لَا يَسْأَمُ الْإِنْسَانُ مِنْ دُعَآءِ الْخَيْرِ وَإِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَيَئُوسٌ قَنُوطٌ(٤٩)
انسان از درخواست رفاه خسته نمیشود، واگر آسیبی به او رسد به شدت مأیوس و ناامید میشود
وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ رَحْمَةً مِنَّا مِنْ بَعْدِ ضَرَّآءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ هَٰذَا لِي وَمَآ أَظُنُّ السَّاعَةَ قَآئِمَةً وَلَئِنْ رُجِعْتُ إِلَىٰ رَبِّيٓ إِنَّ لِي عِنْدَهُ لَلْحُسْنَىٰ(٥٠)
و اگر او را از سوی خود پس از آسیبی كه به او رسیده خوشی و رفاه بچشانیم قاطعانه میگوید:این [رفاه] ویژه من است [و به خاطر لیاقتم به من رسیده است] و گمان نمیكنم كه قیامت برپا شود، و [به فرض برپا شدن] اگر مرا به سوی پروردگارم باز گردانند،برای من نزد او پاداشی نیكوتر خواهد بود!ما یقیناً كسانی را كه كافر شدند به اعمالی كه انجام دادهاند، آگاه خواهیم كردو قطعاً از عذابی سخت به آنان میچشانیم
و هنگامی كه به انسان نعمت عطا میكنیم [از طاعت و عبادت]روی بر میگرداند و [با كبر و نخوت]از ما دور میشود،و چون آسیبی به او رسد[برای برطرف شدنش]به دعای فراوان و طولانی روی میآورد
🌐به #سلام_پاوه بپیوندید👇
🆔 @salampaveh