1- مدام باید به خاطرات کودکی که اثر محرومیت هیجانی و کمبود محبت دیده میشه در ذهنتون سفر کنید و با گفتگوی خیالی، مدام خودتون رو مورد محبت کلامی قرار بدین تا این زخمها شفا پیدا کنه.
2- نیاز به عشق و محبت رو شرطی نکنید که حتما مثل اکسیژن کسی باید در زندگی شما باشد. در تنهایی به خودتون احترام بگذارید، با خودتون صحبت کنید، از خودتون تعریف کنید. گفتگوی منفی و سرزنش درونی رو از خودتون دور کنید.