اُتاقِ ‌333

قرن‌ها بعد که هر دوی ما خاک شدیم؛ زیباییِ تو و اندوهِ من همچنان خواهند زیست.

به خیابان رسیدند، در اطرافشان آدم‌های بسیاری بودند که می‌رفتند و می آمدند، می خندیدند، سرگرم زندگی بودند و هیچ به مرگ فکر نمی کردند.
ناگهان زندگی چیزی تمسخرالود و خصمانه حس می‌شد، چیزی که قلب او را به درد می‌آورد؛
:حد و مرزی وجود ندارد!
:البته که وجود دارد، آدم در لحظه باورش نمی‌شود حتی برای من، در ذهن آدم نمی‌گنجد مگر نه؟ فکرش را بکن منی که در این جا کنار تو راه می‌روم، منی که بلند بلند حرف می‌زنم و تو می‌شنوی، سال بعد با بدن سرد توی گور خوابیده‌ام، شاید هم پوسیده و خاک شده‌ام، اما تو تغییر نمی‌کنی، همین طور که هستی باقی می‌مانی، شاید در اثر گریه کمی پریده رنگ بنظر برسی ولی شبهای دیگری از راه می‌رسند، فصل ها می‌گذرند و آن وقت یک سال و شاید هم چندین سال از مرگ من گذشته باشد!
:من می‌دانم که تو خوب می‌شوی و مریضی‌ات بهبود پیدا می‌کند.
:یکدفعه آدم از پا در می‌آید و تو واقعا معتقدی که من سوار سرنوشت هستم؟ معتقدی که این حال خوش ظاهری که طبیعت فعلا به من ارزانی کرده می‌تواند مرا گول بزند؟ فکر نزدیک شدن به مرگ باعث شده من هم مثل تمام مردان بزرگ فیلسوف بشوم.
مداد و کاغذ را کنار گذاشت، کتاب خوانی مانند همیشه سرگرمش می‌کرد اما نخست باید می‌کوشید به مرحله‌ای برسد که زندگی در نظرش کاملا حقیر جلوه کند تا بتواند مثل مردی فرزانه با آرامش خیال به ابدیت خاموش چشم بدوزد، آخرین وصیت او برعکس مردم هنگام به مرگ شعر بود! وداعی آرام و آمیخته به لبخند با دنیا، دنیایی که او بر آن فایق آمده بود و از اینکه باید تمام این نوازش‌های زندگی را از دست بدهد دلگیر نبود.

شمع را روشن کن ؛ شب آغاز شد.

از جمله شایع ترین مشکلات اعصاب و روان افسردگی است. افسردگی یعنی اختلال خلق افراد و عدم لذت بردن از زندگی ، افسردگی یک احساس غم گذرا که همه ممکن است هراز گاهی آن را تجربه کنند نیست ، بلکه یک بیماری جسمی-ذهنی پیچیده است که در عملکرد روزمره‌ی فرد اختلال ایجاد می‌کند؛ همچنین افسردگی مالیخولیایی یا ملانکولیک یکی از انواع افسردگی اساسی است که تفاوتی جزئی با آن دارد ، در مالیخولیا که یکی از زیرشاخه‌های افسردگی عمده در نظر گرفته می‌شود بعضی علائم پررنگ‌ترند، وضعیت مالیخولیا در نگاه فروید به شرایطی گفته می‌شود که فرد احساس می‌کند بخشی از وجودش را از دست داده است ، همچنین بی‌میل شدن و ناتوانی در تجربۀ لذت ، و نفرت از خود و دوسوگرایی از نشانه‌های بارز آن دانسته می‌شود و همچنین از منظر آن‌ها کسی که در غم ، اندوه و ناامیدی عمیق فرو می‌رفت ، مبتلا به مالیخولیا بود.

تو چیزهای غمگین را بیشتر از هر چیزی در دنیا دوست داری ، این را از علاقه‌ات به خودم فهمیدم.

از زبان هذیـان:
کیف مشکی‌ام را برمی‌دارم ، در را باز می‌کنم ، هوای بارانی و حجم انبوه احساسات معلق شده‌ در این چند دقیقه کوتاه را پشت سر می‌گذارم و قطرات نامحسوس باران را بر روی شیشه های عینکم می‌بینم و باز حسرت می‌خورم ک چرا نمی‌توانم این حالِ غیر قابل خریدار را بدون این دو ذره‌بین تماشا کنم؟
دراین مواقع است که همان احساس غیرواقعی بودن لعنتی به جانم هجوم می آورد و من نیز مانند همیشه باورش می‌کنم ، در این هنگام دگر از خودم عصبانی نمی‌شوم ، مگر چکار می‌توانم بکنم؟ این توهم است که در تک تک استخوان هایم رخنه کرده است.

عشق ما اگر اندکی کمتر غرور می‌داشت ، آسان تر می‌بود؛ اما از این پس ، سماجت در عشقی بی‌ سبب چه معنی داشت؟
وفادار به چه؟ به خیال و وهم.

آندره ژید مولف فرانسوی و برنده جایزه نوبل رشته ادبیات در سال ۱۹۴۷ بود ، در فاصله دو جنگ جهانی عملکرد ژید از جنبش سمبولیستی به ظهور ضد استعماری تغییر کرد ، مناقشه و آشتی نهان بین طرفین متضاد شخصیت خود را که با آموزش های مستقیم باریک بینانه از هم تفکیک شده ؛ متون اکتشاف درونی او نشان دهنده جستجو برای دستیابی به خویشتن است ، حتی به نقطه حاکمیت بر ماهیت جنسی فردی اشاره دارد بدون اینکه ارزش های فردی را نفی کند ، در نهایت او هرگز آنچه انجام داد یا فکر کرد را ننوشت ، بلکه آنچه در قلبش بود را نوشت.

۹ ژانویه ۱۸۶۷ پاریس:
تنهایی بر قلبت سنگینی نمی‌کند؟
-از نامه‌ی ژرژ ساند به گوستاو فلوبر.