دربینِ شیارهایِ مَغزم

من توی بحث و دعوا خیلی از تو عصبی تر و پر تر بودم، خیلیم زبونم از تو تیز تر بود، و بیش از اندازه حرف داشتم که می‌تونستم بزنم، ولی بازم حرفیو نزدم که حس می‌کردم دلتو می‌شکنه.

احساس می‌کنم بیش از حد بودم و بیش از حد نوشتم و بیش از حد حرف زدم و بیش از حد دوست داشتم و بیش از حد احساس خرج کردم و بیش از حد انرژی گذاشتم و بیش از حد تلاش کردم و بیش از حد خواستم و بیش از حد اعتماد کردم و بیش از حد بغض کردم و بیش از حد غصه خوردم و بیش از حد گذشتم و بیش از حد تقلا کردم و بیش از حد نگران بودم و بیش از حد خسته‌ام.
-تارا.

اگر روزی بمیرم
تمام کتاب‌هایی را که دوست دارم
با خود خواهم برد
قبرم را از عکس کسانی که دوستشان دارم پر خواهم کرد
و خوشحال از اینکه اتاق کوچکی دارم
بی‌آنکه از آینده وحشتی داشته باشم
دراز می‌کشم
سیگاری روشن می‌کنم
و بخاطر همه‌ی کسانی که دوست داشتم در آغوش بگیرم
گریه خواهم کرد.

#سابیر_هاکا

درباره تنهایی، چطور می‌توان زیباتر و دقیق‌تر از میکل‌آنژ گفت:
من با چیزی زنده‌ام، که دیگران از آن می‌ميرند.

امیل چیوران

خاطره ها همیشه یاد آورد رد پاهای رفتن یه نفره
خاطره ها همیشه یکیو یادت میره که دیگه نیست
که خیلی وقته رفت
رفت اما بوی عطرش هست
رفت ولی تیکه کلامش هست
رفت ولی یه مکان هایی رو برات جا گذاشت.
خاطره ها همیشه یادت میارن که صد سال آینده هم
یه اسم
یه صدا
یه مکان
یه بوی عطر ،میتونن باعث شن گردنت به پشت سرت کج بشه و نگاه کنی به دورت.
که اون کی بود؟
کجا بود؟
چقدر آشنا بود…

تلاش کن اندوهت را دوست بداری
شاید برود
به رسم تمام چیزهایی که دوست داشتی و رفتند!

گاهی به خود می‌نگرم...
به راستی که اگر روزی درون ظرفی از غم قرار بگیرم، در آن ته نشین خواهم شد.
باور کن !من غلیظ تر از آنم.

ناشناس

وقتای که بوسم میکنی ها یا اون وقتای که تو بغلت منو میچلونی یا اون وقتای که با اون چشمای قشنگت بهم زل میزنی و بهم میگی دوست دارم یا اون وقتای که دستامو یهو وسط خیابون میبوسی تو همه این وقتا قلبم از شدت ذوق نمیدونه چطوری بزنه! همه جونِ منی

علی صفری میگه که:

درد اگر دردِ تو باشد
چه خیالیست که من
دلخوشِ داشتن خوبترین دردسرم...

انقدر خوبی که
دوتا دست کمه واسه بغل کردنت🫂

عشق یعنی بغلِش کنی..‌.
عـصبیـش کنی
دوسش داشته باشی
بِـخَنـدی باهاش
وقـتی ناراحته ازددلش دربیاری
بوسش کنی...
ب حرفــاش گـوش بِدی... (:
نازِشـو بِـخَـرے
سـوپـرایـزِش کُـنے
گـازِش بِـگـیـرے
اَز خـواب بـیـدارِش کُـنے
اذیتش کنے...
واسـش خَـریــد کُـنے
بـیـرون بِـبَـریـش
کُـلـے نِگاش کُـنے
اَخــم کُـنے...
عشق یعنی همه جوره تو هر شرایطی کنارهم باشیم..

دخترای خنگ جذاب نیستن، شما از دخترای باهوش میترسین؛ وقتی دختری بتونه مستقل باشه، اهل هنر باشه اهل بیزنس و سفر باشه، بتونه بدون وجود پسری به ارزوهاش برسه، کتاب بخونه، تجربه کنه، ریسک کنه، مثل باد به هیچی و هیچجا بند نباشه، واقعاً ترسناکه. چون برخلاف خیلیای دیگه پسر واسه اون یه نردبون برا رسیدن به آرزوهاش نیست. چون اون دلبسته ی پول و موقعیت و مقام کسی نمیشه. چون اون برای اینکه پیشرفت کنه احتیاج به هیچ رابطه ای نداره. چون اون به تنهایی واسه خودش کافیه.

بعد از تو همه چیز بوی دلتنگی میده، صبح‌ها که از خواب بیدار میشم و پیامت رو روی گوشیم نمیبینم دلم برات تنگ میشه، با هر آهنگ قشنگی که میشنوم و نمیتونم برات بفرستم دلم برات تنگ میشه، من هر وقت که نیاز پیدا کنم با کسی حرف بزنم دلم برات تنگ میشه، وقتی یه اتفاقی میفته و میبینم نیستی که درباره‌اش باهات حرف بزنم دلم برات تنگ میشه، ببین من به جایی رسیدم که حتی وقتی آهنگ شاد هم میشنوم دلم برات تنگ میشه، تو چی؟ شده اصلا دلت برام تنگ بشه؟

می‌دونم مُرده، فکر می‌کنی نمیدونم؟ ولی بازم می‌تونم دوسش داشته باشم؛ نمی‌تونم؟ فقط بابت این که یکی مرده از دوس داشتنش دست نمی‌کشیم که، مخصوصا وقتی از همه‌ی اونایی که زنده‌ن هزار بارم بهتره.
 

دوریت منو آبم کرد
یا تنها بمون یا برگرد🥲🫠

آخرین نفری که ما رو یادش می‌مونه هم، یه روزی می‌میره.
این چیزیه که باعث میشه تو اوج ناراحتی،
دیگه چیزی برام اونقدر مهم نباشه.

میدونم ته دلت هنوز امید داری که شاید شرایط تغییر کنه.
میدونم شاید فکر کنی که اون عوض شه.
میدونم که حاضری حتی تو خودتو تغییر بدی،
به امید اینکه شرایط تغییر کنه.
ولی باور کن که نمیشه.
هیچی قرار نیست جور دیگه‌ای باشه.
هیشکی قرار نیست تغییر کنه، اون عوض نمیشه.
شخصیتی که تو بیست سال شکل گرفته رو
نمیتونی هیچ‌جوره عوض کنی.
بیخیال، اون بیرون هنوز کلی چیز هست که
میتونی روشون تاثیر خودتو داشته باشی.
کلی آدم وجود داره که نیازی به تغییر خودت یا اون نیست،
چون از قبل، سِیر تکاملی شخصیتش از نظر تو موفق بوده.
خودتو سرزنش نکن، بالاخره چیزی که میخوای میشه،
فقط الان نه.

یه جا دیدم نوشته بود :
« یه نفر رو بشناس، بعد عاشقش شو، چون‌ وقتی‌ عاشقش‌ میشی؛‌
نمیتونی‌ بشناسیش. »
و اگر هم بتونی دیگه زورت به خودت نمیرسه که درست فکر کنی و درست تصمیم بگیری.
به نظرم این تکست حقیقت محض بود.

ولی واقعا یه سری چیزا به موقعشه که قشنگه.
بعدا شاید اصلا یادت نباشه
بعدا شاید حسرت باشه
بعدا شاید هیچی نباشه
اصلا شاید بعدنی نباشه.

از یک جایی به بعد می‌فهمی که
"پذیرش" مهم‌ترین چیزه، پذیرش
غم‌ها، پذیرش از دست‌ دادن‌ها،
پذیرش تنهایی، پذیرش واقعیت‌هایی
که نمی‌شه تغییرشون داد و در نهایت،
پذیرش همون چیزی که هستی.