Yüreği sürekli çiğnenen bir yol
Gövdesi acılardan acılara köprü..
Biraz öfke, biraz umut, çokca onur
Olan kendimden..
Eğildim öptüm yıkık alnından
Uzaktın, kıyamadım sessizliğine
Biraz daha dedim içimden, biraz daha;
Gün olur, onuru güzel çocuk
Acı da yakışır insanın yüreğine.”
Şükrü Erbaş, Aykırı Yaşamak