرالله توضیح می‌دهد که پیروزی بر اسرائیل، اولین رویدادی بود که توانست یک پیروزی بزرگ و یک هویت ملی واحد را برای مردم لبنان به ارمغان بیاورد. این مهم جز با فرماندهی و رهبری سید حسن نصرالله ممکن نبود؛ پس سید حسن نصرالله تنها چهره ملی لبنان از زمان تاسیس این کشور به حساب می‌آید.


فیلم بخشی است از سخنرانی وحید یامین‌پور در نشست عصر نصرالله که توسط پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی در چهلمین روز شهادت سیدحسن نصرالله برگزار گشته است.

💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com

شکست اسرائیل؛ تولد ملت لبنان

وحید یامین‌پور ـ آبان ۱۴۰۳

💡 سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com

الى‌اللقاء مع انتصار الدم على السيف

به امید دیدار هنگام پیروزی خون بر شمشیر ...


💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com

او نمرده است

تدفین شهید سیدحسن نصرالله

💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com

رزم عشق

نامه مجاهدین حزب‌الله به سیدحسن نصرالله

ما هنوز نمی‌فهمیم که رزمندگان مقاومت واقعاً چگونه می‌جنگند و چگونه زندگی می‌کنند و چگونه روز را به شب می‌رسانند. رابطه سربازان با یک فرمانده نظامی یا رهبر نظامی قاعدتاً نباید این چنین باشد. جهان به ما می‌گوید که نظام دیگری بر رزم و جنگ و حتی زندگی حاکم است اما مقاومت می‌گوید کلا انسان دیگری در کار است. به راحتی نمی‌توان فهمید که واقعاً چه چیزی انسان مقاومت را این گونه کرده اما احتمالاً آن چیز تنها چیزی است که لیاقت زندگی کردن دارد.

در ادامه متن نامه‌ای را می‌خوانید که رزمندگان حزب‌الله برای رهبرشان پیش از شهادت‌ش نوشته‌اند:

«ای حضرت عشق! ای معنای صدق و اخلاص! ای پدر رزمندگان و شهدا! درود و تکریم ما نثار تو باد! سلام و دعای ما تقدیم تو باد! تمام عشق و دوستی ما وقف تو باد!

با تحیت و سلام ما را راهی کردی و دعایت را نثار ما؛ همین [دعای تو] یاور و تکیه‌گاه ما در میدان بود؛ خستگی شب‌ و روزهایمان را زدودی؛ به دست‌های ما که روی ماشه بود، قوت دادی؛ و ما لبیک گفتیم. پاسخ ما در میدان بود؛ آن گاه که تیر می‌انداختیم و ندایمان این بود: «و چون تیر افکندی، تو نیفکندی بلکه خدا افکند» یا الله! بخشی از قدرت خود را به دشمن‌مان چشاندیم؛ عرق جبین‌مان با عطر خون آمیخته شد. نه سرما خسته‌مان می‌کند و نه گرما سد راه ماست. ابرها به ما سایه می‌بخشند؛ مِه با ما انس می‌گیرد و یاور ما می‌شوند در مبارزه با دشمن.

ای آقای ما! ای محبوب ما! ای آقای رزم و عشق! شجاعت و بی‌پروایی را از تو آموختیم؛ دلاوری و اقتدار و شکوه را از تو آموختیم؛ از هیچ دشمنی نمی‌هراسیم؛ هیچ لشگری تن ما را نمی‌لرزاند. تو آنچنان دعایمان می‌کنی، گویی ما اهل و عیال تو هستیم. دعای تو راز ایستادگی ماست؛ با دعای تو پیروزی را به چنگ می‌آوریم و با صبر و اخلاص. به شما و مردم استوارمان قول می‌دهیم که در تعهد به وصایای شهدا امین باشیم. عهد می‌بندیم که پرچم جهاد همیشه برافراشته باشد حتی اگر آخرین قطره خون‌مان برای احقاق حق و یاری مظلومان ریخته شود.

ای آقای ما! ای وعده‌ی صادق خدا! و ای گواه عزت او! سربازان‌ت جمجمه‌های خود را به خدا سپرده‌اند و قدم‌هایشان بر زمین استوار است و به دوردست‌ها چشم دوخته‌اند؛ آن‌ها در گروِ اشاره‌ی تو هستند تا خدا به دستان آن‌ها دشمنان را عذاب کند و سینه‌ی مؤمنان را التیام بخشد.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته - از طرف فرزندان‌ت، رزمندگان مقاومت اسلامی.»

💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com

رزم عشق

نامه مجاهدین حزب‌الله به سیدحسن نصرالله

💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com

چرا بریتانیا از کودتای رضاخان حمایت کرد؟

عباس امانت ـ ۲۴ اسفند ۱۳۹۹

سوم اسفند ۱۲۹۹ کودتایی در ایران رخ داد که چهره‌ی آن را دگرگون کرد. همواره بر سر اینکه عاملان این کودتا که بودند و پیامدهای آن برای ایران چه بوده، دعاوی متعددی مطرح شده است. اما آنچه که می‌تواند راهگشای فهم این واقعه باشد، نظرکردن به مسیری است که دولت کودتا پیمود و دریافتن عاملی است که آن را ساقط کرد. آشفتگی ایران پس از نهضت مشروطیت و طلب استقرار یک دولت متمرکز، به عنوان گواهی روشن بر ریشه‌ی درونی این واقعه دانسته شده است. اما آن نیرویی که از میان تمام گزینه‌های موجود، رضاخان را برگزید و در کودتا او را یاری کرد، دولت انگلستان بود. اوضاع، وقتی روشن‌تر می‌شود که به یاد بیاوریم پس از پایان جنگ جهانی اول، به ابتکار دول پیروز جنگ، خصوصا انگلستان، نقشه‌ی جغرافیایی منطقه‌ی ما تغییر کرد و مجالی برای ظهور دولت‌های ملی‌ای شد که توان تأمین منافع غرب را داشته باشند. این دولت‌ها طرح توسعه را پیش گرفتند اما بارزترین مشخصه‌ی توسعه‌شان، وابستگی بود. لذا هرچند که رضاخان به خوبی توانست نقش یک دیکتاتور توسعه‌بخش را بازی کند و حمایت جمع قابل توجهی از نخبگان را جلب کند؛ اما کسانی که پایان او را رقم زدند، نه نیروهای داخلی ایران، بلکه دولت‌های خارجی بودند. نشانی روشن بر اینکه تکیه بر تعادل‌های خارجی، هیچ‌گاه دولتی قوی و مردمی را ممکن نخواهد کرد.

عباس امانت اینجا توضیح می‌دهد که چگونه برآیند نیروهای سیاسی بریتانیا، تصمیم گرفتند تا متحدی درون ایران بیابند و به جای حضور مستقیم، سلطه‌ی خود را از این طریق، بر ایران اعمال کنند.

ویدئویی که می‌بینید، گزیده‌ای است از نشست «رضاشاه و میراث عصر پهلوی» که کانون کتاب تورنتو برگزار کرده است. بخش‌هایی از سخنان عباس امانت در این جلسه، در سایت سیمافکر قابل مشاهده است.

💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست
@simafekr_com

چرا بریتانیا از کودتای رضاخان حمایت کرد؟

عباس امانت ـ ۲۴ اسفند ۱۳۹۹

گزیده‌ی سخنرانی عباس امانت

💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست
@simafekr_com