خوشا آنان که با عزت ز گیتی
بساط خویش برچیدند و رفتند
ز کالاهای این آشفته بازار
محبت را پسندیدند و رفتند
هر آن چه را که خداوند بزرگ مقدر می فرماید هیچ بنده ای را توان تفسیر آن نیست و بر آن چه که حکمت متعالیه اش تعلق می گیرد هیچ کس را جرأت تعبیر و تعدیل نمی باشد، لذا بر آن چه می دهد شاکر، و بر نداده هایش صابریم.
سینه سرشار از محبت یارانی داریم که با حضور در مراسم شب هفت ، ارسال پیام و تماس های تلفنی، اهدای تاج گل، بنر و...... ما را در تحمل بار غمی که در فراق عزیز دل مان مرحوم کربلایی حاج محمد علی جمشیدی بر دل داشتیم همراهی کردند.
نمی دانیم کدامین جمله ای را برای توصیف محبت هایتان بنویسیم که بدون تردید کلمات و جملات از وصف این همه لطف و بزرگواری شما خوبان قاصرند.
اگرچه آرزو می کنیم در مجالس و محافل زیارتی و مجالس شادی و سرور جبران پذیر محبت هایتان بوده و حق مطلب هم آن بود که با حضور خود، مراتب سپاس و قدرشناسی خویش را تقدیم محضر مبارک تان می نمودیم ولیکن از آنجایی که به دلیل خیل انبوه دوستان و آشنایان و مسئولین بزرگوار و صنعت گران محترم و همکاران ارجمند ، اعضای محترم هیات مدیره کسب توفیق تشکر حضوری میسور و ممکن نبود و با این عمر کوتاه خاکی هم شاید قادر به جبران الطاف بی شایبه ی شما همراهان نباشیم ، پس دست به دامان ذات کبریایی دراز می کنیم و از درگاهش می خواهیم که پاسخ گوی این همه مرحمت از روی عنایت خویش باشد و ضمن آرزوی سلامتی، سربلندی، طول عمر با عزت و عاقبت بخیری را روزی و نصیب تان فرماید.
دعای گوی شما
احمد جمشیدی